Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται την ευθύνη του η τον εμποδίζει η αναισθησία;

Γράφει ο Κώστας Βουκελάτος

Η σύγχυση και η ανασφάλεια είναι καθημερινό φαινόμενο στην κοινωνία και ειδικά στο ιδιωτικό τομέα που στηρίζει και ταΐζει την χώρα και το δημόσιο για να μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ την λαϊκίστικη πολιτική του αφιερώνοντας χρόνο μόνο για το δημόσιο το οποίο ονειρεύεται και πάλι να γιγαντώσει και να γυρίσει για χρόνια πίσω την χώρα.

Είναι αμφίβολο εάν θα οδηγηθούμε σε συμφωνία η σε ρήξη και το μέλλον είναι αβέβαιο αλλά αυτό δεν φρενάρει τις προσωπικές φιλοδοξίες ορισμένων από τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν τα δικά τους προειδοποιώντας με διάφορες δηλώσεις την κυβέρνηση και τον Τσίπρα να μην τολμήσει να φέρει νέα μέτρα.

Το έδαφος στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαθρό, τα στελέχη είναι διχασμένα, οι εγωισμοί κυριαρχούν αλλά το ποιο επικίνδυνο είναι ότι δεν υπάρχει συναίσθηση για τις συνέπειες εάν δεν επιτευχθεί βιώσιμη συμφωνία και αυτό το γνωρίζουν στην κυβέρνηση και το σχέδιο που προετοιμάζουν είναι να τα ρίξουν όλα αποκλειστικά στους δανειστές για το ότι απέτυχαν να σωθεί η χώρα.

Εάν η χώρα μας δεν πληρώσει τις δόσεις στο ΔΝΤ όπως υποσχέθηκε μετά την παράταση που ζήτησε η ίδια τότε η κατάσταση θα επιδεινωθεί ταχύτατα και το αποτέλεσμα θα είναι τόσο άσχημο που καμία φιέστα η λαϊκισμός δεν θα σώσει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από τους αγριεμένους πολίτες που νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν από τις φρούδες και ψεύτικες υποσχέσεις της Θεσσαλονίκης.

Για πόσο ακόμα νομίζουν ότι με καθυστερήσεις και τεχνάσματα θα έχουν να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις;

Για πόσο ακόμα νομίζουν ότι θα καθυστερούν τις πληρωμές στον ιδιωτικό τομέα;

Για πόσο ακόμα νομίζουν εάν δεν μπει μπροστά ένα σχέδιο ανάπτυξης ότι θα μπορούν να πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συντάξεις;

Γιατί όπως γνωρίζουμε όλοι μας εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, ο ιδιωτικός τομέας πληρώνει και συντηρεί το κράτος και οι προσλήψεις θα πρέπει να γίνονται στον ιδιωτικό τομέα γιατί ο ιδιώτης πληρώνει εφορία και ασφαλιστικές εισφορές για να πληρώνονται μισθοί στον δημόσιο και συντάξεις.

Έχουν περάσει 5 μήνες και δεν έχουμε ελπίδα καμία, αντίθετα έχουν κλείσει από την αρχή του έτους ακόμα 7.000 επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα, έχει αυξηθεί η ανεργία φτάνοντας στο 26.7%, δεν υπάρχει ανάπτυξη, δεν υπάρχουν επενδύσεις, η αγορά στέγνωσε, η τράπεζες έχουν μεγάλο ταμειακό πρόβλημα και κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.

Οι προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ ήταν από την αρχή λάθος, αντί να ποτίσει το δέντρο σήκωνε τα πεσμένα φύλλα και τα κολλούσε στα κλαδιά κοινός η έννοια του ήταν να αποκαταστήσει το δημόσιο αδιαφορώντας ακόμα και σήμερα μετά τόσους μήνες για τον ιδιωτικό τομέα και αυτό φαίνεται από τον τρόπο σκέψης του που παραλίγο να φορτώσει μέσα σαιζόν με ΦΠΑ τα νησιά και τον τουρισμό καταστρέφοντας τους επιχειρηματίες μειώνοντας και τα έσοδα του κράτους.

Κάθε μέρα ακούμε και ένα "επέρχεται λύση", "θα δούμε άσπρο καπνό" και κάθε μέρα περνάει χωρίς αποτέλεσμα και ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα για το ποιος μας κοροϊδεύει περισσότερο.

Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα αγριεύουν και ο μέχρι πριν λίγες ημέρες μοναδικός σύμμαχος της χώρας Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έδειξε με τον θυμό του ότι ο χρόνος τελείωσε για τον Τσίπρα και την κυβέρνηση. Το ΔΝΤ δήλωσε ότι αποσύρει τους εκπροσώπους του από τις συνομιλίες λόγω μεγάλων διαφορών με την ελληνική πλευρά και έτσι τα πράγματα δεν είναι ούτε καν στην αρχή εκεί από όπου άρχισαν οι διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση Τσίπρα πριν από 5 μήνες και εύχομαι να μην είναι στο τέλος εκεί που θα μας πουν κόψτε τον λαιμό σας .