Παρασκευή 9 Αυγούστου 2019

Σε κλοιό πολιτικής αστάθειας η Ιταλία - το χρονικό της κυβερνητικής κρίσης



Η κυβέρνηση συμμαχίας στην Ιταλία έκανε άλλο ένα βήμα προς την κατάρρευσή της χθες Πέμπτη, όταν ο υπουργός Εσωτερικών και επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος της Λέγκας, ο Ματέο Σαλβίνι, απαίτησε να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές και πίεσε ασφυκτικά τον πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, προκαλώντας την οργή των εταίρων του στο Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S).

«Ας πάμε απευθείας στο κοινοβούλιο για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν υπάρχει πλέον [κυβερνητική] πλειοψηφία», υπογράμμισε ο Σαλβίνι, αντιπρόεδρος και ισχυρός άνδρας της ιταλικής κυβέρνησης, σε ανακοίνωση που δημοσιοποίησε. «Ας δώσουμε την εξουσία πίσω στους ψηφοφόρους», αξίωσε.

Η κυβέρνηση συμμαχίας ήδη τρέκλιζε από νωρίτερα χθες, όταν η Λέγκα χαρακτήρισε την προκήρυξη πρόωρων εκλογών τη «μοναδική εναλλακτική» στον πολιτικό γάμο με το M5S.

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες βράδυ, ο πρωθυπουργός Κόντε κατηγόρησε τον Σαλβίνι ότι κατασκεύασε την κυβερνητική κρίση και ότι αξιώνει να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές για να κεφαλαιοποιήσει το ότι οι δημοσκοπήσεις του δίνουν υψηλά ποσοστά, πάνω από το 30% των προθέσεων ψήφου.

Ο Κόντε, που δεν ανήκει σε κανένα από τα δύο κόμματα της συμμαχίας, κατηγόρησε τον υπουργό Εσωτερικών πως κρύβεται πίσω από «ρητορεία και συνθήματα για τα μέσα ενημέρωσης» και τον προέτρεψε να εξηγήσει στο κοινοβούλιο «γιατί αποφάσισε να διακόψει το έργο αυτής της κυβέρνησης τόσο πρόωρα και αιφνίδια».

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας υπενθύμισε ακόμη στον Σαλβίνι ότι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών είναι απόφαση που επαφίεται στον πρόεδρο της χώρας Σέρτζο Ματαρέλα, όχι σε εκείνον.

Αν η κυβέρνηση συμμαχίας καταρρεύσει, ο πρόεδρος θα μπορούσε για παράδειγμα να αναθέσει διερευνητική εντολή σε κάποιον πολιτικό αρχηγό ώστε να διαπιστωθεί εάν μπορεί να εξασφαλίσει την υποστήριξη του κοινοβουλίου, ή να ονομάσει κυβέρνηση τεχνοκρατών, κάτι που συνέβη επανειλημμένα τις τελευταίες δεκαετίες στην Ιταλία.

Η ένταση ανάμεσα στη Λέγκα και στο M5S σιγόβραζε επί μήνες, αλλά προχθές Τετάρτη ξέσπασε ανοιχτά, αφού το M5S Κίνημα Πέντε Αστέρων καταψήφισε την πρόταση για το έργο σιδηροδρομικής σύνδεσης υψηλής ταχύτητας Γαλλίας-Ιταλίας.

Η κυβέρνηση συμμαχίας είχε φθάσει επανειλημμένα στα πρόθυρα της διάλυσης τον τελευταίο χρόνο, καθώς τα δύο κόμματα συγκρούστηκαν για διάφορα ζητήματα, από την αυτονομία των ιταλικών περιφερειών ως τον κατώτερο μισθό.

Ο Σαλβίνι προειδοποίησε τη Δευτέρα ότι εάν το M5S καταψήφιζε την εκτέλεση του έργου για τη σιδηροδρομική σύνδεση υψηλής ταχύτητας Λυών-Τορίνο, θα έθετε σε κίνδυνο τη συνέχιση της θητείας της κυβέρνησης. Τοποθετούμενος σε εκδήλωση στην Πεσκάρα με την οποία ουσιαστικά εγκαινίασε την προεκλογική του εκστρατεία χθες βράδυ, ο ηγέτης της ιταλικής ακροδεξιάς είπε πως η κυβέρνηση αυτή μπόρεσε να επιτελέσει «έργο», αλλά τα πράγματα «άλλαξαν τους τελευταίους δύο-τρεις μήνες, κάτι έσπασε».

Πριν περάσει στην παροχολογία: «Μας λένε ότι δεν μπορούμε να μειώσουμε τους φόρους. Θα αποδείξουμε, αν μας δώσετε τη δύναμη να το κάνουμε, ότι είναι εφικτό να μειώσουμε τους φόρους που πληρώνει ο Iταλός εργαζόμενος», είπε.

Ο Κόντε συναντήθηκε χθες με τον Σαλβίνι και με τον ηγέτη του M5S Λουίτζι ντι Μάιο στο πρωθυπουργικό ανάκτορο, έπειτα από μια ωριαία συνάντησή του με τον Ματαρέλα, σύμφωνα με ιταλικά ΜΜΕ.

Κατά δημοσιεύματα, στη συνάντηση Κόντε-Ματαρέλα δεν εξετάστηκε ούτε η παραίτηση του πρωθυπουργού ούτε η κυβερνητική κρίση.
Η ανακοίνωση της Λέγκας παρόλα αυτά δεν άφησε περιθώρια παρερμηνείας. «Κάθε ημέρα που περνάει είναι χαμένη», κατά το ακροδεξιό κόμμα. «Για εμάς, η μόνη εναλλακτική σε αυτή την κυβέρνηση είναι να δοθεί ο λόγος στους Ιταλούς με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών».

Το κόμμα απείλησε να αποσύρει τους υπουργούς του από την κυβέρνηση και απαίτησε την άμεση παραίτηση του Κόντε, μετέδωσε το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA.

Το M5S χαρακτήρισε «ακατανόητα» τα κατ’ αυτό εντελώς αντιφατικά μηνύματα της Λέγκας. Το κόμμα αυτό «πρέπει να πει ξεκάθαρα τι θέλει να κάνει», τόνισε το Κίνημα, σύμφωνα με το ANSA. Διαβεβαίωσε ότι «δεν φοβάται» τις εκλογές και «είναι έτοιμο» γι’ αυτές

Ο υπουργός Εξωτερικών Έντσο Μοάβερο Μιλανέζι — ο οποίος επίσης δεν ανήκει σε κάποιο από τα δύο κόμματα — προέτρεψε τις κομματικές ηγεσίες να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση. «Έχει δημιουργηθεί μια πολιτική δυναμική που αναμφίβολα απαιτεί και τα δύο κόμματα να προχωρήσουν σε διασαφηνίσεις», όπως το έθεσε.

Το M5S είχε κερδίσει περί το 32% των ψήφων τις περισσότερες έδρες στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών της κάτω Βουλής το 2018 (η Λέγκα περί το 17%), αλλά το ποσοστό του συρρικνώθηκε τον τελευταίο χρόνο. Η Λέγκα του Σαλβίνι αντιθέτως βρίσκεται σε άνοδο και αναδείχθηκε στο ισχυρότερο κόμμα στις ευρωεκλογές του Μαΐου (34% και πλέον, 17% το M5S).

Οι πολιτικές κρίσεις στην Ιταλία σπανίως ξεσπούν το καλοκαίρι, ακόμη λιγότερο τον Αύγουστο, αλλά για τον Σαλβίνι αυτό δεν έχει σημασία. «Οι διακοπές δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για να χάνουμε χρόνο», έκρινε.

Για τον Ντι Μάιο, ο Σαλβίνι «βάζει τις δημοσκοπήσεις και τα δικά του συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα της χώρας».

Ο Ματαρέλα είναι πασίγνωστο ότι εναντιώνεται στη διεξαγωγή εκλογών το φθινόπωρο, περίοδο που η κυβέρνηση καταρτίζει τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς, σε συνεννόηση με τις Βρυξέλλες, πριν τον υποβάλλει στο Κοινοβούλιο προς ψήφιση.

Σύμφωνα με το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων AGI, η Γερουσία ενδέχεται να συνεδριάσει την 20ή Αυγούστου για να σημάνει το τέλος της κυβερνητικής πλειοψηφίας και το κοινοβούλιο ενδέχεται να διαλυθεί μερικές ημέρες αργότερα. Νέες εκλογές θα μπορούσαν κατόπιν να προκηρυχθούν μέσα σε 50 ως 70 ημέρες, βάσει του ιταλικού Συντάγματος, αν ο πρόεδρος Ματαρέλα επιλέξει να προκρίνει αυτόν τον δρόμο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters, DPA
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


Τραπεζικές κάρτες αντί εισιτηρίων για τα μέσα μεταφοράς




Στο ηλεκτρονικό εισιτήριο, προχωρεί το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών με τη λήψη δραστικών μέτρων που φιλοδοξούν να ανεβάσουν επίπεδο στην εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού και να ενισχύσουν με προσωπικό τους αποδεκατισμένους φορείς αστικών συγκοινωνιών. 

Οι συγκοινωνίες έχουν στα χέρια τους σήμερα ένα σημαντικό εργαλείο που είναι το ηλεκτρονικό κόμιστρο για να αναβαθμίσουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες και να φέρουν τις σύγχρονες τεχνολογίες πληρωμών στην υπηρεσία του πολίτη.

Στο πλαίσιο αυτό, σχεδιάζεται μέχρι την Άνοιξη του 2020 να ενσωματωθεί στο ηλεκτρονικό εισιτήριο η εφαρμογή για χρέωση με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα των μετακινήσεων, δυνατότητα που θα δώσει στους πολίτες την ευκαιρία να περνούν τις μπάρες χρησιμοποιώντας τις κάρτες πληρωμών χωρίς να αγοράζουν ηλεκτρονικό εισιτήριο.


O συγγραφέας βιβλίων τρόμου Στίβεν Κινγκ δηλώνει ότι ο Τράμπ είναι πιο τρομακτικός από τα βιβλία του


Αν υπάρχει κάποιος που ξέρει ένα δυο πράγματα για το τι είναι τρομακτικό, αυτός είναι ο Στίβεν Κινγκ. Κι αν αυτός πει ότι κάτι ή κάποιος είναι πιο τρομακτικός από τους χαρακτήρες στα μυθιστορήματά του, τότε σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής μας όρθιες. Κι αυτό ακριβώς είπε. Για τον 45ο πρόεδρο των ΗΠΑ.

Σε βίντεο από το NowThisNews, ρώτησαν τον Αμερικανό συγγραφέα αν θεωρεί ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πιο τρομακτικός από κάποιο πρόσωπο σ’ ένα από τα μυθιστορήματά του. «Εν συντομία, ναι, πιστεύω πως ναι. Πιστεύω ότι είναι πιο τρομακτικός» απάντησε.

Ο Κινγκ συζήτησε τις ομοιότητες μεταξύ του μυθιστορήματός του (του 1979) και της ταινίας (του 1983) «The Dead Zone» -ενός θρίλερ επιστημονικής φαντασίας στο οποίο παρακολουθούμε την άνοδο ενός «απατεώνα στο κλάδο των ακινήτων» που προέκυψε δημαγωγός- και του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου.

«Ήμουν, κατά μία έννοια, πεισμένος ότι ήταν πιθανό να αναδυθεί ένας πολιτικός ο οποίος ήταν σε τέτοιο βαθμό εκτός του κυρίαρχου ρεύματος και τόσο πρόθυμος να πει οτιδήποτε για να αιχμαλωτίσει τη φαντασία των Αμερικανών» είπε ο Κινγκ.

Εξήγησε πως, στην αρχή, δεν έπαιρναν στα σοβαρά τον βασικό χαρακτήρα στην ιστορία του, τον Γκρεγκ Στίλσον, εξαιτίας των τεχνασμάτων τα οποία χρησιμοποιούσε στις συγκεντρώσεις του. Το πώς χρησιμοποιούσε ποδηλάτες στις συγκεντρώσεις για να «είναι σίγουρος ότι κανείς δεν τον παρενοχλεί», κάτι το οποίο ανατριχιαστικά φέρνει στο μυαλό τις συγκεντρώσεις του Τραμπ ακόμη και σήμερα. Και πρόσθεσε ότι δεν ήταν τόσο κάποιο προαίσθημα αλλά πιο πολύ μια αποτίμηση του αμερικανικού κοινού αυτό που τον έκανε να πιστέψει ότι κάποια μέρα ένας τύπος σαν τον Γκρεγκ Στίλσον θα ανέβαινε στην εξουσία.

«Ξέρω ότι ανέκαθεν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι ένιωθαν μια πραγματική έλξη για έναν ξενόφερτο, μ’ αυτού του τύπου τις δεξιές πολιτικές «America First». Κι αν αυτό θυμίζει στον κόσμο τον Τραμπ, δεν μπορώ να μετανιώσω επειδή ήταν ένας χαρακτήρας που δημιούργησα με την πένα μου. Ήταν ένα δικό μου φόβητρο, ένας δικός μου μπαμπούλας, και ποτέ δεν ήθελα στην πραγματικότητα να τον δω στην αμερικανική πολιτική σκηνή, αλλά ναι, μοιάζει ότι έχουμε Πρόεδρο των ΗΠΑ έναν Γκρεγκ Στίλσον» υπογράμμισε.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
greekmoney.gr


Νέα επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας στα Εξάρχεια



Νέα επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας στα Εξάρχεια με πέντε προσαγωγές για ναρκωτικά, εκ των οποίων οι δύο μετατράπηκαν σε συλλήψεις.

Η επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης στα Εξάρχεια, από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, με τη συνδρομή της Ο.Π.Κ.Ε..

Οι συλλήψεις έγιναν για παράβαση του νόμου περί εξαρτησιογόνων ουσιών, ενώ από την περαιτέρω έρευνα στην περιοχή βρέθηκε επιμελώς κρυμμένη μικροποσότητα ακατέργαστης κάνναβης. Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών



Ταβέρνα στην Κέρκυρα έβαλε τραπέζι μέσα στη θάλασσα


Έναν ευφάνταστο τρόπο να ικανοποιήσει τους πελάτες του εν μέσω καύσωνα βρήκε ένας ιδιοκτήτης ταβέρνας στην Κέρκυρα. Η ταβέρνα βρίσκεται στην παραλία Ρόδα στη βόρεια πλευρά του νησιού και ο ιδιοκτήτης της έβαλε μέσα στην θάλασσα ένα τραπέζι με καρέκλες και ομπρέλες για να μπορούν οι πελάτες του να τρώνε ευχάριστα και δροσερά καθώς οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές. 








Πηγή: inkefalonia.gr


Μην σου τύχει! Όταν λέμε άτυχος αλλά εάν ήθελε ο καπετάνιος και ο Ύπαρχος!!



Όλα είναι θέμα χρόνου, αλλά λόγω των ημερών και της κατάστασης που επικρατεί στους δρόμους στον Πειραιά λίγη ανοχή και αφού ο καταπέλτης είχε κατέβει δεν θα έβλαπτε κανένα ειδικά όταν ο λιμενικός ήταν μπροστά.

Ο λόγος για έναν νεαρό επιβάτη που έχασε για κλάσματα δευτερολέπτου το πλοίο στο οποίο θα επιβιβαζόταν ώστε να αρχίσει τις διακοπές του στα νησιά του Αιγαίου.

Ο επιβάτης έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά με καθυστέρηση 10 λεπτών όμως το πλοίο ήταν στο λιμάνι διότι είχε επιστρέψει εκτάκτως ώστε να παραλάβει τέσσερις άλλους επιβάτες που επίσης είχαν φτάσει με καθυστέρηση είχε κατεβάσει καταπέλτη και δεν θα έκανε καμία υπέρβαση για ένα ακόμα που ήταν στο λιμάνι μπροστά στον καταπέλτη.

Αποβιβάστηκε από το ταξί, έβγαλε την αποσκευή του όμως την στιγμή που ετοιμαζόταν να πατήσει στον καταπέλτη αυτός άρχισε να ανεβαίνει, ουσιαστικά εμποδίζοντάς τον να επιβιβαστεί και ενώ τον έβλεπε ο ύπαρχος του καραβιού.

Το σκηνικό καταγράφηκε από κάμερα του ΣΚΑΪ.

Ο επιβάτης παρακάλεσε το πλήρωμα, φωνάζοντας πως υποχρεώθηκε να πάρει ταξί και αντιμετώπισε κίνηση στον δρόμο, όμως του απάντησαν πως το πλοίο ήδη είχε επιστρέψει μία φορά στο λιμάνι και δεν μπορούσε να επιστρέψει εκ νέου, αλλά ο καταπέλτης ήταν κάτω και η δικαιολογία του πληρώματος ήταν άδικη και άκυρη.

Δείτε το video :






Ο Τσίπρας εξαπατούσε κάνοντας τον αριστερό εχθές στην βουλή



Γνωστός διεθνώς για το ψέμα του και την εξαπάτηση, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε στην βουλή κάνοντας τον αριστερό.

Βρήκε ευκαιρία ο Τσίπρας να κάνει τον επαναστάτη έχοντας θέμα το πανεπιστημιακό άσυλο, την απομάκρυνση της συνεργάτιδας του Βασιλικής Θάνου και την υπόθεση Novartis που έστησε μαζί με άλλους για να πλήξει τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Το θέμα είναι ότι τώρα ο κόσμος τον ξέρει και γιαυτό τον έστειλε στην αντιπολίτευση και η πλειοψηφία των πολιτών εύχονται να τον στείλει και το κόμμα του στο σπίτι του.

Είχε το θράσος ο Τσίπρας εάν είναι δυνατόν να κατηγορήσει την κυβέρνηση για «ιδεολογική εμμονή» όσο αφορά το άσυλο αυτός που είχε κάνει με την στάση του και την ανοχή της κυβέρνησης του τα πανεπιστήμια γιάφκες αναρχικών, τρομοκρατών, κακοποιών και λαθρομεταναστών.

Μάλιστα είχε το θράσος να υποστηρίξει ότι στόχος της κυβέρνησης δεν είναι η αντιμετώπιση των περιστατικών βίας και ανομίας, αλλά η εφαρμογή της ακραίας πολιτικής της!! Ποιος ο Τσίπρας!!! Αναρωτήθηκε μάλιστα, με ειρωνική διάθεση, αν σκοπεύει να βάλει μέσα στα πανεπιστήμια τους αστυνομικούς – γνωστοί ως «μαύροι πάνθηρες» . 

«Η ιδεολογική σας εμμονή δεν αφορά το άσυλο αλλά το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο συνολικά και ό,τι αυτό συμβολίζει στην ελληνική κοινωνία και πραγματικότητα», είπε με θράσος ο Τσίπρας και κάνοντας τον αριστερό, συνέδεσε την κατάργηση του ασύλου με τους κοινωνικούς αγώνες, καθώς και με τον «αγώνα της νεολαίας και του λαού ενάντια στην επτάχρονη δικτατορία». Μιλάμε για τέτοιο λαϊκισμό και τέτοια κατάντια που δείχνει ότι δεν έχει καταλάβει τίποτα και γιατί τον έστειλαν στην αντιπολίτευση.

Είπε και άλλα γελοία όπως ότι η Ν.Δ. είχε απαξιώσει την έρευνα στα πανεπιστήμια, ενώ αυτός με τους ενεργούς συντρόφους "επιστήμονες" που είχε στο κόμμα του, δεν άφησαν εργαστήριο για εργαστήριο με τις φθορές και τις καταστροφές στα πανεπιστήμια για να γίνει ούτε μία έρευνα.

Είχε το θράσος ο ανεκδιήγητος να αφήσει να εννοηθεί ότι το φθινόπωρο θα κλιμακωθούν οι κοινωνικές αντιδράσεις και οι διαμαρτυρίες των φοιτητών ενάντια στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου απειλώντας του φοιτητές ότι δεν θα τους αφήσει να σπουδάσουν.

Επειδή είναι ένοχος ο ίδιος ο Τσίπρας και άλλοι στην κυβέρνηση του που στήσανε κατηγορίες, κάλεσε τον πρωθυπουργό δήθεν να συστήσει Εξεταστική Επιτροπή για το ΚΕΕΛΠΝΟ και τη Novartis, υποθέσεις όμως που ερευνήθηκαν επί δύο χρόνια από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, χωρίς μάλιστα να προκύψουν ποινικές ευθύνες για πολιτικά πρόσωπα δείχνοντας τον πανικό του. «Εγώ σας προκαλώ να συστήσετε Εξεταστική Επιτροπή για τη Novartis, για να μάθει ο ελληνικός λαός την αλήθεια όλα αυτά τα χρόνια, τι συνέβη με το φάρμακο, την υπερκοστολόγηση», δήλωσε ο ένοχος Τσίπρας για να κάνει τον αδιάφορο και ότι δεν τρέχει τίποτα.




Πλαφόν 4.608 ευρώ για όλες τις συντάξεις



Η τροπολογία ορίζει πλαφόν στο συνολικό ακαθάριστο ποσό μηνιαίας κύριας σύνταξης ή περισσοτέρων της μίας συντάξεων λόγω γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου, που χορηγούνται από τον ΕΦΚΑ και εφόσον μέρος του χρόνου ασφάλισης διανύθηκε ή ανάγεται έως και τις 31/12/2016.

Σύμφωνα με τη ρύθμιση, το νέο ανώτατο όριο σύνταξης ορίζεται στο 12πλάσιο της εθνικής σύνταξης, που αντιστοιχεί σε 20 έτη ασφάλισης, δηλαδή, στις 4.608 ευρώ, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα ποσά των χορηγούμενων από τον ΕΦΚΑ επιδομάτων αναπηρίας.

Η τροπολογία επισημαίνει ότι το σχετικό ανώτατο όριο εφαρμόζεται και επί των συντάξεων που έχουν χορηγηθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου 4387/2016 (12/5/2016) ή ανατρέχουν στην ανωτέρω ημερομηνία.

Τονίζεται, δε, ότι συντάξεις που απονεμήθηκαν και υπερβαίνουν το συγκεκριμένο πλαφόν, αναζητούνται ως καλοπίστως εισπραχθείσες.




Ομιλία του Πρωθυπουργού στη Βουλή για το Πανεπιστημιακό Άσυλο



Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Παίρνω τον λόγο σήμερα για να επισημάνω ορισμένες κρίσιμες πλευρές της θέσης μας γύρω από το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου. Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να προσεγγίσουμε το θέμα αυτό, είναι να επιχειρήσουμε το δούμε μέσα από τη ματιά ενός απλού φοιτητή.  Ας φανταστούμε, λοιπόν, έναν πρωτοετή φοιτητή σε μία σχολή, στο κέντρο της Αθήνας. Φτάνει  στο Πανεπιστήμιο, γεμάτος δέος, χαρά, αγωνία, προσμονή, ελαφρώς «ψαρωμένος», όπως θα έλεγαν οι συνομήλικοί του, διψά όμως για νέες εικόνες, νέες εμπειρίες, γνώση. Τι συναντά; Σίγουρα θα αισθανθεί αμήχανα, βλέποντας από την αρχή κιόλας άγνωστους να μπαινοβγαίνουν στις αίθουσες και βρίσκοντας κλειστή την βιβλιοθήκη, το ίδιο και την Γραμματεία της Σχολής, οι υπάλληλοι της οποίας φοβήθηκαν κάποια επεισόδια. Περπατώντας μέσα στους βρώμικους διαδρόμους, θα αναρωτηθεί αν όποιος θέλει μπορεί να γράφει στους τοίχους. Σίγουρα θα αγανακτήσει διαπιστώνοντας ότι και το εργαστήριο, αυτό το οποίο τόσο ήθελε να δει, έχει βάλει και αυτό λουκέτο. Μια ανακοίνωση θα τον ειδοποιήσει ότι κάποια από τα μαθήματά του μεταφέρονται διότι αρκετές αίθουσες έχουν καταληφθεί και με τον καιρό θα συμβιβαστεί με το τρέξιμο πίσω από τις έκτακτες παραδόσεις για να μην χαθεί το εξάμηνο. Μέχρι να φτάσει στο πτυχίο του, ο φοιτητής αυτός θα έχει δει ολόκληρες αίθουσες, κομμάτια του δημόσιου χώρου, υπό κατάληψη  στα χέρια ποικιλώνυμων οργανώσεων, ναρκωτικά να κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι, υπόγεια γεμάτα από μολότοφ και κουκούλες, το τεχνικό προσωπικό του Πανεπιστημίου να βάφει και να ξαναβάφει μάταια τους τοίχους και καθηγητές να καθυβρίζονται – ακόμη και να χτίζονται μέσα στα γραφεία τους.

Όλα αυτά, ίσως και να τον άφησαν αδιάφορο στο πέρασμα του χρόνου. Ίσως κάποτε και να του φάνηκαν και λίγο φολκλόρ. Ο ίδιος, άλλωστε, τώρα πέτυχε το στόχο του. Είναι διπλωματούχος. Ασυνείδητα, ωστόσο, ύστερα από τέσσερα χρόνια, θα έχει συμβιβαστεί με κάτι πολύ απειλητικό: Ότι αυτή και μόνον αυτή είναι η πραγματικότητα του ελληνικού Πανεπιστημίου. Πραγματικότητα που έχει γίνει, δυστυχώς, παγιωμένο καθεστώς. Μία «κανονικότητα» της οποίας, δυστυχώς, ο  κανόνας είναι η παρέκκλιση.

Ο φοιτητής αυτός μπορεί να είναι μεταξύ εκείνων των πολλών, που συνεχίζουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό και εκεί θα βιώσει τη μεγάλη απογοήτευση, ίσως και τη μεγάλη ντροπή. Θα δει μαθήματα να διεξάγονται κανονικά,  εξετάσεις να γίνονται στην ώρα τους, βιβλιοθήκες ανοιχτές. Θα περπατήσει σε Πανεπιστήμια καθαρά που φιλοξενούν γνώση, έρευνα και πολιτισμό, με φοιτητές και καθηγητές που δουλεύουν απερίσπαστοι, αφού κανείς δεν καταστρέφει την περιουσία του Πανεπιστημίου και θα αντιληφθεί ότι εκεί ο περιθωριακός είναι πράγματι στο περιθώριο, ενώ εδώ έχει εγκατασταθεί στο επίκεντρο της πανεπιστημιακής ζωής. Ο φοιτητής τότε θα νιώσει αδικημένος γιατί ούτε ο ίδιος ούτε οι καθηγητές του στην Ελλάδα είχαν να ζηλέψουν κάτι απ’ τους ξένους συναδέλφους τους. Και όμως η σύγκριση θα είναι συντριπτική γιατί θα διαπιστώσει, πικρά, ότι όλη αυτή η αταξία του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου του φάνταζε αδιάφορη ή και ανώδυνη. Στην πραγματικότητα, όμως, τον πήγε πίσω. Και θα συμπεράνει το πιο κρίσιμο: Ότι τελικά η ελευθερία μέσα στο Πανεπιστήμιο κάθε άλλο παρά ασυμβίβαστη είναι με την ομαλή του λειτουργία. Και τότε, δυστυχώς, είναι αρκετά πιθανόν ο φοιτητής μας να αποφασίσει να μείνει στο Κράτος που τον υποδέχτηκε και να μην γυρίσει στην Ελλάδα. Να γίνει και αυτός ένας από τους χιλιάδες επιστήμονές μας που ζουν εκτός συνόρων και να διηγείται στους ξένους φίλους του, πώς ο ίδιος ξεκίνησε, κάποτε, τις σπουδές του σε μία Σχολή αλλιώτικη απ’ τις άλλες, σε ένα Πανεπιστήμιο όπου ίσχυε το άσυλο «αλά Ελληνικά»!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Δεν είναι ανάγκη τα παιδιά μας -και μαζί οι οικογένειές τους- να βιώνουν μία πολυετή αυταπάτη για να διαπιστώνουν, στο τέλος, ότι όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς. Είναι καιρός να φωνάξουμε ότι τα ελληνικά Πανεπιστήμια δεν είναι καταδικασμένα. Ότι η πραγματικότητα την οποία έζησε ο φοιτητής της ιστορίας μας και την οποία βιώνουν χιλιάδες άλλοι Έλληνες φοιτητές, μπορεί να αλλάξει. Και η Ελλάδα θα σπουδάζει καλύτερα τα παιδιά της. Θα τους παρέχει γνώση, προοπτική, αλλά και ασφάλεια. Και, έτσι, να μπορεί, επιτέλους να τα κρατήσει κοντά της.

Μία από τις τομές, όχι η μόνη, προς αυτήν την κατεύθυνση είναι και η νέα ρύθμιση που εισάγουμε σήμερα για το πανεπιστημιακό άσυλο. Μία μεταρρύθμιση που υπηρετεί την ακαδημαϊκή ελευθερία και την απρόσκοπτη διακίνηση των ιδεών. Θέλουμε τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα να γίνουν κυψέλες προβληματισμού και στέκια δημιουργίας. Να μένουν όλη μέρα ανοιχτά στον κάθε νέο για μαθήματα, για συζητήσεις και συναυλίες. Να είναι δεξαμενές φρεσκάδας στη σκέψη ολόκληρης της χώρας. Δίχως τον φόβο των επεισοδίων, του μίσους και των καταστροφών. Να γίνουν ένας τόπος συνάντησης νέων ρευμάτων και καινοτομίας, όπως συμβαίνει, δηλαδή, παντού στον κόσμο.

Για να το πω αλλιώς: Τα Πανεπιστήμια ανοίγουν! Δεν συμβιβάζονται, πλέον, με την ασχήμια και την μετριότητα. Διεκδικούν το κύρος και τη λάμψη που τους αξίζει, με παρόντες τους φοιτητές, με τα εργαστήριά τους σε λειτουργία. Με καθηγητές ελεύθερους να διδάσκουν και σπουδαστές ελεύθερους να αμφισβητούν και να ερευνούν. Και όλο αυτό το πανηγύρι της γνώσης να συνοδεύεται από το άρωμα της νιότης που θα απλώνεται στην γύρω περιοχή. Είναι καλύτερα λοιπόν να μιλάμε σήμερα για την αναγέννηση της πανεπιστημιακής ζωής, για αποκατάσταση του ασύλου παρά για κατάργησή του. Διότι «ά-συλο» σημαίνει τον ασφαλή, «τον προστατευόμενο από σύληση τόπο».  Και σήμερα -ας το παραδεχτούμε- οι τόποι των Πανεπιστημίων έχουν συληθεί, έχουν βανδαλιστεί και πολλά κτίρια έχουν  λεηλατηθεί. Στο προαύλιο του Οικονομικού Πανεπιστημίου οι πωλητές λαθραίων εκθέτουν τα προϊόντα τους και χλευάζουν μέσα από τα κάγκελα όποιον πάει να τους ελέγξει. Στο Αριστοτέλειο τα ναρκωτικά διακινούνται δημόσια. Στα υπόγεια των ιδρυμάτων ανακαλύπτονται αποθήκες πυρομαχικών. Σχολές ολόκληρες έχουν μετατραπεί σε γιάφκες βίας των κουκουλοφόρων και αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα. Και σ’ αυτή  δίνουν άσυλο και ατιμωρησία όσοι αντιδρούν και σήμερα σε αυτή τη νέα ρύθμιση. Γιατί πώς μπορούμε να μιλάμε για «δημόσιο» Πανεπιστήμιο, όταν αυτό παραμένει αποκλεισμένο από τον «Δήμο»; Πώς αναφερόμαστε στο «δημοκρατικό» Πανεπιστήμιο, όταν αυτό δεν ανήκει στους πολλούς, αλλά το ελέγχουν οι λίγοι; αι νοείται, άραγε, σύγχρονο Κράτος Δικαίου, όταν η επικράτειά του περιλαμβάνει «νησίδες» ανομίας, αυταρχισμού και βίας;

Ο στόχος μας, λοιπόν, είναι να απελευθερώσουμε δυνάμεις των Πανεπιστημίων που σήμερα είναι φυλακισμένες. Και ειδικά σε αυτούς τους κατεξοχήν χώρους ανοιχτής έκφρασης δεν μπορεί να γίνονται αποδεκτές ούτε πράξεις κοινών μαφιόζων ούτε δράσεις πολιτικών «μπράβων». Η ζωή στις Σχολές πρέπει να αναπνέει τον αέρα του διαλόγου και να στηρίζεται στα θεμέλια του νόμου. Αυτός, άλλωστε, αποτελεί και το καταφύγιο του αδύναμου. Οι ισχυροί εξάλλου έχουν πολλούς τρόπους να προστατεύονται… Για να μιλήσω στη γλώσσα της Αντιπολίτευσης: Εμείς δεν θέλουμε αστυνόμους στα Πανεπιστήμια. Θέλουμε, όμως, να διώξουμε από εκεί τους κουκουλοφόρους που αστυνομεύουν τη ζωή των φοιτητών. Τουλάχιστον, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, όσοι φορούν στολή και εθνόσημο είναι όργανα της Δημοκρατίας και απολογούνται σε αυτήν, ενώ οι γνωστοί-άγνωστοι τραμπούκοι υπηρετούν μόνο σκοτεινά συμφέροντα.

Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εδώ υπάρχουν διαχρονικές και διακομματικές ευθύνες. Κι εμείς αποδεχόμαστε το δικό μας μερίδιο. Σήμερα, όμως, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η συζήτηση, λοιπόν, για το λεγόμενο άσυλο, αν θέλουμε να είναι ουσιαστική, προϋποθέτει τολμηρές παραδοχές και ειλικρινή διάθεση να δώσουμε λύση, να διεξαχθεί χωρίς πυροτεχνήματα, όπως αυτό το περί δήθεν σεβασμού του ασύλου από τους Ναζί, στην κατοχή. Όχι μόνο γιατί κάτι τέτοιο είναι ανιστόρητο, αλλά γιατί εξισώνει τις δυνάμεις κατοχής του ναζισμού με τη νόμιμη εξουσία ενός δημοκρατικού Κράτους. Να αποφύγει, επίσης, την ψεύτικη ωραιοποίηση της κατάστασης στ’ όνομα κάποιων ιδεολογικών εμμονών. Γιατί είναι παγίδα που εξωραΐζει τις δυσκολίες και αποθρασύνει τελικά τους υπεύθυνους. Κυρίως, θολώνει την λαϊκή εγρήγορση.        Τέλος, η συζήτηση ας μείνει μακριά και από επικίνδυνες απόψεις, όπως αυτή που ακούστηκε, ότι τάχα τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι φυτώρια πολιτικών στελεχών. Η χώρα πλήρωσε πολύ ακριβά τους κομματικούς σωλήνες και τα προϊόντα τους.

Η διάταξη που φέρνει η Κυβέρνηση προστατεύει πολλά. Καταρχάς, την γνώση γιατί είναι καθεστώς, πλέον, διάφορες μικροομάδες να διαλύουν, όποτε θέλουν, μαθήματα. Την έρευνα. Ποιος εγγυάται σήμερα ότι σε μία Σχολή μπορεί να οργανωθεί ένα ανοιχτό επιστημονικό συνέδριο με διαφορετικές απόψεις, εάν τυχαίνει η θεματολογία να διαφωνεί με τις απόψεις των γνωστών μπαχαλάκηδων; Τον πολιτισμό, γιατί πολλά ιδρύματά μας αποτελούν ιστορικά μνημεία ολόκληρης της χώρας και πρέπει να προστατεύονται. Αλλά και τα χρήματα των φορολογουμένων γιατί όλοι αυτοί οι βανδαλισμοί  κοστίζουν, όχι σε αυτούς που τους προκαλούν αλλά σε όλους μας. Η ρύθμιση, τέλος, θωρακίζει και τον ίδιο τον πολιτικό διάλογο στα Πανεπιστήμια γιατί μέχρι τώρα κάποιοι περιθωριακοί αποφάσιζαν «με το έτσι θέλω» να διαλύουν μία  φοιτητική συνέλευση ή ακόμη και τις ίδιες τις φοιτητικές εκλογές. Κοντολογίς, οι πράξεις τους είναι αντιδημοκρατικές και αυταρχικές.

Όταν μιλάμε, λοιπόν, για κατάργηση του «ασύλου ανομίας», μιλάμε πολύ απλά για την απαγόρευση της παραβατικής συμπεριφοράς μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους γιατί είναι και αυτοί δημόσιος χώρος, όπως ακριβώς οι δρόμοι και οι πλατείες μας όπου σε περίπτωση κινδύνου όλοι ζητούμε την βοήθεια της αστυνομίας. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αυτό. Μιλάμε, όμως, και για την απαγόρευση της δυνατότητας να καταφεύγουν εκεί όσοι παρανομούν. Όποιος θέλει τέτοια ασυλία, υποστηρίζει την ατιμωρησία, βοηθά την μετατροπή των Πανεπιστημίων σε ορμητήρια βίας. Και όσοι κινδυνολογούν ότι τάχα η αστυνομία θα μπαίνει κάθε τόσο στα Πανεπιστήμια, ας αναλογιστούν ότι έχουν ήδη κάνει, έχουν ήδη ανεχτεί μία σοβαρή δημοκρατική υποχώρηση. Τα έχουν αποδεχθεί ως δεδομένα «φρούρια» που έχουν κατακτηθεί και αυτό συνιστά μία σοβαρή δημοκρατική υποχώρηση. Τα έχουν αποδεχθεί ως δεδομένα «φρούρια» που έχουν κατακτηθεί και ανήκουν σε «κάποιους» άλλους πέραν των φοιτητών και των καθηγητών τους.

Το πρόβλημα είναι όσο ποτέ επίκαιρο γιατί η ζωή απέδειξε ότι η δημόσια ανοχή το κλιμακώνει και, κυρίως, μεταλλάσσει επικίνδυνα την υφή του ίδιου του προβλήματος.  Θυμίζω ότι από τις ολιγόωρες, συμβολικές καταλήψεις φοιτητικών παρατάξεων, πήγαμε στην μόνιμη εγκατάσταση εξωπανεπιστημιακών στις Σχολές και φτάσαμε στη μόνιμη παρουσία παραεμπόρων και διακινητών ουσιών στα ιδρύματα. Από τις λεκτικές αντιπαραθέσεις, περάσαμε στα ρόπαλα και τις μολότοφ. Η φωνή έγινε γροθιά και η γροθιά φονική βόμβα. Για να καταλήξουμε, εν τέλει, στις ένοπλες παρελάσεις κάποιων που αυτοαποκαλούνται «αναρχικοί». Συνεπώς, όσο δεν αντιμετωπίζεται, η πληγή διευρύνεται και κακοφορμίζει, αλλά και δημιουργεί μεταστάσεις…

Είναι λάθος, επίσης, η οργανωμένη Πολιτεία σταδιακά να συμβιβάζεται με το κακό: Θυμίζω ότι και επί δικών σας ημερών, ουσιαστικά η περιοχή γύρω από το Πολυτεχνείο παραδόθηκε. Μετεφέρθηκαν από εκεί δημόσιες υπηρεσίες μέχρι και στάση των λεωφορείων. Αντί να εμποδίζουμε αυτούς που έκαιγαν τα οχήματα …άλλαξαν τα δρομολόγιά τους. Ώστε να ακολουθήσει, μετά, η αναγκαστική υποχώρηση των κατοίκων, των μικροεμπόρων. Που είτε μετακόμισαν, είτε άρχισαν να κλείνονται από νωρίς στο σπίτι τους, είτε εγκατέλειψαν τα μαγαζιά τους. Με αποτέλεσμα να παραλύσει η ζωή σε μια ολόκληρη συνοικία. Αλλά και στην υπόλοιπη κοινωνία «να αρχίσουμε να συνηθίζουμε την μορφή του τέρατος», όπως έλεγε και ο Μάνος Χατζιδάκις.

Αυτήν την οπισθοδρομική τάση ετών θα ανακόψει η Κυβέρνηση μας, όχι μόνο αποκαθιστώντας, επιτέλους, την ηρεμία μέσα και γύρω από τα Πανεπιστήμια. Αλλά προβάλλοντας και ένα διαφορετικό μοντέλο καθημερινής ευημερίας. Το νέο  Αρχαιολογικό Μουσείο, η διασύνδεσή του με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, είναι για παράδειγμα, ένα τέτοιο εμβληματικό έργο.   Και ο πολιτισμός θα γεφυρωθεί, έτσι, με τη γνώση και ο τουρισμός με την εμπορική ανάπτυξη.  Και μία ολόκληρη συνοικία θα βγει από τη σκιά βίας και της υποβάθμισης και θα έρθει στο φως της ευημερίας και της προόδου.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Προφανώς οι διαφορές μας με τον ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα δεν είναι ανεξάρτητες από την τελείως διαφορετική άποψη που έχουμε στα θέματα συνολικά της ανώτατης εκπαίδευσης. Κάποιοι εξακολουθούν να επιμένουν στην ετήσια παραγωγή χιλιάδων ανέργων πτυχιούχων, ενώ εμείς είμαστε υπέρ της σύνδεσης της Παιδείας με την αγορά εργασίας.  Κάποιοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν τον στενό έλεγχο των πανεπιστημίων από το Υπουργείο, ενώ εμείς τους δίνουμε πλήρη αυτονομία.  Κάποιοι έσπειραν απρογραμμάτιστα Σχολές σε όλη την Ελλάδα, ενώ εμείς θέλουμε τα ίδια τα Πανεπιστήμια τελικά να κρίνουν τον αριθμό εισακτέων τους.  Κάποιοι τάσσονται υπέρ της δήθεν ελεύθερης πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ενώ εμείς καθιερώνουμε ένα όριο, στο οποίο θα έχουν λόγο και τα ίδια τα Πανεπιστήμια, για το ποιος θα μπορεί να εισαχθεί σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Και προωθούμε την αξιολόγηση, ώστε οι σπουδές να βελτιώνονται και οι απόφοιτοί μας να προκόβουν όλο και περισσότερο. Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί σήμερα, την οπισθοδρόμηση, ενώ εμείς διεκδικούμε με πείσμα την πραγματική πρόοδο.  

Αλλά η πρόοδος προϋποθέτει ηρεμία, ασφάλεια και δημοκρατικούς κανόνες. Η θέση μας είναι ένα ισχυρό μήνυμα πολιτικής βούλησης ότι στην Ελλάδα υπάρχει Δημοκρατία που δεν επιτρέπει στους λίγους να καθορίζουν την καθημερινότητα των πολλών. Ότι εκτός από τις ανώνυμες συλλογικότητες υπάρχει και ο επώνυμος φοιτητής, η ξεχωριστή προσωπικότητα κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Και ότι λειτουργεί επιτέλους το οργανωμένο Κράτος, το οποίο δεν θα αφήσει την κοινωνία μας να μεταβληθεί σε ζούγκλα όπου θα διοικούν όσοι ασκούν βία. Η πρότασή μας, λοιπόν, είναι ένα κάλεσμα προς όλους. Ένα κάλεσμα νομιμότητας, ενότητας και υπέρβασης. Κάλεσμα με πρόσημο μόνο εθνικό. Κάλεσμα στο οποίο πρέπει να ανταποκριθούν όλοι, κυρίως αυτοί τους οποίους και αφορά πρωτίστως: Φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι. Και είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι πρώτοι οι άνθρωποι που διδάσκουν στα δημόσια Πανεπιστήμια, οι ίδιοι οι καθηγητές, έσπευσαν να συμφωνήσουν με την πρωτοβουλία. Αυτή η προσπάθεια όμως, μας θέλει όλους ενωμένους. Γιατί το δικαίωμα στην ασφάλεια και στην ελευθερία αποτελεί, πράγματι μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δυνάμεις της Δημοκρατίας και του αυταρχισμού. Γι’ αυτό και, παρά τις επιμέρους ενστάσεις, προσδοκώ ότι τα προοδευτικά κόμματα θα σταθούν, τελικά, με τη σωστή μεριά της ιστορίας ψηφίζοντας την συγκεκριμένη διάταξη. 

Σας ευχαριστώ.




Η Ντόρα και τα έξι εγγόνια της



Η Ντόρα Μπακογιάννη «πόσταρε» στον λογαριασμό της στο Facebook μία φωτογραφία με τα έξι της εγγόνια, τα οποία ποζάρουν με πλάτη μπροστά σε μία πισίνα, στα Χανιά.

«Και οι έξι είναι υπέροχοι! Καλό καλοκαίρι σε όλους!», ευχήθηκε σε όλους η Ντόρα Μπακογιάννη.

Ντόρα Μπακογιάννη - Dora Bakoyannis
20 ώρες πριν
Και οι έξι είναι υπέροχοι! Καλό καλοκαίρι σε όλους!


Αυτοκίνητο έπεσε πάνω σε παιδιά με ποδήλατα - Σκοτώθηκε 15χρονος



Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του LamiaReport, σε τραγωδία εκτυλίχθηκε το τροχαίο με παιδιά ποδηλάτες που παρασύρθηκαν από αυτοκίνητο στις 10 το βράδυ της Πέμπτης, στον Καραβόμυλο Φθιώτιδας, έξω από τη Λαμία, καθώς ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι έχασε τη ζωή του. 

Το αυτοκίνητο που οδηγούσε 44χρονος Αλβανός υπήκοος έπεσε πάνω σε παρέα παιδιών με ποδήλατα, τραυματίζοντας σοβαρότατα το 15χρονο παιδί, το οποίο λίγη ώρα αργότερα κατέληξε στα Επείγοντα του ΓΝ Λαμίας.

Η παρέα των παιδιών, ήταν γύρω στα πέντε ποδήλατα και είχαν φώτα μπρος και πίσω, κινούνταν στο δρόμο Αχινού – Καραβόμυλου μέσα στο χωριό, στο ύψος του "Γκλαντζούνη", όταν το αυτοκίνητο που κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση με εκείνα, έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω τους.

Ο οδηγός φέρεται να είδε τα παιδιά την τελευταία στιγμή και ενώ απέφυγε το πρώτο έχασε τον έλεγχο και έπεσε με σφοδρότητα πάνω στο δεύτερο ποδήλατο, ενώ χτύπησε ελαφρά και το τρίτο.

Από το ΑΤ Στυλίδας συνελήφθη ο οδηγός του οχήματος, ενώ πάρθηκε αίμα για αλκοολομέτρηση.