Μία αλήθεια δεν έχει γράψει στο βιβλίο του ο ψεύτης, και εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα αρρωστημένο ψεύτη που δεν έχει ίχνος ηθικής για να τον αγγίξει τόσο κράξιμο.
Και άλλος διαψεύδει τον πολιτικό απατεώνα και ψεύτη Αλέξη Τσίπρα λέγοντας ότι «Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα», αναφέρει σε ανάρτησή του στα social media το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Μανώλης Όθωνας, απαντώντας στην αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στο βιβλίο του «Ιθάκη» για έναν διάλογο που είχε με τη Φώφη Γεννηματά το βράδυ των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015.
Ο ίδιος σημειώνει ότι βρισκόταν μαζί με την τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ την ώρα που συνομιλούσε τηλεφωνικά με τον Αλέξη Τσίπρα και διαβεβαιώνει πως «καμία τέτοια νύξη δεν υπήρξε».
«Επίσης ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας ότι στο περιθώριο μιας συνάντησης στο Μέγαρο Μαξίμου, είπε στην Φώφη τον σχεδιασμό για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και εκείνη δεν ήταν αρνητική, αλλά μετά άλλαξε γνώμη -αναίτια και χωρίς εξήγηση», σημείωσε στη συνέχεια και εξήγησε ότι ούτε αυτό σύμφωνα με τη γνώση που είχε είχε συμβεί.
«Αναρωτιέμαι πάντως τι σόι rebranding είναι αυτό που στηρίζεται στο να βάζει λόγια στο στόμα ενός ανθρώπου που δεν μπορεί πια να απαντήσει και να υπερασπιστεί την αλήθεια», διερωτάται στη συνέχεια.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Μανώλη Όθωνα
Στο βιβλίο του ο κ. Αλέξης Τσίπρας αναφέρεται σε έναν διάλογο που είχε με την Φώφη Γεννηματά το βράδυ των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν εκείνη του τηλεφώνησε για να τον συγχαρεί. Σε αυτήν την επικοινωνία που έγινε -ενώ είχε προηγηθεί το σφιχταγκαλιάσμα του με τον Πάνο Καμμένο στα Προπύλαια - τάχα διερεύνησε το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας και εκείνη την αρνήθηκε επειδή δεν επιθυμούσε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ.
Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στο τυπικό τηλέφωνο των συγχαρητηρίων της Φώφης στον κ. Τσίπρα, για κακή τύχη του rebranding, ήμουν εκεί. Καμία τέτοια νύξη δεν υπήρξε.
Το γεγονός ότι ακόμα κι αν υπήρχε τέτοια πρόταση «προοδευτικής» κυβέρνησης με τον Πάνο Καμμένο «όχι» θα απαντούσε η Φώφη, δεν αλλάζει ότι πρόκειται για μεγάλο ψέμα. Πράγματι, με την Γεννηματά πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, δεν υπήρχε καμία περίπτωση κυβερνητικής συνύπαρξης με την ακροδεξιά. Αυτό δεν θα ήταν «πρόσχημα», αλλά αδιαπραγμάτευτη πολιτική θέση. Αντίθετα καμία εκ των υστέρων δικαιολογία δεν αναιρεί ότι τον Σεπτέμβριο του 2015, ο κ. Καμμένος δεν ήταν ανάγκη αλλά πολιτική επιλογή του κ. Τσίπρα.
Επίσης ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας ότι στο περιθώριο μιας συνάντησης στο Μέγαρο Μαξίμου, είπε στην Φώφη τον σχεδιασμό για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και εκείνη δεν ήταν αρνητική, αλλά μετά άλλαξε γνώμη -αναίτια και χωρίς εξήγηση. Ούτε αυτό σύμφωνα με την γνώση που εκ του ρόλου μου τότε είχα, είναι αλήθεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την εκδοχή του, ούτε αυτή την πρόταση ο κ. Τσίπρας την διατύπωσε ποτέ θεσμικά στον δημόσιο λόγο του. Αλλά τάχα μου στο περιθώριο και, παρεμπιπτόντως, σε μια συνάντηση για άλλο θέμα. Έτσι βέβαια, μπορεί σήμερα να ισχυρίζεται εκ των υστέρων ό,τι τον βολεύει. Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ τότε κατέθεσε πρόταση αναλογικού εκλογικού νόμου, θεσμικά, δημόσια, στη Βουλή και όχι στο παρασκήνιο. Εκείνος είχε κλειστά αυτιά και μάτια.
Αναρωτιέμαι πάντως τι σόι rebranding είναι αυτό που στηρίζεται στο να βάζει λόγια στο στόμα ενός ανθρώπου που δεν μπορεί πια να απαντήσει και να υπερασπιστεί την αλήθεια.
Κατά τα άλλα καλοδιάβαστο το βιβλίο, με μια υπόμνηση στον συγγραφέα. Στα ιστορικά μυθιστόρημα πράγματι συνηθίζεται, για λογοτεχνικούς λόγους, να χρησιμοποιούνται στοιχεία μυθοπλασίας. Μόνο που επιβάλλεται αυτό να αναφέρεται ρητά στο προοίμιο.
Τσίπρας - Φώφη : Μια οφειλόμενη (στην αλήθεια) απάντηση.
Στο βιβλίο του ο κ. Αλέξης Τσίπρας αναφέρεται σε έναν διάλογο που είχε με την Φώφη Γεννηματά το βράδυ των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν εκείνη του τηλεφώνησε για να τον συγχαρεί.Σε αυτήν την επικοινωνία που έγινε -ενώ είχε προηγηθεί το σφιχταγκάλιασμά του με τον Πάνο Καμμένο στα Προπύλαια - τάχα διερεύνησε το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας και εκείνη την αρνήθηκε επειδή δεν επιθυμούσε να συμμετάσχει σε ...
Δείτε περισσότεραΤι αναφέρει ο ψεύτης Τσίπρας στο μυθιστόρημα «Ιθάκη» για τον διάλογο με τη Φώφη Γεννηματά
«Στις 24 Ιουλίου, με αφορμή την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς σε ένα λιτό γεύμα στο Προεδρικό Μέγαρο, αντί της καθιερωμένης δεξίωσης, την οποία παρέλειψε, ως ένδειξη σεβασμού στις δυσκολίες που βίωνε η ελληνική κοινωνία. Θυμάμαι καθαρά την ατμόσφαιρα. Παρά την ευγένεια, υπήρχε έντονη πολιτική φόρτιση. Οι ερωτήσεις αναφορικά με τις προθέσεις μου ήταν επίμονες, σχεδόν ασφυκτικές. Η Γεννηματά και ο Θεοδωράκης με ρωτούσαν ξανά και ξανά αν σκόπευα να προχωρήσω σε πρόωρες εκλογές» αναφέρει ο κ. Τσίπρας.
Όπως εξηγεί, «ήταν προφανές πως δεν μπορούσα να απαντήσω ευθέως στο ερώτημά τους για το αν σκόπευα να προσφύγω σε πρόωρες εκλογές. Πρώτα απ’ όλα, γιατί δεν είχα ακόμη πάρει την απόφαση. Αλλά και γιατί, όπως όλοι γνωρίζουν, οι εκλογές δεν προαναγγέλλονται» σημειώνει, αποτυπώνοντας την εκδοχή του και το σχετικό διάλογο με την αείμνηστη Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
«Θυμάμαι πως, αργότερα, η Φώφη μου το «φύλαγε». Μου είπε, με παράπονο αλλά και με μια δόση χιούμορ: «Μας κορόιδεψες στο Προεδρικό».
Της απάντησα γελώντας: «Δηλαδή τι περίμενες; Να σου ανακοινώσω ότι θα πάω σε εκλογές; Δύο πράγματα δεν προαναγγέλλονται ποτέ: οι πρόωρες εκλογές και οι νομισματικές υποτιμήσεις. Εμένα, ευτυχώς, μόνο το πρώτο είναι στην ευχέρειά μου».
«Η αλήθεια είναι πως, τότε, δεν είχα καταλήξει ότι η προσφυγή στις κάλπες ήταν μονόδρομος. Άκουγα με προσοχή όλες τις απόψεις, και όχι μόνο όσες εξέφραζαν τα άλλα κόμματα. Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επικρατούσε ένταση και ανασφάλεια», καταλήγει ο κ. Τσίπρας.
Το βασικό σκεπτικό όσων διαφωνούσαν ήταν πως έπρεπε να δοθεί χρόνος για αποκλιμάκωση. Ναπεράσουν μερικοί μήνες ηρεμίας, μετά τους έξι μήνες σκληρής διαπραγμάτευσης και εσωκομματικής κρίσης, και στο μεταξύ να διαμορφωθεί μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, που θα υλοποιούσε το τρίτο πρόγραμμα.
Αυτό ήταν το σκεπτικό τους. Προβληματιζόμουν, αλλά έβλεπα ότι η άποψη να αποφύγουμε την περιπέτεια των πρόωρων εκλογών και να διαμορφώσουμε μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία με τη στήριξη των προοδευτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης είχε δύο σοβαρές αδυναμίες.
Πρώτον, θα οδηγούσε σε μια Κυβέρνηση με πολιτικά αποδυναμωμένο τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα διέθετε μετά βίας 100-105 Βουλευτές.
Στα διπλανά έδρανα, εντωμεταξύ, θα κάθονταν περίπου 40 πρώην σύντροφοί μας, που είχαν αποχωρήσει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και είχαν μετατραπεί σε ισχυρό φορέα αντιπολίτευσης.
Δεν θα ήταν μια συνηθισμένη Αντιπολίτευση, αλλά μια Αντιπολίτευση με βαριά πολιτική σημειολογία, που θα μας κουνούσε διαρκώς το δάχτυλο και ασφαλώς θα ήταν καλοδεχούμενη από τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ.
Κάθε δύσκολο νομοσχέδιο, κάθε εφαρμοστικός νόμος του τρίτου προγράμματος θα συνοδευόταν από ηθικά διλήμματα, επικοινωνιακό βομβαρδισμό και εντέλει θεσμικό τριγμό.
