Επιστολή προς τον πρωθυπουργό της Αλβανίας και εκπρόσωπο της Αλβανικής μαφίας Έντι Ράμα, με την οποία καταδικάζει έντονα το περιστατικό λεκτικής και σωματικής επίθεσης κατά του ευρωβουλευτή της ΝΔ και του ΕΛΚ Φρέντη Μπελέρη, που έλαβε χώρα στις 29 Οκτωβρίου στην Αλβανία, κατά τη διάρκεια επίσημης αποστολής της Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Σταθεροποίησης και Συνεργασίας ΕΕ-Αλβανίας, απέστειλε ο πρόεδρος του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ.
Ο κ. Βέμπερ, αφού υπογραμμίζει ότι «ο ευρωβουλευτής, με τη διπλωματική ιδιότητα του μέλους αυτής της αποστολής της Αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δέχθηκε λεκτική και σωματική επίθεση από έναν διαδηλωτή κατά την έξοδο του από το αλβανικό Κοινοβούλιο», επισημαίνει ότι «δεν ελήφθησαν μέτρα για να αποτραπεί αυτή η ντροπιαστική επίθεση εναντίον ενός ευρωβουλευτή εν μέσω της επίσημης αποστολής του». Τονίζει, δε, ότι «κατά τη διάρκεια του περιστατικού, υπήρξε αξιοπρόσεκτη απουσία οποιασδήποτε μορφής κρατικής προστασίας», προσθέτοντας ότι «αν υπήρχε οποιαδήποτε κρατική προστασία και είχαν παρασχεθεί ικανοποιητικές δικλίδες ασφαλείας από το αλβανικό κράτος, αυτό το απαράδεκτο περιστατικό θα μπορούσε να είχε αποτραπεί».
Και γράφει στην επιστολή του, ο πρόεδρος του ΕΛΚ ότι «η λεκτική και σωματική επίθεση κατά του κ. Μπελέρη μπροστά στο αλβανικό Κοινοβούλιο συνιστά αποτυχία του κράτους υποδοχής να εγγυηθεί την ασφάλεια και την ακεραιότητα ενός εκλεγμένου εκπροσώπου των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τη διάρκεια επίσημης αποστολής, αψηφώντας τις σχετικές κατευθυντήριες διεθνείς διατάξεις σχετικά με τις διπλωματικές σχέσεις».
«Λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα αυτού του περιστατικού, το οποίο καταδικάζω έντονα, σας καλώ να διασφαλίσετε ότι παρόμοια περιστατικά δεν θα συμβούν στο μέλλον, τιμώντας τις διεθνείς σας δεσμεύσεις, σε συμμόρφωση με την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας», καταλήγει στην επιστολή του ο κ. Βέμπερ.
Το τριτοκοσμικό επικίνδυνο ισλαμιστικό ΙΡΑΝ, είναι μια χώρα που δεν πρέπει να επισκέπτεσαι ποτέ γιατί κινδυνεύεις από τους ισλαμιστές.
Πού είναι η Roshanak Molaei;
Το hashtag κυκλοφορεί στο Ιράν μετά την εξαφάνιση της 25χρονης γυναίκας στην Τεχεράνη αφότου τέθηκε υπό κράτηση από την αστυνομία, εγείροντας ανησυχίες για τη μεταχείρισή της καθώς η χώρα συνεχίζει να χτυπά τις γυναίκες που αψηφούν τους υποχρεωτικούς νόμους για το χιτζάμπ δείχνοντας το πόσο α΄θλια και επικίνδυνη χώρα είναι.
Τα γεγονότα που οδήγησαν στη σύλληψη της Roshanak Molaei δεν ξεκίνησαν ως διαμαρτυρία.
Ένα βίντεο κλειστού κυκλώματος δείχνει τη γυναίκα να περπατά κατά μήκος ενός πεζοδρομίου της Τεχεράνης την 1η Νοεμβρίου, λίγα λεπτά πριν ένας Ιρανός ανώμαλος ντυμένος με στρατιωτική στολή την πλησιάσει από πίσω με μια μοτοσικλέτα.
Δεν είναι ξεκάθαρο από την οπτική γωνία του βίντεο αν ο άνδρας την χτύπησε σωματικά ή την πρόσβαλε λεκτικά, αλλά σύμφωνα με το βίντεο διάρκειας σχεδόν 2 λεπτών που αργότερα δημοσίευσε η Μολάι στον λογαριασμό της στο X, εκείνη αντέδρασε αρπάζοντας τον μοτοσικλετιστή σε μια έντονη ανταλλαγή απόψεων. Στη συνέχεια ο ανώμαλος Ιρανός έφυγε.
Η Molaei έγραψε στη λεζάντα του βίντεο: «Μια σκηνή από το να είσαι γυναίκα στο Ιράν».
Σύμφωνα με δήλωση της οργάνωσης, η Μολάι είχε προηγουμένως διαπληκτιστεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με έναν ισλαμιστή κυβερνητικό αξιωματούχο για τους υποχρεωτικούς νόμους για το χιτζάμπ. Το περιστατικό που κατέγραψε η κάμερα παρακολούθησης δείχνει την κοπέλα χωρίς χιτζάμπ.
Η ιρανική τριτοκοσμική αστυνομία επιβεβαίωσε σε ανακοίνωσή της ότι υπήρξε «αντιπαράθεση μεταξύ μιας νεαρής γυναίκας και ενός μοτοσικλετιστή» την 1η Νοεμβρίου, προσθέτοντας ότι «οι αρχικές έρευνες δείχνουν ότι ο μοτοσικλετιστής παρενόχλησε τη νεαρή γυναίκα».
«Και τα δύο μέρη παραπέμφθηκαν στις δικαστικές αρχές», ανέφερε η ανακοίνωση της αστυνομίας. «Ο μοτοσικλετιστής θα αντιμετωπίσει έρευνα τόσο για παρενόχληση όσο και για τροχαίες παραβάσεις. Η γυναίκα διώκεται για μη τήρηση των υποχρεωτικών νόμων για το χιτζάμπ».
Σύμφωνα με το Hengaw, στις 2 Νοεμβρίου η Μολάι «κλήθηκε από την FATA», την ιρανική κυβερνοαστυνομία, σχετικά με τις αρχές της και συνελήφθη την επόμενη μέρα.
«Παραμένει ασαφές σε ποια φυλακή κρατείται αυτή τη στιγμή», δήλωσε εκπρόσωπος της Hengaw στο NBC News και κανένας δεν γνωρίζει σε αυτό το τριτοκοσμικό ισλαμιστικό κράτος που βρίσκεται η κοπέλα.
“Από τη σύλληψή της, υπάρχουν περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με την υγεία της και τις συνθήκες φυλάκισης. Η έλλειψη διαφανών πληροφοριών σχετικά με την κατάσταση των πολιτικών κρατουμένων στο Ιράν παραμένει ευρέως διαδεδομένη ανησυχία”, δήλωσε ο εκπρόσωπος της Hengaw.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Μολάι συλλαμβάνεται επειδή εναντιώθηκε στους υποχρεωτικούς νόμους περί χιτζάμπ του Ιράν, σύμφωνα με τον Hengaw. Το 2022, συνελήφθη κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», μια σειρά ειρηνικών διαδηλώσεων που πυροδοτήθηκαν από τον θάνατο της Mahsa Amini υπό την αστυνομία.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με ανώτατα στελέχη μεγάλων και μικρομεσαίων ευρωπαϊκών χημικών βιομηχανιών, που βρίσκονται στην Ελλάδα για το συνέδριο του κλάδου, το οποίο διοργανώνεται στην Αθήνα.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης εξετάστηκαν λύσεις για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής χημικής βιομηχανίας, με έμφαση στο κόστος της ενέργειας, αλλά και η ανάγκη να βρεθεί η βέλτιστη ισορροπία ανάμεσα στην ευρωστία της ευρωπαϊκής οικονομίας και την αποτελεσματική πράσινη μετάβαση.
Επισημάνθηκε ότι η Ευρώπη θα πρέπει να παραμείνει ουδέτερη ως προς την ανάδυση νέων τεχνολογιών στο πεδίο της καθαρής ενέργειας, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλλουν ουσιαστικά στη μείωση των εκπομπών ρύπων, εφόσον τους δοθεί η ευκαιρία να ωριμάσουν.
Τονίστηκε ακόμα η σημασία της διατήρησης θέσεων υψηλής ειδίκευσης στην Ευρώπη αλλά και τρόποι καλύτερης διασύνδεσης της επαγγελματικής και τεχνικής εκπαίδευσης με τις ανάγκες του κλάδου.
Τα στελέχη των χημικών βιομηχανιών εξήραν τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που έχει πετύχει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και τη δυνατότητα της χώρας μας να προσελκύει μεγάλο όγκο επενδύσεων από το εξωτερικό.
Ο Νίκος Ανδουλάκης, επηρεασμένος από τις δημοσκοπήσεις, δεν μπορεί να καταλάβει ότι η άνοδος του ΠΑΣΟΚ ήρθε επειδή διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι γιατί ο ίδιος είναι επαρκής όπως και η αντιπολίτευση που κάνει.
Έχει καβαλήσει τέτοιο καλάμι που εμφανίζεται να δηλώνει ότι το ΠΑΣΟΚ βάζει την πολιτική ατζέντα, και μάλιστα δεν ντρέπεται που το λέει.
Όπως έγινε γνωστό ο Ανδρουλάκης ανοίγοντας την συζήτηση υπογράμμισε ότι «το ΠΑΣΟΚ πλέον βάζει την ατζέντα και η κυβέρνηση ακολουθεί αμυνόμενη και απολογούμενη», και γελάει ο κόσμος.
Για το καλό του κάποιος πρέπει να προσγειώσει τον Νίκο Ανδρουλάκη γιατί φαίνεται ότι αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα αντίληψης της πραγματικότητας, και επιχειρεί να πείσει ότι έχει πρόγραμμα.
Αλλιώς τα περίμενε η Τουρκία και αλλιώς της ήρθαν.
Η ανησυχία πλέον του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν κρύβεται και εκεί που πανηγύριζε, τώρα παρακολουθεί το επιτελείο Τράμπ άναυδος.
Οι επιλογές του Ρεπουμπλικανού σε καίρια πόστα, έχουν θορυβήσει την Αγκυρα, καθώς τοποθετούνται πρόσωπα που είναι υπέρμαχοι του Ισραήλ, αλλά και με θέσεις υπέρ της Ελλάδας ή κατά της Τουρκίας, πάνω στο Κυπριακό.
Σε αυτή τη λίστα ανήκει και η Τέλσι Γκάμπαρντ, η εκλεκτή του Τραμπ για τη θέση των μυστικών πληροφοριών. Η Γκάμπαρντ, που από τους Δημοκρατικούς μεταπήδησε στους Ρεπουμπλικάνους, δεν έχει σε εκτίμηση τον Ερντογάν, τον οποίο στο παρελθόν, τον είχε χαρακτηρίσει «δικτάτορα».
Μάλιστα, τον χαρακτηρισμό τον δημοσιοποίησε σε βίντεο στον προσωπικό της λογαριασμό, εξηγώντας τις σκέψεις της για τον Τούρκο πρόεδρο,
Είχε εκφράσει επίσης ανοιχτά την άποψή της για τη θέση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, αναφέροντας πως δεν θα έπρεπε να είναι μέλος της Συμμαχίας.
Η Γκάμπαρντ έχει δείξει επίσης ξεκάθαρα τα θετικά της συναισθήματα για την Ελλάδα, όταν το 2017 βρέθηκε στην χώρα μας σε κέντρο φιλοξενίας μεταναστών. Εχει γίνει μέλος της Ελληνικής πολιτικής κοινότητας στη Νότια Καλιφόρνια, έχει πάρει και το τιμητικό βραβείο «Περικλής», αναφέροντας πως η Ελληνοαμερικανική κοινότητα θα πρέπει να ενισχύσει τις προσπάθειες προώθησης των Ελληνικών θέσεων στις ΗΠΑ.
Το φως της δημοσιότητας είδε βίντεο ντοκουμέντο από τα τελευταία δευτερόλεπτα της διαπραγμάτευσης με τον 30χρονο δολοφόνο της Δώρας στο Αγρίνιο.
Στο υλικό από drone που εξασφάλισε το agriniopress.gr φαίνεται ο η αδελφή του με την ομπρέλα που προσπαθεί να ηρεμήσει τον δράστη, ο οποίος μέσα στον εκνευρισμό του κολλάει το όπλο που χρησιμοποίησε για να σκοτώσει την πρώην σύντροφό του στο κρόταφο, δείχνοντας ότι ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει. Πολλές φορές μάλιστα ο δράστης την απωθούσε.
Στο πλάνο φαίνεται και ο διαπραγματευτής της αστυνομίας. Ο 30χρονος παραδόθηκε λίγη ώρα αργότερα.
Ο 30χρονος ετοιμάζεται να απολογηθεί το Σάββατο ενώπιον της ανακρίτριας, για τη δολοφονία της 43χρονης πρώην συντρόφου του, και τώρα υποστηρίζει πως είναι βαριά ψυχικά ασθενής, ενώ ο σύντροφος της αδικοχαμένης Δώρας ξεσπά, λέγοντας πως θέλει να δει τον δράστη να σαπίζει στη φυλακή.
Έγγραφα σύμφωνα με τα οποία παρακολουθείται από ψυχίατρο και λαμβάνει ειδική αγωγή κατέθεσε η οικογένεια του 30χρονου, που δολοφόνησε στο Αγρίνιο την πρώην σύντροφό του.
Παράλληλα ζητούν να εξεταστεί από ψυχίατρο πριν από την απολογία του το Σάββατο.
«Έχουμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν έχει πρόβλημα», είπε στον ΑΝΤ1 η πλευρά της οικογένειας του θύματος.
Σύμφωνα με τον ΑΝΤ1, ο 30χρονος γυναικοκτόνος, στο κελί του στην ασφάλεια Αγρινίου όπου κρατείται, ζητά να... δει το θύμα που ο ίδιος δολοφόνησε. Ακόμη και κρίση πανικού φέρεται να υπέστη στα κρατητήρια με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Αγρινίου και να λάβει ειδική αγωγή.
Τα ερωτηματικά που προκύπτουν είναι: Ο 30χρονος βρίσκεται πράγματι σε πανικό γιατί συνειδητοποιεί το φρικτό έγκλημά του ή στρώνει την υπερασπιστική του γραμμή για το επικείμενο Σάββατο όπου αναμένεται να απολογηθεί ενώπιον της ανακρίτριας;
Το πρωί της Πέμπτης (14/11) η οικογένεια του δράστη κατέθεσε έγγραφα στις Αρχές τα οποία δείχνουν ότι ο 30χρονος παρακολουθούνταν από ψυχίατρο και λάμβανε ψυχιατρική αγωγή.
Σε καταγγελία Μπογδάνου για το κόμμα Λατινοπούλου για πλαστογραφία στην ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος της Αφροδίτης Λατινοπούλου προχώρησε ο δημοσιογράφος και πρώην βουλευτής, Κωνσταντίνος Μπογδάνος, με δικηγόρο τον ποινικολόγο Θεόδωρο Μαντά, κατατέθοντας μάλιστα αναφορά στον Άρειο Πάγο ζητώντας έρευνα για τη γνησιότητα των υπογραφών.
Ο κ. Μπογδάνος δήλωσε ότι δύο πρώην στελέχη του κόμματος της κυρίας Λατινοπούλου, ο Ίωνας Ανδρικόπουλος και ακόμα πρόσωπο που αναμένεται να καταθέσει αν χρειαστεί, «αποκάλυψαν στοιχεία που εγείρουν σοβαρά ερωτήματα».
Η αναφορά περιλαμβάνει ένορκες καταθέσεις και συγκεκριμένες πληροφορίες που τίθενται στη διάθεση της Δικαιοσύνης, με τους καταγγέλλοντες να επισημαίνουν ότι έχουν στα χέρια τους αντίγραφο της λίστας των 200 υπογραφών που κατατέθηκαν στον Άρειο Πάγο κατά την ίδρυση του κόμματος «ΠΑΤΡΙΔΑ».
Δείτε όσα καταγγέλει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος για την Φωνή Λογικής και την Αφροδίτη Λατινοπούλου
Ο νόμος αναφέρει πως για την ίδρυση ενός κόμματος απαιτούνται τουλάχιστον 200 υπογραφές, ωστόσο, όπως υποστηρίζουν οι καταγγέλλοντες και αναφέρει ο κ. Μπογδάνος, τα ονόματα και οι ταυτότητες που προσκομίστηκαν δεν είναι πραγματικά.
Tο κόμμα της Αφροδίτης Λατινοπούλου είχε αρχικά εγκριθεί με την ονομασία «ΠΑ.ΤΡΙ.ΔΑ.», όμως αποκλείστηκε από τις εκλογές του Μαΐου 2023, όταν ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι παρανόμως χρησιμοποιούσε το ίδιο όνομα με το κόμμα του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Μετά τον αποκλεισμό, το κόμμα μετονομάστηκε σε «Φωνή Λογικής - Αφροδίτη Λατινοπούλου» χωρίς, ωστόσο, να καταθέσει εκ νέου τις 200 απαιτούμενες υπογραφές, όπως προβλέπει η νομοθεσία σε περίπτωση αλλαγής ονομασίας, αναφέρει ο κ. Μπογδάνος.
Λίγο μετά την απάντηση της Αφροδίτης Λατινοπούλου, ο Κώνσταντίνος Μπογδάνος ανέβασε στο X:
Σημειώστε τα επόμενα βήματα:
Θα το αρνηθεί
Όταν η καταγγελία επιβεβαιωθεί θα υποδυθεί την έκπληκτη
Θα διαρρήξει τα ιμάτιά της ότι έγινε ερήμην της
Θα κατηγορήσει και θα κυνηγήσει άλλους
Τίποτα όμως δεν θα άρει τις επιπτώσεις και τις ευθύνες της. Μετράμε αντίστροφα.
Η απάντηση Λατινοπούλου στην καταγγελία Μπογδάνου
«Ο κ. Μπογδάνος προφανώς σε συνεννόηση με τον κ. Βελόπουλο αφού χρησιμοποιούν τον ίδιο δικηγόρο πήγε και κατέθεσε πως δήθεν η Φωνή Λογικής δημιουργήθηκε με υπογραφές που δεν υπήρχαν. Όταν, ήδη τότε, αριθμούσαμε πάνω από 2.000 μέλη. Την αξιοπιστία του κ. Μπογδάνου, το ήθος και τη συνέπειά του τα γνωρίζουμε όλοι καλά, καθώς και το γεγονός πως ενώ έχουν χωρίσει οι δρόμοι μας δύο χρόνια τώρα συνεχίζει να ασχολείται σχεδόν καθημερινά κατά αποκλειστικότητα μαζί μου.
Έσπευσε δε υιοθετήσει τους ψευδείς και ανυπόστατους ισχυρισμούς εκδιωχθέντων στελεχών της Φωνής Λογικής που πήγαν και τον βρήκαν σε μια απεγνωσμένη κίνηση προσπαθώντας να μακιγιάρουν τις δικές τους αποτυχίες. Σε όλα αυτά, όμως, θα είμαστε αμείλικτοι. Περιμένουμε να αποδείξει τους ψευδείς και ανυπόστατους ισχυρισμούς του ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης.
Αφού βλέπετε ότι δεν απέδωσε η προσπάθεια αφαίρεσης της έδρας μου το καλοκαίρι μέσω της επανακαταμέτρησης που ζήτησε ο κ. Βελόπουλος, αφού έπεσαν στο κενό τα περί δήθεν σχέσης μου με ολιγάρχη, τώρα ανακάλυψαν αυτό. Δεν πειράζει. Κατανοούμε την πικρία και τον πόνο τους.
Αυτονόητο όμως είναι ότι θα περιφρουρήσουμε τη σοβαρότητα το κύρος και την αξιοπρέπεια μας και θα αποδώσουμε τους συκοφάντες στην ελληνική δικαιοσύνη και την κρίση του ελληνικού λαού. Εκεί όπου αμετάκλητα έχουν αποδοκιμαστεί και καταδικαστεί. Εμείς συνεχίζουμε απερίσπαστοι τον αγώνα μας. Είμαστε το αύριο, είναι το χθες».
Τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε συζήτηση με τον Pascal Bruckner, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το iefimerida.gr.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συμμετείχε σε συζήτηση με τον συγγραφέα Pascal Bruckner, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το iefimerida.gr, στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών. Τη συζήτηση συντόνισε η Λαμπρινή Ρόρη, Επίκουρη Καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ακολουθούν οι τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού (ανεπίσημη μετάφραση από τα αγγλικά):
Στην εισαγωγική του τοποθέτηση, αναλύοντας το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ, ο Πρωθυπουργός σημείωσε:
Καταρχάς, είναι πραγματικά μεγάλη μου χαρά να μπορούμε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση και ευχαριστώ το iefimerida για τη διοργάνωσή της. Μόλις διάβασα ένα από τα πρόσφατα βιβλία σας, το οποίο βρήκα ενδιαφέρον και προκαλούσε τη σκέψη, και είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσουμε να συζητήσουμε τώρα κάποια από τα θέματα που θίγετε.
Οι αμερικανικές εκλογές, βέβαια, είναι ίσως το πιο σημαντικό γεγονός του 2024, σε έναν εκλογικό κύκλο όπου όλοι οι κυβερνώντες ηττήθηκαν σε εκλογικές αναμετρήσεις. Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να μας πει κάτι για τις δυσκολίες αντιμετώπισης της κρίσης στο κόστος ζωής, παρά το γεγονός ότι οι κύριοι δείκτες της αμερικανικής οικονομίας έχουν αρκετά θετικό πρόσημο.
Βλέπω τρία ζητήματα μεγάλης σημασίας. Το πρώτο, «είναι η οικονομία, ηλίθιε», και ήταν η οικονομία και σε αυτές τις εκλογές, επειδή πολλοί πολίτες αισθάνθηκαν ότι η κρίση του κόστους ζωής ήταν πολύ σημαντική, πολύ μεγάλη για να την αγνοήσει κανείς. Κοιτάζεις τα στοιχεία του ΑΕΠ, αλλά δεν τα λένε όλα, αν νιώθεις ότι δυσκολεύεσαι να τα βγάλεις πέρα, είτε πρόκειται για τα στεγαστικά δάνεια, είτε για την αποπληρωμή των πιστωτικών σου καρτών, είτε ακόμη και για να μπορέσεις να βγάλεις τον μήνα. Θαρρώ ότι οι Δημοκρατικοί δεν αντιμετώπισαν αυτό το ζήτημα κατά μέτωπο και κρύβονταν πίσω από τους μεγάλους οικονομικούς δείκτες, χωρίς να κατανοούν επί της ουσίας τι σήμαιναν σε μικροεπίπεδο.
Θεωρώ ότι αυτό είναι ένα πολύ καλό μάθημα για όλους μας. Διότι, στο τέλος της ημέρας, δεν είναι τα στοιχεία της αύξησης του ΑΕΠ που κάνουν τη διαφορά. Είναι το κατά πόσον αυτή η αύξηση του ΑΕΠ μεταφράζεται σε καλύτερους μισθούς, χαμηλότερους φόρους, μεγαλύτερο διαθέσιμο εισόδημα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε στην Ελλάδα τουλάχιστον.
Το δεύτερο ζήτημα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε είναι η μετανάστευση. Η μετανάστευση έπαιξε τεράστιο ρόλο. Ουσιαστικά, ολόκληρο το σύστημα διαχείρισης των συνόρων των ΗΠΑ κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Biden. Υπήρχε αυτή η γενική εντύπωση, την είχαν πολλοί άνθρωποι, ότι όποιος τολμούσε να θέσει αυτό το ζήτημα θεωρούνταν απάνθρωπος και αναίσθητος όσον αφορά τις ανάγκες των ανθρώπων που ήθελαν να εισέλθουν στις ΗΠΑ.
Έτσι, αυτό που ξεκίνησε κατά βάση ως ένα σύστημα για τη φιλοξενία λιγοστών ανθρώπων που προσπαθούσαν να σωθούν από πολέμους και διωγμούς, κατ ’ουσίαν έγινε «λευκή επιταγή» για να μπορεί ο καθένας να εισέλθει στις ΗΠΑ.
Όσο κι αν οι ΗΠΑ είναι μια χώρα μεταναστών, αυτή η παράτυπη μετανάστευση απλώς δεν ήταν ανεκτή από πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των νόμιμων μεταναστών. Αυτοί που εισήλθαν νόμιμα στις ΗΠΑ, και που περίμεναν πολλά χρόνια για να πάρουν την πράσινη κάρτα τους και την υπηκοότητά τους, αισθάνθηκαν ότι ουσιαστικά εξαπατήθηκαν, με αυτή την πολύπλοκη διαδικασία και εκείνους που εισήλθαν παράνομα.
Ασφαλώς, δεν νομίζω ότι ήταν ο κύριος παράγοντας των εκλογών, αλλά τα ζητήματα ταυτότητας έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Αυτή η ευρεία αίσθηση ότι η μορφωμένη ελίτ μιλούσε μόνο για θέματα που σχετίζονται με τον πολιτισμό και την ταυτότητα και δεν μιλούσαν για τα προβλήματά τους. Θυμηθείτε τη δήλωση που έκανε η Hillary Clinton το 2016, αναφερόμενη στους «αξιοθρήνητους». Ποιοι ήταν οι «αξιοθρήνητοι»; Οι «αξιοθρήνητοι» ήταν οι άνθρωποι που ένιωθαν ότι η φωνή τους δεν ακούγεται από την ελίτ, που ένιωθαν ότι οι ανησυχίες τους δεν λαμβάνονταν υπόψη, που ένιωθαν ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής τους αντιμετώπιζαν με έναν βαθμό αλαζονείας και απόστασης. Αποζητούσαν τον σεβασμό, και ο σεβασμός είναι κρίσιμος στην πολιτική.
Όσοι αντιμετωπίζουν τους πολίτες χωρίς σεβασμό απλώς και μόνο επειδή μπορεί να μην έχουν πτυχίο πανεπιστημίου ή επειδή, από πολιτισμική σκοπιά, μπορεί να σκέφτονται διαφορετικά από εκείνους που βρίσκονται στα πανεπιστήμια ή τις μεγάλες πόλεις, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια άγρια αφύπνιση.
Οπότε, αν έπρεπε να ιεραρχήσω τα τρία θέματα που πιστεύω ότι έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στις εκλογές, αυτά ήταν ο πληθωρισμός, η μετανάστευση και η υπερβολική εστίαση σε ταυτοτικές πολιτικές από την πλευρά των Δημοκρατικών.
Σχετικά με τις προεκλογικές εκστρατείες του Donald Trump και της Kamala Harris, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε:
Μια σύντομη επισήμανση, που πιστεύω είναι σημαντική, στην οποία αναφερθήκατε. Η ενέργεια του Trump. Είναι 78 ετών και έκανε 2-3 ομιλίες διάρκειας μίας ώρας ανά ημέρα. Η αντίπαλός του έκανε διάλειμμα τριών ημερών προκειμένου να προετοιμαστεί για μία συνέντευξη. Δεν πάει έτσι, σε προεκλογικές εκστρατείες πρέπει να εκφωνείς τη μία ομιλία μετά την άλλη, η φωνή σου πρέπει να είναι βραχνή, και πρέπει να δείξεις ότι το θέλεις. Δεν είμαι βέβαιος ότι η νεότερη υποψήφια απέδειξε πως το ήθελε περισσότερο από τον γηραιότερο υποψήφιο. Η προβολή της επιθυμίας για τη νίκη ήταν προφανής όταν τον έβλεπες. Παρακολουθούσα, προκάλεσε έκπληξη, διότι πιστεύω έχεις απόλυτο δίκιο όσον αφορά το τι συνέβη κατά τους δύο τελευταίους μήνες της προεκλογικής περιόδου.
Παρακολουθούσα το CNN, ένα δίκτυο που δεν είναι υπέρ του Τραμπ, και σε όλα κυριαρχούσε ο Trump. Στα πάντα. Ήταν εκεί για τα καλά ή τα άσχημα πράγματα που έλεγε, αλλά κυριαρχούσε στις μεταδόσεις. Ήταν, βέβαια, αρκετά τολμηρός ώστε να εμφανίζεται σε μη παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, σε podcasts, σε μέσα ενημέρωσης που συνήθως τα «προστατευτικά» επικοινωνιακά επιτελεία μας θα μας έλεγαν: «Μην πάτε εκεί. Κάτι θα μπορούσε να πάει στραβά». Έπαιρνε ρίσκα λοιπόν. Τελικά, όμως, αν μιλάς με τον τρόπο που μιλάει εκείνος, δεν υπάρχουν κίνδυνοι γιατί μπορείς να πεις τα πάντα. Αν, λοιπόν, μπορείς να πεις τα πάντα, τίποτα δεν είναι ριψοκίνδυνο. Επομένως, κατάφερε πραγματικά δημιουργήσει μία ειδική θέση για τον εαυτό του στον πολιτικό χώρο και κατέληξε να κυριαρχεί στον κύκλο των ειδήσεων.
Ερωτηθείς για τις επιπτώσεις της woke κουλτούρας, ο Πρωθυπουργός επισήμανε:
Τα παιδιά μου βρίσκονται σε αμερικανικά πανεπιστήμια, εγώ σπούδασα στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από 35 χρόνια. Υπάρχει μία εμφανής αλλαγή στον δημόσιο διάλογο στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Τα ζητήματα δεν είναι απαραίτητα καινοφανή, θέματα όπως η πολιτική ορθότητα και τα όρια του δικαιώματος στον ελεύθερο λόγο αποτελούσαν αντικείμενο συζήτησης ακόμα και κατά τα δικά μου φοιτητικά χρόνια, προ 35ετίας.
Θυμάμαι έναν από τους καθηγητές μου, τον Harvey C. Mansfield, ιδιαίτερα επιφανής συντηρητικός, είπε κάτι το 1991 που παραμένει πολύ επίκαιρο σήμερα: εάν έχεις το δικαίωμα να μιλάς έχεις επίσης την υποχρέωση να ακούς.
Φοβάμαι ότι η υποχρέωση να ακούς έχει χαθεί στην αποκαλούμενη woke κουλτούρα στις ΗΠΑ, όπου ομάδες επιδιώκουν να προωθήσουν τη διχόνοια, τον θυμό και τη σύγκρουση, όπου ο λόγος δεν χρησιμοποιείται τόσο για τη διατύπωση επιχειρημάτων όσο για να προκληθεί ο άλλος. Αυτό, κατά την άποψή μου, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τον παραδοσιακό φιλελευθερισμό. Είναι στην ουσία ο ορισμός του ανελευθερισμού (illiberalism), όπου μία μειοψηφία προσπαθεί να επιβληθεί της πλειοψηφίας.
Η έννοια της τυραννίας της πλειοψηφίας προωθήθηκε από τον John Stuart Mill προκειμένου να διασφαλιστεί ότι στις δημοκρατίες υπάρχει ένα πλαίσιο προστασίας των δικαιωμάτων των μειοψηφιών. Τώρα βρισκόμαστε σε άλλο επίπεδο, έχουμε την τυραννία των μειοψηφιών, οι οποίες δεν επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να αμφισβητήσει την άποψή τους. Εάν τολμήσεις να εκφράσεις αμφιβολίες για τη γνώμη τους σε «βαφτίζουν» φασίστα, υποστηρικτή της πατριαρχίας, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Αυτή η woke κουλτούρα δεν υπάρχει στην Ευρώπη. Είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Εάν επαφίεται σε εμένα, δεν θα ήθελα ποτέ να υπάρξει στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να συγχέουμε την προστασία των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, που αποτελεί πυλώνα του φιλελευθερισμού, με την κατεύθυνση που έχει πάρει αυτό που ορίζουμε ως woke κουλτούρα στις ΗΠΑ, όπου ο διάλογος έχει γίνει τόσο διχαστικός ώστε να έχει πάψει να συνιστά διάλογο.
Μιλούσαμε για την ταξική σύγκρουση όταν μελετούσαμε τον μαρξισμό. Τώρα μιλάμε για ταυτοτική σύγκρουση, η οποία είναι ακόμα πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί και να προσπαθήσουμε να καλλιεργήσουμε συναίνεση. Μερικές φορές, ειλικρινά, δεν θα ήθελα να είμαι ένας νέος άνδρας σε ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο στις μέρες μας που προσπαθεί να βγει ραντεβού με μια κοπέλα. Δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό γιατί θα έπρεπε να υπογράψω ένα αίτημα ή θα έπρεπε να είμαι ανοιχτός σε κάτι. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, τι συμβαίνει σε πολλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
Αυτό σίγουρα δεν συμβαίνει στην Ευρώπη. Νομίζω ότι η Ευρώπη έχει μια υγιή ισορροπία μεταξύ του παραδοσιακού φιλελευθερισμού, της προστασίας των δικαιωμάτων, της χειραφέτησης των γυναικών.
Πιστεύω, για παράδειγμα, πως το γεγονός ότι μιλάμε για τη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό -που είναι ένα μεγάλο ζήτημα στην Ελλάδα- ότι συζητάμε θέματα όπως το κίνημα MeToo, το δικαίωμα των γυναικών να μιλούν σε περίπτωση που κακοποιούνται, που ήταν μια μεγάλη επιτυχία των πολιτικών μας, ότι αισθάνονται ότι μπορούν να εμπιστευτούν την αστυνομία και ότι μπορούν να καλέσουν την αστυνομία σε περίπτωση που αισθάνονται ότι κακοποιούνται, αυτά απέχουν πολύ από αυτό που συμβαίνει σήμερα στα φιλελεύθερα ή στα υπερφιλελεύθερα προπύργια των ΗΠΑ.
Καταλαβαίνω, επομένως, γιατί αυτή η ακραία εκδοχή αυτού που αποκαλώ «illiberal wokeism» προκαλεί κάποιες αντιδράσεις μεταξύ αυτών που απλά δεν αποδέχονται αυτή την προσέγγιση.
Αν οι πολίτες αισθάνονται ότι ένα κόμμα μιλάει πολύ γι’ αυτά τα θέματα, τότε η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι ότι δεν μιλάει αρκετά για τα θέματα που πραγματικά ενδιαφέρουν κάποιον. Το νούμερο ένα ζήτημα για το οποίο νοιαζόταν η παραδοσιακή εκλογική δεξαμενή του Δημοκρατικού κόμματος ήταν η ανισότητα, αλλά η οικονομική ανισότητα, όχι η φυλετική ανισότητα, όχι η ανισότητα των φύλων. Φώναζαν στις στοχευμένες δημοσκοπήσεις: «δυσκολευόμαστε να τα βγάλουμε πέρα, γι’ αυτό μη μας μιλάτε γι’ αυτά τα θέματα». Μπορεί να είναι σημαντικά για κάποιους, αλλά το σημείο έμφασης ήταν εντελώς λάθος.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το εκμεταλλεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό και οι Ρεπουμπλικάνοι. Κάποιες από τις διαφημίσεις που προβλήθηκαν ήταν πολύ… δεν θα τις ενστερνιζόμουν ποτέ, προσωπικά, αλλά ήταν πολύ ισχυρές όσον αφορά το ποιος εκπροσωπούσε ποιον σε αυτές τις εκλογές. Συμφωνώ μαζί σας. Πιστεύω ότι είναι υποχρέωσή μας στην Ευρώπη, έχουμε μια πολύ ισχυρή παραδοσιακή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι κατοχυρωμένη σε Ευρωπαϊκή σύμβαση. Γι’ αυτό θεωρώ ότι είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι μπορεί κανείς να μιλάει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για μια προοδευτική ατζέντα, χωρίς να πέφτει θύμα των άκρων, που είδαμε σε κάποιο βαθμό στη Γαλλία, αλλά σίγουρα στις ΗΠΑ.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι λάθος να μιλάμε, στην Ελλάδα σίγουρα, για woke κουλτούρα. Αυτή η συζήτηση απλά δεν υπάρχει. Και κοιτάξτε τα άκρα στις ΗΠΑ: από τη μια μιλάμε για κουλτούρα woke και από την άλλη μιλάμε για την απαγόρευση των αμβλώσεων, που ήταν ένα από τα μεγάλα θέματα. Στην Ελλάδα οι αμβλώσεις έχουν νομιμοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Τα αναπαραγωγικά δικαιώματα προστατεύονται. Θεωρώ ότι καταφέραμε να εξισορροπήσουμε την πρόοδο χωρίς να υποκύψουμε στον πειρασμό μιας συζήτησης που είναι απλώς πολύ πολωτική. Αυτό, δόξα τω Θεώ, δεν συνέβη στην Ελλάδα και δεν νομίζω ότι θα συμβεί.
Σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις στις δυτικές δημοκρατίες και τους κινδύνους του λαϊκισμού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε:
Κάνατε μια πολύ γενική ερώτηση. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με την παρατήρηση ότι η διακυβέρνηση στις μέρες μας έχει γίνει ένα απίστευτα πολύπλοκο έργο. Δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελλάδα. Αν κοιτάξετε τις προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε σε αυτόν τον εξαιρετικά απρόβλεπτο κόσμο, την οικονομική ανισότητα, τη διαχείριση των διαφορετικών προσδοκιών, την κλιματική αλλαγή, την τεχνητή νοημοσύνη, οι άνθρωποι περιμένουν πολλά από τις κυβερνήσεις τους.
Συχνά, όταν αισθάνονται ότι οι κυβερνήσεις δεν ανταποκρίνονται, θυμώνουν, απογοητεύονται και φυσικά, οι λαϊκιστικές φωνές είναι πάντα εκεί για να τους υποσχεθούν εύκολες λύσεις σε περίπλοκα ζητήματα. Είναι πραγματικά εύκολο να μπουν στον πειρασμό με αυτά τα κόμματα ή αυτούς τους χαρισματικούς πολιτικούς.
Στην Ελλάδα βιώσαμε τη δική μας λαϊκιστική αντίδραση σε αυτό που συνέβαινε πριν από πολλές άλλες χώρες. Αυτό έγινε το 2015, όταν εξελέγη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν να συνεργαστεί με ένα κόμμα της άκρας δεξιάς, ακριβώς για να αποδείξει ότι όταν πρόκειται για λαϊκισμό, η ιδεολογία δεν είναι τόσο σημαντική. Το σημαντικό είναι η εξουσία και η παραμονή στην εξουσία.
Αυτό που συνέβη σε πολλές από αυτές τις δημοκρατίες που διολισθαίνουν προς την ανελεύθερη δημοκρατία σχετίζεται με το γεγονός ότι οι θεσμοί υπονομεύονται σταδιακά, γεγονός που δίνει στη συνέχεια τη δυνατότητα σε έναν λαϊκιστή ηγέτη να κερδίσει ξανά. Κι όσο περισσότερο αυτός ο ηγέτης κερδίζει, τόσο περισσότερο θέτει περιορισμούς στους συνταγματικούς ελέγχους και τις ισορροπίες, τόσο περισσότερο κυνηγάει την αντιπολίτευση, και τότε μπορεί να μείνει. Συνήθως μιλάμε για άνδρα, όχι για γυναίκα, όταν μιλάμε για απολυταρχικούς ηγέτες. Μπορώ να σκεφτώ μόνο μία γυναίκα στον κόσμο που μπορεί να θεωρηθεί τέτοια, και μάλιστα δεν είναι πια στην εξουσία, έχασε τη θέση της. Αναφέρομαι στην ηγέτιδα του Μπαγκλαντές. Αυτός είναι, λοιπόν, ο τρόπος με τον οποίο «διαβρώνονται» οι δημοκρατίες.
Στην Ελλάδα καταφέραμε να αντισταθούμε στην τάση αυτή. Αλλά η διαχείριση πολύπλοκων καθηκόντων και η επίτευξη αποτελεσμάτων δεν είναι ποτέ εύκολη. Στην Ελλάδα, καταφέραμε να κερδίσουμε δεύτερες εκλογές με αυξημένο ποσοστό ψήφων, επειδή βασικά τηρήσαμε τις υποσχέσεις μας, δεν ανεβάσαμε τον πήχη των προσδοκιών πολύ ψηλά και τηρήσαμε τις θεμελιώδεις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Αυτός είναι, νομίζω, ο τρόπος με τον οποίο χτίζεις, βασικά, μια σχέση εμπιστοσύνης.
Όμως, περνώντας στα μεγάλα θέματα που θίξατε, και ιδίως στη θέση της Ευρώπης σε αυτόν τον πολύ περίπλοκο κόσμο, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο καμπής όπου πρέπει να ξυπνήσουμε από τη γεωπολιτική και οικονομική μας αφέλεια. Επί της ουσίας, τώρα είναι η ώρα να το κάνουμε πραγματικά.
Όταν ο Donald Trump -νομίζω ήταν το 2017 ή το 2018, δεν ήμουν τότε στην εξουσία- στη σύνοδο του ΝΑΤΟ ρώτησε τις χώρες τη μία μετά την άλλη αν δαπανούν το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα, είχε κατά βάση δίκιο, από την άποψη ότι ήταν πολύ βολικό μέλη να εκμεταλλεύονται αυτό το «μέρισμα ειρήνης», να δαπανούν το 1% του ΑΕΠ για την άμυνα, ή ουσιαστικά να προσποιούνται ότι έχουν στρατό, επειδή είχαμε τις ΗΠΑ να δεσμεύονται για την προστασία μας. Ήταν επίσης πολύ βολικό για τη Γερμανία, για παράδειγμα, να εξάγει συνεχώς στην Κίνα και να βασίζεται στο πολύ φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο προκειμένου να διασφαλίσει ότι η βιομηχανία της παρέμενε ανταγωνιστική. Όλες αυτές οι παραδοχές δεν υφίστανται πλέον, καμία από αυτές. Επομένως, προφανώς, χρειαζόμαστε μια δραστική απάντηση.
Είμαι βέβαιος ότι έχετε διαβάσει την έκθεση Draghi. Είναι μία πολύ καλή έκθεση που ουσιαστικά εξηγεί γιατί η Ευρώπη πρέπει να κάνει πολύ περισσότερα. Αλλά για να κάνει περισσότερα, πρέπει επίσης να έχει τα μέσα για να κάνει περισσότερα. Πιστεύω ότι το θεμελιώδες ερώτημα ενόψει του επόμενου ευρωπαϊκού κύκλου θα είναι, πρώτα απ’ όλα, το εξής: μπορούμε να συμφωνήσουμε να κάνουμε αυτές τις αλλαγές, για να διασφαλίσουμε ότι οι αποφάσεις που λαμβάνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα αντιμετωπίζουν τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε; Και θα βρούμε τα χρήματα για να χρηματοδοτήσουμε πραγματικά τη μεγάλη επενδυτική «έκρηξη» που όλοι αναγνωρίζουμε ότι είναι απαραίτητη;
Διότι αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή, να διατηρήσουμε το κοινωνικό μας μοντέλο, να ενισχύσουμε την άμυνά μας, να είμαστε πρωτοπόροι στην τεχνητή νοημοσύνη με τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας, τότε πλανώμαστε πλάνην οικτράν. Τουλάχιστον πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι για να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα, χρειαζόμαστε διαρθρωτικές αλλαγές, πρέπει να κινητοποιήσουμε ιδιωτικά κεφάλαια, αυτό που ονομάζουμε ένωση κεφαλαιαγορών, δηλαδή τη δυνατότητα των ευρωπαϊκών εταιρειών να μην πηγαίνουν στις ΗΠΑ για να αντλήσουν κεφάλαια, αλλά να το κάνουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε, αναφερθήκατε στον Elon Musk, ότι μια εταιρεία όπως η Tesla δεν θα τα κατάφερνε ποτέ στην Ευρώπη. Δεν θα τα κατάφερνε ποτέ στην Ευρώπη, επειδή ουσιαστικά έχουμε 27 διαφορετικά ρυθμιστικά καθεστώτα. Έχουμε μια ενιαία αγορά που επί της ουσίας δεν λειτουργεί, και δεν ανταμείβουμε τα ρίσκα με τον τρόπο που το κάνουν οι ΗΠΑ όσον αφορά τις κεφαλαιαγορές. Kαι, την ίδια στιγμή, πρέπει να ξοδεύουμε περισσότερα ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε την ικανότητα να το κάνουμε. Το κάναμε όταν αντιμετωπίσαμε την πανδημία.
Συμμετείχα σε αυτές τις πενθήμερες διαπραγματεύσεις, όταν συγκροτήσαμε το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Θυμάμαι ότι η Angela Merkel τότε έλεγε: «Όχι, όχι, όχι, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ», διότι ουσιαστικά αυτό που κάναμε ήταν να εκδώσουμε ευρωπαϊκό κοινό χρέος, αλλά δεν το ονομάζαμε ακριβώς έτσι, μέχρι που συνειδητοποίησε ότι ήταν απαραίτητο να το κάνουμε και ήταν απίστευτα επιτυχημένο.
Επομένως, έχουμε το σχέδιο για την άντληση κεφαλαίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά πρέπει να ξεπεράσουμε εσωτερικές διαφορές, τις αντιλήψεις περί φειδούς, όπως αυτές υποστηρίζονται από ορισμένες από τις βόρειες χώρες, και να κατανοήσουμε ότι μπορούμε να επιβιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο μόνο αν είμαστε ενωμένοι. Έχετε δίκιο. Αν η Ευρώπη είναι ενωμένη, είμαστε μια μεγάλη αγορά, είμαστε μεγάλη «δύναμη πυρός», είμαστε αξιοζήλευτοι στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο άνθρωποι θέλουν να έρθουν και να ζήσουν στην Ευρώπη. Θέλω να πω, μπορεί να κατακρίνουν την Ευρώπη σε πολιτισμικό επίπεδο, αλλά εξακολουθούν να θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη και να ζήσουν στην Ευρώπη.
Είμαστε, όμως, σε θέση να αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα που έχουμε σε συλλογικό επίπεδο; Θεωρώ ότι τα επόμενα πέντε χρόνια θα είναι κρίσιμα. Χαίρομαι που η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φαίνεται να είναι σε μεγάλο βαθμό σύμφωνη με το πρόγραμμα αυτό, αλλά εναπόκειται τώρα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στα κράτη μέλη να την υποστηρίξουν και να διασφαλίσουν ότι ορισμένες από τις τολμηρές συστάσεις που περιέχονται στην έκθεση Draghi θα υλοποιηθούν, διότι μέχρι στιγμής η πρόοδος που έχουμε σημειώσει δεν είναι σαφώς επαρκής.
Ερωτηθείς για το μεταναστευτικό και τις θέσεις της Ευρώπης ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε:
Παρακολουθώ τη συζήτηση γύρω από τη μετανάστευση από την αρχή, από τότε που αναλάβαμε την εξουσία το 2019. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε μια προσέγγιση «ανοιχτών θυρών», «όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στην Ευρώπη, είναι δική μας ευθύνη να σώσουμε τον κόσμο». Ασφαλώς, τελικά, αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα, οπότε στην πραγματικότητα ήταν βολικό να κρατάμε τα σύνορά μας ανοιχτά, επειδή ελπίζαμε ότι αυτοί οι άνθρωποι θα κατέληγαν κάπου αλλού.
Κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ σαφές ότι αυτή η προσέγγιση ήταν καταστροφική. Νομίζω ότι όταν η Γερμανία άνοιξε τα σύνορά της το 2015, προκάλεσε μία αλληλουχία γεγονότων τα οποία μας απασχολούν ακόμα και σήμερα.
Πιστεύω πλέον αποτελεί κοινό τόπο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ότι πρέπει να προστατεύσουμε τα εξωτερικά μας σύνορα, ότι τα σύνορα έχουν πραγματικά σημασία. Θεωρώ ότι έχετε δίκιο σε αυτό, ότι δεν ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα και ότι τα σύνορα είναι αυτό που ουσιαστικά μας προσδιορίζει και αυτό που μας επιτρέπει, στο τέλος της ημέρας, να συνυπάρχουμε.
Η υποχρέωσή μου ως Πρωθυπουργού της Ελλάδας είναι να προστατεύσω τα ελληνικά σύνορα, τα οποία τυχαίνει να είναι και ευρωπαϊκά σύνορα, και να κάνω ό,τι μπορώ για να διασφαλίσω ότι δεν θα έχουμε παράτυπες εισόδους στην Ελλάδα. Αυτό ακριβώς κάνω. Δεν απολογούμαι γι’ αυτό. Δεν έχω απολογηθεί από την αρχή, είτε πρόκειται για τα θαλάσσια σύνορα είτε για τα χερσαία σύνορα. Αρχικά, το 2020, όταν ξεκινήσαμε αυτή την πολιτική, τα πράγματα που ειπώθηκαν για εμάς -και θεωρώ τον εαυτό μου φιλελεύθερο, κεντροδεξιό πολιτικό- από τη ριζοσπαστική αριστερά στην Ευρώπη ή από τα λεγόμενα «προοδευτικά» μέσα ενημέρωσης, ήταν εξαιρετικά σκληρά.
Όμως είναι πλέον κατανοητό ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε το μεταναστευτικό πρόβλημα αν δεν περιορίσουμε τουλάχιστον τον αριθμό των ανθρώπων που έρχονται, αν δεν καταστήσουμε πιο δύσκολη την έλευση στην Ευρώπη, διότι ποτέ δεν θα είναι αδύνατο να έρθουν στην Ευρώπη. Δεν μπορείς ποτέ να δημιουργήσεις εντελώς ένα «ευρωπαϊκό φρούριο». Μπορείς όμως να στείλεις ένα μήνυμα σε αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους: μην ξοδεύετε τα χρήματά σας, μην τα δίνετε στους διακινητές, γιατί στο τέλος της ημέρας, τις μεθόδους με τις οποίες λειτουργούν οι διακινητές προσπαθούμε να τσακίσουμε.
Αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση, βεβαίως. Είναι μια καθημερινή δύσκολη δουλειά. Πρέπει να συνεργαστούμε με τις χώρες διέλευσης. Για παράδειγμα, στην περίπτωσή μας, πρέπει να συνεργαστούμε με την Τουρκία. Προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Η συνεργασία μας έχει βελτιωθεί, αλλά έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε όσον αφορά στη διαχείριση της μετανάστευσης.
Την ίδια στιγμή, ενώ συμβαίνει αυτό, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μεγάλη δημογραφική πρόκληση. Θέλουμε να προωθήσουμε πολιτικές φιλικές προς την οικογένεια. Πρέπει να αυξήσουμε τη συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό, διότι ακόμη και στην Ελλάδα, μια χώρα που εξακολουθεί να έχει υψηλότερη ανεργία από την Ευρώπη, αντιμετωπίζουμε ελλείψεις εργατικού δυναμικού.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος. Για παράδειγμα, μια πολιτική που έχει αποδειχθεί εξαιρετικά επιτυχής είναι ότι επιτρέπουμε πλέον στους συνταξιούχους να εργάζονται χωρίς περικοπή της σύνταξής τους, κάτι που συνέβαινε πριν. Αντιληφθήκαμε ότι πολλοί εξακολουθούν να θέλουν να εργάζονται και στην πραγματικότητα καλύπτουν θέσεις εργασίας τις οποίες άλλοι δεν είναι πρόθυμοι να αναλάβουν. Πρέπει να αυξήσουμε τη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό. Πρέπει να αυξήσουμε τη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στο εργατικό δυναμικό. Ταυτόχρονα, υπάρχουν δουλειές για τις οποίες θα δυσκολευτούμε να βρούμε Έλληνες εργαζόμενους, για παράδειγμα, αγροτικές δουλειές, δουλειές στις κατασκευές.
Η απάντηση σε αυτό είναι ότι πρέπει να κάνουμε διμερείς συμφωνίες με χώρες για να προσφέρουμε τη μακροπρόθεσμη προοπτική εργασίας στην Ελλάδα, αλλά πρέπει να το κάνουμε με τρόπο οργανωμένο και ελεγχόμενο. Πρέπει εμείς να καθορίσουμε ποιος μπορεί να έρθει στην Ελλάδα ή ποιος μπορεί να έρθει στην Ευρώπη. Αυτό δεν πρέπει να καθορίζεται από τους διακινητές, γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει. Βεβαίως, τα ζητήματα της ένταξης είναι σημαντικά. Οι πολιτικές ένταξης είναι δύσκολες. Υπήρξαν επιτυχημένα παραδείγματα και υπήρξαν ξεκάθαρα αποτυχημένα παραδείγματα -και είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να μιλήσετε γι’ αυτό με δεδομένη την εμπειρία της Γαλλίας.
Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα για το οποίο δεν μιλάμε πολύ, αλλά πρόκειται για μία μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα. Η ιστορία των Αλβανών που μετακόμισαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’90. Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στην Ελλάδα. Μερικοί από αυτούς ήταν στην πραγματικότητα Έλληνες που ζούσαν στην Αλβανία. Άλλοι ήταν Αλβανοί που ήρθαν σε αναζήτηση εργασίας. Κατέληξαν να μείνουν στην Ελλάδα. Τα παιδιά τους γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Τα παιδιά τους πηγαίνουν σε ελληνικό σχολείο και είναι Έλληνες. Συνέβαλαν στην ανάπτυξη της οικονομίας. Ασφαλώς πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά βασικά αφομοιώθηκαν καλά στην ελληνική κοινωνία.
Ωστόσο, υπάρχουν ασφαλώς και άλλες περιπτώσεις όπου πρέπει να αναγνωρίσουμε επί της αρχής ότι άνθρωποι που είναι πολιτισμικά εντελώς διαφορετικοί από εμάς, ακόμα και αν προσπαθήσουμε πολύ σκληρά, θα δυσκολευτούμε να τους εντάξουμε σε μια κοινωνία που, στην περίπτωση της Ελλάδας, είναι ακόμα σχετικά ομοιογενής.
Επομένως, η σύντομη απάντηση, σε μια πρόταση, είναι ότι χρειαζόμαστε έναν μεγάλο «φράχτη», αλλά χρειαζόμαστε επίσης μια αρκετά μεγάλη «πόρτα» για να επιτρέψουμε στους ανθρώπους που πραγματικά θέλουμε να έρθουν στην Ευρώπη να το κάνουν. Και πρέπει να ισορροπήσουμε μεταξύ των δύο, αυτό τουλάχιστον προσπαθεί να κάνει η Ελλάδα.
Για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τις σχέσεις Ελλάδας – Ισραήλ ο Πρωθυπουργός σημείωσε:
Επιτρέψτε μου να αρχίσω λέγοντας ότι η Ελλάδα έχει μια στρατηγική εταιρική σχέση με το Ισραήλ και ότι αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου 2023 ήταν πραγματικά φρικτό. Το Ισραήλ, επί της αρχής, είχε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι ότι αυτό που συνέβη στη Γάζα και αυτό που εξακολουθεί να συμβαίνει στη Γάζα, κατά τη γνώμη μου, είναι αδικαιολόγητο όσον αφορά στην απώλεια αθώων, ανθρώπινων ζωών. Και είναι μια στρατηγική που, για μένα, φαίνεται να μην ανταποκρίνεται σε κανέναν σαφή στρατιωτικό στόχο, γιατί πάντα ανησυχώ πολύ όταν δεν διακρίνω το τελικό στάδιο μιας στρατιωτικής επέμβασης.
Φυσικά, όλοι μας ανησυχούμε πολύ για μια πιθανή κλιμάκωση του πολέμου. Αυτό έχει, σε κάποιον βαθμό, ήδη συμβεί στον Λίβανο. Αναγνωρίζω ότι το Ιράν είναι πραγματικά μια υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ. Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αντιμετωπίσει αυτή την απειλή. Κατά τη γνώμη μου υπάρχει διάκριση μεταξύ αυτού που συμβαίνει στη Γάζα και αυτού που μπορεί να συμβαίνει στην προσπάθεια του Ισραήλ να πολεμήσει άλλες παραστρατιωτικές οργανώσεις που αντιπροσωπεύουν τρίτους, ιδίως τη Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο.
Στο τέλος της ημέρας, δεν υπάρχει άλλη λύση από το να μοιράζονται δύο λαοί την ίδια γη. Μπορεί να φαίνεται πολύ δύσκολο να φτάσουμε σε αυτό το σημείο αυτή τη στιγμή, αλλά πιστεύω θεμελιωδώς ότι είναι προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον του Ισραήλ να αποδεχθεί ότι αυτή θα είναι η κατάληξη των όσων πρέπει να συμβούν σε αυτό το μέρος του κόσμου.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί Ισραηλινοί που το αποδέχονται αυτό ως θεμελιώδη προϋπόθεση. Το πρόβλημα είναι ότι, κάθε μέρα που περνάει, αυτό που αποκαλούμε λύση δύο κρατών φαίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Όχι μόνο λόγω όσων συμβαίνουν στη Γάζα, αλλά και λόγω όσων συμβαίνουν στη Δυτική Όχθη, όπου η παρουσία βίαιων εποίκων, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, εγκυμονεί κινδύνους για ένα τετελεσμένο που είναι ήδη πολύ δύσκολο να ανατραπεί.
Ασφαλώς, πρέπει να ληφθεί υπόψη η προσέγγιση των ΗΠΑ, η νέα προσέγγιση των ΗΠΑ προς το Ισραήλ και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για μια πιθανή λύση.
Για μένα, πρώτη προτεραιότητα είναι να σταματήσουν πραγματικά οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, στη Γάζα αλλά και στο νότιο Λίβανο, ιδιαίτερα όμως στη Γάζα, όπου απλά δεν βλέπω κανέναν άλλο στρατιωτικό στόχο που πρέπει να επιτευχθεί. Εξάλλου, τα ανώτερα ηγετικά κλιμάκια της Χαμάς έχουν εξαλειφθεί. Ήλπιζα ότι ο θάνατος του Sinwar θα έδινε στο Ισραήλ έναν καλό λόγο να σταματήσει. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη.
Αναφερόμενος στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις προοπτικές ειρήνης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπογράμμισε:
Ενδεχόμενη ειρήνη μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα συνθηκολόγησης της Ουκρανίας. Βεβαίως, το να μιλάμε για μια ουκρανική νίκη μπορεί να ακούγεται πολύ αισιόδοξο, αλλά είναι σαφές ότι πρέπει τουλάχιστον να δώσουμε στην Ουκρανία τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να μην χάσει περισσότερα εδάφη. Αν κάποιος θέλει να είναι ρεαλιστής, αυτό ακριβώς προσπαθούμε να πετύχουμε αυτή τη στιγμή.
Ασφαλώς, δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι οι ισχυρισμοί της αμερικανικής ηγεσίας πως μια συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε 24 ώρες θα γίνουν πράξη, επειδή πιστεύω ότι ο εκλεγμένος Πρόεδρος και σύντομα Πρόεδρος Trump θα είναι επίσης επιφυλακτικός απέναντι σε μια πιθανή συμφωνία που, ως αποτέλεσμα, θα παρουσιαστεί από τη Ρωσία ως νίκη. Διότι μια νίκη για τη Ρωσία είναι επίσης νίκη για την Κίνα και για τη Βόρεια Κορέα, η οποία έχει στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο της νέας μεγάλης αντιπαλότητας μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που θα είναι κατ’ ανάγκη αποδεκτό από τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ.
Αυτή τη στιγμή η υποχρέωσή μας είναι να βοηθήσουμε την Ουκρανία να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Φυσικά, μπορούμε να παράσχουμε υλική υποστήριξη, όλοι το έχουμε κάνει, αλλά το να στείλουμε στρατεύματα είναι προφανώς κάτι που αποκλείεται.
Για να κλείσουμε τη συζήτηση με μια πιο θετική νότα, ας σκεφτούμε πώς ήταν τα πράγματα για την Ουκρανία μια μέρα μετά την απόφαση των Ρώσων να εισβάλουν. Θεωρούνταν σχεδόν δεδομένο ότι θα βρίσκονταν στο Κίεβο εντός λίγων ημερών, ότι πιθανότατα θα καταλάμβαναν ένα μεγάλο τμήμα της Ουκρανίας και ότι θα εγκαθιστούσαν ένα καθεστώς-μαριονέτα. Τίποτα από αυτά δεν συνέβη.
Η Ουκρανία παρέμεινε σταθερά φιλοδυτική, με μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία που θα της επιτρέψει να υπερασπιστεί τον εαυτό της αφού συμφωνηθεί ειρήνη, όπως ελπίζουμε, και με μία κυβέρνηση που σαφώς δεν είναι μαριονέτα της Ρωσίας. Αν σκεφτείτε ποιες ήταν οι προσδοκίες του Putin όταν επιτέθηκε, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ναι, κέρδισε εδάφη πέρα από αυτά που έμμεσα ήλεγχε εκ των προτέρων, αλλά δεν πέτυχε τους κύριους στόχους του, και δεν πρέπει να τους πετύχει.
Εμείς, τουλάχιστον στην Ευρώπη, παραμένουμε προσηλωμένοι, σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα να διασφαλίσουμε ότι τα πράγματα στο πεδίο τουλάχιστον δεν θα χειροτερέψουν.
Κληθείς να δώσει ένα αισιόδοξο μήνυμα για την εποχή μας, ο Πρωθυπουργός ανέφερε:
Είμαι σχολαστικός μελετητής της Ιστορίας και μερικές φορές αξίζει να σκεφτεί κανείς τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν προηγούμενες γενιές. Είμαι βέβαιος ότι τότε φάνταζαν πολύ μεγάλες, αλλά βρήκαν τρόπο να τις ξεπεράσουν και να οικοδομήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τις γενιές που ακολούθησαν. Πιστεύω ακράδαντα, επίσης, ότι αυτό είναι ένα σημείο καμπής για την Ευρώπη και ότι θα καταλάβουμε ότι οι συνθήκες δεν μας επιτρέπουν πλέον να εφησυχάζουμε. Είμαι βέβαιος ότι αυτή η πραγματικότητα έχει αρχίσει να εμπεδώνεται και στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.
Πρέπει σίγουρα να καταλάβουμε ότι μόνο αν είμαστε ενωμένοι θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τη δύναμή μας σε έναν κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα. Αλλά πιστεύω ότι μια νότα αισιοδοξίας είναι ότι εξακολουθούμε να ζούμε σε έναν τόπο αξιοζήλευτο στον κόσμο. Προσγειώνεσαι σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Ευρώπη. Θέλω να πω, αν κάποιος προσγειωνόταν στις ΗΠΑ, ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος, θα καταλάβαινε ότι δεν βρίσκεται στην Ευρώπη.
Έχουμε πλούσια παράδοση στο να ξεπερνάμε τις δυσκολίες στην ήπειρό μας. Έχουμε άλλωστε ζήσει δύο παγκόσμιους πολέμους, οι προηγούμενες γενιές κατάφεραν να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον. Ας δούμε την Ιστορία ως οδηγό και ας είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι.
Κατάρρευση ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρίσκεται στο όριο να μείνει εκτός Βουλής δείχνει νέα δημοσκόπηση της Real Polls για λογαριασμό του Alpha.
Πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει η Real Polls το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη παρότι ακόμα δεν έχει επισημοποιηθεί η ίδρυσή του, σε μέτρηση που παρουσιάστηκε στο δελτίο ειδήσεων του Alpha. Μάλιστα, στο κάτω όριο της μέτρησης, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης... λαμβάνει ποσοστό 2,6%, δηλαδή μένει εκτός Βουλής, ενώ το κόμμα Κασσελάκη έχει άνω όριο το 8,2% και υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να βρεθεί ακόμα και στην τρίτη θέση!
Στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής, η ΝΔ προηγείται με 29,7% (κινείται ανάμεσα στο 26,5% και το 32,5%) και ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής με 16,7% (14,2-19,2), για την τρίτη θέση να δίνουν μάχη το ΚΚΕ με 8,3% (6,5-10,1) και η Φωνή Λογικής (6,4-10,3). Ακολουθεί η Ελληνική Λύση με 7,5% (5,9-9,1), το κόμμα Κασσελάκη με 6,5% (4,8-8,2), η Πλεύση Ελευθερίας με 4,7% (3,4-6,1), ο ΣΥΡΙΖΑ με 3,6% (2,6-4,7), το ΜέΡΑ25 με 3,4% (2,2-4,7). Κάτω από το όριο εισόδου, με 2,9% η Νέα Αριστερά (1,9-4,1) και η Νίκη (1,6-4,5).
Σημεία από την παρέμβαση του Πρωθυπουργού στην εκδήλωση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ για την αποστολή έγκαιρων προειδοποιήσεων και την αντιμετώπιση των πολύ υψηλών θερμοκρασιών:
Όλους μας διαμορφώνουν οι τραγωδίες, απόρροια φυσικών καταστροφών, που μας έχουν πλήξει. Στην περίπτωσή μας, ήταν μια πυρκαγιά που κατέστρεψε ένα εύπορο προάστιο της Αθήνας, τον Ιούλιο του 2018, σκοτώνοντας 104 ανθρώπους, οι οποίοι δεν έλαβαν οποιαδήποτε έγκαιρη προειδοποίηση για το τι επρόκειτο να τους πλήξει.Δεσμευτήκαμετότεότι έπρεπε να αναθεωρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις φυσικές καταστροφές. Eστιάσαμε γρήγορα σε τρία ζητήματα:
Τεχνολογία.Η μία επένδυση που κάναμε, η οποία έχει ξεκάθαρα αποδώσει, είναι η ενίσχυση του αριθμού έκτακτης ανάγκης «112», που σημαίνει ότι μπορούμε πλέον να αποστέλλουμε σε όλα τα κινητά τηλέφωνα της χώρας, ανεξάρτητα από το αν αυτά ανήκουν σε Έλληνες ή σε τουρίστες, στοχευμένα μηνύματα, δίνοντάς τους πολύ σαφείς οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση φυσικής καταστροφής.
Διακυβέρνηση: Συγκροτήσαμε Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Εκεί συγκεντρώθηκαν όλοι οι απαραίτητοι φορείς: ο στρατός, η αστυνομία, η πυροσβεστική, τα ασθενοφόρα (ΕΚΑΒ), οι δασικές υπηρεσίες, η ακτοφυλακή. Κωδικοποιήσαμε τις αρμοδιότητες. Θελήσαμε να διασφαλίσουμε ότι οι γραμμές επικοινωνίας είναι ανοιχτές και η ιεραρχία και η κατανομή καθηκόντων είναι πολύ σαφής. Φυσικά, υλοποιούμε επίσης σημαντικές επενδύσεις στις υποδομές πολιτικής προστασίας. Διοχετεύουμε περισσότερα από 2 δισ. ευρώ ευρωπαϊκών πόρων για την ενίσχυση της πολιτικής προστασίας.
Οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης με τους τοπικούς φορείς. Δεν ωφελεί να εκπέμπεις ένα μήνυμα «112», αν δεν εισακουστεί. Η οικοδόμηση αυτών των σχέσεων εμπιστοσύνης, η εκπαίδευση των ανθρώπων, η ανάπτυξη μιας κουλτούρας εκκένωσης, το να διασφαλίζεις ότι οι πολίτες εμπιστεύονται τις υπηρεσίες πολιτικής προστασίας, είναι απίστευτα σημαντικά.
Στη δική μας περίπτωση, το έχουμε πετύχει.Κάποιες φορές είναι προτιμότερο να απομακρύνεις ανθρώπους και να ρέπεις προς την πλευρά της προσοχής παρά να χάνονται ζωές επειδή δεν είχε υπάρξει ενημέρωση για το τι επρόκειτο να αντιμετωπίσουν.
Επίλυση στο ζήτημα των εργαζομένων που δικαιούνται σύνταξη αναπηρίας και δεν μπορούσαν μέχρι σήμερα να τη λάβουν, χωρίς να έχουν προηγουμένως διακόψει την εργασία τους, παρέχει νομοθετική ρύθμιση την οποία εισηγήθηκαν η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Νίκη Κεραμέως και ο Υφυπουργός Πάνος Τσακλόγλου που συζητήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής.
Η διάταξη προβλέπει ότι, πλέον,οι ασφαλισμένοι του e-Ε.Φ.Κ.Α. θα δικαιούνται κύρια σύνταξη λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο, χωρίς να χρειάζεται να διακόψουν την απασχόληση τους, όπως απαιτείτο μέχρι σήμερα. Επιπροσθέτως,προβλέπεται η αναδρομική ισχύς της ρύθμισης, από 1/1/2024. Όσοι έχουν υποβάλλει αιτήσεις συνταξιοδότησης από την αρχή του έτους, οι οποίες έχουν απορριφθεί λόγω μη προηγούμενης διακοπής της απασχόλησής τους, θα πρέπει να τις επαναϋποβάλουν εντός έξι μηνών από τη δημοσίευση του νόμου, ώστε αυτές να επανεξεταστούν με το νέο καθεστώς.
Τρεις πρόσφατες σημαντικές πρωτοβουλίες που αναλάβαμε για τα άτομα με αναπηρία:
προσλήψεις 740 ιατρών στα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, με το συνολικό αριθμό να φτάνει τους 1254.
διεύρυνση της λίστας των μη αναστρέψιμων παθήσεων, με στόχο τη στήριξη και την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
σχεδιασμός της συνολικής αναβάθμισης της λειτουργίας των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίαςτόσο ως προς το θεσμικό πλαίσιο και τις διαδικασίες, όσο και ως προς τη στελέχωση και τις ψηφιακές και κτιριακές υποδομές.
Από την ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για το σχέδιο νόμου «Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού …»:
Για πρώτη φορά, λοιπόν,στη χώρα μας αποκτούμε ένα οργανωμένο πρόγραμμα πρόληψης και δημόσιας υγείας. Είναι μια από αυτές τις πολλές μεταρρυθμίσεις, που κάποιοι μας έλεγαν ότι δεν μπορούν να γίνουν πράξη. …Το πρόγραμμα «Προλαμβάνω»είναι ένα πρόγραμμα-«ομπρέλα» που δίνει τη δυνατότητα σχεδόν στο σύνολο του πληθυσμού να κάνει εγκαίρως και δωρεάν τις βασικές προληπτικές εξετάσεις που απαιτούνται στην εποχή μας:
Ξεκίνησε με το πρόγραμμα «Φώφη Γεννηματά» για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.Έχουμε σχεδόν, προσέξτε, 500.000 γυναίκες οι οποίες έκαναν μαστογραφία προληπτική ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος. Περίπου 30.000 εντοπίστηκαν με ευρήματα. Αυτές οι γυναίκες είχαν καρκίνο του μαστού και δεν το γνώριζαν. ... Ο καρκίνος του μαστού, αν διαγνωστεί νωρίς, γίνεται ιάσιμος σε ποσοστό 90 με 95%. Στόχος είναι να εξεταστούν για το συγκεκριμένο νόσημα σχεδόν 2 εκατομμύρια Ελληνίδες.
Ταυτόχρονα,2,6 εκατομμύρια γυναίκες ηλικίας 21 ως 65 ετών έχουν ενημερωθεί για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, είναι το δεύτερο σε συχνότητα ογκολογικό νόσημα παγκοσμίως. Η δράση αυτή συνδυάζεται και με τον εμβολιασμό κατά του HPV, του ιού που προκαλεί τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Και επειδή ξέρω ότι υπάρχει πάντα μια σχετική επιφύλαξη για τα εμβόλια, εγώ θα ενθαρρύνω το Υπουργείο Υγείας να ξεκινήσουμε -και να ζητήσω τη βοήθεια όλων σας- μια καινούργια προσπάθεια για να αυξήσουμε τα ποσοστά εμβολιασμού κατά του HPV. Με αυτόν τον τρόπο, θα προστατεύσουμε τις γυναίκες της επόμενης γενιάς από μία ασθένεια την οποία, επαναλαμβάνω, μπορούμε ουσιαστικά να την εξαλείψουμε εάν πάμε σε ένα πρόγραμμα καθολικού εμβολιασμού.
Και βέβαια,πρόσφατα, ξεκίνησε και η πρωτοβουλία κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου. Έχουν ήδη εκδοθεί παραπεμπτικά για 1,5 εκατομμύριο δικαιούχους από τους σχεδόν 2,8 εκατομμύρια, γυναίκες ή άνδρες. Και εγώ πήγα στο φαρμακείο και προμηθεύτηκα εύκολα και με την απαραίτητη επεξήγηση από τον φαρμακοποιό το σχετικό self-test.
Και βέβαια, στο ίδιο μέτωπο,τις επόμενες εβδομάδες εγκαινιάζεται και η πολύ σημαντική πρωτοβουλία για τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Θα αφορά παραπάνω από 5 εκατομμύρια συμπολίτες μας και θα περιλαμβάνει και αιματολογικό τσεκάπ και επισκέψεις σε γιατρό.
Θέλω να κάνω μία ειδική μνεία στη φιλόδοξη προσπάθειατην οποία κάνει το Υπουργείογια την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, ειδικά της παχυσαρκίας των παιδιών μας, παιδιών και εφήβων, που δυστυχώς έχουμε αν όχι τα πρωτεία, είμαστε στις πρώτες τρεις θέσεις της Ευρώπης.Γι΄ αυτό και στηρίζω απόλυτα αυτό το σύνολο των δράσεων ευαισθητοποίησης, κινητοποίησης παιδιών, γονιών και εκπαιδευτικών γύρω από τη σημασία της σωστής διατροφής και φυσικά τη σημασία της άσκησης.
Συμπληρώνεται έτσι ένα ευρύ τόξο πρόληψης, προσανατολισμένο στα πιο σοβαρά χρόνια νοσήματα του καιρού μαςκαι βέβαια, μια μεθοδική παρότρυνση από το κράτος να συμβουλευόμαστε το γιατρό, να καταφεύγουμε σε αυτόν,αλλά να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι ενημερωμένοι πολίτες, ενημερωμένοι ασθενείς. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η έγκαιρη και σωστή διάγνωση αποκτά όλο και μεγαλύτερο ρόλο στις σύγχρονες πολιτικές υγείας, ενώ κι αυτές με τη σειρά τους καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στις κοινωνικές πολιτικές των κυβερνήσεων.
