Συζήτηση του Πρωθυπουργού με τον Arthur Mensch, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Mistral AI, στο πλαίσιο του GenAI Summit

 

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συμμετείχε σε συζήτηση με τον συνιδρυτή και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Mistral AI, Arthur Mensch, στο πλαίσιο του GenAI Summit, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του GenAI Summit, Νίκος Ευσταθίου. Ακολουθούν οι τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού (ανεπίσημη μετάφραση από τα αγγλικά):

Στην εισαγωγική του τοποθέτηση, ερωτηθείς σχετικά με το μνημόνιο κατανόησης μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Mistral AI που υπεγράφη σήμερα, ο Πρωθυπουργός ανέφερε:

Καταρχάς, είναι τιμή μου να βρίσκομαι σε αυτό το συνέδριο. Και πάλι, συγχαρητήρια σε μια ομάδα που δεν είναι πολύ έμπειρη στη διοργάνωση εκδηλώσεων. Έχετε κάνει καταπληκτική δουλειά συγκεντρώνοντας τόσο ταλέντο στην Ελλάδα. Και ευχαριστώ τον Arthur που βρίσκεται εδώ και μοιραζόμαστε τη σκηνή.

Καθώς αναπτύσσαμε τη στρατηγική μας για την τεχνητή νοημοσύνη τα τελευταία χρόνια, στόχος μας ήταν πάντα να συνεργαστούμε με κορυφαίες εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης για να δημιουργήσουμε αμοιβαία επωφελείς συνεργασίες. Όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία να υπογράψουμε μνημόνιο κατανόησης με τη Mistral, ήταν μια ευκαιρία που δεν μπορούσαμε να προσπεράσουμε. Με χαροποιεί ιδιαίτερα που καταφέραμε να το ολοκληρώσουμε. Η Mistral έχει ηγετικό ρόλο στα θεμελιώδη μοντέλα (foundation models) τεχνητής νοημοσύνης.

Όπως επισημάνατε, ο Arthur και η ομάδα του έχουν αποδείξει ότι μπορείς πραγματικά να δημιουργήσεις αυτά τα μοντέλα στην Ευρώπη, ενσωματώνοντας τις ευαισθησίες και τις αξίες της Ευρώπης, αλλά και έχοντας πολύ μεγαλύτερη επίγνωση αυτού που θα αποκαλούσα «ευρωπαϊκές ρυθμιστικές ευαισθησίες» για την τεχνητή νοημοσύνη.

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, όταν μας παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η ευκαιρία, η ευαισθησία που έχει επιδείξει η Mistral όσον αφορά τη διατήρηση της γλωσσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς. Η ελληνική είναι μια γλώσσα που ομιλείται ακατάπαυστα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η ικανότητα να κατανοούμε τις λεπτές αποχρώσεις της γλώσσας ήταν ιδιαίτερα σημαντική για εμάς.

Αλλά με εντυπωσίασε επίσης το έργο που έχει επιτελέσει η Mistral με τις δημόσιες διοικήσεις, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην Ασία. Μία από τις σημαντικές μας επιδιώξεις είναι να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνητή νοημοσύνη για να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, τόσο όσον αφορά τις εφαρμογές που απευθύνονται στους πολίτες, όσο και τις εσωτερικές διαδικασίες λειτουργίας της γραφειοκρατίας. Το γεγονός ότι έχουν συνεργαστεί με πολλές χώρες σε αυτό το μέτωπο ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον για εμάς.

Βεβαίως, η ευκαιρία που θα προσφέρει η Mistral σε έως 30, ίσως και περισσότερους, Έλληνες πτυχιούχους STEM να απασχοληθούν στη Mistral είναι επίσης μια ένδειξη του πόσο μεγάλη σημασία αποδίδω στο να διασφαλίσουμε ότι οι κορυφαίοι πτυχιούχοι μας θα αποκτήσουν επαγγελματική εμπειρία σε κορυφαίες εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης.

Πιστεύω ότι αυτό που κάνει την Ελλάδα αρκετά μοναδική, παρά το μέγεθός της, είναι η δυσανάλογα μεγάλη εκπροσώπησή της ανάμεσα στα κορυφαία ταλέντα στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό είναι κάτι που σκοπεύουμε να αξιοποιήσουμε.

Αλλά φυσικά, πρέπει επίσης να σκεφτούμε την επόμενη γενιά ηγετών στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και η διασφάλιση ότι οι απόφοιτοί μας εργάζονται και εκπαιδεύονται με τους καλύτερους είναι κορυφαία προτεραιότητα για εμένα.

Ερωτηθείς σχετικά με την προτεραιοποίηση των τομέων συνεργασίας μεταξύ Ελληνικής Κυβέρνησης και Mistral AI, ο Πρωθυπουργός σημείωσε:

Πάντα μου κεντρίζει το ενδιαφέρον αυτό που ανέφερε ο Arthur: ποιες είναι οι πραγματικά εφαρμόσιμες λύσεις που μπορούν να αυξήσουν την παραγωγικότητα της δημόσιας διοίκησης και πώς μπορεί να γίνεται χωρίς περιττές δυσκολίες η αλληλεπίδραση με πολίτες και επιχειρήσεις.

Αν κοιτάξετε τι έχουμε κάνει όσον αφορά στον ψηφιακό μας μετασχηματισμό τα τελευταία χρόνια, ξεκινήσαμε με τα βασικά. Καταρχάς, θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το 2019 δημιουργήσαμε ένα Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Ήμασταν μία από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες που το έκαναν αυτό και αναθέσαμε στο Υπουργείο αυτό οριζόντιες αρμοδιότητες για να συνεργάζεται με άλλα Υπουργεία.

Αλλά επίσης φροντίσαμε να έχει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο των συνόλων δεδομένων που διαθέτει η κυβέρνηση. Αυτό γίνεται όλο και πιο σημαντικό στο σημερινό περιβάλλον, όπου όλοι αναζητούν καλά επιμελημένα δεδομένα. Το γεγονός ότι είμαστε επίσης μια χώρα όπου υπάρχει μία σχετική συγκέντρωση εξουσιών διευκολύνει αυτή την προσπάθεια.

Ας δούμε για παράδειγμα τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Στην περίπτωσή μας, για τις εταιρείες που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν μαζί μας, υπάρχουν σχετικά καλά επιμελημένα δεδομένα υγειονομικής περίθαλψης που αφορούν πληθυσμό 10 εκατομμυρίων, αλλά ουσιαστικά χρειάζεται να μιλήσετε μόνο με δύο Υπουργεία, αντί να μιλάτε με Περιφέρειες, ιδρύματα και διάφορα νοσοκομεία. Πιστεύω ότι αυτό διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ εταιρειών και του κράτους.

Αλλά όταν εξετάζω και τη συνεργασία με τη Mistral, ο τομέας που ξεχωρίζει -και το έχουμε συζητήσει- για παράδειγμα είναι η Δικαιοσύνη, το πόσο μπορεί να βοηθήσει η τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης στην απλοποίηση πολλών διαδικαστικών εργασιών που γίνονται «με το χέρι» στο δικαστήριο, ώστε να βοηθήσει τους δικαστές και το προσωπικό που τους υποστηρίζει να επικεντρωθούν πραγματικά σε αυτό που είναι σημαντικό, δηλαδή στις ποιοτικές δικαστικές αποφάσεις.

Ασφαλώς, ο τομέας στον οποίο πιστεύω ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα φέρει πραγματικά ριζικές αλλαγές, και στον οποίο έχουμε συνάψει συνεργασία και με άλλες κορυφαίες εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης, είναι η εκπαίδευση. Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός τεράστιου μετασχηματισμού του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες των παιδιών μας.

Αυτή τη στιγμή, έχουμε μια «βιομηχανική» προσέγγιση, ουσιαστικά διδάσκουμε τα παιδιά μας περίπου με την ίδια ταχύτητα. Αλλά αν εξετάσουμε τη δυνατότητα παροχής εξατομικευμένης υποστήριξης στους μαθητές, σε μια εποχή που ήδη αναγνωρίζουμε ότι οι μαθητές μας χρησιμοποιούν μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης για δικούς τους σκοπούς, τι σημαίνει αυτό για το σύνολο της εκπαιδευτικής διαδικασίας;

Πιστεύω ότι αυτό αποτελεί μια παγκόσμια πρόκληση. Βέβαια, εμείς στην Ευρώπη πρέπει να αναπτύξουμε τη δική μας στρατηγική όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα ενσωματώσουμε αυτές τις άκρως σημαντικές εξελίξεις στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Σχετικά με τον αντίκτυπο της τεχνητής νοημοσύνης στη δημόσια διοίκηση, μετά και την πρόοδο που πέτυχε η Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε:

Πρώτα απ’ όλα, θεωρώ σημαντικό να εκπαιδεύσουμε τους δημόσιους υπαλλήλους μας σχετικά με τις δυνατότητες των εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης ως χρήσιμων βοηθών, που μπορούν να βελτιώσουν την παραγωγικότητά τους. Έχουμε ήδη υλοποιήσει τέτοιου είδους προγράμματα.

Όσο περισσότερο μελετάμε τις λεπτομέρειες των διαδικασιών και συγκεκριμένων εργασιών, ιδίως επαναλαμβανόμενων εργασιών με έντονο γραφειοκρατικό φόρτο, τόσο πιο εύκολα μπορούμε να αναπτύσσουμε εξατομικευμένες λύσεις που βοηθούν τους δημόσιους υπαλλήλους να κάνουν τη δουλειά τους ταχύτερα και καλύτερα.

Για παράδειγμα, ένα από τα πρώτα πιλοτικά έργα που υλοποιήσαμε αφορούσε τις υπηρεσίες των συμβολαιογράφων, όπου ένα μοντέλο ΤΝ πραγματοποιούσε ταχεία ανασκόπηση ενός συμβολαίου, μειώνοντας ουσιαστικά τον χρόνο ελέγχου από δύο ώρες σε δέκα λεπτά, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς είχε διεκπεραιωθεί και χρειαζόταν μόνο ένας τελικός νομικός έλεγχος από τον εργαζόμενο.

Κάθε διαδικασία και κάθε πρόκληση μπορεί να είναι διαφορετική. Ωστόσο, το ζητούμενο είναι να εμφυσήσουμε μια διαφορετική νοοτροπία στη δημόσια διοίκηση. Πρόκειται επίσης για την παροχή οικονομικά αποδοτικών λύσεων, μερικές φορές αξιοποιώντας μοντέλα ανοικτού κώδικα που μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν ώστε να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες.

Πολύ πρόσφατα βρέθηκα στη Σιγκαπούρη, όπου είχα μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και εκτενή συζήτηση με τον Πρωθυπουργό της, ο οποίος περιέγραψε τη δική τους εμπειρία, και μιλάμε για μια χώρα εξαιρετικά προχωρημένη στον τομέα της δημόσιας διοίκησης.

Η Σιγκαπούρη αποφάσισε ότι, αντί να δίνει αυτή τη γνώση σε εξωτερικούς εργολάβους ή παρόχους τεχνολογίας, θα μπορούσε να αναπτύξει τις δικές της εσωτερικές τεχνολογικές δυνατότητες, ώστε να εργάζεται με μοντέλα και αναδόχους αλλά να διατηρεί η ίδια την πνευματική ιδιοκτησία των λύσεων που αναπτύσσει. Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, δεν θα έλεγα παρόμοιο, γιατί η Σιγκαπούρη διαθέτει χιλιάδες μηχανικούς που εργάζονται για την κυβέρνηση, για να έχετε μια εικόνα. Φυσικά, όπως ξέρετε, η Σιγκαπούρη προσφέρει πολύ καλούς μισθούς. Δίνει ανταγωνιστικές αμοιβές, κάτι που για εμάς είναι πολύ δύσκολο.

Ωστόσο, δημιουργούμε τη δική μας μικρή εσωτερική ομάδα μηχανικών, ικανή να εξετάζει αυτά τα προβλήματα και να προτείνει προσαρμοσμένες και σχετικά οικονομικές λύσεις, πάντα με βάση συγκεκριμένα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Όσο περισσότερο αναπτύσσουμε αυτή τη θετική δυναμική, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον πιστεύω πως θα υπάρξει από άλλα τμήματα της δημόσιας διοίκησης να έρθουν σε εμάς με προβλήματα που μπορούμε στη συνέχεια να επιλύσουμε.

Παράλληλα, κοιτάζοντας βέλτιστες πρακτικές από άλλες χώρες -γι’ αυτό οι συνεργασίες αυτές είναι τόσο σημαντικές-, μπορούμε να αντλήσουμε πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες. Συζητήσαμε με τον Arthur την ιδέα η ΔΥΠΑ να διαθέτει εργαλεία που θα μπορούν να πραγματοποιούν καλύτερη αντιστοίχιση μεταξύ των αναγκών των εργοδοτών και της βάσης δεδομένων της υπηρεσίας, ως προς το ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να καταλάβει μία θέση.

Όλα αυτά σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την ευελιξία. Με τον ίδιο τρόπο χτίσαμε και το gov.gr. Όσο περισσότερο ενισχύαμε την εμπιστοσύνη εντός της διοίκησης, τόσο περισσότερες υπηρεσίες έρχονταν σε εμάς και έλεγαν: «Κοιτάξτε, κι εμείς μπορούμε να επωφεληθούμε». Έτσι ξεκίνησε το gov.gr. Στην αρχή υπήρχε δυσπιστία, αλλά σε κάποιο σημείο τα Υπουργεία συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε και πολιτικό όφελος για τα ίδια εάν ψηφιοποιούσαν μέρος των διαδικασιών τους. Είχαν, λοιπόν, κι εκείνα συμφέρον να συμμετάσχουν στην προσπάθεια, επειδή κατάλαβαν ότι θα αποκόμιζαν και τα ίδια πολιτικό όφελος.

Πολλά σχετίζονται με την εκπαίδευση. Πολλά σχετίζονται με παραδείγματα, συγκεκριμένα παραδείγματα του τι σημαίνει στην πράξη η χρήση αυτής της τεχνολογίας για τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Και φυσικά, με την αλλαγή νοοτροπίας, ειδικά στη δημόσια διοίκηση όπου η απώλεια θέσης εργασίας δεν αποτελεί πραγματική απειλή. Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε μία ιδιωτική εταιρεία και τη δημόσια διοίκηση. Στο Δημόσιο δεν διατρέχεις τον κίνδυνο να αντικατασταθείς από την ΤΝ. Αυτό δεν ισχύει απαραίτητα στον ιδιωτικό τομέα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι ευκολότερο να οικοδομηθεί αυτό το επίπεδο εμπιστοσύνης, ότι η ΤΝ μπορεί να αποτελέσει πραγματικό συνεργάτη και όχι απειλή, βοηθώντας τους δημόσιους υπαλλήλους να βελτιώσουν την παραγωγικότητά τους.

Σε ερώτηση για τη χρήση εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης στη δημόσια διοίκηση και την εμπιστοσύνη των πολιτών στην υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε:

Δεν υπάρχει, εκτιμώ, προφανής απάντηση στο ερώτημα που θέσατε. Θεωρώ ότι η ταχύτητα με την οποία οι πολίτες χρησιμοποιούν εργαλεία ΤΝ είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Μου φαίνεται ότι αυτή τη στιγμή -τουλάχιστον αυτό βλέπω από κάποιες έρευνες- ίσως να εμπιστεύονται περισσότερο τις απαντήσεις που λαμβάνουν από ένα μοντέλο ΤΝ σε σύγκριση με την εμπιστοσύνη που δείχνουν όταν αναζητούν πληροφορίες από τα παραδοσιακά μέσα ή άλλες πηγές. Αυτό, φυσικά, θέτει μεγάλη ευθύνη στην ανάπτυξη αυτών των μοντέλων, διότι στο τέλος της ημέρας αξιοποιούν πολύ συγκεκριμένα δεδομένα ώστε να παράγουν τις απαντήσεις που δίνουν.

Πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε ένα ευρύτερο πρόβλημα: μια βιομηχανία που κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, και κυβερνήσεις που σχεδόν πάντα, θα έλεγα, δεν κατανοούν πλήρως τον ρυθμό με τον οποίο αλλάζει η τεχνολογία.

Συνεπώς, βρισκόμαστε ανάμεσα σε δύο πιθανές επιλογές. Η πρώτη είναι να κινηθούμε πολύ γρήγορα και να βεβαιωθούμε ότι δεν περιορίζουμε αυτή τη νέα αναδυόμενη βιομηχανία. Αυτό, θα έλεγα, αντιστοιχεί περισσότερο στην αμερικανική προσέγγιση, θα έλεγα της «ακραίας απορρύθμισης». Υπάρχει και η ευρωπαϊκή προσέγγιση, η οποία λέει: «Εντάξει, πρόκειται για ένα ζήτημα που πρέπει να προσεγγίσουμε μέσα από έξυπνη ρύθμιση, χωρίς όμως να παρεμποδίζουμε την καινοτομία».

Φυσικά, θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω και την άποψη του Arthur σχετικά με τις ρυθμιστικές προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικά σε ό,τι αφορά τον Κανονισμό για την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI Act).

Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι εύκολη η εύρεση αυτής της ισορροπίας. Δεν πιστεύω ότι η λύση είναι η πλήρης απορρύθμιση. Από την άλλη, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι διατηρούμε τον δυναμισμό του ευρωπαϊκού οικοσυστήματος νεοφυών επιχειρήσεων ΤΝ, που αποδεικνύεται και από τη σημερινή εκδήλωση, και ότι δεν εκπέμπουμε το μήνυμα πως η Ευρώπη είναι μια ήπειρος που ουσιαστικά δυσκολεύει αυτές τις εταιρείες να αναπτυχθούν. Γιατί τότε στέλνουμε ένα μήνυμα σε όλα αυτά τα ταλαντούχα νέα άτομα, τους νέους μηχανικούς, πως ίσως είναι προτιμότερο να εργαστούν για μια μεγάλη αμερικανική εταιρεία παρά για μια εταιρεία όπως η Mistral ή μια μικρότερη -στην προκειμένη περίπτωση- ελληνική startup.

Επομένως, δεν είναι εύκολο να απαντήσουμε σε αυτές τις προκλήσεις. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν τομείς όπου ξεκάθαρα απαιτείται μια πιο ρυθμιστική προσέγγιση.

Δύο θέματα θίγω πάντα στις δημόσιες παρεμβάσεις μου και με απασχολούν ιδιαίτερα. Το πρώτο αφορά στην ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων, η οποία συνδέεται και με τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά μας χρησιμοποιούν, για παράδειγμα, την ΤΝ για το σχολείο, κάτι που αποτελεί πραγματική πρόκληση, καθώς συμβαίνει ήδη, σήμερα. Το δεύτερο αφορά στην πρόκληση του να διατηρήσουμε ανέπαφη και θωρακισμένη τη δημοκρατική μας διαδικασία έναντι απειλών από εργαλεία ΤΝ, που μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν χάος στη ροή της πληροφορίας και έτσι να παρέμβουν ευθέως στη δημοκρατική διαδικασία.

Τίθεται, βεβαίως, το ερώτημα κατά πόσο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε «έξυπνα» εργαλεία ΤΝ ως απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις. Για παράδειγμα, αν μπορούσε κανείς να έχει κάποιο είδος «σοφού» chatbot ΤΝ που θα μπορούσε να αποδομεί fake news. Μπορεί κανείς να φανταστεί δημιουργικούς τρόπους αξιοποίησης της τεχνολογίας για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Διότι αν σε κάποιο σημείο η δημόσια σφαίρα «πλημμυρίσει» από τόσο μεγάλο όγκο πληροφορίας, οι πολίτες εν τέλει δεν θα πιστεύουν τίποτα. Και αυτό, πιστεύω, είναι βαθιά επιζήμιο για τη δημοκρατική μας διαδικασία. Είναι πιθανότατα αυτό που θα ήθελαν να δουν όσοι αντιτίθενται στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.

Ερωτηθείς αν θεωρεί σημαντικό η Ευρώπη να έχει ένα δικό της ισχυρό οικοσύστημα στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, που να αντανακλά τις αξίες της, καθώς και τι ρόλο πιστεύει ότι μπορούν να διαδραματίσουν μικρότερες ευρωπαϊκές χώρες στην υποστήριξη ή την ενδυνάμωση ευρωπαϊκών εταιρειών, ο Πρωθυπουργός επισήμανε:

Η απάντηση είναι σαφώς «ναι». Θεωρώ ότι η Mistral έχει αποδείξει ότι είναι δυνατό να αναπτυχθεί ένας παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα των μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης στην Ευρώπη και πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στους λόγους που συζητήσαμε προηγουμένως: την καλύτερη κατανόηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, τη μεγαλύτερη ευαισθησία ως προς την ισορροπία μεταξύ καινοτομίας και ρύθμισης, και απλά το γεγονός ότι πολλοί Ευρωπαίοι μπορεί να αισθάνονται πιο άνετα να εργάζονται για μια ευρωπαϊκή εταιρεία, ακόμη και για πρακτικούς λόγους -δεν χρειάζεται να μετακομίσουν στη Silicon Valley αλλά μπορούν να μείνουν στην Ευρώπη.

Αυτό θεωρώ ότι υποστηρίζει το επιχείρημα ότι, ασφαλώς, οι ευρωπαϊκές εταιρείες πρέπει να έχουν έναν ειδικό ρόλο και ότι πρέπει επίσης να τις ακούμε όταν πρόκειται για προσαρμογές στο κανονιστικό μας πλαίσιο. Δεν ανταγωνιζόμαστε τη βιομηχανία. Μπορεί να έχουμε τις δικές μας προτεραιότητες, τις οποίες συζητάμε με τη βιομηχανία, και ευελπιστούμε να μπορέσουμε να πείσουμε τη βιομηχανία να προσαρμοστεί και αυτή στις ευαισθησίες μας.

Για παράδειγμα, να επιστρέψω στο θέμα της ψυχικής υγείας των παιδιών και των εφήβων, από τη στιγμή που αρχίσαμε να θέτουμε το ζήτημα σε πολλούς αμερικανικούς παρόχους εφαρμογών, τους οποίους απασχολεί η αλληλεπίδραση με το εφηβικό κοινό, είδαμε ότι αξιοποίησαν το momentum ώστε να θεσπίσουν ελέγχους και να θέσουν προϋποθέσεις, αναγνωρίζοντας πρώτα απ’ όλα το πρόβλημα. Μπορεί να μην φτάνουν στο σημείο που θα θέλαμε, αλλά τουλάχιστον αποδεικνύεται ότι αυτός ο εποικοδομητικός διάλογος μπορεί πραγματικά να είναι παραγωγικός.

Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πέρα από τους μεγάλους παίκτες, αναδύεται στην Ευρώπη μια ολόκληρη κατηγορία νεοφυών επιχειρήσεων που επικεντρώνονται κυρίως σε εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Είμαι πολύ αισιόδοξος με αυτό που βλέπω αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Ο τομέας των νεοφυών επιχειρήσεων τεχνολογίας και τεχνητής νοημοσύνης έχει αλματώδη άνθιση. Ο αριθμός των κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα θα φάνταζε αδιανόητος και σε εμένα πριν από μια δεκαετία.

Είναι πολύ σημαντικό να προσφέρουμε σε αυτές τις εταιρείες μια ευρωπαϊκή πορεία. Διότι, τελικά, αυτό που δεν θα ήθελα είναι οι μεγάλες αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας να «σκανάρουν» την Ευρώπη και να εξαγοράσουν αμέσως αυτές τις εταιρείες με μια αποτίμηση που μπορεί να είναι αρκετά σημαντική για τους ιδρυτές τους, αλλά θα χάνεται και κάτι, με την έννοια ότι αυτές οι εταιρείες θα είχαν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν περαιτέρω στην Ευρώπη.

Φυσικά, από αυτή την άποψη, τίθενται δύο προτεραιότητες από τη δική μου πλευρά, ως μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: η πρώτη είναι η ευρωπαϊκή ένωση κεφαλαιαγορών, που ονομάζουμε Ένωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, δηλαδή η δυνατότητα να συγκεντρώνουμε κεφάλαια στην Ευρώπη αντί να απευθυνόμαστε στις ΗΠΑ.

Και αυτό που ονομάζουμε το «28ο καθεστώς» για τις νεοφυείς επιχειρήσεις, δηλαδή η δυνατότητα να δραστηριοποιούνται απρόσκοπτα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες χωρίς νομικούς και γραφειοκρατικούς περιορισμούς. Αυτό είναι κάτι που έχει επισημανθεί επανειλημμένα από τους μελετητές της ενιαίας αγοράς.

Έχουμε μια ενιαία αγορά, αλλά στον τομέα των ψηφιακών υπηρεσιών δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Αν το εξετάσουμε, ουσιαστικά πρόκειται για έναν εσωτερικό δασμό που επιβάλλουμε στην ενιαία αγορά μας. Θα μπορούσαμε να επωφεληθούμε πολύ περισσότερο από την απλοποίηση των διαδικασιών και τη διασφάλιση ότι μια τεχνολογική εταιρεία στην Ελλάδα θα μπορούσε να λειτουργεί σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ χωρίς πρόσθετα ρυθμιστικά ζητήματα.

Πιστεύω ότι αυτές θα είναι δύο προτεραιότητες που θα ενισχύσουν σαφώς τη θέση μας στον τομέα της τεχνολογίας και θα επιτρέψουν σε περισσότερες ευρωπαϊκές εταιρείες να αναδυθούν, να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν στην Ευρώπη, χωρίς να διατρέχουν τον κίνδυνο να εξαγοραστούν σε πρώιμο στάδιο από αμερικανικές εταιρείες μεγάλης κλίμακας (hyperscalers).

Απαντώντας εν συντομία σε ερωτήσεις ο Πρωθυπουργός ανέφερε:

Ποιες θα είναι, με μία λέξη, οι δυνάμεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον της Ευρώπης στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης: «Θα ελεγα, φιλοδοξία και υπευθυνότητα».

Ποιος είναι ο τομέας όπου η τεχνητή νοημοσύνη θα επιδράσει ταχύτερα προς τον μετασχηματισμό της Ελλάδας: «Θα έλεγα η δημόσια διοίκηση, αλλά, γενικότερα, θα έλεγα ο τομέας της υγείας».

Τι πρέπει να κάνει άμεσα η Ευρώπη ώστε να παραμείνει ανταγωνιστική: «Να περάσει το πολυνομοσχέδιο για τον ψηφιακό τομέα. Το λέω αυτό επειδή όλοι μιλάμε για τη μείωση των ρυθμιστικών βαρών και, θεωρητικά, αυτό θα έπρεπε να είναι το πιο εύκολο να επιτευχθεί, όχι μόνο ως προς την ψηφιακή τεχνολογία, αλλά και όσον αφορά στην προσαρμογή της Πράσινης Συμφωνίας, ώστε να λαμβάνει περισσότερο υπόψη τη ρυθμιστική επιβάρυνση των μικρότερων εταιρειών. Ωστόσο, για κάποιο λόγο, έχουμε δυσκολίες να προχωρήσουμε από τις προθέσεις στο τελικό αποτέλεσμα».

Ποια είναι η ελληνική λέξη που θέλει να δει τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως της Mistral, να χρησιμοποιούν σωστά: «“Φιλότιμο”, εάν μπορείτε να το μεταφράσετε».

Ποιο θα είναι το μέτρο επιτυχούς εφαρμογής, σε ορίζοντα διετίας, του μνημονίου κατανόησης που υπέγραψαν το πρωί η Ελληνική Κυβέρνηση και η Mistral AI: «Να έχουμε ένα εμβληματικό έργο, ας πούμε στον τομέα της Δικαιοσύνης, για το οποίο θα μπορείτε να πείτε ότι σε δύο χρόνια: “Η Ελλάδα το έκανε πρώτη”».

Read More

Όλοι οι ξεφτιλισμένοι από τον Τσίπρα αντιδρούν σε όσα γράφει στο μυθιστόρημα του

 

Ο Αλέξης Τσίπρας ένας αδίστακτος πολιτικός απατεώνας και ψεύτης, που έχει ανοσία στην ξεφτίλα, κατακεραυνώνει όλους τους πρώην συνεργάτες του και τους κάνει ξεφτίλα θέλοντας να αποποιηθεί κάθε ευθύνη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ 2015-2019.

Τα πρώτα σχόλια από πρώην συνεργάτες και συντρόφους του Αλέξη Τσίπρα δείχνουν ότι τα γραφόμενά του, που αποτελούν προάγγελο, όπως όλα δείχνουν, για νέο κόμμα ενός απαξιωμένου και ξεφτιλισμένου πρώην πρωθυπουργού, θα πυροδοτήσουν έντονες αντιπαραθέσεις.

Πρώτος που τοποθετήθηκε δημόσια ήταν ο Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος υπογράμμισε ότι στο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα απουσιάζει το απαραίτητο θάρρος στην αντιμετώπιση της βαριάς εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ το 2023. Όπως σημείωσε μιλώντας στο Action24, αυτό που περίμενε ο μέσος ψηφοφόρος του κόμματος ήταν πειστικές εξηγήσεις για το πώς, παρά τη σύνθετη περίοδο διακυβέρνησης 2015-2019, το κόμμα οδηγήθηκε στη συντριβή του '23. «Έχω την αίσθηση ότι αυτό δεν αντιμετωπίζεται με έναν θαρραλέο τρόπο από τον συγγραφέα του βιβλίου» σχολίασε δηκτικά ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και νυν στέλεχος της Νέας Αριστεράς.

Ακολούθως, τη σκυτάλη πήρε ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος με μια ιδιαίτερα οργισμένη ανάρτηση επιτέθηκε στο περιεχόμενο του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα. Ο βουλευτής Χανίων κατηγορεί τον πρώην πρωθυπουργό ότι παραθέτει ψευδή στοιχεία και ανακρίβειες, προαναγγέλλοντας μάλιστα ότι θα επανέλθει με αναλυτική απάντηση. «Κρίμα...», σημείωσε χαρακτηριστικά σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.

Κατά μέτωπο επίθεση εξαπέλυσε και η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου. Χαρακτηριστικά, είπε: «Θα διαβάσω το βιβλίο. Βλέποντας όμως αυτά που κυκλοφορούν, χαίρομαι που ένας προδότης καταγράφει ότι τον δυσκόλεψα στην προδοσία. Αποστολή μας είναι να μη διευκολύνουμε την προδοσία». Μάλιστα, μιλώντας στο Κοινοβούλιο στο πλαίσιο εκδήλωσης για την επέτειο της Εθνικής Αντίστασης, δεσμεύτηκε ότι θα επανέλθει σύντομα προκειμένου να δώσει νέες απαντήσεις.

Τη δική του τοποθέτηση έκανε και ο καταδικασμένος 13-0 Νίκος Παππάς, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι οι σχέσεις του με τον Αλέξη Τσίπρα παραμένουν ακέραιες. Συγκεκριμένα, είπε: «Έχουμε άψογη πολιτική σχέση, έχουμε αυτή τη στιγμή διαφορετικές οπτικές. Ο καθένας έχει κάνει την αποτίμησή του. Και εγώ δεν συμφωνώ με όλα όσα έχει κάνει».

Στο βιβλίο του ο Αλέξης Τσίπρας αποκαλύπτει ότι, μετά την απόφασή του να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησε αρχικά να περάσει το «δαχτυλίδι» διαδοχής στην Έφη Αχτσιόγλου και στη συνέχεια στον Αλέξη Χαρίτση, χωρίς όμως κανείς από τους δύο να αποδεχθεί την πρόταση. Την αφήγηση αυτή επιβεβαίωσε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Αριστεράς, ο οποίος δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ότι η άρνησή τους τον προβλημάτισε βαθιά και τον απασχόλησε για αρκετό καιρό.

«Δεν υπήρχε η απαιτούμενη πολιτική και προσωπική προετοιμασία» για να διασφαλιστεί η ενότητα, είπε ο Αλέξης Χαρίτσης μιλώντας στον Real FM και πρόσθεσε ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν πρέπει να ιδωθούν στο πλαίσιο της περιόδου και όχι με τη γνώση του σήμερα.

Παρέμβαση για τα γραφόμενα Τσίπρα έκανε και ο Στέφανος Κασσελάκης, διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατίας, ο οποίος απάντησε μέσω βίντεο χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα. Κατηγόρησε τον πρώην πρωθυπουργό για ομοφοβία, με αφορμή το απόσπασμα του βιβλίου που αναφέρεται στη συνάντηση στο Σούνιο και στην ανησυχία που -όπως περιγράφεται- εξέφρασε ο σύζυγος του Στέφανου Κασσελάκη σχετικά με το πώς θα μεγαλώσει τα παιδιά του στο Μέγαρο Μαξίμου.

«Σε ένα κρεσέντο ομοφοβικού κουτσομπολιού, ο Αλέξης υποστηρίζει ότι ο σύζυγος μου Τάιλερ ρώτησε τη σύζυγό του, Μπέττυ, πώς θα πρέπει να μεγαλώσει τα παιδιά μας στο Μαξίμου. Προφανώς τα αγγλικά της Μπέττυς είναι λίγο χειρότερα από αυτά του Αλέξη, καθώς ο Τάιλερ τη ρωτούσε πώς ήταν να μεγαλώνουν τα δικά τους παιδιά όταν εκείνοι ήταν στο Μαξίμου. Αυτό όμως δεν με εντυπωσιάζει. Σκεφτείτε, εάν έφερνα στο Σούνιο σύντροφο γυναίκα, θα το ανέφερε ποτέ αυτό στο βιβλίο του; Είναι εξόχως αποκαλυπτικό της δήθεν προοδευτικότητάς του και εξηγεί αρκετές πολιτικές επιλογές», είπε.

Νωρίτερα, ο σύζυγός του Τάιλερ Μακμπέθ απάντησε κι αυτός στον Αλέξη Τσίπρα μέσω Instagram, λέγοντας ότι ζητάει «με σεβασμό το όνομά μου να μη χρησιμοποιείται για οποιονδήποτε σκοπό διαφήμισης ή προώθησης σε σχέση με το βιβλίο σας».

Ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν ανάμεσα στους πρώην συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα που χθες δεν έκαναν κανένα σχόλιο για τα γραφόμενα του μυθιστορήματος «Ιθάκη» του πολιτικού απατεώνα Αλέξη Τσίπρα.

Μια ημέρα μετά, ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 που θα έπρεπε για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να ήταν φυλακή, έσπασε τη σιωπή του και αναφέρθηκε στα όσα γράφει ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του για τον ίδιο. «Ο Βαρουφάκης ήταν περισσότερο σελέμπριτι και λιγότερο οικονομολόγος», αναφέρει σε κάποιο σημείο του βιβλίου του ο Αλέξης Τσίπρας για τον άλλοτε στενό του συνεργάτη το 2025.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης μιλώντας στην ΕΡΤ παρουσίασε τον Αλέξη Τσίπρα ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της Τρόικας, ενώ παράλληλα δηλώνει πως με το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού που κυκλοφόρησε χθες «μεταμφιέζει την ενοχή του σε αφέλεια. Την ίδια ώρα σημειώνει πως με την «Ιθάκη» ο Αλέξης Τσίπρας κάνει μία «φιλότιμη προσπάθεια να διαστρεβλώσει όσα έγιναν εκείνες τις ημέρες», τονίζοντας πως με τις πολιτικές που εφάρμοσε «έστρωσε το δρόμο στο Μητσοτάκη».

Σχολιάζει επίσης ότι ο κ. Τσίπρας «τις τελευταίες ημέρες τα είχε δώσει όλα» στους δανειστές. «Ήθελαν να τον εξευτελίσουν» προσθέτει. «Ήθελαν να τον κάνουν να υποφέρει επειδή επέλεξε κάποιον σαν εμένα στο υπουργείο Οικονομικών [...]. Ήλπιζε να παραπλανήσει τον λαό, ότι εκείνος ήθελε το όχι, ενώ πραγματικά ήθελε να βγει ναι, έχοντας ήδη εισχωρήσει στο τροϊκανό μπλοκ», ανέφερε σε άλλο σημείο.

Ο Βαρουφάκης ρωτήθηκε και για την αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στα κουπόνια για τους συνταξιούχους και απάντησε «όταν άκουσα για όσα γράφει γέλασα πικρά. Κανείς δεν μίλησε για κουπόνια. Εκείνο το πρωτοποριακό σύστημα πληρωμών που θα βασιζόταν στο taxisnet που έχει εφαρμοστεί σε χώρες όπως στη Βραζιλία ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του το να το λέει κουπόνια είναι αυτοεξευτελισμός για τον ίδιο».

«Η εφαρμογή του συγκεκριμένου συστήματος δημόσιων πληρωμών ήταν όρος που του είχα θέσει τον Νοέμβριο του 2014 στη συνάντηση με τον Δραγασάκη για να αναλάβω το ΥΠΟΙΚ που τώρα το ευτελίζει και λέει ότι το έμαθα στο τέλος. Έχω και τα email που τους έστελνα από το Τεξας» πρόσθεσε ο κ. Βαρουφάκης.

«Υπέγραψαν όλα εκείνα τα οποία είχε ορκιστεί στον ελληνικό λαό ότι δεν θα υπογράψει. Ο κ. Τσίπρας πήρε τη λαϊκή εντολή και την πέταξε στο καλάθι των αχρήστων», κατέληξε στο πρώτο του σχόλιο για το βιβλίο ο γραμματέας του ΜέΡΑ25.

Ερωτηθείς εάν ήταν καλή κυβέρνηση η πρώτη περίοδος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ανέφερε χαρακτηριστικά πως «υπήρχαν βέβαια και οι Καμμένοι μέσα -μην το ξεχνάμε αυτό -, αλλά είχαμε εξαιρετικούς ανθρώπους μέσα στο υπουργικό συμβούλιο».

Επιπλέον για το εάν υπήρχαν συζητήσεις γύρω από τη δραχμή ο κ. Βαρουφάκης απάντησε: «Δεν θέλαμε να πάμε στη δραχμή… Όπως ένας σοβαρός υπουργός Εθνικής Αμύνης δεν θέλει πόλεμο, αλλά αν είσαι σοβαρός υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν αποκλείεις τον πόλεμο. Δεν λες δεν θα κάνω ποτέ πόλεμο, γιατί αν μπει η Τουρκία και σου πάρει το Καστελόριζο ή τη Ρόδο, δεν θα κάνεις πόλεμο; Θα κάνεις. Δεν τον θέλεις, αλλά προετοιμάζεσαι για αυτόν. Το ίδιο ισχύει και για τη δραχμή».

Και πρόσθεσε: «Αυτό που έλεγα πάντα είναι το εξής: Δεν θέλουμε να βγούμε από το ευρώ, αλλά είναι η απόλυτη ματαιοδοξία και ανοησία να θεωρείς ότι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να γίνει στη χώρα είναι να βγούμε από το ευρώ. Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να βγεις από το ευρώ. Να μείνεις στο ευρώ και να ερημοποιηθεί η χώρα μέσα στο ευρώ. Το οποίο συμβαίνει σήμερα.», παρομοιάζοντας την κατάσταση με αυτή του Κοσσόβου.

Read More

Μαρινάκης για Τσίπρα: Πείστηκα ότι είναι ο συγγραφέας όταν διάβασα στη σελίδα 212 για τη Ρίγα της... Εσθονίας!

 

Προκλητικός, ψεύτης, απατεώνας και αμόρφωτος όλα σε ένα Αλέξης Τσίπρας και δεν ξέρεις εάν πρέπει να κλάψεις η να γελάσεις;; Αυτό που βγαίνει αυθόρμητα είναι ανακούφιση που γλιτώσαμε από ένα επικίνδυνο απατεώνα πολιτικό.

Ο Παύλος Μαρινάκης μίλησε για το μυθιστόρημα του Αλέξη Τσίπρα που κυκλοφόρησε χθες και ήδη έχει προκαλέσει αντιδράσεις εντός κι εκτός ΣΥΡΙΖΑ, με τα ψέματα που γράφει προκαλώντας τους πάντες.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μιλώντας στο Open, είπε ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει κάνει καμία παραδοχή λαθών, έχει αδειάσει όλους τους συνεργάτες του και έχει παραδεχθεί ότι έστησαν σκευωρία αναφορικά με την υπόθεση της Novartis.

Πριν κλιμακώσει ωστόσο την επίθεσή του, ζήτησε μια συγγνώμη από τον πρώην πρωθυπουργό, γιατί, όπως είπε, είχε πιστέψει στην αρχή ότι πίσω από το βιβλίο βρισκόταν κάποιος σκιώδης συγγραφέας. Τις όποιες σκιές μπορεί να είχε τις διέλυσε ο κ. Τσίπρας με άλλο ένα γεωγραφικό ατόπημα που πέρασε στο βιβλίο και μάλιστα δεν το «πήρε είδηση» κανένας διορθωτής, με αποτέλεσμα να τυπωθεί στην «Ιθάκη»!

«Βάφτισε» τη Ρίγα πρωτεύουσα της Εσθονίας!

«Κι επειδή χθες μου έστειλαν ένα απόσπασμα από το βιβλίο, θέλω να ζητήσω ένα συγγνώμη από τον κύριο Τσίπρα για κάτι. Ήμουν απ' αυτούς που λίγο ή πολύ είχα πιστέψει ότι μπορεί και να υπήρχε ένας σκιώδης συγγραφέας κι ότι δεν το είχε γράψει ο ίδιος.

Αλλά βλέποντας την σελίδα 212 και την αναφορά στη Ρίγα της Εσθονίας που δεν υπάρχει, είναι η Λέσβος και η Μυτιλήνη εξωτερικού, κατάλαβα από τη γνώση Γεωγραφίας ότι ο συγγραφέας είναι ο κύριος Τσίπρας, οπότε ζητώ συγγνώμη» είπε ο Παύλος Μαρινάκης, ειρωνικά.

Read More

ΚΤΗΝΟΣ σε φέρι μποτ Πέραμα-Παλούκια ξυλοκόπησε τη σύζυγό του μπροστά στα μάτια συνεπιβατών αλλά και των παιδιών του

 

Ένα σοβαρό επεισόδιο ενδοοικογενειακής βίας έλαβε χώρα χθες το απόγευμα εν πλω, σε επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο που κάλυπτε τη διαδρομή από τη Σαλαμίνα προς το Πέραμα.

Σύμφωνα με τις Αρχές, ένας 63χρονος Ρώσος επιτέθηκε στην 50χρονη ομοεθνή σύζυγό του μέσα στο πλοίο και μπροστά στα έκπληκτα μάτια των συνεπιβατών, αλλά και των ίδιων των παιδιών του.

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, ο δράστης άσκησε σωματική βία εναντίον της συζύγου του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Της κατάφερε χτυπήματα στο πρόσωπο, στο κεφάλι και στο σώμα, με αποτέλεσμα να της προκαλέσει μώλωπες και αιματώματα.

Με την άφιξη του πλοίου στο Πέραμα, στελέχη της Λιμενικής Αρχής προχώρησαν στην άμεση σύλληψη του 63χρονου, εφαρμόζοντας τις προβλεπόμενες διαδικασίες του νόμου 3500/2006 για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας.

Το θύμα, η 50χρονη γυναίκα, χρειάστηκε να διακομιστεί με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Κατά τη μεταφορά της, τη συνόδευαν τα ανήλικα παιδιά του ζευγαριού και ένα στέλεχος του Λιμενικού Σώματος. Αφού έλαβε την απαραίτητη ιατρική περίθαλψη, αποχώρησε από το νοσοκομείο.

Την προανάκριση για τη διερεύνηση της υπόθεσης έχει αναλάβει το Δ' Λιμενικό Τμήμα Περάματος, το οποίο υπάγεται στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά.

Read More

Τι σκουπιδοντενεκές τι Ελλάδα για τον δικτάτορα Βλαντιμίρ Πούτιν, σύμφωνα με όσα λέει ο Αλέξης Τσίπρας

 

Το θρασίμι είχε βγει στην επαιτεία ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας στην ιστορία της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρα πουλώντας την χώρα ακόμα και σε δικτάτορες που υπολογίζουν την Ελλάδα ως σκουπιδοντενεκέδες.

Να «τα βρει με τη Μέρκελ» προέτρεψε ο Ρώσος δικτάτορας Βλαντιμίρ Πούτιν τον Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα, απαντώντας του ωμά, ο δικτάτορας Πούτιν δείχνοντας το πόσο υπολογίζει την Ελλάδα, είπε ότι προτιμούσε να δώσει τα χρήματα που του ζητούσε ο Τσίπρας σε ένα ορφανοτροφείο, διότι αν τα έδινε στην Ελλάδα θα ήταν σα να τα πετούσε σε σκουπιδοτενεκέ. 

Ο απατεώνας Τσίπρας που μας οδηγούσε στα βράχια ζητούσε ποσό που έφτανε τα 200- 300 εκατ. ευρώ για την αγορά εντόκων γραμματίων του Δημοσίου, και έγινε σαφές ότι ο δικτάτορας θεωρεί σκουπιδοντενεκέ την Ελλάδα.

Γράφει ο πρώην πρωθυπουργός στο βιβλίο του:

Το απόγευμα της ομιλίας μου στο Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης [σσ: 19 Ιουνίου 2015] συναντήθηκα με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Αυτή η δεύτερη προσωπική μας συνάντηση υπήρξε πραγματικά σημαντική εμπειρία. Ήμασταν στην αίθουσα μόνο οι δυο μας. Χωρίς τους συμβούλους μας. Κρατήσαμε μόνο έναν μεταφραστή. Αφού του περιέγραψα τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης και μου είπε πόσο γενναία ήταν η μάχη που έδινα, περάσαμε στα πιο δύσκολα. Του ανέπτυξα την κατάσταση και τις σκέψεις μου. Ότι αυτό που επεδίωκα ήταν μια έντιμη συμφωνία με τους εταίρους και είχα ήδη κάνει αρκετά βήματα προς τα πίσω για να την πετύχω. Δεν ήμουν όμως διατεθειμένος και να αφήσω τη χώρα μου στις διαθέσεις των δανειστών. Θα επέμενα ώς το τέλος στην προσπάθεια να βρεθεί ένας έντιμος συμβιβασμός, αλλά μετά από εβδομάδες βασανιστικών διαπραγματεύσεων είχα αρχίσει πια να αμφιβάλλω για τις προθέσεις τους.

Ήθελα λοιπόν να ξέρω πού πατάω. Να μου πει [σσ: ο Βλαντίμιρ Πούτιν, στον Αλέξη Τσίπρα] καθαρά ποια ήταν η θέση της Ρωσίας. Και ποια θα ήταν αν, παρά τις δικές μας προσπάθειες, οι διαπραγματεύσεις κατέληγαν σε ναυάγιο. Τι σήμαινε το γεγονός ότι ακόμα και μια συμβολική επένδυση 200-300 εκατομμυρίων σε έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου,  η Ρωσία την αρνήθηκε.

Η απάντηση του ήταν όχι απλώς ειλικρινής, αλλά θα έλεγα ωμή. Θα προτιμούσε, μου είπε, εκείνα τα χρήματα που ζητήσαμε να τα έδινε σε ένα ορφανοτροφείο, διότι, αν τα έδινε στην Ελλάδα, θα ήταν σαν να τα πετούσε σε έναν σκουπιδοτενεκέ. Γιατί η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη και δεν θα σωζόταν με 300 εκατομμύρια ευρώ. Είχε ανάγκη από 300 δισ. και όχι από 300 εκατομμύρια. Η Ρωσία, συνέχισε, είναι μια πλούσια χώρα, αλλά όχι τόσο πλούσια ώστε να μπορεί να ξεπληρώσει το χρέος της Ελλάδας. Εντέλει, κατέληξε, πως θα έπρεπε να φτάσω σε μια Συμφωνία με τους εταίρους μας. «Να τα βρεις με τη Μέρκελ», μου είπε απλά και καθαρά.

Μου εξήγησε ύστερα, μετά από μικρή σιωπή που έδειξε ότι σκεφτόταν τα λόγια του. «Κοίταξε», είπε, «θέλω να έχω με την Ελλάδα και ειδικά με τη δική σας Κυβέρνηση μια πολύ καλή σχέση. Αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να σου ομολογήσω ότι και με τη Μέρκελ έχω επίσης μια πολύ καλή σχέση. Η Γερμανία είναι μια χώρα με την οποία διατηρούμε ανέκαθεν μια πολύ στενή σχέση, έχουμε αυτή τη στιγμή δύο αγωγούς που μεταφέρουν εκεί φυσικό αέριο. Έχουμε κοινά συμφέροντα. Θέλω να έχω εξαιρετικές σχέσεις με την Ελλάδα και πιστεύω ότι μαζί σας θα κάνουμε πολύ σημαντικά βήματα, και αυτή τη σχέση θα πρέπει να την ενισχύσουμε. Αλλά η Ελλάδα, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, ανήκει σε μια άλλη σφαίρα επιρροής».

«Εννοείς το ΝΑΤΟ;» τον διέκοψα.

«Ναι, ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βρίσκεται στη γερμανική σφαίρα επιρροής».

Ήταν ξεκάθαρος και αφοπλιστικά ειλικρινής. Του ξεκαθάρισα πως κι εγώ από την πλευρά μου επεδίωκα τη σύσφιγξη των σχέσεων της Ελλάδας με τη Ρωσία. «Αντιλαμβάνομαι», του απάντησα, «ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που ανήκει σε συμμαχίες του δυτικού κόσμου, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, αλλά από την άλλη μπορεί να συνομιλεί με όλους. Να έχει καλές σχέσεις με πολλές χώρες στην Ανατολή και στον Παγκόσμιο Νότο και όχι μόνο με χώρες της Δύσης και του Βορρά. Και εντέλει να ακολουθεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική».

Στο τέλος της συζήτησης, πιο χαλαροί, καταλήξαμε να κάνουμε αναδρομή στην Ιστορία του Ψυχρού Πολέμου, που φαίνεται πως άρεσε και στους δυο μας. «Έτσι όπως μου τα λες», του είπα, «ισχύει ακόμη η Γιάλτα, τότε που ο Στάλιν, ο Ρούσβελτ και ο Τσόρτσιλ μοίρασαν τις σφαίρες επιρροής». «Ναι, έχεις δίκιο, έτσι είναι, βεβαίως και ισχύει». «Το ξέρεις, φαντάζομαι, ότι κάποιοι λένε πως το σε ποιες σφαίρες επιρροής θα ανήκε η Ελλάδα και οι άλλες Βαλκανικές χώρες το συμφώνησαν ο Τσόρτσιλ με τον Στάλιν στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 1944, γράφοντάς το, μάλιστα, πάνω σε μια χαρτοπετσέτα», πρόσθεσα. «Όχι σε μια χαρτοπετσέτα, σε ένα τσιγαρόχαρτο», με διόρθωσε χαμογελώντας.

«Σύντροφε πρωθυπουργέ»

----------------------------------

Στο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα γίνεται αναφορά και στο πρώτο του ταξίδι στη Μόσχα με την ιδιότητα του πρωθυπουργού, τον Απρίλιο του 2015 - όταν τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας προσφωνούσαν «σύντροφο» τον πρωθυπουργό Μεντβέντεφ. Γράφει μεταξύ άλλων ο πρώην πρωθυπουργός: 

Η επίσκεψη στη Μόσχα πραγματοποιήθηκε στις 8 Απριλίου 2015 και δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη στα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων. Αυτός εξάλλου ήταν και ο δικός μου σκοπός. Το ταξίδι μου εκείνο είχε ήδη προκαλέσει ανησυχία στους Ευρωπαίους, αρκετές μέρες νωρίτερα. Δεν ήταν μόνο η παραδοσιακή ρωσοφοβία που χαρακτήριζε μεγάλο μέρος των Ευρωπαίων αξιωματούχων και πολιτικών ελίτ, ούτε αποκλειστικά ο βαθύς τους φόβος πως η νέα ελληνική Κυβέρνηση θα αποτολμούσε να αποστασιοποιηθεί από τη σκληρή, κοινή ευρωπαϊκή γραμμή, απέναντι στη Ρωσία, που μόλις λίγους μήνες νωρίτερα είχε προχωρήσει στην προσάρτηση της Κριμαίας. Στα παραπάνω τώρα αθροιζόταν κι η ανησυχία μήπως η Ελλάδα έβρισκε μια εναλλακτική λύση στις χρηματοδοτικές της ανάγκες. Για να πω την αλήθεια, καθόλου δεν με στενοχωρούσαν οι ανησυχίες τους, κάθε άλλο μάλιστα, υπολόγιζα σε αυτές.

Στην αντιπροσωπεία για τη Μόσχα συμμετείχαν ο Κοτζιάς, ο Ήσυχος, ο Λαφαζάνης και η Βαλαβάνη. Ασφαλώς, δεν ήταν ένα συνηθισμένο ταξίδι. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, μου δημιουργήθηκε η αίσθηση πως τα μισά μέλη της αποστολής που με συνόδευαν νόμιζαν ότι πήγαιναν στη Σοβιετική Ένωση και όχι στη Ρωσία. Αυτό, βεβαίως, οφειλόταν στο βάρος που ασκούσε η κληρονομιά της ΕΣΣΔ πάνω μας. Δεν ήταν κάτι που είχαμε ξεπεράσει. Ακόμα και σε μένα, που ήμουν νεότερος και χωρίς πολλές μνήμες του Ψυχρού Πολέμου, αυτό το ταξίδι προκαλούσε ένα δέος, απλώς δεν ήθελα μέσα μου να το παραδεχθώ.... 

Όταν ολοκληρώσαμε τις τοποθετήσεις μας με τον Μεντβέντεφ, πήραν τον λόγο οι δικοί μου υπουργοί, ο Λαφαζάνης, η Βαλαβάνη, ο Ήσυχος, οι οποίοι, με απόλυτη φυσικότητα και κατ' επανάλήψη, τον προσφωνούσαν «σύντροφε Πρωθυπουργέ». Ο Μεντβέντεφ χαμογέλασε ευγενικά, αλλά στο πρόσωπό του φάνηκε για μια στιγμή εκείνο το μειδίαμα της ήπιας αμηχανίας η σιωπηλή γλώσσα των διπλωμάτη που αναρωτιέται πού ακριβώς έχει μπλέξει.

Μου έριξε μια γρήγορη, όλο νόημα ματιά. Φανταζόμουν, σχεδόν τον άκουγα να μονολογεί μέσα του: «Μα είναι δυνατόν; Αυτοί δεν είναι απλώς παλιοί κομμουνιστές, είναι ταξιδιώτες στον χρόνο».

Read More

Απομακρύνθηκε από τις αίθουσες διδασκαλίας η εικαστικός που κατήγγειλε 6χρονο... για θωπεία

 

Εκτός αιθουσών διδασκαλίας θα παραμείνει μέχρι να ολοκληρωθεί η ΕΔΕ η 55χρονη εικαστικός και όχι εκπαιδευτικός που κατήγγειλε 6χρονο μαθητή της για θωπεία σε σχολείο στο Λουτράκι.

Έως ότου ολοκληρωθεί η σχετική έρευνα, η 55χρονη εικαστικός έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα και δεν θα διδάσκει στα δύο νέα σχολεία που έχει πάρει απόσπαση.

«Θλίβομαι με το γεγονός και ζητώ συγγνώμη. Η εκπαιδευτικός έχει απομακρυνθεί, είναι στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης, στην Πρωτοβάθμια, ασκεί διοικητικό έργο μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα. Έχει διαταχθεί Ένορκη Διοικητική Εξέταση», τόνισε ο γ.γ. του υπουργείου Παιδείας, Ιωάννης Παπαδομαρκάκης, στο Mega.

«Η εν λόγω εκπαιδευτικός δεν έχει αξιολογηθεί. Γνωρίζω ότι έχει αρνηθεί την αξιολόγηση δύο φορές και έχει παραπεμφθεί», πρόσθεσε.

Πρώην σύζυγος της  είπε ότι χρειάζεται βοήθεια

Η εικαστικός, μεταξύ άλλων, είχε καταγγείλει τον πρώην σύζυγό της για ενδοοικογενειακή βία, με τον ίδιο να βγαίνει στο Mega και να διαψεύδει τις κατηγορίες σε βάρος του. Παράλληλα, ανέφερε πως δεν κινήθηκε νομικά σε βάρος της μετά το διαζύγιό τους, λόγω των παιδιών τους.

«Με είχε αφήσει μόνο με τα παιδιά και τους γονείς της. Χωρίσαμε τον Μάρτιο και κόψαμε κάθε επαφή και τώρα βγαίνει και με συκοφαντεί ότι την κακοποιούσα 30 χρόνια. Θέλω να σκεφτώ τι θα κάνω. Σκέφτομαι τα παιδιά, άμα προχωρήσει πολύ σκέφτομαι τα δικαιώματά μου. Η κοπέλα δεν είναι στα καλά της, χρίζει παρακολούθησης, θέλει φάρμακα. Της τα είχα πει πριν χωρίσουμε. Αυτή ήθελε να καλέσει την αστυνομία. Έχει ξεφύγει, εγώ της το είχα πει να πάρει χάπια. Αυτή έλεγε ότι αν πάρει χάπια θα γίνει ψυχοπαθής».

Read More

Ενδοοικογενειακή βία: 64 περιστατικά κάθε ημέρα, 16.167 θύματα γυναίκες, 1.879 ανήλικες

 

Περισσότερα από 64 καταγεγραμμένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας κάθε ημέρα του 2025. Συνολικά 16.167 γυναίκες θύματα τους δέκα πρώτους μήνες του έτους.

Πάνω από 12.630 περιστατικά ενδοοικογενειακής απειλής και 10.082 σωματικών βλαβών από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Οκτώβριο. 30.494 κλήσεις στην Άμεση Δράση για ενδοοικογενειακή βία μέσα στο 2025 (+13%). Ενεργοποίηση του PANIC BUTTON 313 περισσότερες φορές σε σύγκριση με το 2024. 1.357 γυναίκες σε ιατροδικαστές μετά από βίαιες επιθέσεις και 328 που βρήκαν «καταφύγιο» σε δομές και safehouses. 1.647 φυλάξεις σπιτιών γυναικών από την αστυνομία λόγω απειλής.

Πρόκειται για μερικές μόνο από τις τρομακτικές στατιστικές που παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση των Υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, με αφορμή τη παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Οι δράσεις των συναρμόδιων υπουργείων, φαίνεται ότι αδυνατούν να ανακόψουν την ανησυχητική κλιμάκωση της ενδοοικογενειακής βίας σε όλη τη χώρα.

Η Ελληνική Αστυνομία, τους δέκα πρώτους μήνες του 2025, διαχειρίστηκε 19.350 περιστατικά, αριθμός που παρουσιάζει αύξηση 4% μέσα σε ένα μόλις χρόνο. Τα 1.879 από τα θύματα, ήταν ανήλικα κορίτσια. Είναι ενδεικτικό ότι κατά μέσο όρο 470 γυναίκες κάθε μήνα, εγκαθιστούν στα κινητά τους τηλέφωνα, την εφαρμογή άμεσης ειδοποίησης της ΕΛ.ΑΣ. υπό τον φόβο επιθέσεων. Τις κυβερνητικές πολιτικές και τον απολογισμό των δράσεων των συναρμόδιων υπουργείων, παρουσίασαν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Δόμνα Μιχαηλίδου, η υφυπουργός Έλενα Ράπτη και ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος.

«Υπάρχει όλη η αλυσίδα της προστασίας. Αυτή είναι, λοιπόν, η μεγάλη αξία της πολιτικής. Και αυτήν και εγώ και οι συνάδελφοί μου θέλουμε να υπηρετούμε. Και γι’ αυτό είμαστε σήμερα εδώ. Θα συνεχίσουμε να είμαστε μέσα στα χαρακώματα, να προστατεύουμε τα θύματα, να σπάσουμε τη σιωπή, να στείλουμε τους κακοποιητές στη φυλακή, να γίνουμε μια κοινωνία που θα καταπολεμά τη βία συστηματικά κάθε μέρα», ανέφερε στον χαιρετισμό του ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

«Καμία γυναίκα, κανένας άνθρωπος, δεν πρέπει να ζει μέσα στον φόβο. Υπό καθεστώς απειλής και βίας», σημείωσε από την πλευρά του, ο υπουργός Επικρατείας, Ακης Σκέρτσος, προσθέτοντας ότι: «Η Ελλάδα έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια μια ολοκληρωμένη πολιτική για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, την υποστήριξη και την ενδυνάμωση των θυμάτων και την ενεργητική προώθηση της ισότητας σε όλους τους χώρους της καθημερινής ζωής».

Read More

Ανεπιθύμητος ανακηρύχτηκε από την Ελλάδα ένας Αλβανός δημοσιογράφος - Αποκαλούσε την Κόνιτσα "αλβανική"

 

Οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν εφ’ όρου ζωής την είσοδο στο ελληνικό έδαφος για τον Αλβανό δημοσιογράφο

«Persona non grata» φαίνεται πως αποτελεί για τις ελληνικές Αρχές ένας Αλβανός δημοσιογράφος με το όνομα Artan Hoxha, ο οποίος είχε προβεί στον χαρακτηρισμό της Κόνιτσας ως «αλβανική».

Ειδικότερα, σύμφωνα με το himara.gr, ο δημοσιογράφος επιχείρησε χθες (23/11) να ταξιδέψει στην Ελλάδα και σταμάτησε για τον καθιερωμένο τυπικό έλεγχο από την ελληνική συνοριακή αστυνομία στο σημείο διέλευσης της Κακαβιάς. Κατά τη διαδικασία ελέγχου των διαβατηρίων, ο δημοσιογράφος ενημερώθηκε πως δεν επιτρέπεται να εισέλθει στη χώρα, διότι θεωρείται κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, καθώς και για τις διεθνείς σχέσεις ενός ή περισσοτέρων κρατών-μελών της ΕΕ.

Αφού του κρατήθηκε το διαβατήριο, παρέμεινε στο αστυνομικό τμήμα, όταν του γνωστοποιήθηκε επίσημα η απόφαση περί απαγόρευσης εισόδου για αόριστο χρονικό διάστημα. Στο διαβατήριό του σημειώθηκε η απαγόρευση και του ζητήθηκε να αποχωρήσει άμεσα από την Ελλάδα.

"Ιστορικό" προκλητικών αναρτήσεων είχε ο Αλβανός δημοσιογράφος

Κατά καιρούς ο συγκεκριμένος άνθρωπος επισκεπτόταν την Ελλάδα και έκανε προκλητικές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής του, κάνοντας λόγο για αλβανικά εδάφη, ενώ στο προφίλ του υπάρχουν φωτογραφίες από την Ακρόπολη, αλλά και την προεδρική φρουρά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα.

Η σταγόνα, όμως, που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν η επίσκεψή του στην Κόνιτσα τον Ιανουάριο του 2024, όταν και δημοσίευσε φωτογραφία, στην οποία έκανε τη χαρακτηριστική χειρονομία με τον δικέφαλο αετό μπροστά στην Ελληνική σημαία.

Σημειώνεται πως το Νοέμβριο του 2024 και με εντολή της Ειδικής Εισαγγελίας (SPAK), ο δημοσιογράφος συνελήφθη και στη συνέχεια του επιβλήθηκε το μέτρο του κατ’ οίκον περιορισμού με την κατηγορία για «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση».

Τέλος, τονίζεται πως πέρα από το αστυνομικό ρεπορτάζ, ο δημοσιογράφος είναι, επίσης, γνωστός και για τις έντονα ανθελληνικές του θέσεις. Σε κάθε αλβανική τηλεοπτική εκπομπή με αντικείμενο θέματα εναντίον της Ελλάδας ή της Ελληνικής Μειονότητας ο ίδιος πάντα έδινε το παρόν, έχοντας συχνά «πρωταγωνιστικό» ρόλο.

Read More

Ο Τσίπρας ομολόγησε ότι η Μακεδονία για τους βουλευτές του είναι ένα "κωλοόνομα" οπότε γιατί να μην το ξεπουλήσουν

 

Στο μυθιστόρημα του «Ιθάκη», ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας στην ιστορία της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας κάνει αναφορά και στο ξεπούλημα της Μακεδονίας με την συμφωνία των Πρεσπών.

Ο Τσίπρας  αναφέρεται στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά της Συμφωνίας και θυμήθηκε μάλιστα τα λόγια ενός βουλευτή του, ο οποίος τον πλησίασε κατά τη διάρκεια περιοδείας και του είπε: «Δηλαδή, θα πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλοόνομα;», έτσι βλέπουν την Μακεδονία στον ΣΥΡΙΖΑ.

Γράφει «Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως, όταν έγιναν οι δύο μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις αρχές του 2019, κάποιοι από τους γύρω μου δείλιασαν. Μερικοί συνεργάτες μου με συμβούλεψαν να παρατήσω το ζήτημα. Να μην επιχειρήσω να το λύσω. Και στην ανάγκη να καταφύγω σε εκλογές πριν από την επίλυσή του, για να δώσω την καυτή πατάτα στον επόμενο, σε περίπτωση που έχανα.

Ένας βουλευτής μας, μάλιστα, με πλησίασε στη διάρκεια κάποιας περιοδείας, με απομόνωσε και μου είπε: ''Δηλαδή, θα πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλοόνομα;''.

Ήταν σαφής η αναφορά του στη γνωστή φράση του αείμνηστου Βαγγέλη Γιαννόπουλου: ''Ε, όχι και να πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλόσπιτο!''. Γέλασα αυθόρμητα. Γρήγορα, όμως, σοβάρεψα. Του εξήγησα ήρεμα πως αυτό το ζήτημα δεν ήταν ούτε αστείο ούτε εύκολο. Δεν προσφερόταν για εκλογικό κυνισμό ή μικροκομματικό συμψηφισμό. Απαιτούσε αίσθημα ευθύνης, γιατί αφορούσε την ειρήνη, τη σταθερότητα, τη γεωπολιτική ισορροπία στην ευρύτερη περιοχή».

«Εν τέλει, η Συμφωνία των Πρεσπών και το τέλος της συγκυβέρνησης με τον Πάνο Καμμένο, ως συνέπειά της, επέτρεψε τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις της αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας και της Ανανεωτικής Αριστεράς και ενδυνάμωσε τη θέση του ως κύριου φορέα της σύγχρονης Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα».

«Λίγα λεπτά πριν από την ψηφοφορία στεκόμουν στο γραφείο μου στη Βουλή και κοιτούσα το ρολόι. Ήξερα ότι δεν υπήρχε περιθώριο λάθους. Είχα 145 βουλευτές. Έπρεπε να γίνουν 151. Ούτε ένας λιγότερος. Τελικά, η κυβέρνησή μου έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από 151 βουλευτές. Εκτός από τους 145 του ΣΥΡΙΖΑ, υπέρ της κυβέρνησης ψήφισαν τέσσερις βουλευτές που προέρχονταν από τους ΑΝ.ΕΛ. (Κώστας Ζουράρις, Βασίλης Κόκκαλης, Έλενα Κουντουρά, Θανάσης Παπαχριστόπουλος), η ανεξάρτητη βουλεύτρια Κατερίνα Παπακώστα και ο Σπύρος Δανέλλης που προερχόταν από το Ποτάμι» ανέφερε.

Read More

Συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Mistral AI Arthur Mensch

 

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Arthur Mensch, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Mistral AI, μίας εκ των μεγαλύτερων νεοφυών ευρωπαϊκών εταιρειών στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης εξετάστηκαν πεδία πιθανής συνεργασίας, με αιχμές τη δυνατότητα εκπαίδευσης μεγάλων γλωσσικών μοντέλων του ευρωπαϊκού οικοσυστήματος τεχνητής νοημοσύνης, την καλύτερη προσαρμογή υφιστάμενων και νέων μοντέλων στην ελληνική γλώσσα και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας, με έμφαση στην κατάρτιση Ελλήνων ερευνητών και επιστημόνων που ασχολούνται με την ΤΝ.

Τονίστηκε η σημασία της ανάπτυξης ευρωπαϊκών τεχνολογικών λύσεων και η δυνατότητα της Ελλάδας να συμβάλλει ουσιαστικά σε αυτή την κατεύθυνση, τόσο χάρη στο υψηλής ειδίκευσης ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει όσο και χάρη στις νέες υποδομές, όπως το υπό κατασκευή εργοστάσιο τεχνητής νοημοσύνης «ΦΑΡΟΣ» και ο υπερυπολογιστής «ΔΑΙΔΑΛΟΣ».

Στο τέλος της συνάντησης, ο Πρωθυπουργός παρέστη στην υπογραφή μνημονίου κατανόησης ανάμεσα στην Ελληνική Κυβέρνηση και τη Mistral AI, με στόχο την καλύτερη αξιοποίηση της ΤΝ στη δημόσια διοίκηση, την ανάπτυξη νέων ψηφιακών λύσεων προς όφελος των πολιτών, τη χρήση ΤΝ σε κλάδους όπου η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως η ναυτιλία, και την εκπαίδευση Ελλήνων φοιτητών και αποφοίτων σε προγράμματα εξειδίκευσης της Mistral.

Στη συνάντηση έλαβαν επίσης μέρος, από την πλευρά της Ελληνικής Κυβέρνησης, ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρης Παπαστεργίου, ο Ειδικός Γραμματέας Τεχνητής Νοημοσύνης και Διακυβέρνησης Δεδομένων Βασίλης Καρκατζούνης και ο Ειδικός Γραμματέας Μακροπρόθεσμου Σχεδιασμού Γιάννης Μαστρογεωργίου.

Read More

Συνελήφθησαν δύο 14χρονοι Ρομά οι οποίοι αφαιρούσαν δίκυκλα, έχοντας ως ορμητήριο οικισμό στην περιοχή των Μεγάρων

 

Από αστυνομικούς του Τμήματος Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Μεγαρέων συνελήφθησαν, πρωινές ώρες της 21-11-2025 σε οικισμό στην περιοχή των Μεγάρων, δύο 14χρονοι, οι οποίοι αφαιρούσαν δίκυκλα, έχοντας ως ορμητήριο οικισμό στην περιοχή των Μεγάρων.

Σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία για διακεκριμένες κλοπές, ενώ ακόμα συνελήφθησαν και οι γονείς τους για παραμέληση της εποπτείας τους.

Στο πλαίσιο διερεύνησης καταγεγραμμένων υποθέσεων κλοπών δικύκλων από την ευρύτερη περιοχή των Μεγάρων και κατόπιν διερεύνησης πληροφοριών και αποδεικτικών μέσων από τους αστυνομικούς του Τμήματος Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Μεγαρέων, εντοπίστηκαν οι κατηγορούμενοι και πιστοποιήθηκε η εγκληματική τους δράση.

Όπως προέκυψε από την προανακριτική έρευνα η δράση των κατηγορουμένων χρονολογείται από τα τέλη Αυγούστου του τρέχοντος έτους.

Ως προς τον τρόπο δράσης τους, οι ανήλικοι φορώντας κουκούλες από ζακέτες-φούτερ, εντόπιζαν δίκυκλα μικρού κυβισμού που ήταν σταθμευμένα σε κοντινή απόσταση από οικισμό στην περιοχή των Μεγάρων.

Στη συνέχεια τα αφαιρούσαν και τα εγκατέλειπαν εντός του οικισμού σε κοντινή απόσταση από τις οικίες τους, αφού πρώτα τα αποσυναρμολογούσαν.

Από έρευνες στις οικίες τους βρέθηκε και κατασχέθηκε ρουχισμός που χρησιμοποίησαν οι δράστες κατά την τέλεση των κλοπών.

Από την μέχρι τώρα προανακριτική έρευνα του Τμήματος Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Μεγαρέων, έχουν εξιχνιαστεί -8- περιπτώσεις κλοπών δικύκλων από την ευρύτερη περιοχή των Μεγάρων.

Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

Read More

Απετράπη τηλεφωνική απάτη σε βάρος γυναίκας στην περιοχή του Ζωγράφου μετά από επέμβαση αστυνομικών της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ.

 

Συνελήφθησαν μετά από καταδίωξη από αστυνομικούς της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ., μεσημβρινές ώρες της 22-11-2025 στην περιοχή του Ζωγράφου, -4- άτομα, 55χρονος, 52χρονος, 19χρονος και 16χρονος, κατηγορούμενοι για απάτη κατά συναυτουργία.

Ειδικότερα, οι -4- κατηγορούμενοι προσποιούμενοι τους υπαλλήλους εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας, κάλεσαν στο σταθερό τηλέφωνο της παθούσας και προσπάθησαν να την πείσουν να τοποθετήσει κοσμήματα και χρηματικό ποσό σε αλουμινόχαρτο για να προστατευτούν από ραδιενέργεια και να τα αφήσει σε κάδο απορριμμάτων απέναντι από την οικία της.

Η γυναίκα ενημέρωσε το Κέντρο της Άμεσης Δράσης και έπειτα από συντονισμένες ενέργειες του Κέντρου κινήθηκε προς το προσυμφωνηθέν σημείο, όπου άμεσα μετέβησαν οι αστυνομικοί της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ. επιτηρώντας τον κάδο απορριμμάτων.

Εντός ολίγων λεπτών, όχημα με -4- επιβαίνοντες σταμάτησε στιγμιαίως δίπλα στον κάδο και ο συνοδηγός πήρε τη σακούλα που περιείχε ελάχιστης αξίας κοσμήματα και ανέπτυξε ταχύτητα ενώ οι αστυνομικοί τους ακολούθησαν κάνοντας  χρήση ηχητικών σημάτων προκειμένου να σταματήσουν.

Μετά από καταδίωξη, το όχημα ακινητοποιήθηκε από τους αστυνομικούς και οι -4- επιβαίνοντες οδηγήθηκαν στο Τμήμα Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Ζωγράφου ενώ στο πατάκι του συνοδηγού βρέθηκε η σακούλα που περιείχε τα αφαιρεθέντα κοσμήματα.

Το όχημα των δραστών κατασχέθηκε ενώ οι συλληφθέντες οδήγησαν στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

Read More

Ταυτοποιήθηκε 79χρονος για απειλές μέσω Διαδικτύου κατά της Όλγας Γεροβασίλη

 

Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ.

Από τη Διεύθυνση Δίωξης Κυβερνοεγκλήματος ταυτοποιήθηκε 79χρονος ημεδαπός ως εμπλεκόμενος σε υπόθεση απειλής διάπραξης εγκλημάτων μέσω διαδικτύου, σε βάρος πολιτικού προσώπου.

Ειδικότερα, τον Οκτώβριο του 2024, αναρτήθηκε, σε λογαριασμό πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης, απειλητικό περιεχόμενο σε βάρος πολιτικού προσώπου.

Για την υπόθεση υποβλήθηκε σχετική έγκληση, η οποία τέθηκε υπόψη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών και στη συνέχεια παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.

Στο πλαίσιο αυτό, μετά από ενδελεχή και εμπεριστατωμένη αστυνομική και ψηφιακή – διαδικτυακή έρευνα, καθώς και σε συνεργασία με την εταιρεία της πλατφόρμας και παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου, ταυτοποιήθηκε ο 79χρονος, ως διαχειριστής του λογαριασμού που πραγματοποίησε την εν λόγω ανάρτηση.

Η δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του, για απειλή διάπραξης εγκλημάτων, υποβλήθηκε στην αρμόδια εισαγγελική Αρχή.

Read More

Ο Τσίπρας ευγνωμονεί τον Προκόπη Παυλόπουλο που άφηνε την Αθήνα να καίγεται το 2008 και δυνάμωσε τον ΣΥΡΙΖΑ

 

Το έγκλημα του Προκόπη Παυλόπουλου που σαν ακατάλληλος υπουργός προστασίας του πολίτη, με την ανικανότητα που τον διακρίνει, άφησε την Αθήνα και την Ελλάδα βορά ακροαριστερών, αντιεξουσιαστών και κάθε κακοποιού που ήθελε να γλεντήσει, δεν ξεχνιέται.

Αυτοί που δεν θα ξεχάσουν ποτέ είναι οι καταστηματάρχες που καταστράφηκαν, γιατί ένα ανίκανος υπουργός δεν μπορούσε να ελέγξει την κατάσταση και άφησε την Αθήνα να καεί.

Την συμπεριφορά αυτή, το δώρο που έκανε ο Προκόπης Παυλόπουλος σε ακροαριστερούς, αντιεξουσιαστές και κακοποιούς, το εξαργύρωσε με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να το κάνουν πρόεδρο της δημοκρατίας.

Άλλωστε όπως αποκαλύπτει ο Αλέξης Τσίπρας στο μυθιστόρημα του την ώρα που καιγόταν η Αθήνα είχε καθημερινή επαφή με τον ακατάλληλο υπουργό προστασίας του πολίτη.

Όπως ομολογεί στο μυθιστόρημα «Ιθάκη», η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τα πρωτοφανή επεισόδια που ακολούθησαν το τραγικό γεγονός το Δεκέμβριο του 2008, λειτούργησαν καθοριστικά για την ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ εφεξής, και αν και δεν το λέει το αφήνει να εννοηθεί ότι η ανικανότητα του Παυλόπουλου να προστατέψει την πόλη ήταν ένα δώρο για τον ίδιο και το κόμμα του.

Εκτός των άλλων, δε, μέσα από τις φλόγες των οδοφραγμάτων στο κέντρο της πρωτεύουσας και τις κατηγορίες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποδαυλίζει το μπάχαλο, ο Αλέξης Τσίπρας διέκρινε στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου, μετέπειτα Προέδρου της Δημοκρατίας, έναν εξέχοντα πολιτικό άνδρα. Με τον οποίον, όπως αποκαλύπτει ο Τσίπρας, βρισκόταν σε καθημερινή επαφή ενόσω η Αθήνα καιγόταν, δείχνοντας έτσι ότι τα γραμμάτια πληρώνονται όταν έρθει η ώρα.

Το απόσπασμα από το μυθιστόρημα του μεγαλύτερου πολιτικού απατεώνα :

Όσο περνούσε ο καιρός, ο ΣΥΡΙΖΑ και η δημοσκοπική του εκτίναξη παρέμενε στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης. Κόντευαν σχεδόν δέκα μήνες και η δυναμική αυτή δεν έλεγε να ανακοπεί. Ό,τι δεν κατόρθωσε όμως να πετύχει το τέχνασμα Παπανδρέου στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ με την πρόταση μετεκλογικής συνεργασίας που απορρίφθηκε, το πέτυχε ο Δεκέμβριος και τα συνταρακτικά γεγονότα μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Εκείνα τα γεγονότα χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου 2008 στολίζαμε πρώτη φορά το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο καινούργιο μας σπίτι, στη Γιαννιτσών 40 στην Άνω Κυψέλη, όπου έναν χρόνο νωρίτερα είχαμε αποφασίσει με την Μπέττυ να ζήσουμε μαζί. Ξαφνικά, ένα τηλεφώνημα φίλου, που έπινε το ποτό του τυχαία κάπου στη Βαλτετσίου στα Εξάρχεια, ήρθε να διακόψει την οικογενειακή γαλήνη: «Ένα παιδί 16 χρονών χτυπήθηκε με σφαίρα από αστυνομικό. Στα Εξάρχεια γίνεται χαμός».

Σε λίγα λεπτά η είδηση μεταδόθηκε παντού. Η καταιγίδα δεν άργησε να ξεσπάσει. Από το μπαλκόνι του 6ου ορόφου της Γιαννιτσών φαίνονταν σε διάσπαρτα σημεία του κέντρου της πόλης πυκνοί καπνοί. Οι επόμενες ημέρες ήταν μέρες οργής. Οι αντιδράσεις δεν περιορίστηκαν στον στενό κύκλο των αριστερών και αναρχικών συλλογικοτήτων, αλλά απλώθηκαν σε όλη τη χώρα και ιδίως στη νέα γενιά. Τα σχολεία σταμάτησαν, οι μαθητές και οι γονείς τους βγήκαν στους δρόμους μαζικά όχι πάντα ειρηνικά. Ο θυμός και η διάθεση εκδίκησης για τον άδικο χαμό του Αλέξανδρου κυριάρχησαν.

Αρχικά όλα τα κόμματα επέκριναν την αστυνομική καταστολή. Μόλις όμως οι τηλεοράσεις άρχισαν να εστιάζουν στις εικόνες καταστροφής και βίας, τα πράγματα άλλαξαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τότε είχε πλέον διαμορφώσει το προφίλ ενός νεανικού, ριζοσπαστικού και ανατρεπτικού κόμματος, δεν ήταν δυνατόν να αποστασιοποιηθεί από τη μαζική παρουσία των νέων στους δρόμους. Και δεν το έκανε.

Επιχείρησε να διαχωρίσει τη θέση του από τα φαινόμενα βίας, αλλά χωρίς να αποκηρύξει τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ωστόσο, το εύρος των καταστροφών ήταν τέτοιο, που η πίεση από το πολιτικό και επικοινωνιακό περιβάλλον κορυφώθηκε γρήγορα. Ιδίως όταν, υιοθετώντας το κλίμα των περισσοτέρων ΜΜΕ και της κυβερνητικής γραμμής, η Αλέκα Παπαρήγα έσπευσε έξω από το Μέγαρο Μαξίμου να επιρρίψει ευθέως τις ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας πως ανεχόταν και υποδαύλιζε τους λεγόμενους «μπαχαλάκηδες». Ήταν ίσως η κατάλληλη ευκαιρία για το ΚΚΕ να αναχαιτίσει την αλματώδη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Και ήταν και μια πρώτης τάξεως χείρα βοηθείας στην Κυβέρνηση Καραμανλή. Η τελευταία κατάφερε εντέλει να διαχειριστεί τη μεγάλη κρίση χωρίς ανεπανόρθωτο κόστος, πράγμα καθόλου βέβαιο στην αρχή.

Σε αυτό αναμφισβήτητα έπαιξε καθοριστικό ρόλο και η νουνεχής στάση του τότε Υπουργού Δημόσιας Τάξης Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος, σε αντίθεση με ακραίες εισηγήσεις που ήθελαν ακόμα και τον στρατό στους δρόμους, επέδειξε ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση.

Ο Παυλόπουλος, ως καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, είχε εμπειρία αλλά και επίγνωση της νεανικής παρορμητικότητας, καθώς και του τρόπου που μπορούσε να επικοινωνήσει κανείς με τις διάφορες ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και του αναρχικού χώρου. Εκείνες τις ώρες ήταν σε διαρκή και καθημερινή επικοινωνία μαζί μου, με ειλικρινή διάθεση να αποφευχθούν τα χειρότερα, δηλαδή να μην κλιμακωθεί η βία προς εντελώς ανεξέλεγκτες μορφές, που θα οδηγούσαν σε περισσότερα θύματα και καταστροφές.

Τότε άρχισε να διαμορφώνεται ανάμεσά μας μια σχέση ειλικρίνειας, αμοιβαίας εκτίμησης και ουσιαστικής επικοινωνίας – μια σχέση που με τον καιρό, έμελλε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην απόφασή μου να τον προτείνω για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Read More

Τσίπρας για Βαρουφάκη: Ήθελε να τυπώσουμε κουπόνια για να πληρώνονται οι συνταξιούχοι και του είπα «είσαι με τα καλά σου;»

 

Η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών αναρωτιούνται πώς ένας καραγκιόζης, ο Γιανης Βαρουφάκης κυκλοφορεί ελεύθερος και δεν έχει περάσει ειδικό δικαστήριο;

Διαβάζοντας αυτά που γράφει, ένα ρίγος μας διαπερνάει και αναρωτιόμαστε όλοι πώς γλιτώσαμε σαν χώρα και δεν μας τελείωσαν.

Ο Αλέξης Τσίπρας στο μυθιστόρημα του «Ιθάκη» αναγνωρίζει όπως λέει ότι η καρέκλα του υπουργού Οικονομικών στην πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ηλεκτρική.

Ακόμα όμως και σε αυτό είναι τόσο ανήθικος που δεν παραδέχεται ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν η χειρότερη δυνατή επιλογή για τον συγκεκριμένο ρόλο, στη συγκεκριμένη, τόσο κρίσιμη για τη χώρα, συγκυρία, με ένα καραγκιόζη να κάνει ξεφτίλα την χώρα μας διεθνώς, και το χειρότερο να την οδηγεί στα βράχια.

Ο Βαρουφάκης ήταν επιλογή του ίδιου του πολιτικού απατεώνα, και τώρα τον χαρακτηρίζει «εγωκεντρικό» και «αναξιόπιστο», έναν εμμονικό θεωρητικό που ήταν αποφασισμένος να εφαρμόσει τις αλλόκοτες οικονομικές θεωρίες του στην πράξη, ακόμη και εάν αυτές οι εμμονές θα έστελναν τη χώρα απευθείας στα βράχια της οικονομικής καταστροφής.

Το απόσπασμα από το μυθιστόρημα του πολιτικού απατεώνα για Βαρουφάκη :

Τον Βαρουφάκη δεν τον γνώριζα πολλά χρόνια, είχα όμως διακρίνει την επικοινωνιακή του δεινότητα. Εκτός από τις μέρες που περάσαμε μαζί και με τον Γκαλμπρέιθ, στο Όστιν του Τέξας, είχαμε δειπνήσει και μερικές φορές το προηγούμενο καλοκαίρι στην Αίγινα, όπου συνήθως οι συζητήσεις κατέληγαν σε καβγάδες του με τον εξίσου επίμονο Φλαμπουράρη. Μου ήταν από την αρχή φανερό ότι επρόκειτο για μια ιδιαίτερη περίπτωση.

Στην πραγματικότητα ήταν περισσότερο σελέμπριτι και λιγότερο οικονομολόγος. Ο λόγος του όμως ήταν εξαιρετικά ελκυστικός, ευρηματικός και απόλυτος, πράγμα που τον έκανε δημοφιλή στα ΜΜΕ. Είχε ήδη αποκτήσει μεγάλη αναγνώριση στην ελληνική κοινή γνώμη, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, χάρη στον ιδιαίτερο τρόπο που είχε να μιλάει για την κρίση. Είχε πετύχει να προσελκύει την προσοχή του κοινού, των δημοσιογράφων αλλά και των πολιτικών.

Μετά τη γνωριμία μας ανταλλάσσουμε συχνά απόψεις και συζητούσαμε διάφορα θέματα γύρω από την οικονομία. Λίγο πριν κερδίσουμε τις εκλογές, είχα πάρει την απόφαση πως αυτός θα ήταν ο Υπουργός Οικονομικών.

Πίστευα ότι το βασικό διαπραγματευτικό μας χαρτί θα ήταν η επιθετική αποφασιστικότητα, γιατί θεωρούσα πως έτσι θα φέρναμε σε δύσκολη θέση τους εταίρους μας.

Σε καμιά περίπτωση δεν ήθελα να μας θεωρούν δεδομένους. Αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισα να γίνει υπουργός Οικονομικών ο Βαρουφάκης.

Ήθελα να στείλει το σήμα της σκληρής διαπραγμάτευσης. Υποτίμησα όμως τον ανθρώπινο παράγοντα, τόσο στην περίπτωση Βαρουφάκη όσο και σε μια σειρά άλλων επιλογών μου. Οι άνθρωποι δεν είναι σαν τα πιόνια στο σκάκι, να υπολογίζεις τις κινήσεις τους μόνο με βάση τις δυνατότητες και τις προδιαγραφές τους.

Παίζει ρόλο και η προσωπικότητά τους. Πολλές φορές παρασύρονται από την εξουσία και τη δημοσιότητα και βγάζουν έναν άλλο εαυτό -ή, ενδεχομένως, αποκαλύπτουν τον αληθινό εαυτό τους. «Αρχή άνδρα δείκνυσι», όπως έλεγαν και οι αρχαίοι.

Και όταν το Εγώ τους αδυνατεί να συντονιστεί με τη συλλογική προσπάθεια, τότε τα πράγματα οδηγούνται σε αδιέξοδο. Έτσι και έγινε. Πολύ γρήγορα ο Βαρουφάκης από «asset» μετατράπηκε σε αρνητικό πρωταγωνιστή.

Που δεν τον άντεχαν στο Eurogroup, όχι μόνο οι απέναντι, αλλά ούτε οι πιθανοί μας σύμμαχοι, ακόμα και οι ίδιοι του οι συνεργάτες. [σσ: Ο Βαρουφάκης, το 2014] Μου είπε «Αλέξη, εγώ θέλω να μπω στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θέλω να είμαι συνεργαζόμενος. Θέλω να είμαι υποψήφιος βουλευτής με σταυρό. Θέλω να εκλεγώ βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Θα γίνω μέλος του ΣΥΡΙΖΑ».

Είχε στο μυαλό του ένα άλλο σχέδιο. Διεκδικούσε να είναι οργανικό κομμάτι της προσπάθειάς μας. Με αιφνιδίασε. Εντούτοις, στο πλαίσιο της διεύρυνσης που επιχειρούσαμε σκέφτηκα πως δεν ήταν κακή ιδέα. Τότε εξάλλου εντάχθηκαν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και μια σειρά πανεπιστημιακοί.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο Βαρουφάκης, όταν τον επέλεξα για Υπουργό, δεν ήταν υποστηρικτής της εξόδου από το ευρώ. Κι εγώ ήθελα μια έντιμη συμφωνία εντός του ευρώ. Αυτό άλλωστε το είχαμε κατ' επανάληψη τονίσει. Αλλά, από την άλλη, δεν κρύβαμε ότι επιδιώκαμε ριζικές αλλαγές στην Ευρώπη.

Θέλαμε να σταματήσει η επιβολή του οικονομικού παραλογισμού του νεοφιλελευθερισμού, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά απ' άκρη σ' άκρη στην ήπειρο. Να σταματήσουν οι πολιτικές της λιτότητας.

Μπορεί αρκετοί να μας κατηγόρησαν για ονειροπόλους ουτοπιστές, όμως αργότερα, όπως είδαμε, στην περίοδο της πανδημίας, οι πολιτικές της λιτότητας κατέπεσαν.

Παρακάτω αναφέρει:

Όπως είχα περιγράψει και στο διάγγελμά μου προς τον ελληνικό λαό, η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου συνιστούσε ένα σημαντικό βήμα μεν, αλλά είχαμε πολύ δρόμο μπροστά μας.

Κι ο δρόμος αυτός ήταν ανηφορικός, γεμάτος εμπόδια και διαρκείς προκλήσεις. Με τον καιρό, βεβαίως, γινόμουν σοφότερος, κι έτσι, καθώς προχωρούσαμε στη διαπραγμάτευση, είχα αρχίσει να αντιλαμβάνομαι πως η στρατηγική να τοποθετήσουμε ένα πρόσωπο αδιάλλακτο στην πρώτη γραμμή, ώστε να δοθεί η εντύπωση στους εταίρους μας ότι η Ελλάδα δεν θα υποχωρούσε όποιες κι αν ήταν οι πιέσεις, είχε φτάσει στα ακρότατα όριά της.

Το πρόβλημα δεν οφειλόταν μόνο στη στρατηγική, αλλά και στο πρόσωπο. Ο Βαρουφάκης είχε αποδειχθεί ακατάλληλος για μια συνθήκη που απαιτούσε σύνθετους και λεπτούς χειρισμούς.

Για να είμαι ειλικρινής, η αντίληψή μου για τις αδυναμίες του Βαρουφάκη είχε αρχίσει να διαμορφώνεται αρκετά νωρίς, ήδη από τη στιγμή της θρυλικής πλέον σκηνής με τον Ντάισελμπλουμ, όταν η συνάντηση τινάχτηκε στον αέρα με έναν εντελώς θεατρικό τρόπο.

Είναι αλήθεια πως όλη η Ελλάδα είχε χαρεί που κάποιος έκοψε τον βήχα στην Τρόικα και τους εκπροσώπους της. Κι εγώ επίσης, δεν το κρύβω, όταν είδα τη σκηνή στην τηλεόραση, το είχα ευχαριστηθεί. Ήταν κάτι σαν τρίποντο buzzer beater, που λένε στην μπασκετική ορολογία.

Δεν είναι κρυφό πως την ίδια στιγμή, μέσα στην Κυβέρνησή μας υπήρχαν διαφορετικές οπτικές. Και δεν αναφέρομαι στους οπαδούς της δραχμής, όπως ο Λαφαζάνης, αυτοί είχαν καιρό πριν διατυπώσει τον δικό τους εναλλακτικό δρόμο. Αναφέρομαι στον Βαρουφάκη, που υποτίθεται πως δήλωνε την αντίθεσή του στην έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Ο Βαρουφάκης μέχρι τότε παρομοίαζε το ευρώ με το διάσημο τραγούδι “Hotel California" γιατί, όπως λέει ο στίχος, “You can check out any time you like, but you can never leave”, δηλαδή, ακόμα κι αν μια χώρα ήθελε να αποχωρήσει από το ευρώ, αυτό πρακτικά ήταν σχεδόν αδύνατο, ή εξαιρετικά επώδυνο, λόγω του πολιτικού και οικονομικού κόστους.

Σταδιακά, όμως, μετά τον δημόσιο καβγά του με τον Ντάισελμπλουμ, είχε αρχίσει να έχει στην πράξη μια τελείως διαφορετική στάση. Εκείνη την περίοδο, βεβαίως, ζούσε τον μύθο του, και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού.

Ήταν το πρόσωπο της διαπραγμάτευσης. Ο άνθρωπος που συγκέντρωνε τα φώτα της δημοσιότητας, που φιλοξενούνταν στα εξώφυλλα κοσμοπολίτικων περιοδικών. Ήταν φανερό σε όποιον τον ήξερε πως επιζητούσε με θέρμη την αίγλη της αναγνωρισιμότητας.

Ήταν ένας οικονομολόγος που είχε γίνει είδωλο και έδινε την αίσθηση πως περισσότερο απολάμβανε τον νέο ρόλο του παρά βίωνε πιεστικά και με συνείδηση την κρισιμότητα της κατάστασης, το μέγεθος της ευθύνης. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.

Ο Βαρουφάκης δεν ήταν απλώς ένας οικονομολόγος με θεωρίες, ήταν ένας άνθρωπος που είχε την απέραντη αυτοπεποίθηση να θέλει να αποδείξει με κάθε τρόπο πως οι θεωρίες που ασπαζόταν ήταν σωστές.

Ήθελε, με άλλα λόγια, να δοκιμάσει τα μαθηματικά του μοντέλα και τις θεωρίες παιγνίων που δίδασκε στα ακαδημαϊκά αμφιθέατρα, στο πεδίο της μάχης.

Συνοπτικά, υπήρχε σε αυτόν μια επιστημονική εμμονή, μια διάθεση να φτάσει μέχρι το τέλος, ακόμα και αν αυτό θα προκαλούσε την κατάρρευση του σχεδιασμού μας, την κατάρρευση της Κυβέρνησης ή ακόμα και της χώρας. Για εκείνον, η διαπραγμάτευση δεν ήταν μόνο ένας τρόπος να επιτευχθεί μια καλύτερη συμφωνία για τη χώρα.

Ήταν και ένα πείραμα, μια ιστορική ευκαιρία να αποδείξει την αλήθεια την οικονομικών του θεωριών. Είχε ένα σχέδιο στο μυαλό του.

Ήθελε πρώτα από όλα το κούρεμα του χρέους που διακρατούσε η ΕΚΤ. Αν η ΕΚΤ δεν συμφωνούσε, που δεν επρόκειτο να συμφωνήσει, το σχέδιό του προέβλεπε, ως δεύτερο βήμα, τη μονομερή ανταλλαγή των ομολόγων που διακρατούσε η ΕΚΤ με νέα ομόλογα μηδενικού επιτοκίου, που δεν λήγουν ποτέ, τα λεγόμενα perpetual bonds.

Θα προχωρούσαμε δηλαδή σε μονομερές κούρεμα. Και το τρίτο βήμα θα ήταν η έκδοση των λεγόμενων IOU (I Owe You). Η έκδοση, δηλαδή, παράλληλου νομίσματος, για να αντιμετωπιστεί το έλλειμμα της ρευστότητας. Ενός νομίσματος που πριν ακόμη εκδοθεί θα είχε υποτιμηθεί δραματικά έναντι του ευρώ. Αρχικά δεν έδωσα μεγάλη σημασία σε όσα είχε στο μυαλό του. Το σχέδιο του άλλωστε το είχα απορρίψει εξαρχής.

Του είχα καταστήσει σαφές ότι η δική μου στρατηγική δεν συμπεριλαμβάνει την έξοδο από το ευρώ.

Αυτός απαντούσε πάντα ότι «δεν θα φύγουμε από το ευρώ, θα εκδώσουμε παράλληλο νόμισμα, θα αντέξουμε και σύντομα θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν».

Από την αρχή όλο αυτό μου ακουγόταν υπερβολικά αισιόδοξο για να είναι αληθινό. Όταν όμως άρχισα να παρατηρώ την αντίδραση των αγορών, αλλά κυρίως τις διαθέσεις της ΕΚΤ, αποφάσισα να του ζητήσω να μου εξηγήσει τι ακριβώς εννοούσε. Ποιο ήταν αυτό το contingency plan που είχε στο μυαλό του και πώς θα υλοποιούνταν η ιδέα του στην πράξη.

Τότε άρχισε να μου αναλύει το πλάνο του. Θα τυπώναμε, έλεγε, κάποια κουπόνια και αντί να δώσουμε χρήματα στους συνταξιούχους και στους μισθωτούς, θα δίναμε κουπόνια και με αυτά θα μπορούσαν να αγοράσουν αγαθά και υπηρεσίες.

Όταν το άκουσα, δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω. Αντέδρασα: «Καλά, είσαι με τα καλά σου; Πώς θα δίνουμε κουπόνια αντί για συντάξεις; Δεν θα σταθούμε ούτε μια μέρα. Ποιος συνταξιούχος θα δεχθεί να πάρει κουπόνια αντί για συντάξεις;»

Μετά άρχισε να μου λέει ότι υπήρχε και η εναλλακτική να μην τυπώσουμε κουπόνια αλλά να τα κάνουμε όλα ηλεκτρονικά με το κινητό. Να συναλλάσσονται οι συνταξιούχοι με το κινητό, το 2015!

Με την προχειρότητα αυτή τελείωσε για μένα η συζήτηση. Το πρόβλημα όμως ήταν βαθύτερο από την προχειρότητα. Τα IOU που πρότεινε ο Βαρουφάκης ήταν στην ουσία ένα παράλληλο νόμισμα πληρωμής, μια μορφή εσωτερικού, εναλλακτικού νομίσματος που θα μπορούσε υποτίθεται να χρησιμοποιηθεί προσωρινά μόνο μέσα στην Ελλάδα, χωρίς να αποχωρήσει η χώρα από το ευρώ.

Όμως, ήταν προφανές πως η κυκλοφορία τους σε καμιά περίπτωση δεν θα γινόταν αποδεκτή από τους εταίρους. Μια τέτοια πρωτοβουλία από μεριάς μας θα γεννούσε αναμφισβήτητα αστάθεια και φυγή κεφαλαίων, γεγονός που θα είχε ως συνέπεια μια ντε φάκτο έξοδο από το ευρώ.

Ο Βαρουφάκης μού έμοιαζε με στρατηγό που έκανε μεγαλεπήβολα σχέδια επί χάρτου απολύτως σίγουρος πως θα κατατροπώσει τον εχθρό.

Το θέμα όμως με τα σχέδια στο χαρτί είναι πως, το αντίθεση με τη ζωή και τον πραγματικό πόλεμο, το χαρτί δεν αντιδρά. Αντέχει τα πάντα, ακόμα και τα πιο παράλογα, κυρίως τα παράλογα.

Η πραγματικότητα όμως όχι. Κι εγώ δεν ήμουν διατεθειμένος να παίξω κορόνα-γράμματα το μέλλον του λαού και της χώρας μου για να δοκιμάσω τις προσωπικές θεωρίες, τους πειραματισμούς ή τα παιχνίδια και τις εμμονές κανενός.

Και συνεχίζει σε άλλο σημείο: Κι ενώ η σκέψη μου έπρεπε να είναι αποκλειστικά στραμμένη στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις και στην αναζήτηση μιας ισορροπημένης λύσης για τη χώρα, βρέθηκα ξαφνικά αντιμέτωπος με φαιδρά περιστατικά, γιατί άλλες λέξεις δεν βρίσκω καταλληλότερες για να περιγράψω τα συμβάντα, που, εκτός από το γελοίο του πράγματος, δεν άρμοζαν και στην ιστορική προσπάθειά μας εκείνη τη δύσκολη στιγμή.

Στην Αθήνα, λοιπόν, είχε ξεσπάσει σάλος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα ΜΜΕ, με αφορμή το αφιέρωμα του περιοδικού Paris Match στον Βαρουφάκη.

Το δημοσίευμα περιλάμβανε φωτογραφίες του ίδιου και της συζύγου του, Δανάης Στράτου, στο σπίτι τους στην Αθήνα, σε ένα σκηνικό που παρέπεμπε περισσότερο σε glossy lifestyle παρά σε Υπουργό Οικονομικών μιας αριστερής Κυβέρνησης, σε μια χώρα σε περίοδο εθνικής δοκιμασίας.

Η φωτογραφία που προκάλεσε τις πιο έντονες αντιδράσεις ήταν εκείνη στο μπαλκόνι, με τον Γιάνη και τη Δανάη μπροστά σε τραπέζι στρωμένο με ψάρια και θαλασσινά και με φόντο την Ακρόπολη.

Η εικόνα αυτή, όσο κι αν προσπάθησε αργότερα να την αποδοκιμάσει ο ίδιος, προκάλεσε κύματα αρνητικών αντιδράσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς ερμηνευόταν, ιδιαίτερα από τους πιο ευαίσθητους οπαδούς μας, ως αποτύπωση της καλοπέρασης μιας κοσμοπολίτικης ελίτ και προσβολή στον λαό μιας χώρας που υπέφερε.

Ενώ δίναμε λοιπόν έναν υπαρξιακό αγώνα, την ίδια ώρα, ο Υπουργός Οικονομικών έκανε φωτογραφίσεις προώθησης των βιβλίων του στο εξωτερικό και είχε επιδοθεί σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι προσωπικής προβολής, το οποίο φλέρταρε απροκάλυπτα με τη ματαιοδοξία. Ήταν φανερό πια πως λειτουργούσε με βάση μια αμιγώς προσωπική ατζέντα.

Κι ενώ είχε έρθει στον ΣΥΡΙΖΑ για να συμβάλει με την καλλιέργεια και τις γνώσεις του στην υπόθεση της χώρας, η εμμονή του με τη δημοσιότητα, με τη δημόσια εικόνα του ως «σταρ» της διαπραγμάτευσης, τον είχε σταδιακά μετατρέψει σε όμηρο αυτής της ματαιοδοξίας και τον είχε καταστήσει όχι απλώς αναποτελεσματικό, αλλά και τροχοπέδη των δικών μας προσπαθειών.

Σε μια προσπάθεια να μπει τέρμα στις δηλώσεις αμφισβήτησης, στάλθηκε ο Βαρουφάκης στην Ουάσινγκτον, για να συναντήσει στο περιθώριο της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ τη Λαγκάρντ και να τη διαβεβαιώσει ότι η ελληνική Κυβέρνηση παρέμενε δεσμευμένη στην κανονική αποπληρωμή του δανείου.

Ο Βαρουφάκης ήταν ανοιχτά πια εκείνες τις ημέρες σε διαφορετικό μήκος κύματος από το οικονομικό επιτελείο, τον Δραγασάκη, τον Χουλιαράκη, τον Σταθάκη.

Ωστόσο, η σύγκρουση με τον Χουλιαράκη ήταν εντονότερη, γιατί αυτός κατείχε τότε την κρίσιμη θέση του Προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ) και εκπροσωπούσε τη χώρα και τον Υπουργό Οικονομικών στο EuroWorking Group. Η συμβίωσή τους ήταν αδύνατη.

Η συνάντηση βέβαια με τη Λαγκάρντ δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Όχι μόνο δεν μαλάκωσε, αλλά έγινε πιο άκαμπτη. Παρ' όλα αυτά, ο Βαρουφάκης, που χαρακτηριζόταν από ένα παράξενο μείγμα ευφυΐας και αφέλειας, με πήρε τηλέφωνο από την Αμερική γεμάτος ενθουσιασμό, αμέσως μετά τη συζήτηση μαζί της, για να μου πει ότι είχαν τελειώσει τα βάσανά μας.

- «Πρόεδρε, μην ανησυχείς καθόλου, η συνάντηση με την Κριστίν πήγε τέλεια».

- «Τι έγινε;» του λέω.

- «Έχουμε λύση, θα σου πω από κοντά. Παίρνω το πρώτο αεροπλάνο και θα έρθω απευθείας στο Μαξίμου».

Μια δυο μέρες αργότερα, μπήκα στο Μαξίμου και τον αντίκρισα με ένα κουτάκι αναψυκτικού να κάθεται χαλαρός, ακουμπώντας στο τραπέζι της αίθουσας των συσκέψεων.

- «Λύσαμε τα θέματά μας. Είμαι απολύτως αισιόδοξος. Συνάντησα την Κριστίν, η οποία συμφωνεί σε όλα μαζί μου».

- «Σε τι είναι σύμφωνη; Τι είπατε;» Είχα θετική διάθεση να μάθω αυτά που του είπε.

- «Συμφωνεί σε όλα μαζί μου. Δεν θα κάνουμε πρόγραμμα με την Τρόικα, θα καταθέσει η ελληνική Κυβέρνηση τις δικές της προτάσεις. Θα συμφωνήσει με το ΔΝΤ και αυτές τις προτάσεις θα υλοποιήσουμε. Δεν υπάρχει κανένα ζήτημα».

- «Και τα λεφτά ποιος θα μας τα δώσει, αφού δεν θα έχουμε πρόγραμμα;» Δεν μου απάντησε.

- «Τα λεφτά, Γιάνη, για τις υποχρεώσεις της χώρας», του επαναλαμβάνω, «ποιος θα μας τα δώσει; Η Κριστίν ή οι Ευρωπαίοι;»

- «Οι Ευρωπαίοι».

- «Α, ωραία, έτσι συμφωνώ κι εγώ. Άμα είναι να τα δώσει άλλος τα λεφτά, συμφωνώ κι εγώ μαζί σου, τζάμπα είναι».

Εκεί κατάλαβα ότι η κατάσταση ήταν Game Over. Ο Βαρουφάκης πανηγύριζε γιατί συμφώνησε με το ΔΝΤ πως θα βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε αναπτυξιακά μέτρα και όχι λιτότητα, αλλά ξέχασε να ξεκαθαρίσει το πιο σημαντικό: Ποιος θα έβαζε τα λεφτά.

Του είπα, λοιπόν: «Δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά τα λεφτά τα βάζει ο Σόιμπλε. Και όποιος βάζει τα λεφτά, θέτει και τους όρους του».

Τα χειρότερα στις σχέσεις μου με τον Υπουργό μου των Οικονομικών, όμως, δεν είχαν έρθει ακόμη. Το άτυπο Eurogroup στη Ρίγα της Εσθονίας, λίγες μέρες αργότερα, στις 24 Απριλίου, ήταν σημείο καμπής.

Στο Eurogroup πρέπει να έχεις υπομονή, να πείσεις, να κάνεις συμμαχίες που θα σου επιτρέψουν να βγεις ισχυρότερος. Κι εκεί, ο Βαρουφάκης έδειχνε να ξεχνά πως δεν μιλούσε σε φοιτητική αμφιθέατρο, αλλά σε συναδέλφους του. Η στάση του θύμιζε περισσότερο κάποιον που κάνει μάθημα, παρά υπουργό που επιδιώκει συνεννόηση.

Με ειρωνικά σχόλια, θεωρητικές αναλύσεις και διαρκείς υπεκφυγές, προκαλούσε τον εκνευρισμό αρκετών εκεί μέσα. Από τους ομολόγους του, αρκετοί ένιωθαν πως τους υποτιμούσε, ενώ κάποιοι άλλοι τον χαρακτήριζαν τζογαδόρο και τυχοδιώκτη. Ακόμα κι οι πιο φιλικοί, ή μετριοπαθείς, είχαν χάσει την υπομονή τους μαζί του.

Οι αίθουσες συνεδριάσεων του Εurogroup είχαν γεμίσει από υπουργούς που έμοιαζαν με ταύρους σε υαλοπωλείο. Και ο ίδιος, χολωμένος πλέον από τη στάση τους συμπεριφερόταν σαν να ήθελε να τα τινάξει όλα στον αέρα. Απομονώθηκε από τους Ευρωπαίους ομολόγους του, κυκλοφορούσε μόνος του στους διαδρόμους των κτιρίων, συντροφιά αποκλειστικά με τα μέλη της στενής του ομάδας.

Από ένα σημείο και μετά δεν αντάλλασσε ούτε «καλημέρα» με τους Ευρωπαίους συναδέλφους του. Ήταν τέτοια η απομόνωσή του, που αισθανόταν αμήχανα να συμμετέχει ακόμα και στα καθιερωμένα γεύματα μεταξύ των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Ήταν μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση.

Είχα απόλυτη συνείδηση πως δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι. Δεν είχα ψευδαισθήσεις. Ο Βαρουφάκης δεν μπορούσε πλέον να προχωρήσει τα πράγματα.

Το ήξερε καλά κι ο ίδιος. Πάντως, για να είμαι δίκαιος, και ανεξαρτήτως των προσωπικών χαρακτηριστικών του, το βάρος που θα έπεφτε στους ώμους του οποιουδήποτε Υπουργού Οικονομικών της πρώτης Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσο μεγάλο και τόσο δυσβάσταχτο, που θα έπρεπε να ήταν ο μάγος της ισορροπίας για να βγει αλώβητος.

Από τη μια, θα έπρεπε να είναι σκληρός διαπραγματευτής, ικανός να φτάσει τα πράγματα στα άκρα. Από την άλλη, όφειλε να παραμένει μειλίχιος, ταπεινός και συνεργάσιμος με τους ομολόγους του και τους Θεσμούς, προκειμένου να εξασφαλίσει μια επωφελή συμφωνία.

Έπρεπε να πείθει πως μπορεί να συνεννοηθεί, αλλά και να δείχνει ανυποχώρητος. Ταπεινός, αλλά γενναίος. Διαλλακτικός, αλλά ατρόμητος.

Και πάνω απ' όλα, να βάζει την εθνική υπόθεση και την επιτυχία της χώρας αδιαπραγμάτευτα πάνω από τον εαυτό του και τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Αυτός ο «μάγος», λοιπόν, δεν ήταν ο Γιάνης, έστω κι αν πρόσκαιρα είχαμε πιστέψει όλοι πως θα μπορούσε να τα καταφέρει.

Έτσι, τις αμέσως επόμενες μέρες, πήρα τη δύσκολη αλλά αναγκαία απόφαση να αλλάξω το κέντρο βάρους της διαπραγμάτευσης.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ανέλαβε τον συντονισμό της ομάδας. Ο Βαρουφάκης θα παρέμενε Υπουργός Οικονομικών χωρίς να έχει την ευθύνη της διαπραγμάτευσης. Ήταν σαφές σε όλους ότι είχε τεθεί στο περιθώριο. Του το ανακοίνωσα ο ίδιος.

Είχαμε μια δύσκολη και φορτισμένη συζήτηση. Προφανώς, δεν του είπα ότι πήρα αυτήν την απόφαση γιατί τον θεωρούσα «εγωκεντρικό» και «αναξιόπιστο». Του επεσήμανα όμως το αρνητικό κλίμα που υπήρχε στην Ευρώπη απέναντι στο πρόσωπό του και πως δεν ήθελα να τους δώσου με το παραμικρό άλλοθι να τορπιλίσουν τη συμφωνία με πρόσχημα τη δική του συμπεριφορά.

Read More