Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Γαβρόγλου Προκλητικός και γελοίος : Πέραν του γελοίου όσα ισχυρίζεται ο Μητσοτάκης για την ανομία στα Πανεπιστήμια



Ανεκδιήγητος και προκλητικός ο Κώστας Γαβρόγλου δεν βλέπει ανομία ο επικίνδυνος και απαράδεκτος υπουργός παιδείας.

Την πραγματικότητα και την αγωνία των φοιτητών και των καθηγητών για τα κρούσματα ανομίας προσπαθεί να κρύψει η αθλιότητα Γαβρόγλου και έχει το θράσος να λέει "Τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης ότι η παραβατικότητα είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης είναι πέραν του γελοίου, πέρα από κάθε δημοκρατικό διάλογο"

Αυτή την γελοιότητα ξεστόμισε ο ακατάλληλος υπουργός παιδείας Γαβρόγλο στο Πρώτο Πρόγραμμα και στη Φωνή της Ελλάδας  προκαλώντας την κοινωνία, του καθηγητές και τους φοιτητές στο πανελλήνιο 

Από το 2011 δεν υπάρχει καμία διάταξη ασύλου για τα πανεπιστήμια. Η παραβατικότητα από το 2011 μέχρι το 2017 που περάσαμε τον νόμο ήταν αυξημένη σε σχέση με αυτό που γίνεται σήμερα, υποστήριξε ο κ. Γαβρόγλου προκλητικά αναφερόμενος στο θέμα του ασύλου.

Είπε χωρίς να ντρέπεται ο Γαβρόγλου ότι «Εμείς είμαστε η μόνη κυβέρνηση μετά τη δικτατορία που αναγνώρισε δημόσια ότι υπάρχει πρόβλημα παραβατικότητας και συγκροτήσαμε μια ομάδα εργασίας με ειδικούς, την επιτροπή Παρασκευόπουλου. Εκδόθηκε ένα πόρισμα και 45 λεπτά αφότου το πήρε η νεολαία της ΝΔ, το επέστρεψε πίσω, ως φαιδρό και κατάπτυστο.

Τόνισε επίσης, ότι κ. Μητσοτάκης θωρακίζεται πίσω από αυτά για να μη μιλήσει για την ουσία των θεμάτων. Η μόνη άποψη που έχει είναι να καταργήσουμε αυτό που υπάρχει και τα είπε αυτά ο επικίνδυνος και ακατάλληλος Κώστας Γαβρόγλου χωρίς να ντρέπεται.



Συνελήφθησαν 2 αλλοδαποί για παράνομη οπλοφορία και καταδικαστική απόφαση για κλοπή αντίστοιχα



Στο πλαίσιο δράσεων του Τμήματος Δίωξης Εκβιαστών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, πραγματοποιήθηκε, την 20-10-2018, έλεγχος σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος στη περιοχή της Καλλιθέας, όπου εντοπίστηκαν και συνελήφθησαν ένας 44χρονος αλλοδαπός για παράνομη οπλοφορία και ένας 29χρονος αλλοδαπός, σε βάρος του οποίου εκκρεμούσε καταδικαστική απόφαση για κλοπή.

Ειδικότερα, ο 44χρονος κατελήφθη να έχει στην κατοχή του πιστόλι μετά φυσιγγίων, ενώ από την περαιτέρω έρευνα προέκυψε ότι τυγχάνει σεσημασμένος για πλήθος αδικημάτων, τόσο στη Χώρα μας όσο και στη Χώρα καταγωγής του και έχει εκτίσει πολυετή ποινή φυλάκισης.

Οι συλληφθέντες, οδηγήθηκαν στους αρμόδιους Εισαγγελείς.


Η σιωπή της Κυβέρνησης στην πρωτοφανή παραβατικότητα, απειλεί τη σωματική ακεραιότητα φοιτητών και εργαζομένων στα Πανεπιστήμια της χώρας



Η Τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Επικρατείας, κυρία Νίκη Κεραμέως, για τη συμβολική αναστολή της λειτουργίας των προπτυχιακών προγραμμάτων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών λόγω παρουσίας εμπόρων-διακινητών και χρηστών ναρκωτικών ουσιών, έκανε την ακόλουθη δήλωση:  

"Η σιωπή της Κυβέρνησης απέναντι στην πρωτοφανή παραβατικότητα, που απειλεί την ίδια τη σωματική ακεραιότητα φοιτητών και εργαζομένων στα Πανεπιστήμια της χώρας, είναι πλέον εκκωφαντική.

Προ ημερών, η Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, ανέστειλε συμβολικά τη λειτουργία της για λόγους ασφαλείας των μελών της Πανεπιστημιακής κοινότητας, μετά την εισβολή και κατάληψη χώρου από αντιεξουσιαστική ομάδα.

 Σήμερα, η Σύγκλητος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνέχεια της προειδοποίησής της, αναστέλλει συμβολικά την ακαδημαϊκή λειτουργία των προπτυχιακών προγραμμάτων του Ιδρύματος, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς της Πολιτείας για την άμεση και μόνιμη απομάκρυνση διακινητών και χρηστών ναρκωτικών ουσιών από τους χώρους και δρόμους με τους οποίους γειτνιάζει άμεσα το Πανεπιστήμιο.

 Αύριο, θα κλείσουν και άλλα Πανεπιστήμια, εξαιτίας της ανικανότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να επιτελέσει το στοιχειώδες καθήκον της για διαφύλαξη της νομιμότητας; Θα θρηνήσουμε θύματα εξαιτίας της έλλειψης πολιτικής βούλησής της να προστατεύσει τα τριτοβάθμια Ιδρύματά μας; 

 Η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να ανεχθεί το καθεστώς φόβου και ανομίας που έχει επιβληθεί στα ακαδημαϊκά Ιδρύματα. Περαιτέρω, δεσμεύεται ξεκάθαρα για το αυτονόητο: την αυτεπάγγελτη επέμβαση των Αρχών για κάθε αξιόποινη πράξη που λαμβάνει χώρα στα Ιδρύματα. Το κράτος θα εγγυηθεί επιτέλους ότι φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι θα αισθάνονται πλέον ασφαλείς".


Ελεγκτικό Συνέδριο: Πρωταθλητής δημιουργίας χρεών η Περιφέρεια Αττικής


Συνολικά τα χρέη από 4.759 εκατ. ευρώ που ήταν στις 31/12/2016 ανέβηκαν σε 6.026 εκατ. ευρώ τον Αύγουστο του 2017  - 431 απευθείας αναθέσεις από το ΥΠΕΘΑ το 2016-2017.

Σταθερά ανοδική είναι η τάση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης προς τρίτους, σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που διαβιβάστηκε στην Βουλή.

Συνολικά τα χρέη από 4.759 εκατ. ευρώ που ήταν στις 31/12/2016 ανέβηκαν σε 6.026 εκατ. ευρώ τον Αύγουστο του 2017 δημιουργώντας όπως επισημαίνει η έκθεση «αρνητικές επιδράσεις στην εγχώρια οικονομία και αποτελεί μείζον πρόβλημα του δημοσιονομικού συστήματος της χώρας».

«Πρωταθλητής στην αύξηση χρεών προς τρίτους εμφανίζεται η Περιφέρεια Αττικής ενώ οι ελεγκτές καταγράφουν μια σειρά από προβληματισμούς για το σύνολο σχεδόν των φορέων που ελέγχθηκαν.

Ειδικότερα, σε πίνακα με την πορεία των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων των ΟΤΑ Α’ και Β’ Βαθμού η Περιφέρεια Αττικής εμφανίζει αύξηση των χρεών της κατά 113,11% την στιγμή μάλιστα που τα ευρήματα για τους άλλους Δήμους που ελέγχθηκαν παρουσιάζουν μείωση ληξιπρόθεσμων. Συγκεκριμένα, στην Περιφέρεια Αττικής τα χρέη εκτινάχθηκαν σε 7.444.177,39 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2017 από 3.493.049,06 που ήταν τον Δεκέμβριο του 2016.

Σύμφωνα με τους ελεγκτές: «Η σημαντική αύξηση που παρουσίασαν οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της Περιφέρειας Αττικής οφειλόταν στα προβλήματα οργάνωσης εσωτερικών διαδικασιών, εκπαίδευσης του προσωπικού και στελέχωσης της ΓΔΟΥ ως απόρροια της κατάργησης των ΥΔΕ».

Είναι ενδεικτικό ότι στην παρουσίαση των στοιχείων που αφορούν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας επισημαίνεται ότι την διετία 2016 – 2017 έγιναν συνολικά 431 απευθείας αναθέσεις περίπου 5,4 εκατ. ευρώ. Συγκεκριμένα, το 2016 έγιναν 226 απευθείας αναθέσεις αξίας 3.377.405,81 ευρώ και 172 συμβάσεις συνοπτικών διαγωνισμών, αξίας 2.048.780,61 ευρώ και το 2017 έγιναν 205 απευθείας αναθέσεις αξίας 2.072.837,47 ευρώ και 104 συμβάσεις συνοπτικών διαγωνισμών αξίας 1.213.076,56 ευρώ

Αναφορικά με την αύξηση των ληξιπρόθεσμων των νοσοκομείων οι ελεγκτές υποστηρίζουν ότι οφείλεται στις «νόμιμες διαδικασίες αναθέσεων δημοσίων συμβάσεων προμηθειών».

Ειδικότερα για τα νοσοκομεία αναφέρεται ότι για το έτος 2017 συνήφθησαν:

• 12 συμβάσεις μετά από διενέργεια πρόχειρων/συνοπτικών διαγωνισμών,

• 7 συμβάσεις με παράταση προηγούμενης σύμβασης

• 2.999 συμβάσεις με απευθείας ανάθεση.

Τα ποσά των απευθείας αναθέσεων ανέρχονται σε

Ø 30.524.676,03 ευρώ για το 2016 και 27.363.640,53 ευρώ για το 2017.

Το Ελεγκτικό Συνέδριο πραγματοποίησε ελέγχους και στην ΣΤΑΣΥ για την οποία μεταξύ άλλων επισημαίνει: «

• Μείωση εσόδων ως αποτέλεσμα της εισιτήριο-διαφυγής και της λαθρεπιβίβασης.

Η εταιρεία έχει απωλέσει 10 εκατ. ακυρώσεις σε ένα χρόνο ήτοι περίπου 800 χιλ. εισιτήρια το μήνα

Επίσης, από τους ελέγχους στα ασφαλιστικά ταμεία διαπιστώθηκε: «

• Δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται σημαντικός περιορισμός του πλήθους των ληξιπρόθεσμων αιτήσεων συνταξιοδότησης στο τ.ΙΚΑ και στον τ.ΟΑΕΕ κατά το ελεγχόμενο χρονικό διάστημα (Ιαν-Σεπτ 2017), καθώς εγγενείς λόγοι οδηγούν στη δημιουργία νέων ληξιπρόθεσμων. Το ύψος της εκτιμώμενης δαπάνης γι’ αυτές τις αιτήσεις έχει μειωθεί λόγω βελτιώσεων που έχουν γίνει στον τρόπο υπολογισμού της δαπάνης αυτής.

• Η διαδικασία δημιουργίας αναφορών (reports) για την παρακολούθηση της πορείας των εκκρεμών αιτημάτων συνταξιοδότησης παρουσιάζει προβλήματα, αφενός γιατί τα στοιχεία συλλέγονται από κατακερματισμένα πληροφοριακά συστήματα και πηγές, αφετέρου τα καταχωρισμένα στοιχεία δεν είναι ακριβή»

Τέλος, το απόσπασμα της έκθεσης για την ΑΑΔΕ αναφέρει μεταξύ άλλων: «

Φορολογικός Έλεγχος

Ø Για 16.875 περαιωμένες υποθέσεις ελέγχου επιστροφών φόρων ο μέσος όρος (Μ.Ο.) του χρόνου που μεσολαβεί (διαφοράς) μεταξύ της ημερομηνίας ανάθεσης της υπόθεσης και της ημερομηνίας περαίωσης του ελέγχου είναι 242,1 ημέρες.

Ø Για 3.756 υποθέσεις ελέγχου επιστροφών φόρων (1.668 υποθέσεις ελέγχου επιστροφής φόρου εισοδήματος και 2.088 υποθέσεις ελέγχου επιστροφής Φ.Π.Α.), οι οποίες δεν είχαν περαιωθεί μέχρι και τις 31.12.2017, ο συνολικός Μ.Ο. του χρόνου που παρήλθε, από την ημερομηνία ανάθεσης της υπόθεσης μέχρι και τις 31.12.2017, είναι 657 ημέρες.



Χρήστος Μπόκας
Πηγή : protothema.gr


Οι αναρχικοί Ρουβίκωνες με το έτσι θέλω ανακατέλαβαν το γραφείο 516 στην Φιλοσοφική



Η κοινότητα του ΕΚΠΑ οι πρυτανικές Αρχές,η Κοσμητεία της Φιλοσοφικής, μαζί με καθηγητές και φοιτητές είπαν όχι στους Ρουβίκωνες, αλλά τους αγνόησαν δεν ελήφθησαν υπόψη από την εγκληματική αναρχική οργάνωση Ρουβίκωνας και επανεκατέλαβαν με το έτσι θέλω την αίθουσα 516 της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών σήμερα το πρωί. 

Mέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με επικεφαλής τις Αρχές του πανεπιστημίου, προχώρησαν σε μία συμβολική κίνηση, προκειμένου να διακηρύξουν τη βούλησή τους να προασπίσουν τα ακαδημαϊκά ιδεώδη και να δηλώσουν την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε μορφή βίας μέσα στους πανεπιστημιακούς, καταδικάζοντας «κάθε προσπάθεια κατάλυσης και υποκατάστασης των θεσμικών οργάνων του Πανεπιστημίου, καθώς και αυτών ολόκληρης της Πολιτείας».

«Οι προσπάθειες της "Αναρχικής Συλλογικότητας Ρουβίκωνας" να εμφανιστεί με το προσωπείο φοιτητικής ομάδας ούτε νομιμοποιούν τις ενέργειές της, ούτε πείθουν. Αντίθετα, όπως καταδεικνύεται από τα γεγονότα της προηγούμενης Παρασκευής, η προκλητική ενέργειά της δημιουργεί πρόσφορο έδαφος και για άλλες ακραίες αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις, με ανεξέλεγκτες συνέπειες» αναφέρει, επίσης, σε δήλωσή του το ΕΚΠΑ. Τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας καλούν τους θεσμικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς «να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να στηρίξουν το Πανεπιστήμιο στον αγώνα που δίνει για την ειρηνική διευθέτηση του προβλήματος και την άμεση αποκατάσταση της ακαδημαϊκής τάξης».




ΣΥΡΙΖΑ και πάσης Ελλάδος δημοτικό έμεινε χωρίς δασκάλα γιατί πήρε απόσπαση σε γραφείο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ



Απίστευτες καταστάσεις ντροπής στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ

Δασκάλα, που δίδασκε σε δημοτικό σχολείο στα ορεινά της Κοζάνης πήρε απόσπαση στο βουλευτικό γραφείο της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων, Παναγιώτας Δριτσέλη, αφήνοντας το σχολείο χωρίς δασκάλα. 

Το ρεπορτάζ του trikalanews.gr, αναφέρει ότι επτά μαθητές της Β' Δημοτικού έμειναν χωρίς δασκάλα εν μία νυκτί, καθώς η απόσπαση έγινε την Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου και την Πέμπτη, 18 Οκτωβρίου η εκπαιδευτικός έφυγε.  Η βουλευτής Παναγιώτα Δριτσέλη έχει ενημερωθεί από την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου με e-mail από την διεύθυνση του σχολείου, για την αναστάτωση που προκλήθηκε στο ακριτικό Δημοτικό Σχολείο Τρανόβαλτου με την αιφνίδια απομάκρυνση της εκπαιδευτικού, καθώς και για την δυσαρέσκεια μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, όμως μέχρι αργά το βράδυ της Δευτέρας 22 Οκτωβρίου, η βουλευτής δεν έχει δώσει καμία απάντηση.




Ντόρα - Σταικούρας : Σημαντικές αποκλίσεις στην επίτευξη στόχων εκτέλεσης προϋπολογισμού φορέων Γενικής Κυβέρνησης



Η Τομεάρχης Οικονομίας και Ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Α’ Αθηνών, κυρία Ντόρα Μπακογιάννη και ο Τομεάρχης Οικονομικών, βουλευτής Φθιώτιδας, κ.Χρήστος Σταϊκούρας, αναφορικά με τις σημαντικές αποκλίσεις στην επίτευξη στόχων εκτέλεσης προϋπολογισμού φορέων Γενικής Κυβέρνησης, κατέθεσαν σήμερα ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών, έκαναν την ακόλουθη κοινή δήλωση:

«Σημαντικές αποκλίσεις στην εκτέλεση του προϋπολογισμού τους παρουσιάζουν ΔΕΚΟ και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Συγκεκριμένα, για το πρώτο εξάμηνο του 2018, 25 από τους 119 φορείς -ποσοστό 21%- που καταθέτουν στοιχεία παρουσιάζουν απόκλιση άνω του 10% σε σχέση με τον στόχο του εξαμήνου. Μεταξύ αυτών είναι Πανεπιστήμια, το ΚΕΕΛΠΝΟ, ο ΕΟΤ, ο ΟΑΣΘ, τα ΕΑΣ ΑΕ και το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας. 

Είναι, δε, εξόχως ανησυχητικό το γεγονός ο εκτροχιασμός που παρατηρείται αποδίδεται σε γενικές και ασαφείς αιτίες αναιρώντας έτσι  το νόημα που έχει η παρακολούθηση εκτέλεσης των προϋπολογισμών τους. Με αυτά ως δεδομένα αλλά και λόγω της σημασίας που έχει η πιστή τήρηση του προϋπολογισμού για να αποφευχθεί η εφαρμογή επιπλέον μέτρων λιτότητας, η Νέα Δημοκρατία θέτει πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα σχετικά με τις αποκλίσεις που καταγράφονται: 

1. Ποια είναι αναλυτικά, ανά αποκλίνοντα φορέα, η αιτιολόγηση των παρατηρούμενων αποκλίσεων και ποιες οι παρεμβάσεις/ενέργειες που έχουν αναληφθεί από αυτόν για τη διόρθωσή τους, όπως προβλέπει η νομοθεσία; 

2. Υπάρχουν φορείς που, παρά το γεγονός ότι αποκλίνουν από τη στοχοθεσία, δεν αιτιολογούν επαρκώς τις αποκλίσεις ή/και δεν αναλαμβάνουν την υλοποίηση διορθωτικών παρεμβάσεων; 

3. Ποιες είναι οι ενέργειες του Υπουργείου Οικονομικών για τη διασφάλιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας σε φορείς που παρουσιάζουν μη επαρκώς αιτιολογημένες αποκλίσεις από τη στοχοθεσία ή/και δεν αναλαμβάνουν την υλοποίηση διορθωτικών παρεμβάσεων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία;» 

Κατεβάστε το πλήρες κείμενο της Ερώτησης εδώ.


Ντάισελμπλουμ προς Έλληνες ψηφοφόρους: Την επόμενη φορά ρωτήστε τους πολιτικούς πού θα βρουν τα λεφτά



Σύσταση προς τους Έλληνες να αποφύγουν στις επόμενες εθνικές εκλογές τις ανέξοδες «Σειρήνες» των προεκλογικών υποσχέσεων για φοροελαφρύνσεις και επιδόματα απηύθυνε ο τέως πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, καλώντας παράλληλα τους πολιτικούς της χώρας «να μην επαναλάβουν τα λάθη του παρελθόντος, αλλά να συμβάλουν στην επίλυση των προβλημάτων των τραπεζών, στη διαμόρφωση ενός σχεδίου προσέλκυσης επενδύσεων και στη διατήρηση ενός συνετού προϋπολογισμού».

Μιλώντας απόψε στην παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου του, με τίτλο «Η κρίση του ευρώ: Η ιστορία εκ των έσω σε Ευρώπη, Ελλάδα και Κύπρο», ο κ. Ντάισελμπλουμ εξέφρασε την ανησυχία του για τις επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα, λέγοντας: «Ίσως πολιτικοί από τα αριστερά ή τα δεξιά να σας υποσχεθούν χαμηλότερους φόρους και υψηλότερα κοινωνικά επιδόματα. Σας παρακαλώ, ρωτήστε τους πώς θα τα χρηματοδοτήσουν». Εξέφρασε επίσης την αντίθεσή του στη σπουδή της ελληνικής κυβέρνησης να αυξήσει τον κατώτατο μισθό. «Πρέπει πρώτα να δημιουργήσεις πλούτο και μετά να αυξήσεις τους μισθούς. Υπάρχουν χώρες στις οποίες οι μισθοί παραμένουν παγωμένοι για δεκαετίες», είπε.

Ερωτηθείς για τη στάση των δανειστών στο 1ο Μνημόνιο, παραδέχθηκε ότι «ήταν μη ρεαλιστικό και υπερβολικά σκληρό να επιβληθεί στην Ελλάδα να λύσει τα δημοσιονομικά προβλήματά της μέσα σε μια τριετία» και πρόσθεσε: «Ζητήσαμε πάρα πολλά από τους Έλληνες σε δημοσιονομικούς όρους τα πρώτα χρόνια και σε μεταρρυθμιστικούς όρους τα επόμενα χρόνια. Υπάρχουν μαθήματα για όλους μας, όχι μόνο για τους Έλληνες πολιτικούς… Ελπίζω αν, ο μη γένοιτο, χρειαστεί νέο πρόγραμμα, να είναι πιο ρεαλιστικό».

Αυτοκριτική από τον Δ. Λιάκο

Η παρουσίαση του βιβλίου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΕΡΚΥΡΑ-economia Publishing, έδωσε αφορμή για ψήγματα αυτοκριτικής για τους χειρισμούς της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από τον υφυπουργώ παρά τω πρωθυπουργώ Δημήτρη Λιάκο, ο οποίος ήταν μεταξύ των ομιλητών στην εκδήλωση. «Είναι αλήθεια ότι ο Γερούν αντιμετώπισε πάρα πολύ δύσκολες στιγμές μ’ εμάς. Θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά τα πράγματα, αλλά ίσως έπρεπε να κορυφωθεί το δράμα, για να έχουμε τη λύτρωση», παραδέχθηκε ο κ. Λιάκος. Όπως επισήμανε, η θητεία του κ. Ντάισελμπλουμ στο τιμόνι του Eurogroup έχει θετικό πρόσημο και «οφείλουμε να του αποδώσουμε τα εύσημα για την κατάσταση που βρισκόμαστε, κρατώντας μια διάθεση κριτικής απέναντι σε ορισμένες παραλείψεις που έγιναν». Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Λιάκος επέκρινε τους δανειστές για την απόρριψη της ελληνικής πρότασης να δημιουργηθεί οργανισμός για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. «Θα ήταν πολύ καλύτερες οι προοπτικές για τις τράπεζες και την οικονομία, εάν είχε υιοθετηθεί η πρόταση αυτή», είπε.

Το παρασκήνιο του 2014

Από την πλευρά του, ο κ. Χαρδούβελης χαρακτήρισε καθοριστική τη συμβολή του κ. Ντάισελμπλουμ στην παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη: «Το 2015 έπεισε τους σκληροπυρηνικούς της ευρωζώνης να μη μας αφήσουν να φύγουμε μετά το δημοψήφισμα», είπε. Αναφερόμενος στη θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών και τις βολές που δέχθηκε ο ίδιος και η κυβέρνηση Σαμαρά από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή το 2ο Μνημόνιο παρατάθηκε μόλις κατά δύο μήνες τον Δεκέμβριο του 2014, ο κ. Χαρδούβελης ευχαρίστησε τον κ. Ντάισελμπλουμ που επιβεβαιώνει στο βιβλίο ότι η Ελλάδα είχε ζητήσει εξάμηνη παράταση: «Ο Φιναλνδός υπουργός Οικονομικών είπε ότι μπορούσε να συμφωνήσει το πολύ σε δίμηνη παράταση. Εκείνο το βράδυ κόντεψα να πάθω καρδιακή προσβολή. Χρειαζόταν τουλάχιστον τρίμηνη παράταση».

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο, που αναδεικνύουν την περιθωριοποίηση του διαδόχου του, Γιάνη Βαρουφάκη στις συνεδριάσεις του Eurogroup ήδη από τον Φεβρουάριο του 2015. Επιπλέον, αντλώντας διδάγματα από την περίπτωση της Κύπρου, ο κ. Χαρδούβελης επισήμανε ότι η Κύπρος κινδύνευσε πριν από τέσσερις μήνες να βρεθεί σε 2ο Μνημόνιο, λόγω των προβλημάτων στις συνεργατικές τράπεζες, αλλά η αξιοπιστία της και οι ρυθμοί ανάπτυξής της την έσωσαν.

Καμπανάκι για την επόμενη κρίση

Ηχηρή προειδοποίηση ότι ο χρόνος μέχρι την επόμενη κρίση είναι πεπερασμένος απηύθυνε στην παρουσίαση ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) Νίκος Βέττας. «Θα μπούμε σε νέα κρίση, χωρίς να έχει γίνει η απαραίτητη πρόοδος για να αποφύγουμε νέους κλυδωνισμούς», τόνισε, ενώ εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό του για το γεγονός ότι στη χώρα μας η ανταγωνιστικότητα κερδήθηκε κυρίως με μείωση των μισθών. «Οποιαδήποτε απόπειρα ανόδου των μισθών μήπως θα υποσκάψει την ανταγωνιστικότητα, αν δεν υπάρχει βελτίωση στο υπόβαθρο της οικονομίας;», αναρωτήθηκε.

Οι ανησυχίες του ΣΕΒ

Την ένστασή του για την έμφαση που δίνει η κυβέρνηση στην αναδιανεμητική πολιτική, μέσω των «κοινωνικών μερισμάτων», εξέφρασε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Θεόδωρος Φέσσας, συμπληρώνοντας ότι πρέπει να μας ανησυχούν οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης. Διευκρίνισε δε ότι ο ΣΕΒ δεν ζητάει να μειωθούν οι συντάξεις, αλλά να αυξηθεί το ΑΕΠ. «Αύξηση του ΑΕΠ 2-2,5% δεν είναι ικανοποιητική. Η Ελλάδα χρειάζεται έκρηξη επενδύσεων και ανάπτυξη 4%, αλλιώς μεσομακροπρόθεσμα είμαστε χαμένοι», υπογράμμισε. Ο κ. Φέσσας ζήτησε τόνωση της παραγωγής και μείωση του μη μισθολογικού κόστους, καυτηριάζοντας τη «συνέχιση του λάθος μείγματος πολιτικής, με την υπερφορολόγηση κάθε παραγωγικής δραστηριότητας». Επανέλαβε δε την πάγια θέση του ΣΕΒ «να μην αποσύρουμε τη μόνη πετυχημένη μεταρρύθμιση, αυτή στην αγορά εργασίας, που συγκράτησε μέσα στην κρίση θέσεις εργασίας».


Πηγή : protothema.gr


Ίσες αποστάσεις από ΗΠΑ για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης



Ίσες αποστάσεις παίρνουν οι ΗΠΑ για τις προκλήσεις της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας στο Αιγαίο, αποφεύγοντας να λάβουν ξεκάθαρη θέση και «πετώντας το μπαλάκι» στις δύο χώρες για την επίλυση των διμερών τους διαφορών.

Υποστηρίζουν ωστόσο, την κυριαρχία των δύο χωρών, κάτι που σημαίνει ότι είναι και εναντίον της αλλαγής συνόρων.

Ερωτώμενη για το θέμα της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στη θαλάσσια περιοχή του Αιγαίου, εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπογράμμισε πως η στήριξη της κυριαρχίας της Ελλάδας και της Τουρκίας αποτελεί «θέση αρχής» για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Η πολιτική μας για αυτά τα θέματα δεν έχει αλλάξει: Η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν εδώ και καιρό αναπτύξει διπλωματικούς διαύλους επικοινωνίας για την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων. Σαν θέση αρχής, οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την κυριαρχία των χωρών της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Τουρκίας» ανέφερε χαρακτηριστικά η αμερικανίδα εκπρόσωπος.


Πηγή : in.gr


Με την κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή και όχι με Προεδρικό Διάταγμα η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης



Ο καθορισμός αρμοδιοτήτων, το θέμα της σταδιακής επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης και οι γενικότερες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις βρέθηκαν επί τάπητος, μεταξύ άλλων, στη σύσκεψη που είχε σήμερα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο υπουργείο Εξωτερικών. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, Πολιτικές Διευθύνσεις και Διευθύνσεις ΟΗΕ, ΝΑΤΟ θα τεθούν υπό παράλληλη αρμοδιότητα του πρωθυπουργού και του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Κατρούγκαλου, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα των Διευθύνσεων Βαλκανικών, Τουρκίας και Κύπρου.

Επίσης, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, στη σύσκεψη συζητήθηκε το θέμα της σταδιακής επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης, αρχής γενομένης από το Ιόνιο. Ειδικότερα, αποφασίστηκε να εξεταστεί πώς θα γίνει ενημέρωση και διάλογος με τα πολιτικά κόμματα για την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει συντεταγμένα στην άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας, ενώ θα εξεταστεί η σύγκληση του ΕΣΕΠ, ενδεχομένως και σε διευρυμένη σύνθεση. Όπως σημειώνουν οι διπλωματικές πηγές, ο πρωθυπουργός έδωσε εντολή η διαδικασία να μην προχωρήσει με Προεδρικό Διάταγμα, αλλά με την κατάθεση σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή. Όπως γίνεται ακόμα γνωστό, ο πρωθυπουργός αποφάσισε τη σύγκληση του Επιστημονικού Συμβουλίου του υπουργείου Εξωτερικών προκειμένου να συζητηθούν οι πτυχές του θέματος. Ακόμα, επισημαίνεται πως έδωσε οδηγίες για απάντηση σε δηλώσεις και τοποθετήσεις που έγιναν εκ μέρους της τουρκικής κυβέρνησης, αφού ενημερώθηκε για τις πρόσφατες εξελίξεις.

Στη σύσκεψη αναλύθηκαν, επίσης, οι γενικότερες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε για το σημείο στο όποιο βρίσκονται οι διερευνητικές συνομιλίες, ενώ έδωσε οδηγίες, όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, για προετοιμασία επίσκεψής του στην Τουρκία σε συνέχεια σχετικής πρόσκλησης του Προέδρου Ερντογάν.

Τέλος, ο κ. Τσίπρας ενημερώθηκε αναλυτικά για την πορεία των διαπραγματεύσεων με την Αλβανία και συζήτησε για την έναρξη στρατηγικού διαλόγου με τις ΗΠΑ και τις πτυχές του, καθώς και για το επικείμενο ταξίδι του στη Ρωσία.

Σύμφωνα με τις ίδιες διπλωματικές πηγές, στη σύσκεψη συμμετείχαν ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, οι υφυπουργοί Εξωτερικών Μάρκος Μπόλαρης και Τέρενς Σπένσερ Κουίκ, ο γενικός γραμματέας, Δημήτρης Παρασκευόπουλος, ο διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Βαγγέλης Καλπαδάκης και ο προϊστάμενος του Γραφείου Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων Τάκης Παυλόπουλος.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


Ανέλαβαν την επίθεση στο ΑΤ Ομονοίας αντίποινα για τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου!



Με την υπογραφή «αναρχικές, αναρχικοί, κομμουνιστές, κομμουνίστριες» έγινε η ανάληψη ευθύνης σε γνωστό site του αντιεξουσιαστικού χώρου για την επίθεση στο ΑΤ Ομονοίας.

Η επίθεση στο ΑΤ Ομονοίας σημειώθηκε το βράδυ της 15ης Οκτωβρίου του 2018 και είχε ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν τέσσερις αστυνομικοί.

Το κείμενο : 

Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στο ΑΤ Ομόνοιας

«Κρυφά και φανερά σ’ ακολουθούνε οι συμμορίες και οι βασανιστές»

Το βράδυ της 15ης Οκτωβρίου, ομάδα 50 συντρόφων και συντροφισσών επιτέθηκε και πυρπόλησε την κλούβα, τα συμβατικά αστυνομικά οχήματα και την είσοδο του Α.Τ. Ομονοίας. Στο συγκεκριμένο τμήμα υπάγεται η ομάδα ΔΙΑΣ, κάτω από τις μπότες της οποίας ψυχορράγησε ο Ζακ Κωστόπουλος/ Zackie Oh και η οποία συνετέλεσε στη δολοφονία που διέπραξαν τα δύο αφηνιασμένα φασιστοειδή, ονόματι Ευάγγελος Δημόπουλος και Αθανάσιος Χορταριάς.

Η υπόθεση της δολοφονίας του γκέι οροθετικού ακτιβιστή, drag queen και δηλωμένα αντιφασίστα Ζακ ανοίγει μια σειρά λογαριασμών με τους δολοφόνους, όσους τους συγκαλύπτουν και τους απενοχοποιούν. Και αυτοί έχουν διευθύνσεις και ονόματα. Μπάτσοι, φασίστες, δημοσιογράφοι και δικαστικοί, ως οργανωμένη συμμορία, επιχείρησαν να αποσιωπήσουν και να παραποιήσουν κρίσιμα στοιχεία, σχετικά με τα όσα πραγματικά συνέβησαν στην οδό Γλάδστωνος, αλλά και να νομιμοποιήσουν τους δολοφόνους της Zackie Oh, υποδαυλίζοντας και διαχέοντας αντιδραστικά και κανιβαλικά ένστικτα στο όνομα της «αυτοάμυνας» και της «προστασίας της ιδιοκτησίας».

Με δεδομένο πως οι φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Ζακ πρέπει να στοχοποιηθούν και να χτυπηθούν, εμπεδώνοντας έτσι το μηνυμα που λέει πως όποιο χέρι απλώνεται πάνω στην τάξη μας θα κόβεται από τη ρίζα, κρίναμε την επίθεση στο Α.Τ. Ομονοίας ως δίκαιη και απαραίτητη. Δίκαιη γιατί η βία πάνω στους κολασμένους προλετάριους, βία στρατιωτική, αστυνομική, φασιστική, εργοδοτική, σεξιστική, πατριαρχική, αποτελεί το θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζεται και αναπαράγεται αυτός ο κόσμος εναντίον μας. Και απαραίτητη, γιατί η δική μας βία, μια βία συλλογική, απελευθερωτική, επαναστατική, είναι το θεμέλιο για να ξανακάνουμε αυτόν τον κόσμο δικό μας. Για να χτίσουμε τις προϋποθέσεις της συλλογικής μας αυτοάμυνας, για να κάνουμε ξεκάθαρο στους δολοφόνους πως τίποτα δεν μένει αναπάντητο, για να οργανώσουμε τη σαρωτική μας αντεπίθεση. Πρώτα θα μας λογαριάσουν, ύστερα θα πληρώσουν.

Η φρίκη που εξαπλώθηκε μέσα από τις τελευταίες εικόνες της ζωής της Zackie Oh, δεν αποτελεί είδηση αλλά καθεστώς. Και αυτό γιατί, σε μια συγκυρία που η κυριαρχία δεν έχει τίποτα να υποσχεθεί και να προσφέρει, ολοένα και περισσότεροι θα υποτιμούνται, θα εγκαταλείπονται, θα περισσεύουν και τελικά θα περιθωριοποιούνται. Η τάξη μας φυτοζωεί στις ουρές των ανέργων, των συσσιτίων, στα χαρτόκουτα των αστέγων, στις πιάτσες των τοξικοεξαρτημένων, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των προσφύγων, στα φέρετρα των αυτοχείρων, στα ψυχιατρεία, στις φυλακές και στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων. Η βία αποτελεί την εγγυήτρια δύναμη, τον πυρήνα του καθημερινού, χαμηλής έντασης, πολέμου που επιβάλλει η σύγχρονη εκδοχή της «κοινωνικής ειρήνης».

Ένα δυστοπικό περιβάλλον ήδη διαμορφώνεται. Μέσω του ιδεολογικού και οικονομικού επαναπροσδιορισμού της ανθρώπινης ζωής, οι πρόσφυγες, οι τοξικοεξαρτημένοι, οι τρανς, οι σεξεργάτριες και ταυτόχρονα το σύνολο των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων κρίνονται ως περιττοί και πολυδάπανοι. Κρίνονται ως πλεονάζων πληθυσμός που πρέπει είτε να στιγματιστεί και να κατασταλεί είτε να αφεθεί απλά στη μοίρα του. Όμως αυτό το κοινωνικό-ταξικό απαρτχάιντ συμπαρασύρει μαζί του και τον αξιακό πυρήνα των κοινωνικών σχέσεων εκφυλίζοντας και αλλοιώνοντάς τες. Η ανοχή και η ανοσία απέναντι στη βία, η αποδοχή της βαρβαρότητας ως αντικειμενικής και μη αναστρέψιμης συνθήκης, ο κοινωνικός δαρβινισμός και ο πόλεμος όλων εναντίον όλων, αποτελεί το ιδεολογικό όχημα για την ολοκληρωτική αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού και την εγκαθίδρυση μιας συνθήκης αλληλοφαγίας χωρίς επιστροφή. Και τότε, τον λόγο θα έχουν μόνο τα όπλα. Με τις πανανθρώπινες αξίες της ζωής, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης αχρηστευμένες, η κρατική-κατασταλτική βία θα αποτελεί το μοναδικό εχέγγυο για την αναπαραγωγή μιας εκφασισμένης κοινωνίας.

Το Α.Τ. Ομονοίας, ως εποπτικό κέντρο των ταξικών συσχετισμών της αθηναϊκής μητρόπολης εξασφαλίζει, ανάμεσα σε πολλά ακόμα, την επιβολή της θεσμοθετημένης υποτίμησης των κολασμένων, με όρους «παράπλευρης» κερδοφορίας. Οι πλεονάζουσες μάζες δεν λειτουργούν μονάχα ως πεδία βολής και εφαρμογής κατασταλτικών εγχειρημάτων αλλά και ως πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Τα «μαύρα κεφάλαια» ως στυλοβάτης της παγκόσμιας οικονομίας εδράζονται στην ακραία εκμετάλλευση των εκτοπισμένων φτωχοδιαβόλων που αφομοιώνονται ως αναλώσιμο εργατικό δυναμικό στις «παραοικονομικές» δραστηριότητες τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου. Ναρκωτικά, trafficking, εμπόριο όπλων και προσφύγων αποτελούν την «ανοιχτή αγορά εργασίας» για χιλιάδες εξαθλιωμένους με τους πλέον σκληρούς όρους απειλών, εκβιασμών και ομηρίας. Η «παραοικονομία», ως απύθμενη δεξαμενή συσσώρευσης κεφαλαίου, είναι πολλάκις εξακριβωμένο πως ελέγχεται από τα επίσημα-κρατικά κατασταλτικά όργανα με όρους χρηματικής δοσοληψίας. Η εικόνα του κέντρου της Αθήνας δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών. Κανείς δεν μπορεί να κάνει τον ανήξερο, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το προφανές. Οι δρόμοι γύρω από την Ομόνοια σφύζουν από τον «νόμο και την τάξη» που έχει επιβάλλει το σύμπλεγμα αστυνομίας και εκάστοτε κυκλωμάτων, ένα σύμπλεγμα ασύστολης κερδοφορίας πάνω στα σώματα των κολασμένων προλετάριων.

Η απροσχημάτιστη δήλωση του προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Δημοσθένη Πάκου πως «αυτή είναι η πρακτική της Αστυνομίας και σε όποιον αρέσει» αναφορικά με τις συνθήκες σύλληψης του Ζακ, δεν αποτυπώνει μονάχα το θράσος των μπάτσων και την ασυλία που απολαμβάνουν, αλλά και τον διοικητικό τους ρόλο στη συντελούμενη αυταρχικοποίηση και τον εκφασισμό. Και ακριβώς αυτό αποκρυσταλλώνουν οι δηλώσεις του, την ασύστολη και δολοφονική χρήση βίας ως μεθοδολογίας διαχείρισης του «πλεονάζοντος πληθυσμού». Όποιος δεν χωράει στο σύγχρονο καπιταλιστικό οικοδόμημα πετιέται και όποιος δεν συμμορφώνεται πεθαίνει. Ο κύριος αυτός ανέλαβε στο όνομα της Αστυνομίας την ευθύνη για τη δολοφονία του Ζακ και ως άλλο παραχαϊδεμένο από τα αφεντικά του μαντρόσκυλο, προανήγγειλε και άλλο αίμα. Κύριε Πάκο, ίσως να μην μπορούμε να εγγυηθούμε πως στο άμεσο μέλλον θα γευτείτε τη σαρωτική εκδίκηση της τάξης μας, αλλά μπορούμε να σας υποσχεθούμε πως όσο μας το επιτρέπουν οι μικρές μας δυνάμεις, θα σας καίμε και θα σας λεηλατούμε ως ελάχιστη επιστροφή της βίας που υπομένουμε.

Ήταν πραγματικά εξοργιστικό το γεγονός πως μετά την επίθεσή μας, οι μπάτσοι του Α.Τ. Ομονοίας πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας παριστάνοντας τα απροστάτευτα και παραμελημένα θύματα.

Αλήθεια ποιοι; Οι ένστολοι χασάπηδες που στελεχώνουν ένα από τα πιο περίφημα και ποτισμένα με τον ιδρώτα και το αίμα των βασανισμένων, κολαστήρια της Αθήνας; Αυτά τα θρασύδειλα και κτηνώδη υποκείμενα, τα βουτηγμένα στο αίμα χιλιάδων φτωχοδιαβόλων που πέρασαν από τα χέρια τους;

Κάνοντας μια αναδρομή σε κάποια ελάχιστα περιστατικά, σ’ αυτά που έτυχε να δουν το φως της δημοσιότητας και δεν αποτελούν παρά μόνο την κορυφή του παγόβουνου, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε:

Στην παραπομπή το 1997 του διοικητή του 4ου και άλλων συναδέλφων του για «προστασία» που πουλούσαν σε οίκους ανοχής της οδού Αριστοτέλους.

Στο πλήθος καταγγελιών που διατυπώνονται την ίδια εποχή αναγκάζοντας τον «Συνήγορο του Πολίτη» να πραγματοποιήσει αυτοψία και να διαπιστώσει « κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων και κυρίως των αλλοδαπών». Ο ανεκδιήγητος τότε υπουργός δίνει εντολή να γίνει γενική καθαριότητα και να βαφτούν οι τοίχοι.

Στο γεγονός του Νοεμβρίου του 2006 όπου ένας μετανάστης προσάγεται στο 4ο. Την επόμενη μέρα αφήνεται ελεύθερος με εμφανή σημάδια βασανισμού. Λίγες ώρες αργότερα θα ξεψυχήσει.

Στη ληστεία σε βάρος του Πακιστανού εργάτη Αλί Ζιαράτ τον Δεκέμβρη του 2006. Τα 420 ευρώ που είχε πληρωθεί ως δώρο Χριστουγέννων γίνονται βολική λεία για δύο καλόπαιδα του 4ου που θα του πραγματοποιήσουν εξακρίβωση. Ο Ζιαράτ θα βρεθεί κατηγορούμενος για συκοφαντική δυσφήμιση όταν καταγγέλει το περιστατικό.

Στη δημοσιοποίηση ενός βίντεο το 2007 όπου οι βασανιστές του 4ου βάζουν προσαχθέντες μετανάστες να χτυπούν ο ένας τον άλλον. Έτσι, για να σπάσουν πλάκα. Για να τσουλήσει η βάρδια. Για να μοστράρουν το βίντεο στους φίλους τους τους χρυσαυγίτες.

Στον άγριο βασανισμό του μετανάστη Μπίν Ταχέρ Μοχάμεντ τον Νοέμβρη του 2009.

Στην προσαγωγή το 2016 παιδικής θεατρικής ομάδας μεταναστών επειδή είχαν στην κατοχή τους πλαστικά πιστόλια για τις ανάγκες της παράστασης. Στα παιδιά απαγορεύεται η επικοινωνία με τους γονείς τους, υποχρεώνονται να γδυθούν, χτυπιούνται και εξευτελίζονται από τους βασανιστές του 4ου.

Στο βασανισμό τον Σεπτέμβρη του 2017 μετανάστη πλανόδιου μουσικού που προσήχθη από το Μοναστηράκι.

Και ακόμα ποιοι; Η πολιτική ηγεσία που τους θρέφει και τους συγκαλύπτει; Η άνευ όρων παραδομένη εδώ και χρόνια ρεφορμιστική αριστερά (ΚΚΕ- ΛΑ.Ε.) που καταδίκασαν την επίθεσή μας;

Όμως το αίμα δεν είναι νερό, η μνήμη δεν είναι σκουπίδι. Η κακοστημένη παρωδία που παίχτηκε κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας των μπάτσων, μπορεί να είχε την υποστήριξη του αστικού κόσμου και όσων τον υπηρετούν, όμως η πλειονότητα των κολασμένων που έζησε ή ζει τον τρόμο στα χέρια αυτών των καθαρμάτων ήταν και είναι στο πλευρό μας. Για όλους αυτούς τους ανώνυμους που δεν γνωρίσαμε, γι’ αυτές που συναντήσαμε και γι’ αυτούς που θα έρθουν, για εμάς τις ίδιες και τους ίδιους και για λογαριασμό της συλλογικής μας υποχρέωσης να αντιστεκόμαστε στη βαρβαρότητα, η επίθεση στο Α.Τ. Ομονοίας ήταν τελικά προϊόν της κοινής μας Υπόθεσης.

Ενάντια στον κόσμο της εξουσίας που επιβάλλει την εξατομίκευση, τον κοινωνικό εκφασισμό και την εκμετάλλευση, με όπλο μας τους συλλογικούς αγώνες να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.


ΝΑ ΟΠΛΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ

αναρχικές, αναρχικοί

κομμουνιστές, κομμουνίστριες


Στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ! Κλειστό λόγω ανομίας το Οικονομικό Πανεπιστήμιο



Κλειστό λόγω ανομίας είναι το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, ενώ ο ακατάλληλος και επικίνδυνος υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου κοροϊδεύει την κοινωνία και τους πρυτάνεις λέγοντας ότι δεν καλούν την αστυνομία. 

Σήμερα είναι κλειστό το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη Σύγκλητο να εκφράζει ανησυχία για τους εργαζόμενους και τους φοιτητές, ενώ δηλώνει απερίφραστα ότι αυτή είναι η πρώτη κίνηση και θα ακολουθήσουν και άλλες αν δεν λυθεί το θέμα της παρουσίας διακινητών ναρκωτικών. 

Οι πανεπιστημιακοί κάνουν λόγο για έλλειψη πολιτικής βούλησης.

Ραντεβού στις 10 στην αίθουσα 516 έχει δώσει σήμερα η εγκληματική οργάνωση Ρουβίκωνας που θέλει να αυτοαποκαλείται μέσα στην Φιλοσοφική «φοιτητική ομάδα Ρουβίκωνα».

Οι αναρχικοί στρέφονται κατά της κοσμητείας και των καθηγητών που θα θέλουν να διακόψουν την παράνομη δραστηριότητά τους στη Φιλοσοφική σχολή. Οι πανεπιστημιακοί είναι αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουνε σήμερα παράσταση διαμαρτυρίας ζητώντας από τα μέλη του Ρουβίκωνα να αποχωρήσουν. Η ομάδα, έχει τις ίδιες ώρες ενημέρωση των ενδιαφερομένων κάθε εβδομάδα ενώ ζήτησε τη στήριξη των φοιτητών στην περίπτωση που καθηγητές της σχολής εμφανιστούν έξω από το στέκι, επιχειρώντας να εμποδίσουν τη λειτουργία του και αναφέρουν σε ανακοίνωση τους: «Σύμφωνα με πληροφορίες μας η γνωστή ανθρώπινη-αλυσίδα-τσίρκο καθηγητών και λοιπών παρατρεχάμενων θα εμφανιστεί και αύριο έξω από το στέκι μας στη φιλοσοφική με σκοπό πάλι να προσπαθήσει να μας εμποδίσει απ’το να ανοίξουμε. Καλούμε τον κόσμο της σχολής αύριο στις 10:00 έξω από το στέκι μας στην αίθουσα 516 να μας στηρίξει με την παρουσία του και να καταδικάσει τις πρακτικές της κοσμητείας. Είναι απαράδεκτο σε μια σχολή που αυτή τη στιγμή διασπάται ένα ολόκληρο τμήμα (Φ.Π.Ψ.) και οι φοιτητές του δεν θα έχουν διδακτική επάρκεια και άρα θα βγαίνουν πτυχιούχοι-άνεργοι, η κοσμητεία να προσπαθεί να καταδείξει σαν πρόβλημα εμάς».


Ομιλία Κυριάκου Μητσοτάκη σε μέλη πανεπιστημιακής κοινότητας στην εκδήλωση με θέμα: «Προκλήσεις και προοπτικές στην Ανώτατη Παιδεία»



Κυρίες και κύριοι καλησπέρα,

Χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι μαζί σας και στη συνέχεια θα γνωριστούμε από κοντά.  Είναι για μένα εξόχως τιμητικό κι ελπιδοφόρο να βλέπω εδώ διακεκριμένα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, πρυτάνεις, καθηγητές με σπουδαίο επιστημονικό έργο και αποτύπωμα. Αλλά και νέους πανεπιστημιακούς με μεγάλη αγάπη και μεγάλο όραμα για το λειτούργημά τους. Γι’ αυτό, θα είναι πολύ σημαντική για μένα και η ευκαιρία που θα έχουμε μετά να συζητήσουμε, να εκφράσω κάποιες ακόμα δικές μου σκέψεις για τα πανεπιστήμια -κυρίως όμως, να σας ακούσω. Γιατί τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αν δεν εκκινεί από την πραγματικότητα που εσείς βιώνετε.

Τίποτα δεν μπορεί να σχεδιαστεί χωρίς τη συνεργασία μας. Και όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα, αν δουλέψουμε μαζί. Ωστόσο, δεν βρισκόμαστε ούτε «εν κενώ» -όπως θα έλεγαν οι θετικοί επιστήμονες μεταξύ μας- ούτε σε «ουδέτερο πολιτικό χρόνο» -όπως θα σημείωναν οι πιο θεωρητικοί από μας. Όσα συμβαίνουν στη χώρα το τελευταίο διάστημα δημιουργούν μια συνολική εικόνα πολιτικής παρακμής. Υπουργοί λένε πρωτοφανή πράγματα ο ένας για τον άλλο. Ενώ η κυβέρνηση πολιτεύεται με κυνισμό και διγλωσσία. Ο συγκυβερνήτης απειλεί ότι θα ρίξει μία κυβέρνηση στην οποία ταυτόχρονα δίνει χρόνο για να ολοκληρώσει το εγχείρημα για το οποίο λέει ότι θα την ρίξει. Αυτό παραπέμπει σε έναν κυνικό συνεταιρισμό εξουσίας. Όλα αυτά σε μια βαριά κοινωνικο-οικονομική ατμόσφαιρα όπου η υπερφορολόγηση φέρνει φτωχοποίηση και η γενίκευση της ανομίας προκαλεί παντού ανασφάλεια. Κάτι που βλέπουμε, βεβαίως, και στα προαύλια και στις αίθουσες των πανεπιστημίων, τα οποία όχι μόνο στερούνται πόρους, αλλά δυστυχώς, πολλά από αυτά  είναι παραδομένα σε συμμορίες. Κάτι που ανάγκασε τελικά κάποιους ακαδημαϊκούς δασκάλους να πάρουν το νόμο στα χέρια τους για να προασπίσουν οι ίδιοι το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Στην Παιδεία, οι δυνάμεις που συνδέονται με αυτούς που κυβερνούν επιχειρούν ένα άτυπο, αλλά διαρκές πραξικόπημα. Και το λέω αυτό με πλήρη συνείδηση του βάρους που έχουν οι λέξεις αυτές πάνω στη νεότερη ελληνική ιστορία. Οι δυνάμεις αυτές επιχειρούν να ελέγξουν τους χώρους του πανεπιστημίου με τη βία. Να αποτρέψουν την ελεύθερη έκφραση με τη βία. Να επιβάλλουν αποφάσεις με τη βία. Να σπείρουν το φόβο σε όποιον διαφωνεί μαζί τους με τη βία.  Το λέω επίσης με γνώση του δημοκρατικού αισθήματος της όλης πανεπιστημιακής κοινότητας. Στα δύσκολα σκοτεινά χρόνια που έχει περάσει ο τόπος, τα πανεπιστήμια αλλά και τα σχολεία ήταν τα ξύλινα τείχη της Δημοκρατίας. Έρχεται, άλλωστε, σε λίγες εβδομάδες η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Είμαι λοιπόν εδώ για να συζητήσουμε πολιτικά σε ένα περιβάλλον που υπεράσπισε πάντα το πολίτευμα, το κράτος Δικαίου, τον πλουραλισμό της σκέψης αλλά και την ηθική της γνώσης. Γιατί η Παιδεία είναι η καρδιά της Δημοκρατίας και χτυπάει σωστά μόνο όταν ο παλμός της δημόσιας ζωής είναι ζωηρός και υγιής. Ξέρετε ότι η περίοδος που διανύει η χώρα δεν είναι φωτεινή. Όμως η Ελλάδα μπαίνει ξανά σε εκλογικό κύκλο. Το αίτημα για μια δραστική επανεκκίνηση είναι διάχυτο σε ολόκληρη την κοινωνία. Οι πολίτες θέλουν επιτέλους η Ελλάδα να αλλάξει. Και αυτό θα γίνει μέσα από μια μεγάλη πολιτική αλλαγή, που θα επαναφέρει τη χώρα και τους θεσμούς στην κανονικότητα, θα δρομολογήσει την οικονομική ανάπτυξη και θα καλλιεργήσει το αίσθημα ασφάλειας, συνεργασίας αλλά και ενότητας μεταξύ των Ελλήνων. Και φυσικά θα βάλει την παιδεία και τους ανθρώπους της στην πρώτη γραμμή των εθνικών προτεραιοτήτων για την Ελλάδα του μέλλοντος. Η ώρα αυτής της αλλαγής πλησιάζει. Και όλοι εσείς, οι πρωτοστάτες της γνώσης, δεν μπορεί παρά να είστε παρόντες σε αυτήν.  

Κυρίες και κύριοι,

Το πιστεύω βαθιά και δεν το έκρυψα ποτέ μου. Μόνο η Παιδεία είναι πραγματική μηχανή ανάπτυξης. Γι’ αυτό πρέπει να συνδεθεί με την οικονομία.  Είναι επίσης πυξίδα, αφού είναι η έρευνα, η γνώση και η καινοτομία που ορίζουν την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθούμε από εδώ και πέρα ως χώρα. Επιτρέψτε μου μια διευκρίνηση από την αρχή. Όταν μιλάμε για ανώτατη παιδεία μιλάμε για δημόσια ανώτατη παιδεία.  Ασφαλώς και η Νέα Δημοκρατία και εγώ προσωπικά θα αγωνιστούμε με όλες της τις δυνάμεις για την αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος. Έτσι ώστε να μπορούν επιτέλους να δημιουργηθούν μη κρατικά και γιατί όχι και ιδιωτικά πανεπιστήμια και στη χώρα μας. Όμως η καρδιά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης χτυπά και θα χτυπά στο δημόσιο πανεπιστήμιο.

Το δημόσιο πανεπιστήμιο πρέπει να στηριχθεί, να αναβαθμιστεί και να ενισχυθεί. Πρέπει επιτέλους να γεφυρώσει το σημερινό διαρκώς διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ της παρεχόμενης εκπαίδευσης και των αναγκών μιας αγοράς εργασίας που αλλάζει διαρκώς.  Εκτός από το ρόλο της για την οικονομία, η Εκπαίδευση αποτελεί και καθρέφτη προόδου μιας κοινωνίας: Γιατί είναι η Εκπαίδευση που αποτελεί το μέτρο της κινητικότητας μιας κοινωνίας. Γιατί είναι η  Εκπαίδευση που διασφαλίζει το δικαίωμα των πολλών να αποκτούν πραγματικές ευκαιρίες ευημερίας. Γιατί είναι στην Εκπαίδευση που αποτυπώνεται η δημιουργικότητα, ο δυναμισμός -τελικά ο αληθινός πολιτισμός ενός κράτους.

Έχω μιλήσει πολλές φορές για το πώς, όπου πάω στην Ελλάδα βλέπω ότι έχει μπλοκάρει ο κοινωνικός ανελκυστήρας στη χώρα μας. Για το πώς υπάρχει διάχυτη αυτή η αίσθηση ότι οι λιγότερο προνομιούχοι δεν θα κατορθώσουν να ξεφύγουν από την ανέχεια, ακόμη κι αν δουλέψουν σκληρά.  Για το πώς τελικά είμαστε μια χώρα που δεν δίνει ευκαιρίες προόδου σε όλους.  Πριν από μερικές δεκαετίες ένα παιδί χωρίς χρήματα και άλλα μέσα -εκτός από την αγάπη των γονιών του και το πάθος του για μάθηση- ένα παιδί, ας πούμε, από ένα μικρό χωριό της χώρας μας, ή από μια φτωχή συνοικία της Δυτικής Αθήνας, είχε ένα όνειρο. Να πάει σε ένα καλό δημόσιο σχολείο, συχνά ένα καλό πρότυπο δημόσιο σχολείο και στη συνέχεια, με την αξία του, να μπει σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Το όνειρο αυτό μέχρι πρότινος ήταν ζωντανό και ρεαλιστικό και πολλά από αυτά τα παιδιά είναι σήμερα τακτικοί καθηγητές. Πολλοί από εσάς μπορεί να βλέπετε να καθρεφτίζεται σε αυτό το παράδειγμα η δική σας προσωπική ιστορία.  Αυτός ο δρόμος όμως -ας είμαστε ειλικρινείς- σήμερα είναι συχνά κλειστός. Μπλοκαρισμένος από ξεπερασμένες αντιλήψεις περί δήθεν ισότητας, που καταλήγουν τελικά στο να συγκλίνουν όλοι σε έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Έτσι  αναπαράγονται και έτσι διευρύνονται τελικά οι κοινωνικές ανισότητες.  Πρέπει όλοι μας –είναι χρέος και στοίχημά μας– το δρόμο αυτό να τον ξανανοίξουμε. Γιατί η δημόσια εκπαίδευση στη χώρα μας ήταν και είναι ο μόνος δοκιμασμένος μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας. Για μένα προσωπικά η εκπαίδευση δεν είναι άλλος ένας τομέας κυβερνητικής πολιτικής. Είναι απόλυτη προσωπική προτεραιότητα.  Γι’ αυτό περιμένω πολλά από τη σημερινή μας συνάντηση μας και την αντιλαμβάνομαι ως αφετηρία μιας ειλικρινούς συνεργασίας.

Κυρίες και κύριοι,

Όταν μιλάμε για πανεπιστήμια, σε τι ακριβώς αναφέρομαστε; Πρώτον, ακαδημαϊκά ιδρύματα πραγματικά αυτόνομα, αυτοδιοικούμενα, αξιολογούμενα. Ανταγωνιστικά, σύγχρονα, εξωστρεφή, σίγουρα σε κοινό βηματισμό με την αγορά εργασίας. Μόνο έτσι θα μείνουν εδώ τα καλύτερα ελληνικά μυαλά, δίνοντας προστιθέμενη αξία στην πατρίδα μας.  

Δεύτερον, πανεπιστήμια με άξιους διδάσκοντες, οι οποίοι θα πρωτοστατούν στην επιστήμη τους. Που θα αμείβονται αξιοπρεπώς και θα αισθάνονται ασφαλείς, αλλά και υπερήφανοι για το λειτούργημά τους.

Τρίτον, ιδρύματα-δημιουργικές κυψέλες για ολόκληρη την κοινωνία. Που θα διοικούνται σωστά, παράγοντας μετρήσιμο ερευνητικό αποτέλεσμα. Και θα εμβολιάζουν με γνώσεις αλλά και με ήθος όλους τους πολίτες και συχνά και το πολιτικό μας προσωπικό.

Αντιλαμβάνομαι ασφαλώς, πόσο φιλόδοξη, πόσο εξωπραγματική ακούγεται αυτή η αντίληψη όταν τόσα πολλά πράγματα πήγαν τόσο πίσω, τα τελευταία χρόνια, στην εκπαίδευση. Δεν έχουμε όμως άλλη επιλογή από την υπέρβαση, από ένα γενναίο άλμα στο μέλλον. Θέλει τόλμη –την έχουμε. Θέλει πολιτική βούληση –τη διαθέτουμε. Θέλει σχέδιο και ιδέες –τις εκθέτουμε στη δική σας κρίση, επιζητώντας και τη δική σας αντίδραση.

Κυρίες και κύριοι,

Μια από τις τελευταίες δημόσιες ομιλίες του πατέρα μου ήταν το 2014, όταν το Πολυτεχνείο Κρήτης τον τιμούσε, καθώς ο ίδιος είχε πρωτοστατήσει  στην ίδρυσή του. Την είχε εκφωνήσει από στήθους, δεν είχε χειρόγραφα μπροστά του, δεν έβλεπε πια καλά στα τελευταία χρόνια της ζωής του.  Την ξαναδιάβασα πριν από λίγες μέρες, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη γέννησή του. Είχε αναφερθεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στα διαχρονικά προβλήματα της Παιδείας μας, αλλά και την απόσταση που την χώριζε από την παγκόσμια πραγματικότητα.

Ανοίγω μια παρένθεση: συζητώντας παλιότερα μαζί του τις πρώτες εμπειρίες που είχα ως φοιτητής στο εξωτερικό, μου έλεγε “δεν έχω ζηλέψει  πολλά πράγματα στη ζωή μου, αλλά όταν είδα το βιβλίο των προσφερόμενων μαθημάτων στο Harvard” -στο οποίο φοιτούσα- “πραγματικά ζήλεψα αυτήν την εμπειρία πρόσβασης στην ανοικτή γνώση”. Και είχα συζητήσει μαζί του και μου είχε επισημάνει τη σημασία των υποτροφιών προς αυτούς που τις χρειάζονται περισσότερο, λέγοντας, πως ακόμη και η «δωρεάν Παιδεία» της Ένωσης Κέντρου  τελικά ήθελε μεγαλύτερη στόχευση. Και είχε παραδεχθεί στην ομιλία του κάτι πολύ σημαντικό: Ότι ένα λάθος των πολιτικών της δικιάς του γενιάς ήταν ότι δεν έδωσαν τότε απόλυτη προτεραιότητα στην εκπαίδευση. Όχι μόνον ως όχημα προόδου, αλλά και για έναν λόγο ακόμα: Ως θώρακα ορθολογισμού του πολίτη απέναντι στα βέλη της ευκολίας του λαϊκισμού και της δημαγωγίας. Τα λόγια του αυτά τα συμμερίζομαι απολύτως.

Σήμερα, η εμπειρία μπορεί να είναι τραυματική, αλλά μπορεί να γίνει και διδακτική, αν έχουμε την τόλμη για μεγάλες παραδοχές. Και μια τέτοια είναι η αναγνώριση ότι ανεξαρτήτως των επιμέρους  αδυναμιών που πράγματι υπήρξαν, ο N.4009 του 2011 υπήρξε μία εμβληματική μεταρρύθμιση. Υπήρξε, το πρώτο μεγάλο παράδειγμα διακομματικής συναίνεσης. Και είμαι υπερήφανος που και εγώ τότε, ως βουλευτής απλός της Νέας Δημοκρατίας, έσπρωξα το κόμμα μου -διότι η τόλμη χρειάζεται από την Αντιπολίτευση και όχι από την Κυβέρνηση να συμφωνήσει με κυβερνητική πρωτοβουλία- να στηρίξουμε, παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις μας, αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση. Ήταν ένα βήμα εκπαιδευτικού εκσυγχρονισμού, σε συνέχεια μιας μεγάλης προσπάθειας της Μαριέττας Γιαννάκου -που μας τιμά σήμερα με την παρουσία της- η οποία ξεκίνησε από  το 2007. Από την άποψη αυτή, θα μπορούσε να αποτελέσει βάση του προβληματισμού γι’ αυτό το οποίο συχνά αποκαλώ «4009 plus» -φυσικά με την ενεργό συμμετοχή και τη συναίνεση της πανεπιστημιακής κοινότητας. Την ισχύουσα κατάσταση στα πανεπιστήμια την ξέρετε καλύτερα απ’ τον καθένα. Ο κόσμος βαδίζει γοργά προς την 4η Βιομηχανική Επανάσταση αλλάζοντας επιστημονικά, τεχνολογικά και κοινωνιολογικά δεδομένα. Όμως οι κύριοι Γαβρόγλου και Τσίπρας μάς πάνε πίσω στις πιο σκοτεινές  στιγμές  της δεκαετίας του ’80: Η εκλογή πρυτάνεων από ξεχωριστά ψηφοδέλτια αναστατώνει τη ζωή των πανεπιστημίων με μόνο στόχο τον κομματικό έλεγχο από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αξιολόγηση ουσιαστικά ακυρώθηκε. Η Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας, η ΑΔΙΠ, υποβαθμίστηκε και με το bullying που έζησαν οι καταξιωμένοι επιστήμονες του εξωτερικού, οι οποίοι κλήθηκαν να βοηθήσουν με τις  ιδέες τους. Πολλοί από αυτούς έφυγαν, και δεν θέλουν να γυρίσουν πάλι πίσω.  Τα μεταπτυχιακά προγράμματα αντί για εργαλείο ανάπτυξης, αλλά και εσόδων, σημαντικών εσόδων για πολλά από τα πανεπιστήμια μας,  μένουν αλυσοδεμένα από συνεχή αντικίνητρα προς τους διδάσκοντες. Η καθημερινότητα στις Σχολές, μας απειλεί και μας προσβάλλει όλους: Στην ΑΣΟΕΕ, στο Πολυτεχνείο, στο Αριστοτέλειο, πολλά ακόμη πανεπιστήμια, χώροι που έχουν καταληφθεί έχουν γίνει  επίσημα γιάφκες κουκουλοφόρων. Σήμερα, λίγο πριν έρθω, διάβαζα την απόφαση της Συγκλήτου του Οικονομικού πανεπιστημίου για συμβολική αναστολή των δραστηριοτήτων του πανεπιστημίου για μια μέρα, την 24η Οκτωβρίου, αγανακτισμένοι πια οι άνθρωποι από την κατάσταση που επικρατεί στο Οικονομικό πανεπιστήμιο. Όχι απ’ έξω, αλλά και μέσα στο ίδιο το Ίδρυμα.

Οι «Ρουβίκωνες» έφτασαν στο σημείο να καταλαμβάνουν  -και να έχουν μάλιστα το θράσος να το ανακοινώνουν- χώρους, γραφεία μέσα στη Φιλοσοφική. Και κάθε τόσο, καθηγητές και φοιτητές υφίστανται επιθέσεις από τραμπούκους ή εμποδίζονται στο έργο τους από κάθε είδους παρανόμους. Σε όλα αυτά, πώς απαντά η κυβέρνηση; Με μία απαράδεκτη διάταξη για το άσυλο και με το, επιτρέψτε μου τη βαριά έκφραση, κατάπτυστο πόρισμα Παρασκευόπουλου. Χθες είχαμε μια ακόμα εικόνα ντροπής, με τα όσα συνέβησαν στο γραφείο του κ. Γαβρόγλου.  Η εικόνα νέων ανθρώπων, που φέρονται χωρίς ίχνος σεβασμού και αίσθησης δημοκρατικής συνείδησης, ήταν, για μένα -είμαι σίγουρος και για εσάς-  σοκαριστική και άκρως ανησυχητική. Η εικόνα του υπουργού ενός κόμματος που όλα αυτά τα χρόνια εξέθρεψε τέτοια φαινόμενα, ήταν απογοητευτική και ντροπιαστική για τον ίδιο, ασχέτως αν δεν έδειξε καν να το αντιλαμβάνεται.

Ξέρω ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Πρέπει όμως να αντιδράσουμε όλοι, πολιτεία, γονείς, εκπαιδευτικοί, φοιτητές, πρυτανικές αρχές, με σθένος σε αυτά τα φαινόμενα. Η δική μου δέσμευση είναι να χτίσουμε μια κοινωνία όπου το δίκιο δεν θα το έχει αυτός που φωνάζει πιο δυνατά. Θα ακούγονται όλοι και θα προστατεύονται όλοι. Δεν υπάρχει, πρόοδος χωρίς γνώση, ούτε και γνώση χωρίς ελευθερία και προσωπική ασφάλεια. Πρόκειται για αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα που πάει να ποδοπατηθεί στα πανεπιστήμια με την Πολιτεία να απέχει προκλητικά. Ένα δικαίωμα που εμείς θα το αποκαταστήσουμε.

Ένιωσα οργή όταν διάβασα την επιστολή των φοιτητών της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ. Νέοι επιστήμονες οι οποίοι, όπως αναφέρουν, -και διαβάζω- «έχουν κουραστεί από τη συνεχή υποτίμηση των σπουδών τους, από τον φόβο να κυκλοφορήσουν σε έναν χώρο που αποτελεί το δεύτερο σπίτι τους, από την εξαθλίωση της Σχολής τους σε επίπεδα τριτοκοσμικής χώρας». Τι απαντάει η επίσημη Πολιτεία σε αυτούς τους νέους ανθρώπους; Ότι πρέπει μόνοι τους, λέει, να διεκδικήσουν τους χώρους και την ακαδημαϊκή ειρήνη. Πρέπει να τα βρουν οι ίδιοι με τους Ρουβίκωνες. Αυτά λέει ο κ. Γαβρόγλου. Και δεν αντιλαμβάνεται ότι όσο λέει τέτοια πράγματα καθίσταται, περίπου, περίγελος σε οποιοδήποτε σοβαρό άνθρωπο εντός ή εκτός της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Θα το ξαναπώ και σήμερα όσο πια ξεκάθαρα μπορώ: H πάταξη της πρωτοφανούς ανομίας στα πανεπιστήμια, η ασφάλεια των ακαδημαϊκών χώρων, η ποιοτική αναβάθμιση της ακαδημαϊκής καθημερινότητας, αποτελεί για εμένα αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα. Είναι αδιανόητο: παντού στη χώρα μας, σήμερα, υπάρχει ελευθερία έκφρασης -ο μόνος χώρος που απαγορεύεται να εκφράσει κανείς τις απόψεις του είναι τα ελληνικά πανεπιστήμια! Το άσυλο υπάρχει για να προστατεύει ιδέες και όχι εγκληματίες με ναρκωτικά και μολότοφ. Τα αμφιθέατρα είναι χώρος γνώσης και διαλόγου, όχι τραμπουκισμών και βίας. Σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία, όπως είναι η Ελλάδα, όπου τα ατομικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης, διασφαλίζονται πλήρως, η παρακαταθήκη του ακαδημαϊκού ασύλου δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο πολιτικής κατάχρησης και ιστορικής διαστρέβλωσης. Γι’ αυτό και το άσυλο με τη σημερινή του μορφή θα καταργηθεί. Ως εδώ!

Θέλουμε πανεπιστήμια όπου φοιτητές και καθηγητές δεν θα φοβούνται. Θέλουμε πανεπιστήμια για τα οποία όλοι μας και πρώτοι εσείς δεν θα ντρεπόμαστε. Εγγυώμαι προσωπικά ότι στο δημόσιο πανεπιστήμιο δεν θα υπάρχει κανείς χώρος υπό κατάληψη. Οι συμμορίες που σήμερα τα λυμαίνονται θα εξοβελιστούν από αυτά. Αυτήν τη δουλειά θα την κάνει η οργανωμένη πολιτεία και όχι κάποιο -εντός εισαγωγικών-  ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα.

Κυρίες και κύριοι,

Τελευταίο επικίνδυνο πείραμα της κυβέρνησης είναι η χωρίς αξιολόγηση αφομοίωση των τεχνολογικών ιδρυμάτων στα πανεπιστήμια. Αντί της αναβάθμισης με κριτήρια ακαδημαϊκά και σοβαρή μελέτη, το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει να συρρικνώσει τον τεχνολογικό τομέα, επιβαρύνοντας και με πρόσθετα προβλήματα τα ιδρύματα που τον υποδέχονται. Πώς; Παζαρεύοντας με συντεχνιακά και τοπικά συμφέροντα. Σκεφτείτε ότι με έναν νόμο αφομοιώνονται τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας σε 3 διαφορετικά Πανεπιστήμια και δημιουργούνται 4 Τμήματα στην Λαμία, 8 στα Ψαχνά Ευβοίας, που εντάσσονται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άλλα 4 σε Θήβα, Καρπενήσι και Άμφισσα, που εντάσσονται στο Γεωπονικό Αθηνών. Συμπέρασμα; Σχεδιασμός μηδέν, αποφάσεις σπασμωδικές, και αντιεπιστημονικές. Που εργαλειοποιούν την Παιδεία στο όνομα κομματικών ρουσφετιών και ταπεινών επιδιώξεων.

Με την πολιτική αυτή, έχουμε ανοιχτό μέτωπο για λόγους  πολιτικούς, εκπαιδευτικούς, αλλά και ηθικούς. Οφείλουμε, όμως, να είμαστε και ρεαλιστές απέναντι σε ένα αρνητικό τετελεσμένο. Καθώς μάλιστα έχει δυστυχώς προχωρήσει η συγχώνευση τόσο μεγάλων ιδρυμάτων, θα πρέπει να βρούμε μια λύση και να μην προσπαθήσουμε να διορθώσουμε ένα λάθος, με ένα ακόμη λάθος. Καθηγητές και σπουδαστές δεν πρέπει να ταλαιπωρηθούν εκ νέου. Έχουμε σχεδιάσει, συνεπώς, μία δέσμη παρεμβάσεων εξορθολογισμού της κατάστασης. Ένα στρατηγικό σχέδιο, που θα επαναθεμελιώνει την τεχνολογική εκπαίδευση με επίκεντρο τη διασύνδεση με την αγορά εργασίας και με τα νέα αντικείμενά της. Και το οποίο θα κατατείνει, τελικά, σε αυτά που λέγονται «Πανεπιστήμια Εφαρμοσμένων Επιστημών». Ένα τέτοιο σχέδιο δεν μπορεί να προκύψει βέβαια από κάποια, αποκομμένη από το ακαδημαϊκό περιβάλλον, κυβερνητική πρωτοβουλία. Θα πρέπει να προκύψει μέσα από τα ίδια τα Ιδρύματα, την ΑΔΙΠ και βέβαια, με βασικούς αρωγούς εσάς τους ίδιους. Είναι και δικό σας έργο να προτείνετε τον εξορθολογισμό του ακαδημαϊκού χάρτη και τους τρόπους ενδυνάμωσης της τεχνολογικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Κυρίες και κύριοι,

Επιτρέψτε μου τρεις αναφορές σε ζητήματα που σχετίζονται με την ποιότητα της εργασίας σας, όσο και με την αξιοπρέπεια με την οποία οφείλει να περιβάλλεται η ιδιότητά σας. Ζήτημα πρώτο, το μισθολογικό. Όχι μόνο με τη στενή έννοια κάποιων αυξήσεων, όσο ως θέμα διαρθρωτικό, αφού η επένδυση στα πανεπιστήμια ξεκινάει από την επένδυση στους πανεπιστημιακούς. Γνωρίζω καλά ότι το 2012 οι αμοιβές σας μειώθηκαν αρκετά και πιο άδικα από άλλους εργαζόμενους με ειδικά μισθολόγια. Και ενώ επί δύο χρόνια αναμένατε την πλήρη εφαρμογή της επανορθωτικής απόφασης του ΣτΕ του 2015,  ο ΣΥΡΙΖΑ, το 2017, μείωσε εκ νέου τους μισθούς σας. Για να αναγκαστεί, πρόσφατα, ο κ. Τσίπρας και υπό τη δικιά μου πίεση, να αντιγράψει την δική μου περσινή δέσμευση ότι οι συγκεκριμένες οφειλές θα δοθούν αμέσως. Δεν είναι, ωστόσο, μόνο η υποκρισία του πρωθυπουργού, που προσβάλλει και εσάς και όλους μας. Είναι και η ουσία της πολιτικής του. Προσέξτε: Από το 2014 και μετά η μισθοδοσία της Γενικής Κυβέρνησης αυξήθηκε κατά 1,5 δις και το 2019 η αύξηση θα φτάσει τα 2 δις. Πώς γίνεται, λοιπόν, και οι δικές σας αμοιβές να μειώνονται;

Η απάντηση κρύβεται στον παλαιοκομματικό κυνισμό του ΣΥΡΙΖΑ: Στις στρατιές των μετακλητών, στους συμβασιούχους-πελάτες σε θέσεις αμφίβολης χρησιμότητας και στα κομματικά ρουσφέτια κάθε είδους. Αντί τα χρήματα αυτά να διατεθούν για ένα καλύτερο ειδικό μισθολόγιο και νέες προσλήψεις όπου υπάρχουν ανάγκες,  κατευθύνθηκαν προς τους «ημετέρους». Αντί το δημόσιο να προσλαμβάνει καταρτισμένο προσωπικό προσλαμβάνει στρατιές υπαλλήλων υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ούτε καν μέσης εκπαίδευσης, για ανάγκες που θα μπορούσαν να καλυφθούν διαφορετικά. Έχω εδώ τα στοιχεία και είναι πολύ ενδιαφέροντα. Σύμφωνα με το ΑΣΕΠ δρομολογούνται για το 2018 13.569 προσλήψεις. Ξέρετε πόσες από αυτές τις προσλήψεις αφορούν ειδικό επιστημονικό προσωπικό; Ανθρώπους δηλαδή με πολύ αυξημένα προσόντα. Μόλις 138 άτομα. Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης μόλις 1.339. Ούτε το 10% των προσλήψεων που κάνει το 2018 το ελληνικό δημόσιο δεν αφορά υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Αυτό είναι το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για το Δημόσιο και αυτό αποτελεί το δήθεν «νέο», που αποδεικνύεται πιο ξεπερασμένο κι από το πιο παλιό. Η δυσμενής πραγματικότητα, αλλά και η απόφαση να κρατηθούμε στο ύψος και το ύφος της πολιτικής που αρμόζει σε μας και στη χώρα, δεν αφήνουν, εδώ, χώρο  για μεγάλες κουβέντες: Θα δούμε εκ νέου το ειδικό μισθολόγιο με βάση τις αποφάσεις του ΣτΕ, την κεντρική θέση που έχει στο δικό μας αξιακό σύστημα ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, αλλά και την ορθολογική διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού στην εκπαίδευση.

Ζήτημα δεύτερο, οι Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ). Θέμα που ξέρω ότι επηρεάζει το ερευνητικό έργο αλλά και την καθημερινότητα σας, που βραχυκυκλώνουν στην γραφειοκρατία. Από την άλλη όμως, ως φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, οφείλουν και οι ΕΛΚΕ να ακολουθούν κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας. Θυμίζω πως η κατάταξη ή μη των ΕΛΚΕ ως φορέων Γενικής Κυβέρνησης ανήκει στην  ΕΛΣΤΑΤ, γίνεται με κανόνες της  EUROSTAT. Άρα, δεν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει η κυβέρνηση, εκτός κι αν αποφασίσουμε πως δεν θα χειρίζονται καθόλου δημόσιο χρήμα ή δεν θα διοικούνται από τα Α.Ε.Ι,  κάτι που πιστεύω δεν το θέλει κανείς. Όμως, με αυτούς τους περιορισμούς, δεσμεύομαι προσωπικά να βρούμε τη χρυσή τομή μεταξύ ευελιξίας και λογοδοσίας. Και ένα πρώτο μέτρο είναι η απλοποίηση του πλαισίου λειτουργίας τους, ανεξάρτητα αν ανήκουν ή όχι στη Γενική Κυβέρνηση. Νομίζω ότι έτσι, οι διαδικασίες προμηθειών και οι διοικητικές ενέργειες που υποστηρίζουν τα ερευνητικά προγράμματα μπορούν να επιταχυνθούν δραστικά. Η Πολιτεία οφείλει να σταθεί δίπλα στην καινοτόμο έρευνα, εξασφαλίζοντας, βέβαια, και τους μηχανισμούς αξιοποίησης των πορισμάτων της. Ενώ τα ΑΕΙ  πρέπει να αφεθούν ελεύθερα να αναπτύξουν υποδομές για εταιρείες έντασης γνώσης (τα λεγόμενα spin-offs) ως κυψέλες επιχειρηματικής δημιουργικότητας με πυρήνα τους τα ίδια τα Πανεπιστήμια. Και οι ίδιοι οι καθηγητές - ερευνητές, να μπορούν να έχουν, χωρίς αναστολές και χωρίς αντιλήψεις που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, το αντίστοιχο οικονομικό όφελος από τη συμμετοχή τους σε τέτοιου είδους δραστηριότητες. Αρκεί να δούμε τι κάνει το Ισραήλ και να αντιγράψουμε το σύστημά τους για το πώς μοιράζεται η πίτα της πνευματικής ιδιοκτησίας μεταξύ του πανεπιστημίου, του εκπαιδευτικού-ακαδημαϊκού και του εν δυνάμει επενδυτή που θα χρηματοδοτήσει μια τέτοια επιχειρηματική πρωτοβουλία. Δε χρειάζεται ούτε στα ζητήματα αυτά να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα.

Ζήτημα, τρίτο, και ίσως το πιο σημαντικό -και για μένα προσωπικά ζήτημα που βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής μας για τα πανεπιστήμια- είναι η πλήρης αυτονομία των Α.Ε.Ι. στο πλαίσιο του Συντάγματος. Αυτό σημαίνει ότι τα πανεπιστήμια απελευθερώνονται από τα δεσμά του υπουργείου και εγκαθιστούν νέους, προωθητικούς θεσμούς αξιολόγησης και λογοδοσίας. Η ΑΔΙΠ, όχι μόνο πρέπει να επανακτήσει τον κεντρικό της ρόλο, αλλά να τον ενδυναμώσει. Η αξιολόγησή της θα αποτελεί βασικό παράγοντα για την επιβράβευση, τόσο των Ιδρυμάτων όσο και του ακαδημαϊκού προσωπικού, και -όχι μόνο αλλά και- μέσα από την αυξημένη χρηματοδότηση. Και η χρηματοδότηση αυτή θα πρέπει να βασίζεται σε συγκεκριμένους δείκτες που θα αντανακλούν τις σύγχρονες προκλήσεις, όπως τα ερευνητικά αποτελέσματα των Πανεπιστημίων αλλά και η επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων τους.  Δείτε τα πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επαγγελματική αποκατάσταση των Ελλήνων αποφοίτων βρίσκεται λίγο πάνω από το 50%, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ξεπερνά το 80%. Το ξέρετε καλύτερα από μένα γιατί το ζείτε καθημερινά. Τα πανεπιστήμιά μας παράγουν στρατιές άνεργων πτυχιούχων. Και βέβαια, είναι καιρός να αναζητήσουμε μηχανισμούς για ευέλικτες διαδικασίες χορηγιών. Είναι αστείο η Ελλάδα και τα ελληνικά πανεπιστήμια να αποκλείονται από τέτοιες δυνατότητες. Πρέπει, επιτέλους, να μπούμε κι εμείς στην τροχιά της παγκόσμιας εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Αυτό, θα φανεί ειδικά στα μεταπτυχιακά, όπου το κάθε  Ίδρυμα θα πρέπει να είναι ελεύθερο να αποφασίζει μόνο του, με βάση τις προδιαγραφές που θα θέσει η ΑΔΙΠ. Καθορίζοντας το ίδιο τα δίδακτρα, αλλά βέβαια και προβλέποντας υποτροφίες για τους πιο αδύναμους, από οικονομική άποψη, φοιτητές, χωρίς όμως να κάνει έκπτωση στα κριτήρια με τα οποία αποδέχεται τους φοιτητές στα μεταπτυχιακά προγράμματα. Αυτό σημαίνει πραγματική και ουσιαστική κοινωνική πολιτική χωρίς υποβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης.

Η δυνατότητα της αυτοτέλειας, όπως την οραματίζομαι, πρέπει να εκδηλωθεί και σε μια σειρά από προπτυχιακές πρωτοβουλίες, με πρώτα, επιμένω πάρα πολύ σε αυτό, τα ξενόγλωσσα προγράμματα. Που θα προσελκύσουν φοιτητές από άλλες χώρες, δίνοντας και στα ίδια τα πανεπιστήμια πραγματική εξωστρέφεια και πρακτικό διεθνή προσανατολισμό αλλά και σημαντικά πρόσθετα έσοδα, καθώς προφανώς οι φοιτητές αυτοί πληρώνουν δίδακτρα. Αξίζει τον κόπο να δείτε μια πολύ ενδιαφέρουσα  μελέτη της Εθνικής Τράπεζας για την Ανώτατη Εκπαίδευση στην οποία αναδείχθηκε η σημασία των ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων συνολικά για την  ελληνική οικονομία: Μέσα από μία τέτοια μεταρρύθμιση και μόνο εκτιμά η Εθνική Τράπεζα ότι το Α.Ε.Π. μπορεί να  αυξηθεί κατά 1,1% για μια δεκαετία. Σημαντικότατη αύξηση των δημοσίων εσόδων  για το κράτος αλλά φυσικά και για τα ίδια τα  πανεπιστήμια.

Και βέβαια τα πανεπιστήμια πρέπει  να αποκτήσουν τα ίδια τον πλήρη έλεγχο του αριθμού των εισαχθέντων. Δεν γίνεται με αποφάσεις άλλων να διπλασιάζεται ο αριθμός των εισαχθέντων. Στο πλαίσιο αυτό, το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια θα πρέπει να αντανακλά, όχι μόνο την αυτονομία των ιδρυμάτων, αλλά πρωτίστως τις εκπαιδευτικές προτεραιότητες που θέτουμε ως ελληνική κοινωνία για το μέλλον των νέων μας. Αυτό σημαίνει ότι παρότι έχω πει ότι δεν θα αλλάξουμε άμεσα το σύστημα εισαγωγής, σίγουρα δεν θα εμπλακούμε σε επικίνδυνους πειραματισμούς, όπως κάνει η σημερινή Κυβέρνηση. Θα πρέπει να επαναξιολογήσουμε ζητήματα που επηρεάζουν την ποσοτική και ποιοτική διάσταση της φοίτησης στα πανεπιστήμιά μας. Πρέπει να αναρωτηθούμε π.χ. αν χρειαζόμαστε μια ακόμα Νομική Σχολή στην πατρίδα μας. Να το κάνουμε με ειλικρίνεια και βλέποντας τη μεγάλη εικόνα.

Σύγχρονες, παγκόσμιες και εθνικές προκλήσεις για βιώσιμη, οικονομική ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης, μας υποχρεώνουν, μας επιβάλλουν, τη στροφή των νέων μας στην τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση. Είναι ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε για την επόμενη μέρα. Και αυτό πρέπει να είναι οδηγός μας σε οποιαδήποτε απόφαση για τον αριθμό των εισαχθέντων στα πανεπιστήμια. Αν θέλουμε να αυξήσουμε -να το πω με απλά λόγια- τη συμμετοχή των νέων στην τεχνική εκπαίδευση και κρίνουμε ότι οι νέοι οι οποίοι ακολουθούν αυτήν την  μαθησιακή διαδρομή έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να βρουν μια καλη δουλειά, τότε αυτό σημαίνει νομοτελειακά  ότι θα μειωθεί ο συνολικός αριθμός των εισαχθέντων στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Εκεί πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη δουλειά συνολικά ως κοινωνία. Να επαναξιολογήσουμε τις προτεραιότητές μας,  να εξηγήσουμε στη μέση ελληνική οικογένεια, η οποία σήμερα ακόμα έχει βαθιά ριζωμένη στη ψυχή της  τη σημασία μιας καλής μόρφωσης, ότι ένα πτυχίο από ένα πανεπιστήμιο δεν είναι κατ’ ανάγκη ο μόνος δρόμος για μια επαγγελματική αποκατάσταση σε μια αγορά εργασίας που τόσο πολύ και τόσο γρήγορα αλλάζει.  

Δεύτερον, η επαναφορά της βάσης εισαγωγής στα πανεπιστήμια, κατά την άποψη μου, είναι απαραίτητη. Και είναι απαραίτητη για έναν βασικό λόγο: Είναι απαραίτητη ως μια ελάχιστη ανταπόδοση του φοιτητή στην Πολιτεία η οποία του προσφέρει αυτή την  δυνατότητα της δωρεάν εκπαίδευσης. Όταν κάποιος γράφει “3” με το να μπαίνει στο  πανεπιστήμιο περιφρονεί το σύστημα. Το περιφρονεί και αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό σε μια κοινωνία η οποία πρέπει να βρει μια νέα ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Είμαστε πολύ χαλαροί στα δικαιώματα, στις υποχρεώσεις δεν τα πάμε πολύ καλά. Άρα, μια νέα ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων λέει ότι θα πρέπει να πετύχεις έναν ελάχιστο βαθμό εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, αν θέλεις πραγματικά να έχεις πρόσβαση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ανάμεσα στις πολλές πρωτοβουλίες  που οραματίζομαι για το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο είναι και ένα εσωτερικό πρόγραμμα Erasmus μεταξύ των πανεπιστημίων, ώστε εύκολα οι φοιτητές να μπορούν, για ένα εξάμηνο, ενδεχομένως και για έναν χρόνο, να φοιτούν, να παίρνουν μαθήματα, σε άλλο τμήμα από αυτό στο οποίο φοιτούν. Πρέπει να σπάσουμε, σήμερα, τα κάθετα σιλό των τμημάτων και να δώσουμε μεγαλύτερες ευκαιρίες στα νέα παιδιά να αποκτήσουν άλλες εμπειρίες, να έρθουν σε επαφή με άλλα μαθησιακά αντικείμενα, να γνωρίσουν άλλους φοιτητές. Να ανοίξει με αυτόν τον τρόπο περισσότερο το μυαλό τους και να μην μείνει απλά προσκολλημένο στην στείρα εκπαίδευση που θα πάρει από το τμήμα στο οποίο θα μπει. Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ελεύθερα να δημιουργούν τέτοιες συνεργασίες μεταξύ τους χωρίς να χρειάζονται κάθε φορά την έγκριση και το κάθε τι  από το Υπουργείο Παιδείας. Με άλλα λόγια η πρόταση μου για το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι, ουσιαστικά, μια πρόταση χειραφέτησης, είναι μια πρόταση ελευθερίας. Πάρτε τις τύχες σας στα χέρια σας και αναλάβετε εσείς οι ίδιοι τις ευθύνες σας.  Εμείς θα βοηθήσουμε, όπως μπορούμε, θα βάλουμε κανόνες  στους οποίους πρωτεύοντα ρόλο θα έχει η αξιολόγηση και η αξιοκρατία.

Και εσείς θα καταβάλετε κάθε προσπάθεια για να αναδείξετε τα δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια στη θέση που τους αξίζει σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Ώστε οι  πολλές νησίδες αριστείας που υπάρχουν σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια  να μην είναι η εξαίρεση, αλλά να γίνουν ο κανόνας.  Όλα αυτά θα αποτυπωθούν, εκ των πραγμάτων, σε ένα νέο νόμο-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πολλές πτυχές τις έχουμε ήδη συζητήσει μαζί σας. Ο νόμος αυτός θα έχει ψηφιστεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο της νέας διακυβέρνησης, γιατί, πολύ απλά, δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο.

Κυρίες και κύριοι κλείνω με την εξής παρατήρηση: Γνωρίζω καλά το έργο που καθημερινά επιτελείτε, συχνά, σε αντίξοες συνθήκες. Πράγματι, μέσα στην κρίση, δώσατε τον καλύτερό σας εαυτό για να κρατήσετε υψηλό το ακαδημαϊκό σας  επίπεδο. Σήμερα, φώναξα στο γραφείο μου έναν νέο φοιτητή, από τον Αλμυρό που μπήκε πρώτος στους χημικούς-μηχανικούς, που ξεπέρασε πολλές αντιξοότητες και τον ρώτησα: Ποια είναι η εμπειρία σου, ο πρώτος μήνας στο δημόσιο πανεπιστήμιο; Τι σου αρέσει πιο πολύ απ’ όλα; Μου απαντά “Η ποιότητα των δασκάλων”. Είναι πολύ ενθαρρυντικό αυτό να στο λέει ένα νέο παιδί που επένδυσε κόντρα στις αντιξοότητες πολύ μεγάλο κόπο για να μπορεί να μπει στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Είναι ελπιδοφόρο που φοιτητικές μας ομάδες διακρίνονται συχνότατα σε διεθνείς διαγωνισμούς και απόφοιτοί μας διαπρέπουν στο εξωτερικό. Θέλουμε αυτό να είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση. Στόχος όλων μας πρέπει να είναι πώς θα κρατήσουμε εδώ τους νέους επιστήμονες. Η Ελλάδα τους έχει ανάγκη. Η Ελλάδα σας έχει ανάγκη.

Η μεταρρύθμιση των πανεπιστημίων δεν είναι στο χέρι μόνο ενός Πρωθυπουργού ή μιας Κυβέρνησης και μόνο. Είναι έργο που θέλει να βρισκόμαστε, εσείς κι εμείς, από την ίδια πλευρά. Συνεπώς, χρειάζομαι τη συμπαράσταση και τη γνώση σας, ακόμα και μέσα από τις ενστάσεις σας, σε επιμέρους ζητήματα. Γιατί θα συζητήσουμε ώσπου να συμφωνήσουμε για όλα όσα πρέπει να γίνουν. Αλλά και από μόνη της, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, δεν μπορεί να συντελεστεί σε μία χώρα καθηλωμένη οικονομικά, πολιτικά, ηθικά και πολιτισμικά. Γι’ αυτό και ο δικός σας ρόλος είναι καθοριστικός. Είστε πάνω από όλα δάσκαλοι. Μακριά από κομματικές ή συντεχνιακές αγκυλώσεις σας καλώ να συμπορευτούμε για τη μεγάλη αναγέννηση που χρειάζεται η πατρίδα μας. Με μία μεγάλη πολιτική αλλαγή αλήθειας και προόδου. Έχει χαθεί, ήδη,  πολύς χρόνος και πρέπει να τον κερδίσουμε. Μαζί μπορούμε να πάμε την Ελλάδα μπροστά.

Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και θα είμαι πάντα στη διάθεσή σας.