Αυτή τη φορά τα πράγματα κύλησαν πιο ήρεμα: η δυνατότητα του mute και ενδεχομένως η συνειδητοποίηση (αν και δημοσίως δήλωνε πολύ ευτυχής με την επίδοσή του) ότι οι συνεχείς διακοπές στο πρώτο debate δεν τον βοήθησαν, συνέβαλλαν ώστε να δούμε έναν διαφορετικό Ντόναλντ Τραμπ: εν πολλοίς, επέτρεπε στον αντίπαλό του να ολοκληρώνει τις απαντήσεις του, επέμεινε λιγότερο στα υποτιθέμενα σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται ο γιος του Τζο Μπάιντεν και συμμορφωνόταν – τις περισσότερες φορές – στις υποδείξεις της συντονίστριας, Κρίστεν Γουέλκερ.
Επί της ουσίας, δεν υπήρξαν ιδιαίτερες εκπλήξεις, ούτε κάποιο χτύπημα knock-out. Ο Τραμπ είπε πολλές ανακρίβειες και ψεύδη, ενώ έκανε και μία σειρά από αλλόκοτες παρεμβάσεις – π.χ. περηφανεύθηκε για το πόσο καλή σχέση έχει με τον δικτάτορα της Β. Κορέας, ο οποίος «δεν συμπαθούσε τον Ομπάμα», ενώ επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι οι Δημοκρατικοί, στο πλαίσιο της πολιτικής ενεργειακής αναβάθμισης που προτείνουν, θέλουν να χτίσουν κτίρια «με πολύ μικρά παράθυρα».
Ο Μπάιντεν έχασε ευκαιρίες να τον στριμώξει, ειδικά σχετικά με τις εξαρτήσεις του από ξένα συμφέροντα, και δεν ήταν ιδιαίτερα ευφραδής στην προώθηση των βασικών του πολιτικών, όπως την εξέλιξη του Obamacare στην Υγεία ή τη δική του εκδοχή της πράσινης μετάβασης. Δεν είχε όμως κάποια κακή στιγμή, που να ενισχύει την προπαγάνδα των Ρεπουμπλικανών ότι βρίσκεται στα όρια της γεροντικής άνοιας. Σε γενικές γραμμές, επιβεβαίωσε την εικόνα ενός έντιμου, αξιοπρεπούς πολιτικού, που νοιάζεται για τη μεσαία τάξη και που θα επαναφέρει την πολυπόθητη κανονικότητα στο Οβάλ Γραφείο.
Βρισκόμαστε πλέον 11 ημέρες από τις εκλογές. Ήδη περισσότερα από 47 εκατομμύρια άτομα έχουν ψηφίσει στις πολιτείες όπου δίνεται αυτή δυνατότητα, δημιουργώντας προσδοκίες ότι το θα καταρριφθεί το ρεκόρ προσέλευσης (139 εκατομμύρια ψήφοι) του 2016. Παρά τις σκοτεινές προειδοποιήσεις και τις απειλές του Τραμπ, έως τώρα όλα εξελίσσονται ομαλά. Ο Τζο Μπάιντεν προηγείται κατά περίπου δέκα μονάδες στις εθνικές δημοσκοπήσεις, κατά 6-8 μονάδες στις τρεις κρίσιμες πολιτείες που χρειάζεται να επαναφέρει στη στήλη των Δημοκρατικών για να κερδίσει (Πενσιλβέινια, Ουισκόνσιν, Μίσιγκαν) και είναι μπροστά ή ισόπαλος με τον αντίπαλό του σε άλλες έξι πολιτείες όπου ο Τραμπ επικράτησε το 2016. Ο Τραμπ έχει ακόμα ένα μονοπάτι προς τη νίκη. Αλλά με κάθε μέρα που περνάει, γίνεται πιο στενό και δύσβατο. Το δεύτερο και τελευταίο debate δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει τις προοπτικές του.
Γιάννης Παλαιολόγος
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ