Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Ο Λευτέρης Αυγενάκης είναι νέος γραμματέας της πολιτικής επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας



Από σήμερα ο Λευτέρης Αυγενάκης αναλαμβάνει Γραμματέας της πολιτικής επιτροπής την θέση του παραιτηθέντος και διαγραφέντος από την Νέα Δημοκρατία Ανδρέα Παπαμιμίκου.

Μέχρι πριν από λίγο ο Λευτέρης Αυγενάκης κατείχε την θέση του αναπληρωτή γραμματέα της πολιτικής επιτροπής έχοντας γυρίσει σε μικρό χρονικό διάστημα όλη την επικράτεια της χώρας μιλώντας με τα στελέχη και τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας.




Θρίλερ στον Κορυδαλλό! Ετοίμαζαν μαζική απόδραση βαρυποινίτες - Είχαν κρύψει χιλιάδες ευρώ σε κελιά



Αιφνιδιαστική έρευνα σε κελιά κρατουμένων στις φυλακές Κορυδαλλού τόσο ποινικών όσο και ατόμων που κατηγορούνται για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες, πραγματοποίησε το απόγευμα της Κυριακής η Ασφάλεια Αττικής, έπειτα από πληροφορίες που είχε για συγκέντρωση οπλισμού στο σωφρονιστικό κατάστημα με σκοπό μαζική απόδραση.

Σύμφωνα με άριστα διασταυρωμένες πληροφορίες, εδώ και μέρες στην Ασφάλεια Αττικής είχαν φθάσει πληροφορίες, και μάλιστα όχι αόριστες, για συγκέντρωση όπλων σε κελιά συγκεκριμένων κρατουμένων, τόσο ποινικών όσο και κατηγορουμένων για συμμετοχή σε ένοπλες οργανώσεις, με σκοπό μαζική απόδραση και μάλιστα με βοήθεια εξωτερικά των φυλακών.

Οι αστυνομικοί διασταύρωσαν την πληροφορία και διαπιστώθηκε πως προέρχεται από έγκυρη και αξιόπιστη πηγή, με αποτέλεσμα αμέσως να οργανωθεί επιχείρηση στις φυλακές Κορυδαλλού, αφού πρώτα ενημερώθηκε ο αρμόδιος Εισαγγελέας και βέβαια το υπουργείο Δικαιοσύνης.

Αστυνομικοί υπηρεσιών της Ασφάλειας, άνδρες της ΕΚΑΜ αλλά και διμοιρίες των ΜΑΤ, εμφανίστηκαν ξαφνικά χθες το απόγευμα έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού και μπήκαν στο εσωτερικό, όπου στην κυριολεξία “σάρωσαν μια ολόκληρη πτέρυγα, στην οποία κρατούνται άτομα που εκτίουν ποινές φυλάκισης για ποινικά αδικήματα, αλλά και πρόσωπα τα οποία έχουν κατηγορηθεί για συμμετοχή σε ένοπλες οργανώσεις.

Οι αστυνομικοί έψαξαν σπιθαμή προς σπιθαμή τα κελιά, σε συγκεκριμένη πτέρυγα βαρυποινιτών και μάλιστα σε ένα από αυτά, συγκεκριμένου βαρυποινίτη ανακάλυψαν μεγάλο χρηματικό ποσό και ένα κινητό τηλέφωνο.
Επίσης στα κελιά άλλων ατόμων που κρατούνται για ποινικά αδικήματα, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας ανακάλυψαν σε ειδικές κρυψώνες στους τοίχους και ραμμένα σε ρούχα, αυτοσχέδια μαχαίρια που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι οι κρατούμενοι, με υλικά που είχαν βρει, είτε στα μαγειρεία είτε από εξαρτήματα των κρεβατιών τους.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες συνολικά σε κελιά ποινικών αλλά και κατηγορούμενων για τη συμμετοχή τους σε ένοπλες οργανώσεις, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν πάνω από 45 αυτοσχέδια μαχαίρια, 40 κινητά τηλέφωνα και το χρηματικό ποσό που προαναφέραμε.
Ωστόσο πυροβόλα όπλα, ναρκωτικά, ή ακόμα και σημειώματα που να δείχνουν προετοιμασία μαζικής ένοπλης απόδρασης, δεν βρέθηκαν.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τα κινητά που βρέθηκαν κρυμμένα στα κελιά των κρατουμένων, ήδη έχουν μεταφερθεί στα εγκληματολογικά εργαστήρια τις ΕΛ.ΑΣ όπου και θα ερευνηθούν, προκειμένου να διαπιστωθούν οι επαφές που είχαν οι κρατούμενοι και βέβαια με ποιους μιλούσαν εκτός φυλακών και κυρίως το τι κανόνιζαν με τα άτομα αυτά.
Αστυνομικός που έχει γνώση των ερευνών, είπε με νόημα πως αυτά τα κινητά: “..αποτελούν ένα μικρο θησαυρό στα χέρια μας καθώς θα “ξεκλειδώσουν” ένα ολόκληρο σκοτεινό κόσμο, που είναι στημένος γύρω από τις φυλακές και δέχεται εντολές για παράνομες ενέργειες ακόμα και μέσα από τα κελιά της φυλακής”.

Θεοδόσης Πάνου
Πηγή : newsit.gr


«Πώς μεθοδεύουν το Grexit»: Το αποκαλυπτικό άρθρο του πρώην λογογράφου του Αλέξη Τσίπρα



Τον τρόπο σκέψης και τη στρατηγική που ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας, τόσο δημοσίως (έναντι του λαού δηλαδή), όσο και πιο ιδιωτικώς (έναντι των στενών συνεργατών και υπουργών του) αναλύει ένα πρόσωπο που υπήρξε στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού.

Στο άρθρο του στη ΒΗΜΑ ο δημοσιογράφος Παύλος Παπαδόπουλος που υπήρξε ένας εκ των λογογράφων του Αλέξη Τσίπρα την περίοδο 2011-2012, αναφέρει τους τρεις δρόμους που έχει μπροστά του ο πρωθυπουργός και ποιος από αυτούς είναι εκείνος που πιθανότατα θα επιλέξει τελικά. Παράλληλα, εξηγεί γιατί αν κληθεί ο ελληνικός λαός για ακόμα μια φορά να αποφασίσει με δημοψήφισμα θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για ό,τι συμβεί, ενώ ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεν θα έχει καμία ποινική ευθύνη, όπως κινδύνευσε να έχει με το δημοψήφισμα του 2015.

Διαβάστε το άρθρο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr:

«Η περυσινή αλλαγή της διαρρύθμισης των επίπλων στο γραφείο του Πρωθυπουργού με τη μετακίνηση του βάρους 94 κιλών δρύινου γραφείου του κ. Τσίπρα στο ανατολικό τμήμα της μακρόστενης αίθουσας με την ξύλινη επένδυση στους τοίχους, δεν έγινε τυχαία.

Περιέχει συμβολισμούς. Το "Ιερό Βήμα" βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα των Ναών, αλλά και στην Ανατολή (Ρωσία, Κίνα και Ιράν) προστρέχει ο Αλέξης Τσίπρας για να οικοδομήσει μια «πολύπλευρη» εξωτερική πολιτική και να επιτύχει την εξασθένιση της «εξάρτησης» της χώρας (και των Πρωθυπουργών της...) από τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο «αρχιερέας» Αλέξης κοιτάζει την Ελλάδα από τα ανατολικά, σαν να ιερουργεί, σαν να επιτελεί την αναίμακτη θυσία.

Αυτή η μελετημένη «νέα αρχιτεκτονική χώρου» του Μεγάρου Μαξίμου παλεύει από τότε να απλωθεί στη χώρα και να γίνει η νέα πολιτική, οικονομική και γεωπολιτική αρχιτεκτονική.

Στη μεταφυσική, και τα άψυχα έχουν ζωή, όλα αντιλαμβάνονται τον αισθητό κόσμο.

Ακόμα και το ξύλο στο μακρόστενο τραπέζι των συνεδριάσεων του πρωθυπουργικού γραφείου, η μικρή βιβλιοθήκη με τα δερματόδετα βιβλία (που δεν έχει καταδεχτεί να ανοίξει κανείς...), οι παλιοί μηχανισμοί των διάφανων κουρτινών και των εξωτερικών ρολλών που τρίζουν ελαφρώς, τα επίχρυσα φωτιστικά δαπέδου....

Όλα έχουν ζωή, όλα αφουγκράζονται χωρίς να απαντούν.

Ας ανατρέξουμε λοιπόν σε ένα πρωί λίγες ημέρες πριν από το δημοψήφισμα και ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της παράξενης "πολιτικής" που παράγεται σήμερα μέσα σε αυτό το ιστορικό γραφείο.
- «Το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, ως οφείλουμε, έχουμε εκπονήσει σχέδια για την διασφάλιση της τάξης και την περιφρούρηση νευραλγικών δημοσίων κτιρίων σε περίπτωση ρήξης με την Ευρώπη», είπε ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Πανούσης.
- «Ο Στρατός θα βγει στους δρόμους και θα εγγυηθεί την ασφάλεια», τόνισε ο κ. Πάνος Καμμένος με τη γνωστή σιγουριά που τον διακρίνει.
- «Δεν θα χρειαστεί ούτε ο Στρατός, ούτε η Αστυνομία», είπε ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, τότε υπουργός Υποδομών. «Ο λαός θα μπει μπροστά στη ΔΕΗ, ο λαός θα μπει μπροστά στον ΟΤΕ, ο λαός θα προστατεύσει τη χώρα».
- «Τίποτα από αυτά δεν θα χρειαστεί», καθησύχασε περιχαρής όπως πάντα ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης. «Θα τυπώσουμε IOUs και δεν θα σημειωθεί καμία αναστάτωση».
- «Τα IOUs χρειάζονται πολύ χαρτί και πολύ χρόνο....», απάντησε σαν να μονολογούσε ο κ. Γιάννης Δραγασάκης, αποστασιοποιημένος, αμυντικός, μελαγχολικός κοιτάζοντας τα χαρτιά του...

Ο αμίλητος σκηνοθέτης

Ο κ. Τσίπρας δεν είπε τίποτα.
Παρακολουθούσε διερευνητικά.
Όπως και κάθε άλλη φορά, έμοιαζε σαν να παρακολουθεί τη συζήτηση από έναν τηλεοπτικό δέκτη.
Συμμετείχε χωρίς να είναι "εκεί".

Όπως επιβεβαιώνουν πολλοί υπουργοί, ο Πρωθυπουργός μοιάζει στις πολύωρες συσκέψεις σαν να βρίσκεται σε μια δική του πραγματικότητα, κοντινή, αλλά διαφορετική από τη δική τους.

Δεν είναι αφηρημένος, αντίθετα είναι έντονα παρών, αλλά δεν δείχνει να εμπλέκεται συναισθηματικά, ούτε εκφράζει γνώμη.

Αυτό το "στυλ" κάνει πολλούς να νομίζουν πως δεν έχει άποψη και πως παρασύρεται από τον έντονο χαρακτήρα και την ωμή αποφασιστικότητα του κ.Ν. Παππά, του παντοκράτορα του σαλονιού του πρώτου ορόφου του Μεγάρου Μαξίμου, του χώρου αριστερά της σκάλας, ενός χώρου με τοίχους σε απαλά γαλάζια χρώματα και υπόλευκους καναπέδες δεκαετίας '70 που είχε φιλοξενήσει το feng sui γραφείο του Θοδωρή Ρουσόπουλου (2004 - 2008), αλλά και τους απογευματινούς καφέδες της Δήμητρας Λιανή (1993 - 1995).

Αυτό το φορτισμένο σαλόνι φιλοξενεί σήμερα τον υπουργό που δεν διστάζει να απαντά απότομα και «χύμα» στον καλό φίλο και προϊστάμενό του, όταν διαφωνεί μαζί του, εκπλήσσοντας τους παρευρισκόμενους και διαταράσσοντας τα «κύματα» που διατρέχουν την ατμόσφαιρα.

Η αλήθεια όμως, μια αλήθεια που ελάχιστοι έχουν κατορθώσει να διακρίνουν, είναι ότι ο κ. Τσίπρας είναι ο αμίλητος σκηνοθέτης της πραγματικότητας, όχι μόνο του Γραφείου του, αλλά επίσης της κυβέρνησης και (εν πολλοίς) και της χώρας.

Διαχειρίζεται υπομονετικά τις εντυπώσεις που προκαλεί στους συνεργάτες του, στο κόμμα και στον λαό μιλώντας αμφίσημα, ελάχιστα, στρεψόδικα ή καθόλου.

Διαχειρίζεται τις εντυπώσεις που εκείνος υποβάλλει έτσι ώστε να «αναπλάθει τα πράγματα» στο σχήμα που αυτός θέλει.

Σύντομα οι εξελίξεις αποκρυσταλλώνονται με τρόπο φυσικό και οι συνεργάτες του, οι υπουργοί, οι συνομιλητές, οι πολίτες πιστεύουν ότι εκείνοι τις αποφάσισαν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι αυτός τους επηρέασε, ότι αυτός σκηνοθέτησε τις μεταβολές που «αποφάσισαν».

Τους αφήνει όλους να πιστεύουν, από τον «πραγματικό Πρωθυπουργό» κ. Παππά ως τον «ρωμαίο συγκλητικό» κ. Κοτζιά, ότι εκείνοι είναι οι ισχυροί, ότι εκείνοι είναι τα μυαλά, ότι εκείνοι τον επηρεάζουν, ότι εκείνοι τον ελέγχουν.

Μέχρι που φτάνει μια ημέρα που οι «πανίσχυροι» χάνουν τη θέση τους (και έχουμε πολλά παραδείγματα ήδη αυτούς τους 15 μήνες γι' αυτό κακώς διολισθαίνουν σε αλαζονεία ορισμένοι...).Και μάλιστα ο κ. Τσίπρας δεν έχει ποτέ διαπληκτιστεί με εκείνους που εξαφάνισε, δεν έχει ποτέ συγκρουστεί, δεν έχει ποτέ αλλάξει το εφηβικό χαμόγελο με το οποίο τους υποδεχόταν.

«Δεν θυμώνει με κανέναν από εμάς και δεν έχει αντιδικήσει με κανέναν από εμάς, όχι γιατί δεν έχει το θάρρος, τις γνώσεις και τις πεποιθήσεις, όχι γιατί είναι άβουλος, ανεπαρκής ή δειλός, αλλά γιατί μας θεωρεί όλους χρήσιμους και αναλώσιμους ταυτόχρονα, άρα γιατί να θυμώσει μαζί μας όταν ξέρει ότι η ημερομηνία λήξης του καθένα μας θα έρθει από μόνη της;», παρατηρεί μιλώντας υπό συνθήκες εχεμύθειας προς "ΤΟ ΒΗΜΑ" πρόσωπο που έχει «διαβάσει» τον Πρωθυπουργό σε άπειρες άτυπες συσκέψεις, κλειστές μυστικές συναντήσεις και συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου.

Κάπως έτσι ο κ. Τσίπρας, αθόρυβα, αθέατα, σαν ένας αόρατος άνθρωπος που μετακινεί τα αντικείμενα σε ένα σαλόνι ανυποψίαστων ανθρώπων, όχι μόνο ελέγχει την κυβέρνηση, αλλά μεταλλάσσει την κοινή γνώμη και την οδηγεί αργά και σταθερά στη ρήξη με την Ευρώπη. Προτού όμως αναλύσουμε περισσότερο αυτή τη στρατηγική του, ας δούμε το υπόβαθρο επάνω στο οποίο μπόρεσε να αναπτυχθεί.

Ο κύκλος της εξαπάτησης

Δύο είναι οι αλήθειες του προγράμματος μέσα στο οποίο η Ελλάδα έχει βαλτώσει επί έξι χρόνια.

Πρώτον, ότι για να εφαρμοστεί ένα μνημόνιο πρέπει να ψηφιστεί από τη Βουλή δύο φορές.

Μία φορά ονομαστικά, ως «πακέτο» (σε μια κατά το σύνηθες «δραματική» συνεδρίαση της Ολομέλειας), και μία ως «εφαρμοστικοί νόμοι» συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων, που ψηφίζονται σταδιακά, με ιεράρχηση, μέσα στη χρονική διάρκεια του Μνημονίου η οποία χωρίζεται σε «περιόδους αξιολόγησης».

Η τρόικα παρακολουθεί τη (δεύτερη) ψήφιση και την εφαρμογή όσων ψηφίστηκαν ως «πακέτο» (Μνημόνιο) και ανάλογα με την πρόοδο που σημειώνεται σε κάθε «περίοδο αξιολόγησης» εγκρίνει ή καθυστερεί τη συμφωνημένη δόση.

Έτσι εξηγείται γιατί εμείς και οι δανειστές μπορεί να συμφωνούμε (με τα χίλια βάσανα...) σε ένα «σκληρό Μνημόνιο», αλλά μετά «κολλάνε» οι αξιολογήσεις με αποτέλεσμα μετά από 2 χρόνια να χρειάζεται ένα νέο «σκληρό μνημόνιο» για να ξαναρχίσουν από την αρχή οι προσχηματικές απόπειρες εφαρμογής των ίδιων μεταρρυθμίσεων.

Οι κυβερνήσεις ψηφίζουν ότι θα εφαρμόσουν όλα αυτά που αργότερα αποφεύγουν να ξαναψηφίσουν προκειμένου να αποτρέψουν την εφαρμογή τους.

Εξαιρούνται μόνο όσα μέτρα επιβάλλονται από τους δανειστές «με το μαχαίρι στο λαιμό» τα οποία ψηφίζονται σε εξευτελιστικές για τη χώρα μεταμεσονύχτιες κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις λίγες ώρες πριν από το επόμενο πιστωτικό γεγονός.

Οι καθυστερήσεις αυτές εξαθλιώνουν οικονομικά τους πολίτες αφού τελικά, όπως απέδειξαν άλλες χώρες με πρώτη την Κύπρο, που μπήκαν και βγήκαν από τα μνημόνια, το σωρευτικό κόστος της ματαίωσης των μεταρρυθμίσεων είναι αισθητά μεγαλύτερο από το κόστος που θα είχε η άμεση εφαρμογή τους.

Μετά την άμεση εφαρμογή των επώδυνων μέτρων ο εργαζόμενος, ο επαγγελματίας, ο επιστήμονας θα μπορούσαν να αναπληρώσουν όσα θα έχαναν αφού μια οικονομία που θα λειτουργούσε ξανά θα τους πρόσφερε πολλές ευκαιρίες για νέες δημιουργικές πρωτοβουλίες.

Η μη εφαρμογή των μέτρων όμως εγκλωβίζει τους πάντες στη διαλυτική απραξία.

Και το κόστος της απραξίας συσσωρεύεται και μετουσιώνεται σε νέα, σκληρότερα μέτρα, χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος της μαζικής μετανάστευσης των ικανότερων και πιο μορφωμένων από τη νέα γενιά.

Οι πολίτες όμως αποδίδουν την κύρια ευθύνη για όλα τα δεινά στους δανειστές που επιβάλλουν «νέα μέτρα» και όχι στις κυβερνήσεις που καθιστούν τα «νέα μέτρα» απαραίτητα αφού το πολιτικό σαμποτάζ στην εφαρμογή των «παλαιότερων μέτρων» αυξάνει διαρκώς τον λογαριασμό της κρίσης που πρέπει οι πολίτες να καταβάλλουν με τη μορφή «νέων μέτρων».

Ο κύκλος της εξαπάτησης ολοκληρώνεται με τους κυβερνητικούς να συναντούν τους δανειστές στο Hilton ή στις δραματικές συνεδριάσεις του Eurogroup και να επικαλούνται τη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια και τον «κίνδυνο για τη Δημοκρατία» προκειμένου να δικαιολογηθούν επειδή δεν εφαρμόζουν τα «νέα μέτρα» (δηλαδή τα παλιά) που έχουν υπογράψει ότι θα εφαρμόσουν (και που ο λαός νομίζει ότι έχουν ήδη εφαρμοστεί...).

Καθυστερώντας διαρκώς την ώρα που θα πουν και θα πράξουν όλα όσα οι περιστάσεις επιβάλλουν, οι πολιτικοί θέλουν να εξασφαλίσουν την παράταση της παραμονής τους στην πολιτική σκηνή.

Σταδιακά, βεβαίως, η εκάστοτε κυβέρνηση αποδοκιμάζεται.
Δεν αλλάζει όμως κάτι.
Η σκυτάλη της εξαπάτησης περνά στην επόμενη χάρη στην οποία ο λαός ανανεώνει τις ψευδαισθήσεις του.
Η θεμελιώδης ψευδαίσθηση είναι ότι η ευθύνη για την παρακμή οφείλεται στην «πανίσχυρη» Ευρώπη και στο «απεχθές» ΔΝΤ που δεν κουρεύουν το χρέος.

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η παρακμή οφείλεται σε μια εγχώρια εξαπάτηση γιατί είμαστε συνένοχοι σ' αυτήν.

Εμείς εξαπατούμε τους εαυτούς μας με όργανο τις κυβερνήσεις που διαρκώς αλλάζουμε.

Κάπως έτσι κλείνουν σύντομα έξι χρόνια στο βάλτο του Μνημονίου, ένα πρωτοφανές ιστορικό αδιέξοδο για το οποίο μερίδιο ευθύνης φέρουν όλες οι κυβερνήσεις και ασφαλώς ο ίδιος ο λαός, δηλαδή εμείς.

Το εθνικοπατριωτικό τόξο στην εξουσία

Στις αρχές του 2015, όμως, η ελληνική κρίση άλλαξε ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 25ης προς 26η Ιανουαρίου 2015 δεν σφραγίστηκε απλώς η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ.

Για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση εγκαθιδρύθηκε στην εξουσία το εθνικοπατριωτικό τόξο.
Ουσιαστικά ιδρύθηκε σιωπηλά και ανέλαβε την εξουσία ένα νέο υπερ - κόμμα που διαπερνά οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό φάσμα και εκδηλώθηκε ως κύριος εκφραστής του σοσιαλισμού, του εθνικισμού, του λαϊκισμού, του αντιδυτικισμού και του ευρωσκεπτικισμού.
Η πολιτική του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ποτέ μονοσήμαντη.

Σχεδόν όλες οι τοποθετήσεις του μοιάζουν με χρησμούς αφού τα ίδια λόγια επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες.

Σταθερή στρατηγική του είναι να αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, να μην δεσμεύεται ποτέ σε μία πολιτική και να κάνει όσο γίνεται περισσότερους πολίτες (όπως επίσης τους βουλευτές, τους συνεργάτες, τους συνομιλητές ή ακόμα και τους αντιπάλους του) να πιστεύουν ότι σχεδόν συμφωνεί με τις απόψεις και τις ιδέες τους.
Με την ελλειπτικότητα των θέσεών του, με έναν πολιτικό λόγο που σχεδιάζεται από τον ίδιο για να παραμένει ανοιχτός σε ερμηνείες, ο Τσίπρας αναπλάθει και αναδιαμορφώνει την κοινή γνώμη έτσι ώστε αργά και σταθερά να την εξοικειώνει με την ιδέα της αποχώρησης από το ευρώ.

«Ναι, στο ευρώ, αλλά όχι με κάθε κόστος», ήταν η πρωθυπουργική φράση που σφράγισε το 2015 και συνεχίζει να χαρακτηρίζει κάθε πράξη (και μη πράξη...) της διακυβέρνησής του.
Αυτή η φράση υποβάλλει έντεχνα την ιδέα ότι από ένα σημείο και μετά μπορεί να υπάρχει ένας άλλος δρόμος για τη χώρα με λιγότερο κόστος και περισσότερα οφέλη.
Πλάθεται λοιπόν μια κοινή γνώμη που ολοένα και περισσότερο προσχωρεί σε αυτή την άποψη.

Ο Αλέξης Τσίπρας ασφαλώς δεν έχει υιοθετήσει δημοσίως τη θέση ότι η Ευρώπη δεσμεύει τη χώρα. Ιδιωτικώς όμως ποτέ δεν απορρίπτει, ούτε αποδοκιμάζει την νεοκομμουνιστική ιδέα σύμφωνα με την οποία η ευρωζώνη είναι το σημερινό πρόσωπο της εξάρτησης της Ελλάδας από τις ξένες δυνάμεις οι οποίες επιβάλλουν και υποστηρίζουν το «αστικό καθεστώς».Και αφήνει να εννοηθεί πως συμμερίζεται την ιδέα ότι στην ευρωζώνη οι πρωθυπουργοί είναι αναλώσιμα «ανταλλακτικά» του κεντρικού συστήματος χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες επιλογών.

Κατά συνέπεια, προϋπόθεση για να εφαρμοστεί μια «άλλη πολιτική» (και για να μακροημερεύσει στην εξουσία ένας αριστερός ηγέτης...) είναι είτε η «αλλαγή της Ευρώπης», είτε η εξασφάλιση βαθμών ελευθερίας από τη ζώνη του ευρώ.
Και επειδή μόνο αφελής δεν είναι, γνωρίζει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αλλάξει επειδή το θέλει η Αθήνα, άρα η ρητορική περί «άλλης Ευρώπης» δεν είναι παρά το πρόσχημα κάτω από το οποίο εφαρμόζεται μια πολιτική απομάκρυνσης από τη σημερινή Ευρώπη.

Η πραγματική «κυβέρνηση συνασπισμού»

Για να προχωρήσει σε αυτή την πορεία σταδιακής απεμπλοκής από την ευρωζώνη ο Πρωθυπουργός χρειάζεται την υποστήριξη όλων των πολιτικών παρατάξεων.
Είναι προφανές ότι αυτό το συνειδητοποίησε πολύ καιρό προτού κερδίσει τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.

Η συμμαχία με τον νεοκαραμανλισμό (που ουσιαστικά εκφράζει τον δεξιό λαϊκισμό με τη σφραγίδα ενός οικόσημου), η «συνεννόηση» με την Εκκλησία και προσωπικά με τον κ. Ιερώνυμο, η ανακωχή με το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή καθώς και η κυβερνητική συνεργασία με προσωπικότητες του εθνικοπατριωτικού τόξου όπως ο Πάνος Καμμένος δεν είναι τυχαίες επιλογές.

Προϋποθέτουν πολλή δουλειά και επαφές ετών στο πλαίσιο μιας ενιαίας πολιτικής στρατηγικής που στόχο έχει τη συνένωση διαφορετικών τάσεων (συνιστωσών) της ελληνικής πολιτικής μέσα σε ένα μεγάλο εθνικό κίνημα.

Αυτή την αθόρυβη δουλειά έκανε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μαζί με τον κ.Ν. Παππά. Και το αποτέλεσμα είναι ο Τσίπρας να έχει υπερβεί προ πολλού τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και ουσιαστικά συνενώνει υπό το πρόσωπό του τις συνιστώσες του εθνικοπατριωτικού τόξου.

Μας κυβερνά ήδη μια κυβέρνηση συνασπισμού και αυτή είναι η κυβέρνηση του εθνικοπατριωτικού τόξου.

Η πρωτοφανής για τα μεταπολεμικά δεδομένα συνένωση του εθνικοπατριωτικού τόξου έδειξε για πρώτη φορά τη δύναμή της στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου όταν ο Αλέξης Τσίπρας, ο μοναδικός υποστηρικτής του «ΟΧΙ» απέναντι σε όλους και σε όλα, εξασφάλισε 61%.

Συνένωσε όλους τους μη εκσυγχρονιστές, εθνικιστές και ευρωσκεπτικιστές απ' όλες τις παρατάξεις ενώ παρέσυρε απολίτικες, αγανακτισμένες και ριζοσπαστικοποιημένες ομάδες, ιδίως νέων ανθρώπων.

Γι' αυτό είναι αλήθεια ότι ο Πρωθυπουργός ελάχιστα ανησυχεί σήμερα από την πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις.

Δεν ανησυχεί γιατί δεν είναι πια απλώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ο ηγέτης του «ΟΧΙ στην ΕΥΡΩΠΗ».Και έχει την πρόσθετη ευελιξία ώστε αυτό να μην το λέει, να μην το διατυμπανίζει, να μην προειδοποιεί και να μην «ξυπνάει» τους αντιπάλους του οι οποίοι, παρά τα δαχτυλικά αποτυπώματα που υπάρχουν παντού στην καθημερινότητα της διακυβέρνησης, ελάχιστα πράγματα έχουν υποψιαστεί για τις πραγματικές του δυνατότητες και τις αληθινές του επιδιώξεις.

Οι αντίπαλοί του και οι ξένοι συνομιλητές του εφησυχάζουν και εθελοτυφλούν όταν δηλώνουν πεπεισμένοι ότι «ο Τσίπρας έγινε μνημονιακός αφού έφερε τρίτο μνημόνιο».

Ο Πρωθυπουργός δεν έγινε «μνημονιακός».Θα γίνει μνημονιακός μόνο αν εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο και μέχρι σήμερα επιβεβαίωσε πλήρως όλους εκείνους που πίστευαν ήδη από το περασμένο καλοκαίρι πως δεν θα το εφαρμόσει.

Το τρίτο μνημόνιο δεν σηματοδοτεί «ήττα», αλλά έναν στρατηγικό ελιγμό, μια νέα «Βάρκιζα» με τη διαφορά ότι τώρα η Αριστερά δεν κατέθεσε τα όπλα γιατί (όπως δήλωσε το καλοκαίρι του 2015 ο κ. Κατρούγκαλος) «τα όπλα είναι η εξουσία».
Άλλωστε η Αριστερά, παρά τους θρύλους, ούτε στην Βάρκιζα κατέθεσε τον βαρύ οπλισμό της...

Δημοψήφισμα για Grexit;

Κάποιοι που δεν μπορούν να διανοηθούν την αποχώρηση από το ευρώ επιμένουν πως ο Πρωθυπουργός θα αποφασίσει και θα υλοποιήσει μονομιάς όλες τις μεταρρυθμίσεις (με πρώτη τη βαθιά περικοπή όλων των συντάξεων) που δεν έκαναν οι προκάτοχοί του.

Ο ίδιος όμως προφανώς γνωρίζει πως αν το κάνει τότε θα ακυρώσει την πολιτική του υπόσταση.

Θα εμφανιστεί ως ένας ακόμα πολιτικός που έγινε «συνεργάτης των δανειστών».

Σύμφωνα με κάποιους περισσότερο ρεαλιστές, μια άλλη επιλογή για τον Πρωθυπουργό θα μπορούσε να ήταν η προκήρυξη εκλογών με στόχο την ήττα και την αποχώρηση από την εξουσία προκειμένου να διασωθεί ό,τι απέμεινε από το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς.

Ο τρόπος που η κυβέρνηση διαχειρίζεται τις ανεξάρτητες αρχές, τη Δικαιοσύνη και τα Μέσα Ενημέρωσης, ως πόλους εξουσίας που πρέπει να ελεγχθούν, αποκλείει την ύπαρξη ενός τέτοιου σχεδιασμού. Ποιος είναι λοιπόν ο τρίτος δρόμος; Ο τρίτος δρόμος για τον Πρωθυπουργό (και ενδεχομένως η κεντρική του επιδίωξη από την πρώτη στιγμή) είναι να ισχυριστεί πως αγωνίστηκε για 1,5 χρόνο απέναντι στην αδιαλλαξία των ξένων και ότι την απόφαση για το κόστος της παραμονής στο ευρώ δεν μπορεί παρά να την λάβουν οι άνθρωποι που θα κληθούν να το καταβάλλουν.

Ο τρίτος δρόμος λοιπόν θα μπορούσε να είναι μία ακόμα «Γιορτή Δημοκρατίας», ένα δημοψήφισμα για το νόμισμα στο οποίο ο Πρωθυπουργός θα εμφανιστεί ήπιος και θα πάρει θέση υπέρ ενός ελεγχόμενου και φιλικού Grexit.

Θα μιλήσει με σεβασμό για τους ευρωπαίους εταίρους και θα τονίσει ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο της Ευρώπης από τα αρχαία χρόνια (!), ότι θα παραμείνει μέλος της ΕΕ και θα συνεχίσει να συνεργάζεται στενά με όλους τους εταίρους της.

Θα υπαινιχθεί το «σχέδιο Σόϊμπλε» για το πακέτο βοήθειας σε περίπτωση Grexit, θα υπογραμμίσει ότι «το νόμισμα δεν είναι ταμπού» και θα επιστρατεύσει μια θερμή, λαϊκιστική και συγκινησιακή ρητορική που θα έχει ως επίκεντρο την εθνική κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία.
Θα πει ότι η νέα γενιά αξίζει μια νέα αρχή και θα αποδοκιμάσει όλους όσοι κυβέρνησαν τα τελευταία 40 χρόνια.

Τέλος, έχει την μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσει τη συγκυρία του βρετανικού δημοψηφίσματος και να υπογραμμίσει πως όταν οι Βρετανοί καλούνται να αποφασίσουν με δημοψήφισμα (στις 23 Ιουνίου) για την παραμονή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε ένα ελληνικό δημοψήφισμα για το ευρώ πρέπει από όλους να χαιρετιστεί ως μια πρωτοβουλία για να πνεύσει επιτέλους «άνεμος Δημοκρατίας» στην Ευρώπη. Με άλλα λόγια, γιατί όχι δημοψήφισμα για Grexit στο πρότυπο του Brexit;
Η ατμόσφαιρα ρήξης που αναβιώνει σήμερα είναι βέβαιο ότι μπορεί να υπηρετήσει άριστα και έναν τέτοιο σχεδιασμό.
Γιατί λοιπόν να αποκλείσουμε ότι υπάρχει;

Τα «χρήσιμα» capital controls

Κακώς, επίσης, δεν μας έχει κάνει καχύποπτους η πολύμηνη επιδεικτική αδιαφορία της κυβέρνησης για την ταχύτατη λήψη των αποφάσεων που θα οδηγούσαν στην άρση των capital controls, που είναι η κυριότερη προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Πέραν του ότι σοκάρει η εξοικείωση του επιχειρηματικού κόσμου με την χρηματοοικονομική ασφυξία (ποιος διαμαρτύρεται;), πέρα από την πυκνή ματαιότητα, την κατήφεια και την αδιαφορία των πάντων για την αποκατάσταση στοιχειωδών συνθηκών λειτουργίας της οικονομίας, πέραν από την κανονικότατη εγκατάλειψη της Ελλάδας από τους ίδιους τους Έλληνες που αυτή η στάση απόσυρσης αποκαλύπτει, η ίδια η παγίωση των capital controls είναι μία ακόμα ισχυρή ένδειξη ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας μέσα στην ευρωζώνη δεν μπορεί να είναι ο κεντρικός στόχος του Πρωθυπουργού.

Αντίθετα, τα capital controls μάλλον χρησιμεύουν, μάλλον θεωρούνται απολύτως απαραίτητα για να διασφαλίσουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα σε περίπτωση δημοψηφίσματος για το ευρώ.

Ο κίνδυνος που ανέφεραν όλοι εδώ και χρόνια κάθε φορά που γινόταν συζήτηση περί αλλαγής νομίσματος ήταν ότι «θα εξασφανιστούν οι καταθέσεις».
Τώρα οι καταθέσεις (όσες απέμειναν) είναι προστατευμένες...

Ποιος θυμάται τις προεκλογικές ανακοινώσεις της προέδρου της Εθνικής Τράπεζας κυρίας Λουκάς Κατσέλη ότι «τα capital controls θα αρθούν ως τα Χριστούγεννα»; Οι δηλώσεις είναι κατανοητές, αφού πολλοί υπογραμμίζουν κάτι άλλο ακατανόητο.

Ότι στις ιδιωτικές συζητήσεις της η κυρία Κατσέλη θεωρεί τον κ. Τσίπρα ηγέτη μεγαλύτερο ακόμα και από τον Ανδρέα Παπανδρέου (!).

Η σημαντική οικονομολόγος και πολιτικός δεν είναι η μόνη που έχει χάσει το μέτρο.

Από την άλλη πλευρά ωστόσο, η έννοια του μεγάλου ηγέτη έχει πολλές ερμηνείες...

Κατά συνέπεια, πράγματι, ο κ. Τσίπρας έχει τρεις επιλογές.

Ας τις επαναλάβουμε: Η πρώτη είναι να εφαρμόσει τη συμφωνία, και μάλλον να συναινέσει σε μια νέα «κυβέρνηση Παπαδήμου», να υποστηρίξει δηλαδή μια νέα κυβέρνηση από κοινού με τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ.

Αυτό το «προξενιό» προσπαθεί να «στήσει» τις τελευταίες εβδομάδες ο κ. Μάρτιν Σουλτς (κατ' απαίτηση της κυρίας Μέρκελ), αυτό του έχουν ζητήσει οι ευρωπαίοι συνομιλητές του και (με βάση την προσφιλή του τακτική) δεν το έχει αποκλείσει...

Όποιος όμως πιστεύει ότι πράγματι θέλει να το κάνει, απλώς θέλει να αυταπατάται.

Ας αντιληφθούν όλοι (και θα το επαναλάβουμε) ότι η Ελλάδα κυβερνάται ήδη από κυβέρνηση συνασπισμού των δυνάμεων και των διακομματικών συνιστωσών του εθνικοπατριωτικού τόξου.

Οι δυνάμεις που θα συγκροτούσαν μια κυβέρνηση στο πρότυπο της κυβέρνησης Παπαδήμου βρίσκονται διασπασμένες στην αντιπολίτευση.
Θα εγκαταλείψουν την εξουσία οι πρώτοι για να χαρίσουν τη χώρα στους δεύτερους;
Μοιάζει με ευσεβή πόθο.

Η δεύτερη επιλογή του κ. Τσίπρα είναι να προκηρύξει εκλογές για να τις χάσει και να κάνει αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη που θα εφαρμόζει τη συμφωνία. Και η τρίτη επιλογή είναι, όπως είπαμε, ένα νέο δημοψήφισμα. Άλλωστε το περυσινό «τεχνικό τεστ» πέτυχε. Πράγματι μπορεί να οργανωθεί δημοψήφισμα σε μία εβδομάδα. Και ας παραδεχθούμε ότι το ρίσκο πέρυσι ήταν μεγαλύτερο. Δεν υπήρχαν capital controls, η ζημιά στο τραπεζικό σύστημα μπορούσε να συνδεθεί με βαρύτατες εξατομικευμένες ποινικές ευθύνες, η κυβέρνηση έμπαινε σε αχαρτογράφητα νερά, οτιδήποτε μπορούσε να συμβεί που θα οδηγούσε στην ανατροπή της.
Κι όμως το αποφάσισαν.
Κι όμως δεν συνέβη τίποτα απ' όσα πολλοί φοβούνταν (ή ήλπιζαν) ότι θα συμβούν ...

Θέλουν οι Έλληνες το Grexit;

Τον Νοέμβριο 2015, σύμφωνα με έρευνα του think tank «ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ», 1 στους 3 Έλληνες τάσσονταν υπέρ της δραχμής (10% πάνω από σε σχέση με τον Μάρτιο 2015 κάτι που επιβεβαιώνει ότι το πολιτικό crash και το δημοψήφισμα του περασμένου καλοκαιριού δεν εξασθένισε, αλλά αντίθετα ενίσχυσε αισθητά τον σκληρό ευρωσκεπτικισμό).Εάν το ερώτημα για το νόμισμα τεθεί με όρους εθνικής κυριαρχίας, σε συνθήκες ακραίας πόλωσης και με το δίλημμα «Υποταγή ή Grexit;» το ποσοστό αυτό μπορεί εύκολα να αυξηθεί.

Εάν παρ' όλα αυτά ο κ. Τσίπρας χάσει αυτό το δημοψήφισμα θα μπορεί να αποχωρήσει όρθιος έχοντας εξασφαλίσει ένα ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο για το μέλλον την ίδια ώρα που οι αντίπαλοί του θα σπεύδουν να εφαρμόσουν ένα «σχέδιο Τόμσεν» με την κοινωνία να τους αποδοκιμάζει και την Αριστερά πιο ισχυρή από ποτέ.

Εάν όμως κερδίσει θα θέσει τις βάσεις για μια πολυετή παραμονή στην εξουσία και για την εδραίωση ενός καθεστώτος με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά που κυβερνούν πολλές χώρες (ας υπενθυμίσουμε ότι η Δημοκρατία δυτικού τύπου είναι μειοψηφική στον πλανήτη).

Μετά το Grexit το δημόσιο χρέος θα παγώσει και θα επιμηκυνθεί για πολλά χρόνια (αυτό δηλαδή που ούτως ή άλλως θα συμβεί), ευρωπαϊκή βοήθεια (πακέτο Σόϊμπλε) προφανώς θα υπάρξει, αλλά και ξένος οικονομικός έλεγχος, μάλλον ασφυκτικός, ασφαλώς θα θεσμοθετηθεί με άλλη μορφή.

Δεν θα υπάρξει αθέτηση του χρέους διότι σε αυτή την περίπτωση η χώρα οδηγείται στο Paris Club και αποκόπτεται από το παγκόσμιο σύστημα. Κανείς δεν θέλει κάτι τέτοιο και σίγουρα όχι ο κ. Τσίπρας.

Μεγάλο μέρος των (ήδη εγκλωβισμένων) καταθέσεων μπορεί να περικοπεί (θα εξαρτηθεί από τη συμφωνία) αλλά ούτως ή άλλως το «ψαλίδι» (μικρό ή μεγάλο) θα επιβληθεί μέσω της νέας ισοτιμίας.

Μισθοί και συντάξεις θα περικοπούν στην πράξη ακόμα περισσότερο και νέα σκληρή λιτότητα θα επιβληθεί για να σταθεροποιηθεί η δραχμή.
Πολλά εισαγόμενα αγαθά θα λείψουν, οι τιμές των πρώτων υλών θα αυξηθούν, το κράτος θα στηρίζεται στο ευρωπαϊκό πακέτο (που θα προσφέρεται με το σταγονόμετρο και θα μοιράζεται σε εκλεκτούς της κυβέρνησης ...).

Οι ειδικές συμφωνίες με την Κίνα και το Ιράν θα αποκτήσουν άλλη σημασία ενώ ο αλήστου μνήμης τιμάριθμός θα επιστρέψει.
Τα προβλήματα με την Τουρκία θα πολλαπλασιαστούν μια που η γείτονα θα αισθανθεί πολλούς πειρασμούς για τους οποίους ήδη προετοιμάζεται. Η ελευθερία του λόγου θα γίνει περισσότερο προβληματική από ποτέ στη ζωντανή μνήμη..
Και όσοι νέοι θα έχουν απομείνει στη χώρα θα συνωστίζονται για μετεγκατάσταση στην Ευρώπη προτού ζητηθούν βίζες.
Όμως όλα αυτά (που είναι το «καλό σενάριο» καθώς δεν περιλαμβάνουν κάποια απότομη καταστροφή) θα γίνουν μέσα σε ένα κλίμα μεγάλης πόλωσης. Μεγάλο μέρος του λαού θα αποδίδει την ευθύνη για το απότομο crash όχι στην κυβέρνηση, αλλά σε όσους «μας έφεραν ως εδώ τα τελευταία 40 χρόνια», ενώ ταυτόχρονα θα έχει πειστεί ότι επιτέλους μπήκε πάτος στο βαρέλι και ότι η Ελλάδα ξαναρχίζει από την αρχή απαλλαγμένη από το αμαρτωλό παρελθόν της.
Αυτό το μήνυμα θα μεταδίδει η κυβέρνηση και θα βρίσκει πολλούς πρόθυμους να το μεγεθύνουν και να το διαδώσουν.
Και φυσικά πολλοί θα είναι οι σιωπηλοί, αυτοί που θα περιμένουν για να δουν τι θα γίνει τελικά.
Πολλοί είναι και σήμερα οι σιωπηλοί.
Που προσφέρουν σιωπηλή ανοχή στην κυβέρνηση.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πρωθυπουργός θεωρείται αδιαφιλονίκητος ενώ έχει ψηφιστεί μόνο από το 18% εκείνων που έχουν δικαίωμα ψήφου (ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε από το 36% με τη συμμετοχή στις εκλογές του Σεπτεμβρίου να είναι λίγο πάνω από 50%).
Πώς εξηγείται η πολιτική ηγεμονία του 18%;
Εξηγείται γιατί η αποδοχή του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλαπλάσια της ψήφισής του.
Η αποδοχή του γεγονότος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κυβερνά υπερβαίνει κατά πολύ το 18%.
Γι' αυτό η κυβέρνηση με άνεση μπορεί να προχωρεί σε παράτολμους σχεδιασμούς.
Η κυβέρνηση της δραχμής θα ελέγχει τις τράπεζες, τον εθνικό πλούτο και τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης.

Αυτά θα είναι αρκετά για να δημιουργήσει τον δικό της λαό, για να διαμορφώσει μια δική της κυβερνώσα τάξη, να ελέγξει τους ορισμούς των εννοιών και να επιβάλλει ένα νέο σύστημα αλήθειας.

Αυτό το πείραμα μπορεί αργότερα να εξελιχθεί σε ένα σκληρό ολοκληρωτικό καθεστώς ή να παραμείνει μία μεσογειακή τσαβική μεταφορά. Όσο για την εύγλωττη σιωπή των ΗΠΑ, αρκετοί την ερμηνεύουν ως υποστήριξη της Ουάσιγκτον προς μια Αθήνα που «σείει» την Ευρώπη χωρίς να την απειλεί, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η πρωτοφανής αμερικανική απραξία στις ελληνικές υποθέσεις δεν είναι παρά ένα ακόμα σημάδι της παγκόσμιας αποδυνάμωσης της υπερδύναμης.
Πολλοί ρωτούν: «Μα δεν φοβάται ο Αλέξης τις απρόβλεπτες συνέπειες ενός Grexit;
Γιατί δεν συμβιβάζεται με την επικρατούσα λογική στην Ευρώπη;».
Η απάντηση, για όσους γνωρίζουν, είναι ότι ο Πρωθυπουργός, ένας άνθρωπος πεπεισμένος πως δεν υπάρχει Θεός, αφενός δεν πιστεύει ότι υπάρχει οποιαδήποτε λογική που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και αφετέρου δεν φοβάται εύκολα. Κάποιοι λένε ότι μάλλον δεν φοβάται καθόλου.
Ότι στερείται της ... ικανότητας του φόβου.
Ότι αντίθετα, πίσω από το γελαστό πρόσωπο βρίσκεται ένας άνθρωπος που έλκεται από την ιδέα για το «μεγάλο άλμα», ότι θέλει να ξαναγράψει την ιστορία της εθνικοπατριωτικής Αριστεράς της δεκαετίας του '40, ότι θέλει να είναι αυτός που θα «πάρει τη ρεβάνς», ότι επιζητεί τη διακινδύνευση και την απειλή.

Είναι γεγονός ότι οι καλύτερες επιδόσεις του στην πολιτική έχουν καταγραφεί όταν έχει απειληθεί.
Μπορεί να είναι ειρωνεία της Ιστορίας ότι το Μέγαρο Μαξίμου την περίοδο της Κατοχής ήταν η κατοικία του γερμανού ναυάρχου των δυνάμεων του Αιγαίου και σήμερα που βρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου ο Αλέξης Τσίπρας ένας άλλος γερμανός, ο υποναύαρχος Γιοργκ Κλάϊν, είναι τακτικός διοικητής της Μόνιμης Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ που «επιτηρεί» το Αιγαίο.

Ο κ. Τσίπρας όμως αισθάνεται απελευθερωτής, αναμορφωτής, ηγέτης που ξαναγράφει την Ιστορία.
Δεν ξέρουμε τι θα αποφασίσει τελικά.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τους αστάθμητους παράγοντες που ενδεχομένως θα ενεργοποιηθούν.

Ωστόσο, ουδείς δικαιούται πια να εκπλαγεί αν το 2015 ήταν μια «πρόβα τζενεράλε» και αν ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποφασίσει να υποβάλλει στους Έλληνες το εθνεγερτικό μήνυμα της ηρωϊκής εξόδου και να οδηγήσουμε όλοι μαζί την Ελλάδα, αν υπνωτισμένοι, σε ένα Grexit που μπορεί να ισοδυναμεί με εθνικό restart, με εθνική καταστροφή ή και με τα δύο ταυτόχρονα.

Σύμφωνα με μία αξιόπιστη διήγηση, ο Πρωθυπουργός είχε αποφασίσει να μην συμβιβαστεί αμέσως μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και παρά το γεγονός ότι δεν είχε εξασφαλίσει κεφάλαια για τη υποστήριξη της δραχμής από καμία τρίτη χώρα (Ρωσία, Κίνα, Ιράν...).
Εκείνο που τον απέτρεψε ήταν ένας συνεργάτης του που του παρουσίασε ψύχραιμα και νηφάλια τις ποινικές ευθύνες που θα είχε εάν κάτι πήγαινε στραβά, αν το «πείραμα» οδηγούσε στην ανατροπή του από την εξουσία και αν οδηγούνταν σε Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Τότε προφανώς σκέφτηκε ότι δεν ήταν ακόμα έτοιμος.
Ότι πρέπει να περιμένει.

Φέτος, εάν το ερώτημα τεθεί ολοκληρωμένο, έντιμα και νηφάλια στον λαό, ο Πρωθυπουργός δεν θα έχει καμία απολύτως ποινική ευθύνη, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα.
Η ευθύνη θα ανήκει εξ' ολοκλήρου στον λαό...»


Πηγή : newmoney.gr


Πρόλαβε την διαγραφή και παραιτήθηκε ο Παπαμιμίκος



Παραιτήθηκε από γραμματέας και από μέλος της Νέας Δημοκρατίας μετά το φιάσκο του συνεδρίου της ΟΝΝΕΔ ο Ανδρέας Παπαμιμίκος και παράλληλα διεγράφη και ο Βασίλης Γεωργιάδης από μέλος του κόμματος.


Η δήλωση του Ανδρέα Παπαμιμίκου : «Αναλαμβάνω, για άλλη μία φορά, ευθύνες που μου αποδίδονται αλλά και δεν μου αναλογούν. Γι' αυτόν το λόγο διευκόλυνα τον Πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη και του υπέβαλα την παραίτησή μου από Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής και από μέλος της Νέας Δημοκρατίας».

Με εισήγηση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη παραπέμφθηκε στην Κεντρική Επιτροπή Δεοντολογίας, με το ερώτημα της διαγραφής, ο Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ κ. Βασίλης Γεωργιάδης.


Όπως ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Δεοντολογίας κ. Απόστολος Κράτσας, ο κ. Βασίλης Γεωργιάδης διεγράφη από μέλος του Κόμματος και ως εκ τούτου εξέπεσε αυτοδίκαια από το αξίωμα του Προέδρου της ΟΝΝΕΔ, καθώς και από κάθε άλλη κομματική ιδιότητα.




Γιάννης Οικονόμου: «Άλλο το House of Cards και άλλο η αληθινή ζωή-Η Ελλάδα χρειάζεται δουλειά»



Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Οικονόμου:


Είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή για τη χώρα. Βλέπετε συμφωνία της κυβέρνησης με τους πιστωτές ή αδιέξοδο;

«Το έργο του περασμένου καλοκαιριού δυστυχώς είναι ξανά στις οθόνες μας. Αφού η πολιτική της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα δεν μπορεί να παράγει αποτελέσματα απέναντι στην κρίση, το έριξαν στην «επικοινωνία». Δραματοποίηση της διαπραγμάτευσης, παλικαρισμοί, εσωτερικοί και εξωτερικοί εχθροί. Το λάβαρο της επανάστασης υψώθηκε ξανά. Η διαδρομή ίδια και πάλι. Από τα κανάλια, περιοδείες στην Ευρώπη. Αυτό όμως που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει η επικοινωνία, αυτό για το οποίο αδιαφορεί ο κ. Τσίπρας, είναι το γεγονός ότι κάθε μέρα που περνά, τα αδιέξοδα για τους πολίτες μεγαλώνουν, τα βάρη για τους ανθρώπους και κυρίως για τους πιο αδύναμους γίνονται περισσότερο δυσβάσταχτα».

Οι πρόωρες εκλογές πόσο κοντά είναι;

«Κάθε μέρα που περνά εμπεδώνεται η αντίληψη ότι η αυτή η κυβέρνηση ούτε μπορεί, ούτε πρέπει να πάει πολύ μακριά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μετρά αντίστροφα. Το τέλος αυτής της αντίστροφης μέτρησης είναι βέβαιο ότι πλησιάζει. Και αυτό παρά το γεγονός πως το πιο έντονο χαρακτηριστικό της κυβέρνησης, είναι η δίψα της παρέας του Μαξίμου για την εξουσία».

Εσείς τις ζητάτε συνέχεια τελευταία. Είστε έτοιμοι; Μάθατε από τα λάθη σας;

«Η χώρα βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις διάλυσης και παρακμής. Δείτε για μια στιγμή την εικόνα: Έκαναν τη χώρα μας αποθήκη ψυχών. Στον Πειραιά, στο Ελληνικό, στα σύνορα με τους σκοπιανούς στην Ειδομένη και σε δεκάδες άλλα σημεία σε όλη τη χώρα, εξελίσσονται καθημερινά σκηνές ντροπής, τόσο στη διάσταση της ασφάλειας όσο και στη διάσταση του ανθρωπισμού. Στην οικονομία η κατάσταση παραπαίει ανάμεσα στα «άσχημα και τα χειρότερα».Στη διεθνή σκηνή ο ρόλος της χώρας υποβαθμίζεται συνεχώς. Στα ζητήματα δικαιοσύνης και θεσμών βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις παρέμβασης και απόπειρας χειραγώγησης. Στην παιδεία και στην υγεία εγκατάλειψη, διάλυση και εκδήλωση παλαιό - κομμουνιστικών απωθημένων. Σε αυτό τον κατήφορο πρέπει να μπει το συντομότερο δυνατό ένας φραγμός».

Σε περίπτωση που η συγκυβέρνηση περάσει τον κάβο των μέτρων, δεν πιστεύετε ότι έχετε ανεβάσει πολύ τον πήχη ζητώντας εκλογές.

«Κάθε Έλληνας σήμερα γνωρίζει ότι η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να εγγυηθεί, σε καμία συνθήκη, την έξοδο της χώρας από την κρίση. Έχουν διαλύσει την παραγωγική Ελλάδα, φτωχοποιούν όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας, κάνουν ακόμα χειρότερες τις συνθήκες διαβίωσης των πιο αδύναμων. Ταυτόχρονα για να δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης χρειάζονται επενδύσεις από Έλληνες και ξένους, κάτι που απαιτεί στέρεο πολιτικό περιβάλλον, εμπιστοσύνη στη λειτουργία της δικαιοσύνης, δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα».

Θα πορευτείτε τους επόμενους μήνες ζητώντας συνεχώς να στηθούν κάλπες;

«Κάθε μέρα που περνά θα αναδεικνύουμε τα αδιέξοδα που δημιουργεί με την πολιτική της η πιο ανίκανης κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ η δημοκρατική Ελλάδα. Ταυτόχρονα, με τις προτάσεις και τη συνολικότερη παρουσία μας, θα επιχειρήσουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των Ελλήνων. Θα προσπαθήσουμε να τους πείσουμε ότι τα όσα τραγικά συμβαίνουν σήμερα στον τόπο δεν είναι η μοναδική επιλογή που υπάρχει. Εκτός από τον κυνισμό, την αλαζονεία την παρακμή, την αισθητική ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν οι μεταρρυθμίσεις, η αλήθεια, υπάρχει το σχέδιο, υπάρχει διάθεση αξιοποίησης κάθε δημιουργικής φωνής, προκειμένου να αναμετρηθούμε με τα προβλήματα και να βγούμε στο ξέφωτο. Αυτός είναι ο δρόμος που θα βαδίσουμε το επόμενο χρονικό διάστημα».

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη Ν.Δ.να προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί αυτό; Το ζητούμενο είναι να έχετε την θετική ψήφο των πολιτών και όχι την αρνητική.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό το βάρος των ψεμάτων και της τραγικής του διακυβέρνησης επιστρέφει με ταχύτητα στα ποσοστά που είχε πριν την κρίση. Θα καταρρεύσει με κρότο, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Για εμάς όμως το ζητούμενο είναι οι Έλληνες να ξαναβρούν την αυτοπεποίθηση τους. Να τους δείξουμε ότι μπορούμε επιτέλους να τα καταφέρουμε. Να τελειώνει το μαρτύριο της σταγόνας, να τελειώνει ο φαύλος κύκλος της κρίσης, να ξαναπάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Μέχρι τις εκλογές αυτή είναι για τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη η μεγαλύτερη πρόκληση».

Πείθετε την κοινωνία και το ρωτώ διότι το ποσοστό όσων δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα μεγαλώνει διαρκώς.

«Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος μας. Να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη όλων όσων συμμερίζονται την αντίληψη ότι είναι βαρύ, αν όχι ασήκωτο, να κυβερνά την Ελλάδα σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, μια παρέα που η συγκολλητική της ουσία είναι η δίψα για την εξουσία και ο ναρκισσισμός. Για να το πετύχουμε αυτό δεν αρκεί η αποδυνάμωση της κυβέρνησης. Η κοινωνία άλλωστε γνωρίζει ότι δεν μπορεί να περιμένει τίποτα πια από τον κ. Τσίπρα και αυτό μεγαλώνει την δική μας ευθύνη. Δεν φοβόμαστε αυτή την ευθύνη. Αντίθετα με καθαρές κουβέντες, ολοκληρωμένο σχέδιο, σταθερό αξιακό προσανατολισμό, ενισχυμένοι με δυνάμεις από όλο το κοινωνικό φάσμα, είμαστε έτοιμοι όποτε και αν χρειαστεί να αναλάβουμε την ευθύνη αυτή».

Δεν πιστεύετε ότι έχει εφεδρείες ο Αλ. Τσίπρας; Πολλοί λένε ότι εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο και είναι δύσκολος παίκτης.

«Η πραγματικότητα είναι ότι σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του παρασκηνίου, τις μηχανορραφίες και τους τακτικισμούς οι επιδόσεις του δεν είναι άσχημες. Αυτό όμως θα ήταν εξαιρετικό προσόν για τον σεναριογράφο ή τον σκηνοθέτη του House of Cards. Άλλο όμως οι τηλεοπτικές σειρές και άλλο η αληθινή ζωή. Η Ελλάδα χρειάζεται έναν πρωθυπουργό με κύρος, αξιοπιστία, με γνώση που να τιμά τις δεσμεύσεις του και να μπορεί να ενώνει. Η Ελλάδα χρειάζεται δουλειά».

Τι σηματοδοτεί το συνέδριο της Ν.Δ.;

«Ξαναφέρνουμε την πολιτική στο προσκήνιο. Την πολιτική των προτάσεων, των επιχειρημάτων της διαβούλευσης και των συμμαχιών. Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις έτσι ώστε η συμμετοχή των πολιτών στη Νέα Δημοκρατία να σημαίνει ταυτόχρονα συμμετοχή στη διαμόρφωση των θέσεων και της στρατηγικής του κόμματος μας. Διαμορφώνουμε ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό κεντροδεξιό κόμμα με ένα καινούργιο καταστατικό που θα επιτρέπει την πιο αποτελεσματική λειτουργία και μια περισσότερο άμεση και διαρκή επαφή με την ελληνική κοινωνία».

Πολλοί περιμένουν προτάσεις και ένα νέο πολιτικό λόγο, μακριά από το λαϊκισμό του παρελθόντος.

«Και πολύ καλά κάνουν. Διαχρονικά η Ελλάδα υπέφερε από τα ψέματα και το λαϊκισμό. Εν πολλοίς εκεί οφείλεται και η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή ότι η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της λογικής. Εμείς θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα αδιέξοδα και τις παθογένειες, που ταλαιπωρούν τη χώρα. Η αλληλεγγύη στους αδύναμους, η ανάπτυξη στην οικονομία, η μόρφωση στα νέα παιδιά, η ποιότητα στη λειτουργία της δημοκρατίας απαιτούν καινοτομία στη σκέψη, αλήθειες και μεταρρυθμίσεις που θα δώσουν ευκαιρίες στους πολλούς για να προκόψουν στη ζωή τους. Αυτός είναι ο δικός μας προσανατολισμός και εκεί μέσα σε αυτόν δεν χωρούν καθόλου ο λαϊκισμός και οι ψευδαισθήσεις».

Τελικά στη Ν.Δ. χωράνε όλοι; Δεξιοί, κεντροδεξιοί, κεντρώοι;

«Η Νέα Δημοκρατία είναι διαχρονικά η μεγάλη παράταξη της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα. Αποτελείται από περήφανους ανθρώπους και έχει επιδείξει μεγάλη ανθεκτικότητα σε κρίσιμες στιγμές, σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Ταυτόχρονα όμως η Νέα Δημοκρατία σήμερα είναι ο φυσικός χώρος όλων εκείνων που πιστεύουν ότι αξίζουμε μια καλύτερη και διαφορετική Ελλάδα, δηλαδή της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων. Πιστεύω βαθύτατα ότι η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι συγκυριακή. Τώρα είναι η ώρα να δώσουμε χώρο και ρόλο σε ανθρώπους που ακούν με ενδιαφέρον τον προγραμματικό μας λόγο και το πολιτικό μας αφήγημα. Η ΝΔ δεν είναι ένα κόμμα φοβικό για αυτό και μπορεί και επιδιώκει να ενσωματώνει απλούς πολίτες που δεν είχαν στο παρελθόν σχέση μαζί της. Την ίδια στιγμή βέβαια δεν είναι ούτε και φυσικά θα γίνει ένα κόμμα που θα λέει στον καθένα αυτό που θέλει να ακούσει προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξη του».

Ποιο είναι το στίγμα του κόμματος από εδώ και πέρα;

«Ευκαιρίες για τους πολλούς, μεταρρυθμίσεις που θα ανοίγουν το παιχνίδι για όλους, αλληλεγγύη για όσους βρέθηκαν η βρίσκονται σε δύσκολη θέση, βλέμμα στραμμένο στις θετικές προκλήσεις που υπάρχουν για την Ελλάδα κυρίως για τη νέα γένια, στη γειτονιά μας αλλά και στον κόσμο ευρύτερα. Κράτος δικαίου, διαφάνεια αποτελεσματικότητα και κανόνες στη δημόσια διοίκηση που πρώτο το κράτος θα τηρεί. Αυτό είναι το στίγμα μας σε ότι άφορα τους βασικούς πυλώνες, μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Ο δρόμος της προόδου και της κοινωνικής ανόδου πρέπει να είναι ανοιχτός για κάθε Έλληνα. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας».

Ο στόχος της Ν.Δ ποιος είναι; Ο πυρήνας σας είναι η πλειοψηφία των πολιτών που ψήφισαν «Ναι» στο δημοψήφισμα;

«Ο στόχος της ΝΔ είναι η Ελλάδα να βγει από τον φαύλο κύκλο της κρίσης. Να βάλουμε τέρμα στην ασφυξία που αισθάνεται ο κάθε Έλληνας και η κάθε ελληνίδα. Να αναπνεύσουμε ξανά και επιτέλους να κάνουμε βήματα μπροστά. Ο στόχος αυτός άφορα τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν στο δημοψήφισμα, και τις προηγούμενες εκλογές. Η ΝΔ μπορεί με αξιοπιστία, σχέδιο, φαντασία και ασφάλεια να πετύχει το στόχο αυτό για λογαριασμό όλων των Ελλήνων».


Ραβανός Αρης 
Πηγή : tovima.gr


Αδυνάτισμα: Χάστε 3 φορές περισσότερο λίπος με αυτό το μπαχαρικό



Αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος, τότε σίγουρα ακολουθείτε κάποια δίαιτα και ασκείστε όσο πιο τακτικά μπορείτε. Αλλά, υπάρχει ένα μυστικό κρυμμένο στο ντουλάπι της κουζίνας σας, το οποίο θα σας βοηθήσει περισσότερο από ό,τι φαντάζεστε.

Αυτό το μπαχαρικό για πιο εύκολο αδυνάτισμα είναι το κύμινο! Έρευνα από το πανεπιστήμιο Ιατρικών Επιστημών Shahid Sadoughi στο Ιράν, έδειξε ότι το κύμινο όχι μόνο μπορεί να βοηθήσει το άτομο να κάψει μέχρι και 3 φορές περισσότερο λίπος, αλλά μειώνει με φυσικό τρόπο το επίπεδο κακής χοληστερόλης στο αίμα.

Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες εξέτασαν τις περιπτώσεις 88 υπέρβαρων ή παχύσαρκων γυναικών που ήταν σε διαδικασία για αδυνάτισμα, τις οποίες χώρισαν σε 2 ομάδες. Και οι δύο ομάδες ακολούθησαν ισορροπημένη διατροφή και μείωσαν τις θερμίδες που κατανάλωναν καθημερινά κατά 500. Αλλά τα μέλη της 2ης ομάδας, εκτός από αυτό, είχαν οδηγία να καταναλώνουν 3γρ κύμινο ανακατεμένο μέσα σε 140γρ γιαούρτι καθημερινά (η 1η ομάδα έτρωγε το γιαούρτι σκέτο).

Διαπίστωσαν ότι μετά από 3 μήνες προσπάθειας για αδυνάτισμα, οι γυναίκες που κατανάλωναν και κύμινο έχασαν 3 φορές περισσότερο ποσοστό λίπους.

Επίσης, υπήρχαν και άλλα οφέλη. Τα μέλη της 2ης ομάδας μείωσαν κατά 23 μονάδες τα τριγλυκερίδια στο αίμα τους, ενώ οι γυναίκες στην 1η ομάδα μόλις 5 μονάδες. Το ίδιο συνέβη και με την “κακή” χοληστερόλη (LDL), η οποία μειώθηκε κατά μέσο όρο σχεδόν 10 μονάδες στα μέλη της 2ης ομάδας, έναντι μόλις 0,5 μονάδας στα μέλη της 1ης ομάδας.




Πηγή : prevention.com, iatropedia.gr


Στα 103 εκατ. ευρώ η επιβάρυνση των νοικοκυριών από ενδεχόμενη αύξηση του ΦΠΑ στα είδη παντοπωλείου



Στα 103 εκατ. ευρώ εκτιμάται η αναμενόμενη συνολική ετήσια επιβάρυνση που θα προκύψει για τα νοικοκυριά από ενδεχόμενη αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ από 23% σε 24% στα είδη παντοπωλείου (τρόφιμα), σύμφωνα με το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ανάλυσης που πραγματοποίησε το ΙΕΛΚΑ, η αναμενόμενη συνολική ετήσια επιβάρυνση ανά νοικοκυριό για τα τρόφιμα είναι 25 ευρώ ανά νοικοκυριό (2,1 ευρώ/μήνα), δηλαδή επιπλέον 0,5% κατά μέσο όρο.

Οι τιμές των ειδών παντοπωλείου συνολικά μεσοσταθμικά αναμένεται να αυξηθούν κατά 0,45% (για τα προϊόντα με μεταβολή συντελεστή η αύξηση τιμής εκτιμάται σε 0,81%).

Σημειώνεται ότι παρά την αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, λόγω της εκτιμώμενης ύφεσης βάσει των γενικότερων εξελίξεων στην οικονομία, ο αντίστοιχος ΦΠΑ προς είσπραξη το 2016 αναμένεται μειωμένος σε σχέση με το 2015 κατά -1,56% (-55 εκατ. ευρώ) και το 2017 σε σχέση με το 2015 σχεδόν αμετάβλητος με μείωση κατά -0,13% (-5 εκατ. ευρώ).


Επίσης, τονίζεται ότι οι ετήσιες αγορές τροφίμων των ελληνικών νοικοκυριών το 2015 ανέρχονται ετησίως σε 22,6 δισ. ευρώ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ). Η τάση είναι πτωτική την τελευταία πενταετία αν και σταθεροποιήθηκε μετά το 2012. Οι μηνιαίες αγορές σε τρόφιμα κατά μέσο όρο ανά νοικοκυριό υπολογίζονται στο επίπεδο των 380 ευρώ.



Πηγή : huffingtonpost.gr


Εγκληματικό τρίγωνο Λάμπρου - ύποπτων ΜΚΟ - διακινητών




Δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αγκαλιά με μασκοφόρους!

Και λέγαμε τι γίνεται με τις ΜΚΟ; Γιατί δεν επεμβαίνει η αστυνομία στις ΜΚΟ; Γιατί γίνεται επιλεκτικός έλεγχος από την αστυνομία σε ξένα μέλη ΜΚΟ και σε κανένα Έλληνα!!

Εγκληματική οργάνωση φαίνεται ότι έχει συσταθεί για οικονομικούς λόγους και με τους γνωστούς υπόπτους και εάν κοιτάξουμε και λίγο παραπέρα θα δούμε και τους γνωστούς Έλληνες αριστερούς που πρωτοστατούν στις πορείες των μεταναστών αφεντικά δεκάδων ΜΚΟ που δεν έχουν δουλέψει ποτέ και βιοπορίζονται πουλώντας τον πόνο των άλλων.


Διαβάζουμε στο protothema.gr

Παρακρατικοί κατάργησαν το κράτος - Το παράξενο ταξίδι που πρόδωσε τις υπόγειες διαδρομές - «Βρήκαν» μεσοπέλαγα τους μετανάστες και τους παρέλαβαν οι ίδιοι - Ετσι εξηγούνται και τα μυστήρια της Ειδομένης - Κάνουν πως διατάzουν έρευνα - Πώς και ποιοι υποκινούν τα επεισόδια

Διαστάσεις θρίλερ, που παραπέμπει στην αμερικανική ταινία τρόμου «Δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ», προσλαμβάνει η ανάρμοστη σχέση που φαίνεται να έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σε στελέχη του κυβερνητικού χώρου και σε σκοτεινής προέλευσης πρόσωπα που υποδύονται μέλη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, τα οποία δρουν ανεξέλεγκτα και λυμαίνονται τα κονδύλια για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Σε ρόλο αρωγού των ύποπτων ΜΚΟ, οι περιβόητοι «δικαιωματιστές» του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν σθεναρή μάχη για να μετατραπεί το ελληνικό κράτος σε ξέφραγο αμπέλι και να διευκολυνθεί η δράση δήθεν αλληλέγγυων, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις ταυτίζονται με τους διακινητές. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι την ώρα που η κυβέρνηση, έπειτα από πολύμηνη περίοδο ολιγωρίας, αν όχι και ανευθυνότητας, αναγνωρίζει ότι πρέπει να μπει τάξη στο χάος και την ανεξέλεγκτη δράση των ΜΚΟ, εμφανίζεται για μία ακόμη φορά χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα, με αντίστοιχες αντιτιθέμενες απόψεις. Ετσι, ενώ από τη μία, υπό την πίεση των εξελίξεων και της διάθεσης της κοινής γνώμης, δρομολογούνται έλεγχοι, ακόμα και συλλήψεις «ύποπτων» εθελοντών, την ίδια ώρα, μέσα από το ίδιο το κυβερνητικό στρατόπεδο στηρίζονται και πατρονάρονται κάθε λογής αυτοαποκαλούμενοι «αλληλέγγυοι» και ΜΚΟ, ακόμα και όταν κατηγορούνται για κακουργήματα. Ο «βαθύς ΣΥΡΙΖΑ» αρνείται να ακολουθήσει την κυβερνητική πολιτική και ασκεί έντονες πιέσεις για να συνεχιστεί η κρατική παράλυση, φτάνοντας μέχρι του σημείου να υπαγορεύει δηλώσεις σε υπουργούς, να παρεμβαίνει απροκάλυπτα σε δικαστικές έρευνες και να επιχειρεί να προκαταλάβει δικαστικές αποφάσεις. Οταν σε ένα ευρωπαϊκό κράτος οι διωκτικές αρχές συλλαμβάνουν πρόσωπα για παράβαση του νόμου περί αλλοδαπών και παράνομη οπλοκατοχή, οι εισαγγελείς ασκούν κακουργηματικές διώξεις για απόπειρα διευκόλυνσης παράνομης εισόδου προσφύγων αλλά ο αρμόδιος υπουργός ζητά συγγνώμη από τους συλληφθέντες αλληλέγγυους πριν καν οι ίδιοι απολογηθούν, τότε πραγματικά ανακύπτουν σοβαρότατα ερωτήματα για το τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτό τον τόπο. 




Oι συλλήψεις οπλισμένων αλληλέγγυων 

Η υπόθεση που εξελίχθηκε πριν από λίγο καιρό στα θαλάσσια σύνορα του βορειοανατολικού Αιγαίου αποτελεί ίσως την πλέον ενδεικτική εξήγηση για όσα εξελίχθηκαν στη συνέχεια στην Ειδομένη, αλλά και στον Πειραιά, με τους ανεξέλεγκτους τύπους που ξεσήκωναν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, μπροστά στα επί πολλές ημέρες απαθή βλέμματα των ελληνικών αρχών, οι οποίες παρατηρούσαν αμέτοχες. 

Ηταν πρωινές ώρες της 14ης Ιανουαρίου 2016 όταν πλοίο ανοιχτής θαλάσσης του Λιμενικού Σώματος έκανε περιπολία μεταξύ Λέσβου και Τουρκίας. Στο ραντάρ του εντόπισε βάρκες μεταναστών αλλά και ένα ταχύπλοο να ξεκινάει από την ελληνική πλευρά και να κατευθύνεται προς τα τουρκικά παράλια. Το συμβάν και η καταδίωξη που ακολούθησε περιγράφονται λεπτομερώς στο επίσημο δελτίο Τύπου του Λιμενικού Σώματος εκείνης της ημέρας: «Πλοίο Ανοιχτής Θαλάσσης Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. (Π.Α.Θ.) εντόπισε ημεδαπό ιδιωτικής χρήσης ταχύπλοο σκάφος να κινείται πλησίον λέμβων με αλλοδαπούς, ευρισκόμενων εντός τουρκικών χωρικών υδάτων στη θαλάσσια περιοχή ανατολικά του Αεροδρομίου ν. Λέσβου, χωρίς προς τούτο άδεια. Στη θέα του Π.Α.Θ. Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. το εν λόγω ταχύπλοο επιχείρησε να απομακρυνθεί και ακολούθησε καταρχήν καταδίωξη, η οποία δεν συνεχίστηκε καθόσον το ανωτέρω σκάφος προέβη σε κράτηση μηχανών». Στη συνέχεια τα πέντε αλλοδαπά μέλη του πληρώματος οδηγήθηκαν στο λιμάνι της Μυτιλήνης, «όπου κατόπιν σχετικής ενημέρωσης αρμόδιου εισαγγελέα συνελήφθησαν. Το Τ/Χ σκάφος κατασχέθηκε ενώ επ’ αυτού εντοπίστηκαν και κατασχέθηκαν μεταξύ άλλων τρία (03) μαχαίρια στιλέτα και δύο (02) ψηφιακές διόπτρες νυκτός». 

Οι πέντε συλληφθέντες ήταν μέλη δύο ΜΚΟ που επιχειρούσαν στη Λέσβο σε ζητήματα μεταναστών και προσφύγων. Οι δύο από αυτούς, αραβικής καταγωγής και δανικής υπηκοότητας, ανήκαν στη ΜΚΟ «Team Humanity» και οι άλλοι τρεις, Ισπανοί, έπαιρναν μέρος στη συγκεκριμένη επιχείρηση για λογαριασμό της ΜΚΟ «Proemaid». Οι συλληφθέντες αλληλέγγυοι ζήτησαν και πήραν προθεσμία προκειμένου να απολογηθούν στις 16 Ιανουαρίου στη Λέσβο. Και στους πέντε απαγγέλθηκε η κατηγορία της απόπειρας παροχής βοήθειας σε αλλοδαπούς για παράνομη είσοδο στην ελληνική επικράτεια, ενώ σε τρεις εξ αυτών απαγγέλθηκε και η κατηγορία της οπλοκατοχής. Σύμφωνα με τη δικογραφία, τα συγκεκριμένα άτομα επιχειρούσαν στην οριογραμμή Ελλάδας - Τουρκίας ρυμουλκώντας βάρκες με μετανάστες, χωρίς αυτές ή οι επιβαίνοντες σε αυτές να κινδυνεύουν ενώ ήταν παρόν σκάφος του Λιμενικού Σώματος και χωρίς να ενημερώσουν τις Αρχές για τη δράση τους. 

Στο σημείο αυτό και ενώ η υπόθεση φαινόταν ότι έχει πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης, τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται με την πρωτοφανή πολιτική παρέμβαση του αρμόδιου υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Θοδωρή Δρίτσα. Ειδικότερα, μόλις 22 ώρες μετά το δελτίο Τύπου του Λιμενικού Σώματος στο οποίο περιγραφόταν η επιχείρηση σύλληψης των πέντε μελών των ξένων ΜΚΟ, αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου σχόλιο του γραφείου του υπουργού για «τα περιστατικά σύλληψης εθελοντών», με το οποίο ο κ. Δρίτσας αφού «αδειάζει» το Λιμενικό για τις συλλήψεις αυτές, επιχειρεί να προκαταλάβει την απόφαση των δικαστικών αρχών, ζητώντας παράλληλα κατανόηση από τους συλληφθέντες! Σύμφωνα με το υπουργικό σχόλιο, «η συνεργασία των ΜΚΟ και των εθελοντών με το Λιμενικό Σώμα και τις άλλες αρχές της ελληνικής πολιτείας, για την ανθρωπιστική στήριξη των προσφύγων, ήταν, είναι και θα παραμείνει αναγκαία και επιθυμητή και αυτό καθημερινά επιβεβαιώνεται». Σε αυτές τις συνθήκες «το Λιμενικό Σώμα - Ελληνική Ακτοφυλακή, με απόλυτη επιτυχία έχει τον πρώτο και κύριο ρόλο ευθύνης στα λεπτά και κρίσιμα ζητήματα των επιχειρήσεων διάσωσης και αυτό είναι λογικό και αναγκαίο. Τα λίγα μεμονωμένα περιστατικά υπέρβασης αυτών των απολύτως αναγκαίων και συμφωνημένων κανόνων, που δε συνιστούν κατ’ ανάγκη πάντα αξιόποινη πράξη, αξιολογούνται από τη Δικαιοσύνη». 

Η κατακλείδα του σχολίου αποτελεί πραγματικό μνημείο: «Είναι δεδομένες οι δύσκολες και πιεστικές συνθήκες υπό τις οποίες ενεργούν οι υπηρεσίες πρώτης γραμμής του ελληνικού κράτους. Ζητάμε κατανόηση από όποιους πολίτες-αλληλέγγυους υπέστησαν ταλαιπωρία λόγω της εμπλοκής τους σε συμβάντα που για κανέναν μας δεν είναι ευχάριστα. Σε κάθε περίπτωση η εφαρμογή των κοινά συμφωνηθέντων επιχειρησιακών κανόνων είναι ο μόνος τρόπος προστασίας».

Στη σκιά των εξελίξεων αυτών, οι πέντε συλληφθέντες οδηγήθηκαν στις 16 Ιανουαρίου στο Δικαστικό Μέγαρο Μυτιλήνης για να απολογηθούν. Από νωρίς το πρωί έξω από αυτό βρίσκονταν για να τους συμπαρασταθούν η βουλευτής Β’ Αθήνας Βασιλική Κατριβάνου, ο βουλευτής Λέσβου Γιώργος Πάλλης και το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Λάμπρου. Με κοινή δήλωσή τους, η οποία αναρτήθηκε στην επίσημη σελίδα του κόμματος, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκαν ξεκάθαρα επί του ζητήματος δηλώνοντας την πρόθεσή τους να καταθέσουν υπέρ των συλληφθέντων: «Βρεθήκαμε σήμερα στα δικαστήρια Μυτιλήνης οι βουλευτές Γ. Πάλλης και Βασιλική Κατριβάνου και ο Πάνος Λάμπρου, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, για να καταθέσουμε υπέρ των πέντε εθελοντών που διώκονταν για παράνομη διακίνηση προσφύγων. Δεν είναι δυνατόν η αλληλεγγύη και η διάσωση ανθρωπίνων ζώων να βαφτίζεται trafficking και κακουργηματική πράξη. Αποτελεί διακριτό ζήτημα να μπει σε πλαίσιο η δράση των ΜΚΟ από την αυθαίρετη καταστολή. Ο ΣΥΡΙΖΑ στέκεται στο πλευρό των κατηγορουμένων και των αλληλέγγυων, των οποίων τη συνεισφορά θεωρεί σημαντική και υπό τις παρούσες συνθήκες απαραίτητη». 

Μετά την 11ωρη απολογία τους, ανακριτής και εισαγγελέας Πρωτοδικών Μυτιλήνης αποφάσισαν να μην κρίνουν προφυλακιστέο κανέναν από τους συλληφθέντες, επιβάλλοντας ωστόσο χρηματική εγγύηση σε όλους, ενώ σε έναν από αυτούς απαγόρευσαν την έξοδο από τη χώρα. Συγκεκριμένα, στον ιδιοκτήτη του σκάφους με το οποίο επιχειρούσαν, με την υποχρέωση να εμφανίζεται στο Αστυνομικό Τμήμα Μυτιλήνης κάθε εβδομάδα, ενώ του επιβλήθηκε και καταβολή εγγύησης 10.000 ευρώ. Στους υπόλοιπους τέσσερις επιβλήθηκε χρηματική εγγύηση 5.000 ευρώ για τον καθέναν. 

Οι δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με δηλώσεις τους ύστερα από την απόφαση μη προφυλάκισης των πέντε αλληλέγγυων χαρακτήρισαν «ντροπή» την όλη υπόθεση. Η κυρία Κατριβάνου σημείωσε: «Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει σαφή δήλωση πως η αλληλεγγύη δεν βαφτίζεται trafficking και δεν ποινικοποιείται. Το γεγονός ότι σε έναν από αυτούς επιβάλλουν εγγύηση 10.000 ευρώ και τον αναγκάζουν να παραμείνει στη χώρα για να παρουσιάζεται κάθε εβδομάδα στο αστυνομικό τμήμα τού διαλύει τη ζωή. Θεωρούμε ότι το μήνυμα που δίνεται με όλη αυτή την ιστορία πρέπει να αλλάξει και η αλληλεγγύη πρέπει να τιμάται και όχι να ποινικοποιείται. Αξίζουν ένα μεγάλο "ευχαριστώ" για τις ζωές που σώζουν αυτοί οι άνθρωποι». Από την πλευρά του ο κ. Πάλλης ζήτησε να δοθεί κατεύθυνση από την πολιτική ηγεσία ώστε να μην υπάρξουν ξανά τέτοια «ντροπιαστικά», όπως τα χαρακτήρισε, περιστατικά: «Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι μια πληγή στην εικόνα της Λέσβου της αλληλεγγύης και της συνολικής προσπάθειας που κάνουμε όλοι οι πολίτες της, οι αλληλέγγυοι και όλες οι ομάδες των ανθρώπων που έχουμε ριχτεί στη μάχη να σώσουμε ανθρώπινες ζωές. Το μόνο που μπορούμε να εκφράσουμε είναι η αίσθηση της ντροπής για μια τέτοια εξέλιξη, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που ρισκάρουν τις ζωές τους μέσα στη θάλασσα για να σώσουν άλλους ανθρώπους. Επομένως μας ευχαριστεί μόνο το γεγονός ότι είναι ελεύθεροι. Οι περιοριστικοί όροι στον έναν κατηγορούμενο και το κατηγορητήριο όπως συστάθηκε δεν μπορούν να μας αφήνουν ικανοποιημένους. Θα πρέπει να παρθεί μια πολιτική απόφαση ώστε να δοθεί μια κατεύθυνση από την πολιτική ηγεσία για να μην έχουμε στο μέλλον άλλα τέτοια φαινόμενα».



Ανεξέλεγκτη δράση αλληλέγγυων και ΜΚΟ 

Αλληλέγγυοι αποκλείουν εθνικές οδούς, πετούν πέτρες και καδρόνια στους Ελληνες αστυνομικούς και από κοινού με αναρχικούς καταλαμβάνουν δημόσια κτίρια μην επιτρέποντας να αποχωρήσουν από αυτά τα άτομα που βρίσκονται μέσα. Αυτή ήταν η εικόνα την περασμένη Πέμπτη στην Εγνατία οδό και στο δημαρχείο Ιωαννίνων όταν πρόσφυγες, αλληλέγγυοι και αναρχικοί προχώρησαν σε κινητοποιήσεις. Μετά την κατάληψη του οδοστρώματος της Εγνατίας οδού, η ΕΛ.ΑΣ. προχώρησε σε επέμβαση, δεχόμενη πέτρες και καδρόνια από τους καταληψίες, και 27 προσαγωγές, μεταξύ των οποίων και δύο Ισπανών. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση ομάδας 60 περίπου ατόμων που ανήκουν σε ΜΚΟ, αλλά και αναρχικών, με αποτέλεσμα να εισβάλουν στο κτίριο του δημαρχείου Ιωαννίνων διαμαρτυρόμενοι για τις 27 προσαγωγές. Οι καταληψίες δεν επέτρεπαν στον δήμαρχο Θωμά Μπέγκα αλλά και σε ορισμένους συνεργάτες του να φύγουν από τα γραφεία τους, κάτι που έγινε εφικτό στις 7 το απόγευμα, όταν αφέθηκαν ελεύθεροι οι 27 πρόσφυγες, αλληλέγγυοι και μέλη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, οι οποίοι είχαν προσαχθεί κατά την επιχείρηση της Αστυνομίας για την απομάκρυνσή τους από την Εγνατία οδό που τελούσε υπό κατάληψη. Νωρίτερα κάποιοι είχαν επιτεθεί στον αντιδήμαρχο της πόλης Παντελή Κολόκα μέσα στο αυτοκίνητό του, προκαλώντας φθορές στο όχημά του. 

Χαρακτηριστικό της ανεξέλεγκτης δράσης των ΜΚΟ στην Ελλάδα στον ευαίσθητο τομέα του Μεταναστευτικού είναι και η πρόσφατη απόρριψη από την Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη εγγραφής στο σχετικό μητρώο της ΜΚΟ «ΑΡΩΓΗ - Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Ενδυνάμωσης Πολιτών Με Μεταναστευτική Καταγωγή». Βάσει της από 7 Απριλίου απόφασης της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής, η συγκεκριμένη ΜΚΟ δεν πληροί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις και προδιαγραφές, αφού «α) ο φορέας δεν έχει δραστηριότητα κατά τα τελευταία 2 έτη η οποία να αποδεικνύεται και από την υποβολή φορολογικών δηλώσεων, β) δεν διαθέτει βεβαίωση έναρξης εργασιών από την αρμόδια φορολογική αρχή, γ) δεν διαθέτει εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας και κώδικα δεοντολογίας και δ) δεν έχει υποβάλει εγγράφως σύντομο βιογραφικό των μελών του διοικητικού συμβουλίου και της διοίκησής του όπως προβλέπεται». 

Η συγκεκριμένη ΜΚΟ είχε αποστείλει στις 24 Αυγούστου 2015 επιστολή-ύμνο προς την τότε αρμόδια υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου εξαίροντας την «αποφασιστικότητα και αφοσίωση του ΣΥΡΙΖΑ» στα ζητήματα της μετανάστευσης: «Κυρία Υπουργέ, εν ονόματι όλων των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα, σας εκφράζουμε την ειλικρινή ευγνωμοσύνη μας για όσα έχετε κάνει, αλλά και για αυτά που θα κάνετε ώστε οι βελτιώσεις στη θέση και την κατάστασή τους που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσουν να γίνονται πραγματικότητα». 

Σποτάκια με οδηγίες για αιτήσεις ασύλου 

Οδηγίες βήμα-βήμα για το πώς θα αιτηθούν και θα λάβουν το πολυπόθητο άσυλο στην Ελλάδα παρέχει τώρα η Υπηρεσία Ασύλου ανταποκρινόμενη κατά αυτό τον τρόπο στη μαζική κατάθεση αιτημάτων διεθνούς προστασίας το τελευταίο διάστημα από χιλιάδες πρόσφυγες που έχουν εισέλθει στη χώρα μας. 

Μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού για την προμήθεια 100.000 Δελτίων Αιτούντος Διεθνούς Προστασίας και 100.000 ενημερωτικών εντύπων για τη διαδικασία χορήγησης ασύλου, την περασμένη Τρίτη προκηρύχθηκε και νέος διαγωνισμός, αυτή τη φορά με τίτλο «Παραγωγή 9 ταινιών περιορισμένης διάρκειας 1'-3' (βίντεο) με οδηγίες για τη διαδικασία ασύλου». Σύμφωνα με την προκήρυξη, στόχος των επικείμενων τηλεοπτικών παραγωγών είναι «η πληρέστερη ενημέρωση των αιτούντων διεθνή προστασία μέσω οπτικοποίησης πληροφοριών σχετικά με τη διαδικασία ασύλου, καθώς και οδηγιών για τα δικαιώματα των αιτούντων». Για τον λόγο αυτό το σπικάζ θα γίνει αντίστοιχα σε 9 γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, αραβικά, φαρσί, νταρί, ουρντού, παντζάμπι, παστό). 

Η παραγωγή των 9 ταινιών, προϋπολογισμού 30.750 ευρώ, θα γίνει με προσαρμογή του σεναρίου με έτοιμα κείμενα που θα δοθούν από την Υπηρεσία Ασύλου στον ανάδοχο του έργου, με ημερομηνία του διαγωνισμού να ορίζεται η 21η Απριλίου. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες σε ρόλο σκηνοθέτη θα επιλέξουν τους χαρακτήρες των ταινιών εκπροσωπώντας οικογένειες, μονογονεϊκές και μεμονωμένους ενήλικες. Στα γυρίσματα πρόκειται να συμμετέχουν 15-16 άτομα κάθε ηλικίας από διάφορες κοινότητες αλλοδαπών στη χώρα μας. Οσον αφορά στα γυρίσματα, αυτά θα γίνουν στην Αττική, σε χώρους που επίσης θα υποδείξει η Υπηρεσία Ασύλου σε συνεργασία με τον ανάδοχο. Το κόστος της τεχνικής εκτέλεσης της παραγωγής θα βαρύνει τον ανάδοχο, ο οποίος θα επωμιστεί και το κόστος για τη σίτιση των συμμετεχόντων στα γυρίσματα «καθώς και τη φροντίδα των μικρών παιδιών». 

Παράλληλα, την ίδια στιγμή ΜΚΟ που συνδράμουν στο έργο της Υπηρεσίας Ασύλου έναντι αμοιβής εκατομμυρίων ευρώ δημιουργούν ένα νομικό δίκτυο υποστήριξης των αιτούντων άσυλο. Προς την κατεύθυνση αυτή, η οργάνωση «ΜΕΤΑδραση» ζητά δικηγόρους οι οποίοι θα παρέχουν νομική στήριξη σε νεοεισερχόμενους εν δυνάμει δικαιούχους διεθνούς προστασίας σε Χίο, Λέσβο και Σάμο. Η συγκεκριμένη πρόσκληση ενδιαφέροντος έχει καταληκτική ημερομηνία την 20ή Απριλίου και τα καθήκοντα της θέσης αφορούν, μεταξύ άλλων, σε εξατομικευμένη ενημέρωση σχετικά με τις προϋποθέσεις ένταξης σε καθεστώς διεθνούς προστασίας και την προβλεπόμενη διαδικασία υποβολής και εξέτασης του αιτήματος του ασύλου, εκπροσώπηση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ασύλου σε α’ και β’ βαθμό και νομική υποστήριξη ατομικών περιπτώσεων σχετικά με θέματα διοικητικής κράτησης. 


Η (μη) απάντηση ΣΥΡΙΖΑ

Κατά την προσφιλή του τακτική να μη δίνει ποτέ καμία απάντηση αλλά να επιτίθεται με ύβρεις (ενίοτε και με κακό χιούμορ), ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος: «Η ναυαρχίδα του κίτρινου τύπου μας έχει συνηθίσει σε εκστρατείες λάσπης και συκοφαντιών εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Στο σημερινό φύλλο της σπατάλησε σελίδες επί σελίδων για την κακότεχνη συγγραφή ενός ψευτο-αστυνομικού ρεπορτάζ. Περιμένουμε με αγωνία, στο προσεχές μέλλον, νέα «αποκαλυπτικά» άρθρα σχετικά με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται πίσω από τη δολοφονία του Τζ. Φ. Κένεντι».