Κρίσιμη συνέλευση φοιτητών έχει προγραμματιστεί για σήμερα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ). Το διακύβευμα των φοιτητών είναι η αξιολόγηση των κινητοποιήσεών τους από δω και πέρα, μετά και την επιχείρηση της αστυνομίας εντός του ιδρύματος κατά την οποία εκκενώθηκε στέκι αντιεξουσιαστών. Παράλληλα, η ηγεσία του ιδρύματος φέρεται να έχει ενημερώσει τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές για τα όσα συμβαίνουν στο πανεπιστήμιο, κάνοντας μήνυση. Προς το παρόν, οι πληροφορίες λένε πως η μήνυση είναι κατ’ αγνώστων, ωστόσο στην πορεία των ερευνών η μήνυση μπορεί να προσωποποιηθεί.
Το ίδρυμα πάντως αναμένεται να διανύσει πορεία σε τεντωμένο σκοινί μέχρι και τις εκδηλώσεις για τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου. Ειδικότερα, από ημέρες έγινε γνωστό ότι φοιτητικές παρατάξεις προγραμματίζουν σήμερα γενική συνέλευση για τη στάση τους στα γεγονότα των περασμένων ημερών και την παρέμβαση της ΕΛ.ΑΣ. Μάλιστα, υπάρχουν πληροφορίες ότι παρατάξεις προσκείμενες στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά θα επιδιώξουν να συμμετάσχουν στη συνέλευση στο ΟΠΑ και ομοϊδεάτες τους φοιτητές και από ΑΕΙ της Αττικής, με πρόθεση να σταλεί μήνυμα όχι μόνο στην ηγεσία και στους καθηγητές του ΟΠΑ, αλλά και στον πολιτικό κόσμο για τις προθέσεις τους να μην εφαρμοστεί το νέο πλαίσιο προστασίας του ακαδημαϊκού ασύλου, το οποίο ψηφίστηκε το περασμένο καλοκαίρι. Επίδειξη ισχύος θεωρήθηκε και η αναγραφή συνθημάτων τη Δευτέρα από αγνώστους στους τοίχους, τα οποία έλεγαν ότι το στέκι τούς ανήκει.
Απειλητικό μήνυμα γραμμένο στους τοίχους του ΑΠΘ κατά του προέδρου του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας Βασίλη Γούναρη. Καθηγητές που υποστηρίζουν τις ανεξάρτητες φωνές των φοιτητών δέχονται εκφοβιστικά μηνύματα.
Συνελεύσεις έχουν προγραμματιστεί για σήμερα και αύριο σε σειρά φοιτητικών συλλόγων και σε άλλα ΑΕΙ της Αθήνας. Πανεπιστημιακοί που μίλησαν στην «Κ» εκτίμησαν πως θα καταγραφεί η στάση των παρατάξεων ενόψει της πορείας για τον Αλ. Γρηγορόπουλο στις 6 Δεκεμβρίου. Ενδεικτικά, η παράταξη του ΚΚΕ έως τώρα σε πολλές σχολές ήταν υπέρ μικρών σε διάρκεια ημερών καταλήψεων. Ερώτημα είναι εάν θα διατηρήσει την ίδια στάση.
Την ίδια στιγμή, πληροφορίες αναφέρουν ότι αυξάνονται οι ανεξάρτητες φοιτητικές παρατάξεις που έχουν ως βασικό άξονα των διεκδικήσεών τους τη μη κατάληψη της σχολής. Τέτοιες ομάδες έχουν εμφανιστεί στο ΑΠΘ, στη Νομική Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Μάλιστα, μέλη των ομάδων αυτών που θέλησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους για ευνόητους λόγους, κατήγγειλαν στην «Κ» ότι δέχονται απειλητικά μηνύματα από μέλη άλλων παρατάξεων εντός των ΑΕΙ. Το ίδιο φέρεται να ισχύει και για καθηγητές που υποστηρίζουν τις ανεξάρτητες φωνές. Αυτό συνέβη χαρακτηριστικά στο ΑΠΘ, όπου κάποιοι έγραψαν συνθήματα στα γραφεία των καθηγητών που στήριξαν θέσεις ανεξάρτητης φοιτητικής ομάδας που έκανε πρόσφατα αισθητή την παρουσία της στη Φιλοσοφική Σχολή. Επίσης, υπήρξαν αφίσες που έφεραν την υπογραφή συλλόγου τμήματος της Φιλοσοφικής, χωρίς να υπάρχει σχετική απόφαση από τον σύλλογο.
Ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας και υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής παρουσίασαν το ολοκληρωμένο σχέδιο της κυβέρνησης για το προσφυγικό.
«Πρέπει να καταλάβουν [οι μετανάστες] ότι αν δώσουν τα λεφτά τους σε διακινητή για να έρθουν στην Ελλάδα θα τα χάσουν», δήλωσε στο τέλος ο κ. Πέτσας.
Στη συνέχεια ο κ. Στεφανής ανακοίνωσε τις αλλαγές στα κέντρα φιλοξενίας τονίζοντας πως στόχος της κυβέρνησης είναι η αποσυμφόρηση των νησιών και η άμεση διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.
Συνεπώς, στα σχέδια της κυβέρνησης συμπεριλαμβάνονται η φύλαξη των συνόρων, οι άμεσες επιστροφές και η ενίσχυση του ελέγχου στις περιοχές που πλήττονται.
Συνολικά 20.000 μετανάστες θα μεταφερθούν στις νέες δομές μέχρι τις αρχές του 2020. Από αυτούς 5.000 θα μεταφερθούν σε ξενοδοχεία και 15.000 σε δομές.
Με το νέο σχέδιο προγραμματίστηκαν:
Λύση για τα ασυνόδευτα παιδιά που φτάνουν στη χώρα
Οι ΜΚΟ θα ακολουθούν τα κριτήρια που καθορίζουν την παραμονή στη χώρα όσων πληρούν προϋποθέσεις
Θα παρέχεται άσυλο σε όσους πληρούν τις προϋποθέσεις μέσω διαδικασιών ελέγχου
Κατασκευή κλειστών δομών στα νησιά
Συγκεκριμένα:
Λέσβος: Κλείνει η Μόρια και κατασκευάζεται νέα δομή χωρητικότητας 5000+ ατόμων
Χίος: Κλείνει η δομή και κατασκευάζεται νέα χωρητικότητας 5000 ατόμων
Σάμος: Κλείνει η υπάρχουσα δομή και μεταφέρονται στην νέα υπό κατασκευή δομή
Κως: Η υπάρχουσα δομή θα μετατραπεί σε κλειστή
Λέρος: Η υπάρχουσα δομή θα μετατραπεί σε κλειστή και θα έχει χωρητικότητα 1000 ατόμων
Οι νέες δομές θα έχουν τη μορφή ενός χωριού που θα έχουν μέσα όλες τις υποδομές και εγκαταστάσεις, για παράδειγμα ιατρεία, σχολεία, εστιατόρια κ.α.
5. Ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών με συγκρότηση ενιαίου φορέα φύλαξης. Επίσης θα προχωρήσει ταχύτατα η απεμπλοκή της θαλάσσιας επιτήρησης.
Βασικός στόχος είναι η στήριξη των τοπικών κοινωνιών, για αυτό τον λόγο παρατείνονται μέχρι τις 31/12 του 2020 οι μειωμένοι κατά 30% συντελεστές ΦΠΑ σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο. Επιπλέον θα δημιουργηθεί ειδικό ταμείο αλληλεγγύης για τους δήμους που θα επιβαρυνθούν από τη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών με 50 εκατ. ευρώ για το 2020.
Απάντηση στον ΣΥΡΙΖΑ και τους συντρόφους του εξουσιαστές που καλύπτει έδωσε ο Χρυσοχοΐδης.
Η ντροπιαστική ακροαριστερή ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για να υπερασπιστείς τους συντρόφους κακοποιούς ατνιεξουσιαστές μιλούσε περί «αναβίωσης σκοτεινών εποχών, ακραίας καταστολής και κατάλυσης του κράτους δικαίου» σχολιάζοντας τις αστυνομικές επιχειρήσεις που εκτυλίχθηκαν τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προς τον ακροαριστερό ΣΥΡΙΖΑ που έχει ξεφτιλιστεί εντελώς τις τελευταίες ημέρες προσπαθώντας να καλύψει τους κακοποιύς συντρόφους του κόμματος :
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει ανακοινώσεις περί αναβίωσης «σκοτεινών εποχών», «ακραίας καταστολής», «κατάλυσης του κράτους δικαίου». Προσπαθεί να κρυφτεί, να ξεχαστούν τα έργα του, κάνοντας θόρυβο. Χάνοντας, ως συνήθως, το μέτρο και κυρίως, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα.
Τα πραγματικά γεγονότα είναι οι πρόσφατες επιτυχίες της Ελληνικής Αστυνομίας:
– στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας,
– στην διασφάλιση συνθηκών για την ειρηνική πορεία της επετείου του Πολυτεχνείου
– στην εκκαθάριση των πανεπιστημίων από γιάφκες και τραμπούκους
– στην απόδοση της γειτονιάς των Εξαρχείων στους κατοίκους της
– στην εκκένωση παράνομων καταλήψεων που μόνο αθώους πρόσφυγες και μωρομάνες δεν κάλυπταν
– στην εξάρθρωση ναρκέμπορων στην Αθήνα, στην Κόρινθο, στο Μενίδι, στη Θεσσαλονίκη
– ο αμείλικτος πόλεμος που ξεκίνησε γειτονιά-γειτονιά στην Αθήνα για τις κλοπές, διαρρήξεις που έχουν ρημάξει τα σπιτικά.
Τι από αυτά δεν αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ; Κυρίως τι από αυτά έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σκοτεινή είναι η εποχή που κλειδαμπαρώνεσαι σπίτι σου και φοβάσαι να περπατήσεις το βράδυ.
Ακραία καταστολή είναι οι τραμπούκοι να εξουσιάζουν Πανεπιστήμια, οι απόλυτες μειοψηφίες πλατείες και γειτονιές, οι εγκληματίες περιοχές ολόκληρες.
Καταλύεται το κράτος δικαίου στα άβατα, στο Μενίδι, στην ΑΣΟΕΕ, στην ανοχή της παραβατικότητας, στην δικαιολόγηση της βίας.
Κι είναι ταυτόχρονα όλα μαζί, σκοτεινή εποχή, ακραία καταστολή και κατάλυση του κράτους δικαίου να καίγεται η Αθήνα κάθε 17 Νοέμβρη, η Πατησίων κάθε Σαββατοκύριακο, και να μην ξέρεις αν θα βρεις την πόρτα σου παραβιασμένη όταν γυρίζεις σπίτι.
Ακραία ανυπόφορη λοιπόν και σκοτεινή ήταν η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα αστυνόμευσης και ασφάλειας. Δεν την ξεχνάμε. Την αλλάζουμε.
Η Αθήνα δεν κάηκε. Οι τρομοκράτες συλλαμβάνονται. Η εποχή της ανοχής της βίας τέλειωσε. Η εποχή της ανασφάλειας θα τελειώσει. Και στα Εξάρχεια, δυστυχώς ακόμη, μέχρι το άβατο να γίνει γειτονιά, τα ΜΑΤ θα υπάρχουν, η αστυνομία θα περιπολεί, και με πολιτικά και με συμβατικές πινακίδες. Η αστυνομία έχει αποστολή και νομιμότητα. Οι μολότοφ, οι πέτρες στις ταράτσες και οι παράνομες καταλήψεις ούτε νομιμότητα έχουν, ούτε πολιτική κάλυψη θα έπρεπε να έχουν από δημοκρατικό κόμμα.
Ο Τσέζαρε Μπατίστι είχε διαπράξει τα εγκλήματά του τη δεκαετία του '70 και είχε διαφύγει για 15 χρόνια στη Γαλλία, πριν ταξιδέψει μυστικά στη Βραζιλία, όπου συνελήφθη τον Ιανουάριο
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας επικύρωσε χθες Τρίτη την ποινή ισόβιας κάθειρξης που έχει επιβληθεί στον Τσέζαρε Μπατίστι, άλλοτε μέλος οργάνωσης της άκρας αριστεράς της Ιταλίας, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για τέσσερις δολοφονίες που είχαν διαπραχθεί τη δεκαετία του 1970.
Το ακυρωτικό δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του Μπατίστι εναντίον απόφασης εφετείου του Μιλάνου αρμόδιου για υποθέσεις σε βαθμό κακουργήματος, με την οποία δεν έκανε δεκτό τη 17η Μαΐου το αίτημά του να μετατραπεί η ποινή ισόβιας κάθειρξης σε ποινή 30 ετών κάθειρξης.
Το πρώην μέλος οργάνωσης της ιταλικής άκρας αριστεράς, που είχε καταφύγει στη Γαλλία όπου έζησε 15 χρόνια πριν ταξιδέψει μυστικά στη Βραζιλία, συνελήφθη τον Ιανουάριο ενώ προσπαθούσε να φθάσει στη Βολιβία, έπειτα από 40 χρόνια φυγής, πριν τελικά εκδοθεί στην Ιταλία.
Μετά την επιστροφή του στη Ρώμη μετήχθη σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, όπου εκτίει την ποινή του.
Μερικές εβδομάδες μετά τη φυλάκισή του παραδέχθηκε ενώπιον δικαστή, για πρώτη φορά, τις ευθύνες του για τα εγκλήματα που του αποδίδονται και χαρακτήρισε λάθος τον ένοπλο αγώνα.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γαλλία, από το 1990 ως το 2004, ο Τσέζαρε Μπατίστι έχαιρε προστασίας χάρη με απόφαση του σοσιαλιστή Γάλλου προέδρου της εποχής Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος είχε δεσμευθεί πως δεν θα εκδιδόταν κανένα μέλος της άκρας αριστεράς που είχε αποκηρύξει τον ένοπλο αγώνα.
Όμως το 2004, η κυβέρνηση του προέδρου Ζακ Σιράκ αποφάσισε να τερματίσει την πολιτική αυτή του Μιτεράν και να προχωρήσει στην έκδοση του Μπατίστι στην πατρίδα του. Ο Ιταλός διέφυγε στη Βραζιλία με ψευδή ταυτότητα, χάρη, κατά τον ίδιο, στη βοήθεια των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών.
Ολόκληρο το κείμενο υπογραφών για τον Γ. Παπαντωνίου
«Συντάξαμε και υπογράφουμε αυτό το κείμενο όχι για να παρέμβουμε στο δικαστικό μέρος της υπόθεσης Παπαντωνίου, αλλά γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη να αναδείξουμε εκείνη την πτυχή της που αφορά την τήρηση των εγγυήσεων δικαίου στη Δημοκρατία μας.
Ο Γιάννος Παπαντωνίου έχει ήδη συμπληρώσει προφυλάκιση δώδεκα μηνών. Στις 18/10/2019 οι δικαστικές αρχές αποφάσισαν να παρατείνουν την προφυλάκισή του ως το ανώτατο όριο του 18μηνου. Δέχονται, επιτέλους, μετά από δύο προηγούμενες απορρίψεις αιτημάτων αποφυλάκισης, ότι δεν είναι «ύποπτος φυγής». Παραποιώντας, όμως, κατηγορηματική διάψευσή του - καταγεγραμμένη στην απολογία του - ότι δήθεν διαθέτει «άλλους λογαριασμούς», εφευρίσκουν κινδύνους τέλεσης «νέων αδικημάτων» για να παρατείνουν την προφυλάκιση!
Ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν έχει δικαστεί. Εναντίον του δεν έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες. Η ποινική δίωξη στηρίχτηκε σε εικασίες ενώ η διετής ανάκριση περατώθηκε χωρίς να προκύψει απολύτως κανένα νέο στοιχείο για την τεκμηρίωσή τους. Πως είναι νοητό ένα δημόσιο πρόσωπο με την πολιτική διαδρομή του Γιάννου Παπαντωνίου να διασύρεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ακραία μέτρα προφυλάκισης – που η πολιτεία επιφυλάσσει για τους χειρότερους εγκληματίες – και μάλιστα σε συνθήκες που ενέχουν στοιχεία αυθαιρεσίας; Αν δεν τεθεί τέρμα με Απαλλακτικό Βούλευμα στην ποινική διαδικασία, γιατί δεν παραπέμπεται στο φυσικό του δικαστή για να κριθεί, κατά το δημοκρατικό του δικαίωμα που εγγυάται το Σύνταγμα; Μήπως γιατί η παρατεταμένη προφυλάκιση στοχεύει ευρύτερα την περίοδο που η χώρα εντάχθηκε στο ευρώ, αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς και αναβάθμισε τη θέση της στην Ευρώπη και τον κόσμο;
Η παρατεταμένη προφυλάκιση αποτελεί σκάνδαλο και ύβρη για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Προς το συμφέρον της δικαιοσύνης και συνεπώς όλων των Ελλήνων, ο Γιάννος Παπαντωνίου, ο μόνος πρώην υπουργός από ένα χρόνο τώρα πολιτικός κρατούμενος, πρέπει να ξαναβρεί την ελευθερία του. Και αν χρειαστεί, να δώσει μετά τη μάχη σε κάποιο δικαστήριο με τις ανοικτές, δημόσιες διαδικασίες που εγγυάται το κράτος δικαίου».
Μητέρα και κόρη είχαν συμπληρώσει σχεδόν δύο μήνες αιχμαλωσίας, προσηλυτισμού και κακοποίησης, υπηρετώντας ένα ζεύγος που φέρεται ότι ανήκε στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους στη Φαλούτζα του Ιράκ. Ενα πρωί του 2015 ο άνδρας του σπιτιού διαπίστωσε ότι η 5χρονη σκλάβα είχε ουρήσει στο κρεβάτι της. Για να την τιμωρήσει, φέρεται ότι την έσυρε στην αυλή, σταύρωσε τα χέρια της με χειροπέδες σε ένα παράθυρο και την παράτησε εκεί. Χωρίς τροφή, χωρίς νερό, εκτεθειμένη στους 45 βαθμούς Κελσίου.
«Το τέκνο όπως ήταν δεμένο δεν ήταν σε θέση να κουνηθεί και πέθανε τελικά υποφέροντας από αφυδάτωση μπροστά στα μάτια της αβοήθητης μητέρας του», αναφέρει το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε κατά του κατηγορούμενου ως τζιχαντιστή. Τα ίχνη του παρέμεναν άγνωστα για καιρό, ώσπου στις 18 Απριλίου του 2019 στην ευρωπαϊκή κοινή βάση δεδομένων για τη διατήρηση της δημόσιας ασφάλειας (SIRENE) εισήχθη η πληροφορία ότι ο ύποπτος βρισκόταν στην Αθήνα. Ενα μήνα αργότερα αστυφύλακας του τμήματος Αντιμετώπισης Διεθνούς Τρομοκρατίας συνέλαβε στην Κυψέλη τον Τάχα Σαμπάχ Νούρι Αλ-Τζουμαϊλί.
Ο 27χρονος Ιρακινός προσπάθησε να αποτρέψει την έκδοσή του στη Γερμανία. Ζήτησε, εφόσον υφίσταται διεθνής δικαιοδοσία για τα αδικήματα που του καταλογίζονται, να δικαστεί στην Ελλάδα. Τόσο το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών όσο και ο Αρειος Πάγος, όμως, έκριναν ότι ο Αλ-Τζουμαϊλί πρέπει να παραδοθεί στις γερμανικές αρχές. Στις 9 Οκτωβρίου το αεροπλάνο που τον μετέφερε προσγειώθηκε στη Φρανκφούρτη. Εκτοτε κρατείται εκεί, κατηγορούμενος μεταξύ άλλων για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η «Κ» μελέτησε τον δικαστικό του φάκελο στην Ελλάδα και παρουσιάζει άγνωστες πτυχές της ιστορίας του.
Ο Αλ-Τζουμαϊλί φέρεται να εντάχθηκε στο Ισλαμικό Κράτος το 2013 και όπως επισημαίνεται στα δικαστικά έγγραφα «κατείχε εξέχουσα θέση ως επικεφαλής του τμήματος εξορκισμού των πνευμάτων, σύμφωνα με τη σαρία». Το 2014 παντρεύτηκε τη Γερμανίδα υπήκοο «Jennifer W.» (οι γερμανικές αρχές δεν έχουν δημοσιοποιήσει το επώνυμό της), η οποία είχε εγκαταλείψει την πατρίδα της για να ζήσει στο χαλιφάτο που οραματίζονταν οι τζιχαντιστές. Η σύζυγός του κατάφερε να ανέλθει γρήγορα στις τάξεις της τρομοκρατικής οργάνωσης. Σύμφωνα με τη δικογραφία εναντίον της, η Τζένιφερ έγινε μέλος της «Αστυνομίας Ηθών» (Hisbah) του ISIS, κυκλοφορούσε οπλισμένη με καλάσνικοφ και ήλεγχε τη συμπεριφορά και το ντύσιμο άλλων γυναικών.
Η σκλαβιά
Στις αρχές Ιουνίου του 2015 ο Αλ-Τζουμαϊλί φέρεται να «αγόρασε» μια 44χρονη με την 5χρονη κόρη της, μέλη της φυλής των Γιαζίντι, από στρατόπεδο αιχμαλώτων στη Συρία. Αρχικά τις παρέδωσε για 25 ημέρες σε έναν άνδρα γνωστό με τα αρχικά Α.Μ. Στο μέσον του ραμαζανίου, όμως, τις πήρε πίσω και τις μετέφερε στο σπίτι του στη Φαλούτζα για να τον υπηρετούν. Κατηγορείται ότι προσπάθησε να εξισλαμίσει τη μητέρα αναγκάζοντάς την να διαβάζει το κοράνι και να προσεύχεται τακτικά. Οι Γιαζίντι είναι μέλη κουρδικής μειονότητας, η θρησκεία των οποίων έχει πολλά στοιχεία ζωροαστρισμού.
Σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα, ο κατηγορούμενος κακοποιούσε συστηματικά τις δύο σκλάβες, χρησιμοποιώντας διάφορα αντικείμενα, και συχνά επέβαλε σκληρές τιμωρίες. Μία ημέρα, αυτός και η σύζυγός του φέρονται να προέτρεψαν την 44χρονη να ανέβει στη σκεπή του σπιτιού κατά τη διάρκεια αεροπορικής επίθεσης. Η σίτιση μητέρας και κόρης δεν ήταν επαρκής, ενώ τις επέτρεπαν να πίνουν μόνο πικρό, ζεστό και ακάθαρτο νερό από τους αγωγούς ύδρευσης.
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ερχόταν στο φως εάν η Τζένιφερ δεν αποκάλυπτε εν αγνοία της όσα είχαν εκτυλιχθεί στη Φαλούτζα. Τον Ιανουάριο του 2016, εγκυμονούσα, επισκέφθηκε τη γερμανική πρεσβεία στην Αγκυρα για να ανανεώσει τα έγγραφά της και οι τουρκικές αρχές τη συνέλαβαν. Απελάθηκε στην πατρίδα της, αλλά ελλείψει στοιχείων αφέθηκε ελεύθερη. Ηθελε διακαώς να επιστρέψει στη γη των τρομοκρατών. Στον χρόνο που ακολούθησε θεώρησε ότι βρήκε τον κατάλληλο δίαυλο που θα την έστελνε ξανά στη Μέση Ανατολή. Ο άνδρας που προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει, όμως, συνεργαζόταν με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Το όχημά του ήταν παγιδευμένο με κοριούς και η Τζένιφερ δεν ήταν φειδωλή στην κουβέντα τους. Φέρεται να του μίλησε για το παρελθόν της στο ISIS.
Η δίκη της ξεκίνησε τον περασμένο Απρίλιο στο Μόναχο, ενώ οι γερμανικές αρχές προσπαθούσαν να εντοπίσουν τον σύζυγό της. Εκείνος, όπως δήλωσε αργότερα στα ελληνικά δικαστήρια, έφτασε στα τέλη Δεκεμβρίου του 2018 μέσω Τουρκίας στη Σάμο μαζί με το παιδί του και τη δεύτερη γυναίκα του και υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο. Εμεινε πρώτα στη Θεσσαλονίκη και μετά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, αρχικά σε ένα διαμέρισμα της οδού Θηβών. Αφού συνελήφθη στην Κυψέλη, σύμφωνα με τη δικογραφία, έγινε έλεγχος των δακτυλικών και παλαμικών αποτυπωμάτων του για να αποδειχθεί η ταυτοπροσωπία του με αυτόν που αναζητούσαν οι Γερμανοί.
Η πρώην σύζυγός του, «Jennifer W.», δικάζεται στο Μόναχο. REUTERS/Ayhan Uyanik
Τον Ιούνιο του 2019 ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών ο Αλ-Τζουμαϊλί υποστήριξε ότι είναι αθώος. «Δεν έκανα τίποτα. Ζω έξι μήνες στην Ελλάδα με την οικογένειά μου, δεν έχω δημιουργήσει πρόβλημα», είπε στη σύντομη ακρόασή του μέσω διερμηνέα. «Στη Γερμανία κατοικεί η πρώην Γερμανίδα σύζυγός μου, που έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και αν πάω εκεί θα κινδυνεύσει η ζωή μου».
Στον Αρειο Πάγο
Τόσο το Συμβούλιο Εφετών όσο και ο Αρειος Πάγος που εξέτασε έπειτα την ίδια υπόθεση δεν μπήκαν στην ουσία του κατηγορητηρίου. Αποστολή τους δεν ήταν να διαπιστώσουν εάν όντως τελέστηκαν τα συγκεκριμένα εγκλήματα και εάν ο Ιρακινός ήταν μέλος του ISIS, αλλά να δουν εάν τηρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις για να εκτελεστεί το ευρωπαϊκό ένταλμα και να παραδοθεί ο εκζητούμενος στη Γερμανία.
Στις 12 Σεπτεμβρίου το ανώτατο δικαστήριο της χώρας αποφάσισε ότι ο 27χρονος Ιρακινός πρέπει να εκδοθεί. Απέρριψε τις αιτιάσεις του εκζητούμενου, όπως ότι δεν του χορηγήθηκε μεταφρασμένο το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, και έκρινε ότι οι γερμανικές εισαγγελικές και δικαστικές αρχές ακολούθησαν την προβλεπόμενη, νόμιμη διαδικασία.
Επιθέσεις και διωγμοί κατά των Γιαζίντι
«Περιμένουμε να οριστεί ημερομηνία για τη δίκη, λογικά μέσα στους επόμενους έξι μήνες. Είναι αντιμέτωπος με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης», λέει από τη Γερμανία σε τηλεφωνική του επικοινωνία με την «Κ» ο Σερκάν Αλκάν ένας εκ των δικηγόρων που θα εκπροσωπήσουν τον Αλ-Τζουμαϊλί. Ο ίδιος προσθέτει ότι έπειτα από αίτημα των γερμανικών αρχών, η δεύτερη σύζυγος του 27χρονου Ιρακινού φέρεται να προσήχθη πρόσφατα στην Αθήνα και να ανακρίθηκε χωρίς να προκύψει κάτι καινούργιο. Ο Αλ-Τζουμαϊλί υποστηρίζει ότι είναι αθώος, αρνείται ότι ήταν μέλος του ISIS και φέρεται να ισχυρίζεται ότι δεν γνώριζε το 5χρονο κορίτσι που δολοφονήθηκε και ότι πιθανότατα κάποιος άλλος ευθύνεται γι’ αυτή την πράξη.
Η Αμάλ Κλούνεϊ είναι μία εκ των δικηγόρων που έχουν αναλάβει την εκπροσώπηση της μητέρας του νεκρού κοριτσιού ως πολιτική αγωγή στη δίκη της Τζένιφερ, η οποία είναι ακόμη σε εξέλιξη. Η «Κ» επικοινώνησε με την εταιρεία στην οποία εργάζεται η κ. Κλούνεϊ για κάποιο σχόλιο. Στην απάντηση που έστειλαν επαναδιατύπωσαν τη δήλωση που είχε κάνει η δικηγόρος με αφορμή τη σύλληψη του Ιρακινού: «Είναι η πρώτη φορά διεθνώς που ένα μέλος του ISIS θα δικαστεί για το έγκλημα της γενοκτονίας. Παρά τη σύλληψη του συγκεκριμένου υπόπτου, εκατοντάδες φερόμενοι ως μαχητές του ISIS λέγεται ότι έχουν απελευθερωθεί στη Συρία. Οι επιβιώσαντες εδώ και καιρό ζητούν η παγκόσμια κινητοποίηση κατά του ISIS να περιλαμβάνει τη δέσμευση ότι αυτοί θα λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη».
Οι διωγμοί που υπέστησαν οι Γιαζίντι από το Ισλαμικό Κράτος τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν μαζικά τις εστίες τους και αρκετοί εξ αυτών να φτάσουν στην Ελλάδα. Το 2016, περίπου 1.300 πρόσφυγες της κουρδικής μειονότητας τοποθετήθηκαν σε έναν πρόχειρο καταυλισμό στο ερειπωμένο ψυχιατρικό νοσοκομείο της Πέτρας Ολύμπου. Οταν οι πάνινες σκηνές τους θάφτηκαν στο χιόνι μεταφέρθηκαν σε άλλες εγκαταστάσεις στη Βόλβη. Στα εδάφη της Συρίας και του Ιράκ οι τζιχαντιστές συστηματικά σκλάβωναν και βίαζαν χιλιάδες Γιαζίντι γυναίκες, υποστηρίζοντας ότι ήταν θρησκευτικό τους καθήκον.
Σε παγκόσμια μάστιγα έχουν μετατραπεί οι γυναικοκτονίες και τα στοιχεία που δίνει ο ΟΗΕ στη δημοσιότητα ενόψει της 25ης Νοεμβρίου, η οποία έχει οριστεί από τον Οργανισμό ως η «Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών».
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), «γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση γυναικών επειδή είναι γυναίκες».
Κατά μέσον όρο, 137 γυναίκες ανά τον κόσμο δολοφονούνται καθημερινά από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους, σύμφωνα με νέα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το σπίτι είναι το πιθανότερο μέρος διάπραξης εγκλήματος εις βάρος μιας γυναίκας».
Περισσότερες από τις μισές από τις 87.000 γυναίκες που δολοφονήθηκαν το 2017 φέρεται ότι έπεσαν νεκρές από τα χέρια των πιο στενών τους ανθρώπων.
Από αυτές, σχεδόν 30.000 σκοτώθηκαν από τον σύντροφό τους και άλλες 20.000 από έναν συγγενή τους.
Στην έκθεση σημειώνεται ότι περισσότερα από 8 από τα 10 θύματα ανθρωποκτονιών που διαπράχτηκαν από συντρόφους τους ήταν γυναίκες.
«Η βία από κάποιον σύντροφο συνεχίζει να έχει δυσανάλογα βαρύ τίμημα εις βάρος των γυναικών», αναφέρεται στην έκθεση.
Τα στατιστικά στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών συνοψίζουν τις διαπιστώσεις για το 2017 που βασίζονται σε πληροφορίες για ανθρωποκτονίες, τις οποίες παρείχαν κυβερνητικές πηγές.
Το BBC πραγματοποίησε δική του έρευνα καταγράφοντας την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης των γυναικοκτονιών την 1η Οκτωβρίου του 2018 σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ανταποκριτές του δικτύου σε διάφορα σημεία του κόσμου μέτρησαν ότι τα μίντια ανέφεραν τις δολοφονίες 47 γυναικών, προφανώς για λόγους που συνδέονται με το φύλο τους, σε 21 διαφορετικές χώρες. Οι περισσότερες από αυτές τις δολοφονίες ερευνώνται ακόμη.
-Τον μεγαλύτερο κίνδυνο (69%) να χάσουν τη ζωή τους από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους διατρέχουν οι γυναίκες και τα κορίτσια στην Αφρική, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ που κάνει λόγο για 3,1 θανάτους ανά 100.000 ανθρώπους.
-Τον μεγαλύτερο αριθμό γυναικών που δολοφονήθηκαν από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους για το 2017 κατέγραψε η Ασία με συνολικά 20.000 γυναικοκτονίες. Ακολουθεί η Αφρική με 19.000, η Βόρεια Αμερική, η Κεντρική και Ανατολική Αμερική (8.000), η Ευρώπη (3.000) και η Ωκεανία (300).
-Το 2017 στο Σαλβαδόρ σημειώθηκαν οι περισσότερες ανθρωποκτονίες από πρόθεση παγκοσμίως: 13,9 στις 100.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν σύμφωνα με την Υπηρεσία του ΟΗΕ. Ακολουθεί η Τζαμάικα (11 στις 100.000), η Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής (9,1 στις 100.000 με στοιχεία του 2011) και η Ονδούρα (8,4 στις 100.000 με βάση στοιχεία του 2017).
-Από τα 5.000 «εγκλήματα τιμής» που σημειώνονται κάθε χρόνο περίπου 1.000 σημειώνονται στην Ινδία. Στο Αφγανιστάν, για παράδειγμα, μια βαθιά πατριαρχική κοινωνία, «243 εγκλήματα τιμή σημειώθηκαν από τον Απρίλιο του 2011 ως τον Αύγουστο του 2013».
-Στις εμπόλεμες ζώνες ο βιασμός γυναικών θεωρείται «πολεμικό όπλο» που τρομοκρατεί τον πληθυσμό και καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό. Το 2014 το Ισλαμικό Κράτος πραγματοποίησε, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μια εκστρατεία με διαστάσεις γενοκτονίας στο βορειοδυτικό Ιράκ εις βάρος των Γιαζίντι και συνέλαβε ως σκλάβες του σεξ πολλές γυναίκες από αυτή την μειονότητα. Περισσότερες από 6.400 Γιαζίντι υποχρεώθηκαν σε σκλαβιά και μόνο 3.300 διασώθηκαν ή διέφυγαν.
-Στο Κίβου της ΛΔΚονγκό οι γυναίκες και τα κορίτσια πέφτουν συχνά θύματα σεξουαλικής βίας.
Για τα χαρακτηριστικά των νέων ταυτοτήτων οι οποίες θα μοιάζουν περισσότερο με πιστωτικές κάρτες μίλησε υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Πιερρακάκης στον Realfm 97,8.
«Μιλάμε πολύ για τις νέες ταυτότητες γιατί για να μπορούμε να κάνουμε ψηφιακές υπηρεσίες θα πρέπει να μπορούμε να ταυτοποιούμαστε από το σπίτι μας ή από τη δουλειά μας. Άρα πρέπει να ξέρει το σύστημα ότι είμαι όντως εγώ και γι’αυτό χρειαζόμαστε ταυτότητες νέου τύπου», δήλωσε ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Ο κ. Πιερρακάκης αναφερόμενος στην επερχόμενη αλλαγή ταυτοτήτων είπε ότι οι υφιστάμενες παραπέμπουν στη δεκαετία του 1960 και του 1970, προσθέτοντας ότι αποτελεί δέσμευσή του εντός των επομένων ολίγων εβδομάδων θα προκηρυχθεί ένας διαγωνισμός από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με στόχο οι νέες ταυτότητες να είναι έτοιμες εντός του 2021.
Πώς θα είναι οι νέες ταυτότητες
«Οι νέες ταυτότητες θα έχουν μια φωτογραφία, η οποία θα είναι έγχρωμη, όπως είναι σε άλλες χώρες. Αν δει κανείς πώς είναι οι ταυτότητες σήμερα στην Κύπρο, δεν έχουν έγχρωμες φωτογραφίες αλλά μοιάζουν περισσότερο με πιστωτικές κάρτες και σε αυτές αναγράφονται τα στοιχεία που έχουμε σήμερα και θα προστεθεί και ένας αριθμός, ο οποίος έχουμε ήδη ανακοινώσει ότι θέλουμε οι πολλοί αριθμοί που έχουμε να γίνουν ένας, για να μην ταλαιπωρούμαστε», ανέφερε ο υπουργός.
«Αυτή τη στιγμή έχουμε και ΑΦΜ και ΑΜΚΑ, πρέπει κανείς να θυμάται και μια σειρά άλλων αριθμών και ο στόχος που έχουμε είναι μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να τους ενοποιήσουμε όλους. Θα ανακοινώσουμε σύντομα ποιος θα είναι αυτός ο αριθμός», είπε ο κ. Πιερρακάκης.
«Είναι τεχνικό πιο πολύ ξέρετε αυτό το θέμα. Να δούμε αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έναν από τους υφιστάμενους και να τον γενικεύσουμε, να γίνει και φορολογικού ενδιαφέροντος και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Προφανώς αυτός ο αριθμός θα γράφεται και στην ταυτότητα και θα αλληλεπιδρούμε με το Δημόσιο με αυτόν τον αριθμό. Γιατί ο αριθμός της ταυτότητας, στην Ελλάδα αυτόν χρησιμοποιούμε κατά βάση, αλλάζει. Αν χάσεις την ταυτότητά σου, αλλάζει και ο αριθμός της. Θα πρέπει να έχουμε έναν αριθμό και να τον θυμόμαστε. Ο ΑΦΜ δεν αλλάζει, μένει σταθερός. Πρέπει να έχουμε έναν αριθμό και με αυτόν να αλληλεπιδρούμε, τον οποίο θα παίρνουμε όταν γεννιόμαστε», κατέληξε ο υπουργός.
Στα άκρα αποφάσισε να τραβήξει την υπόθεση με τον Νίκο Κακλαμανάκη η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία. Η ΕΙΟ αποφάσισε να στείλει εξώδικο στον Νίκο Κακλαμανάκη για τις αναρτήσεις του στα social media και τις δηλώσεις του στη Βουλή.
Στην σχετική ενημέρωση που υπήρξε από την Ομοσπονδία τονίζεται: "Στη συνεδρίασή του το περασμένο Σάββατο το Δ.Σ. της ΕΙΟ σε πλήρη απαρτία αποφάσισε ομόφωνα να αποσταλεί εξώδικο στον κ. Κακλαμανάκη για τις δηλώσεις του σε βάρος της ομοσπονδίας στην Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και στα social media".
Τι έκανε ο Νίκος Κακλαμανάκης; Η ανάρτηση στην οποία αναφέρεται η Ομοσπονδία έγινε στις 9 Νοεμβρίου όπου ο Ολυμπιονίκης στην ιστιοσανίδα έγραψε: “Η κάθαρση στον Ελληνικό αθλητισμό είναι Επιλογή! Είναι "κοινό μυστικό" ότι η υγεία της Ε.Ι.Ο (αλλά και αλλων ομοσπονδιών) αντανακλά την ηθική των εποπτευόντων φορέων του Υφυπ, του Γ.Γ.Α και της Ε.Ο.Ε. Πόσο αντιπροσωπευτικές των αθλητών είναι οι σημερινές διοικήσεις των ομοσπονδιών; Ενέχονται μήπως σε κατάχρηση εξουσίας με αθέμιτες και παράνομες πρακτικές ενάντια στο δημόσιο συμφέρον διαχρονικά;
Ο Υφυπ Λευτέρης Αυγενάκης βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση με το νέο (υπό ψήφιση) αθλητικό νομοσχέδιο. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το σημερινό ελλιπές νομικό πλαίσιο αλλά η μη εφαρμογή του υφισταμενου νόμου. Για να καταφέρει στη Βουλή ο υφυπουργός, ό,τι κανείς δεν μπόρεσε ποτέ, οφείλουμε να τον στηρίξουμε προκειμένου να υλοποιήσει την κάθαρση στον Ελληνικό αθλητισμό, που δεν θέλησε κανείς προκαθήμενος του!!”.
Σε ανάλογο ύφος ήταν η ομιλία του κατά τη διάρκεια της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής στην οποία μεταξύ άλλων είπε "… Αυτή τη στιγμή ζητάμε να γκρεμίζετε τείχη, να γκρεμίσετε τείχη διαφθοράς, τείχη της κατάχρησης εξουσίας, διασπάθισης δημόσιου χρήματος και τείχη περιφρόνησης...".
Φυσικά, όλα τα παραπάνω έγιναν με αφορμή το νέο αθλητικό Νόμο που ψηφίστηκε στη Βουλή.
«Ο εχθρός είναι ο καπνός. Όχι οι καπνιστές. Σκοπός δεν είναι ο διχασμός, αλλά μια συμμαχία για την υγεία», δήλωσε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ειδική εκδήλωση επίσημης ενημέρωσης του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά του Καπνίσματος.
Ο Πρωθυπουργός επεσήμανε ότι «ο στόχος της Ελληνικής Πολιτείας είναι πλήρως εναρμονισμένος με εκείνον που έχει τεθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και αποσκοπεί στη μείωση του καπνίσματος κατά 30% έως το 2025. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρόκειται «για μία εμβληματική κίνηση εκσυγχρονισμού και εξευγενισμού της καθημερινότητάς μας, αλλά και μιας άσκησης αλληλοσεβασμού που ενδυναμώνει την κοινωνική συνοχή», συμπληρώνοντας πως «η απαγόρευση του καπνίσματος αποτελεί μια τολμηρή πρωτοβουλία για την προστασία της Δημόσιας Υγείας».
Στο πλαίσιο αυτό, απηύθυνε κάλεσμα «Συμμαχίας για μια καλύτερη ζωή χωρίς καπνό», όπως είναι το σύνθημα της καμπάνιας. Οι αριθμοί είναι συντριπτικοί: Οι θάνατοι που οφείλονται στο κάπνισμα υπολογίζονται σε 20.000 ετησίως. Η ίδια αιτία προκαλεί 700.000 ημέρες νοσηλείας ασθενών.
«Αυτή η πολιτική απόφαση για μια συνήθεια που έρχεται από παλιά αποτελεί και ένα πεδίο δοκιμής τόσο της ατομικής μας ευθύνης όσο και της κοινωνικής μας ευσυνειδησίας», ανέφερε ο Πρωθυπουργός. «Όπως μάθαμε σιγά-σιγά να φοράμε στους δρόμους τη ζώνη και το κράνος, έτσι θα μάθουμε και να καπνίζουμε έξω από τα μπαρ και τα εστιατόρια. Και όπως μπήκε σταδιακά στην καθημερινότητά μας η σωστή διατροφή και η άσκηση, έτσι θα βγει από αυτήν το τσιγάρο», τόνισε.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του κ. Μητσοτάκη:
Κύριε Υπουργέ, κύριοι Υφυπουργοί, κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι,
Λίγο πριν από τις εκλογές είχα κάνει μία επίσκεψη στο Αττικό Νοσοκομείο. Μου είχε κάνει τότε εντύπωση ένα μεγάλο πόστερ, το οποίο είχε μείνει σε έναν τοίχο, που έλεγε «2009, σβήνουμε το τσιγάρο». Ένδεκα νομοθετήματα, προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις μέσα σε 10 χρόνια, με μηδενικά αποτελέσματα. Αυτός είναι ο θλιβερός απολογισμός της απαγόρευσης καπνίσματος σε κλειστούς χώρους, που υποτίθεται ότι θεσμοθετήθηκε το 2009. Κι όμως, ενάμιση αιώνα μετά την επίσημη κατάργηση «καπνοσυρίγγων και σιγάρων εις δημόσια καταστήματα» της βασίλισσας Αμαλίας, η Ελλάδα μοιάζει αγκιστρωμένη στο παρελθόν.
Γιατί κυβερνήσεις δεν τόλμησαν, η Διοίκηση αδράνησε αλλά, κυρίως, η κοινωνία ανέχτηκε. Σαν το κάπνισμα να μην αφορά την Υγεία και τον Πολιτισμό μας, σαν να αποτελεί μία ανώδυνη λεπτομέρεια. Λοιπόν δεν είναι απλή λεπτομέρεια, είναι τεράστιο ζήτημα και μάλιστα εξαιρετικά κρίσιμο. Γιατί η απαγόρευση του καπνίσματος αποτελεί μία τολμηρή πρωτοβουλία για την προστασία της Δημόσιας Υγείας. Μία εμβληματική κίνηση εκσυγχρονισμού και -ας μου επιτραπεί να πω- εξευγενισμού της καθημερινότητάς μας. Είναι, όμως, ταυτόχρονα και μία άσκηση αλληλοσεβασμού που τελικά ενδυναμώνει την κοινωνική συνοχή.
Δεν υπάρχει πια καμία δικαιολογία του τύπου «Αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα». Ας ρωτήσουμε Γερμανούς, Αμερικανούς, Γάλλους, Τούρκους. Όλοι τους μπορεί να αναστατώθηκαν κάπως στην αρχή. Όμως σήμερα όλες αυτές οι χώρες -και πολλές άλλες- θεωρούν αυτονόητη τη νέα, καθαρή ατμόσφαιρα γύρω τους.
Αν το μπόρεσαν, λοιπόν, εκείνοι, σίγουρα το μπορούμε και εμείς. Η Ελλάδα πρέπει κάποτε να αρνηθεί το θλιβερό προνόμιο να μετρά μεταξύ των τακτικών καπνιστών ένα στα έξι 15χρονα αγόρια και ένα στα οκτώ νεαρά κορίτσια. Οι αριθμοί δυστυχώς παραμένουν ακόμα συντριπτικοί. Παρά το γεγονός και πρέπει να το αναγνωρίσουμε κ. καθηγητά, κ. Μπεχράκη, και σας ευχαριστώ δημόσια για την συνεισφορά σας σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια, παρά το γεγονός ότι έχουμε δει σημαντικές μειώσεις στο κάπνισμα σε νεαρές ηλικίες, το 27,5% των Ελλήνων είναι καπνιστές, ποσοστό ακόμη μεγαλύτερο στους ενήλικες.
Σχεδόν όλοι οι πολίτες εκτίθενται με κάποιο τρόπο στο παθητικό κάπνισμα. Οι θάνατοι που οφείλονται στο κάπνισμα υπολογίζονται σε 20.000 ετησίως. Η ίδια αιτία προκαλεί παραπάνω από 700.000 ημέρες νοσηλείας από ασθενείς που κοστίζουν στο κράτος ποσό που φτάνει κοντά στο 1 δισεκατομμύριο.
Αλλά και η εικόνα μας μέχρι σήμερα, δυστυχώς, ήταν άθλια: Υπουργοί κάπνιζαν μπροστά στις κάμερες και μέσα στα υπουργεία τους. Ενώ δημόσιοι λειτουργοί, δυστυχώς συχνά και γιατροί, επιμένουν να καπνίζουν ακόμη και μέσα στα νοσοκομεία.
Δεν έχει άδικο, λοιπόν, το 84% των πολιτών το οποίο θεωρεί πολιτισμική υποβάθμιση τη μη εφαρμογή των αντικαπνιστικών νόμων. Ούτε το 76%, που δηλώνει εξοργισμένο -όχι απλά ενοχλημένο, εξοργισμένο- με την κατάσταση αυτή. Αυτή η δυσαρέσκεια είναι τεράστια αλλά και σιωπηλή. Έτσι, για χρόνια δεν έβρισκε ανταπόκριση. Πότε με επικλήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα και πότε με πρόσχημα τους τζίρους των μαγαζιών, ένας σωστός νόμος κατέληξε παντελώς ανενεργός.
Μία ψευδαίσθηση αν όχι ένα ανέκδοτο. Στο μεταξύ, ως χώρα, εξακολουθούσαμε να μετράμε θύματα και μεγαλώνει η απόστασή μας από το βηματισμό του υπόλοιπου κόσμου. Σε αυτήν τη δυσαρέσκεια ερχόμαστε να απαντήσουμε με την Εθνική Στρατηγική. Αλλά και με την αυστηρή πια απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, σε ιδιωτικούς χώρους εργασίας, σε χώρους όπου βρίσκονται παιδιά, σε παιδικές χαρές, στα αυτοκίνητα όποτε επιβαίνουν παιδιά. Αλλά ερχόμαστε να προσθέσουμε και σε αυτήν την προσπάθειά μας μια ουσιαστική -και πρέπει να το πω κ. Υπουργέ και να σας συγχαρώ- και εξαιρετικά ευρηματική καμπάνια ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης.
Ο εχθρός είναι ο καπνός. Όχι οι καπνιστές. Σκοπός δεν είναι ο διχασμός, αλλά μία νέα συμμαχία για την υγεία. Η ανάδειξη της ατομικής ευθύνης που θα οδηγήσει τελικά σε συλλογική ευημερία. Με υπογραφή «Συμμαχία για μία καλύτερη ζωή χωρίς καπνό» και με σύνθημα «Η υγεία μας ενώνει» ξεκινάμε, σήμερα, μία εθνική προσπάθεια.
Μία εκστρατεία πολύπλευρη: Με spots ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά. Με παρεμβάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με αναζήτηση δημόσιων υποστηρικτών που θα συνδράμουν σε αυτήν την προσπάθεια, αλλά και με προβολή ενός άλλου υποδείγματος ζωής σε «άκαπνες» πόλεις, όπως είναι τα Τρίκαλα, σε «άκαπνα» νησιά όπως είναι η Αστυπάλαια, σε «άκαπνους» χώρους δουλειάς και αναψυχής.
Κυρίες και κύριοι, ο νόμος προβλέπει πρόστιμα μέχρι 500 ευρώ για τους παραβάτες και έως 10.000 ευρώ για τους ιδιοκτήτες των χώρων όπου συντελείται η παράβαση. Σε περίπτωση τέταρτης υποτροπής, το κατάστημα θα κλείνει προσωρινά, σε περίπτωση πέμπτης υποτροπής θα ανακαλείται η άδεια λειτουργίας του.
Σε έναν τετραψήφιο αριθμό θα αναφέρονται όσοι παρανομούν. Οι έλεγχοι θα γίνονται από μικτά κλιμάκια με συνδρομή της Αστυνομίας. Αναμφίβολα λοιπόν, το πλαίσιο των ελέγχων αυστηροποιείται. Θέλω να το επαναλάβω όμως: Η τιμωρία δεν είναι απειλή, είναι καταφύγιο.
Προηγείται η συνειδητοποίηση των κινδύνων από τον καπνό, η πρόταξη ενός νέου τρόπου ζωής που θα μας κάνει πιο υγιείς, πιο ευτυχισμένους, πιο χαρούμενους. Πρόκειται για μέρος του Στρατηγικού Σχεδίου 2019-23 «Η υγεία μάς ενώνει», που εκπόνησε το Υπουργείο Υγείας. Και την υλοποίηση του οποίου θα επιβλέπει η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων με κορυφαίους επιστήμονες. Να τους ευχαριστήσω και πάλι όλους και ειδικά τον καθηγητή κ. Μπεχράκη.
Το σχέδιο -όπως είπε και ο Υπουργός- κινείται σε τέσσερις κεντρικές κατευθύνσεις:
Πρώτον, στη διαμόρφωση, επιτέλους και στην Ελλάδα, μιας μη καπνιστικής, αντικαπνιστικής κουλτούρας. Με έμφαση στην πρόληψη, ώστε να αποτραπεί η έναρξη αυτής της κακής συνήθειας και μάλιστα σε μικρές ηλικίες. Με άλλα λόγια, όπως συμβαίνει σε πολλά μέρη του κόσμου, το κάπνισμα πρέπει να θεωρηθεί και εδώ ξεπερασμένο. Να τεθεί, με άλλα λόγια, «εκτός μόδας».
Δεύτερος άξονας είναι ο σεβασμός στο μη καπνιστή, που αποκτά και αυτός φωνή και άμυνα απέναντι στο παθητικό κάπνισμα. Εδώ εντάσσεται η απόλυτη απαγόρευση του καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους, αλλά και σε υπαίθριους χώρους παρουσία ανηλίκων. Και εδώ να σημειώσω κάτι που αφορά ιδιαίτερα την εστίαση. Δικαίωμα δεν έχει μόνο ο πελάτης. Αυτός, στο κάτω-κάτω τη γραφής, μπορεί να επιλέξει να φύγει από το κατάστημα και να διαλέξει κάποιο άλλο. Την ίδια δυνατότητα δεν έχει ο εργαζόμενος. Ο νόμος έρχεται, λοιπόν, να προστατεύσει πρωτίστως τους εργαζόμενους στα καταστήματα που υποχρεώνονται μέχρι σήμερα, χωρίς να έχουν επιλογή, να πολιορκούνται από τον καπνό για πολλές ώρες.
Τρίτος άξονας του σχεδίου, η παράλληλη μέριμνα για τους καπνιστές. Η πολιτεία θα παρέχει ενεργή υποστήριξη σε όσους πάρουν την απόφαση -και είναι δύσκολη απόφαση, το αναγνωρίζω- να θωρακίσουν οι ίδιοι την υγεία τους. Τα Ιατρεία Διακοπής του Καπνίσματος θα πρέπει να αυξηθούν σημαντικά σε αριθμό και να ενισχυθούν. Και να γίνει ακόμη ευκολότερη η πρόσβαση σε αυτά.
Τέταρτη κατεύθυνση είναι η προστασία της υγείας των πολιτών με τη σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση νέων καπνικών προϊόντων και με την ρύθμιση της κυκλοφορίας τους στην αγορά.
Τέσσερις άξονες, λοιπόν, αλλά ο στόχος ένας: Η μείωση του καπνίσματος κατά 30% μέχρι το 2025, κάτι που αποτελεί στόχο που θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Επιτρέψτε μου, όμως, και ένα σχόλιο με αφετηρία την φιλελεύθερη σκέψη: Αυτή η πολιτική απόφαση για μία συνήθεια που έρχεται από παλιά αποτελεί και ένα πεδίο δοκιμής τόσο της ατομικής μας ευθύνης, όσο και της κοινωνικής ευσυνειδησίας. Από την μία πλευρά, η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους αντιμετωπίζει ισότιμα όλους τους πολίτες κάτω από μια καθολική απαγόρευση στο όνομα του κοινού συμφέροντος, όπως το ορίζει η πολιτεία. Από την άλλη πλευρά, πάντα το κράτος επιτρέπει στους επίμονους καπνιστές να ασκούν αυτό το δικαίωμά τους στον ιδιωτικό τους χώρο. Στον ιερό και απαραβίαστο ιδιωτικό τους χώρο.
Ο νόμος με αυτό τον τρόπο τοποθετεί ξεκάθαρα όρια μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού. Τη γραμμή μεταξύ μίας ελευθερίας και της κατάχρησής της. Αφήνοντας στο άτομο ξεχωριστά την επιλογή της προσωπικής του πορείας. Παρέχοντας, όμως, και στην οργανωμένη Πολιτεία την εύλογη ευχέρεια να ενημερώνει, να προειδοποιεί και τελικά να προστατεύει.
Στην πραγματική ζωή, βέβαια, πιστεύω τα πράγματα έχουν αποδειχθεί απλούστερα. Ήδη, οι πρώτοι έλεγχοι που έγιναν σε 172 επιχειρήσεις, έδειξαν ότι ο νόμος τηρείται πλήρως σε ποσοστό που ξεπερνά το 70%. Να ευχαριστήσω και τον πρόεδρο της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, τον κ. Μπίνη, για τη συστηματικότητα την οποία επέδειξε στην υποστήριξη αυτού του πρώτου σκέλους εφαρμογής του νόμου με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που ο ίδιος διαθέτει.
Όπως μάθαμε σιγά-σιγά να φοράμε στους δρόμους τη ζώνη και το κράνος, έτσι θα μάθουμε και να καπνίζουμε έξω από τα μπαρ και τα εστιατόρια. Και όπως μπήκε σταδιακά στην καθημερινότητά μας η σωστή διατροφή και η άσκηση, έτσι θα βγει από αυτήν το τσιγάρο.
Κυρίες και κύριοι,
Κλείνοντας, σας καλώ να γυρίσουμε στο 1976 και να ταξιδέψουμε στη Γαλλία. Η τότε Υπουργός Υγείας Σιμόν Βέιλ, που μετά έγινε και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θεσπίζει τον πρώτο νόμο εναντίον του καπνίσματος. Η ίδια, βέβαια, μέχρι τότε κάπνιζε παντού: στις συνεντεύξεις Τύπου, στο υπουργικό συμβούλιο και όταν εμφανιζόταν στην τηλεόραση. Μέχρι που, μετά από μία συνάντησή της με τον Ιατρικό Σύλλογο, κατάλαβε όχι μόνο τους κινδύνους που έκρυβε ο καπνός αλλά και τη δική της προσωπική ευθύνη ως δημόσιο πρόσωπο που όφειλε να εκπέμψει ένα άλλο παράδειγμα.
«Ο νόμος εκείνος ήταν, τελικά, ένα συμπλήρωμα της κοινωνίας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας», θα παραδεχτεί, σε μία μεταγενέστερη συνέντευξή της. «Στο μυαλό μας» έλεγε η Σιμόν Βέιλ, «μπορεί οι πολίτες να είχαν δικαίωμα να καπνίζουν. Είδαμε, όμως, τον κίνδυνο. Και έπρεπε να ψηφίσουμε μέτρα, ώστε να προστατέψουμε όλους από τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος».
Αυτά τα λόγια που διατυπώθηκαν πριν από 43 χρόνια δεν έγιναν στάχτη κι ας τα είπε μία καπνίστρια. Η ίδια, όμως, τόλμησε να απαγορεύσει το τσιγάρο και να καταργήσει το τασάκι σε κάθε γωνιά του Μεγάρου των Ηλυσίων.
Τρία χρόνια μετά, το 1979, ήμουνα 11 χρόνων, ο παππούς μου -ο πατέρας της μητέρας μου- νοσηλευόταν στο νοσοκομείο με καρκίνο του πνεύμονα. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή με φώναξε στο δωμάτιο και μου είπε μία απλή κουβέντα: Εμείς δεν ξέραμε, εσείς όμως γνωρίζετε πια, ποιες είναι οι βλαπτικές συνέπειες του τσιγάρου. Απέναντι, λοιπόν, σε αυτή τη γνώση η πολιτεία δεν μπορεί να σταθεί άλλο αδρανής. Για αυτό και καλώ όλες και όλους με θάρρος να εφαρμόσουμε, επιτέλους, τον αντικαπνιστικό νόμο. Δεν είναι υπόθεση καταστολής. Είναι υπόθεση της δυνατότητάς μας ως οργανωμένης κοινωνίας να κάνουμε, επιτέλους, όλοι μαζί αυτό το οποίο όλοι αναγνωρίζουμε κατ’ ιδίαν, ότι είναι το σωστό.
Περισσότεροι από 120 δημοσιογράφοι εξακολουθούν να παραμένουν έγκλειστοι σε τουρκικές φυλακές και η κατάσταση στα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία δεν έχει βελτιωθεί έπειτα από την άρση πέρσι του μέτρου της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ανέφερε σήμερα το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (ΙΡΙ).
Η Τουρκία κήρυξε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης λίγο μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016. Έκτοτε, 150.000 δικαστές, ακαδημαϊκοί, στρατιωτικοί, κρατικοί λειτουργοί, και άλλοι απολύθηκαν ή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα για φερόμενους δεσμούς τους με το δίκτυο FETO του Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Άγκυρα κατηγορεί ως ενορχηστρωτή της απόπειρας πραξικοπήματος. Τουλάχιστον 77.000 άνθρωποι βρίσκονται στην φυλακή, αναμένοντας να δικαστούν.
Μειωμένος ο αριθμός των φυλακισμένων δημοσιογράφων στην Τουρκία
Εκατοντάδες δημοσιογράφοι βρίσκονται αντιμέτωποι με διώξεις μετά από την απόπειρα πραξικοπήματος, με κατηγορίες που κυρίως σχετίζονται με τρομοκρατία, τόνισε το ΙΡΙ σε μια νέα έκθεσή του. Πρόσθεσε πως ο αριθμός των φυλακισμένων δημοσιογράφων έπεσε από τους 160 που ανερχόταν.
«Πίσω από τους αυτούς τους αριθμούς βρίσκεται μια ιστορία σκανδαλωδών παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων, με δεκάδες δημοσιογράφους να κρατούνται με πολύ σοβαρές κατηγορίες περί τρομοκρατίας, επί μήνες, κάποιες φορές για χρόνια, σε αναμονή δίκης, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς επίσημη απαγγελία κατηγοριών», σημείωσε το ΙΡΙ.
Δημοσιογράφοι φυλακίστηκαν «ως αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης, πολιτικά υποκινούμενης καταστολής εναντίον των μέσων ενημέρωσης», υπογραμμίζει η έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου, προσθέτοντας πως η Τουρκία κατέχει «δίχως αμφιβολία» την πρώτη θέση παγκοσμίως στην φυλάκιση δημοσιογράφων εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Τούρκοι αξιωματούχοι δεν ήταν άμεσα διαθέσιμοι για να σχολιάσουν την έκθεση.
Το Ινστιτούτο συμπληρώνει πως το τουρκικό δικαστικό σύστημα έχει κατακλυστεί με υποθέσεις έπειτα το πραξικόπημα, αλλά δεν έχει κατορθώσει να τις εξετάσει καταλλήλως, καθώς το ένα τρίτο των δικαστών συγκαταλέγεται σε όσους απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους εξαιτίας των υποτιθέμενων σχέσεων τους με το αποτυχημένο πραξικόπημα.
Τουρκία: Απαραίτητη η φυλάκιση δημοσιογράφων για την εθνική ασφάλεια
Η Άγκυρα υποστηρίζει πως οι φυλακίσεις, οι απολύσεις, ήταν απαραίτητες για τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας με δεδομένο ότι η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με επιθέσεις από κούρδους, ισλαμιστές και ακροδεξιούς μαχητές.
Επικριτές τονίζουν ότι ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χρησιμοποίησε το αποτυχημένο πραξικόπημα ως πρόσχημα για να καταστείλει αντιφρονούντες και για να αγκιστρωθεί στην εξουσία. Οι δίκες εναντίον πολλών δημοσιογράφων συνεχίζονται, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Την περασμένη εβδομάδα, ένα τουρκικό δικαστήριο διέταξε την επαναφυλάκιση του διακεκριμένου δημοσιογράφου και συγγραφέα Αχμέτ Αλτάν, μία εβδομάδα αφότου είχε αφεθεί ελεύθερος, έπειτα από την έφεση που άσκησε ο γενικός εισαγγελέας εναντίον της απόφασης αποφυλάκισης του δημοσιογράφου. Η υπόθεση Αλτάν έχει προκαλέσει παγκόσμιες επικρίσεις από οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από το IPI.
Σύμφωνα με την αξιολόγηση των πολιτών και την καταγραφή των απόψεών τους που έγινε σε διάστημα από 12-18 Νοεμβρίου πανελλαδικά, όλοι οι υπουργοί της Κυβέρνησης σε νευραλγικά πόστα, αξιολογούνται με τα διπλάσια σε πολλές περιπτώσεις ποσοστά αποδοχής έναντι των προκατόχων τους του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδεικτικά:
- Το 52,7% των ερωτηθέντων θεωρούν πως ο καταλληλότερος Υπουργός Ανάπτυξης είναι ο Άδωνης Γεωργιάδης σε σύγκριση με τον Γιάννη Δραγασάκη που απέσπασε το 30,9% των θετικών γνωμών.
- Το 51,9% των πολιτών έχει θετική άποψη για τον Υπουργό Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη, ενώ αντίστοιχα μόνο το 28,9% έχουν θετική γνώμη για τον προκάτοχό του, Γιώργο Σταθάκη
- Διπλάσια είναι τα ποσοστά αποδοχής του Βασίλη Κικίλια ως Υπουργού Υγείας, ο οποίος λαμβάνει το 50,4% της αποδοχής έναντι 23,5% του πρώην Υπουργού Ανδρέα Ξανθού
- Τον Τάκη Θεοδωρικάκο, θεωρεί το 50,2% τον καταλληλότερο Υπουργό Εσωτερικών, έναντι του 29,1% που θεωρούσε ως καταλληλότερο Υπουργό τον Πάνο Σκουρλέτη
- Στο Υπουργείο Τουρισμού ως καταλληλότερος προκύπτει, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, ο Χάρης Θεοχάρης με ποσοστό 45,5% έναντι της Έλενας Κουντουρά που ως Υπουργός Τουρισμού λάμβανε το 23,6% της αποδοχής.
- Ο νυν Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος λαμβάνει 58,4% θετικών γνωμών έναντι του προκατόχου του Πάνου Καμμένου που απέσπασε το 12,6% των θετικών ψήφων
- Αντίστοιχα ως Υπουργός Εξωτερικών, ο Νίκος Δένδιας σύμφωνα με τη δημοσκόπηση αποσπά το 49.8% της αποδοχής των πολιτών, έναντι του 26.5% του προκατόχου του Νίκου Κοτζιά
- Θετική, σε ποσοστό 48.6% είναι η αποδοχή των πολιτών στο πρόσωπο του Υπουργού Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, έναντι του προκατόχου του, Ευκλείδη Τσακαλώτου, που είχε ποσοστό 37.5%
- Ποσοστό 61,5% αποδοχής ως τον καταλληλότερο σε αυτή τη θέση λαμβάνει ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης για τη θέση του ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, έναντι της Όλγας Γεροβασίλη την οποία θεωρούσαν κατάλληλη το 19.8%
Εκτός από το γέλιο που συνεχίζει να προσφέρει ο Αλέξης Τσίπρας με την ηλίθια ακροαριστερή λογική του, δείχνει και το πόσο επικίνδυνος ήταν για την χώρα.
Στην συνέντευξη του στο δελτίο του Open, χαρακτήρισε «γελοία» την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα για τις μολότοφ, λέγοντας ότι ήταν επικοινωνιακού χαρακτήρα και πως με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα, αν κάποιοι νεαροί κρατούν μολότοφ, θα τις ρίξουν. Κατά τον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «η πραγματική πρόθεση δεν ήταν οι μολότοφ, αλλά οι εγκληματίες που δεν πετάνε μολότοφ, οι "μπαχαλάκηδες" που φορούν γραβάτες και κοστούμια».
Αυτή είναι η ακροαριστερή λογική του Αλέξη Τσίπρα που δεν ντρέπεται που μιλάει, συνεχίζει να ξεφτιλίζεται και προτρέπει τους συντρόφους του κακοποιούς αντιεξουσιαστές μόλις δουν αστυνομικούς να ρίξουν τις μολότοφ.
Η απόλυτη γελοιότητα που δείχνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν ξέρει τι λέει που πατάει και που βρίσκεται είναι αυτό που είπε για την Deutsche Welle. «Θα ζητούσα από τους δημοσιογράφους ονοματεπώνυμα (σ.σ. για το ποιους ευνοεί η τροπολογία), όχι να περιμένουμε από τους Financial Times λες και είμαστε στην περίοδο της Κατοχής και βάζουμε Deutsche Welle για να ενημερωνόμαστε. Περίμενα από τους ελληνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και το σύστημα των ΜΜΕ να ξανακερδίσει την αξιοπιστία του. Το να λιβανίζετε μια κυβέρνηση διαρκώς καλό είναι, αλλά έχει και ένα όριο»
Ο Τσίπρας, προκειμένου να δώσει έμφαση στην κριτική του, υπέπεσε σε ένα νέο ολίσθημα, λέγοντας για την Deutsche Welle στην Κατοχή. Η Deutsche Welle είναι γερμανικό μέσο ενημέρωσης και δεν είναι Ελβετικό όπως νομίζει η αμορφωσιά του, ενώ δεν ταιριάζει και η χρονολογία διότι άρχισε να εκπέμπει το 1953 και όχι στην κατοχή, ενώ την άκουγαν παράνομα οι Έλληνες στην δικτατορία.
Βέβαια εδώ θα μου πείτε ο Αλέξης Τσίπρας εγκαινίασε μετρό που δεν υπάρχει ενώ η Νοτοπουλου την ίδια ώρα έκανε βόλτα με το βαγόνι, δεν θα προσπαθήσει να πείσει όσους τον πιστεύουν ότι η Deutsche Welle ακουγόταν στην κατοχή;
Η νέα γκάφα του ανιστόρητου Αλέξη Τσίπρα
Εδώ Βερολίνο
Εδώ Βερολίνο
Άκουγε κάποιος παππούς του Τσίπρα όταν οι Έλληνες άκουγαν το
H Deutsche Welle, να σημειωθεί πως είναι γερμανικό μέσο, άρα δύσκολο να το ακούει κανείς ως αντιστασιακό μέσο επί κατοχής. & εκτός αυτού άρχισε να εκπέμπει το 1953!
*αργήσαμε να το ανεβάσουμε γιατί μας είχαν πιάσει τα γέλια
Τσίπρας: Οι Έλληνες άκουγαν Deutsche Welle στην Κατοχή