Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Μπροστά με 16,5 μονάδες η ΝΔ! Η σοβαρότητα Μητσοτάκη επιβραβεύεται


Η έρευνα της Metron Analysis για «Το Βήμα», δείχνει την Νέα Δημοκρατία για την καταλληλότερη κυβέρνηση για την Ελλάδα. Η Ν.Δ. βρίσκεται στο 39,5%, αυξημένο κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με εκείνο που είχε στην προεκλογική περίοδο (33,5%). Η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ (23%) βρίσκεται στις 16,5 μονάδες και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται να χάνει μία μονάδα από το ποσοστό που είχε στην πρόθεση ψήφου τον Ιούλιο.

Η κυβέρνηση αξιολογείται θετικά από τους πολίτες σε ποσοστό 63%. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται ακόμα ψηλότερα καθώς επτά στους δέκα πολίτες (71%) εκτιμούν ότι ασκεί τα καθήκοντά του με τρόπο που θέτει την Ελλάδα σε σωστή τροχιά.

Η πλειονότητα των πολιτών (56%) εκτιμά ότι η χώρα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και μόλις το 30% πιστεύει το αντίθετο.

Με λίγα λόγια η σοβαρότητα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του επιβραβεύεται.


ΟΑΣΘ: Φέσι 86εκατ. € άφησε η διοίκηση Παππά


Χρέη ύψους 86 εκατ. ευρώ πρόλαβε να δημιουργήσει μέσα σε διάστημα δύο ετών που είχε τα ηνία του ΟΑΣΘ η διοίκηση υπό τον Στέλιο Παππά.

Την ίδια ώρα η προηγούμενη κυβέρνηση άφησε φέσι στον Οργανισμό ύψους περίπου 45 εκατ. ευρώ καθώς δεν κατέβαλε τα ποσά τα οποία όφειλε για τη δωρεάν μετακίνηση ανέργων και άλλων οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων.

Τις ημέρες αυτές η νέα διοίκηση του ΟΑΣΘ, παράλληλα με την προσπάθεια που καταβάλλει για να βγάλει όσα περισσότερα λεωφορεία μπορεί στους δρόμους, επιχειρεί να διαπιστώσει και τι ακριβώς συμβαίνει με τα οικονομικά του Οργανισμού. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο Γιώργο Σπανό, από μία πρώτη διερεύνηση που έγινε τις προηγούμενες ημέρες διαπιστώθηκε ότι ο ΟΑΣΘ οφείλει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία, δηλαδή στην Εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και σε προμηθευτές.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον κ. Σπανό, τα χρέη προς την Εφορία τα οποία προέρχονται κυρίως από την μη καταβολή του ΦΠΑ, ανέρχονται σε περίπου 48,5 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα έχουν συσσωρευτεί χρέη και προς τον ΕΦΚΑ της τάξης των 27,5 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, σε διάστημα μόλις δύο ετών ο ΟΑΣΘ φέσωσε το ελληνικό δημόσιο με 76 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο αυτά δεν είναι τα μοναδικά χρέη. Φεύγοντας η διοίκηση του κ. Παππά άφησε απλήρωτους λογαριασμούς προς διάφορους προμηθευτές ύψους περίπου 10 εκατ. ευρώ. «Καθημερινά έρχονται προμηθευτές οι οποίοι ζητούν να τους εξοφλήσουμε οφειλές παλαιότερων μηνών που παρέμειναν απλήρωτες» αναφέρει στην Voria.gr o διευθύνων σύμβουλος κ. Σπανός.

Προεισέπρατταν την επιδότηση

Την ίδια ώρα η διοίκηση του κ. Παππά φρόντισε να προεισπράττει την κρατική επιδότηση προκειμένου να καταβάλει τη μισθοδοσία των εργαζομένων, μιας και τα έσοδα του ΟΑΣΘ είχαν βουλιάξει και δεν αρκούσαν για να καλύψουν τη μισθολογική και ασφαλιστική δαπάνη. Αποχωρώντας τον Αύγουστο, η προηγούμενη διοίκηση είχε ήδη προεισπράξει τις επιδοτήσεις του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου προκειμένου να καταβάλει τη μισθοδοσία του Αυγούστου. «Αναγκαστήκαμε κι εμείς με τη σειρά μας να ζητήσουμε προείσπραξη της αντισταθμιστικής οφειλής του μηνός Νοεμβρίου προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας» αναφέρει ο κ. Σπανός.

Φέσι από τα υπουργεία

Στο μεταξύ, δύο χρόνια τώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει μια σειρά μέτρα άσκησης κοινωνικής πολιτικής μέσω του ΟΑΣΘ, όπως για παράδειγμα η δωρεάν μετακίνηση των ανέργων χωρίς ωστόσο, να φροντίσει να καταβάλει στον Οργανισμό τα ποσά τα οποία αντιστοιχούν σε αυτές τις μετακινήσεις.

Συγκεκριμένα, μόνο για το 2018 το χρέος προς τον ΟΑΣΘ ανήλθε σε 23,2 εκατ. ευρώ εκ των οποίων 14,5 εκατ. οφείλει το υπουργείο Εργασίας για τη δωρεάν μετακίνηση των ανέργων καθώς και τη μετακίνηση με μειωμένο εισιτήριο των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών και άλλα 8,7 εκατ. ευρώ οφείλει το υπουργείο Παιδείας για τις μετακινήσεις φοιτητών και μαθητών με μισό εισιτήριο.

Τα δύο συγκεκριμένα υπουργεία δεν έχουν δώσει ούτε ένα ευρώ, ούτε για το έτος 2019 για το οποίο υπολογίζεται ότι οι συνολικές οφειλές θα ανέλθουν στα 22,5 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, το συνολικό χρέος των δύο υπουργείων προς τον ΟΑΣΘ θα φτάσει στα 45,7 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται, δε, πως η προηγούμενη διοίκηση του κ. Παππά δεν φρόντισε ούτε καν να υπογραφεί σύμβαση με τα δύο αυτά υπουργεία, για την καταβολή των συγκεκριμένων ποσών, όπως συμβαίνει με τον ΟΑΣΑ στην Αθήνα όπου έχουν υπογραφεί αντίστοιχες συμβάσεις. 


Πηγή : voria.gr


Πώς ένα στυλό από 30 λεπτά φτάνει τα 70 ευρώ


Πώς ένα στυλό αξίας τριάντα λεπτών φτάνει να κοστίζει 70 ευρώ με αυστηρή προσήλωση στο γράμμα του νόμου και με απόλυτη διαφάνεια των διαδικασιών; Δεν πρόκειται για κάποιο ακραίο σενάριο, αλλά για την πραγματικότητα μιας γραφειοκρατίας, η οποία δεν υποβαθμίζει απλώς τη λειτουργία των δημόσιων φορέων και των υπηρεσιών που παρέχουν στους πολίτες, αλλά έχει και υψηλό οικονομικό κόστος -κάποιες φορές στα όρια του παραλογισμού.

Καθημερινά αναρτώνται στο πρόγραμμα «Διαύγεια» χιλιάδες Πράξεις δημοσίων φορέων, οι οποίες αφορούν την έγκριση αιτημάτων πίστωσης μικρών χρηματικών ποσών για εξυπηρέτηση καθημερινών λειτουργικών αναγκών. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις το διαχειριστικό κόστος διεκπεραίωσης του αιτήματος τελικά ξεπερνά κατά πολύ το αιτούμενο ποσό της δαπάνης. Παράλληλα, το ερώτημα "γιατί να χρειάζεται να συνεδριάσει ένα σώμα 40-50 ανθρώπων, όπως ένα δημοτικό συμβούλιο ή η σύγκλητος Πανεπιστημίου για να διαπιστώσει ότι ...κάποιος εκτυπωτής χρειάζεται μελάνι" μοιάζει ρητορικό, όμως οι προεκτάσεις της διαδικασίας φέρνουν τη συζήτηση σε καθαρά πρακτικό επίπεδο.

Tο Εργαστήριο Οικονομικής Ανάλυσης και Πολιτικής του Τμήματος Οικονομικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) χαρτογράφησε τη διαδρομή των δαπανών από τη στιγμή που θα υποβληθεί ένα αίτημα πίστωσης, μέχρι την πληρωμή του δικαιούχου. Υπολόγισε μάλιστα το διαχειριστικό κόστος των παραγγελιών συχνής χρήσης, δηλαδή μέτρησε σε χρόνο και χρήμα τη γραφειοκρατία του δημόσιου λογιστικού για τον έλεγχο των δαπανών του κράτους. Πρόκειται για την επικαιροποίηση -με στοιχεία έως τον Αύγουστο του 2018- της αναφοράς του έργου υπό τον τίτλο «Μίδας», το οποίο υλοποιήθηκε το 2014 και χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ και εθνικού πόρους.

Τα ευρήματα της έρευνας, που παρουσιάζει το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, είναι αποκαλυπτικά. Μέσα στη διαδρομή των σαράντα βημάτων, που ακολουθεί κάθε αίτημα δαπάνης από την υποβολή του, τίθενται εύλογα ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας, όσο και για την αξιοποίηση των ανθρώπινων και οικονομικών πόρων των δημόσιων φορέων, καθώς και για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της «χαρτούρας». Μπορεί να βελτιωθεί το σύστημα χωρίς «εκπτώσεις» στα κριτήρια της διαφάνειας;

Κ.Πιερρακάκης: Η ψηφιοποίηση πρέπει να πηγαίνει μαζί με την απλοποίηση των διαδικασιών

«Η εικόνα αυτή δεν μας τιμά ως κράτος», παραδέχεται ο υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης, υπόψη του οποίου ετέθησαν από το ΑΠΕ-ΜΠΕ τα συμπεράσματα της έρευνας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

Ερωτηθείς, πώς μπορεί να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του συστήματος χωρίς «εκπτώσεις» στα κριτήρια της διαφάνειας απαντά: «Οι υπηρεσίες δεν "μιλούν" μεταξύ τους, δεν υπάρχει διαλειτουργικότητα. Με τη διαλειτουργικότητα μεταξύ των μητρώων των διαφόρων υπηρεσιών, που είναι ένας από τους βασικότερους στόχους του υπουργείου μας, θα αντιμετωπιστούν αγκυλώσεις μεταξύ των δημοσίων υπηρεσιών, που φέρνουν αποτελέσματα σαν αυτά που διαβάζουμε στην έρευνα».

Επισημαίνει, ωστόσο, ότι «η ψηφιοποίηση από μόνη της δεν αρκεί για την πάταξη της γραφειοκρατίας».

«Η ψηφιοποίηση πρέπει να πηγαίνει μαζί με την απλοποίηση των διαδικασιών. Εάν δεν συνδυαστούν, το μόνο που κάνεις είναι να καταλήγεις να ψηφιοποιείς την γραφειοκρατία. Αυτό πρέπει σταδιακά να το σκοτώσουμε», εξηγεί ο κ. Πιερρακάκης.

«Τα βήματα αυξάνονται αντί να μειώνονται»

Ένα από τα παράδοξα, που ανέδειξε η επικαιροποίηση των στοιχείων του 2014, είναι ότι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, όχι απλά δε μειώθηκαν αλλά τα βήματα για την έγκριση ενός αιτήματος δαπάνης αυξήθηκαν από τα 32 στα 40 και κατά περιπτώσεις σε ακόμη περισσότερα. Αυτή είναι μία από τις πρώτες παρατηρήσεις του συντονιστή της έρευνας, καθηγητή Οικονομικής Θεωρίας και Πολιτικής του ΑΠΘ -και μέχρι τον περασμένο Αύγουστο αντιπρύτανη Οικονομικών- Νίκου Βαρσακέλη.

Η διαδικασία των απευθείας αναθέσεων θεωρητικά προβλέφθηκε, για να διευκολύνει τους δημόσιους φορείς να καλύπτουν τις ανάγκες τους εκείνες που δεν μπορούν να προϋπολογιστούν και να προβλεφθούν στο πλαίσιο μεγάλων διαγωνισμών. «Επιτρέπεται η με απευθείας ανάθεση σύναψη σύμβασης προμήθειας προϊόντων, παροχής υπηρεσιών ή εκτέλεσης έργων για ετήσια δαπάνη μέχρι ποσού είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ», αναφέρεται στο σχετικό άρθρο του νόμου για τις «Αρχές Δημοσιονομικης διαχείρισης και εποπτείας».

«Το δημόσιο λογιστικό έχει δύο βασικούς στόχους: Τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα. Αυτό το οποίο έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια -και λόγω των μνημονίων- είναι πως έχουμε επικεντρωθεί στο να βάλουμε διαδικασίες, για να περιορίσουμε τη διαφθορά, άρα να αυξήσουμε τη διαφάνεια. Συνεπώς εμπλέκονται πάρα πολλοί σε μία διαδικασία και η αποτελεσματικότητα έχει πάει πια στο ναδίρ», εξηγεί -σε δυο φράσεις- ο κ. Βαρσακέλης την πηγή του προβλήματος.

«Διυλίζοντας τον κώνωπα...»

Η ένταση της γραφειοκρατίας, που αφορά τις απευθείας αναθέσεις, περιγράφεται μέσα από τη ροή των απαιτούμενων εγγράφων, αποφάσεων και υπογραφών. Και κάπου εκεί, κερδίζοντας το «στοίχημα» της διαφάνειας, φαίνεται πως χάνεται η κοινή λογική. Έτσι, σήμερα, εάν ένας καθηγητής χρειάζεται ένα στυλό και αποφασίσει να αιτηθεί την αγορά του, είναι βέβαιο ότι μέχρι να το παραλάβει θα έχει τελειώσει το μελάνι από πολλά άλλα στυλό, που θα γυρεύουν αντίστοιχα αιτήματα αναπλήρωσης και εκατοντάδες υπαλλήλους να τα διεκπεραιώσουν στη διάρκεια εκατοντάδων εργατοωρών.

«Δηλαδή, για να αγοράσεις ένα στυλό μπορεί να σου κοστίσει εβδομήντα ευρώ. Αν η προμήθεια είναι μεγαλύτερη των 2.500 ευρώ θα πρέπει να γίνει σύμβαση. Τότε το κόστος ανεβαίνει γιατί υπάρχουν κι άλλα στάδια διαδικασίας. Θα πρέπει εκεί να γίνει νομική σύμβαση από το τμήμα προμηθειών, θα απασχοληθεί άτομο που θα συντάξει τη σύμβαση με τις προδιαγραφές, θα την υπογράψει ο προϊστάμενος του τμήματος προμηθειών, θα τη μονογράψει ο διευθυντής οικονομικών υπηρεσιών και αντίστοιχος αντιπρύτανης οικονομικών και θα πάει να την υπογράψει και ο ανάδοχος και το κόστος εκεί ξεπερνάει τα 150 ευρώ. Για κάθε διαδικασία έχουμε ένα τέτοιο κόστος σε ένα πανεπιστήμιο ή έναν δημόσιο φορέα», εξηγεί ο κ. Βαρσακέλης.

Στο ΑΠΘ η διαδικασία διενέργειας προμήθειας με απευθείας ανάθεση, που ακολουθείται από τις ακαδημαϊκές μονάδες, αλλά και την κεντρική διοίκηση του ΑΠΘ είναι ενιαία, δηλαδή κάθε μονάδα για οποιαδήποτε προμήθεια ανεξάρτητα από το ύψος της δαπάνης μέχρι του ποσού των 20.000 ευρώ περνάει από τη διαδικασία των 40 βημάτων.

«Πέντε αναρτήσεις στη Διαύγεια και έξι στάσεις στο Πρωτόκολλο»

Επικαλούμενος και την εμπειρία της διοίκησης, που άσκησε ως αρμόδιος για τα οικονομικά του ΑΠΘ αντιπρύτανης, ο κ. Βαρσακέλης αμφισβητεί τη σκοπιμότητα πολλών εκ των 40 βημάτων, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις εκτιμά πως θα μπορούσαν να συντμηθούν.

Για παράδειγμα, για την ανάρτηση των Πράξεων στη «Διαύγεια» εξηγεί ότι «ανεβαίνει αρχικά το αίτημα που θα κάνει ο καθηγητής, το Τμήμα, δεύτερη φορά ανεβαίνει από την οικονομική υπηρεσία η απόφαση ανάληψη υποχρέωσης, τρίτη φορά και πάλι από την διεύθυνση οικονομικής διαχείρισης ανεβαίνει η έγκριση της ανάθεσης, τέταρτη από τη μονάδα που αιτείται αναρτάται η σύμβαση και πέμπτη φορά γίνεται η ανάρτηση των εντολών πληρωμής, όταν θα ανατεθεί στον προμηθευτή». «Το ίδιο πράγμα ανεβαίνει συνεχώς. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι αν θα μπορούσε να συντμηθεί», επισημαίνει ο καθηγητής.

Το ...«αδηφάγο τέρας» της γραφειοκρατίας αποκτά ακόμη πιο μυθικές διαστάσεις, παρατηρώντας κανείς στον σχετικό χάρτη των διαδικασιών, ότι το ίδιο αίτημα θα πρέπει να περάσει από το Τμήμα Πρωτοκόλλου έξι φορές, στα διάφορα στάδια της διαδικασίας!

«Εκατοντάδες άνθρωποι απασχολούνται στο Πρωτόκολλο, για να περνάει το ίδιο πράγμα έξι φορές, τη στιγμή που τα τμήματα δεν έχουν διοικητικό προσωπικό και οι μισοί τουλάχιστον θα μπορούσαν να απασχολούνται εκεί που υπάρχει ανάγκη», αναφέρει ο καθηγητής.

«Η δωρεά που άργησε μια μέρα»

Μία από τις ερμηνείες που ο κ. Βαρσακέλης δίνει στις αγκυλώσεις των γραφειοκρατικών διαδικασιών αφορά στο ότι «το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, που βγάζει όλες αυτές τις διαδικασίες, δεν είναι ο χρήστης, άρα δεν μπορεί να κατανοήσει και το πρόβλημα».

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει την ιστορία μιας «πολύπαθης» δωρεάς: «Κάναμε διεθνή διαγωνισμό -προβλέπεται όταν η προμήθεια είναι μεγαλύτερη των 150.000 ευρώ- για προμήθεια βιβλίων. Ήλθε κάποιες μέρες μετά μια δωρεά στη Νομική Σχολή, ύψους 18.000 ευρώ για να αγοραστούν βιβλία. Αυτές οι 18.000 ευρώ τώρα δεν μπορούν να διατεθούν με απευθείας ανάθεση. Θα πρέπει να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός για 18.000 ευρώ! Όμως, αν είχαν έλθει πρώτα οι 18.000 ευρώ της δωρεάς, θα γινόταν η απευθείας ανάθεση και μετά ο διαγωνισμός. Από τη στιγμή που βγαίνουν διαγωνισμοί για ένα είδος προμήθειας, ακόμη και για την αγορά ενός στυλό θα πρέπει να γίνει διεθνής διαγωνισμός. Αυτά είναι προβλήματα που έχουν εμφανιστεί στην πορεία».

Αντίστοιχη εμπειρία είχε η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Παιδείας, όταν κλήθηκε να λύσει τον «γρίφο» της αγοράς γραφικής ύλης για τις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας. Δεν μπορεί μία περιφερειακή διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να αγοράσει μολύβια, αλλά πρέπει να τα προμηθευτεί το υπουργείο ως η κεντρική αρχή. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως έπρεπε να συγκεντρώσει από 150 διευθύνεις ό,τι χαρτικά, φωτοτυπικά, στυλό, μολύβια μπορεί να χρειάζονται, να τα ομαδοποιήσει, να βγάλει διαγωνισμό και στο τέλος να τα μοιράσει.

«Το κόστος»

Όλες οι παραπάνω διαδικασίες είναι προφανές ότι έχουν κόστος, το οποίο το Εργαστήριο Οικονομικής Ανάλυσης και Πολιτικής του ΑΠΘ μέτρησε και υπολόγισε, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις σχετικές παραμέτρους. Για παράδειγμα, ως βάση για τον προσδιορισμό του εργασιακού κόστους έλαβε υπόψη το μηνιαίο εισόδημα διοικητικού υπαλλήλου που εργάζεται 10 χρόνια. Η χρονομέτρηση των διαδικασιών έγινε μέσω συνεντεύξεων με το προσωπικό των αντίστοιχων τιμημάτων. Πόσο κοστίζουν λοιπόν τα 40 βήματα;

«Το συνολικό κόστος της διαδικασίας της απευθείας προμήθειας χωρίς την υπογραφή σύμβασης με τον προμηθευτή, δηλαδή δαπάνη προμήθειας μικρότερη των 2.500 ευρώ, ανέρχεται σε 70 ευρώ και αυξάνει σημαντικά και μπορεί να πλησιάσει τα 200 ευρώ σε συμβάσεις άνω των 10.000 ευρώ».

Το ετήσιο κόστος για το ΑΠΘ εκτιμάται πως ξεπερνά το ένα εκατομμύριο ευρώ. «Το 2013 με τα λιγότερα βήματα είχαμε υπολογίσει με την οικονομική υπηρεσία -με βάση το πόσα αιτήματα είχαν και πόσες τέτοιες πράξεις είχαν καταγραφεί- ότι το κόστος της διαδικασίας για ό,τι ήταν κάτω από 20.000 ξεπερνούσε το 1 εκατομμύριο ευρώ. Όταν έχουμε πάει από τα 32 βήματα στα 40, αν κάνουμε μια αναλογική διαδικασία το κόστος ανεβαίνει στο 1,2 εκατ. ευρώ. Αν σκεφτούμε ότι έχουμε 50 πανεπιστήμια μπορούμε να αντιληφθούμε την επιβάρυνση για το ελληνικό κράτος», εξηγεί ο κ. Βαρσακέλης.

Δεδομένου, μάλιστα, ότι η διαβίβαση των εγγράφων δεν γίνεται πλήρως με ηλεκτρονικό τρόπο, στο σύνολο των ωρών που δαπανώνται για την ολοκλήρωση μιας παραγγελίας σημαντικό κόστος έχει και ο χρόνος που χάνεται στις διαδρομές των υπαλλήλων από κτίριο σε κτίριο, ή από γραφείο σε γραφείο, από τη μία υπηρεσία στην άλλη και ο αντίστοιχος χρόνος αναμονής στη σειρά εξυπηρέτησης. Το κόστος αυτό είναι επιπλέον των 70 ευρώ ανά προμήθεια.

«Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της υπογραφής»

Ένα ακόμη σημείο από τα παράδοξα της διαδικασίας, που εκτός από το ότι ανεβάζει το διαχειριστικό κόστος, έχει και επιπτώσεις περιβαλλοντικού χαρακτήρα είναι οι διπλές υπογραφές. Σε ολόκληρη τη διαδικασία των 40 βημάτων μοναχά σε πέντε δεν απαιτείται φυσική υπογραφή σε χαρτί. Στα υπόλοιπα βήματα απαιτείται τόσο ψηφιακή όσο και φυσική υπογραφή.

«Εκεί που έβαζα ψηφιακή υπογραφή έπρεπε να βάζω και φυσική κι αυτό γιατί, σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο, στο αρχείο πρέπει να υπάρχει το έγγραφο υπογεγραμμένο και σε φυσική μορφή», θυμάται ο κ.Βαρσακέλης από την εμπειρία του ως αντιπρύτανης Οικονομικών.

«Η άποψή μου είναι ότι κανονικά πουθενά δεν χρειάζεται φυσική υπογραφή, ακόμη και στις συμβάσεις μπορεί μπει ηλεκτρονικά και όταν εφαρμοστεί η προαναγγελθείσα από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ηλεκτρονική έκδοση τιμολογίων, θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει όλο το σύστημα ηλεκτρονικό», προσθέτει.

«Οι διαγωνισμοί»

Ερωτηθείς αν οι ανάγκες του Πανεπιστημίου κι αντίστοιχα άλλων δημόσιων φορέων θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν και να προϋπολογιστούν, ώστε οι προμήθειες να γίνουν μέσα από διαγωνιστικές διαδικασίες που θα ικανοποιήσουν τα αιτήματα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο κ. Βαρσακέλης απαντά: «Σε μεγάλους φορείς όπως είμαστε εμείς το να κάνεις έναν διαγωνισμό π.χ. για αναλώσιμα θα πάρει και χρόνο. Εμείς καταφέραμε, με το γραφείο παρέδρου, να το αποκεντρώσουμε το σύστημα, να είναι τουλάχιστον σε επίπεδο σχολής οι προμήθειες, για να μην προχωράμε σε πολύ μεγάλους διαγωνισμούς, που πάνε πίσω. Ένας πολύ μεγάλος διαγωνισμός μπορεί να πάει και 1-1,5 χρόνο να τελεσφορήσει και ιδιαίτερα αν υπάρχουν πολλοί ανάδοχοι, όπου ο ένας κυνηγάει τον άλλο. Οι ανάγκες της Φυσικομαθηματικής, για παράδειγμα, δεν είναι ίδιες με εκείνες του Οικονομικού, άρα αυτό το οποίο έχουμε κάνει εμείς ως Αριστοτέλειο είναι ότι έχουμε ομαδοποιήσει τις ανάγκες σε επίπεδο σχολής, ώστε από τη μια να έχουμε συγκέντρωση, αλλά από την άλλη να έχουμε και μια αποτελεσματικότητα, διότι αν τα μαζεύαμε όλα κεντρικά, θα δαπανούσαμε πολύ χρόνο. Για τη γραφική ύλη, για παράδειγμα, θα έπρεπε η κάθε μονάδα, δηλαδή ο καθηγητής του τομέα, να πει ότι "θα χρειαστώ 5 στυλό, 10 μολύβια και τρεις σβήστρες", να τα μαζέψει όλα ο τομέας, μετά το τμήμα να μαζέψει όλων των τομέων και εργαστηρίων να τα δώσει σε επίπεδο κοσμητείας και μετά από επίπεδο κοσμητείας να μαζευτούν σε επίπεδο Πανεπιστημίου. Πας κι αγοράζεις το στυλό εντέλει».

«Η διεθνής πρακτική»

Σε ό,τι αφορά τη μέθοδο που εφαρμόζουν πανεπιστήμια στο εξωτερικό για να λύσουν την εξίσωση της διαφανούς αποτελεσματικότητας ο καθηγητής διευκρινίζει: «Στη Γερμανία, όπως γνωρίζω, δεν έχουν όλα αυτά τα στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας. Εκεί εφαρμόζουν και κάποια συστήματα προμηθειών που εμείς δεν ήμασταν ακόμη έτοιμοι να τα εφαρμόσουμε, τα δυναμικά συστήματα προμηθειών. Μία λύση που έχουν βρει πανεπιστήμια στο εξωτερικό είναι ότι κάνουν έναν διαγωνισμό για δύο χρόνια, π.χ. ότι έναν συγκεκριμένο τύπο υπολογιστή θα τον προμηθεύει αυτός που πήρε τον διαγωνισμό, άρα όσοι υπολογιστές κι αν χρειαστούν και με όριο ένα πλαφόν θα αγοραστούν από εκεί».

«Οι προτάσεις»

Σχετικά με τις δυνατότητες βελτίωσης της αποτελεσματικότητας του συστήματος, ο καθηγητής του ΑΠΘ εκτιμά ότι «τα μισά βήματα μπορούν να κοπούν κατευθείαν και χωρίς να επηρεαστεί καθόλου το θέμα της διαφάνειας». «Από εκεί και πέρα», προσθέτει, «περνάμε και στο θέμα της ευθύνης», καθώς «όλοι τώρα λένε "ας πάρει την απόφαση ο πρύτανης"», όμως «ο καθένας πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του».

«Δεν χρειάζεται όταν θα ζητήσω να πάρω 10 στυλό να υπογράψει ο πρύτανης ή ο αντιπρύτανης, θα πρέπει να τα αγοράζει η υπηρεσία κατευθείαν, με την υπογραφή ούτε καν του γενικού διευθυντή. Άλλωστε, τι σημαίνει ότι εγκρίνει ο πρύτανης; Θα μπορούσε ο πρύτανης να πει στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών "μην αγοράζετε στυλό και μολύβια"; Θα πάει να δει αν τα χρειάζονται ή όχι; Δεν εξυπηρετεί τίποτα. Πριν από τον αντιπρύτανη έχει υπογράψει ο αρμόδιος υπάλληλος, ο προϊστάμενος και ο διευθυντής και μετά πάει στο πρυτανικό συμβούλιο να δοθεί έγκριση να γίνει η δαπάνη. Είναι τρελό», εξηγεί ο κ. Βαρσακέλης.

Σημειώνει, δε, πως ακριβώς το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι δήμοι: «Δεν είναι ο πρύτανης κι ο αντιπρύτανης, αλλά είναι ο δήμαρχος κι ο αντιδήμαρχος, δεν είναι η σύγκλητος αλλά είναι το δημοτικό συμβούλιο, δεν είναι το πρυτανικό συμβούλιο αλλά είναι η οικονομική επιτροπή, άρα όλα αυτά είναι ένας φόρτος και μπορούμε να εξοικονομήσουμε και ανθρώπους και χρήμα. Δεν είναι δυνατόν να αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο ή η οικονομική επιτροπή του δήμου, αν θα πάρουν 10 σκούπες, είναι τρελό».

«Μπορούν να καταργηθούν τουλάχιστον 20 βήματα που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, μπορούμε να τα συντμήσουμε. Θέλει οπωσδήποτε εξορθολογισμό το σύστημα, να διασφαλίσουμε τη διαφάνεια με χαμηλότερο γραφειοκρατικό κόστος», προσθέτει.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ




Ένα βήμα πριν το «κανόνι» η Thomas Cook



Κρίσιμες ώρες βιώνει η βρετανική τουριστική εταιρεία Thomas Cook, η οποία αναζητάει αγωνιωδώς χρηματοδότες, προκειμένου να αποφύγει την κατάρρευση.

Το απαιτούμενο ποσό ανέρχεται περίπου στα 200 εκατομμύρια στερλίνες. Ωστόσο, πηγές του γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων AFP δήλωσαν ότι τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται να βρεθούν από ιδιώτες επενδυτές.

Ως εκ τούτου, τελευταία ελπίδα για την αποφυγή του «κανονιού», το οποίο αναμένεται να πλήξει σχεδόν 600.000 τουρίστες παγκοσμίως, είναι η κρατική στήριξη.

Στο πλαίσιο αυτό, οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και διοίκησης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Ωστόσο, δημοσίευμα της «The Times» θεωρεί απίθανη μία παρέμβαση εκ μέρους της βρετανικής κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση, το διοικητικό συμβούλιο της Thomas Cook θα συνεδριάσει την Κυριακή, προκειμένου να εξετάσει τις διαθέσιμες λύσεις, υπό τη δαμόκλειο σπάθη των τραπεζών, οι οποίες απαιτούν άμεσα την καταβολή των 200 εκατ. στερλινών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Thomas Cook απασχολεί 22.000 εργαζομένους σ’ όλον τον κόσμο, εκ των οποίων οι 9.000 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ενδεχόμενη χρεοκοπία θα προκαλούσε σεισμό στον ευρωπαϊκό τουριστικό τομέα, καθώς η εταιρεία θα πρέπει άμεσα να δρομολογήσει τον επαναπατρισμό 600.000 τουριστών.

Τον περασμένο μήνα, η Thomas Cook κατέληξε σε συμφωνία για τους βασικούς όρους ενός σχεδίου ανακεφαλαιοποίησης, ύψους 900 εκατ. λιρών - με την κινεζική Fosun, η οποία είναι μέτοχος της εταιρίας, καθώς και με τις πιστώτριες τράπεζες.

Ωστόσο, τα χρήματα αυτά αποδείχθηκαν μη επαρκή για τη διάσωση του τουριστικού κολοσσού, καθώς απαιτούνται ακόμη 200 εκατ. προκειμένου να μην μπει λουκέτο σ’ ένα από τα αρχαιότερα τουριστικά γραφεία.

naftemporiki.gr με πληροφορίες από AFP


Ποιος υπολογίζει ρε τον Πολάκη; Εμφανίστηκε ο Νεάντερταλ να τα βάλει με τον Τσακαλώτο για ΕΡΤ



Ποιος περίμενε κάτι διαφορετικό από τον Πολάκη; Ο γνωστός προκλητικός ακροαριστερός Συριζαίος παίρνει ευθέως το μέρος των Ακριβοπούλου - Καψώχα και κατηγορεί εμμέσως πλην σαφώς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ότι καλλιεργεί την εσωστρέφεια στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο λόγος για την πρώην καθεστωτική ΕΡΤ, που επί ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσαν δημοσιογράφοι φερέφωνα της κυβέρνησης και δέχτηκαν την κριτική του Ευκλείδη Τσακαλώτου με αποτέλεσμα να θιχτούν τα πρώτα φερέφωνα Ακριβοπούλου και Καψώχας και αν διαμαρτυρηθούν με αναρτήσεις τους.

Η κριτική Τσακαλώτου δεν άρεσε ούτε στον Πολάκη που πήρε (δεν περίμενε κανένας κάτι διαφορετικό) και παίρνει ευθέως το μέρος των δύο δημοσιογράφων, κατηγορεί εμμέσως πλην σαφώς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ότι καλλιεργεί την εσωστρέφεια και με δημοκρατικό τρόπο ζητά από τους συντρόφους τους να ...κόψουν(!) την κριτική για το ύφος της δημόσιας τηλεόρασης επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Απευθυνόμενος μάλιστα στους θιγόμενους δημοσιογράφους ο Παύλος Πολάκης τους διαβεβαιώνει ότι την επόμενη φορά όλα θα είναι διαφορετικά κάνοντας τους Έλληνες να γελάνε.

Επόμενη φορά Πολάκη δεν θα υπάρξει αυτό είναι σίγουρο γιατί ο Έλληνας θέλει πλέον σοβαρότητα όχι ανεξέλεγκτους ακροαριστερούς Νεάτερνταλ και καθεστωτικά ακροαριστερά φερέφωνα με μονόπλευρη ενημέρωση.

Παυλος Πολακης
την Παρασκευή
Κοφτε το για την ΕΡΤ!!! Κάποιοι σφίγγουμε τα δόντια για να μη μιλήσουμε δημόσια ! Θα μιλήσουμε εκεί που πρεπει και θα πράξουμε αυτά που πρεπει!! ΤΕΛΟΣ .
Δε θέλω σχόλια ,που αναπαράγουν την επιθυμητή απο κάποιους κλαψουροσυζητηση εσωστρέφειας.Ο εχθρός ειναι απέναντι και καραδοκεί και ο λαός περιμένει και απαιτεί να αναμετρηθούμε με αυτόν!!!
ΥΓ Κατερινα και Σωτήρη ευχαριστούμε για αυτά που προσφέρατε και βέβαια πληρώσατε.....Η επόμενη φορά θα ειναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ .....


Ελεγκτές από τη Μεσσηνία επέβαλαν πρόστιμο 500 ευρώ για ένα κουλούρι



Ελεγκτές από την Μεσσηνία πραγματοποίησαν ελέγχους στον Πύργο Ηλείας για την έκδοση αποδείξεων. 

Σε έναν από αυτούς τους ελέγχους μπήκαν σε φούρνο και εκεί, διαπίστωσαν ότι στο κατάστημα ήταν μια πελάτισσα που είχε στα χέρια της ένα κουλούρι για το οποίο δεν είχε απόδειξη.

Ο ιδιοκτήτης του φούρνου υποστήριξε ότι η πελάτισσα ήταν η μητέρα του και ότι της χάρισε το κουλούρι και για αυτό δεν είχε εκδώσει απόδειξη. Οι ελεγκτές ζήτησαν από τον καταστηματάρχη τη μνήμη της ταμειακής μηχανής που έδειξε ότι εκείνη την ημέρα είχε εκδώσει αρκετές αποδείξεις αλλά η συνολική αξία τους ήταν περίπου 70 ευρώ.
Θεώρησαν ότι ο τζίρος για τον οποίο κόπηκαν αποδείξεις είναι λίγος και ότι ο ιδιοκτήτης του φούρνου δεν εκδίδει όλες τις αποδείξεις με αποτέλεσμα να του επιβάλλουν το πρόστιμο για τη μη έκδοση απόδειξης για το κουλούρι. Τήρησαν το γράμμα του νόμου και επέβαλαν πρόστιμο 500 ευρώ για ένα κουλούρι που ο φούρνος πωλούσε προς 80 λεπτά του ευρώ.
Η μητέρα του φούρναρη τους παρακάλεσε να μην επιβάλλουν το πρόστιμο αλλά ήταν ανένδοτοι και το πρόστιμο επιβλήθηκε κανονικά. O διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων έχει ζητήσει πλήρη ενημέρωση για το περιστατικό προκειμένου να κρίνει αν πρέπει να παρέμβει, όπως έκανε με την υπόθεση της ηλικιωμένης στη Θεσσαλονίκη που πωλούσε τερλίκια στη λαϊκή χωρίς να έχει κάνει έναρξη επαγγέλματος...

Μετά τα αρνητικά σχόλια των πολιτών, η ΑΑΔΕ διευκρίνησε ότι μετά το πλήθος ειρωνικών σχολίων που προκάλεσε η επιβολή από ελεγκτές της ΑΑΔΕ υψηλού προστίμου 500 ευρώ όταν εντόπισαν πελάτη σε φούρνο να μην έχει απόδειξη για ένα κουλούρι, η Αρχή παρέχει διευκρινίσεις, ξεκαθαρίζοντας πάντως ότι ο νόμος προβλέπει κυρώσεις, ακόμα και για μη έκδοση έστω και μίας απόδειξης, ανεξαρτήτως ποσού.
Μετά το πλήθος αντιδράσεων και ειρωνικών σχολίων που προκάλεσε η επιβολή από ελεγκτές της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) υψηλού προστίμου 500 ευρώ όταν εντόπισαν πελάτη σε συνοικιακό φούρνο να μην έχει απόδειξη για ένα κουλούρι, πηγές της ΑΑΔΕ παρέχουν διευκρινίσεις, ξεκαθαρίζοντας πάντως ότι ο νόμος προβλέπει κυρώσεις, ακόμα και για μη έκδοση έστω και μίας απόδειξης, ανεξαρτήτως ποσού.
Οι ίδιοι δεν αποκλείουν την διαγραφή του προστίμου, απαντούν, ωστόσο, σε όσους βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα και να «αμφισβητήσουν» το έργο και τα κριτήρια των ελεγκτών ότι «από  έναν πρώτο έλεγχο φαίνεται να υπάρχουν ορισμένα σημεία σχετικά με τη συνολική φορολογική συμμόρφωση της συγκεκριμένης εταιρείας, που παραμένουν αδιευκρίνιστα και για τα οποία θα απαιτηθεί ενδελεχής έλεγχος.


Σύσκεψη υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για τον αντικαπνιστικό νόμο



Συνάντηση προετοιμασίας ενόψει της πλήρους εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη με τη συμμετοχή του Υπουργού Υγείας, Βασίλη Κικίλια.

Συζητήθηκαν οι άμεσες και μεσοπρόθεσμες δράσεις για τη μείωση του καπνίσματος,  η αυστηρή και καθολική εφαρμογή ενός σύγχρονου, σαφούς και πλήρους νόμου κατά του καπνίσματος, καθώς και η προσπάθεια μείωσης των καπνιστών συνολικά που αποτελεί εθνικό στόχο για την κυβέρνηση.

Όπως αποδεικνύουν, άλλωστε, οι έρευνες, επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά ότι η κοινωνία είναι πιο ώριμη από κάθε φορά για την αποδοχή της απαγόρευσης του καπνίσματος σε όλους τους κλειστούς χώρους.

Αξιολογήθηκε η πορεία της μεγάλης καμπάνιας για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών που θα παρουσιαστεί το αμέσως επόμενο διάστημα ενόψει της καθολικής εφαρμογής του νόμου.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, αρμόδιος για τον Συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου, Άκης Σκέρτσος, ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, ο Γενικός Γραμματέας Συντονισμού Εσωτερικών Πολιτικών, Θανάσης Κοντογεώργης καθώς και ο Επικεφαλής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τον έλεγχο του καπνίσματος, καθηγητής Παναγιώτης Μπεχράκης.


Συνελήφθη στη Μύκονο ο αεροπειρατής της TWA, 34 χρόνια μετά!



Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, εντοπίσθηκε την Παρασκευή στη Μύκονο από αστυνομικούς του τοπικού αστυνομικού τμήματος, 65χρονος αλλοδαπός, ο οποίος φέρεται να εμπλέκεται στην υπόθεση αεροπειρατείας της πτήσης TWA το 1985, από την Αθήνα προς τη Ρώμη.

Ο 65χρονος Λιβανέζος εντοπίστηκε το απόγευμα της Πέμπτης, 19 Σεπτεμβρίου 2019, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Μυκόνου, κατά την διάρκεια ελέγχου διαβατηρίων σε κρουαζιερόπλοιο, που έφτασε στο λιμάνι του νησιού. 

Όπως διαπιστώθηκε, τα στοιχεία του 65χρονου αναφέρονται σε ευρωπαϊκό διωκτικό έγγραφο των γερμανικών Αρχών για αδικήματα περί τρομοκρατίας και συγκεκριμένα για υπόθεση αεροπειρατείας και απαγωγής τα έτη 1985 και 1987.

Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ : 

Εντοπίσθηκε προχθές (19 Σεπτεμβρίου 2019) το απόγευμα στη Μύκονο από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Μυκόνου, 65χρονος αλλοδαπός, τα στοιχεία του οποίου αναφέρονται σε εκκρεμές ευρωπαϊκό διωκτικό έγγραφο των γερμανικών Αρχών για αδικήματα περί τρομοκρατίας και συγκεκριμένα για υπόθεση αεροπειρατείας και απαγωγής τα έτη 1985 και 1987. Ο διωκόμενος οδηγήθηκε χθες στον κ. Εισαγγελέα Εφετών Αιγαίου, ο οποίος παρήγγειλε την προσωρινή σύλληψη και κράτησή του.

Το 1985, μετά από διαπραγματεύσεις ημερών, αφέθηκαν ελεύθεροι όλοι οι επιβάτες της πτήσης TWA.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1987 ο Λιβανέζος συλλαμβάνεται στη Φρανκφούρτη. Οι γερμανικές αρχές ετοιμάζονται να τον εκδόσουν στις ΗΠΑ όπου εκκρεμεί σε βάρος του ένταλμα και οι αρχές τον ζητούν επίμονα για να δικαστεί. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Συνεργοί του στη Βηρυτό, απαγάγουν δυο Γερμανούς υπηκόους και ζητούν την ανταλλαγή του έτσι ώστε να μπλοκάρουν την έκδοσή του στην Αμερική. Έκτοτε για τρεις δεκαετίες ο Λιβανέζος καταφέρνει να ξεγλιστρά από τις αρχές των ΗΠΑ. Μέχρι που το πρωί της 19ης Σεπτεμβριου, όταν μετά από έρευνες των αστυνομικών του Α.Τ Μυκόνου και διαβατηριακό έλεγχο του πέρασαν χειροπέδες και τον οδήγησαν στη δικαιοσύνη. 


Αύξηση της εμπλοκής NAΤΟ - Frontex αποφάσισε η κυβέρνηση



Την αύξηση της εμπλοκής των εταίρων (NATO - FRONTEX) στη διαχείριση του μεταναστευτικού αποφάσισε η κυβέρνηση σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο ΜΑξίμου υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη

Οπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση, στη σύσκεψη, σε συνέχεια των μέτρων που ανακοινώθηκαν μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ στις 31 Αυγούστου 2019, αποφασίστηκε:

- Να συνεχιστούν τα μέτρα για την αποσυμφόρηση των νησιών

- Να ενισχυθούν οι δυνάμεις του λιμενικού σε σκάφη και προσωπικό στο Ανατολικό Αιγαίο

- Να αυξηθεί η εμπλοκή των εταίρων μας (Frontex – ΝΑΤΟ)

Στη σύσκεψη μετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών Ν.Δένδιας, Προστασίας του Πολίτη Μ.Χρυσοχοϊδης, Άμυνας Ν.Παναγιωτόπουλος, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Γ. Πλακιωτάκης, Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης, ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Κουμουτσάκος και οι υφυπουργοί Εθνικής Αμυνας Α. Στεφανής και παρά τω πρωθυπουργώ, Στ. Πέτσας και Ακης Σκέρτσος.


ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


Mε ανύπαρκτα στοιχεία ενέπλεξαν τον Πικραμμένο στην υπόθεση Novartis



Σοκ προκαλούν όσα περιγράφει ο αντεισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή, αναφορικά με τη σύνταξη δικογραφίας σε βάρος του πρώην υπηρεσιακού πρωθυπουργού Παναγιώτη Πικραμμένου, με την επίκληση βίντεο από την εισαγγελά Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη το οποίο κατά τον ίδιο ήταν ανύπαρκτο.

«Ούτε στικάκι υπήρχε, ούτε δικαστική συνδρομή, παρά μόνο συνάντηση για να πιούμε καφέ με τους Αμερικανούς ερευνητές της υπόθεσης στο διάδρομο ενός ξενοδοχείου μετά το πέρας άλλων εργασιών τους, και υπό μορφή αγγαρείας για αυτούς όπως διαπίστωσα. Αμέσως κατάλαβα ότι είναι σκευωρία προερχόμενη από τον Ρασπούτιν…» κατάθεσε ο Ιωάννης Αγγελής.

O κ. Αγγελής υποστηρίζει στην κατάθεσή του πως αμέσως μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ενημέρωσε με αναφορά του την τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου.

«Η κ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου με έπεισε να την πάρω πίσω (την αναφορά) διότι θα τινάξω όλο το εισαγγελικό σύστημα και αυτή την ίδια στον αέρα. Μου είπε μάλιστα ότι αρρώστησε διαβάζοντας την και πήγε δύο φορές στο νοσοκομείο το απόγευμα της 8ης Ιανουαρίου 2019, αν θυμάμαι καλά, λόγω της αναφοράς μου. Με την επιμονή της αλλά και με την επιμονή της κυρίας Παπασπύρου και ύστερα από την υπόσχεση αμφοτέρων ότι θα απομακρυνθεί η κ. Τουλουπάκη ή θα απομακρυνθεί ο Ρασπούτιν απ’ την κυβέρνηση (όλοι γνωρίζαμε ότι ο Ρασπούτιν ήταν υπουργός της κυβέρνησης) «πήρα πίσω» την αρχική αναφορά μου και κατέθεσα άλλη πιο επιεική»προσθέτει στην κατάθεση του.

Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Αγγελή η εισαγγελέας διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη του είπε ότι υπάρχει ένα βίντεο όπου ο ισχυρός άνδρας της Νοvartis Κώστας Φρουζής αναφέρει ότι έκανε ένα δωράκι 100.000 ευρώ στο κ. Πικραμένο. Την επομένη όμως, υποστηρίζει, του είπε: «συγνώμη έκανα λάθος, δεν υπάρχει τέτοιο βίντεο».