Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018

Η Δούρου είναι 5 χρόνια περιφερειάρχης αλλά φταίνε οι άλλοι απλά Συριζαίκα



Η Δούρου έχει κληθεί επιτέλους ως ύποπτη τέλεσης αδικημάτων για την περυσινή τραγωδία στη Μάνδρα μαζί με άλλα εννέα πρόσωπα και εμφανίστηκε με θράσος εχθές στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 για να μας πει απλά Συριζαίικα και αντρόπιαστα ότι δεν φταίει αυτή αλλά οι άλλοι.

Είπε με θράσος η Δούρου μετά από 5 χρόνια στην περιφέρεια ότι κάποιοι έχουν… μνήμη χρυσόψαρου για να συμπληρώσει ότι τα αντιπλημμυρικά έργα στη Μάνδρα έπρεπε να είχαν περατωθεί το 2003 και απέφυγε Συριζαίικα να απαντήσει τι έχει κάνει η ίδια εδώ και 5 χρόνια για να διορθώσει των άλλων τα λάθη.

Για το ό,τι οι κάτοικοι της περιοχής ζουν με την αγωνία για την πρώτη βροχή, η Περιφερειάρχης Αττικής σχολίασε ότι ανησυχούν, δικαιολογημένα,  επί πολλές δεκαετίες και όχι μόνον σήμερα.

Σημείωσε ότι μία αιτία της καταστροφής είναι το μπάζωμα του ρέματος Κοροπούλη και υπενθύμισε ότι έχει εγκρίνει αντιπλημμυρικά έργα μισού δισεκατομμυρίου ευρώ.

Σχετικά με τα πυρά που δέχεται , άφησε αιχμές ότι είναι υποκινούμενα ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019!! Δηλαδή ήθελε να μας πει ότι δεν είναι ανίκανη την πολεμάνε επειδή είναι ικανή!!!


Γιατί ο Καμμένος από χρήσιμος έγινε «βαρίδι» για τον Τσίπρα



Αφού για πάνω από 3 χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποίησε τον Πάν Καμμένο και τους ΑΝΕΛ, τώρα επιδιώκει ο ίδιος να απαλλαγεί από το βάρος του.

Η συνεργασία του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πολιτικές συνεργασίες στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας.

Δεν επρόκειτο απλώς για ένα «γάμο συμφέροντος» αλλά μια συνεργασία με μεγαλύτερο βάθος.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επεδίωκαν απλώς να συνεργαστούν με ένα κόμμα που προσθέτοντας την κοινοβουλευτική του δύναμη θα επέτρεπε να έχουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Επεδίωκαν μια συμμαχία που να μπορεί να στέλνει ένα ευρύτερο πολιτικό μήνυμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε τη συμμαχία με την «αντιμνημονιακή δεξιά»

Για ένα μεγάλο διάστημα ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελαν να δείχνουν ότι εκπροσωπούν και την «πατριωτική αντιμνημονιακή δεξιά», να δείχνουν ότι οι «πατριώτες» τους στήριζαν, να «κλείσουν το μάτι» και προς τη λιγότερο σκεπτόμενη και περισσότερο συνωμοσιολογική πλευρά του «αντιμνημονιακού κινήματος», τους κάθε είδους «ψεκασμένους».

Η τακτική αυτή επέτρεπε να παραπέμπουν στα πριν το 2015 γεγονότα και στην αντιφατική δυναμική που ήρθε στο προσκήνιο με τα κινήματα κατά των μνημονίων.

Επιπλέον, αυτή η συνεργασία λειτουργούσε. Ο Πάνος Καμμένος μπορούσε να κομπάζει ότι «έμαθε στον μικρό Αλέξη να γράφει και με το δεξί», να απολαμβάνει τα προνόμια της θέσης του ΥΕΘΑ, να επιβλέπει διαφόρων στρατιωτικών προμηθειών και να οργανώνει τελετές όπως αυτή των στεφανιών στους Σαλαμινομάχους.

Επιπλέον, και ο Πάνος Καμμένος και ο Αλέξης Τσίπρας είναι εξαιρετικά φιλοαμερικανοί στη στάση και στις επιλογές και άρα ούτε ως προς αυτό είχαμε κάποια σύγκρουση.

Από τη μεριά του βέβαια, ο Πάνος Καμμένος γενικά στήριξε την κυβέρνηση. Διαφοροποιήθηκε σε ελάχιστα θέματα και σε αυτά αφού ήταν εξασφαλισμένο ότι η κυβέρνηση μπορούσε σε κάθε περίπτωση να έχει συσχετισμό για να περάσει τα μέτρα με τα οποία οι ΑΝΕΛ μπορεί να διαφωνούσαν.

Η νέα φάση και η στροφή στη σοσιαλδημοκρατία

Όμως, τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πλέον είμαστε βαθιά μέσα στην προεκλογική εκστρατεία. Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει το σχεδιασμό του όχι για να εξασφαλίσει έστω και οριακά ξανά την κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά για να κατακτήσει τη δεύτερη θέση, με μικρή διαφορά από τη ΝΔ, έτσι ώστε να μπορεί να διεκδικήσει ξανά την εξουσία σε επόμενη φάση.

Μόνο που για να το κάνει αυτό δεν χρειάζεται πια τη φυσιογνωμία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το αντιφατικό αμάλγαμα αριστεράς και ακροδεξιάς, «δικαιωματισμού» και «Πάνω Πλατείας», ευρωπαϊσμού και «πατριωτισμού».

Πλέον η γραμμή και το «αφήγημα» του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διεκδίκηση του «Κέντρου» και η προσπάθεια να αναδειχτεί στην Κεντροαριστερά της μεταμνημονιακής εποχής.

Μόνο που αυτό απαιτεί και άλλες συμμαχίες. Αυτό δείχνουν καταρχάς οι εκτεταμένες επαφές με τους Ευρωσοσιαλιστές. Άλλωστε, το μισό Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, πια ούτε που θέλει να βλέπει τους ΣΥΡΙΖαίους. Όμως, οι συμπράξεις με σοσιαλδημοκράτες δεν περιορίστηκαν μόνο στις διεθνείς επαφές αλλά και στο εσωτερικό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθετικά διεκδικεί να κάνει διεύρυνση προς το χώρο της κεντροαριστεράς. Το έκανε το 2015, το κάνει και τώρα με την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και άλλα στελέχη. Το κάνει επίσης με τις ανοιχτές προτάσεις προς τα κόμματα της κεντροαριστεράς, αλλά και με την εμφανή συστηματική προσπάθεια να προσεταιριστεί στελέχη, διανοουμένους, δημόσια πρόσωπα εν γένει από αυτό το χώρο.

Μόνο που μια τέτοια φυσιογνωμία μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας δεν χωράει τους ΑΝΕΛ και τους ακροδεξιούς επιτονισμούς τους.

Για την ακρίβεια, ο νέος «ρεαλισμός» ενός Τσίπρα, που είναι ο καλύτερος συνομιλητής και της ΕΕ και των ΗΠΑ, που αναζητεί επενδύσεις, που θέλει την «έξοδο στις αγορές», δεν μπορεί να συνδυάζεται με την πρακτική και την αισθητική των ΑΝΕΛ.

Η δήλωση του Τσίπρα στη Wall Street Journal ότι «Νομίζω πως η κυβέρνησή μου θα επιβιώσει, αλλά δεν ξέρω εάν θα επιβιώσει ο συνασπισμός. Όμως, αυτό είναι κάτι που θα αποφασίσει ο εταίρος μου», απλώς επιβεβαίωσε ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ εξετάζει με δική του πρωτοβουλία τη ρήξη με την Πάνο Καμμένο.

Η ανάγκη καθησυχασμού της εσωκομματικής αντιπολίτευσης
Σε όλα αυτά προσθέστε και μια εσωκομματική διάσταση. Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ εξακολουθεί να αποτελεί «κόκκινο πανί» για τις διάφορες αριστερές αντιπολιτεύσεις εντός του κυβερνώντος κόμματος.

Από τους 53+ έως τον Νίκο Φίλη, όλοι συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνεργάζεται με ένα ακροδεξιό κόμμα και ότι χρειάζεται άλλο πλαίσιο συμμαχιών.

Αυτή είναι και η βασική κριτική που κάνουν στον Νίκο Παππά και άλλα πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του Αλέξη Τσίπρα.

Μια ρήξη με τον Πάνο Καμμένο θα καθησύχαζε αυτά τα κομμάτια και θα επέτρεπε να συμμετάσχουν ακόμη πιο αποφασιστικά στην προεκλογική μάχη.

Η μεθόδευση της ρήξης

Γι’ αυτό το λόγο και πλέον ο Αλέξης Τσίπρας μεθοδεύει τη ρήξη με τον Πάνο Καμμένο. Ούτως ή άλλως γνώριζε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν θα μπορούσε να υπερψηφιστεί από τον αρχηγό των ΑΝΕΛ. Γι’ αυτό το λόγο και πλέον χρησιμοποιεί την προσπάθεια να διαμορφώσει πλειοψηφία για τη συμφωνία ως μοχλό και για να διαμορφώσει μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία για το τελευταίο μέρος τη θητείας της κυβέρνησης.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να αποφύγει τον κίνδυνο να πέσει η κυβέρνηση πριν την υπερψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και ταυτόχρονα να δώσει στον Πάνο Καμμένο τη δυνατότητα να κάνει την ηρωική του έξοδο.

Γιατί κακά τα ψέματα και ο αρχηγός των ΑΝΕΛ ήξερε ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει έτσι, ιδίως από τη στιγμή που το κόμμα του διαλύεται σε «πραγματικό χρόνο», μην αντέχοντας τις παλινωδίες της ηγεσίας.

Αντίθετα, μια ηρωική έξοδος πάνω στο Μακεδονικό θα επιτρέψει και στον Πάνο Καμμένο έστω τη δυνατότητα μιας κάπως πιο αξιοπρεπούς προεκλογικής εκστρατείας.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι προφανές ότι η συμφωνία ότι το θέμα «θα τεθεί ξανά τον Μάρτιο» απλώς αποτυπώνει τον οδικό χάρτη του πολιτικού διαζυγίου ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ.


Πηγή : in.gr


384 οι νεκροί από το τσουνάμι στην Ινδονησία



Σε 384 ανήλθε ο αριθμός των νεκρών από τον ισχυρό σεισμό 7,5 βαθμός της κλίμακας ρίχτερ και το τσουνάμι που ακολούθησε στην Ινδονησία, σύμφωνα με την υπηρεσία διαχείρισης των καταστροφών.

Το 2004, ο μεγάλος σεισμός που σημειώθηκε ανοικτά του νησιού Σουμάτρα και προκάλεσε τσουνάμι είχαν χάσει την ζωή τους 226.000 άνθρωποι εκ των οποίων 120.000 στην Ινδονησία.







Ο Κατρούγκαλος ελπίζει να ξεπουληθεί γρήγορα η Μακεδονία στους Σκοπιανούς



Την ελπίδα του ότι θα ξεπουληθεί εύκολα η Μακεδονία στους Σκοπιανούς εξέφρασε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και περιμένει ότι θα υπάρξει μια θετική απάντηση στο δημοψήφισμα στην πΓΔΜ.

Η συνέντευξη του Γιώργου Κατρούγκαλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ :

Το πρωί της Κυριακής ανοίγουν οι κάλπες στην πΓΔΜ για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος επί της συμφωνίας των Πρεσπών. Ποιο είναι το μεγάλο στοίχημα του δημοψηφίσματος;

Περιμένουμε μια θετική απάντηση στο δημοψήφισμα, σε μια συμφωνία που είναι αμοιβαία επωφελής και για τις δύο χώρες, αλλά και, γενικότερα, σημαντική για την πολιτική σταθερότητα στα Βαλκάνια. Επομένως, το διακύβευμα είναι διπλό: και για τα δύο κράτη συνεπάγεται τη λήξη μιας πικρής αντιμαχίας που θα μπορούσε να έχει λήξει θετικά από τη δεκαετία του ’90. Στην πΓΔΜ, ειδικότερα, δίνει μια σαφή διέξοδο στις ευρωπαϊκές της προοπτικές. Από την άλλη πλευρά, αποτελεί ένα θετικό μήνυμα για την ειρήνη και τη σταθερότητα σε μια περιοχή που πάντα ήταν η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης.

Ποιο εκτιμάτε ότι θα είναι αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;

Όλα δείχνουν ότι θα είναι θετικό. Και επειδή τα κράτη δεν αυτοκτονούν, και το διακύβευμα για τη ΠΓΔΜ είναι πολύ σημαντικό, θεωρώ ότι θα επικρατήσει η λογική. Θα αντιληφθεί ο γειτονικός λαός ότι το εθνικό του συμφέρον, που συμπίπτει και το γενικό συμφέρον της διεθνούς κοινότητας και των γειτονικών κρατών, όπως είμαστε εμείς, για ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή.

Συμμερίζεστε τις ανησυχίες για τον βαθμό συμμετοχής στο δημοψήφισμα;

Υπάρχει ένα ζήτημα ως προς τη συμμετοχή, όχι με την πραγματική συμμετοχή, αλλά με αυτή που θα απεικονιστεί σε σχέση με τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους. Απ΄ ό,τι διαβάζουμε, από το 1,8 εκατ. που περιλαμβάνουν οι εκλογικοί κατάλογοι, ένας μεγάλος αριθμός είναι άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί γιατί έχουν πεθάνει, και προφανώς στις δημοκρατικές εκλογές οι νεκροί δεν ψηφίζουν, και υπάρχει ένας επίσης μεγάλος αριθμός -υπολογίζεται ίσως και γύρω στους 400.000- που είναι μετανάστες. Επομένως, υπάρχει ένα ζήτημα ως προς τη συμμετοχή, που ελπίζω όμως ότι και αυτό δεν θα είναι τέτοιο που να αμφισβητήσει τη σαφή δήλωση της βούλησης του γειτονικού λαού στο δημοψήφισμα.

Πώς εκτιμάτε ότι επηρεάζουν τους πολίτες της γείτονας χώρας οι αλλεπάλληλες επισκέψεις δυτικών ηγετών και υψηλόβαθμων παραγόντων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Σκόπια;

Θεωρώ ότι αντανακλούν αυτό που προανέφερα, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν διακυβεύονται μόνο εθνικά συμφέροντα της γειτονικής χώρας, αλλά και ένα γενικότερο, για το οποίο έχει λόγο η διεθνής κοινότητα, να σταθεροποιηθεί η περιοχή. Έτσι ερμηνεύω, λοιπόν, την παρουσία των ξένων ηγετών και όχι ως μια προσπάθεια να επέμβουν και να επηρεάσουν το πολιτικό φρόνημα ενός ανεξάρτητου λαού.

Πώς αξιολογείτε τη ρητορική που ανέπτυξε ο πρωθυπουργός Ζάεφ την τελευταία εβδομάδα, και ιδίως τη δήλωσή του πως αν επικρατήσει το «Όχι» στο δημοψήφισμα ακυρώνεται η Συμφωνία των Πρεσπών, και πώς ερμηνεύετε από την άλλη τη δήλωση Ντιμιτρόφ, ότι το δημοψήφισμα δεν συνιστά νομική προϋπόθεση για τη διαδικασία επίλυσης;

Το δημοψήφισμα τυπικά είναι συμβουλευτικό, αλλά νομίζω ότι ο πρωθυπουργός Ζάεφ λέει επίσης κάτι προφανές, ότι όταν ρωτάμε ένα λαό πρέπει να παίρνουμε υπόψη και την απάντησή του. Οι περισσότεροι συνταγματολόγοι άλλωστε θα σας έλεγαν ότι από τη δημοκρατική αρχή απορρέει σαφής κανόνας κατά τον οποίο η βούληση του λαού όταν δηλώνεται με σαφήνεια πρέπει να είναι σεβαστή.

Ανησυχείτε ότι ενδεχόμενη οριακή επικράτηση του «Ναι» στο δημοψήφισμα, με χαμηλή συμμετοχή, θα δυσκολέψει το έργο της κυβέρνησης Ζάεφ για την επακόλουθη συνταγματική αναθεώρηση από τη Βουλή της πΓΔΜ;

Όχι, και παραπέμπω στην προηγούμενη απάντησή μου. Εφόσον ο λαός έχει ρητά και χωρίς αμφισβήτηση δηλώσει τη βούλησή του, νομίζω ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να την αποδεχτούν. Νομίζω ότι προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οι τελευταίες δηλώσεις του κ. Μιτσκόσκι, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως τουλάχιστον τις αντιλήφθηκα εγώ.

Γιατί επί 17 συναπτόμενα έτη δεν επιλύθηκε το ζήτημα;

Καταρχάς χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία το ΄92, εξαιτίας της επιλογής του κυρίου Σαμαρά να ανατρέψει την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος προσανατολιζόταν σε μια λύση ανάλογη με αυτή που προωθήσαμε εμείς, αν και με πολύ λιγότερες εγγυήσεις. Έκτοτε επικράτησαν στη γειτονική χώρα εθνικιστικοί κύκλοι, η αντιδραστική θέση των οποίων δεν επέτρεπε συμφωνίες ή ορθολογικές λύσεις.

Πιστεύετε ότι υπάρχει η απαιτούμενη πλειοψηφία στη Βουλή προκειμένου να υπερψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών από την Ελλάδα;

Δεν έχω καμία αμφιβολία.

Με δεδομένη τη θέση του κυβερνητικού σας εταίρου, μπορεί το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ να κρίνει τον χρόνο των εκλογών;

Όπως δήλωσε στη σχετική του συνέντευξη ο πρωθυπουργός στη Wall Street Journal, αν οι εταίροι μας επιλέξουν να φύγουν από την κυβέρνηση, προφανώς δεν θα διατηρηθεί ο υφιστάμενος κυβερνητικός σχηματισμός, η κυβέρνηση όμως θα παραμείνει γιατί η δεδηλωμένη δεν χάνεται παρά μόνον αν υπερψηφιστεί πρόταση μομφής.

Η ΝΔ και ο πρόεδρος της Κυριάκος Μητσοτάκης θα καταψηφίσουν τη Συμφωνία, λέγοντας πως πρόκειται για μια κακή συμφωνία. Τι απαντάτε;

Πρώτα- πρώτα το πιο κραυγαλέο χαρακτηριστικό της στάσης της ΝΔ είναι η ασυνέπεια. Ο κ. Μητσοτάκης κινείται σε ένα πολιτικό εκκρεμές, που ξεκινά με τη δήλωση του Ιανουαρίου του 2018, υπέρ της εθνικής λύσης, δηλαδή μιας σύνθετης ονομασίας erga omnes, ολοκληρώνεται όμως με την αποδοχή της ακροδεξιάς άποψης που μόνον το ΛΑΟΣ υποστήριζε, μέχρι την μετεγγραφή των γνωστών βουλευτών του στη ΝΔ. Αφήστε την άλλη μετατόπιση του εκκρεμούς, όχι στον χρόνο αλλά στον χώρο: άλλα λέει όταν είναι στην Ευρώπη, άλλα όταν είναι στην Ελλάδα. Αν πιστεύει πάντως ο κ. Μητσοτάκης ότι είναι εθνικά επιζήμια η συμφωνία, γιατί δεν λέει ότι εάν έρθει ποτέ στην κυβέρνηση -εγώ το αποκλείω, αλλά ο ίδιος έτσι υποστηρίζει, ότι θα έρθει- ότι θα την ακυρώσει; Στο κάτω- κάτω ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβγαλε την Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, από το στρατιωτικό ΝΑΤΟ. Μια συμφωνία η οποία είναι εθνικά επιζήμια θα έπρεπε να καταγγέλλεται. Γιατί δεν λέει εκ των προτέρων ότι θα το κάνει, αν πράγματι πιστεύει όσα λέει;

Πώς σχολιάζετε ότι η πολιτική ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάσσεται υπέρ της συμφωνίας και το Κίνημα Αλλαγής δήλωσε πως δεν θα την υπερψηφίσει;

Αυτό είναι μια ακόμα ανακολουθία, ένα ακραίο παράδοξο των επιλογών της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ. Είναι προφανές αναντίστοιχο να είναι αντίθετοι σε μια συμφωνία που είναι εθνικά επωφελής.

Δεν είναι το μόνο παράδοξο στη γενικότερη στρατηγική τους. Ακολουθούν, μήπως, αυτό που κάνουν οι Σοσιαλδημοκράτες στην Ευρώπη, την προσπάθεια δηλαδή να διαμορφωθεί ένα ευρύτερο προοδευτικό μέτωπο, το οποίο θα περιλαμβάνει την Αριστερά, τη Σοσιαλδημοκρατία, την Οικολογία; Αντιθέτως, ακολουθούν στο εσωτερικό, όχι απλώς μια τακτική διμέτωπου αγώνα, αλλά δηλώνουν ευθαρσώς ότι βασικός στόχος είναι η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό πρακτικά δημιουργεί μιαν άλυτη αντίφαση, όχι μόνο στο μεμονωμένο ζήτημα αλλά στη συνολική στρατηγική που ακολουθεί το κόμμα αυτό. Πού αυτοτοποθετείται, στο προοδευτικό ή το συντηρητικό μέτωπο; Εμείς προφανώς εξακολουθούμε να έχουμε ως εθνική και ευρωπαϊκή στρατηγική την ανάγκη να υπάρξει μια πειστική απάντηση απέναντι στο «γάμο» νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς, που στην Ελλάδα ενσαρκώνεται στη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη. Και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ο καθένας θα πρέπει να πάρει θέση απέναντι σε αυτό το βασικό δίλημμα, να διαλέξει το στρατόπεδο του.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ 


O Τσίπρας θέλει να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία ακόμη και αν ο κυβερνητικός του εταίρος αποσύρει τη στήριξή του.



Δήλωση Εκπρ. Τύπου της Ν.Δ. κυρίας Μ. Σπυράκη για τη χθεσινή συνέντευξη του κ. Τσίπρα

«Δεν υπάρχει στην ιστορία πρωθυπουργός που να έχει ισχυριστεί ότι θα παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία ακόμη και αν ο κυβερνητικός του εταίρος αποσύρει τη στήριξή του.

Το είπε ακόμη και αυτό ο κ. Τσίπρας. Ότι θα συνεχίσει να κυβερνά και χωρίς να έχει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας της Bουλής.

Τον καλούμε να αντιληφθεί ότι η χώρα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλη μια περίοδο οικονομικής και πολιτικής αστάθειας. Σε μια Δημοκρατία τον τελικό λόγο τον έχουν οι πολίτες».


Νέο «χτύπημα» από τον οίκο Moody's: Απειλεί με υποβάθμιση, αν δεν κοπούν οι συντάξεις!



Πρέπει να εφαρμοστούν στο ακέραιο οι ανειλημμένες υποχρεώσεις, τονίζει ο διεθνής οίκος, ο οποίος μας άφησε στάσιμους στην αξιολόγησή του - «Κάτω από τη βάση» παίρνει η Ελλάδα σε όλους τους τομείς που επηρεάζουν την πιστοληπτική της ικανότητα - Εύθραστες οι θετικές προοπτικές της οικονομίας, καθώς υπόκειται σε υψηλά ρίσκα «απρόβλεπτων γεγονότων».

Η πολυαναμενόμενη (και προεξοφλημένη από τις αγορές) αναβάθμιση της Ελλάδας από Moody's όχι μόνο δεν ήρθε, αλλά πλέον ο οίκος αξιολόγησης μας απειλεί ανοιχτά με υποβάθμιση, αν δεν περικοπούν οι συντάξεις τον Ιανουάριο!

Μετά την ψυχρολουσία της περασμένης Παρασκευής, όπως γράφει το newmoney.gr, όταν και ο οίκος τήρησε «σιγή ασυρμάτου», καθώς δεν δημοσιοποίησε έκθεση αξιολόγησης, όπως και αναμενόταν, αλλά και μετά την προχθεσινή «παγωμάρα», όπου και απλώς μας κράτησε στάσιμους στο «Β3», η Moody's επιστρέφει με μια αρκετά απειλητική ανάλυση.

Σύμφωνα με τον οίκο αξιολόγησης, εάν η Ελλάδα δεν προβεί τελικά σε περικοπή συντάξεων και δεν εφαρμόσει «κατά γράμμα» τις ανειλημμένες υποχρεώσεις της απέναντι στους πιστωτές, θα υπάρξει υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας.

Η Moody's επισημαίνει πως, δεδομένου του positive outlook (θετικές προοπτικές) που διατηρεί για την Ελλάδα, μια υποβάθμιση υπό κανονικές συνθήκες στην παρούσα φάση δεν είναι τόσο πιθανή.

Ωστόσο, όπως τονίζει ο οίκος, η Ελλάδα «υπόκειται σε υψηλό ρίσκο απρόβλεπτων γεγονότων» και γι' αυτό ο οίκος την αξιολογεί με High+ στην κατηγορία event risk, γεγονός που, σε συνδυασμό με μια πολιτική της κυβέρνησης που παρεκκλίνει από τις προβλεπόμενες μεταρρυθμίσεις και υποχρεώσεις, θα μπορούσε να οδηγήσει τελικά σε υποβάθμιση.

Σημείωνεται επίσης πως η βαθμολογία της Ελλάδας σε όλες τις υπόλοιπες σημαντικές κατηγορίες οι οποίες επηρεάζουν την αξιολόγηση της πιστοληπτικής της ικανότητας είναι κάτω του μετρίου.

Η χρηματοπιστωτική ισχύς, οι τράπεζες, το πολιτικό ρίσκο και ο κίνδυνος λόγω χαμηλής ρευστότητας είναι όλες κατηγορίες, όπου η Ελλάδα βαθμολογείται είτε με Low+ είτε Moderate-, με το Moderate να αποτελεί την «βάση».

«Εάν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να αποκλίνει από τις δεσμεύσεις της και ανατρέψει μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί και έχουν ψηφισθεί, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν πιέσεις για την αξιολόγηση» τονίζει χαρακτηριστικά ο οίκος.

Αξίζει να σημειώσουμε πως η Moody’s είχε αναφέρει «μετά τη διπλή αναβάθμιση τον περασμένο Φεβρουάριο δεν προγραμματίζαμε να προχωρήσουμε σε νέα κίνηση. Οι προοπτικές συνήθως μεταβάλλονται ή αποφασίζονται εντός 12-18 μηνών». Ετσι, όπως είχε τονίσει χαρακτηριστικά, θα «ξαναεπισκεφθεί» την αξιολόγηση της χώρας -εκτός απροόπτου- το νωρίτερo τον Φεβρουάριο του 2019.

Οι προκλήσεις για τη χώρα

Οπως αναφέρει στη νέα έκθεσή του ο οίκος, η μείωση του εξαιρετικά υψηλού χρέους, η οποία απαιτεί τη συμμόρφωση με πολύ αυστηρούς δημοσιονομικούς στόχους για πολλά χρόνια, η επιμονή στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων, καθώς και ένα πολύ αδύναμο τραπεζικό σύστημα με ακόμη πολύ υψηλά μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, αποτελούν τεράστιες προκλήσεις για τη χώρα παρά την έξοδο από τα προγράμματα.

Πάντως, η Μoody’s αναγνωρίζει ότι, μετά τη συμφωνία στο Eurogroup, η Ελλάδα έχει χαμηλό κόστος εξυπηρέτησης του χρέους και μέτριες χρηματοδοτικές ανάγκες. Επίσης το πιστωτικό προφίλ της Ελλάδας υποστηρίζεται από τη βελτίωση των οικονομικών και δημοσιονομικών προοπτικών μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, ενώ οι πιστωτές της έχουν δεσμευθεί να προχωρήσουν σε περαιτέρω μέτρα ελάφρυνσης του χρέους εάν χρειαστεί στο μέλλον.

Οι παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναβάθμιση της Ελλάδας, τονίζει η Moody’s, είναι η διατήρηση της συνετής δημοσιονομικής πολιτικής και η συνέχιση των προσπαθειών στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων που έγιναν τα τελευταία χρόνια, ένδειξη επιτυχούς επιστροφής στις αγορές, καθώς και η ταχύτερη βελτίωση των συνθηκών στον τραπεζικό κλάδο.

Επίσης, στους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε υποβάθμιση συμπεριλαμβάνονται οι ενδεχόμενες εντάσεις με τους πιστωτές για άλλους λόγους. Αυτό, όπως τονίζει, θα έθετε σε κίνδυνο τη στήριξη της Ευρωζώνης προς την Ελλάδα. Η Moody’s επισημαίνει επίσης πως υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με τις προοπτικές της ανάπτυξης στο μεσοπρόθεσμο διάστημα, αλλά και τις επιπτώσεις των επίμονα χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης.

Παρόλο που αναμένει ότι οι προοπτικές της Ελλάδας θα βελτιωθούν βραχυπρόθεσμα, παραμένουν σημαντικά εμπόδια στην επίτευξη διατηρήσιμης ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της χαμηλής αποταμίευσης, καθώς και των χαμηλών ρυθμών επενδύσεων.

Σοβαρές αμφιβολίες παραμένουν επίσης και για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης της Ελλάδας, όπως προειδοποιεί, λόγω των δυσμενών δημογραφικών στοιχείων και της μετανάστευσης μεγάλου ποσοστού των νέων, καθώς και εκείνων με υψηλό μορφωτικό επίπεδο.

Παρά τη συμφωνία στο Eurogroup, το ελληνικό χρέος θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα για δεκαετίες, όπως επισημαίνεται, και ακόμα και μικρές αποκλίσεις όσον αφορά τις δημοσιονομικές ή οικονομικές επιδόσεις μπορεί να καταστήσουν τη διαδρομή του χρέους μη βιώσιμη.

Η Ελλάδα πάντως θα εξακολουθήσει να εξαρτάται από τη διαρκή πολιτική στήριξη των χωρών-πιστωτών της Ευρωζώνης. Παρόλο που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υποστήριξή τους προς την Ελλάδα είναι επί του παρόντος πολύ ισχυρή, η πολιτική δυναμική των χωρών αυτών μακροπρόθεσμα είναι λιγότερο εξασφαλισμένη, προειδοποιεί η Moody’s.


Πηγή : protothema.gr


Στη Βουλή δικογραφία για τον Καμμένο μετά από μήνυση της Ντόρας Μπακογιάννη



Δικογραφία η οποία σχηματίστηκε μετά από μήνυση που κατέθεσε η βουλευτής της ΝΔ, Ντόρα Μπακογιάννη, κατά του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, διαβιβάστηκε στη Βουλή.

Αφορμή για τη μήνυση της πρώην υπουργού ήταν ένα tweet του κ. Καμμένου, σύμφωνα με το οποίο: «Με ομήρους 2 Έλληνες στρατιωτικούς η Ντόρα Χριστοφοράκου-Μαρινάκη πάει να υποβάλει τα σέβη της στο Σουλτάνο, το ΣΚΑΙ-ΧΑΜΠΕΡ λιβανίζει ενώ αποκαλεί προδότη τον Έλληνα πρωθυπουργό που δεν στέλνει ούτε κλητήρα λόγω αιχμαλωσίας 2 αδελφών μας. Η Τούρκικη ηρωίνη πληρώνει…ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!!!».