Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Φιάσκο με τη δίκη για την μίζα των 11,6 εκατ. ευρώ σε γιατρούς του ΕΣΥ: Αναβλήθηκε επ' αόριστον



Δεν κλητεύθηκαν έγκαιρα οι αλλοδαποί κατηγορούμενοι για την μεγάλη υπόθεση δωροδοκίας της Depuy - Έγινε δεκτή η ένσταση της υπεράσπισης

Δεν έχουν τέλος οι αστοχίες στην δικαστική διερεύνηση μεγάλων υποθέσεων διαφθοράς και δωροδοκίας, καθώς σήμερα, λίγο διάστημα μετά το φιάσκο με το σκάνδαλο της επ’ αόριστον αναβολής της δίκης για τη Siemens, η εκδίκαση μιας ακόμη τέτοιου είδους υπόθεσης, οδηγήθηκε σε επ’ αόριστον αναβολή, καθώς οι αλλοδαποί κατηγορούμενοι που εμπλέκονταν σε αυτή, δεν είχαν κλητευθεί έγκαιρα στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας. Πρόκειται για την μεγάλη υπόθεση δωροδοκίας της Depuy, με τους δικαστές που βρίσκονταν στην έδρα του δικαστηρίου να μην έχουν άλλη επιλογή από να αναβάλλουν την εκδίκαση της υπόθεσης επ’ αόριστον.

Ειδικότερα, με απόφασή του το δικαστήριο έκανε δεκτή τη σχετική ένσταση που κατέθεσε η υπεράσπιση των 24 κατηγορουμένων της υπόθεσης και κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση ελλείψει κλητέυσεως των αλλοδαπών κατηγορουμένων. Επιπλέον, όπως επισήμανε η υπεράσπιση, και το βούλευμα δεν είχε επιδοθεί εγκαίρως στους κατηγορούμενους, όπως προβλέπει ο νόμος. Αξίζει να σημειωθεί πως και η υπόθεση του σκανδάλου της Siemens είχε αναβληθεί επ’ αόριστον διότι δεν είχε επιδοθεί εγκαίρως μεταφρασμένο το παραπεμπτικό βούλευμα στους αλλοδαπούς κατηγορουμένους.

Σύμφωνα με το βούλευμα-καταπέλτη του συμβουλίου Εφετών (343/2016), που είχε αποκαλύψει το protothema.gr, στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, παραπέμπονται να δικαστούν για κατηγορίες που επισύρουν ακόμη και ισόβια, 24 συνολικά κατηγορούμενοι, ανάμεσα στους οποίους «βαριά» ονόματα της Ορθοπεδικής στο ΕΣΥ, στελέχη της Depuy καθώς και Έλληνες που βρίσκονταν πίσω από πλειάδα off shore εταιριών μέσω των οποίων διακινούνταν το μαύρο χρήμα στο ΕΣΥ.

Η χαρτογραφημένη συνολική μίζα προς γιατρούς και νοσοκομεία ανέρχεται στα 11,6 εκατ. ευρώ, ενώ η ζημία για το ελληνικό δημόσιο είναι ανυπολόγιστη. Για το λόγο αυτό οι 24 κατηγορούμενοι παραπέμπονται να δικαστούν κατά περίπτωση για τα εξής αδικήματα: απάτη σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου, ενεργητική και παθητική δωροδοκία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Από τις έρευνες προέκυψε πως τα ορθοπεδικά προϊόντα της Depuy υπερκοστολογούνταν στην Ελλάδα έως και 35% και από το ποσοστό αυτό, το 20% διατίθεντο στους γιατρούς ως «αμοιβή» για την προτίμηση που έδειχναν στα προϊόντα της εταιρίας και με το υπόλοιπο 15% συντηρούνταν ο μηχανισμός διακίνησης του χρήματος (λογιστές, δικηγόροι κλπ που είχαν ιδρύσει τις εταιρίες off shore).

Το έναυσμα για να ξετυλιχθεί η μεγαλύτερη υπόθεση μίζας -για τα ελληνικά δεδομένα- στο πεδίο της υγείας δόθηκε με την κατάθεση στο Γραφείο Σοβαρών Περιπτώσεων Απάτης (SFO) στο Λονδίνο του Ρόμπερτ Τζον Ντουγκάλ, ο οποίος εργαζόταν από το 1993 έως το 2007 στην εταιρία Depuy International και μάλιστα σε υψηλές θέσεις, αντιπρόεδρος πωλήσεων, ανάπτυξης αγορών και στρατηγικών σχέσεων. Το στέλεχος της Depuy περίγραψε στη βρετανική υπηρεσία την ελληνική πραγματικότητα: «είχα διαπιστώσει ότι η πρακτική της πληρωμής δώρων ή ανταμοιβών σε ορθοπαιδικούς χειρουργούς στο ΕΣΥ σε σχέση με την προμήθεια ορθοπεδικών προϊόντων ήταν ‘ενδημική’. Το ύψος των κονδυλίων που διατίθεντο από όλους τους κατασκευαστές ορθοπεδικών προϊόντων που επέλεγαν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα ανερχόταν σε 20% έως 35% επί της αξίας των πωλήσεων προς τους τελικούς χρήστες».

Σύμφωνα με το βούλευμα, η διανομή της μίζας στους γιατρούς γινόταν μέσω ενός πυκνού δικτύου off shore εταιριών – έχουν χαρτογραφηθεί τουλάχιστον 15 εταιρίες- έτσι ώστε να χαθούν τα ίχνη του μαύρου χρήματος. Αναφέρονται ως εταιρίες «παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών». «Οι κατηγορούμενοι είχαν διαμορφώσει την κατάλληλη υποδομή με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως επί σκοπό πορισμού εισοδήματος» αναφέρεται στο βούλευμα, και  αναλύεται τι ακριβώς είχαν πράξει: «Ίδρυση και χρήση μεγάλου αριθμού εξωχώριων εταιριών σε πολλά κράτη ανά την υφήλιο, συστηματική πραγματοποίηση μεγάλου αριθμού τραπεζικών συναλλαγών με λογαριασμούς ανήκοντες σε δικαιούχους που καλύπτονταν πίσω από κωδικούς αριθμούς, κατάρτιση σειράς εικονικών συμβάσεων παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, έκδοση εικονικών τιμολογίων παροχής υπηρεσιών, χρησιμοποίηση στο έπακρο του χρηματοπιστωτικού συστήματος με σκοπό την απόκρυψη της διαδρομής του χρήματος προς τους τελικούς παραλήπτες, ιδίως με τη μέθοδο της «κατάθεσης» σε θυρίδα». Από το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών προέκυψαν ιδιαίτερα μεγάλα χρηματικά ποσά σε λογαριασμούς εμπλεκομένων γιατρών (και) στην Ελβετία, χρήματα που πλέον έχουν δεσμευθεί και θα αποδοθούν στους κατηγορουμένους μόνο εφόσον απαλλαγούν αμετάκλητα.




Πηγή : protothema.gr


Κυριάκος Μητσοτάκης : Διαρκής αγώνας για ελευθερία και δημοκρατική νομιμότητα το νόημα του Πολυτεχνείου




Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, για την 42η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, έκανε στο Facebook την ακόλουθη ανάρτηση:

«Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι η κορυφαία στιγμή της αντιδικτατορικής δράσης των Ελλήνων και ειδικά της νέας γενιάς. 

Για πολλά χρόνια η επέτειος είχε χάσει το νόημά της, καθώς μετατράπηκε σε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και διαβατήριο κομματικής ανέλιξης. 

Μέχρι και συμμορίες δολοφόνων χρησιμοποίησαν την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου ως περιτύλιγμα για τα στυγνά τους εγκλήματα.

Το νόημα του Πολυτεχνείου στη συνείδηση του καθενός από εμάς, είναι ο διαρκής αγώνας για ελευθερία. Για δημοκρατική νομιμότητα. Για ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Είναι ο αγώνας για τη δια βίου διεκδίκηση της γνώσης για να μπορεί ο καθένας να φτάσει όπου θέλει και μπορεί. 

Αυτός είναι ο δικός μας αγώνας στην πολυσύνθετη εποχή που ζούμε. Και πρέπει να τον κερδίσουμε για να οδηγήσουμε την πατρίδα μας σε μια νέα, πιο αισιόδοξη εποχή».


Αμερικανίδα μηνύει τα Zara επειδή αγόρασε ρούχο "διανθισμένο" με... ποντικό

Το γύρο του διαδικτύου κάνει η είδηση ότι μία Αμερικανίδα βρήκε έντρομη ένα ψόφιο τρωκτικό ραμμένο στο στρίφωμα φορέματος.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η 24χρονη Κέιλι Φίζελ αγόρασε δύο φορέματα, που είχαν παραχθεί στην Τουρκία, από κατάστημα της ισπανικής εταιρείας κατασκευής ενδυμάτων Zara στο Κονέκτικατ τον Ιούλιο. Μετά από λίγες εβδομάδες φόρεσε το ένα από αυτά για να πάει στη δουλειά της, όταν μία δυσάρεστη οσμή που αναδυόταν από πάνω της την έκανε να… ψαχτεί.

Την ίδια στιγμή αισθάνθηκε κάτι να την ενοχλεί στο μαύρο ρούχο των 40 ευρώ που φορούσε. Η πρώτη της σκέψη, όπως δήλωσε στη μήνυση που κατέθεσε εναντίον των Zara, ήταν ότι από το στρίφωμα του ρούχου κρέμονταν κλωστές. Τότε, σε κατάσταση σοκ διαπίστωσε ότι κατά μήκος των ραφών ξεπρόβαλε το πόδι ενός ψόφιου ποντικού, με το υπόλοιπο σώμα του να είναι καλυμμένο από το ύφασμα.

Η Φίζελ, όπως ισχυρίζεται, έχοντας «παραλύσει από φόβο» έβγαλε αμέσως το φόρεμα από πάνω της 
και φόρεσε ένα άλλο που είχε μαζί της ως αλλαξιά (!). Η ίδια ισχυρίστηκε στη μήνυσή της ότι πέρα από το έντονο συναισθηματικό στρες που υπέστη, εμφάνισε εξανθήματα τα οποία σύμφωνα με τους γιατρούς προήλθαν από «ασθένεια που προκαλείται από τρωκτικά».

Η εταιρεία Zara φέρεται να μην έχει κάνει καμία δήλωση ακόμη, ωστόσο δηλώνει ενήμερη για το περιστατικό, το οποίο και διερευνά. Τόνισε δε πως ο όμιλος καταστημάτων «έχει αυστηρούς κανόνες ασφαλείας και υγιεινής».



Πηγή: protopapadakis.blogspot.com


Κατάληψη του κτιρίου Γκίνη στο Πολυτεχνείο από αντιεξουσιαστές και προβληματισμός απο την ΕΛ.ΑΣ




Σε κατάληψη του κτιρίου Γκίνη στο Πολυτεχνείο προχώρησε το πρωί της Πέμπτης ομάδα αντιεξουσιαστών και έχει προβληματίσει την ΕΛ.ΑΣ. γιατί μετά την κατάληψη του κτιρίου το Πολυτεχνείο μπορεί να λειτουργήσει και πάλι ως ορμητήριο για επιθέσεις με μολότοφ, όπως συνέβη και την Τρίτη.

Οι καταληψίες έχουν αναρτήσει ανακοίνωση στο διαδίκτυο, στην οποία αναφέρονται και στους συλληφθέντες των επεισοδιών της 15ης Νοεμβρίου.

Η ανακοίνωση αναφέρει: 

«Σήμερα 17/11/2016 καταλαμβάνουμε το κτήριο Γκίνη στο Πολυτεχνείο αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για την περιφρούρησή του με κάθε διαθέσιμο μέσο.

»Σπάμε στην πράξη τον αποκλεισμό που για χρόνια επιβάλλουν οι κομματικοί και κρατικοί μηχανισμοί προκειμένου να κρατήσουμε το χώρο κατά τη διάρκεια της μέρας ελεύθερο, ανοιχτό και προσβάσιμο σε όσες και όσους επιλέγουν το δρόμο της σύγκρουσης και της εξέγερσης.

»Δεν ξεχνάμε τους πεσόντες του κοινωνικού πολέμου εν καιρώ δημοκρατίας.
Καμία δίωξη στους/στις συλληφθέντες/συλληφθείσες της 15ης Νοέμβρη.

»ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ! ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!

Αναρχικές/Αναρχικοί»




Η λίστα με τα ονόματα των 24 νεκρών του Πολυτεχνείου



Σύμφωνα με μελέτη που έχει υιοθετηθεί από σχετική βιβλιογραφία* ως η πλέον έγκυρη επιστημονική προσέγγιση στο ζήτημα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στα γεγονότα του Πολυτεχνεία, αναφέρει πως ο αριθμός έφτασε τους 24. 

Πρόκειται για: 

1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έρριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).

3. Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. (F Σεπτεμβρίου), όπου και πέθανε.

4. Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ» και η παρεξήγηση αυτή επιβιώνει ακόμη σε κάποιους «καταλόγους νεκρών».

5. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.

6. Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».

7. Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.

8. Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοε-γκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.

9. Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.

10. Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών, κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Αγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).

11. Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΑΩ» και «ΕΑΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έρριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.

12. Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10.30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

14. Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11.30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος.

15. Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.

16. Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12.00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.

17. Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, 52 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το ΚεράσοΒο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13.30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ' Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

20. Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.

21. Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.

22. Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12.00 με 12.30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου και πέθανε στις 27.12.1973.

23. Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικο-πόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.

24. Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Ανω Αλισσό Αχαΐας. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα.

* (βλ. ενδεικτικά Δημήτρης Παπαχρήστος, Το Πολυτεχνείο ζει, εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2004, σελ. 41-45, Δημήτρης Χατζησωκράτης, Πολυτεχνείο '73, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2004, σελ. 176-177, 424-425, Βαγγέλης Αγγελής & Ολύμπιος Δαφέρμος, Όνειρο ήταν, έκδοση ΕΔΙΑ-Οδυσσέας, Αθήνα 2005, σελ.378-388).)



Πηγή:  iefimerida.gr 


Μπακογιάννη: Απρεπής η δήλωση Σόιμπλε για το χρέος

(Φωτογραφία:  ΑΠΕ )


«Απρεπή» χαρακτήρισε τη δήλωση Σόιμπλε, αναφορικά με το χρέος, η Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Πρακτορείο» καθώς, όπως είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, απευθυνόταν ευθέως στον Μπάρακ Ομπάμα. 

Ο Β.Σόιμπλε απάντησε στον αμερικανό πρόεδρο για το ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους ότι «όποιος λέει "θα σας απαλλάξουμε από τα χρέη σας", προσφέρει κακή υπηρεσία στην Ελλάδα». 

Ο ίδιος έχει και κατά το παρελθόν επισημάνει ότι κατά την άποψή του το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος, αλλά η έλλειψη ανταγωνιστικοτητας, ωστόσο αυτή τη φορά η παρατήρηση ήρθε ως απάντηση στις τοποθετήσεις του Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα και εν όψει της επίσκεψης στο Βερολίνο. 

Ο αμερικανός πρόεδρος επισήμανε πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους, ενώ τόνισε ότι μια οικονομία που συρρικνώνεται, δεν ανακάμπτει μόνο με μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας ή τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, αλλά χρειάζεται και αναπτυξιακά μέτρα. 

Εξάλλου, η Ντόρα Μπακογιάννη χαρακτήρισε υψηλού συμβολισμού την επίσκεψη του αμερικανού προέδρου, αν και -όπως είπε- δεν αποφασίζουν οι Αμερικανοί για το χρέος.

Η κ. Μπακογιάννη υπογράμμισε πως το θέμα του χρέους είναι εθνικό ζήτημα, το οποίο εκτίμησε ότι θα διευθετηθεί μετά την αξιολόγηση και την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Πάντως, υπογράμμισε την ανάγκη να υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους για τα πρωτογενή πλεονάσματα.   

Ερωτηθείσα για την πρόταση της ΝΔ, η Ντόρα Μπακογιάννη απάντησε ότι «υπόσχεται μείωση δαπανών του κράτους και όχι απολύσεις» υπογραμμίζοντας πως το κράτος πλέον είναι αριθμητικά μικρό αλλά υπάρχει περιθώριο περιστολής δαπανών. 

Παράλληλα, υπογράμμισε πως η ΝΔ θα προχωρήσει στη μείωση της φορολογίας και θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις. Η βουλευτής της ΝΔ τόνισε και την ανάγκη να διορθωθεί η αγορά εργασίας.

Καταλήγοντας, η κ. Μπακογιάννη επέμεινε στην ανάγκη εκλογών άμεσα, καθώς όπως είπε η ΝΔ δεν θέλει να αναλάβει τη διακυβέρνηση επί των ερειπίων της χώρας και θέλει να προλάβει ώστε να μην υπαχθεί η χώρα σε 4ο μνημόνιο.




Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ



Προπηλακίζουν παντού μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για να μην καταθέσουν στεφάνι για το Πολυτεχνείο




Ένταση επικράτησε γύρω στις 10 το πρωί στην είσοδο της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όταν μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ έφθασαν για να καταθέσουν στεφάνι στο μνημείο για τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προπηλακίστηκαν από μέλη φοιτητικών παρατάξεων του χώρου της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, τα οποία τους έφραξαν τον δρόμο προς το μνημείο.

Κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να προσεγγίσουν το μνημείο μπαίνοντας από άλλη είσοδο της Σχολής, άλλα έγιναν αντιληπτά και τελικά αποχώρησαν.

«Γι άλλη μια φορά κάποιοι μας εμπόδισαν να καταθέσουμε στεφάνι. Δηλώνουμε ότι θα τιμούμε του αγωνιστές του Πολυτεχνείου με τον τρόπο που εμείς επιλέγουμε. Δηλώνουμε ότι δε μας σταμάτησε η χούντα, δεν μπορεί να μας σταματήσει κανείς από το να τιμήσουμε τους συναγωνιστές μας, όλους αυτούς που βγήκαν μπροστά δίνοντας την ελευθερία και κάποιοι το αίμα τους, για να αποκατασταθεί η Δημοκρατία και η ελευθερία στον τόπο μας» δήλωσε ο συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Α' Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Δημητριάδης.







Μη νόμιμο έκρινε τον ΕΝΦΙΑ το ΣτΕ σε τέσσερις περιοχές



Μη νόμιμη κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η επιβολή του ΕΝΦΙΑ σε τέσσερις περιοχές, καθώς το ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε ότι ο υπολογισμός του πολυσυζητημένου φόρου έγινε οριζόντια και χωρίς να προσμετρηθούν ειδικά στοιχεία που προβλέπει ο νόμος για τον προσδιορισμό των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.

Σύμφωνα με την απόφαση του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο του Δικαστηρίου Μαίρη Σαρπ, ο ΕΝΦΙΑ κρίθηκε μη νόμιμος, και άρα ακυρώνεται ως έχει, στις περιοχές του Ψυχικού, της Φιλοθέης, του Νέου Βουτζά και των Δελφών.

Η απόφαση του ΣτΕ που αλλάζει τα δεδομένα υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ στις τέσσερις αυτές περιοχές, εκτιμάται ως εξαιρετικά σημαντική, καθώς θέτει το πλαίσιο νομιμότητας της επιβολής του φόρου, ανοίγοντας τον δρόμο και για άλλες αποφάσεις που θα ακυρώσουν τον ΕΝΦΙΑ και σε άλλες περιοχές, μια και προς το παρόν εκδικάστηκαν προσφυγές μόνο για τις συγκεκριμένες περιοχές, ενώ εκκρεμούν χιλιάδες, καθώς πολίτες από κάθε άκρη της χώρας έχουν προσφύγει δικαστικώς, ζητώντας να αλλάξει ο προσδιορισμός του φόρου, επικαλούμενοι είτε λάθη υπολογισμού είτε αντικειμενικές αξίες που δεν ισχύουν.

Από την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου προκύπτει ότι η ακύρωση του ΕΝΦΙΑ στις συγκεκριμένες περιοχές κρίθηκε αναγκαία, διότι ο προσδιορισμός του έγινε «οριζόντια όπως αναφέρεται, συλλήβδην για όλες τις ζώνες ορισμένης περιφέρειας», χωρίς να προσμετρηθούν ειδικά στοιχεία και προϋποθέσεις (υπάρχουν μεθοδολογίες προσδιορισμού των αντικειμενικών αξιών που προβλέπονται από τον νόμο και κρίθηκε ότι δεν ελήφθησαν υπόψη).

Βεβαίως, με βάση την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών και όσοι προσέφυγαν δεν μπορούν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους για το 2016, καθώς στην απόφαση επισημαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν μέσα σε ένα μήνα περίπου και μέχρι τη λήξη του χρόνου να υπάρξουν τροποποιήσεις στον κρατικό προϋπολογισμό. Ομως το δικαστήριο έθεσε σύντομη προθεσμία έως το τέλος του χρόνου, την 31η Δεκεμβρίου του 2016, προκειμένου η διοίκηση να προσαρμόσει τον ΕΝΦΙΑ γι’ αυτές τις τέσσερις περιοχές στα νέα δεδομένα και σύμφωνα με την απόφαση.

Πάντως, το ρήγμα που δημιουργεί για την επιβολή του ΕΝΦΙΑ η απόφαση του Β΄ Τμήματος είναι σημαντικό ενόψει των εκκρεμών δικών που αναμένονται άμεσα στο Συμβούλιο της Επικρατείας από την πληθώρα των προσφυγών που έχουν ήδη κατατεθεί.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το ίδιο το Δικαστήριο πριν από λίγες εβδομάδες με σειρά αποφάσεών του, προδικαστικού χαρακτήρα, έδωσε «οδηγίες» στους πολίτες που προσφεύγουν προκειμένου να μπορούν να θεμελιώσουν έννομο συμφέρον προσκομίζοντας τα απαραίτητα έγγραφα που θα αποδεικνύουν τη διαχρονική σχέση τους με το ακίνητο που υπόκειται σε καταβολή ΕΝΦΙΑ την οποία και πρέπει να έχουν πάντα επικαιροποιημένη. Δηλαδή να μπορούν να προσκομίζουν Ε9, κτηματολόγιο και λοιπά. Και αυτό, για να αποφευχθούν τυπικές απορρίψεις των προσφυγών και για να επιταχυνθεί η εκδίκασή τους.




Ιωάννα Μάνδρου
Έντυπη Καθημερινή


Ν.Δ. : Η χώρα δεν έχει ούτε την Κυβέρνηση ούτε τον πρωθυπουργό που της αξίζει




Ο Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Β’ Αθηνών, κ. Γιώργος Κουμουτσάκος, για τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η Κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει την σημαντική επίσκεψη του Προέδρου Obama στην Ελλάδα. Τόσο σε επίπεδο ουσίας, όσο και σε επίπεδο εικόνας πέρασε κάτω από τον πήχη.

Όλοι οι Έλληνες είδαν ότι η χώρα δεν έχει ούτε την Κυβέρνηση ούτε τον πρωθυπουργό που της αξίζει. 

Και γι’ αυτό, δεν νομιμοποιείται να επιτίθεται στην Αντιπολίτευση, η οποία αντιμετωπίζει όλα τα ζητήματα με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον. 

Αυτό ισχύει και για την οικονομία και για το προσφυγικό. Ισχύει και για την υπόθεση του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων, που – όπως τόνισε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης – πρέπει να ρυθμιστεί το ταχύτερο.

Κάτι τέτοιο μπορεί να προκύψει, όχι μόνο ως αποτέλεσμα της βοήθειας άλλων, αλλά και ως επιβράβευση των δικών μας συνειδητών μεταρρυθμιστικών προσπαθειών. 

Άλλωστε, αυτό υποδεικνύουν όλοι στον κ. Τσίπρα. 

Ας μην προσποιείται, λοιπόν, πως δεν ακούει».


Εurostat: Το 37,8% των παιδιών στην Ελλάδα ζει σε συνθήκες φτώχειας




Περίπου τέσσερα στα 10 παιδιά στην Ελλάδα και ένα στα τέσσερα παιδιά στην Ε.Ε. ζουν σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2015, που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Eurostat

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα το 2015 βρισκόταν αντιμέτωπο με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού το 37,8% των παιδιών (περίπου 710.000 παιδιά), έναντι 28,7% το 2010. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση του εν λόγω ποσοστού στην Ε.Ε. την τελευταία πενταετία.

Στην Ε..Ε το αντίστοιχο ποσοστό μειώθηκε από 27,5% το 2010 σε 26,9% το 2015 (περίπου 25,26 εκατομμύρια παιδιά).

Μετά την Ελλάδα, η μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ 2010 - 2015 του ποσοστού των παιδιών που ζουν στο όριο της φτώχειας καταγράφεται στην Κύπρο (7,1 ποσοστιαίες μονάδες) και στην Ιταλία (4 ποσοστιαίες μονάδες).

Στην Ε.Ε. τα υψηλότερα ποσοστά παιδιών που ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας καταγράφονται στη Ρουμανία (46,8%), στη Βουλγαρία (43,7%), στην Ελλάδα (37,8%), στην Ουγγαρία (36,1%), στην Ισπανία 34,4%) και στην Ιταλία (33,5%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Σουηδία (14%), στη Φινλανδία (14,9%) και στη Δανία (15,7%).




Πηγή : thepressproject.gr


Έως το 2029 στην εξουσία ο Σουλτάνος Ερντογάν




Μέχρι το 2029 θα έχει τη δυνατότητα να παραμείνει Πρόεδρος και να διαμένει στο παλάτι που έχει φτιάξει ο σουλτάνος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως φαίνεται από το προσχέδιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης.

Το τουρκικό σύνταγμα μέχρι στιγμής ορίζει ότι κανένας δεν μπορεί να υπηρετήσει περισσότερες από δύο πενταετίες στην προεδρία, κάτι το οποίο σημαίνει ότι ο Ερντογάν θα έπρεπε να παραδώσει τα «ηνία» της Τουρκίας το 2024, εάν φυσικά το 2019 επανεκλεγεί.  

Το πρακτορείο Reuters, το οποίο επικαλείται αξιωματούχους που έχουν γνώση του προσχεδίου, οι αλλαγές θα παραγράψουν την τρέχουσα πενταετία του Ερντογάν, επιτρέποντάς του με αυτόν τον τρόπο να υπηρετήσει για άλλες δύο (!) πενταετίες.  

Στόχος της συνταγματικής αναθεώρησης είναι η μετατροπή της προεδρίας σε εκτελεστική, μια αλλαγή που θα δώσει τεράστιες αρμοδιότητες στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και θα υποβαθμίσει σημαντικά το ρόλο του πρωθυπουργού αλλά και των υπουργών. 


Νύχτα κόλασης στη Χίο: Οι μετανάστες επιτέθηκαν με βεγγαλικά στους κατοίκους!



Πρωτοφανή επεισόδια σημειώθηκαν τη νύχτα στη Χίο με τους πρόσφυγες και μετανάστες να βάζουν φωτιά στον καταυλισμό της Σούδας, να σπάνε κατάστημα με βεγγαλικά τα οποία άρπαξαν και άρχισαν να εκτοξεύουν εναντίον των σπιτιών και των κατοίκων, ενώ κατέστρεψαν αυτοκίνητα και μαγαζιά γύρω από το κέντρο φιλοξενίας.

Το νέο πρωτόγνωρο επεισόδιο με πρωταγωνιστές πρόσφυγες και μετανάστες ξεκίνησε αργά το βράδυ της Τετάρτης και εξελισσόταν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης, με τους κατοίκους να έχουν ξεσηκωθεί, κρατώντας σίδερα και ξύλα προκειμένου να αμυνθούν απέναντι στους μετανάστες που τους πετούσαν πέτρες. 

Ολα ξεκίνησαν από τη διάρρηξη καταστήματος με βεγγαλικά, τα οποία άρπαξαν οι μετανάστες και αφού μετέβησαν στο κέντρο φιλοξενίας άρχισαν να τα πυροδοτούν, εκτοξεύοντάς τα κατά των σπιτιών των περιοίκων.

Στη συνέχεια, έβαλαν φωτιά μέσα στον καταυλισμό καταστρέφοντας το μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεων. 

Από τον πετροπόλεμο προκλήθηκα ζημιές σε σταθμευμένα αυτοκίνητα και καταστήματα της περιοχής.

Πληροφορίες αυτοπτών μαρτύρων ανέφεραν ότι κρατούσαν στα χέρια τους και taser, χωρίς να έχει γίνει γνωστό από πού τα προμηθεύτηκαν.

Το ασύλληπτο για τα δεδομένα του νησιού επεισόδιο κράτησε περισσότερο από τρεις ώρες και χρειάστηκε η επέμβαση των ΜΑΤ προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη. 






Πηγή : tanea.gr


Υμνος στη Δημοκρατία από τον Μπαράκ Ομπάμα



«Γεια σου, Ελλάδα. Γεια και καλησπέρα». Με αυτά τα λόγια, στα ελληνικά, άρχισε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα την ομιλία - παρακαταθήκη υπέρ της Δημοκρατίας και των αγαθών της, την οποία επέλεξε να εκφωνήσει από την Αθήνα. Με αναφορές στον Περικλή και τον Σωκράτη, αλλά και στον Οδυσσέα Ελύτη, ο Ομπάμα ύμνησε τη Δημοκρατία και μίλησε για τα κενά της παγκοσμιοποίησης και την ανισότητα που πρέπει να καταπολεμηθεί, την ανεκτικότητα που είναι πλέον απαραίτητη στον σημερινό κόσμο των πολυπολιτισμικών κοινωνιών, της διάχυσης της γνώσης και των πληροφοριών.

«Στην κυβέρνηση, στον λαό και στον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω για τη συνεργασία, σας ευχαριστώ πραγματικά για την τόσο θερμή και γενναιόδωρη υποδοχή. Οπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, αυτό είναι το τελευταίο μου ταξίδι στο εξωτερικό ως πρόεδρος των ΗΠΑ. Ημουν αποφασισμένος, σε αυτό το τελευταίο ταξίδι, να έρθω στην Ελλάδα. Εν μέρει διότι άκουσα για τη θρυλική φιλοξενία του ελληνικού λαού. Εν μέρει διότι έπρεπε να δω την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα. Αλλά και για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για όλα όσα η Ελλάδα, αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας, προσέφερε στην ανθρωπότητα μέσα στους αιώνες. Οι καρδιές μας συγκινήθηκαν με τις τραγωδίες του Αισχύλου και του Ευριπίδη, ο νους μας καλλιεργήθηκε από τις ιστορίες του Ηροδότου και του Θουκυδίδη, η κατανόηση που έχουμε για τον κόσμο γαλουχήθηκε από τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη.

Οι ΗΠΑ είναι ευγνώμονες για τους Ελληνες που τις τιμούν με τη φιλία τους. Πολλοί Ελληνοαμερικανοί στην πατρίδα μου το Σικάγο είναι φίλοι μας. Τους βρίσκεις στο Γκρικτάουν, καμιά φορά με τις φουστανέλες τους, μαζί εορτάζουμε την ημέρα της ελληνικής ανεξαρτησίας στον Λευκό Οίκο, με σπανακόπιτα και ούζο. Πολλοί Ελληνοαμερικανοί έχουν υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και πολέμησαν για να κρατήσουν την πατρίδα μας ελεύθερη, πολλοί βάδισαν στο πλευρό του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για να κάνουν τη χώρα μου πιο δίκαιη. Ελληνες και Αμερικανοί ζητωκραυγάζουμε υπέρ του Γιάννη Αντετονκούμπο, ο οποίος δείχνει να βελτιώνεται κάθε χρόνο, και αν θέλετε ένα υπέρτατο παράδειγμα της κοινής μας σκέψης και της αποφασιστικότητάς μας, δεν χρειάζεται να πάτε πολύ μακριά. Αρκεί να στρέψετε το βλέμμα στη Νέα Υόρκη, στο Ground Zero, εκεί όπου υπήρχαν οι Δίδυμοι Πύργοι, εκεί όπου ανοικοδομείται η ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, όπου πριν από λίγο καιρό δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο από ερείπια.

Αλλά πάνω από όλα, έχουμε χρέος στην Ελλάδα, γιατί μας χάρισε την αλήθεια, την πίστη ότι ως άτομα έχουμε την ελεύθερη βούληση, το δικαίωμα και την ικανότητα να κυβερνούμε τους εαυτούς μας, καθώς εδώ, πριν από 25 αιώνες, στους βράχους αυτής της πόλης δημιουργήθηκε μια νέα ιδέα: η Δημοκρατία και το Κράτος (στα ελληνικά). Το κράτος, η ισχύς της διακυβέρνησης, προέρχεται από τον δήμο, δηλαδή από τον λαό. Η έννοια ότι είμαστε πολίτες και όχι δούλοι. Οτι είμαστε οι πυλώνες της κοινωνίας. Οτι έχουμε την ιδιότητα του πολίτη, με δικαιώματα, αλλά και ευθύνες. Το πιστεύω ότι είμαστε όλοι ίσοι ενώπιον του νόμου, που υπηρετεί όχι μόνο τους λίγους, αλλά τους πολλούς. Και όχι μόνο για την πλειοψηφία, αλλά και για τη μειοψηφία. Ολες αυτές είναι έννοιες που γεννήθηκαν εδώ. Σε αυτή τη γη.

Οι Αθηναίοι γνώριζαν ότι όσο ευγενείς και αν ήταν οι ιδέες τους, από μόνες τους δεν αρκούσαν. Για να έχουν νόημα, οι Αρχές πρέπει να ενσωματώνονται σε νόμους, να προστατεύονται από θεσμούς και να προωθούνται μέσα από τη λαϊκή συμμετοχή. Γι’ αυτό συγκεντρώνονταν για να διαβουλευθούν και να αποφασίζουν τα ζητήματα του κράτους, με τον κάθε πολίτη να έχει το δικαίωμα να παρέμβει... Στη διάρκεια των χιλιετιών που ακολούθησαν, επικράτησαν διαφορετικές απόψεις περί εξουσίας και διακυβέρνησης. Στην ανθρώπινη ιστορία υπήρχαν αυτοί που υποστήριζαν ότι κάποιοι δεν μπορούν να διαχειρισθούν τη Δημοκρατία, ότι δεν μπορούν να κυβερνήσουν τους εαυτούς τους, ότι πρέπει να τους καθοδηγούν σε αυτό που πρέπει να κάνουν. Οτι ένας ηγέτης πρέπει να διατηρεί την τάξη χρησιμοποιώντας βία και επιβολή. Αυτή είναι μια διαφορετική έννοια διακυβέρνησης που λέει ότι η ισχύς κάνει το ορθό...

Υπήρχε η πεποίθηση ότι ορισμένοι είναι ανώτεροι λόγω της φυλής ή πίστης ή εθνικότητας, και αυτές οι πεποιθήσεις έχουν συχνά χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσουν την κατάκτηση, την εκμετάλλευση και τον πόλεμο.

Αλλά μέσα από όλη αυτή την ιστορία, η φλόγα, που άναψε πρώτα εδώ στην Αθήνα, ποτέ δεν πέθανε. Τελικά τροφοδοτήθηκε από έναν μεγάλο Διαφωτισμό. Αναζωπυρώθηκε από τους ιδρυτές της Αμερικής, οι οποίοι διατράνωσαν ότι “Εμείς, ο λαός” αποφασίζουμε ότι όλοι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ίσοι και είμαστε προικισμένοι από τον Δημιουργό μας με ορισμένα αναφαίρετα δικαιώματα.

Τώρα, μερικές φορές, ακόμη και σήμερα, αυτά τα ιδανικά αμφισβητούνται. Μας έχουν πει ότι αυτά είναι τα δυτικά ιδεώδη. Οτι μερικοί πολιτισμοί δεν είναι εξοπλισμένοι για τη δημοκρατική διακυβέρνηση και στην πραγματικότητα προτιμούν την αυταρχική διακυβέρνηση. Και θα ήθελα να πω ότι μετά οκτώ χρόνια ως πρόεδρος των ΗΠΑ, έχοντας ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, είναι απολύτως αλήθεια ότι κάθε χώρα ακολουθεί τη δική της πορεία, κάθε χώρα έχει τις δικές της παραδόσεις. Αλλά αυτό που πιστεύω επίσης, μετά οκτώ χρόνια, είναι ότι η βασική δίψα για ζωή με αξιοπρέπεια, η θεμελιώδης επιθυμία να έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας και του μέλλοντός μας και να θέλουμε να καθορίζουμε την πορεία των κοινοτήτων μας και των εθνών μας – αυτές οι επιθυμίες είναι καθολικές. Καίνε σε κάθε ανθρώπινη καρδιά.

Αυτός είναι ο λόγος που ένας Ελληνας επίσκοπος σήκωσε τη σημαία της ανεξαρτησίας. Είναι ο λόγος που λαοί, από την Αμερική μέχρι την Αφρική και την Ασία, αποτίναξαν τον ζυγό της αποικιοκρατίας. Είναι γιατί οι άνθρωποι πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα διαδήλωσαν με Αλληλεγγύη, και γκρέμισαν το τείχος, και προσχώρησαν σε μια μεγάλη ένωση δημοκρατιών όπου βρίσκεται και η Ελλάδα. Είναι γιατί, σήμερα, υποστηρίζουμε το δικαίωμα των Ουκρανών να επιλέξουν το δικό τους πεπρωμένο.

Αυτή ήταν η εξωτερική πολιτική μου κατά τη διάρκεια της προεδρίας μου. Κατ’ ανάγκη, συνεργαζόμαστε με όλες τις χώρες, και πολλές από αυτές δεν είναι δημοκρατίες. Μερικές είναι δημοκρατίες, με την έννοια ότι έχουν εκλογές, αλλά δεν είναι δημοκρατίες με την έννοια της συμμετοχής και του δικαιώματος στη διαφωνία...

Οι δημοκρατικές κοινωνίες μπορούν να προσφέρουν περισσότερη ευημερία γιατί οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να σκέφτονται για τον εαυτό τους και να μοιραστούν ιδέες και να ανακαλύψουν και να δημιουργήσουν. Οι πολίτες γνωρίζουν ότι υπάρχει ένα μονοπάτι για την ειρηνική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένης της ηθικής δύναμης της μη βίας. Και αυτό φέρνει μια σταθερότητα που τόσο συχνά μπορεί να διευκολύνει την οικονομική ανάπτυξη.

Η ιστορία των δύο τελευταίων αιώνων δείχνει ότι οι δημοκρατίες είναι λιγότερο πιθανό να διεξάγουν πολέμους μεταξύ τους. Ετσι, περισσότερη δημοκρατία είναι καλή για τους ανθρώπους, αλλά είναι επίσης καλή για την εθνική μας ασφάλεια.

Οι δημοκρατίες μας δείχνουν ότι είμαστε ισχυρότεροι από τους τρομοκράτες, τους φονταμενταλιστές και τους απολυταρχικούς, οι οποίοι δεν μπορούν να ανεχθούν ιδέες που διαφέρουν από τις δικές τους. Η δημοκρατία είναι ισχυρότερη από οργανώσεις όπως το Ισλαμικό Κράτος. Επειδή οι δημοκρατίες μας είναι χωρίς αποκλεισμούς, είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε τους ανθρώπους και τους πρόσφυγες που έχουν ανάγκη στις χώρες μας. Και πουθενά δεν έχουμε δει ότι η συμπόνια είναι περισσότερο εμφανής από ό,τι εδώ στην Ελλάδα. Η γενναιοδωρία του ελληνικού λαού απέναντι στους πρόσφυγες έχει εμπνεύσει τον κόσμο. Μόνο μια πραγματικά συλλογική ανταπόκριση από την Ευρώπη και τον κόσμο μπορεί να εξασφαλίσει ότι αυτοί οι απελπισμένοι άνθρωποι λαμβάνουν την υποστήριξη που χρειάζονται. Η Ελλάδα δεν μπορεί να επωμίζεται το μεγαλύτερο μέρος από το βάρος μόνη της. Ακριβώς όπως οι δημοκρατίες στηρίζονται στην ειρηνική επίλυση των διαφωνιών στο εσωτερικό των κοινωνιών μας, πιστεύουμε ότι η συνεργασία και ο διάλογος είναι ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπιση των προκλήσεων μεταξύ των εθνών. Με τη διπλωματία, λύσαμε το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός. Με τη διπλωματία, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκατέστησαν σχέσεις με την Κούβα. Με τη διπλωματία, ενώσαμε την Ελλάδα και σχεδόν 200 έθνη στην πιο φιλόδοξη συμφωνία που έγινε ποτέ για να σώσουμε τον πλανήτη μας από την κλιματική αλλαγή...

Η δημοκρατία, όπως όλοι οι ανθρώπινοι θεσμοί, είναι ατελής. Μπορεί να είναι αργή, δύσκολη στην υλοποίηση. Σε μια πολυφυλετική χώρα, όπως είναι οι ΗΠΑ, είναι πολύπλοκη. Οι πολιτικοί στις δημοκρατίες είναι αντιδημοφιλείς γιατί η Δημοκρατία απαιτεί συμβιβασμούς. Η Δημοκρατία είναι όμως το καλύτερο από τις εναλλακτικές λύσεις, γιατί μας επιτρέπει να εργαστούμε ειρηνικά μέσα από τις διαφορές μας και να προχωρήσουμε πιο κοντά στα ιδανικά μας. Μας επιτρέπει να δοκιμάσουμε νέες ιδέες και μας επιτρέπει να διορθώσουμε τα λάθη. Ετσι εδώ, όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία, επιβεβαιώνουμε για ακόμα μία φορά τα δικαιώματα, τα ιδεώδη και τους θεσμούς επί των οποίων ο τρόπος ζωής μας εξακολουθεί να στηρίζεται: Η ελευθερία λόγου και συνάθροισης, διότι η πραγματική νομιμοποίηση μπορεί να έρθει μόνο από τον λαό, που δεν πρέπει ποτέ να φιμώνεται. Ο ελεύθερος Τύπος που εκθέτει την αδικία και τη διαφθορά και κάνει τους ηγέτες να λογοδοτούν. Η ανεξιθρησκία, διότι είμαστε όλοι ίσοι ενώπιον του Θεού. Ανεξάρτητοι δικαστές για να διαφυλάσσουν τον νόμο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η διάκριση των εξουσιών.

Ανταγωνιζόμαστε σκληρά στις προεκλογικές εκστρατείες στην Αμερική και εδώ στην Ελλάδα. Αλλά μετά τις εκλογές, η Δημοκρατία επαφίεται σε μια ειρηνική μετάβαση της εξουσίας, ιδιαίτερα όταν επιτυγχάνεται το αποτέλεσμα που δεν θέλεις. Και όπως ίσως έχετε παρατηρήσει, ο επόμενος Αμερικανός πρόεδρος κι εγώ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο διαφορετικοί. Εχουμε πολύ διαφορετικές απόψεις, αλλά η αμερικανική δημοκρατία είναι μεγαλύτερη από οποιοδήποτε πρόσωπο. Γι’ αυτό και έχουμε την παράδοση ο απερχόμενος πρόεδρος να υποδέχεται τον νέο, όπως έκανα κι εγώ την προηγούμενη εβδομάδα. Και για τον ίδιο λόγο, τις επόμενες εβδομάδες, η κυβέρνησή μου θα κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει την ομαλότερη δυνατή μετάβαση.

Και γι’ αυτό είναι σημαντικό για τους νέους ανθρώπους –που τώρα αρχίζουν να ασχολούνται με τα κοινά– να καταλάβουν ότι η πρόοδος ακολουθεί ένα μονοπάτι που δεν είναι πάντα ίσιο. Πάει κάποιες φορές μπροστά, άλλες πίσω, αλλά όσο διατηρούμε την πίστη μας στον λαό, όσο δεν ταλαντευόμαστε από αυτές τις βασικές αρχές που εγγυώνται έναν ζωντανό, ανοιχτό διάλογο, τότε το μέλλον μας θα είναι εξασφαλισμένο, διότι έτσι εξακολουθεί να λειτουργεί η πιο αποτελεσματική μορφή διακυβέρνησης που εφευρέθηκε ποτέ από τους ανθρώπους.

Είναι, φυσικά, αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε δει δημοκρατίες να έρχονται αντιμέτωπες με σοβαρές προκλήσεις. Το πρώτο παράδειγμα που θα χρησιμοποιήσω σχετίζεται με το παράδοξο μιας σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Οι ίδιες δυνάμεις που μπόρεσαν να δημιουργήσουν τόσο πλούτο, ταυτόχρονα έγιναν εκείνες οι δυνάμεις που επέδειξαν πολλά ελαττώματα. Υπήρξαν πρόοδοι στην τεχνολογία, που βελτίωσαν τις ζωές των ανθρώπων. Πολλές οικογένειες βγήκαν από τη φτώχεια, οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Αν πρέπει να επιλέξει κάποιος μια στιγμή στην Ιστορία για να γεννηθεί, αυτή θα ήταν τώρα, διότι ο κόσμος συνολικά δεν ήταν ποτέ πιο εύρωστος, καλύτερα εκπαιδευμένος και πιο υγιής. Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρχε λιγότερη βία από σήμερα. Είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε, όταν βλέπουμε τις ειδήσεις, αλλά είναι αλήθεια. Και πολλά από αυτά σχετίζονται με τις εξελίξεις σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Ωστόσο η παγκοσμιοποίηση αυξάνει τις ανισότητες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Οταν βλέπουμε ανθρώπους, όπως οι παγκόσμιες ελίτ, οι μεγάλες εταιρείες, οι οποίοι ζουν με διαφορετικούς κανόνες –αποφεύγουν τους φόρους για παράδειγμα, χειραγωγούν τους ανθρώπους και εκμεταλλεύονται τα διάφορα “παραθυράκια” που τους δίνονται– είναι εκείνοι που συλλέγουν μεγάλο πλούτο, ενώ οι μεσαίες τάξεις παλεύουν καθημερινά, αυτό γεννά ένα αίσθημα αδικίας. Αυτή η ανισότητα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στις δημοκρατίες μας.

Η ανισότητα κάποτε γινόταν ανεκτή γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν μέτρο σύγκρισης. Τώρα δεν είναι ανεκτή. Γιατί όλοι έχουν ένα τηλέφωνο και μπορούν να δουν τι γίνεται στον κόσμο. Οι άνθρωποι τώρα γνωρίζουν καλύτερα τι συμβαίνει. Ακόμη και στο μικρότερο αφρικανικό χωριό μπορούν να δουν πώς ζουν οι άνθρωποι στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η ανισότητα πρέπει να είναι ένα από τα κύρια σημεία που πρέπει να απασχολεί την οικονομική πολιτική μας.

Στις δικές μας κοινωνίες, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις πιο προηγμένες χώρες, θέλουμε οι άνθρωποι να ανταμείβονται για τα δημιουργήματά τους. Οταν όμως ένας διευθύνων σύμβουλος μπορεί να αμείβεται σε μία ημέρα πολύ περισσότερο σε σχέση με όσα αμείβεται ένας εργαζόμενος σε ένα χρόνο, όταν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ανεβούν στην ιεραρχία, όταν ένα εργοστάσιο που ήταν ο πνεύμονας μιας πόλης ή μιας κοινότητας κλείνει, τότε αυτό το αίσθημα τροφοδοτεί την ιδέα ότι η παγκοσμιοποίηση ευνοεί μόνο τις ελίτ. Οι άνθρωποι σκέφτονται ότι ο ένας κερδίζει και ο άλλος χάνει και υψώνονται τείχη ανάμεσά τους.
Σε προηγμένες κοινωνίες ακούγονται φωνές κατά της τεχνολογίας. Κάποιοι θέλουν να επαναφέρουν θέσεις εργασίας που έχουν χαθεί εδώ και δεκαετίες. Αυτή η τάση είναι κατανοητή σε ένα βαθμό, γιατί κάποιοι αισθάνονται ότι χάνουν τον έλεγχο του δικού τους μέλλοντος. Οπισθοχωρούν. Το είδαμε στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, που οι περισσότεροι επέλεξαν Brexit. Ωστόσο έχοντας κατά νου την τεχνολογία, δεν είναι δυνατόν να αποκοπούμε ο ένας από τον άλλο. Τώρα ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, σε μια εφοδιαστική αλυσίδα που σχετίζεται με κάθε χώρα. Οι θέσεις εργασίας του αύριο θα είναι διαφορετικές. Δεν μπορούμε να κοιτάζουμε προς τα πίσω. Πρέπει να κοιτάμε προς το μέλλον. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε τους συσχετισμούς που έχουν παραγάγει πλούτο αλλά και σχέσεις. Δεν μπορούμε να κινούμαστε σε συγκρούσεις ανάμεσα στις χώρες. Πιστεύω ότι η καλύτερη ελπίδα για πρόοδο σχετίζεται με τις ανοιχτές αγορές και φυσικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Επίσης, πιστεύω ότι το μονοπάτι της παγκοσμιοποίησης απαιτεί διορθώσεις και τα επόμενα χρόνια οι χώρες μας πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα πλεονεκτήματα μιας ολοκληρωμένης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας θα φτάσουν σε περισσότερους ανθρώπους και ο αρνητικός αντίκτυπος και οι συνέπειες θα αφορούν ολοένα και λιγότερους. Χρειαζόμαστε τολμηρές πολιτικές που θα προωθήσουν την ανάπτυξη και τη στήριξη της απασχόλησης. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να δοθεί στους εργαζομένους περισσότερη δύναμη και καλύτερες αμοιβές.

Γνωρίζουμε ότι πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο στους ανθρώπους μας – στην εκπαίδευση των νέων μας, στις δεξιότητες και στην κατάρτιση για να ανταγωνιστούν στην παγκόσμια οικονομία. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε την επιχειρηματικότητα, έτσι ώστε να είναι ευκολότερο να ξεκινήσει μια επιχείρηση. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να ενισχυθούν η κοινωνική συνοχή και το δίχτυ ασφαλείας που είναι διαθέσιμο για τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των παροχών της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης και συνταξιοδότησης...

Η Ελλάδα έπρεπε να κάνει μεταρρυθμίσεις. Ο κόσμος εκτιμά πλήρως τις τεράστιες θυσίες που έχουν κάνει οι Ελληνες. Εχω επίγνωση και είμαι περήφανος για όλα όσα έχει κάνει η κυβέρνησή μου για να στηρίξει την Ελλάδα σε αυτές τις προσπάθειες. Και μέρος του σκοπού της επίσκεψής μου είναι να αναδείξει στον κόσμο τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει εδώ στην Ελλάδα. Υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά να κάνουμε. Θέλω να συγχαρώ τον πρωθυπουργό Τσίπρα για τις πολύ δύσκολες μεταρρυθμίσεις. Η κυβέρνησή του επιδιώκει να θέσει την οικονομία σε μια πιο στέρεη βάση. Τώρα, καθώς η Ελλάδα εργάζεται για να προσελκύσει περισσότερες επενδύσεις και να θέσει την οικονομία σε μια ισχυρότερη βάση, θα συνεχίσει να έχει την πλήρη υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ταυτόχρονα, θα συνεχίσουμε να πιέζουμε τους πιστωτές να λάβουν τα μέτρα που απαιτούνται για να φέρουν την Ελλάδα σε μια πορεία προς τη βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη. Δεδομένου ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις, το ΔΝΤ είπε ότι η ελάφρυνση του χρέους θα είναι ζωτικής σημασίας για να επιστρέψει η Ελλάδα στην ανάπτυξη. Εχει δίκιο. Είναι σημαντικό οι πολίτες να δουν την ελπίδα. Και οι νέοι άνθρωποι που είναι παρόντες εδώ σήμερα και σε όλη τη χώρα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει μέλλον. Δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν στο εξωτερικό. Μπορείτε να βάλετε τις ρίζες εδώ, στο σπίτι σας, στην Ελλάδα. Και είμαι βέβαιος ότι αν παραμείνετε σε αυτή την πορεία, παρά τις δυσκολίες, η Ελλάδα θα δει φωτεινότερες ημέρες...

Η δημοκρατία γίνεται απλούστερη όταν όλοι λατρεύουν τον ίδιο Θεό, τρώνε το ίδιο φαγητό. Η δημοκρατία γίνεται όμως πιο δύσκολη όταν έρχονται άνθρωποι από διαφορετικά περιβάλλοντα, με διαφορετική ιστορία και προσπαθούν να συμβιώσουν. Στον δικό μας παγκοσμιοποιημένο κόσμο, με τη μετανάστευση των ανθρώπων και τη γοργή μετακίνηση ιδεών και παραδόσεων, βλέπουμε ολοένα και περισσότερο αυτό το μείγμα δυνάμεων και αυτό πολύ συχνά αποτελεί δύναμη για τις δικές μας κοινωνίες, αλλά και αντικείμενο συγκρούσεων. Στον αιώνα της πληροφορίας όλοι γνωρίζουν τα πάντα για το πώς ζουν οι άλλοι και κάποιοι αισθάνονται απειλές κάποιες φορές, εάν οι άνθρωποι δεν ακολουθούν την πεπατημένη, και αναρωτιούνται για τη δική τους ταυτότητα. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια ρευστότητα στο πολιτικό επίπεδο. Είμαστε αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα όπου οι πολιτισμοί συγκρούονται και είναι αναπόφευκτο ότι κάποιοι θα αναζητήσουν καταφύγιο στον εθνικισμό ή σε διαχωρισμούς. Σε χώρες όπου έχουν τεθεί τα σύνορα από την αποικιοκρατία, είτε στη Μέση Ανατολή είτε στην Αφρική, υπάρχει ο πειρασμός να αναβιώσουν οι παλιοί διαχωρισμοί. Σε ένα κόσμο ανισοτήτων υπάρχει μια υποψία ή υπάρχει μια τάση να βλέπουμε κάποιες ελίτ που έχουν απομακρυνθεί από την καθημερινότητα των πολιτών. Τι ειρωνεία όμως, σε μια περίοδο που μπορούμε να έχουμε εικόνα για το τι συμβαίνει σε κάθε άκρη του πλανήτη, οι άνθρωποι να νιώθουν απομακρυσμένοι από τις δικές τους κυβερνήσεις.

Οπως έχουμε μια οικονομική στρατηγική χωρίς αποκλεισμούς, πρέπει να έχουμε και μια πολιτική και πολιτιστική στρατηγική χωρίς αποκλεισμούς. Σε όλες τις πρωτεύουσές μας πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε τις κυβερνήσεις πιο αποδοτικές, πιο αποτελεσματικές στην ανταπόκρισή τους στις καθημερινές ανάγκες των πολιτών. Οι θεσμοί της διακυβέρνησης, είτε είναι στην Αθήνα είτε στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο ή στη Ουάσιγκτον, πρέπει να ανταποκρίνονται στις έγνοιες των πολιτών. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει ότι ακούγεται η φωνή του. Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση –και η Ευρωπαϊκή Ενωση– αποτελεί ένα από τα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά επιτεύγματα της ανθρώπινης ιστορίας. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο κόσμος χρειάζεται μια Ευρώπη ισχυρή και ευημερούσα και δημοκρατική.

Πιστεύω όμως ότι όλοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να αναρωτηθούν: Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι πολίτες της κάθε χώρας θα νιώθουν ότι ακούγεται η φωνή τους, ότι επιβεβαιώνεται η ταυτότητά τους, ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται οι οποίες θα έχουν ζωτικό αντίκτυπο στη ζωή τους δεν είναι τόσο απόμακρες ώστε να μην έχουν καμία δυνατότητα να τις επηρεάσουν;

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι κυβερνήσεις υπάρχουν για να υπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, όχι το αντίστροφο. Γι’ αυτό τον λόγο, τόσο στον τόπο μας όσο και ανά τον κόσμο, έχουμε κάνει βήματα για την καταπολέμηση της διαφθοράς, που μπορεί να προκαλέσει εσωτερική σήψη σε μια κοινωνία. Ενώ αυταρχικές κυβερνήσεις εργάζονται για να κλείσουν τον χώρο που χρειάζονται οι πολίτες για να οργανωθούν και να ακουστούν, έχουμε ξεκινήσει το έργο της ενδυνάμωσης της κοινωνίας των πολιτών ώστε να υπερασπιστεί τις δημοκρατικές αξίες και να προωθήσει λύσεις στα προβλήματα των κοινοτήτων μας. Κι ενώ πολλοί ανά τον κόσμο συχνά νιώθουν τον πειρασμό του κυνισμού και της μη συμμετοχής, επειδή πιστεύουν ότι οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτούς, έχουμε δημιουργήσει δίκτυα για νέους ηγέτες και έχουμε επενδύσει σε νέους επιχειρηματίες, διότι πιστεύουμε ότι η ελπίδα και η ανανέωση στις κοινωνίες μας ξεκινούν από τις φωνές της νεολαίας.

Κλείνοντας, ο παγκοσμιοποιημένος μας κόσμος διανύει μια περίοδο βαθιών αλλαγών. Ναι, υπάρχει αβεβαιότητα και ανησυχία, και κανείς μας δεν γνωρίζει το μέλλον. Η Ιστορία δεν κινείται ευθύγραμμα. Τα πολιτικά δικαιώματα στην Αμερική δεν κινήθηκαν ευθύγραμμα. Η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν κινήθηκε ευθύγραμμα. Η εξέλιξη προς μια Ενωμένη Ευρώπη σίγουρα δεν κινήθηκε ευθύγραμμα. Και η πρόοδος δεν αποτελεί ποτέ εγγύηση. Η πρόοδος είναι κάτι που κάθε γενιά πρέπει να το κερδίσει. Αλλά πιστεύω ότι η Ιστορία μάς δίνει ελπίδα.

Είκοσι πέντε αιώνες αφού η Αθήνα έδειξε τον δρόμο, 250 χρόνια μετά το ξεκίνημα του μεγάλου ταξιδιού της Αμερικής, η πίστη μου και η πεποίθησή μου, η βεβαιότητά μου για τα δημοκρατικά μας ιδανικά και τις οικουμενικές μας αξίες παραμένουν αμείωτες. Πιστεύω πιο σθεναρά από ποτέ ότι ο δρ Κινγκ είχε δίκιο όταν είπε ότι “η καμπύλη του ηθικού σύμπαντος είναι μακριά, αλλά κλίνει προς τη δικαιοσύνη”. Αλλά δεν κλίνει προς τη δικαιοσύνη επειδή αυτό είναι αναπόφευκτο, αλλά επειδή εμείς την κάμπτουμε προς τη δικαιοσύνη – όχι επειδή δεν θα υπάρξουν εμπόδια στην επίτευξη της δικαιοσύνης, αλλά επειδή θα υπάρξουν άτομα, σε γενιά μετά από γενιά, που έχουν το όραμα και το θάρρος και τη θέληση να κάμψουν την καμπύλη των ζωών μας στην κατεύθυνση ενός καλύτερου μέλλοντος.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, και σε κάθε μέρος που επισκέφθηκα τα τελευταία οκτώ χρόνια, έχω γνωρίσει πολίτες, ειδικά νέους, που έχουν επιλέξει την ελπίδα αντί του φόβου, που πιστεύουν ότι μπορούν να διαμορφώσουν το δικό τους πεπρωμένο, που αρνούνται να αποδεχθούν τον κόσμο όπως είναι και είναι αποφασισμένοι να τον κάνουν όπως θα έπρεπε να είναι. Με έχουν εμπνεύσει. Σε κάθε γωνιά του κόσμου, έχω γνωρίσει ανθρώπους που, στην καθημερινότητά τους, δείχνουν ότι, παρά τις φυλετικές, θρησκευτικές και ιδεολογικές διαφορές μας, έχουμε την ικανότητα να βλέπουμε τους άλλους στον εαυτό μας. Οπως η γυναίκα εδώ στην Ελλάδα που είπε για τους πρόσφυγες που φθάνουν σε αυτές τις ακτές: “Ζούμε κάτω από τον ίδιο ήλιο. Ερωτευόμαστε κάτω από το ίδιο φεγγάρι. Είμαστε όλοι άνθρωποι – πρέπει να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους”. Γυναίκες σαν αυτήν μού δίνουν ελπίδα.

Σε όλες μας τις κοινότητες, σε όλες μας τις χώρες, εξακολουθώ να πιστεύω ότι υπάρχει περισσότερο από αυτό που οι Eλληνες αποκαλούν “φιλότιμο” – αγάπη και σεβασμός και καλοσύνη για την οικογένεια και την κοινότητα και την πατρίδα, και μια αίσθηση κοινής μοίρας, με υποχρεώσεις προς αλλήλους. Φιλότιμο –το βλέπω κάθε μέρα– και αυτό μου δίνει ελπίδα.

Γιατί, τελικά, εξαρτάται από εμάς. Δεν είναι δουλειά κάποιου άλλου, δεν είναι ευθύνη κάποιου άλλου, αλλά είναι οι πολίτες των χωρών μας και οι πολίτες του κόσμου που θα κάνουν την καμπύλη της Ιστορίας να γείρει προς τη δικαιοσύνη. Και αυτό είναι που μας επιτρέπει η δημοκρατία να κάνουμε. Γι’ αυτό η πιο σημαντική θέση σε μια χώρα δεν είναι αυτή του προέδρου ή του πρωθυπουργού. Ο πιο σημαντικός τίτλος είναι αυτός του πολίτη. Και σε όλα μας τα έθνη, θα είναι πάντα οι πολίτες αυτοί που θα αποφασίζουν τι είδους χώρες θα είμαστε, ποια ιδεώδη θα επιδιώκουμε και ποια αξίες θα μας καθορίζουν. Σε αυτό το σπουδαίο, ατελές αλλά αναγκαίο σύστημα διακυβέρνησης των πολιτών, η ισχύς και η πρόοδος θα προέρχονται πάντα από τον δήμο – από “εμάς, τον λαό”. Είμαι πεπεισμένος ότι όσο παραμένουμε πιστοί σε αυτό το σύστημα της διακυβέρνησης των πολιτών, το μέλλον μας θα είναι φωτεινό.

Ευχαριστώ πολύ. Ζήτω η Ελλάς».




Έντυπη Καθημερινή