Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2023

Έρευνες για «περιπτώσεις σεξουαλικής βίας» από τρομοκράτες της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου

 



Η ισραηλινή αστυνομία ανακοίνωσε ότι ερευνά «πολλές περιπτώσεις» σεξουαλικής βίας από τους ενόπλους της Χαμάς κατά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου βεβαιώνοντας ότι έχει συγκεντρώσει «μεγάλο αριθμό μαρτυριών» σχετικά με βιασμούς.

«Κανένα εν ζωή θύμα δεν έχει πει ότι βιάστηκε», αλλά «έχουμε πολλούς αυτόπτες μάρτυρες για μεγάλο αριθμό υποθέσεων», ανακοίνωσε ο Νταβίντ Κατς, επικεφαλής της υπηρεσίας ηλεκτρονικού εγκλήματος της μονάδας Lahav της αστυνομίας.

Η αστυνομία, σύμφωνα με την οποία η έρευνα μπορεί να διαρκέσει «έξι έως οκτώ μήνες», αρνήθηκε να δώσει συγκεκριμένο αριθμό σχετικά με τα θύματα. Αλλά έδωσε στον Τύπο την μαγνητοσκοπημένη μαρτυρία επιζήσασας του ρέιβ πάρτι στο κιμπούτς Ρέιμ, η οποία περιγράφει έναν ομαδικό βιασμό γυναίκας που πυροβολήθηκε κατά την διάρκεια της επίθεσης, ακρωτηριασμούς και δολοφονία.

«Εχουμε στην διάθεσή μας μεγάλο αριθμό μαρτυριών μελών του ZAKA», της οργάνωσης που ασχολείται με την περισυλλογή ανθρώπινων λειψάνων, από τις πρώτες που έφθασαν στους τόπους των σφαγών, ανακοίνωσε η αστυνομία. «Είδαμε επίσης πτώματα γυναικών χωρίς παντελόνι ή εσώρουχο».



Δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Καγκελάριο της Γερμανίας Olaf Scholz


 

Δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Καγκελάριο της Γερμανίας Olaf Scholz στο Βερολίνο.



Αξιότιμε Καγκελάριε Scholz, αγαπητέ Olaf, ευχαριστώ γι’ αυτή τη θερμή υποδοχή σε μία συνάντηση που επιβεβαιώνει τους διαχρονικούς δεσμούς Ελλάδας και Γερμανίας, αλλά και τις εξαιρετικές σχέσεις μας. Σχέσεις οι οποίες ισχυροποιούνται μέσα από τις διακυμάνσεις των κοινών προκλήσεων τις οποίες αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες μας.

Είμαστε, άλλωστε, εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, είμαστε συνοδοιπόροι στον δρόμο της ενίσχυσης της δημοκρατίας. Μοιραζόμαστε συνεπώς τις ίδιες αξίες, επιδιώκοντας τους ίδιους στόχους για ένα καλύτερο μέλλον.

Δεν ξεχνώ ότι η τελευταία επίσημη επίσκεψή μου στο Βερολίνο ήταν τον Μάρτιο του 2020, κυριολεκτικά λίγες ημέρες πριν «παγώσει» ολόκληρη η ήπειρος προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την καταιγίδα του κορονοϊού.

Ευτυχώς σήμερα αυτός ο εφιάλτης έχει περάσει και παρά τις δυσκολίες που μεσολάβησαν τα νέα που σας φέρνω από την Ελλάδα είναι πολύ πιο αισιόδοξα από τότε, με την πατρίδα μου να γράφει ήδη ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της.

Από «μαύρο πρόβατο» στα χρόνια της κρίσης, διαθέτει πλέον μία από τις πιο σταθερές οικονομίες στην ευρωζώνη. Διατηρεί δυναμικούς ρυθμούς ανάπτυξης, περιορίζοντας την ανεργία. Προσελκύει περισσότερες επενδύσεις από ποτέ. Αυξάνει τις εξαγωγές, τη βιομηχανική παραγωγή. Ενώ, παράλληλα, στηρίζει το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, ακολουθώντας μία συνετή πολιτική, που μας επιτρέπει να επιτυγχάνουμε διατηρήσιμα πρωτογενή πλεονάσματα.

Φέτος, μάλιστα, αναμένεται να καταρρίψουμε το ιστορικό ρεκόρ τουριστικών εσόδων και αφίξεων, με τους Γερμανούς επισκέπτες να προτιμούν και πάλι τη χώρα μας.

Και όλα αυτά καθώς το δημόσιο χρέος κινείται ήδη κάτω από το 170% του ΑΕΠ, συνεχίζει να συρρικνώνεται. Θα γνωρίζετε άλλωστε -όπως έχουμε συζητήσει- ότι η Ελλάδα έχει την πρώτη θέση στην ταχύτερη μείωση χρέους παγκοσμίως.

Η πρόσφατη ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας σηματοδοτεί μια συνολική εθνική πρόοδο σε εξέλιξη.

«Κλειδιά» για τα παραπάνω αναδεικνύονται δύο στοιχεία: πρώτον, ο ακλόνητος προσανατολισμός μας στις μεταρρυθμίσεις που αποτυπώνεται σε ένα γόνιμο έργο εδώ και κάτι παραπάνω από τέσσερα χρόνια. Και, δεύτερον, η πολιτική σταθερότητα, την οποία επιβεβαίωσε και η ανανεωμένη λαϊκή εντολή προς την κυβέρνηση στις τελευταίες εκλογές.

Σε αυτό το νέο κεφάλαιο, βέβαια, πρέπει να πω ότι αρκετές σελίδες γράφει και η διμερής μας συνεργασία. Γερμανικές επιχειρήσεις πρωτεύουν μεταξύ των ξένων επενδυτών στην Ελλάδα και μάλιστα σε δυναμικούς τομείς, όπως οι τηλεπικοινωνίες, τα αεροδρόμια αλλά και η ψηφιακή και η πράσινη τεχνολογία.

Εξίσου ευνοϊκό είναι και το περιβάλλον στο διμερές εμπόριο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Γερμανία είναι ο δεύτερος βασικός προμηθευτής, ενώ ταυτόχρονα ο τρίτος μεγαλύτερος πελάτης των ελληνικών προϊόντων. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι θα είναι και η τιμώμενη χώρα στην επόμενη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, στην οποία είχα την ευκαιρία να προσκαλέσω προσωπικά και τον Καγκελάριο Scholz.

Όπως κοινός είναι και ο βηματισμός μας στην πράσινη μετάβαση, με ίσως πιο εμβληματικό σύμβολο της ελληνογερμανικής συνεργασίας το project της Αστυπάλαιας. Το πράσινο νησί το οποίο ονομάστηκε και «πεταλούδα του Αιγαίου».

Τέλος, σταθερή γέφυρα μεταξύ μας παραμένει η ζωντανή ελληνική κοινότητα που ζει και προκόβει εδώ. Κάτι παραπάνω από μισό εκατομμύριο πολίτες που έχουν ενταχθεί αρμονικά στην τοπική κοινωνία, συμβάλλοντας στην οικονομική πρόοδο αλλά και στον εμπλουτισμό της κουλτούρας της.

Στις συζητήσεις μας, ξεχωριστή θέση είχε και η γεωστρατηγική σημασία του πράσινου ενεργειακού διαδρόμου, μεταξύ νότιας και βόρειας Ευρώπης, συνδέοντας χώρες που έχουν μεγάλη παραγωγή αιολικής ενέργειας, κυρίως τον χειμώνα, όπως η Γερμανία, με αυτές που παράγουν πολλή ηλιακή ενέργεια κυρίως το καλοκαίρι, όπως η Ελλάδα.

Είναι ένα σημαντικό βήμα απεξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια, αλλά ταυτόχρονα και ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και έναν τομέα με πολλές προοπτικές για κοινές δράσεις μεταξύ των χωρών μας.

Μας απασχόλησε, επίσης, και η αναθεώρηση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, η συζήτηση του οποίου, όπως γνωρίζετε, διαρκεί ακόμα -έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου τις τελευταίες εβδομάδες- και αυτό γιατί, όπως γνωρίζετε, η Αθήνα επιμένει ότι απαιτούνται πρόσθετοι πόροι για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών αλλά και του μεταναστευτικού προβλήματος.

Μιλάμε, άλλωστε, για προκλήσεις που η συγκυρία τις καθιστά προτεραιότητες για ολόκληρη την Ευρώπη. Aπό τη μία πλευρά οι γενικευμένες επιθέσεις της κλιματικής κρίσης και από την άλλη η νέα αναταραχή στη Μέση Ανατολή. Ειδικά με την τελευταία να εξελίσσεται, είναι πολύ πιθανό κράτη της πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα, να αντιμετωπίσουν νέες ισχυρές πιέσεις στα σύνορά τους, με νέες ροές που θα προστεθούν στις σημερινές, επιβαρύνοντας τους ήδη μεγάλους αριθμούς προσφύγων που φιλοξενούμε.

Η Γερμανία γνωρίζει και αναγνωρίζει τις προσπάθειές μας να προστατεύουμε καθημερινά τα εθνικά και τα ευρωπαϊκά μας σύνορα. Και χαίρομαι, γιατί πρόσφατα και το κράτος σας αποφάσισε να αναθεωρήσει το καθεστώς κοινωνικών παροχών προς πολίτες τρίτων χωρών που εισέρχονται σε αυτό.

Θέλω να τονίσω, ότι η αρωγή της Ευρώπης οφείλει να γίνει εντονότερη και να εκδηλωθεί πολύπλευρα και συντονισμένα. Το νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου πρέπει να ολοκληρωθεί σύντομα, στη βάση της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών μεταξύ κρατών-μελών.

Έχουμε συζητήσει και με τον Καγκελάριο πώς θα αντιμετωπίσουμε πραγματικά, υπαρκτά προβλήματα δευτερογενών ροών, τα οποία χρήζουν μίας κοινής στρατηγικής, μίας κοινής προσέγγισης μεταξύ των δύο χωρών μας.

Για να το πω διαφορετικά, χρειαζόμαστε τώρα όσο ποτέ ένα δυναμικό σχέδιο με διπλή κατεύθυνση: αφενός την αποτροπή των παράνομων διελεύσεων και αφετέρου τη διαχείριση των νόμιμων μεταναστευτικών ροών.

Την ευρωπαϊκή μας ατζέντα, βέβαια, συμπλήρωσαν και τα Δυτικά Βαλκάνια, στο πλαίσιο του διευρυνσιακού πακέτου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2023.

Αναφερθήκαμε στα περιφερειακά σχήματα συνεργασίας που βοηθούν την προετοιμασία της σταδιακής ενσωμάτωσης στην Ευρώπη, στη Διαδικασία του Βερολίνου, στην οποία ο Καγκελάριος Scholz παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Διαδραματίζει ασφαλώς ουσιαστικό ρόλο στην πορεία αυτή. Με την προσαρμογή, όμως, στο κοινοτικό κεκτημένο και τον σεβασμό στο κράτος δικαίου να παραμένουν ακρογωνιαίοι λίθοι της ενταξιακής διαδικασίας.

Σε ό,τι αφορά το Μεσανατολικό, Ελλάδα και Γερμανία υποστηρίζουν το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα μετά τη βάναυση επίθεση στο έδαφός του. Το δικαίωμα, όμως, αυτό πρέπει να ασκείται με βάση τους κανόνες του πολέμου, του Διεθνούς Δικαίου και κυρίως του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου.

Και οι δύο χώρες, άλλωστε, ήμασταν απολύτως σαφείς: διαχωρίζουμε την τρομοκρατική Χαμάς από τον παλαιστινιακό λαό και βέβαια εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για το δράμα στη Γάζα και τη διαμορφούμενη ανθρωπιστική κρίση.

Υποστηρίζουμε κάθε βοήθεια προς τους αμάχους, μέσω ανθρωπιστικών παύσεων και διαδρόμων βοήθειας για φάρμακα και τρόφιμα. Και, όπως έχω πει πολλές φορές, η Ελλάδα και λόγω της γεωγραφικής της γειτνίασης είναι έτοιμη να παίξει τον ρόλο που της αναλογεί σε αυτήν την προσπάθεια ανακούφισης της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα.

Θα επαναλάβω πάντως, όπως είπε και ο Καγκελάριος, ότι η οριστική λύση δεν θα υπάρξει εάν δεν είναι πολιτική. Η οριστική λύση μπορεί να είναι μόνο μία λύση για την ίδρυση δύο κρατών, σύμφωνη με τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Δίκαιο.

Και είναι το Διεθνές Δίκαιο που πρέπει να επικρατήσει και στην Ουκρανία, στο πλευρό της οποίας Ελλάδα και Βερολίνο παραμένουν σταθερά, απορρίπτοντας κάθε μορφή αναθεωρητισμού.

Θυμίζω, μάλιστα, ότι η Ελλάδα συνεχίζει να προσφέρει, μέσω των λιμένων της Αλεξανδρούπολης αλλά και της Θεσσαλονίκης, εναλλακτικούς δρόμους μεταφοράς αγαθών από και προς τη δοκιμαζόμενη χώρα.

Ως Ευρωπαίοι εταίροι, τέλος, με τον Καγκελάριο συζητήσαμε και το Κυπριακό. Κοινός στόχος μας είναι να επανεκκινήσουν οι διαπραγματεύσεις στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ. Και χαιρετίζουμε την απόφαση του Γραμματέα του ΟΗΕ για την επιλογή Ειδικού Απεσταλμένου για το Κυπριακό. Με ρόλο, βέβαια, σε αυτές τις εξελίξεις, και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το προβλέπουν και τα συμπεράσματα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής.

Από την πλευρά μου, τέλος, ανέπτυξα στον Καγκελάριο Scholz την ελληνική προσπάθεια οι σχέσεις μας με την Τουρκία να επανέλθουν σε πιο ήρεμα νερά, με «πυξίδα» πάντα το Διεθνές Δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας.

Αγαπητοί φίλοι, ευχαριστώντας για τη φιλοξενία επιτρέψτε μου να ανταποδώσω απευθυνόμενος με λίγα λόγια στη γλώσσα σας:

Griechenland hat grosse Fortschritte gemacht und es ist nicht mehr das Land, das es einmal war. Griechenland und Deutschland können gemeinsam viel mehr erreichen, in einem Geist des Respekts, des Verständnisses und der Solidarität, aber auch durch eine noch engere Zusammenarbeit.

(Σε ανεπίσημη μετάφραση από τα γερμανικά): «Η Ελλάδα έχει κάνει μεγάλη πρόοδο και δεν είναι πλέον η χώρα που ήταν κάποτε. Γερμανία και Ελλάδα μπορούν να πετύχουν μαζί πολύ περισσότερα, σε πνεύμα σεβασμού, κατανόησης και αλληλεγγύης, αλλά και με ακόμα στενότερη συνεργασία».

Olaf, μια παροιμία που μοιραζόμαστε, εσείς λέτε, «In der Not erkennt man den Freund» και εμείς, «Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται». Καθώς, λοιπόν, οι προκλήσεις της εποχής μας απαιτούν τη διαρκή συνεργασία, είμαι σίγουρος ότι δύο φίλες χώρες θα την επιδιώξουμε ακόμα περισσότερο.

Δημοσιογράφος: Μία ερώτηση στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Οι θέσεις του Erdoğan και οι δικές σας είναι εντελώς διαφορετικές σε σχέση με τη Χαμάς, τι ρόλο παίζει αυτό στη συνάντησή σας με τον Erdoğan κατ’ αρχήν; Και δεύτερον, τι συγκεκριμένο προσδοκάτε από αυτή τη συνάντηση, τη συνέχιση της ύφεσης των τελευταίων μηνών ή κάτι περισσότερο από αυτό;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Δεν έχω να προσθέσω πολλά σε αυτά τα οποία είπε ο Καγκελάριος για τη Χαμάς. Η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση, δεν είναι απελευθερωτικό κίνημα. Κατά συνέπεια, οι πράξεις της καταδικάζονται από την ελληνική Κυβέρνηση με τον πιο απόλυτο, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Αρκεί να δει κανείς τις εικόνες της βάρβαρης επίθεσης στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου για να αντιληφθεί αυτό το οποίο εννοώ.

Από εκεί και πέρα, το γεγονός ότι διαφωνούμε με τον Πρόεδρο Erdoğan στον ρόλο της Χαμάς δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τον υποδεχθούμε στην Αθήνα, όπως τον υποδέχεται εξάλλου και ο Καγκελάριος Scholz στο Βερολίνο, για να επιχειρήσουμε να κάνουμε ένα βήμα προόδου στην ελληνοτουρκική προσέγγιση, η οποία έχει ξεκινήσει ουσιαστικά τους τελευταίους μήνες και η οποία έχει δώσει μέχρι στιγμής κάποια σημαντικά θετικά αποτελέσματα.

Επιδιώκουμε καλές σχέσεις με την Τουρκία, το έχω πει πολλές φορές, πάντα με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και κυρίως στο Δίκαιο της Θάλασσας. Και ακριβώς αυτήν την πρόοδο θα επιχειρήσουμε να κεφαλαιοποιήσουμε μέσα από την επίσκεψη του Προέδρου Erdoğan στην Αθήνα, στις 7 Δεκεμβρίου.

Δημοσιογράφος: Ερώτηση στον Έλληνα Πρωθυπουργό. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες άτομα που τους έχει χορηγηθεί άσυλο, που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα αλλά που δεν έχουν επιστραφεί στην Ελλάδα. Τι κάνει η κυβέρνησή σας ώστε στη βάση του Δουβλίνου να γίνει αυτό εφικτό; Γιατί αυτή τη στιγμή έχει παρεμποδιστεί κάτι τέτοιο; Πιστεύετε ότι η ελεύθερη διακίνηση ατόμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να διατηρηθεί υπό αυτές τις συνθήκες;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Κοιτάξτε να δείτε, η Ελλάδα έχει επιταχύνει σημαντικά την επεξεργασία των αιτήσεων χορήγησης ασύλου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ταυτόχρονα, έχει εφαρμόσει μια αυστηρή αλλά δίκαιη πολιτική φύλαξης των εξωτερικών μας συνόρων, η οποία έχει αποδώσει σημαντικούς καρπούς, καθώς έχουμε μειώσει σημαντικά τις μεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο. Και θα εξακολουθούμε να επιμένουμε σε αυτή την πολιτική.

Όπως είπα και πριν, το θέμα των δευτερογενών ροών μάς απασχολεί. Θέλω να είμαι απολύτως σαφής: όταν χορηγούμε άσυλο σε κάποιον ο οποίος φτάνει στην Ελλάδα, η πρόθεσή μας είναι αυτός να μείνει στην Ελλάδα. Εξάλλου, έχουμε μεγάλες ανάγκες ως προς το εργατικό δυναμικό της πατρίδας μας και θα θέλαμε οι άνθρωποι αυτοί να επιλέξουν να κάνουν την Ελλάδα τον μόνιμο τόπο παραμονής τους.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, λοιπόν, θα εξακολουθούμε να εργαζόμαστε μαζί με τον Καγκελάριο για να δούμε ζητήματα δευτερογενών ροών, τα οποία αντιλαμβάνομαι ότι όντως δημιουργούν ένα πρόβλημα στη Γερμανία, τα οποία όμως, πιστεύω ότι σε κλίμα συνεργασίας μπορούν να λυθούν.

Δημοσιογράφος: Κύριε Καγκελάριε, κ. Πρωθυπουργέ, για πολλά χρόνια βαριά σύννεφα σκίαζαν τις ελληνογερμανικές σχέσεις, κυρίως λόγω της δημοσιονομικής κρίσης. Θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Καγκελάριο αρχικά, πώς βλέπετε σήμερα την πορεία της ελληνικής οικονομίας; Αν την εμπιστεύεστε, αν θα την εμπιστευόσασταν από εδώ και στο εξής και τι περιθώρια υπάρχουν για περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας των δύο χωρών. Και αν, κ. Πρωθυπουργέ, αυτά τα σύννεφα έχουν φύγει και για εμάς, από τη δική μας πλευρά, αυτή η καχυποψία προς τη Γερμανία.

Και αν μου επιτρέπετε μία ερώτηση και στους δύο: επειδή και οι δύο χώρες, και η Αθήνα και το Βερολίνο, αντιμετωπίζουν έντονες πιέσεις από τον πληθωρισμό, αν πιστεύετε ότι θα πρέπει να γίνει κάτι σε ευρωπαϊκό επίπεδο πια. Σας ευχαριστώ.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Θέλω να σας πω ότι με τον Καγκελάριο συζητήσαμε ελάχιστα τα θέματα που αφορούν την οικονομία. Αυτό αποτελεί σίγουρα μια σημαντικό πρόοδο. Διότι η οικονομία αποτελούσε κατ’ εξοχήν το αντικείμενο των συζητήσεων με τη γερμανική πλευρά τα χρόνια της κρίσης. Αυτά έμειναν πίσω μας πια.

Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικότατα βήματα προόδου. Και αυτά τα βήματα αναγνωρίζονται από τη Γερμανία συνολικά και από τις γερμανικές επιχειρήσεις, οι οποίες εξακολουθούν να επενδύουν περισσότερο στην Ελλάδα.

Και νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να αλλάξουμε το αφήγημα των ελληνογερμανικών σχέσεων, να αφήσουμε πίσω μας μια περίοδο έντασης, προκαταλήψεων, καχυποψίας και να δούμε το μέλλον μέσα από το αισιόδοξο πρίσμα δύο χωρών που πατάνε καλά στα πόδια τους. Διαφορετικού μεγέθους προφανώς, διαφορετικών δυνατοτήτων, αλλά δύο χωρών οι οποίες μπορούν να συνεργαστούν και για ένα καλύτερο ευρωπαϊκό μέλλον, αλλά και για να ενισχύσουν περαιτέρω τις διμερείς τους σχέσεις.

Από εκεί και πέρα, για τον πληθωρισμό να πω μόνο ότι αποτελεί κεντρική πολιτική προτεραιότητα της κυβέρνησης να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να μειώσουμε την επιβάρυνση στα νοικοκυριά, κυρίως από τις τιμές των τροφίμων. Δεν θα μιλήσω αναλυτικά τώρα για όλα τα μέτρα τα οποία έχουμε εξαγγείλει. Αποτελεί όμως βαθιά μου πίστη ότι έχουμε δει τα χειρότερα στον πληθωρισμό.

Παρά ταύτα, θα εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε, στο πλαίσιο των δημοσιονομικών μας δυνατοτήτων, με όσα μέσα διαθέτουμε, κυρίως τους ασθενέστερους συμπολίτες μας, προκειμένου να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα σε ένα περιβάλλον το οποίο αντικειμενικά εξακολουθεί να είναι αρκετά δύσκολο.

Δημοσιογράφος: Κύριε Πρωθυπουργέ, κ. Καγκελάριε, ειπώθηκε ότι θα συναντήσετε σε σύντομο διάστημα τον Τούρκο Πρόεδρο, μπορούμε να αναμένουμε ότι θα υπάρξει αναβίωση της συμφωνίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας; Και τι συγκεκριμένα θα ήταν απαραίτητο για να υπάρξει η αναβίωση αυτή; Τι πρέπει να προσφέρει, λοιπόν, η Ευρώπη στην Τουρκία και τι αναμένεται από την Τουρκία;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Έχω πει πολλές φορές ότι επιδιώκουμε τη συνεργασία με την Τουρκία στο ζήτημα της διαχείρισης του προσφυγικού προβλήματος. Η Τουρκία φιλοξενεί τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στο παρελθόν έχει στηρίξει οικονομικά σημαντικά την Τουρκία για να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτήν την πολύ μεγάλη οικονομική πρόκληση, παρουσίας τόσων προσφύγων στο έδαφός της.

Πιστεύω ότι τους τελευταίους μήνες έχουμε κάνει και βήματα σε διμερές επίπεδο ώστε να εντατικοποιήσουμε τη συνεργασία μας με τις τουρκικές αρχές για να περιορίσουμε -στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό- τις βάρκες οι οποίες φεύγουν από τα τουρκικά παράλια. Αυτός είναι ο σκοπός μας.

Σκοπός μας είναι να μην φεύγουν βάρκες από την Τουρκία και να μην τίθενται σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, αναλαμβάνοντας ένα ταξίδι το οποίο από τη φύση του είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Θα το ξαναπώ για ακόμα μια φορά: δεν πρέπει οι διακινητές να καθορίζουν ποιος μπαίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι δουλειά της ίδιας της Ευρώπης και για να μπορέσει να πετύχει αυτήν την αποστολή πρέπει να συνεργάζεται με τις χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά της σύνορα.

Αυτή, λοιπόν, τη συνεργασία -σε διμερές αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο- θέλουμε να αναπτύξουμε με την Τουρκία. Όπως είπα, έχουμε κάνει κάποια βήματα προόδου αλλά έχουμε ακόμα πολλή δουλειά να κάνουμε.

Τέλος, να τονίσω στο ζήτημα αυτό την πολύ μεγάλη σημασία την οποία αποδίδω στη διατήρηση της ευρωπαϊκής βοήθειας προς τις χώρες οι οποίες βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό και στην αναθεώρηση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου η Ελλάδα επιμένει ότι χρειαζόμαστε αυξημένους πόρους προκειμένου αφενός να βοηθήσουμε χώρες όπως η Τουρκία, αφετέρου να βοηθήσουμε χώρες όπως η Ελλάδα, οι οποίες επιβαρύνονται από βαριές υποδομές που έχουν φτιαχτεί με ευρωπαϊκούς πόρους αλλά πρέπει να συντηρούνται και με ευρωπαϊκούς πόρους, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε τη διαχείριση του προσφυγικού όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική.

Και θα πω ακόμα μία φορά ότι στις υποδομές οι οποίες πρέπει να χρηματοδοτηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση εντάσσονται και φυσικά χερσαία εμπόδια, όπως ο φράχτης τον οποίο κατασκευάζουμε στον Έβρο. Ο φράχτης αυτός έχει σκοπό να προστατεύσει όχι τα ελληνικά σύνορα αλλά τα ευρωπαϊκά σύνορα και γι’ αυτό και πρέπει επίσης να απολαμβάνει ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.



Τα «γυρίζει» τώρα ο 16χρονος για την υπόθεση του πατέρα Αντωνίου

 



Νέα τροπή στην υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου δίνει η επιστολή του 16χρονου, βασικού κατήγορου του πατέρα Αντωνίου για τις πράξεις ασέλγειας σε βάρος τροφίμων της Δομής, με την οποία διαψεύδει πως έπεσε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης από τον ιδρυτή της Οργάνωσης.

Στην επιστολή του ο 16χρονος υποστηρίζει πως όσα κατέθεσε για τα περιστατικά ασέλγειας με θύμα τον ίδιο και δράστη τον πατέρα Αντώνιο ήταν ψέματα παρασυρόμενος από κάποιους που του προσέφεραν ακόμη και χρήματα προκειμένου να πλήξει τον ιερέα.

Παράλληλα, ο 16χρονος ζητά συγγνώμη από τον πατέρα Αντώνιο για το κακό που του προκάλεσε ενώ τις σχετικές κατηγορίες αποσύρει με επιστολή της και η μητέρα του επιβεβαιώνοντας πως το παιδί της είπε ψέματα.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, ο δεύτερος καταγγέλλων σε βάρος του πατέρα Αντωνίου για ασέλγεια εμμένει στην αρχική του θέση υποστηρίζοντας πως όσα έχει καταθέσει στην Ανακρίτρια είναι αληθή και βασίζονται σε μαρτυρίες.




Ξεκινούν αποχή οι συμβολαιογράφοι της Αθήνας

 



«Οι συμβολαιογράφοι αποφάσισαν αποχή από τα καθήκοντά τους απορρίπτοντας την ψηφιακή μεταρρύθμιση στις μεταβιβάσεις ακινήτων», σχολιάζει ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κωνσταντίνος Κυρανάκης, σε ανάρτησή του στο facebook, την απόφαση των συμβολαιογράφων να απέχουν από την ερχόμενη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου.

Συγκεκριμένα, ο κ. Κυρανάκης αναφέρει ότι «απαντώντας σε όσα ισχυρίζονται οι συνδικαλιστές εκπρόσωποί τους και με σκοπό την αδιαμεσολάβητη ενημέρωση των επαγγελματιών συμβολαιογράφων αλλά και του συνόλου των πολιτών, δημοσιεύω για πρώτη φορά το πλαίσιο των μέχρι τώρα συζητήσεών μας στις 5 θεσμικές συναντήσεις με τους Συλλόγους Συμβολαιογράφων.


Τι ζητάμε από τους συμβολαιογράφους:


1) Από τον Ιανουάριο του 2024, που μπαίνει σε λειτουργία ο ψηφιακός φάκελος μεταβίβασης ακινήτου, τα συμβόλαια να κατατίθενται σε ψηφιακό αρχείο (Αναγνώσιμο PDF, υπογεγραμμένο ηλεκτρονικά από τον Συμβολαιογράφο) μαζί με την περίληψη μεταγραφής.


2) Τα στοιχεία συμβαλλομένων να αντλούνται από το Μητρώο Πολιτών του gov.gr ώστε να αποφεύγονται λάθη.


3) Τα στοιχεία ακινήτου να αντλούνται από τη βάση δεδομένων του Κτηματολογίου, με δικαίωμα αλλαγής στοιχείων σε περίπτωση βεβαίωσης Μηχανικού.


4) Να μην υπάρχουν χειρόγραφες παραπομπές στα τελικά συμβόλαια και να μην υποβάλλουν σαρωμένα αρχεία που δεν είναι αναγνώσιμα ψηφιακά.


Τι ΔΕΝ ζητάμε από τους Συμβολαιογράφους:


1) Δεν τους ζητάμε να αλλάξει απολύτως τίποτα στον τρόπο που διαπιστώνουν τη δικαιοπρακτική ικανότητα των συμβαλλομένων. Δεν καταργείται η αυτοπρόσωπη παρουσία ενώπιον συμβολαιογράφου ώστε να διαπιστωθεί η πραγματική βούληση των μερών, όπως ισχυρίζεται το συνδικαλιστικό τους όργανο.


2) Δεν επηρεάζεται καθόλου ο τρόπος που τηρούν το δικό τους πρωτότυπο αρχείο στο δικό τους γραφείο. Απλά το Ελληνικό Κράτος αντί να συνεχίσει να λαμβάνει έγχαρτα συμβόλαια, θα λαμβάνει ψηφιακά αντίγραφα συμβολαίου».


Καταλήγοντας ο κ. Κυρανάκης τονίζει ότι «αξίζει να συνειδητοποιήσει κανείς ότι από το Ταμείο Ανάκαμψης δαπανώνται 200 εκατομμύρια ευρώ για την ψηφιοποίηση των παλαιών συμβολαίων σε όλα τα Υποθηκοφυλακεία της χώρας. Εφόσον δεχθούν την ψηφιακή μεταρρύθμιση, οι μεταγραφές ακινήτων θα πραγματοποιούνται σε 1 ημέρα, αντί των πολύμηνων καθυστερήσεων που συμβαίνει σήμερα. Ας μας πουν λοιπόν συγκεκριμένα και με διαφάνεια, σε τι ακριβώς διαφωνούν».



Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συζήτηση με τον αρχηγό της γερμανικής αξιωματικής αντιπολίτευσης και Πρόεδρο του CDU Friedrich Merz


 

Τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε συζήτηση με τον αρχηγό της γερμανικής αξιωματικής αντιπολίτευσης και Πρόεδρο του CDU Friedrich Merz, στο πλαίσιο εκδήλωσης του Ιδρύματος Konrad Adenauer στο Βερολίνο.


Εισαγωγική τοποθέτηση του Πρωθυπουργού:

Καταρχάς, σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και σε ευχαριστώ, Friedrich, που συμφώνησες να έχουμε αυτή τη συζήτηση. Κοιτούσα αυτή την υπέροχη φωτογραφία της Ακρόπολης, όλα πολύ ωραία και πολύ ηλιόλουστα. Καθώς έμπαινα, θυμήθηκα ένα εξώφυλλο του περιοδικού «Economist» στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, που εικόνιζε ελικόπτερα να πετούν πάνω από την Ακρόπολη, με έναν πολύ δυσοίωνο τίτλο «Acropolis Now», παραπέμποντας στο «Αποκάλυψη Τώρα», μια ταινία της δεκαετίας του ’70.

Σκεφτόμουν, ναι, πράγματι, έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο σε σχέση με εκείνες τις ημέρες και δεν απέχουμε πολύ από το 2015, όταν η Ελλάδα βρισκόταν ουσιαστικά στο χείλος μιας τεράστιας καταστροφής. Καταφέραμε τότε να το αποφύγουμε, επειδή η λαϊκιστική κυβέρνηση συνειδητοποίησε τις συνέπειες του να οδηγήσει την Ελλάδα σε αυτή την κατεύθυνση. Αλλά ακόμη και όταν αναλάβαμε την εξουσία το 2019, γνωρίζαμε ότι είχαμε πολλή δουλειά να κάνουμε προκειμένου να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της Ελλάδας. Ο πρώτος μας στόχος πάντοτε ήταν να αποκαταστήσουμε την ευρωστία των δημόσιων οικονομικών μας και να επιτύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης σημαντικά υψηλότερους από την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, να ακολουθήσουμε μια συνετή δημοσιονομική πολιτική, αλλά και να προωθήσουμε μέτρα φιλικά προς την ανάπτυξη, που θα καταστήσουν την Ελλάδα ελκυστικό προορισμό για επενδύσεις.

Πιστεύω ότι τέσσερα χρόνια αργότερα είναι μάλλον δίκαιο να πούμε ότι, συνολικά, η πολιτική αυτή ήταν επιτυχής. Η οικονομία αναπτύσσεται ταχύτερα, σημαντικά ταχύτερα από τον μέσο όρο της ευρωζώνης. Η αναλογία του χρέους προς το ΑΕΠ μειώνεται με ρυθμό που ούτε εμείς θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει πριν από μερικά χρόνια. Έχουμε μειώσει σημαντικά την ανεργία. Η χώρα κατάφερε να προσελκύσει ρεκόρ άμεσων ξένων επενδύσεων τα τελευταία τρία χρόνια. Καταφέραμε, όπως επισημάνατε, να ανακτήσουμε την επενδυτική βαθμίδα τις τελευταίες εβδομάδες, κάτι που ασφαλώς ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα για εμάς και σηματοδοτεί το τέλος ενός πολύ επώδυνου κύκλου, που διήρκεσε για περισσότερο από μία δεκαετία.

Τώρα, που πιστεύω ότι έχει επιτευχθεί ένα σημαντικό μέρος του δύσκολου έργου να επανέλθει η Ελλάδα στην κανονικότητα, ο επόμενος στόχος είναι πώς θα πετύχουμε μεγαλύτερη σύγκλιση με την Ευρώπη. Αν ήθελα να βάλω έναν τίτλο με μία μόνο φράση για το τι συνέβη τα τελευταία δέκα χρόνια: προσπαθήσαμε και καταφέραμε να κρατήσουμε την Ελλάδα εντός της Ευρώπης, τώρα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα πραγματικά συγκλίνει με την Ευρώπη και να αναπληρώσουμε για μια χαμένη δεκαετία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ της στα δύσκολα χρόνια της κρίσης.

Επιτρέψτε μου να σταματήσω εδώ όσον αφορά στις εισαγωγικές μου παρατηρήσεις, λέγοντάς σας ότι η Ελλάδα που θυμόσασταν κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης δεν είναι η Ελλάδα του σήμερα. Πιστεύω ότι αυτός ο συνολικός μετασχηματισμός αποδίδεται και στην ανθεκτικότητα του ελληνικού λαού. Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι η κοινωνία που κατάφερε, επέδειξε αντοχή σε πολύ δύσκολα χρόνια. Και το εκλογικό σώμα μάς εξέλεξε εκ νέου, με αυξημένο ποσοστό, επειδή, πιστεύω, κάνοντας μία πολύ λογική αποτίμηση αναγνώρισε ότι πράγματι κάναμε καλή δουλειά και πίστεψε σε αυτό που θα κάνουμε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, στο πρόγραμμά μας.

Για την ευρωπαϊκή οικονομία:

Αυτό είναι ένα περίπλοκο ερώτημα, αλλά κι ένα ευαίσθητο θέμα, το αναγνωρίζω, ειδικά όταν μιλάω στη Γερμανία. Επιτρέψτε μου καταρχάς να ξεκινήσω συμφωνώντας με αυτό που είπε ο Friedrich: προκειμένου να μπορέσουμε να διατηρήσουμε μια νομισματική ένωση χωρίς μια σαφή κεντρική δημοσιονομική ικανότητα, χρειάζεται δημοσιονομική πειθαρχία στα κράτη-μέλη. Βέβαια, πρέπει επίσης να διασφαλιστεί ότι αποφεύγουμε τα λάθη του παρελθόντος, διότι πιστεύω ότι το μεγαλύτερο λάθος που έγινε στα χρόνια της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης ήταν η άσκηση πίεσης για περισσότερη λιτότητα, δρακόντεια μέτρα, τα οποία ουσιαστικά εγκλώβισαν τη χώρα σε συνθήκες ύφεσης, οι οποίες μείωσαν περαιτέρω τα έσοδα και κατέστησαν τους δημοσιονομικούς στόχους ανέφικτους.

Πιστεύω ότι, όταν εξετάζουμε το μέλλον του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο, όπως γνωρίζετε, βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση, η αρχική προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής -μεγαλύτερη ευελιξία με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις και ανάληψη ευθύνης από τα κράτη όσον αφορά στις μεσοπρόθεσμες δημοσιονομικές πολιτικές- είναι η σωστή. Αντιλαμβάνομαι ότι έχει σημειωθεί πρόοδος από τους Υπουργούς Οικονομικών μας τις τελευταίες εβδομάδες και προσδοκώ να συμφωνήσουμε για τους νέους κανόνες. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία πριν από το τέλος του έτους.

Αυτοί οι κανόνες είναι σημαντικοί. Ωστόσο, υπάρχει και ένας άλλος, εξωτερικός αξιολογητής των δημοσιονομικών μας επιδόσεων, οι αγορές. Για παράδειγμα, αν δείτε, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων βρίσκονται κοντά στο επίπεδο των τίτλων χρέους της Ισπανίας, το 10ετές ομόλογό μας κινείται σημαντικά κάτω από το αντίστοιχο της Ιταλίας. Ποιος θα πίστευε ότι αυτό θα ήταν εφικτό πριν από τέσσερα χρόνια; Όσο κι αν πιστεύω στους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αγορές παρακολουθούν συνεχώς τις εξελίξεις. Και ειδικά για τις χώρες που έχουν υψηλό χρέος, θα παρακολουθούν αν μπορούμε να παράγουμε πρωτογενή πλεονάσματα και να κινούμαστε ξεκάθαρα προς τη μείωση του χρέους μας. Όμως, αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα, στην περίπτωση της Ελλάδας, πρέπει να προκύψουν μέσα από μια πολιτική φιλική προς την ανάπτυξη και όχι με την υπερφορολόγηση των Ελλήνων και των ελληνικών επιχειρήσεων.

Αυτό που πετύχαμε, το οποίο θεωρώ αποτελεί βασικό συστατικό της επιτυχίας μας, ήταν να δημιουργήσουμε ανάπτυξη μειώνοντας συνετά τους φόρους, αλλά και αντιμετωπίζοντας τη φοροδιαφυγή. Η δεύτερη θητεία της κυβέρνησής μου θα επικεντρωθεί πολύ περισσότερο στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής παρά στην περαιτέρω μείωση των φορολογικών συντελεστών, οι οποίοι μάλλον θα παραμείνουν εκεί που είναι για αρκετό χρονικό διάστημα. Όταν μειώσουμε τη φοροδιαφυγή, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να μειώνουμε τον ΦΠΑ και τους έμμεσους φόρους, κάτι που θα ήταν ο στόχος μου προς το τέλος της δεύτερης θητείας μου.

Τώρα, όσον αφορά την ερώτησή σας σχετικά με την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εκδίδει χρέος από κοινού, αυτό κάναμε για το πρόγραμμα NextGenerationEU. Πιστεύω ότι ήταν ένα σημαντικό ορόσημο, και ήταν πολύ σημαντικό ότι η Γερμανία και η Angela Merkel συμφώνησαν τότε σε μία πολύ σημαντική κατά τη γνώμη μου απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία δίνει στην Ελλάδα σχεδόν 36 δισεκατομμύρια ευρώ σε επιχορηγήσεις και δάνεια για τη χρηματοδότηση της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης. Αν καταφέρουμε να στεφθεί αυτό με επιτυχία, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για την πιθανή επανάληψή του στο μέλλον.

Αλλά δεν θέλω να ανοίξω αυτή τη συζήτηση πριν από την κατάλληλη χρονική στιγμή. Το πρόγραμμα NextGenerationEU συνδέεται με πολλούς όρους. Είναι ένα δύσκολο και περίπλοκο πρόγραμμα για να εκτελεστεί. Ξέρουμε ότι ο πήχης είναι ψηλά και ξέρουμε ότι πρέπει να πιέσουμε τη γραφειοκρατία μας για να διασφαλίσουμε ότι είμαστε συνεπείς με αυτό που μας έχει ζητηθεί να κάνουμε. Διότι, στο τέλος της ημέρας, δανειζόμαστε ως Ένωση και δίνουμε στις φτωχότερες χώρες χρήματα για να ξοδέψουν.

Καταλαβαίνω ότι ο πήχης είναι ψηλά. Αν επιτύχουμε σε αυτό, τότε ίσως σε τρία, τέσσερα χρόνια να μπορέσουμε να ξανακάνουμε αυτή τη συζήτηση. Αλλά αυτή τη στιγμή εστιάζω στο να διασφαλίσω τη μέγιστη δυνατή απορρόφηση των σημαντικών ευρωπαϊκών κονδυλίων που έχουμε στη διάθεσή μας.

Για τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας και τις προκλήσεις της ΕΕ:

Και πάλι, προερχόμενος από μία χώρα που βγαίνει από μια πολύ τραυματική περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της, η δέσμευσή μου προς τον ελληνικό λαό είναι ότι ποτέ, μα ποτέ δεν θα ξαναζήσουμε αυτό που συνέβη στην Ελλάδα αρχής γενομένης από το 2010. Η δημοσιονομική πειθαρχία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο για εμένα. Γνωρίζω ότι είναι επίσης η βάση, το θεμέλιο για μία πολιτική φιλική προς την ανάπτυξη. Διότι όταν έρχομαι εδώ, στη Γερμανία, και εξηγώ σε γερμανικές επιχειρήσεις γιατί υπάρχουν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα, σε μια εποχή που η γερμανική βιομηχανία αντιμετωπίζει προκλήσεις όσον αφορά στην ανταγωνιστικότητά της και ίσως τα γερμανικά μεσαία στρώματα αναζητούν μέρη εντός της Ευρώπης για να επενδύσουν, το πρώτο πράγμα που θα με ρωτήσουν οι γερμανικές επιχειρήσεις είναι: «Είναι ασφαλές; Υπάρχει κίνδυνος για τη χώρα; Έχετε αφήσει οριστικά πίσω σας τα δύσκολα χρόνια;». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η δημοσιονομική πειθαρχία και τα υγιή αλλά βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα είναι αδιαπραγμάτευτα για εμάς.

Έχοντας αυτό ως κρατούμενο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ως Ευρώπη αντιμετωπίζουμε σοβαρά ζητήματα ανταγωνιστικότητας. Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίες γίνονται όλο και πιο προστατευτικές και οι οποίες δαπανούν πολλά χρήματα για να στηρίξουν αυτή την εγχώρια βιομηχανία και οι οποίες φαίνεται να έχουν πολύ υψηλό έλλειμμα, χωρίς οι κεφαλαιαγορές να ανησυχούν πολύ γι’ αυτό, τουλάχιστον προς το παρόν. Από την άλλη πλευρά, έχουμε την Κίνα με το δικό της μοντέλο κρατικού καπιταλισμού. Και στη μέση την Ευρώπη, που χρειάζεται να επενδύσει και μπορεί να το κάνει είτε κινητοποιώντας ευρωπαϊκά χρήματα είτε κινητοποιώντας εθνικά κεφάλαια.

Δεν μπορείς, όμως, να επιτρέψεις σε χώρες όπως η Γερμανία να κάνουν υπερβολική χρήση των εξαιρέσεων για κρατικές ενισχύσεις εντός της Ευρώπης, εντός της ενιαίας αγοράς, καθώς εν τέλει θα δημιουργήσεις άνισους όρους ανταγωνισμού. Διότι εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό λόγω των δημοσιονομικών μας κανόνων. Η Γερμανία μπορεί. Αλλά τότε η γερμανική βιομηχανία θα γίνει πιο ανταγωνιστική από την ελληνική βιομηχανία ή την ιταλική βιομηχανία.

Επομένως, η διατήρηση της συνοχής της ενιαίας αγοράς, η ενίσχυση της ενιαίας αγοράς και η επίλυση ζητημάτων γύρω από την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος θα πρέπει να αποτελέσουν βασική προτεραιότητα του ΕΛΚ για την επόμενη τετραετία. Αυτό είναι πολύ, πολύ σημαντικό. Αν κοιτάξετε, ενδεικτικά, την ψηφιακή ανταγωνιστικότητα και μιλήσετε με νεοφυείς επιχειρήσεις, για παράδειγμα στην Ελλάδα όπου έχουμε ένα πολύ δυναμικό οικοσύστημα νεοφυών επιχειρήσεων, θα σας πουν ότι μιλάμε πολύ για την ευρωπαϊκή ενιαία αγορά αλλά αυτή δεν υφίσταται πραγματικά, όταν πρόκειται για ψηφιακές υπηρεσίες. Έχουμε κάνει πολλά βήματα σε αυτή την κατεύθυνση αλλά αυτές οι κινήσεις πρέπει να ολοκληρωθούν.

Όταν σκεφτόμαστε, λοιπόν, την ατζέντα για την επομένη των ευρωεκλογών, καλώ να επικεντρωθούμε σε αυτά τα ζητήματα ανταγωνιστικότητας, καθότι είναι απόλυτα ζωτικής σημασίας για ολόκληρη την Ευρώπη.

Ενέργεια: Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με σημαντικές προκλήσεις. Το πώς θα προωθήσουμε την ανανεώσιμη ενέργεια, η οποία μπορεί να είναι φθηνότερη και πρέπει επίσης να είναι πιο αξιόπιστη, είναι ζωτικής σημασίας. Αν εξετάσετε, για παράδειγμα, το πρότυπο παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θα συνειδητοποιήσετε ότι η βόρεια Ευρώπη παράγει πολλή αιολική ενέργεια το χειμώνα και εμείς παράγουμε πολλή ηλιακή ενέργεια το καλοκαίρι. Διαθέτουμε τις διασυνδέσεις μεταξύ βορρά και νότου για να κάνουμε αυτή την αγορά να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά, τόσο για τον βορρά όσο και για τον νότο; Η απάντηση είναι όχι, όχι ακόμα. Πώς, λοιπόν, αντιμετωπίζουμε διαρθρωτικά το ζήτημα της ενεργειακής ανταγωνιστικότητας χωρίς να καταφεύγουμε σε βραχυπρόθεσμες επιδοτήσεις, οι οποίες δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα;

Έχετε λάβει μια απόφαση σχετικά με την πυρηνική ενέργεια. Το κατά πόσον είναι σωστή ή λάθος επαφίεται σε εσάς να το αποφασίσετε. Αλλά, στο τέλος της ημέρας, θα επενδύσουμε, για παράδειγμα, ως Ευρώπη, σε νέα πυρηνική τεχνολογία; Δεν έχουμε ενδιαφέρον για αυτό, διότι δεν είμαστε μια χώρα που έχει πυρηνική κληρονομιά. Πώς, όμως, θα κινηθούμε ως Ευρώπη σε αυτή την παγκόσμια αγορά ανταγωνιστικότητας; Ποιες είναι οι νέες τεχνολογίες; Θα προσπαθήσουμε απλώς να παράγουμε ηλιακά πάνελ ή αιολικά πάρκα φθηνότερα από τους Κινέζους; Αυτό ίσως είναι μια δύσκολη πρόκληση.

Για τη μετανάστευση:

Καμία συζήτηση στη Γερμανία αυτές τις μέρες δεν είναι ολοκληρωμένη χωρίς αναφορά στη μετανάστευση. Καταλαβαίνω. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα το 2019. Αυτό δεν ισχύει πλέον και θα σας πω γιατί. Όταν αναλάβαμε την εξουσία, το 2019, κληρονομήσαμε μια καταστροφική κατάσταση όσον αφορά στο μεταναστευτικό, ουσιαστικά μία πολιτική ανοιχτών συνόρων και μια αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να αξιολογήσει γρήγορα τις αιτήσεις για χορήγηση ασύλου. Είχαμε πρόβλημα τόσο από την πλευρά όσων είχαν ήδη φτάσει στην Ελλάδα, όσο και με τις νέες αφίξεις. Είχαμε πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα, οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονταν στα νησιά μας, και υποδεχόμασταν συνεχώς περισσότερους. Δεν ξέραμε πώς να τους διαχειριστούμε. Αποφασίσαμε ότι χρειαζόμασταν μια δραστική επανεξέταση της μεταναστευτικής μας πολιτικής.

Τι κάναμε; Γίναμε πολύ πιο αυστηροί όσον αφορά στη διαχείριση των συνόρων μας, πάντα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αλλά δεν διευκολύναμε την έλευση στην Ελλάδα. Ήμουν πολύ ξεκάθαρος και ειλικρινής εξ αρχής. Το Λιμενικό Σώμα δεν είναι μία υπηρεσία υποδοχής που ενθαρρύνει ανθρώπους να έρθουν στην Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει για τη συνοριοφυλακή μας στα χερσαία σύνορα. Σας θυμίζω ότι το 2020 βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια πρόδηλη προσπάθεια της Τουρκίας να εργαλειοποιήσει μετανάστες και να τους στείλει στην άλλη πλευρά των συνόρων, στην Ευρώπη. Καταφέραμε να υπερασπιστούμε τα ελληνικά και ευρωπαϊκά σύνορα με επιτυχία.

Πού βρισκόμαστε σήμερα; Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου μπορούμε να διαχειριστούμε τις ροές και έχουμε επίσης αντιμετωπίσει πολύ πιο αποτελεσματικά τα ζητήματα εξέτασης των αιτήσεων ασύλου. Ναι, είμαι πολύ ειλικρινής, υφίστανται ακόμη δευτερογενείς μετακινήσεις, ιδίως από όσους λαμβάνουν άσυλο. Αυτό σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υλοποιήσετε στη Γερμανία. Διότι αν η Γερμανία είναι, εν τέλει, τόσο ελκυστικός προορισμός για τους μετανάστες, είναι πολύ δύσκολη η διαχείριση των εξωτερικών συνόρων, εάν έχετε έναν τεράστιο «μαγνήτη» στη Γερμανία, τόσο ισχυρό που υπερβαίνει όλες τις προσπάθειές μας να διαχειριστούμε τα εξωτερικά σύνορα.

Ταυτόχρονα, έχουμε καταστήσει σαφές ότι χρειαζόμαστε νόμιμες οδούς μετανάστευσης, χρειαζόμαστε συμπράξεις με χώρες με τις οποίες μπορούμε να συνεργαστούμε και χρειαζόμαστε μια πιο αποτελεσματική πολιτική επιστροφών. Κομμάτια του παζλ φαίνεται να μπαίνουν στη θέση τους και στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, επειδή υπάρχει καλύτερη κατανόηση ότι δεν μπορούμε να έχουμε αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική χωρίς τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων. Αυτό που κάνουμε εμείς, προσπαθούν να κάνουν και άλλες χώρες. Χρειαζόμαστε περισσότερη βοήθεια. Χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα. Θα συζητήσουμε την αναθεώρηση του ΠΔΠ, του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου.

Είμαι πολύ σαφής και ευθύς στο σημείο αυτό. Δεν μπορούμε απλά να συμφωνήσουμε σε 50 δισεκατομμύρια για την Ουκρανία. Πρέπει επίσης να προσθέσουμε στο τραπέζι περισσότερα χρήματα για τη μετανάστευση, περισσότερα χρήματα για τη συνεργασία με χώρες που είναι εταίροι. Μπορεί να με ρωτήσετε στη συνέχεια για την κατάσταση και τη σχέση μας με την Τουρκία, πρέπει όμως να συνεργαστούμε με την Τουρκία όταν πρόκειται για τη μετανάστευση. Αυτό συνεπάγεται επίσης κάποια συνέχιση των πληρωμών προς την Τουρκία, επειδή διαχειρίζεται μεγάλο αριθμό μεταναστών. Συνολικά, είμαι ελαφρώς πιο αισιόδοξος απ’ ό,τι ήμουν πριν από δύο χρόνια, ότι τουλάχιστον έχουμε κατανοήσει καλύτερα στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου πόσο περίπλοκη είναι η κατάσταση και πόσο σημαντικό είναι να διασφαλίσουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε πολύ πιο αποτελεσματικά τις εξωτερικές πτυχές της μετανάστευσης.

Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις:

Επιτρέψτε μου να σας πάω πίσω στο 2019, όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση. Είχαμε τότε να αντιμετωπίσουμε μία πολύ επιθετική Τουρκία, τόσο στο μέτωπο της μετανάστευσης -θυμηθείτε, να το επαναλάβω, τι συνέβη τον Μάρτιο του 2020- αλλά και σε ό,τι αφορά τα διμερή μας ζητήματα. Υπήρχε ένας αδιάκοπος αναθεωρητισμός και μια προσπάθεια καταπάτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, ιδίως όταν επρόκειτο για δραστηριότητες στη θάλασσα.

Εν τέλει πιστεύω ότι καταφέραμε να πείσουμε την Τουρκία ότι αυτή η προσέγγιση ήταν αντιπαραγωγική. Τους τελευταίους μήνες είδαμε μια σημαντική αποκλιμάκωση στις σχέσεις μας. Συνάντησα τον Πρόεδρο Erdoğan δύο φορές -πριν από την πρόσφατη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή. Συμφωνήσαμε σε μια πορεία προς την εξομάλυνση των σχέσεών μας. Θα συναντηθούμε ξανά στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο, με στόχο να θέσουμε μια θετική ατζέντα και να μην αφήσουμε τις μακροχρόνιες διαφορές μας να κλιμακωθούν σε σημείο όπου να διακινδυνεύουμε στρατιωτική σύγκρουση. Να διαχειριστούμε, λοιπόν, τις δυσκολίες μας και να χτίσουμε πάνω σε μια θετική ατζέντα, αυτή είναι η προσέγγιση που έχω υιοθετήσει.

Φυσικά διαφωνώ απόλυτα με τα σχόλια του Προέδρου Erdoğan σχετικά με τη Χαμάς. Δεν πιστεύω ότι είμαι ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που θα το πει αυτό. Ταυτόχρονα, αυτό δεν είναι λόγος να μην υποδεχτούμε τον Πρόεδρο Erdoğan στην Ελλάδα. Θα μιλήσουμε για τις διμερείς μας σχέσεις, θα μιλήσουμε για τη σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ευρώπης, η οποία -να το ξαναπώ- ορίζεται με μεγάλη σαφήνεια από τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Προσπαθώ πάντα να είμαι εποικοδομητικός και να λύνω προβλήματα αντί να προσθέτω επιπλέον δυσκολίες. Η αρχή μου πάντοτε ήταν ότι σε όλες τις περιπτώσεις είναι καλύτερο να συνομιλούμε με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.

Και, στο τέλος της ημέρας, παρά τα όσα είπε ο Πρόεδρος Erdoğan για τη Χαμάς, θεωρώ ότι είναι στο συμφέρον όλων μας να διασφαλίσουμε ότι αυτή η σύγκρουση δεν θα κλιμακωθεί πέρα από τη φρικτή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Είμαι βέβαιος ότι αυτό είναι στο συμφέρον και της Τουρκίας. Ουδείς θέλει να δει περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης. Επομένως, κατά τη γνώμη μου, ποτέ δεν χάνει κανείς όταν συνομιλεί και όταν συζητά, ακόμη και όταν πρέπει να έχει δύσκολες συζητήσεις και δύσκολες συνομιλίες.



7 Δεκεμβρίου η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν

 


Το πέμπτο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ) Ελλάδας-Τουρκίας θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα και όχι στη Θεσσαλονίκη, στις 7 Δεκεμβρίου, κατόπιν συνεννόησης των δύο μερών, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών.

Στη συνάντηση θα παραστεί και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και θα συναντηθεί με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη.

Οι αντιπροσωπείες της Ελλάδας και της Τουρκίας διεξήγαγαν τη Δευτέρα, νέο γύρο συζητήσεων σχετικά με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). 'Οπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η συνάντηση φιλοξενήθηκε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας στην 'Αγκυρα. Σε αμφότερες τις αντιπροσωπείες, συμμετείχαν πρέσβεις, υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί, καθώς και άλλοι αξιωματούχοι.

Οι δύο πλευρές συμφώνησαν κατ' αρχήν, να υλοποιήσουν ή να επανενεργοποιήσουν δραστηριότητες ΜΟΕ κατά τη διάρκεια του έτους 2024, από τον συμφωνημένο προηγουμένως κατάλογο ΜΟΕ. Η συνάντηση διεξήχθη σε θετικό πνεύμα, επισημαίνεται στην ανακοίνωση.

Συμφώνησαν επίσης να δημιουργήσουν μηχανισμό σημείων επαφής για επικοινωνία και διευκόλυνση της εφαρμογής των συμφωνηθέντων ΜΟΕ. Η επόμενη συνάντηση θα φιλοξενηθεί από την ελληνική πλευρά, προστίθεται στην ανακοίνωση.

Ανάλογη ανακοίνωση εξέδωσε και το τουρκικό υπουργείο Άμυνας μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης αντιπροσωπειών Ελλάδας και Τουρκίας στην Άγκυρα για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ).






Δρυμιώτης για Κασσελάκη: Αν στις ευρωεκλογές πέσει κάτω από 17%, ή θα φύγει ή θα τον διώξουν

 



Ανοιχτά είναι όλα τα ενδεχόμενα για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή, Ανδρέα Δρυμιώτη, καθώς το κόμμα «δεν είναι αυτό που ξέραμε», όπως είπε.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε στο mega, υπάρχουν τρία ορόσημα μέχρι τις εκλογές. «Το πρώτο είναι, εάν οι επόμενες δημοσκοπήσεις δείχνουν σοβαρή καθίζησης του ΣΥΡΙΖΑ, τότες πιθανόν να έχουμε εσωτερικά προβλήματα. Το δεύτερο είναι το συνέδριο που μπορεί να υπάρξει μομφή εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη και το τρίτο είναι οι ευρωεκλογές. Αν στις ευρωεκλογές τα ποσοστά είναι σημαντικά χαμηλότερο από το 17% ή θα φύγει ή θα τον διώξουν, δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει. Υποτίθεται ότι αλλάζεις τον CEO μιας εταιρείας για να βελτιώσει τα αποτελέσματα μιας εταιρείας. Αν δε τα βελτιώσει τότε το κεφάλι αλλάζεις, αυτό κάνουν», είπε χαρακτηρισιτκά ο Ανδρέας Δρυμιώτης.

Ο ίδιος σχολιάζοντας την παρουσία του Κασσελάκη, σχολίασε ότι «έδειξε ναπολεόντειο χαρακτήρα, τα πουκάμισα έξω, το τίναγμα του ώμου». Συμπλήρωσε ότι «τους αντιπάλους πρέπει να τους σέβεσαι, ξεφτιλίζοντας τους αντιπάλους του κανείς, ξεφτιλίζει και την ιστορία του σχηματισμού. Έχω πει εδώ και 4 χρόνια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φτάσειτο 5%. Η Αριστερά έχει την ιδιότητα να πολλαπλασιάζεται διά της διαιρέσεως. Οι άνθρωποι της Αριστεράς επειδή συζητάνε πάρα πολύ, στο τέλος τσακώνονται».

Σύμφωνα με τον Ανδρέα Δρυμιώτη, αν γίνει νέο κόμμα «θα πάει κόσμος προς τα εκεί. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις εμφανίζεται και ο Βαρουφάκης με πάνω από 3,5%, θα ενισχυθεί και το ΚΚΕ. Αυτό που δεν ενισχύεται είναι το ΠΑΣΟΚ για τους δικούς του λόγους δεν «τραβάει».

Ο ίδιος προέβλεψε τη δημιουργία κόμματος μεταξύ ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ, σημειώνοντας ότι αυτό θα επιδιώξει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που έχει φύγει. Από την άλλη πλευρά, θεώρησε ότι η Έφη Αχτσιόγλου θα μείνει στο κόμμα ως εσωτερική αντιπολίτευση, έτσι ώστε αν υπάρξει κάποια σοβαρή αντίδραση εναντίον του Κασσελάκη, να υπάρχει εναλλακτική λύση».