Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020

Πώς από τον Άγιο Νικόλαο καταλήξαμε… στον Άγιο-Βασίλη

 



Η ιστορία του Αγίου Νικολάου ταξίδεψε και ρίζωσε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Αγ. Νικόλαος έγινε προστάτης της Μόσχας και της γεωργίας στη Ρωσία και του Ναυτικού στο Αμστερνταμ, όπου, επέζησε με το όνομα Σίντερ Κλάας

Ζει στον Βόρειο Πόλο και σε χρόνο μηδέν πάνω στο έλκηθρο του που σέρνουν ζωηρά ελάφια ο Αϊ- Βασίλης διανύει εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα. Με την ίδια πάλι ευκολία και ταχύτητα ανεβοκατεβαίνει από καμινάδες για να μοιράσει δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου.

Στη δυτική παράδοση είναι ντυμένος στα κόκκινα, έχει πυκνή λευκή γενειάδα, είναι στρουμπουλός και γελάει δυνατά με την καρδιά του. Αυτός είναι ο Σάντα Κλάους των Άγγλων και των Αμερικανών, ο Περ Νοέλ των Γάλλων, ο Βάιναχτσμαν των Γερμανών και ούτω καθεξής…

Ωστόσο ο θρύλος του γεννήθηκε κάπου κοντά στο Ντεμρέ της σημερινής Νότιας Τουρκίας και η ιστορία του ξεκινά τον 4ο αιώνα, όταν η περιοχή ήταν γνωστή ως Μύρα της Λυκίας.

Αρχαία ερείπια μαρτυρούν τη σημασία της πόλης: ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο και λαξευτοί τάφοι στο βουνό, τόποι ταφής των πλούσιων κατοίκων.

Σε εκείνη την πόλη, λοιπόν, έζησε ο Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων, γνωστός και αγαπητός για τις καλές του πράξεις.

Έγινε άγιος αμέσως μετά τον θάνατό του και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου δεσπόζει σήμερα στο κέντρο του Ντεμρέ. Πιστοί έρχονται από όλον τον κόσμο για να προσκυνήσουν στον εορτασμό της μνήμης του, στις 6 Δεκεμβρίου. Οι ιστορίες για την καλοσύνη του Νικολάου εξαπλώθηκαν ταχύτατα αμέσως μετά τον θάνατό του. Τόσο αγαπητός ήταν που τα οστά του εκλάπησαν από τα Μύρα το 1087 και μεταφέρθηκαν στην Ιταλία για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων εισβολέων.

Στην ορθόδοξη παράδοση έγινε ο προστάτης άγιος των παιδιών και των ναυτικών. Αλλά χρειάστηκαν αιώνες για να μεταμορφωθεί η εικόνα του καλού επισκόπου στον Αϊ-Βασίλη με τα κόκκινα.

Η ιστορία του Αγίου Νικολάου ταξίδεψε και ρίζωσε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Αγιος Νικόλαος έγινε προστάτης της Μόσχας και της Γεωργίας στη Ρωσία και του Ναυτικού στο Αμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου, παρά την απαγόρευση αναγνώρισης αγίων που επέβαλλε ο προτεσταντισμός, επέζησε με το όνομα Σίντερ Κλάας, ο οποίος την ημέρα της εορτής του, στις 6 Δεκεμβρίου, παριστάνεται με ιερατική στολή και επισκοπική ράβδο να μοιράζει δώρα στα παιδιά.

Αυτή είναι μάλλον η πιο καθαρή μορφή του Αγίου Νικολάου που απέμεινε σήμερα, αν και στην Ολλανδία παρουσιάζεται να έχει ως βοηθό του και ένα αγόρι από την Αιθιοπία, τον Μαύρο Πιτ, που η παράδοση θέλει να τον είχε απελευθερώσει ο Σίντερ Κλάας στα Μύρα και ο οποίος από ευγνωμοσύνη έμεινε για πάντα μαζί του ως βοηθός.

Ευρωπαίοι άποικοι, κυρίως Ολλανδοί, μετέφεραν μαζί τους τον μύθο στον Νέο Κόσμο.

Η συνέχεια γράφτηκε στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν οι Αμερικανοί άρχισαν να ψάχνουν τρόπους για να δημιουργήσουν νοσταλγικές παραδόσεις και στράφηκαν προς τον Άγιο Νικόλαο, ο οποίος γιορτάζεται λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα.

Το 1810, τη βραδιά της γιορτής του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου, παρουσιάστηκε από τον Ιστορικό Σύλλογο της Νέας Υόρκης η πρώτη αμερικανική εικόνα του Αγίου Νικολάου με έντονες τις αρχικές ορθόδοξες ρίζες της, αλλά και με ένα τζάκι πλάι του με δώρα που υπονοεί την επίσκεψή του στα σπίτια. Αναγράφεται ρητά η εορτή του στις 6 Δεκεμβρίου και το πραγματικό ελληνικό όνομα του Αγίου Νικολάου.

Μερικά από τα πιο γνωστά δυτικά έθιμα των Χριστουγέννων, το έλατο και οι κάλτσες που κρεμιούνται στο τζάκι για να τις γεμίσει με δώρα ο Αϊ-Βασίλης, μεταφέρθηκαν από Γερμανούς στις ΗΠΑ, όπου εδραιώθηκαν σε συνδυασμό με τον Ολλανδό Sint-Nicolaas ή Sinter Klaas από όπου προέκυψε το Claus (Klaas και Claus από το Nicholas ή Nicholaus).

Η Coca-Cola άρχισε να χρησιμοποιεί την εικόνα του πρόσχαρου Σάντα Κλάους στις διαφημίσεις της από τη δεκαετία του 1930 εδραιώνοντας την εμφάνισή του στη λαϊκή κουλτούρα.

Η σημερινή μορφή του Αϊ-Βασίλη δεν είναι τίποτε άλλο από ένα συνονθύλευμα διαφορετικών μύθων από διαφορετικές εποχές και διαφορετικές περιοχές του κόσμου που εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε εποχής.


Πηγή



Ο δικτάτορας Ερντογάν έριξε «μαύρο» 5 ημερών σε τουρκικό κανάλι

 



Στιγμές φίμωσις και τρόμου ζουν τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι που δεν είναι υπέρ του καθεστώτος στην Τουρκία.

«Μαύρο» 5 ημερών επέβαλε το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο του καθεστώτος μετά απο εντολή του δικτάτορα Ερντογάν σε ένα από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας, το Haber Turk.

Η ποινή είναι αποτέλεσμα τοποθέτησης που τόλμησε να κάνει σε ζωντανή εκπομπή, ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλί Μαχί Μπασαρίρ, κατά την οποία κατηγόρησε την τουρκική κυβέρνηση για τις στενές σχέσεις που έχει αναπτύξει με το Κατάρ, δηλώνοντας ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν «πουληθεί» σε αυτό.

Έτσι στο κανάλι επιβλήθηκε διακοπή του προγράμματος για πέντε ημέρες, ενώ το μόνο που θα σπάει το «μαύρο», θα είναι μια κάρτα που θα αναφέρει τα της ποινής που επέβαλε το καθεστώς του δικτάτορα Ερντογάν.

Η αντιπολίτευση μιλάει ανοικτά για εκφοβισμό ενώ ο κυβερνητικός εταίρος, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, δηλώνει ικανοποιημένος από την απόφαση καθώς «αποδόθηκε δικαιοσύνη» όπως είπε κοιτώντας προς τον δικτάτορα.



Δέν μαζεύεται το καθεστώς του δικτάτορα Ερντογάν, βλέπει κυριαρχικά δικαιώματα στο Καστελλόριζο

 



Ασταμάτητοι και προκλητικοί οι Τούρκοι δεν πρόκειται ποτέ να βάλουν μυαλό μέχρι να πέσει το καθεστώς του δικτάτορα Ερντογάν.

Για κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Καστελλόριζο κάνει λόγο σε δήλωσή του το καθεστώς, λέγοντας ότι καμία κύρωση σε βάρος της Τουρκίας δε θα την κάνει να τα απεμπολήσει.

Το Υπουργείο Εξωτερικών του καθεστώτος έκανε λόγο για μαξιμαλισμό εκ μέρους της Αθήνας την οποία κάλεσε σε άνευ όρων διάλογο : «Η Ελλάδα, ως το κακομαθημένο τέκνο της Ευρώπης, αποσκοπεί στην πρόκληση κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Τουρκίας με βάσης τους [ελληνικούς] μαξιμαλιστικούς και παράνομους ισχυρισμούς περί των θαλασσίων συνόρων και του εναεριού χώρου,» ανέφερε η ανακοίνωση του to ΥΠΕΞ του δικτάτορα Ερντογάν.

«Καμία κύρωση δεν πρόκειται ποτέ να κάνει την Τουρκία να απεμπολήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Καστελλόριζο ή τον εναέριο χώρο των 10 ναυτικών μιλίων,» υπογράμμισε το καθεστώς στην ίδια ανακοίνωση, προσθέτοντας ότι «η Ελλάδα πρέπει να αρχίσει διάλογο άνευ όρων με την Τουρκία το ταχύτερο δυνατό.»

Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών του καθεστρώτος είχε σκοπό να αποτελέσει απάντηση σε άρθρο του Έλληνα Υπουργού Νίκου Δένδια που δημοσιεύθηκε το Σάββατο και έχει επισυνάψει στην ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείο.



Το «στοιχειωμένο» χωριό στους πρόποδες του Ολύμπου που ακόμα τρομάζει τους επισκέπτες του

 



Τα βασικά συστατικά ενός θρίλερ που… σέβεται τον εαυτό του είναι πολύ συγκεκριμένα. Ένα ωραίο όνομα, σκοτάδι, μοναξιά και πολλές, περίεργες φήμες να «σέρνονται» πίσω απ’  όλα αυτά.

Αν έχεις όλα αυτά τα συστατικά τότε σίγουρα έχεις μια ιστορία που θα «παίξει» με τα μυαλά των ανθρώπων και θα κάνει τις τρίχες να… σηκωθούν «κάγκελο».

Αυτό φαίνεται να ισχύει και στην περίπτωση της Μόρνας.

Η Μόρνα είναι ένα χωριό της Πιερίας. Μόρνα σημαίνει «σκοτεινός τόπος». Οι κάτοικοι του χωριού αποφάσισαν κάποια στιγμή να αλλάξουν το όνομα του τόπου τους και να τον πουν «Σκοτεινά».

Μόρνα Πιερίας ή Σκοτεινά Πιερίας. Έτσι θα το έχετε ακούσει. Και σίγουρα μετά τις συστάσεις ακολουθούν οι πολλές και διάφορες τρομακτικές ιστορίες που το έχουν αναγάγει σε ένα «στοιχειωμένο» χωριό οι κάτοικοι του οποίου μέσα σε ένα βράδυ αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν και να πάνε να ζήσουν μερικά χιλιόμετρα βορειότερα. Σε ένα χωριό που το ονόμασαν Φωτεινά.

Όπως κάθε ιστορία που στηρίζει την ύπαρξή της σε μεταφυσικά ή παραφυσικά φαινόμενα, ωστόσο, υπάρχει και η λογική εξήγηση και αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της Μόρνας.

Ειδικότερα, σε αυτή την ιστορία, μάλιστα, θα μπορούσε κάποιος να πει πως συμπυκνώνεται η διαδρομή της ελληνικής υπαίθρου μέσα στη σύγχρονη ιστορία και ιδιαίτερα από τη μεταπολίτευση και μετά.

Μέχρι να φτάσουμε εκεί, ωστόσο, έχουμε να κάνουμε με σκοτεινές φιγούρες που εμφανίζονται τόσο ξαφνικά όσο εξαφανίζονται. Με πόρτες που ανοιγοκλείνουν μόνες τους. Με απόκοσμες φωνές και πολλά ακόμα ανατριχιαστικά φαινόμενα.

Η Μόρνα και οι «σκοτεινές» ιστορίες της

Η Μόρνα (ή Σκοτεινά όπως ονομάστηκε μεταγενέστερα) ήταν χτισμένη σε μια «γούβα» στα Πιέρια όρη. Αυτό σε συνδυασμό με την πυκνότατη βλάστηση κρατούσαν μακριά τον ήλιο τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Ξημέρωνε αργά και νύχτωνε πολύ νωρίς.  Η αρνητική ενέργεια στην περιοχή ήταν δεδομένη. Όπως δεδομένες είναι και οι διάφορες σκοτεινες ιστορίες.

Βοσκοί και άνθρωποι που σχολούσαν από τη δουλειά τους στο περίφημο εργοστάσιο ξυλείας (θα αναφερθούμε σε αυτό στη συνέχεια του κειμένου) ήταν μάρτυρες ενός περίεργου φαινομένου. Κοπέλες, μικρής ηλικίας, γυμνές, χόρευαν γύρω γύρω από το χωριό και τον ποταμό Μόρνο. Ήταν ένας χορός έκστασης που τους τρόμαζε με αποτέλεσμα μόλις έπεφτε το σκοτάδι, να κρύβονται στα σπίτια τους και να μη θέλουν να βγουν πριν ξημερώσει. Ελάχιστοι ήταν οι… τολμηροί που κυκλοφορούσαν τη νύχτα.

Το φαινόμενο αυτό οι κάτοικοι της περιοχής το είχαν ονομάσει «γκουλαγκούδια» που σημαίνει γυμνά και αφορούσε επτά κορίτσια που κυκλοφορούσαν και χόρευαν τον δικό τους σκοτεινό χορό τρομοκρατώντας τους κατοίκους με το γοερό κλάμα τους μέχρι που λίγο πριν το ξημέρωμα ανέβαιναν στην κορυφή του βουνού και κρυβόντουσαν σε μια σπηλιά που υπάρχει εκεί και περίμεναν εκεί μέχρι να έρθουν και πάλι τα μεσάνυχτα. Αυτή η ιστορία κράτησε από πολύ παλιά μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1960!

Παράλληλα, μια παλιά τρομακτική ιστορία ήταν αυτή με το «μαλλιαρό χέρι» που θεωρητικά κυνηγούσε όσους έβρισκε στο διάβα του. Το σπίτι από το οποίο υποτίθεται πως έβγαινε το «μαλλιαρό χέρι» άνηκε σε έναν νεαρό άνδρα ο οποίος αποφάσισε να φύγει από την Ελλάδα και να αναζητήσει την τύχη του στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου τελικά στέριωσε και έκανε οικογένεια και παιδιά. Το σπίτι εγκαταλείφθηκε στην τύχη του και όταν άρχισε να διαλύεται και να παίρνει μια πιο άγρια μορφή ο θρύλος για το τι γίνεται στο εσωτερικό του και την «κατάρα που άφησε πίσω του ο μετανάστης» γιγαντώθηκε με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του χωριού να αποφεύγουν ακόμα και απ έξω να περάσουν.

Επιπλέον, φόβος μεγάλος υπήρχε στην περιοχή που λεγόταν Τούρκος και η οποία συνδέεται με την εποχή της Τουρκοκρατίας και τα όσα είχαν βιώσει οι Έλληνες με εκτελέσεις και φρικτά βασανιστήρια. Και εκεί υπάρχουν μαρτυρίες για απόκοσμες φωνές και εμφανίσεις πνευμάτων. Εκεί ακούγονταν διάφοροι απόκοσμοι ήχοι αγνώστου προέλευσης. Σκιές έκαναν την εμφάνισή τους και ψίθυροι από το πουθενά σε έκαναν να ανατριχιάζεις.

Όταν οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό με σκοπό ουσιαστικά να το μεταφέρουν βορειότερα και να ξεκινήσουν εκεί τη ζωή τους από την αρχή, λέγεται, πως οι αυτοδιοικητικές αρχές τους ζήτησαν να τους εξηγήσουν τον λόγο που προχωράνε σε αυτή την κίνηση αλλά εκείνοι αρνήθηκαν πεισματικά να πουν οτιδήποτε.

Αυτό που ίσως είναι το πιο περίεργο απ όλα είναι πως αν σήμερα πάει κάποιος στο χωριό και επιχειρήσει να μπει μέσα στα εγκαταλελειμμένα σπίτια θα διαπιστώσει πως η φυγή των κατοίκων έγινε εσπευσμένα και σίγουρα χωρίς ιδιαίτερη προεργασία…

Η ακμή και η παρακμή ενός ορεινού χωριού

Η Μόρνα, ωστόσο, δεν έχει μόνο τη σκοτεινή της πλευρά. Έχει και την σκληρή της πλευρά που δεν αποκλείεται να είναι αυτή η υπεύθυνη για τη μετακόμιση του χωριού.

Πριν την απόλυτη παρακμή του, το χωριό είχε ζήσει για πολλά χρόνια την απόλυτη ακμή του.

Το δασικό σύμπλεγμα μεταξύ Σκοτεινών (Μόρνας) – Λιβαδίου – Φτέρης και Πλατανορέματος στα Πιέρια Όρη, καλύπτει μια έκταση 100.000 στρεμμάτων. Η οξιά του θεωρείται άριστης ποιότητας και από τις καλύτερες παγκοσμίως.

Εκεί, λοιπόν, για πολλές δεκαετίες λειτουργούσε το Κρατικό Εργοστάσιο Επεξεργασίας Ξύλου.

Όπως, μάλιστα, αναφέρει ο καθηγητής- ιστορικός Γιάννης Καζταρίδης ήταν τέτοια η ποιότητα της ξυλείας που έδινε η περιοχή που η Μόρνα επελέγη για να κατασκευαστεί η θαλαμηγός του βασιλιά Όθωνα με την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το 1830. Το πλοίο κατασκευάστηκε από πιερική ξυλεία και ήταν το «καμάρι» του νεαρού βασιλιά των Ελλήνων.

Δρύες, πλατάνια, καστανιές και οξιές «στολίζουν» τα Πιέρια όρη από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με αρχαία κείμενα πολλά καράβια ναυπηγήθηκαν στα παράλια της Κατερίνης από δέντρα που κάποτε φύτρωσαν και μεγάλωσαν εκεί.

Ενδεικτικό της ζωντάνιας και της οικονομικής ανάπτυξης που γνώρισε η περιοχή είναι το γεγονός ότι το 1956 το υπουργείο Εμπορίου, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, αναγνωρίζοντας τη σημαντική συμβολή του εργοστασίου της Μόρνας στην Εθνική Οικονομία, απένειμε στους υπεύθυνους Χρυσό Μετάλλιο, στο πλαίσιο της ΔΕΘ.

Όλα αυτά, όμως, μέχρι το 1967 οπότε και μπαίνει λουκέτο στο εργοστάσιο. Οι μέρες της δόξας είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Η Μόρνα άρχισε να γίνεται ακόμα πιο σκοτεινή καθώς οι δουλειές λιγόστεψαν και οι νέοι άνθρωποι προτιμούσαν την εσωτερική (και όχι μόνο) μετανάστευση μέχρι που και όσοι έμειναν πίσω, αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα για ένα καλύτερο αύριο.

Εγκατέλειψαν τα Σκοτεινά και πήγαν μερικά χιλιόμετρα βορειότερα και έχτισαν τα Φωτεινά. Το μέρος εκεί είναι, όντως, πιο φωτεινό και η ποιότητα ζωής καλύτερη.

Φεύγοντας άφησαν πίσω τους τη σκοτεινιά, την κακή ενέργεια, τις παλιές ζωές τους και κυρίως ένα χωριό στο οποίο πλέον τα μόνα που κατοικούν είναι στοιχειωμένοι μύθοι και τρομακτικές ιστορίες για απόκοσμες φωνές και αινιγματικές οπτασίες γυμνών νεαρών κοριτσιών.


Πηγή : newsbeast.gr



Άνδρας περπάτησε 450 χλμ για να γλυτώσει... από την γυναίκα του και πλήρωσε πρόστιμο για άσκοπη μετακίνηση!

 



Ο εκνευρισμένος σύζυγος περπατούσε επί μία εβδομάδα για να «καθαρίσει» το μυαλό του

Καθημερινά διαβάζουμε ιστορίες... καραντίνας που προκαλούν συγκίνηση, γέλια αλλά και κλάματα. Ωστόσο υπάρχει μία ιστορία που διαδραματίστηκε στην Ιταλία και δεν έχει προηγούμενο με τους πρωταγωνιστές να είναι ένα ζευγάρι. 

Σύμφωνα με τον Independent, ο άνδρας μάλωσε με τη γυναίκα του και για να γλυτώσει τη γκρίνια περπάτησε 450 ολόκληρα χιλιόμετρα με σκοπό να ηρεμήσει! Μέχρις ότου συνελήφθη από την αστυνομία για άσκοπη μετακίνηση.

Πώς συνέβη το περιστατικό

Ο 48χρονος άνδρας ύστερα από έναν καυγά που είχε με τη σύζυγό του ξεκίνησε να περπατάει από την περιοχή του Κόμο και κατάφερε να φτάσει στα σύνορα της Ιταλίας με την Ελβετία και συγκεκριμένα στην πόλη Φάνο. Εκεί τον σταμάτησαν αστυνομικοί με σκοπό να τον ελέγξουν. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου διαπίστωσαν ότι η σύζυγός του είχε δηλώσει στις αρχές την εξαφάνισή του μία εβδομάδα νωρίτερα. 

Σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ ο 48χρονος άνδρας ήταν σε κακή κατάσταση και κουρασμένος. Ωστόσο είχε πλήρη διαύγεια και όπως είπε στους αστυνομικούς δεν κατάλαβε πως περπατούσε τόσες μέρες.  Όπως είπε περπατούσε για να «καθαρίσει» το μυαλό του μετά τον καυγά που είχε με τη σύζυγό του. 

Όταν ρωτήθηκε τι έτρωγε όλες τις μέρες της περιπλάνησής του απάντησε ότι ξένοι του έδιναν φαγητό. Εν τέλει η σύζυγός του πήγε στην πόλη Φάνο τον πήρε και γύρισαν σπίτι τους. Μάλιστα ο εκνευρισμένος σύζυγός κλήθηκε να πληρώσει και 400 ευρώ καθώς «έσπασε» το lockdown.


Πηγή



Επίθεση κακοποιών αντιεξουσιαστών στο Α.Τ. Κολωνού - 5 αστυνομικοί της ΔΙΑΣ τραυματίες

 



Πέντε αστυνομικοί τραυματίσθηκαν ελαφρά κατά τη διάρκεια επεισοδίων εχθές το μεσημέρι έξω από το ΑΤ Κολωνού 

50 κακοποιοί αντιεξουσιαστές, πέταξαν τρικάκια και φώναξαν συνθήματα για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, έξω από το αστυνομικό τμήμα.

Ακολούθησε συμπλοκή με άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ με τους κακοποιούς να τους επιτίθενται με πέτρες και καδρόνια. 

Μάλιστα, έριξαν τον ένα κάτω απ' τη μηχανή και έναν άλλο τον  χτύπησαν με καδρόνια.

Και οι πέντε τραυματίες αστυνομικοί ευτυχώς ελαφρά μεταφέρθηκαν όλοι 401. 

Οι κακοποιοί φυσικά διέφυγαν στους γύρω δρόμους και η αστυνομία τους έχασε.