Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Ο Τσίπρας σκέφτεται να παίξει πάλι μαζί μας με νέο δημοψήφισμα



Εμείς έχουμε μια ιδέα για να δημοψήφισμα μιας και θέλει να παίξει πάλι ο Τσίπρας αλλά αυτή την φορά να παίξει σοβαρά.

Το ερώτημα είναι απλό Θέλετε να παραμείνουμε στην εξουσία ΝΑΙ η ΟΧΙ και εκεί να μετρήσει τις δυνάμεις του και εάν υπερισχύσει το ΟΧΙ να τα μαζέψει και να φύγει αμέσως.

Πώς σου φαίνεται η ιδέα Τσίπρα;

Διαβάζουμε για τα σχέδια του Τσίπρα στο iefimerida.gr

Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να έχει το σχέδιο ενός νέου δημοψηφίσματος για θεσμικά ζητήματα στο... συρτάρι, όπως προκύπτει από τα όσα είπε στην πτήση της επιστροφής από το Πεκίνο στην Αθήνα.

«Εγώ θα κάνω δημοψήφισμα για να το κερδίσω», είπε χαμογελώντας ο πρωθυπουργός στους συνεργάτες του, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της επιστροφής από την επίσκεψη στην Κίνα, συζητώντας για το γεγονός ότι ο Ματέο Ρέντσι έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί, αν χάσει το δημοψήφισμα στην Ιταλία για τη συνταγματική αναθεώρηση, το φθινόπωρο.

Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Τσίπρας φέρεται να πρότεινε στον Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά τη συνάντησή τους στο Μαξίμου για τον εκλογικό νόμο και τη συνταγματική αναθεώρηση, να μπουν σε δημοψήφισμα τα άρθρα στα οποία διαφωνούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, όμως ο συνομιλητής του διαφώνησε.

Επιπλέον, πρόσφατα ο πρωθυπουργός είπε σε συνεργάτες του ότι ο ελληνικός λαός «θέλει τα δημοψηφίσματα», όπως και είναι υπέρ των αλλαγών όπως για παράδειγμα η απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στόχος, πέρα από την βαθιά αναθεώρηση του Συντάγματος, με νέες αρμοδιότητες για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και καθιέρωση διευρυμένης δυνατότητας δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία, ο πρωθυπουργός στοχεύει στη δημιουργία «αναταραχής» στο πολιτικό σκηνικό, με το βλέμμα στον Κώστα Καραμανλή. Αλλωστε, μιλώντας σε δημοσιογράφους επιστρέφοντας από την Κίνα, ο κ. Τσίπρας χρησιμοποίησε μία φράση του Μάο- «Μεγάλη αναταραχή, σπουδαία κατάσταση»- δείχνοντας τους σχεδιασμούς του για το πολιτικό σκηνικό.

Το Μαξίμου διαρρέει την πληροφορία ότι έχει γίνει σχετική συζήτηση και ότι ο πρώην πρωθυπουργός το σκέφτεται, αν και ο ίδιος δεν το επιβεβαιώνει. Η συζήτηση για την απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα εμπλέκει μελλοντική υποψηφιότητα Καραμανλή, θα διχάσει τη Νέα Δημοκρατία. Στο παρελθόν, υπέρ της άμεσης εκλογής είχε ταχθεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ενώ πρόταση του κόμματος επί πρωθυπουργίας Σαμαρά ήταν η ενίσχυση των ρυθμιστικών αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και εκλογή του από τον λαό εάν δεν τελεσφορήσουν οι ψηφοφορίες στην Βουλή, χωρίς να μεσολαβούν εκλογές.






Ο Δήμαρχος Μήλου προς τον Κουρουμπλή: Είστε ανεπιθύμητος στο νησί μας



Ο υπουργός Εσωτερικών πήγε απρόσκλητος στα εγκαίνια του Κέντρου Υγείας του νησιού και έφαγε «πόρτα» - Σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο αποχώρησε από την εκδήλωση μόλις ο υπουργός έγινε αντιληπτός

"Είστε ανεπιθύμητος στο νησί μας", είπε ο δήμαρχος της Μήλου στο υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του Κέντρου Υγείας στο νησί  των Κυκλάδων και στη συνέχεια μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του δημοτικού συμβουλίου αποχώρησαν από το χώρο αφήνοντας στα "κρύα του λουτρού" το κορυφαίο στέλεχος της ελληνικής κυβέρνησης.

Η απόφαση του υπουργού Εσωτερικών να βρεθεί στο όμορφο νησί της Μήλου, χωρίς να έχει προσκληθεί από τις δημοτικές αρχές της περιοχής τον έφερε μπροστά σε ένα γεγονός που θα απεύχονταν ακόμα και στο χειρότερο του πολιτικό αντίπαλο.

Στο νησί των Κυκλάδων αυτές τις ημέρες πραγματοποιείται το 12ο Πανελλήνιο συνέδριο του ελληνικού δικτύου υγιών πόλεων. Στα πλαίσια του συνεδρίου πραγματοποιήθηκαν χθες  τα εγκαίνια του κέντρου υγείας του νησί. Εκεί παραβρέθηκε ο υπουργός Εσωτερικών ο οποίος θέλησε να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση.

Όταν όμως ήρθε η ώρα να πάρει το λόγο ο δήμαρχος της Μήλου, Γεράσιμος Δεμουλάκης, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το τι θα επακολουθούσε.

"Μακάρι να ερχόσασταν κάτω από άλλες συνθήκες στο νησί μας. Αυτή τη στιγμή όμως είστε ανεπιθύμητος" είπε ο δήμαρχος του νησιού και στη συνέχεια με σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο αποχώρησε από το χώρο που πραγματοποιούνταν τα εγκαίνια.

Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση δεν εξαίρεσε τα ελληνικά νησιά από την ανώτατη κλίμακα του ΦΠΑ και τα ενέταξε σε αυτόν το 23% που στη συνέχεια έγινε 24% οι δημοτικές αρχές του κυκλαδίτικου νησιού είχαν στείλει επιστολή στη Βουλή αλλά και στα κόμματα δηλώντάς τους ότι όποιος ψηφίσει την επιβολή του μέτρου θα είναι ανεπιθύμητος για τον τόπο τους.

Τελικά δεν άργησε η ώρα που έκαναν τα λεγόμενα τους πράξη με πρώτο... «θύμα» τον υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή.



Πηγή : protothema.gr


Παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους οι αντιεξουσιαστές στο γκέτο των Εξαρχείων ανενόχλητοι



Παίρνουν και τον νόμο στα χέρια τους πλέον οι αντιεξουσιαστές

Διαβάζουμε στο news247.gr

Βεντέτα Μαφίας-Αναρχικών; Ανάληψη ευθύνης για την εν ψυχρώ εκτέλεση του ντίλερ 'Χαμπίμπι' στα Εξάρχεια

Ανάστατη η ΕΛ.ΑΣ.-Η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση “Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων” των Εξαρχείων ανέλαβαν την ευθύνη-Αντίποινα για των τραυματισμό τριών αντιεξουσιαστών από τον ντίλερ

Τεράστιος προβληματισμός επικρατεί στην ΕΛ.ΑΣ. μετά την ανάληψη ευθύνης με ανάρτηση σχετικού κειμένου σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, για την εν ψυχρώ εκτέλεση του ντίλερ με το παρατσούκλι “Χαμπίμπι” στα Εξάρχεια στις 7 Ιουνίου.

Ο 36χρονος Αιγύπτιος είχε απασχολήσει τις Αρχές για πλήθος παράνομων πράξεων. Εμφανιζόταν με 5 διαφορετικά στοιχεία και ονόματα. Το ψευδώνυμο με το οποίο τον γνώριζαν όλοι στα Εξάρχεια ήταν "Χαμπίμπι", ενώ τα πραγματικά του στοιχεία είναι Αϊές Μοχαμάντ. Εμφανιζόταν επίσης και ως Αχμέτ Μοχαμάντ και είχε δύο διαβατήρια Αιγύπτου και με τα δύο στοιχεία.

Στις 27 Ιουνίου 2013 έγινε για πρώτη φορά γνώριμος των Αρχών, όταν τραυμάτισε με φαλτσέτα έναν άλλον αλλοδαπό μέσα σε καφενείο στα Καμίνια. Σε άλλη περίπτωση είχε συλληφθεί για παράνομη οπλοφορία στην περιοχή του Ρέντη, ενώ έχει απασχολήσει την Αστυνομία για διακίνηση ναρκωτικών στην περιοχή των Εξαρχείων.

Ο 36χρονος Αιγύπτιος, που κυριολεκτικά εκτελέστηκε το πρωί της 7ης Ιουνίου, από δύο αγνώστους που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα, επί της οδού Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια, δρούσε ως "βαποράκι" στις πιάτσες των τοξικομανών για λογαριασμών συμμοριών αλλοδαπών, κυρίως Αλβανών που λυμαίνονται την περιοχή.

Η Ασφάλεια και συγκεκριμένα το Τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής που ερευνά την δολοφονία σε βάρος του, θεωρούσε πιθανόν να επρόκειτο για πράξη αντεκδίκησης και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών από τον κόσμο των ναρκωτικών.

Αυτό ήταν το βασικό σενάριο, γιατί εξεταζόταν και σενάριο το οποίο όμως συγκέντρωνε μέχρι τότε λιγότερες πιθανότητες να επρόκειτο για επίθεση από αντιεξουσιαστές, με αφορμή και μία ένοπλη πορεία που είχε γίνει πριν λίγο καιρό στην περιοχή, ενάντια στη δράση των εμπόρων ναρκωτικών στα Εξάρχεια. Άλλωστε είναι πολλά τα κρούσματα συμπλοκών μεταξύ τους. Αυτό οι Αρχές το θεωρούσαν ελάχιστα πιθανό, υπαρκτό μεν αλλά και ακραίο σενάριο, αφού θα ήταν μάλλον πρωτοφανές σε αυτή του την διάσταση... Τελικά εάν αποδειχτεί πως έχουν όντως έτσι τα πράγματα και η ανάλειψη ευθύνης από ένοπλη ομάδα αντιεξουσιαστών έχει βάση, σε αυτή την περίπτωση οι Αρχές βρίσκονται μπροστά σε μία εξαιρετικά ακραία κατάσταση, που το... άβατο των Εξαρχείων μπορεί να μετατραπεί και σε πεδίο ένοπλης αντιπαράθεσης μεταξύ κακοποιών και αντιεξουσιαστών!

Ειδικά για αυτή την περίπτωση, στην ανάληψη ευθύνης τους η πρωτοεμφανιζόμενη ένοπλη οργάνωση “Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων”, κάνει λόγο ουσιαστικά για πράξη αντιποίνων έναντι του “Χαμπίμπι” για τον τραυματισμό τριών συντρόφων τους στο ΒΟΞ από τον ντίλερ.

Όπως και να έχει, για άλλη μία φορά αποδεικνύεται πως τα Εξάρχεια λειτουργούν κάτω από ένα ιδιότυπο "άβατο" είτε αυτό πρόκειται για την αδυναμία της Πολιτείας να βρίσκεται παρούσα στους δρόμους των Εξαρχείων δίχως οι εκπρόσωποί της να δέχονται επιθέσεις, είτε αυτό έχει να κάνει με την παντελή αδυναμία της ΕΛ.ΑΣ. να επιβάλλει τον νόμο στην περιοχή... και όχι οι αυτόκλητοι “εκδικητές”

Η ανάληψη ευθύνης

Ακολουθεί ολόκληρη η ανάληψη ευθύνης, όπως “ανέβηκε” σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου:

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την εκτέλεση του μαφιόζου Χαμπίμπι, ο οποίος εδώ και χρόνια πρωτοστατούσε σε περιστατικά βίας απέναντι σε κατοίκους και θαμώνες της περιοχής των Εξαρχείων, με αποκορύφωμα την δολοφονική επίθεση σε τρεις συντρόφους του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου ΒΟΞ τον περασμένο Μάρτη.

Ο παρανοϊκός χαρακτήρας του συγκεκριμένου ατόμου και η ασύστολη βία που ασκούσε με τη παραμικρή αφορμή, τον καθιστούσαν ως κατά συρροή δυνάμει δολοφόνο, ως φόβο και τρόμο της περιοχής. Οι τραμπουκισμοί, οι κλοπές και τα μαχαιρώματα που περιλαμβάνονταν στο ρεπερτόριο της καθημερινής του παρουσίας στη πλατεία Εξαρχείων, του έδωσαν το περιθώριο να παριστάνει τον ηγεμόνα που (υποτίθεται) κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει. Με τη δύναμη μιας αγέλης κανιβάλων που τον περιστοίχιζε, αλλά και με τις πλάτες της μαφίας και της αστυνομίας, δρούσε ανενόχλητος πουλώντας ναρκωτικά και τρομοκρατώντας τη γειτονιά, η οποία ανυπεράσπιστη και ανήμπορη να τον αντιμετωπίσει, υποτασσόταν στη δύναμη του σιωπώντας.

Ο φόβος που προκαλούσε η εγκληματική του δράση, του έδινε όλο και μεγαλύτερο θράσος, αφού επανειλημμένα βιαιοπραγούσε με δολοφονικές προθέσεις μπροστά στα μάτια δεκάδων περίοικων, αφήνοντας πίσω του αιμόφυρτους και ετοιμοθάνατους ανθρώπους, ενώ την ίδια στιγμή αυτός παρέμενε στη περιοχή καμαρώνοντας ανενόχλητος. Και αυτό γιατί, εκτός από το γεγονός πως ήταν ναρκομανής και παρανοϊκός, γνώριζε πολύ καλά πως δεν θα υπάρξουν συνέπειες. Γιατί γνώριζε πως κανείς δεν θα επέμβει, λόγω της συναινετικής υποταγής που επιβάλει ο φόβος. Γιατί γνώριζε πως δεν πρόκειται να συλληφθεί, αφού όντας υπάλληλος της μαφίας ήταν ουσιαστικά και υπάλληλος της αστυνομίας.

Όμως, το θράσος του αυτό αποδείχθηκε τελικά ‘’αυτοκτονικό’’, όταν έκανε το λάθος να επιτεθεί σε τρείς αναρχικούς συντρόφους του ΒΟΞ, τραυματίζοντας τους δύο από αυτούς. Η σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι και η εφαρμογή του λαϊκού-επαναστατικού δικαίου επέβαλε τη θανατική του καταδίκη. 

Όχι μόνο στα πλαίσια της εκδίκησης για τους τραυματίες συντρόφους, αλλά και για την υπεράσπιση μιας τόσο ταλαιπωρημένης γειτονιάς, για την οποία είμαστε βέβαιοι πως στο άκουσμα της εκτέλεσης αυτού του καθάρματος θα ανακουφίστηκε. Γιατί κάποιος έπρεπε να αναλάβει δράση. Για την έστω και οριακή επαναφορά των συσχετισμών δύναμης στη γειτονιά των Εξαρχείων, για την υπενθύμιση πως το μακρύ χέρι του παρακράτους έχει να αντιμετωπίσει το τιμωρό χέρι του κινήματος.

Μιλώντας για παρακράτος, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως για εμάς η εκτέλεση του συγκεκριμένου ατόμου, δεν οριοθετείται μονάχα σε ένα χτύπημα ενάντια στον κανιβαλισμό που βασιλεύει στα Εξάρχεια. Δεν αντιλαμβανόμαστε την κανιβαλική βία ως ένα γενικόλογο κοινωνικό φαινόμενο. Δεν είμαστε κοινωνιολόγοι, αλλά ταξικά τοποθετημένοι στον πόλεμο ενάντια στο κεφάλαιο και ως τέτοιοι μπαίνουμε στη μάχη για να ξανακερδίσουμε τα Εξάρχεια. Με αυτόν τον προσανατολισμό, η συγκεκριμένη εκτέλεση επεκτείνεται και στην υλική σύγκρουση με το παρακρατικό σύμπλεγμα μαφίας-αστυνομίας. Επεκτείνεται δηλαδή στη μάχη ενάντια σε μια από τις πιο σκληρές εκφράσεις του κεφαλαίου. Και αυτό γιατί ο Χαμπίμπι ήταν στρατολογημένος από τη μαφία των Εξαρχείων, όχι απλά ως ένας ακόμα από τους δεκάδες διακινητές ναρκωτικών που δρουν στη περιοχή, αλλά και ως χωροφύλακας που περιφρουρούσε δια της βίας την ομαλή κερδοφορία των αφεντικών του.

Το πλούσιο βιογραφικό του Χαμπίμπι, που περιελάμβανε την κάθε λογής αντικοινωνική δραστηριότητα, τον είχε καταστήσει ως το πρωτοπαλίκαρο, ως το λυσσασμένο μαντρόσκυλο της μαφίας στην πλατεία Εξαρχείων. Και ήταν μαντρόσκυλο γιατί η βία του αυτή, ασχέτως αν ήταν ψυχωτική και αλόγιστη, λειτουργούσε ως απειλή απέναντι σε οποιονδήποτε διανοούνταν να διαταράξει την ομαλή διακίνηση ναρκωτικών. Απέναντι τελικά, σε οποιονδήποτε αμφισβητούσε την ηγεμονία της μαφίας στη πλατεία Εξαρχείων.

Εκτελώντας τον Χαμπίμπι, κάναμε ξεκάθαρο πως αμφισβητούμε έμπρακτα την ηγεμονία των ναρκέμπορων. Πως έχουμε και εμείς τα μέσα για να τους αντιμετωπίσουμε και πως αν χρειαστεί θα εμπλακούμε σε μια μετωπική αναμέτρηση μαζί τους. Μια αναμέτρηση ιστορικά και πολιτικά επιβεβλημένη.

Το σύμπλεγμα ανάμεσα στη μαφία και την αστυνομία, αν και αποτελεί ένα πολλάκις εξακριβωμένο φαινόμενο που δεν εκπλήσσει πλέον κανέναν, στη περιοχή των Εξαρχείων εκφράζεται με αποκαλυπτικά απροσχημάτιστους όρους. Όσοι κατοικούν, εργάζονται ή συχνάζουν στη περιοχή, γνωρίζουν πολύ καλά πως οι πιάτσες πώλησης ναρκωτικών όχι μόνο δεν βρίσκονται σε απόμερα σημεία, αλλά αντίθετα καταλαμβάνουν τα κεντρικότερα σημεία πέριξ της πλατείας Εξαρχείων. Γνωρίζουν επίσης ποιοι και πότε πωλούν ναρκωτικά, αφού μιλάμε για σχεδόν εικοσιτετράωρες βάρδιες που αναλαμβάνονται από άτομα που ζουν και κινούνται στα Εξάρχεια. Γνωρίζουν ποια μαγαζιά λειτουργούν ως βιτρίνες για το ξέπλυμα χρήματος, ποιοι είναι οι αρχηγοί της μαφίας, και που συχνάζουν εμφανώς ένοπλοι. Γνωρίζουν επίσης πως ο διοικητής του Α.Τ. Εξαρχείων συναντιέται με ορισμένους από αυτούς σε ιδιαίτερα φιλικό κλίμα. Όλα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας καθημερινά και κανείς δεν μιλάει.

Και δεν μιλάει κανείς γιατί κυριαρχεί ο φόβος ή η αδιαφορία. Και ακόμα χειρότερα γιατί και ανάμεσα στις υγιείς δυνάμεις της γειτονιάς, κυριαρχεί η ματαιότητα ότι τίποτα δεν αλλάζει. Πράγματι, το ρίζωμα του δικτύου ανάμεσα σε μπράβους, ‘’αναρχικούς’’, χούλιγκανς, μεγαλομαγαζάτορες, ναρκέμπορους και αστυνομικούς είναι βαθύ. Και είναι τόσο βαθύ που χρειάζεται ένας σεισμός για να ξεριζωθεί. Αυτός ο σεισμός είναι ο στόχος μας, και για να τον καταφέρουμε πρέπει αρχικά να χωρίσουμε ευκρινώς τα στρατόπεδα. Ποίοι είμαστε εμείς και ποιοι είναι απέναντι μας. Για να μετρηθούμε και να πάψει πλέον η ανεκτικότητα, το αλισβερίσι και το παλαντζάρισμα σε δύο βάρκες. Δεν είμαστε όλοι μια γειτονιά και αυτή η γειτονιά δεν μας χωράει όλους.

Θα ήταν τραγελαφικό να επικαλεστεί η αστυνομία την άγνοια για πρόσωπα και καταστάσεις και ακόμα χειρότερα για αδυναμία επέμβασης λόγω του φόβου των αναρχικών. Και θα ήταν τραγελαφικό, γιατί η αστυνομία εισβάλει, βασανίζει και συλλαμβάνει με ιδιαίτερη ικανότητα και αγριότητα τους αναρχικούς όταν συμβαίνουν συγκρούσεις στη περιοχή. Γιατί άραγε δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο με τους εμπόρους ναρκωτικών, τους μαχαιροβγάλτες και τους μπράβους ; Η ερώτηση είναι προφανώς ρητορική. Και είναι ρητορική, γιατί εκ θέσεως ως κοινωνικοί αγωνιστές, δεν θα μπορούσαμε να καταγγείλουμε την αδράνεια της αστυνομίας, υπονοώντας ότι χρειαζόμαστε την επέμβαση της για να λυθεί το ζήτημα. Αντιθέτως, αυτό που αναδεικνύουμε μιλώντας για την απουσία-προστασία της αστυνομίας είναι η εξόφθαλμη συγχώνευση συμφερόντων, είναι η ύπαρξη ενός παρακρατικού μετώπου, το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον κόσμο του αγώνα και μόνο. Ας μην έχουμε αυταπάτες λοιπόν, προσμένοντας βοήθεια από επίσημους φορείς και θεσμούς. Είναι όλοι στο κόλπο και είναι όλοι εναντίων μας.

Το ζήτημα λοιπόν των Εξαρχείων, αφορά στον πυρήνα του τη σύγκρουση με τους μηχανισμούς παράπλευρης συσσώρευσης κεφαλαίου. Μιλάμε δηλαδή για το παρακράτος, για την άλλη όψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η λεγόμενη παραοικονομία, είναι ένα ασύλληπτου μεγέθους κύκλωμα απόδοσης δισεκατομμυρίων. Άλλωστε σήμερα, είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική η ομολογία πως τα ‘’μαύρα’’ κεφάλαια διασώζουν το τραπεζικό σύστημα διεθνώς, αποδεικνύοντας έτσι όχι μόνο τον όγκο των κερδών, αλλά και τη σύμφυση της ‘’παράνομης’’ και της ‘’νόμιμης’’ καπιταλιστικής οικονομίας. Δεδομένης λοιπόν αυτής της σύμφυσης, είναι αυτονόητο πως η μαφίες αποτελούν την οργανωμένη έκφραση της ‘’μαύρης’’ οικονομίας, άρα και τη παράπλευρη οργάνωση του κρατικού μηχανισμού. Δικαστές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επιχειρηματίες και αστυνομικοί συγκροτούν το διευθυντικό επιτελείο της παραοικονομίας, χρησιμοποιώντας ως ‘’μπροστινούς’’ τους διάφορους χρήσιμους ηλίθιους για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά.

Έτσι και οι ναρκέμποροι των Εξαρχείων, που απαρτίζονται από λούμπεν-παρασιτικά στοιχεία, ‘’φουσκωτούς’’, ποινικούς και κατά φαντασία γκάνγκστερς, αποτελούν απλά τους χρήσιμους ηλίθιους για το Α.Τ. Εξαρχείων και τη ΓΑΔΑ, τα επίσημα δηλαδή κέντρα ελέγχου της διακίνησης ναρκωτικών. Αυτά τα καθάρματα, που παριστάνουν τους Εσκομπάρ και τους ατρόμητους, είναι κοινοί ρουφιάνοι και συνεργάτες της αστυνομίας, είναι θρασύδειλοι και ύπουλοι γιατί χωρίς τους προστάτες τους δεν θα τολμούσαν να σηκώσουν όχι μόνο το χέρι τους, αλλά ούτε καν το βλέμμα τους μπροστά σε όσους αγωνίζονται για τη γειτονιά των Εξαρχείων.

Κατανοώντας το πρόβλημα από τη ρίζα του, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο πόλεμος ενάντια στις μαφίες, είναι πόλεμος στη καρδιά της καπιταλιστικής συσσώρευσης, είναι πόλεμος αντικαπιταλιστικός. Γι αυτό, και για να μην χαθούμε σε αίολα θεωρητικά σχήματα που καταλήγουν στο να μην συγκρουστούμε με τις μαφίες γιατί καπιταλισμός (θα) υπάρχει και χωρίς αυτές, εμείς λέμε πως επιτέλους πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου. Γιατί, ο καπιταλισμός δεν αποτελεί μια αφηρημένη σχέση, αλλά αντίθετα μια απτή, υλική και πολύ συγκεκριμένη. Έτσι, ο πόλεμος για να κρατήσουμε μια γειτονία καθαρή από τα απόνερα της καπιταλιστικής σαβούρας που ξεβράζει η μαφία, δεν είναι πόλεμος ιδεών, αλλά πόλεμος για την μετατόπιση των υλικών συσχετισμών δύναμης.

Σαφώς, η γειτονιά των Εξαρχείων μαστίζεται από μια σειρά προβλημάτων. Αφετηρία όλων αυτών, είναι η μετατροπή των Εξαρχείων σε μαζική καταναλωτική ζώνη, η οποία έλκει τη μαφία και τελικά επιφέρει την πολιτική και πολιτιστική αλλοίωση της περιοχής. Η συγκέντρωση δεκάδων καταστημάτων εστίασης, τα οποία καρπώνονται την ιστορική και πολιτική φόρτιση της περιοχής και κερδοφορούν πουλώντας εναλλακτισμό και ψευτοεξεγερσιακότητα, έχει ως συνέπεια τη συνεύρεση χιλιάδων νεολαιών με όρους καταναλωτισμού και αποπολιτικοποίησης. Και εδώ ακριβώς, είναι που η μαφία βρίσκει το εύφορο έδαφος για να ανθίσει. Γιατί η περιοχή αποφέρει ασύλληπτα κέρδη από την ‘’προστασία’’ δεκάδων μαγαζιών και ακόμα περισσότερα από το εμπόριο ναρκωτικών.

Είναι θλιβερό το γεγονός, πως οι εκατοντάδες νέοι που συχνάζουν σε μια γειτονιά διαρκούς πολιτικού αναβρασμού, φαίνεται να έχουν μια λανθάνουσα ερμηνεία της ελευθερίας, η οποία και καταλήγει να συγχέεται με τη χρήση ναρκωτικών. Τα αστικά ιδεολογήματα που εξέθρεψαν τις κάθε λογής μορφές του ‘’εναλλακτισμού’’, με στόχο τον αποπροσανατολισμό και την ιδεολογική αφασία, προάγουν τη χρήση ναρκωτικών ως δήθεν απελευθερωτική εμπειρία, μετατρέποντας χιλιάδες νέα παιδιά σε εξαρτημένους ή μη χρήστες και σε ‘’πελάτες’’ που ενισχύουν οικονομικά τις εγκληματικές οργανώσεις της μαφίας. Όλα αυτά τα νέα παιδιά, που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι στη δικιά μας πλευρά, τα καλούμε να σκεφτούν πως τα ναρκωτικά είναι μέσο νάρκωσης και όχι απελευθέρωσης, τα καλούμε να μην συνδράμουν οικονομικά τη μαφία, τα καλούμε να πάρουν θέση σε αυτή τη μάχη, είτε σταματώντας τα ναρκωτικά, είτε φεύγοντας από τα Εξάρχεια. Διαφορετικά, όσο ο αγώνας θα οξύνεται, οι χρήστες και η τεράστια ζήτηση που αυτοί προσφέρουν στους ναρκέμπορους, θα χρειαστεί να αντιμετωπιστούν ακόμα και με τη βία.

Μιλώντας για το ζήτημα των ναρκωτικών και γενικότερα της ναρκωκουλτούρας ως φαινόμενο που κατακλύζει κυρίως τη νεολαία, είμαστε απόλυτοι δηλώνοντας πως το να δηλητηριάζουμε το μυαλό και το σώμα μας με ουσίες, αποτελεί μια φευγαλέα εμπειρία, μια παραπλάνηση των καταπιεσμένων μας αισθήσεων και μια λανθάνουσα φυγή από τα πραγματικά και κοινά προβλήματα που μας μαστίζουν. Ειδικότερα, στις δυτικές κοινωνίες όπου το κεφάλαιο έχει εισβάλει σε κάθε πτυχή του συναισθηματικού μας κόσμου, η έννοια της προσωπικότητας έχει αποδομηθεί, μέσω της τοποθέτησης της σε ένα ασφυκτικά αλλοτριωμένο κοινωνικό περιβάλλον. Αυτό της μοναξιάς, της ανασφάλειας, του συναισθηματικού ακρωτηριασμού και της κατάθλιψης. Σε μια παράλογα απαιτητική και ανυπόφορη ζωή. Η εύλογη αναζήτηση διεξόδων, όταν συμβαίνει κάτω από το καθεστώς απουσίας της ταξικής συνείδησης, είναι δεδομένο πως θα οδηγήσει σε στρεβλές ατραπούς. Τα ναρκωτικά είναι μια από αυτές. Και αποτελούν ίσως τη σκληρότερη έκφραση αυτοτιμωρίας και εσωστρέφειας, αφού η επιθυμούμενη ‘’διέξοδος’’ καταλήγει με τους χειρότερους όρους πίσω στον εαυτό μας και τα προβλήματα του. Με άλλα λόγια, απέναντι στη βία που μας ασκεί η ταξική κοινωνία δεν απαντάμε με βία απελευθερωτική, αλλά με βία που στρέφεται στον ίδιο μας τον εαυτό. Γι αυτό και σαν επαναστάτες, πολεμάμε τα ναρκωτικά ως επιβοήθημα στην επιβολή της κοινωνικής παραλυσίας, αλλά και ως ευθεία επίθεση στο πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, αυτό της νεολαίας.

Είπαμε και πριν πως αυτή η γειτονιά πλέον δεν μας χωράει όλους. Και με αυτό δεν εννοούμε μόνο τη μαφία, αλλά και το χουλιγκανισμό όπου και όπως αυτός εκφράζεται. Είτε με πολιτικό μανδύα, είτε απολίτικα και ωμά. Ο αγώνας για τα Εξάρχεια, ακόμα και αν χρειάζεται να φτάσουμε στην ένοπλη σύρραξη, δεν αφορά στενά τα μέσα αγώνα, αλλά το περιεχόμενο που αυτά πρεσβεύουν. Η μάχη των Εξαρχείων, είναι μάχη πολιτισμών για τον απλούστατο λόγο πως δεν συγκρούονται δύο συμμορίες, αλλά δύο ολόκληροι κόσμοι. Από τη μία ο κόσμος του παρακράτους και της σαπίλας και από την άλλη ο δικός μας κόσμος: της ελπίδας, της αλληλεγγύης και του αγώνα. Όμως, η συγκρότηση του δικού μας στρατοπέδου δεν επιτυγχάνεται μονάχα με διακηρυκτικά καλέσματα στη μάχη, αλλά με διαπαιδαγώγηση και συμμόρφωση πάνω στα πολιτιστικά πρότυπα του νέου κόσμου που εκπροσωπούμε. Γι αυτό η μάχη των Εξαρχείων, είναι μάχη τόσο απέναντι στο κεφάλαιο και τη μαφία του, όσο και απέναντι στην εσωτερική διάβρωση του κινήματος. Στη ναρκωκουλτούρα, στην απειθαρχία, στον αντικοινωνισμό και στη βία για τη βία. Διαφορετικά, είμαστε καταδικασμένοι να χάσουμε αυτόν τον αγώνα ή ακόμα χειρότερα να γίνουμε και οι ίδιοι μέρος του προβλήματος.

Είναι δεδομένο, πως όταν κάτι δεν οριοθετείται κάποια στιγμή θα επεκταθεί τόσο που τελικά θα σε καταπλακώσει. Θα απλωθεί σαν τον καρκίνο. Έτσι και στη περίπτωση των Εξαρχείων, όπου ο κατά τα άλλα ρομαντικός χαρακτήρας της γειτονιάς, που διαχρονικά αγκάλιαζε τους περιθωριακούς, τους ασυμβίβαστους και τους απόκληρους, σήμερα αποδεικνύεται λαθεμένος. Όχι γιατί δεν πρέπει να αγκαλιάζονται αυτοί οι άνθρωποι, αλλά γιατί θα πρέπει να ενσωματώνονται με τους θεμελιώδεις κανόνες της κοινωνικής αλληλεγγύης. Να δέχονται τη προσφορά αλλά και να την ανταποδίδουν, αποδεικνύοντας στη πράξη πως η αλληλεγγύη δεν είναι η πίσω πόρτα του χάους και της αλληλοφαγίας, αλλά η επιτομή της κοινωνικής ωριμότητας, μέσω της ικανότητας της αυτό-θεσμίζεται και να λειτουργεί με αρμονία. Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι λοιπόν ζήτημα υπευθυνότητας και όχι απλά ανεκτικότητας.

Ειδικότερα δε, όταν έχουμε να κάνουμε με εγκληματικά- αντικοινωνικά στοιχεία, η διαχείριση των οποίων δεν ρυθμίζεται από κάποιο αόρατο χέρι, αλλά από τη δυνατότητα μας να διατηρούμε τουλάχιστον μια ισορροπία δυνάμεων. Να τους επιβλέπουμε, να τους επιβαλλόμαστε και να τους υπενθυμίζουμε πως βρίσκονται σε εχθρικό περιβάλλον. Διαφορετικά οι μαφιόζοι και οι χούλιγκαν θα νοιώσουν ασφαλείς και δυνατοί, θα επιβάλλουν την ηγεμονία τους και θα μας εξαφανίσουν. Απέναντι λοιπόν στις ακατάληπτες θεωρίες περί ανεκτικότητας του είδους ‘’έτσι ήταν πάντα τα Εξάρχεια’’, εμείς λέμε πως όσοι τις επικαλούνται ανήκουν στις συντηρητικές δυνάμεις , σε όσους δηλαδή με τη στάση τους διαιωνίζουν τη παρακμιακή κατάσταση της γειτονιάς. Άρα, από εδώ και στο εξής θα θεωρούνται και αυτοί ως κομμάτι του προβλήματος.

Τα Εξάρχεια είναι μια από τις πλέον πολιτικά φορτισμένες περιοχές της Ευρώπης. Εκεί μέσα έχουν δοθεί σκληροί αγώνες, έχουν δολοφονηθεί σύντροφοι από την αστυνομία, έχουν ξεκινήσει εξεγέρσεις, έχουν γεννηθεί κινήματα και ιδέες. Η εικόνα αυτής της γειτονιάς παραδομένης πλέον στη παρακμή των ναρκωτικών, της ψευτοδιασκέδασης και του χουλιγκανισμού, είναι μια θλιβερή εικόνα. Όμως, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως αντανακλά και τα δομικά οργανωτικά και ιδεολογικά προβλήματα του κινήματος μας. Στο όνομα μιας λανθάνουσας ‘’αντεξουσίας’’, η οποία ταυτίζει τους όρους συγκρότησης του προλεταριακού μετώπου, σε επίπεδο ηθικής και σχέσεων, με τους όρους που αντιμαχόμαστε τον αστικό κόσμο, ξεχνάμε πως στη βαρβαρότητα δεν απαντάς με χάδια. Όταν λοιπόν οι ιδέες μας για τις κοινωνικές σχέσεις μετατρέπονται σε ιδεολογία, και όχι σε διαρκή σύγκρουση για να τις περιφρουρήσουμε, τότε αφήνονται κενά, και πάνω στην δικιά μας ‘’αντεξουσία’’ βρίσκουν το περιθώριο να στρογγυλοκάτσουν οι εξουσίες του εχθρού. Όλα κρίνονται από τους πραγματικούς υλικούς συσχετισμούς και όχι από τα αφαιρετικά οράματα μας. Η ’’αντεξουσία’’ λοιπόν, για να μπορέσει να επιβιώσει στο αστικό περιβάλλον που αναπτύσσεται και να πείσει ότι αποτελεί ρεαλιστική πρόταση κοινωνικής οργάνωσης, θα πρέπει να ασκήσει εξουσία στους εχθρούς της. Διαφορετικά είναι καταδικασμένη να συντριβεί. Από την άλλη, η πλαδαρή έννοια της ανεκτικότητας, η οποία επιτρέπει στα αντικοινωνικά στοιχεία να δρουν ανενόχλητα στη γειτονιά των Εξαρχείων, εγείρει κάποια βασικά ερωτήματα. Γιατί (να) είμαστε ανεκτικοί με τον καθένα, που με άλλοθι την εθνική ή την δήθεν πολιτική του ιδιότητα (του μετανάστη ή του ‘’αναρχικού’’) ασκεί αντικοινωνική βία, και δεν είμαστε ανεκτικοί με την τοπική κοινωνία που διαμαρτύρεται δικαίως εναντίων τους; Γιατί οι μεν καταλογίζονται ως φίλιες δυνάμεις και οι δε ως μικροαστοί και φασίστες; Σε ποιους τελικά απευθυνόμαστε και ποίοι είναι οι σύμμαχοι μας; Εδώ λοιπόν μπαίνουμε στα άδυτα του ιστορικού χαρακτήρα του κινήματος, των στρεβλώσεων του σχετικά με τη ταξική πάλη και το ρόλο του μέσα σε αυτή. 

Η ανεκτικότητα λοιπόν, δεν είναι κουπόνι ελεύθερης συνεισφοράς για να κοστολογείται κατά το δοκούν. Έχει βαρύ αντίτιμο. Το αντίτιμο της ευθύνης. Και μπροστά στον κίνδυνο να γίνουμε περιθώριο μέσα στην ίδια μας τη γειτονιά, να καταρρακωθούμε ηθικά και πολιτικά όντας ανίκανοι να υπερασπιστούμε το ζωτικό μας χώρο και να απολέσουμε την αξιοπιστία μιας υπεύθυνης πολιτικής πρότασης απέναντι στη κοινωνία, εμείς λέμε πως αυτή η ευθύνη μας αναλογεί. Με όποιο κόστος.

Πως υπερασπιζόμαστε λοιπόν στη πράξη την αυτό-οργάνωση στη γειτονιά των Εξαρχείων, πόσο μάλλον όταν απειλούμαστε; Σίγουρα όχι με το απλά να την επικαλούμαστε ως αφηρημένο σχήμα, ή ως δομή που δεν επικοινωνεί πουθενά με τον έξω κόσμο. Αυτό-οργάνωση σημαίνει τη μορφή (και όχι το περιεχόμενο) πάνω στην οποία συγκροτούμε τις δυνάμεις μας. Σημαίνει πως έχουμε τη δυνατότητα, με τα δικά μας πολιτικά και εμπειρικά εργαλεία, να συγκροτήσουμε το οργανωμένο προλεταριακό στρατόπεδο απέναντι στην αστική τάξη. Σωματεία, συνελεύσεις, επιτροπές, καταλήψεις , ένοπλες ομάδες κλπ, αποτελούν την υλική έκφραση της αυτό-οργάνωσης, αποτελούν τα δικά μας όπλα απέναντι στο αστικό κράτος και τους θεσμούς του. Και ακριβώς επειδή αυτό-οργάνωση δεν σημαίνει νησίδες και κοινότητες ελευθερίας, αλλά σημεία ζύμωσης, επαγρύπνησης και εφόρμησης των προλεταριακών δυνάμεων, χρειάζεται να την περιφρουρούμε. Τόσο από το ρεφορμισμό, όσο και από τον ταξικό εχθρό.

Οι πολιτοφύλακες ως μορφή αυτό-οργάνωσης, όπου και όποτε εμφανίστηκαν ως αναγκαιότητα, υπερασπίστηκαν τα συλλογικά κεκτημένα, αλλά και το δικαίωμα του λαού και του κινήματος να αντεπιτίθεται στη βία των καπιταλιστών και όσων τους υπηρετούν. Απέναντι στην αστυνομία, το στρατό, τους φασίστες και τους κάθε λογής παρακρατικούς. Οι πολιτοφύλακες ήταν πάντα σπλάχνα από τα σπλάχνα του λαού και του κινήματος, γιατί υπηρετούσαν τις ανάγκες του και εξέφραζαν το συλλογικό σχεδιασμό του. Γιατί ήταν φρουροί και τιμωροί. Γιατί αποτελούσαν την έμπρακτη απάντηση στο ερώτημα πως θα περιφρουρηθούν οι αγώνες μας από τη βία των αφεντικών, και πως θα αμυνθούμε απέναντι στο επαπειλούμενο αιματοκύλισμα μας. Γιατί εν τέλει, εξέφραζαν την έμπρακτη αποδοχή της βίας, ως απαραίτητη προϋπόθεση στην εξέλιξη της ταξικής πάλης και των αναπόφευκτων εμπόδιων που αυτή συναντάει όταν διεξάγεται με πραγματικά επαναστατικούς όρους.

Σήμερα στα Εξάρχεια, αν και βρισκόμαστε σε ένα τελείως διαφορετικό χωροχρόνο από αυτόν που γέννησε τους πολιτοφύλακες του περασμένου αιώνα, συναντάμε τα ίδια ζητήματα με αυτά που συνάντησαν οι προγονοί μας. Ζητήματα οργάνωσης και περιφρούρησης του αγώνα απέναντι στη βία του ταξικού εχθρού. Ακόμα και αν είναι αδόκιμο να προβούμε σε αυτόματες αναγωγές και μιμητισμούς, είμαστε αναγκασμένοι να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία, να μελετήσουμε τους λόγους που γέννησαν τις ένοπλες περιφρουρήσεις και να μάθουμε από αυτές. Εδώ λοιπόν, μιλάμε πρωτίστως για το περιεχόμενο και δευτερευόντως για τη μορφή. Και αυτό γιατί το περιεχόμενο είναι κοινό και αφορά τη διαχρονικά υπαρξιακή ανάγκη του κινήματος να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Η μορφή που τελικά θα πάρει αυτή η υπεράσπιση σήμερα, δεδομένης της βίας που απαιτείται από τη μία, και των ιδιαίτερων σημερινών συσχετισμών από την άλλη, είναι στη δικαιοδοσία του κινήματος να αναλυθεί.

Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της αναγκαιότητας, για εύρεση απαντήσεων σχετικά με ζητήματα περιφρούρησης του λαού και του κινήματος, εντάσσουμε και τη δίκαιη εκτέλεση του Χαμπίμπι. Εξορμούμενοι από την επιτακτική ανάγκη να μην συνεχίσουμε να παρακολουθούμε απαθείς την άλωση των Εξαρχείων, να μην σκύβουμε άλλο το κεφάλι στη βία που δεχόμαστε από τους τραμπούκους που δρουν στη περιοχή, αλλά και να ανοίξουμε με ωριμότητα τη συζήτηση για τα μέσα πάλης που απαιτούν οι περιστάσεις, προβήκαμε στη συγκεκριμένη ενέργεια. Η επιλογή μας αυτή συνδέεται διαλεκτικά με τις κινητοποιήσεις που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στα Εξάρχεια ενάντια στις μαφίες και στον γενικότερο κοινωνικό κανιβαλισμό. Eμείς, αποτιμώντας θετικά αυτές τις κινητοποιήσεις θελήσαμε να συμβάλουμε σε αυτές με τους δικούς μας όρους. Γιατί πρωτίστως, σημασία έχει η ενότητα κάτω από ένα κοινό και επιτακτικό στόχο και όχι οι ιδεολογικές ταυτίσεις. Γιατί η μαφία μας έχει κηρύξει τον πόλεμο και δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο. Διαφορετικά, ο καθένας θα κρατάει ψηλά το λάβαρο της ιδεολογικής του καθαρότητας, την ίδια στιγμή που στα Εξάρχεια θα γινόμαστε μια ανυπεράσπιστη μειοψηφία. Ο καθένας λοιπόν ας κάνει την επιλογή του. Ή με το κίνημα και την ιστορία του ή μόνος του συντροφιά με τις ιδεολογικές του αυταπάτες.

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ. 
ΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΕΝΟΠΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΩΝ”.


Παραλία και γυμναστική: πώς να τα συνδυάσουμε οι τεμπέληδες;



Οι διακοπές αν δεν είναι ξεκούραστες και χαλαρές δεν είναι διακοπές. Ωστόσο, αν θέλουμε λίγο να ξεσκουριάσουμε και να κινηθούμε, υπάρχουν τρόποι που μπορούν να συνδυάσουν την εξάσκηση με την παραλία.

Αν λοιπόν δεν είσαι ο τύπος που πέφτει με τα μούτρα στα θαλάσσια sports, ενώ σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορείς να λειτουργήσεις με πρόγραμμα που να σου επιτάσσει συγκεκριμένες ασκήσεις με τις αντίστοιχες επαναλήψεις, μην το παιδεύεις... Απλώς, κάν' το με το δικό σου τρόπο.

Περπάτα από το ξενοδοχείο στην παραλία και πάλι πίσω

Μια μικρή πεζοπορία σε καθημερινή βάση, δεν είναι και τόσο άσχημη ιδέα. Εξάλλου, πότε θα μπορέσεις να ξανά περπατήσεις ανάμεσα στη φύση με τα πουλιά να κελαηδούν και τα αγνά αρώματα του νησιού να γοητεύουν την όσφρησή σου;


Αν η απόσταση που πρόκειται να διανύσεις είναι στα πλαίσια των αντοχών σου, δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να φορέσεις τα γυαλιά σου, το καπέλο σου και το αντηλιακό σου, και να ξεκινήσεις για παραλία περπατώντας. Χαλαρά και ωραία.

Εξερεύνηση και περιέργεια

Αν βρεθείς σε παραλίες με σπηλιές, βραχάκια, μικρά δασάκια και γοητευτικά τοπία, γιατί να μην τα εξερευνήσεις και να μην τα δεις από κοντά; Η φωτογραφική σου μηχανή θα γεμίσει διαμάντια και εσύ θα γευτείς λίγο από καλοκαιρινή περιπέτεια.

Βέβαια, πριν βάλεις μπρος για εξερεύνηση, καλό είναι να ρωτήσεις τους ντόπιους για τα σημεία που σκέφτεσαι να επισκεφτείς, σε περίπτωση που υπάρχουν τυχόν κίνδυνοι. Με παρέα αυτή η διαδρομή θα είναι διασκεδαστική.


Αν σου άρεσε την πρώτη φορά, οργάνωσέ το λίγο καλύτερα και ξεκίνα να ανακαλύπτεις τους κρυμμένους θησαυρούς της περιοχής.

Χόρεψε και απόλαυσέ το

...χωρίς να καταναλώσεις μια ντουζίνα αλκοόλ. Έχει κόσμο, ωραία μουσική και ένα beach bar που σε καλεί για χορό; Άσε το σώμα σου και την ψυχή σου ελεύθερη και ρίξτο στο χορό. 

Πολύ καιρό κάτσαμε στην ξαπλώστρα ή στις ψηλές καρέκλες του bar κοιτάζοντας τους άλλους να απολαμβάνουν τον ρυθμό και εμείς από ντροπή να μη βγάζουμε ούτε λέξη.


Ο χορός μπορεί και να είναι η απόλυτη γυμναστική, αφού συνδυάζει κίνηση και καλοπέραση. Αλλά ακόμα και χαλαρά να κουνηθείς, εδώ που τα λέμε, από το να κάθεσαι είναι καλύτερο να γέρνεις πέρα δώθε.

Κολύμπι, ρακέτα ή παιχνίδια στο νερό

Δεν μπορεί, ένα από τα τρία θα σου αρέσει. Αν το "τάκα-τούκα" της ρακέτας σε εκνευρίζει και δεν το έχεις αυτό το άθλημα, μια μπάλα μέσα στο νερό ίσως να είναι καλύτερη ιδέα για εσένα. Χέρια, πόδια ή όλα μαζί (ας μην βαφτίσουμε το άθλημα που πρόκειται να παίξουμε), αρχίζουν να κινούνται. Σκοπός είναι να μην πέσει η μπάλα στο νερό και να γελάσουμε πολύ. 

Αν από την άλλη δεν είσαι και τόσο της παρέας, μια καλή δόση κολύμπι ίσως να είναι το φάρμακο της ευεξίας σου.


Μπορεί να μη λιώσαμε στη γυμναστική, ούτε να ιδρώσαμε από τις κάμψεις και το καθημερινό τρέξιμο, τουλάχιστον όμως δεν ξεχαστήκαμε. Και επειδή είμαστε λίγο τεμπέληδες, οι διακοπές μας δεν θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς. Χρειαζόμαστε και λίγο από αυτόν τον ύπνο της ξαπλώστρας με τον ήχο της θάλασσας να μας νανουρίζει.

Καλό καλοκαίρι σε τεμπέληδες και μη!



Πηγή : pathfinder.gr


Παλιάνθρωπος ψαράς κακοποιεί και βασανίζει χελώνα



Ένας από τους πολλούς παλιάνθρωπους που κυκλοφορούν ανάμεσα μας στάθηκε άτυχος έχοντας την ιδέα να δημοσιοποιήσει την κτηνωδία του κακοποιώντας μια θαλάσσια χελώνα μαζί με άλλους του είδους του που τραβούσαν βίντεο.

Ο ανεκδιήγητος αιχμαλώτισε την θαλάσσια χελώνα και ανέβασε τον βασανισμό της στα social media με συνέπεια να προδοθεί

Το βίντεο αποδείχθηκε μοιραίο για τον ψαρά από την περιοχή της Κατερίνης, καθώς  ο ίδιος έπεσε στα «δίχτυα» της Δικαιοσύνης, ενώπιον της οποίας θα απολογηθεί για την πράξη του.

Η Λιμενική Αρχή Κατερίνης ενημερώθηκε για το συμβάν μετά από καταγγελία ιδιώτη και αφού ταυτοποίησε τον 58χρονο ψαρά, προχώρησε στη σύνταξη δικογραφίας εναντίον του, για παράβαση των άρθρων του νόμου που αφορά προστατευόμενα είδη στην ελληνική θαλάσσια επικράτεια.

Δείτε το βίντεο : 




Μητσοτάκης: Εκλογές το φθινόπωρο ή την άνοιξη, θα είναι καλή εξέλιξη για τη χώρα



Σε συνέντευξη του στη Deutsche Welle ο πρόεδρος της ΝΔ δηλώνει πως δε φοβάται το πολιτικό κόστος και πως εκείνος δεν είναι ο άνθρωπος που θα κάνει δημοψηφίσματα και μετά θα κάνει το όχι, ναι.

«Δεν ξέρω αν θα γίνουν εκλογές το φθινόπωρο ή την άνοιξη στην Ελλάδα, όποτε και να γίνουν θα είναι μια καλή και όχι κακή εξέλιξη για τη χώρα», δηλώνει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξη του στη Deutsche Welle.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνει: «Δεν φοβάμαι το πολιτικό κόστος», φράση που επιλέχθηκε ως τίτλος της συνέντευξης στην οποία καλλιεργεί το προφίλ του ως αντι- λαϊκιστή και μεταρρυθμιστή. Αυτό άλλωστε ήταν και το μήνυμα που έστειλε κατά τις συναντήσεις που είχε στην Ευρώπη, με τελευταίες τις επαφές του με επενδυτές στο Λονδίνο και με τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι στη Φρανκφούρτη, ότι δηλαδή εκείνος μπορεί να εφαρμόσει μία ουσιαστική μεταρρυθμιστική πολιτική επειδή την πιστεύει.

“Θέλω να γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι ότι μπορούν να με εμπιστευτούν. Δεν είμαι εγώ ο άνθρωπος που θα κάνει δημοψηφίσματα και μετά θα κάνω το όχι, ναι”, λέει χαρακτηριστικά, ενώ με αφορμή τις εξελίξεις στην ΕΕ μετά το Brexit ξεκαθαρίζει: “Δεν πιστεύω στην Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων”.

Με τον Τσίπρα μας χωρίζει άβυσσος

Η DW συνάντησε τον πρόεδρο της ΝΔ για τη συνέντευξη στην Φραγκφούρτη. Αμέσως μετά θα πήγαινε στην Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα στο ραντεβού του με τον Μάριο Ντράγκι. Λόγω των τελευταίων δημοσκοπήσεων νιώθει μεγάλη ικανοποίηση για την αναγνώριση των προσπαθειών του, από την άλλη πιστεύει ότι όσο παραμένει αυτή η κυβέρνηση στην εξουσία, τόσο περισσότερο το κόστος για τη χώρα αυξάνεται.

«Δεν ξέρω αν θα γίνουν εκλογές το φθινόπωρο ή την άνοιξη στην Ελλάδα, όποτε και να γίνουν θα είναι μια καλή και όχι κακή εξέλιξη για τη χώρα» δηλώνει στην ελληνική εκπομπή της Deutsche Welle. «Το κόστος μιας προεκλογικής περιόδου θα είναι μικρότερο από το όφελος για την Ελλάδα. Η απάντηση στον λαϊκισμό δεν είναι περισσότερος λαϊκισμός, αλλά ορθός πολιτικός λόγος». Διευκρινίζει πάντως ότι δεν μπορεί να επιβάλει εκλογές, αλλά εάν ο πρωθυπουργός χάσει την κυβερνητική πλειοψηφία, δεν πρόκειται να τον στηρίξει.

«Εγώ δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσω να συγκυβερνήσω με τον κ. Τσίπρα, γιατί μας χωρίζει άβυσσος. Και θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους όσοι ενδεχομένως φαντασιώνονται ένα τέτοιο σενάριο, ότι εάν αυτό συνέβαινε θα είχαμε αξιωματική αντιπολίτευση τη Χρυσή Αυγή». Ως κορυφαίο μνημείο λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος της ΝΔ θεωρεί το δημοψήφισμα πριν από ένα χρόνο, το οποίο οδήγησε την Ελλάδα «στα απόλυτα όριά της».

Μάλιστα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις «ανατριχιαστικές λεπτομέρειες» από το βιβλίο του Γκάλμπρέιθ: «Παρουσιάζει ένα σχέδιο, το οποίο περίπου προσομοιάζει με ένα πραξικόπημα που έχει εκπονηθεί από κάποιους χωρίς να έχουν ακόμη δοθεί απαντήσεις. Γι' αυτό και εμείς ζητάμε τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός, τι ακριβώς έγινε αυτούς τους πρώτους έξι μήνες του 2015».

Η υπερφορολόγηση τσακίζει

Στις επαφές με ξένους πολιτικούς και στελέχη των αγορών που έχει κάνει το εξάμηνο της προεδρίας του στο κόμμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εισπράττει κλίμα δυσφορίας και προσπαθεί να κερδίσει τη χαμένη αξιοπιστία προς την Ελλάδα και τους πολιτικούς της. Είναι ένας δρόμος μακρύς, οι σχέσεις χρειάζονται χρόνο για να σφυρηλατηθούν, λέει. «Είμαι πολιτικός με διαδρομή, έχω αποδείξει ότι δεν φοβάμαι το πολιτικό κόστος, δεν είμαι λαϊκιστής».

Εκείνο που καλείται να κάνει κατανοητό είναι ότι οι προτάσεις διακυβέρνησης που έχει παρουσιάσει δεν είναι άλλη μια προσπάθεια εξαπάτησης, αλλά ο ενδεδειγμένος δρόμος που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε ακόμη κι εάν δεν υπήρχε μνημόνιο: «Εμείς ψηφίσαμε ένα πλαίσιο, το οποίο συμπεριλαμβάνει διαρθρωτικές αλλαγές που υποστηρίζουμε όχι γιατί είναι στο μνημόνιο, όχι γιατί μας τις επέβαλαν οι Γερμανοί ή οι Βρυξέλλες, αλλά γιατί είναι σωστές για τη χώρα. Αυτή είναι η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαφωνεί κάθετα με τα μέσα που επέλεξε ο πρωθυπουργός για να υλοποιήσει τους δημοσιονομικούς στόχους. «Έχουμε τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές από πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης. Η υπερφορολόγηση δεν προσφέρει έσοδα στον προϋπολογισμό, αλλά το ανάποδο. Τσακίζει την επιχειρηματικότητα, διώχνει επενδυτές, οδηγεί πάρα πολλούς απασχολούμενους στη μαύρη οικονομία, τσακίζει την φορολογική συμμόρφωση» τονίζει.

Εκείνο που προτείνει είναι μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% στο 2% σε συνδυασμό με ένα πλαίσιο «επιθετικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ελληνικής οικονομίας». Ισχυρό όπλο και οι ιδιωτικοποιήσεις: «Εμείς πιστεύουμε στις ιδιωτικοποιήσεις όχι γιατί μας τις επέβαλε κάποιος. Θέλουμε να προσελκύσουμε επενδυτές (…) Η κυβέρνηση Τσίπρα, ούτε ξέρει, ούτε θέλει, ούτε μπορεί». Και επιμένει ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μια διαφορετική κυβέρνηση.

Είμαι κατά της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων

Πανηγυρίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά την εκογή του ως προέδρου της ΝΔ.

Αλλά πώς ακούγονται όλα αυτά από τους κομματικούς συντρόφους του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ή από την ίδια την καγκελάριο Μέρκελ στις σύντομες συνομιλίες μαζί της; «Χτίζω κλίμα εμπιστοσύνης. Θέλω να γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι ότι μπορούν να με εμπιστευτούν. Δεν είμαι εγώ ο άνθρωπος που θα κάνει δημοψηφίσματα και μετά θα κάνω το όχι, ναι. Θέλω να ξέρουν ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μια κυβέρνηση που θα έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από τον λαϊκισμό». Και ο λαϊκισμός περισσεύει στην ΕΕ σε αυτή την μετά το Brexit εποχή.

«Εγώ ενθάρρυνα το δικό μου κόμμα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ότι θα πρέπει να είμαστε στην πρώτη γραμμή, για να καταλάβει ο Έλληνας στα Γιάννενα που βλέπει τις Βρυξέλλες από μεγάλη απόσταση τι σημαίνει ΕΕ, να δώσουμε προτεραιότητα σε συγκεκριμένα πρότζεκτ που θα δείξουν ότι η συμμετοχή στο ευρωπαϊκό εγχείρημα έχει τελικά όφελος για την πλειοψηφία. Αυτό σημαίνει ότι η εμβάθυνση της ΕΕ πρέπει να είναι πιο στοχευμένη».

Αλλά εκεί ακριβώς είναι και ο προβληματισμός. Αντέχει η ΕΕ περισσότερη εμβάθυνση; Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θεωρεί ότι εν ανάγκη μπορεί να λειτουργήσει και το διακυβερνητικό μοντέλο λήψης αποφάσεων, όπως έγινε στην ελληνική κρίση. Οδεύουμε λοιπόν σε μιαν Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων; Και σε ποια ταχύτητα θα τρέχει η ασθενής οικονομικά Ελλάδα;

«Δεν πιστεύω στην Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων» απαντά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. «Καταρχήν υπάρχει αυτήν τη στιγμή μια Ευρώπη των δύο ταχυτήτων. Του ευρώ και των 27 πλέον μελών. Το πρώτο που πρέπει να δούμε είναι πώς θα κάνουμε τη ζώνη του ευρώ να δουλεύει ουσιαστικά και αποτελεσματικά χωρίς τις δυσλειτουργίες του παρελθόντος. Από εκεί και μετά, για μένα η συζήτηση για μιαν Ευρώπη της μεταβλητής γεωμετρίας, ειδικά μετά το Brexit, θα υπονομεύσει τη συνοχή της Ευρώπης, δεν θα την υποστηρίξει».



Πηγή : news247.gr


Ήθελε να σκοτώσει λευκούς: Αυτός είναι ο δράστης του μακελειού στο Ντάλας



Ο ύποπτος που φέρεται να άνοιξε πυρ εναντίον αστυνομικών στο Ντάλας, όπου 5 στελέχη των δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκαν και άλλα επτά τραυματίστηκαν, αναγνωρίστηκε, όπως μετέδωσαν πολλά αμερικανικά ΜΜΕ, ως ο Μάικα Τζόνσον.

Ο νεαρός άνδρας ηλικίας 25 ετών διέμενε στο Μεσκίτ, ένα προάστιο του Ντάλας, σύμφωνα με τα τηλεοπτικά δίκτυα CBS News και NBC News.

Όπως ανακοίνωσαν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, υπηρέτησε στο Σώμα Εφέδρων του αμερικανικού στρατού ξηράς και υπηρέτησε στο Αφγανιστάν από τον Νοέμβριο του 2013 έως τον Ιούλιο του 2014, ενώ είχε ειδικότητα σε ξυλουργικές και οικοδομικές εργασίες στην 420ή Ταξιαρχία Μηχανικού που έχει βάση στο Τέξας.

Τον 25χρονο σκότωσαν τα ξημερώματα άνδρες των ειδικών δυνάμεων αφού ο φερόμενος ως δράστης οχυρώθηκε σε ένα κτίριο της πόλης.

Ήθελε να σκοτώσει λευκούς αστυνομικούς 

O ελεύθερος σκοπευτής σκότωσε 5 αστυνομικούς και τραυμάτισε άλλους επτά- όπως επίσης και δύο πολίτες- σε μια συντονισμένη επίθεση που έληξε όταν η αστυνομία χρησιμοποίησε ένα τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ που μετέφερε εκρηκτικό μηχανισμό, προκειμένου να σκοτώσει έναν ένοπλο, ο οποίος, όπως είπε ήθελε να σκοτώσει λευκούς αστυνομικούς, γνωστοποίησαν οι αμερικανικές αρχές σήμερα.

Η επίθεση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια μίας εκ των πολλών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας στην χώρα, κατά των φόνων δύο Αφροαμερικανών από την αστυνομία αυτήν την εβδομάδα.

Η αστυνομία περιέγραψε την ενέδρα που στήθηκε τη νύχτα της Πέμπτης ως επίθεση που είχε προσεκτικά σχεδιαστεί και εκτελεστεί και ανακοίνωσε ότι έχει συλλάβει 3 πρόσωπα, ενώ σκότωσε ένα τέταρτο που είχε οχυρωθεί σε υπόγειο γκαράζ.

«Υπήρξε ανταλλαγή πυροβολισμών με τον ύποπτο. Δεν είχαμε άλλη εναλλακτική παρά να χρησιμοποιήσουμε το ρομπότ με τον εκρηκτικό μηχανισμό», δήλωσε ο αρχηγός της αστυνομίας του Ντάλας Ντέιβιντ Μπράουν σε δημοσιογράφους στο δημαρχείο της πόλης.

«Ο ύποπτος δήλωσε ότι ήταν αναστατωμένος λόγω των διαδηλώσεων του κινήματος Black Lives Matter» επισήμανε ο Μπράουν.

«Είπε ότι ήταν ταραγμένος από τα πρόσφατα περιστατικά με πυροβολισμούς στα οποία εμπλέκονται αστυνομικοί. Ο ύποπτος τόνισε ότι ήταν συγχισμένος με τους λευκούς πολίτες. Ο ύποπτος δήλωσε ότι ήθελε να σκοτώσει λευκούς πολίτες, ειδικά λευκούς αστυνομικούς».

Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών που είχε με τους ειδικούς διαπραγματευτές της αστυνομίας, ο άνδρας επισήμανε ότι δεν είναι ενταγμένος σε καμία οργάνωση, σύμφωνα με τον Μπράουν κι ότι έδρασε μόνος. Εξάλλου, Αμερικανοί αξιωματούχοι που μίλησαν στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς, υπό καθεστώς ανωνυμίας, σημείωσαν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για διασυνδέσεις του με διεθνή κέντρα.

Το κέντρο του Ντάλας παραμένει σήμερα αποκλεισμένο: πυροτεχνουργοί, ιατροδικαστές και ειδικοί βαλλιστικών αναλύσεων έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή.

«Δεν υπάρχουν λόγια για να διατυπώσει κανείς την κτηνωδία που συγκλόνισε την πόλη μας. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι αυτό το χάσμα μεταξύ της αστυνομίας μας και των πολιτών μας πρέπει να κλείσει» υπογράμμισε ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων απευθύνοντας έκκληση για ενότητα.

Τα πυρά άρχισαν να πέφτουν βροχή καθώς η διαδήλωση στο Ντάλας όδευε προς το τέλος της. Δεκάδες πολίτες άρχισαν να ουρλιάζουν και να τρέχουν πανικόβλητοι προς κάθε κατεύθυνση στους δρόμους της πόλης.

Ήταν η φονικότερη ημέρα για την αστυνομία των ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον.

Συνολικά 12 αστυνομικοί και δύο πολίτες δέχθηκαν πυρά κατά την επίθεση, γνωστοποίησε ο δήμαρχος του Ντάλας Μάικ Ρόουλινγκς. Τρεις από τους αστυνομικούς που τραυματίστηκαν ήταν γυναίκες.

Ο δήμαρχος δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS ότι οι συλληφθέντες, μεταξύ αυτών μία γυναίκα, δεν είναι «συνεργάσιμοι» με τους ανακριτές. 

Πρόκειται για μια «επίθεση εναντίον της χώρας μας» δήλωσε από την πλευρά του ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές, Ντόναλντ Τραμπ, σε δελτίο Τύπου.





Πηγή : news.gr



Την άμεση εκκένωση του κέντρου υποδοχής αποφάσισε το δσ Λέρου



Την άμεση εκκένωση του κέντρου υποδοχής των μεταναστών στη Λέρο, αλλά και την απόδοση ευθυνών σε όσους πήραν τις αποφάσεις που οδήγησαν στα χθεσινά επεισόδια με τους μετανάστες, ζητάει με ομόφωνη απόφασή του το δημοτικό συμβούλιο του νησιού που συνεδρίασε εκτάκτως σήμερα το μεσημέρι.

Την άμεση εκκένωση του κέντρου υποδοχής των μεταναστών στη Λέρο, αλλά και την απόδοση ευθυνών σε όσους πήραν τις αποφάσεις που οδήγησαν στα χθεσινά επεισόδια με τους μετανάστες, ζητάει με ομόφωνη απόφασή του το δημοτικό συμβούλιο του νησιού που συνεδρίασε εκτάκτως σήμερα το μεσημέρι.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο δήμαρχος Λέρου, Μιχάλης Κόλλιας «το δημοτικό συμβούλιο της Λέρου με ομόφωνη απόφασή του, ζητάει να αποδοθούν ευθύνες σε αυτούς που έδωσαν εντολή να παραμείνει υποστελεχωμένο και με λιγοστούς αστυνομικούς το κέντρο υποδοχής μεταναστών στη Λέρο και σε εκείνους που δέν επέτρεψαν στους αστυνομικούς των ΜΑΤ να επέμβουν, ενώ βρίσκονταν από τις 10:30 το βράδυ στο νησί, την ίδια ώρα που η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου.

Το δημοτικό συμβούλιο Λέρου, ζητά την άμεση απομάκρυνση των μεταναστών και την οριστική εκκένωση του κέντρου υποδοχής, στο οποίο άλλωστε έχουν καταστραφεί τα πάντα στο εσωτερικό του, μετά τα επεισόδια, και δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει, όπως επισημαίνει ο δήμαρχος Λέρου, που ζητά επίσης τη δίκαιη κατανομή των προσφύγων και μεταναστών, σε ολόκληρη την Ελλάδα καθώς δεν μπορούν να σηκώνουν το βάρος μόνο τέσσερα νησιά.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η κατάσταση έχει πλέον ομαλοποιηθεί ωστόσο και σήμερα το πρωί υπήρξαν νέα επεισόδια, ανάμεσα στους μετανάστες και τους κατοίκους της Λέρου καθώς οι πρώτοι έκλεισαν το δρόμο, μη αφήνοντας τους ντόπιους να πάνε στους χώρους εργασίας τους.






Δήμητρα-Μαρίλια Φούρλα
Πηγή:dimokratiki.gr


Ελλάδα - Κροατία 61-66



Η Εθνική Ελλάδας βρέθηκε στο -24 (13-37), προσπέρασε με ένα καλάθι (48-46), αλλά τελικά η Κροατία επικράτησε με 61-66 στον ημιτελικό του Προολυμπιακού τουρνουά αποκλείοντας την Εθνική ομάδα από τους Ολυμπιακού Αγώνες στο Ρίο. Έβδομο συνεχόμενο καλοκαίρι χωρίς διάκριση. 

Για έβδομο συνεχόμενο καλοκαίρι η Εθνική Ελλάδας έμεινε χωρίς διάκριση αφού ηττήθηκε στον ημιτελικό του Προολυμπιακού τουρνουά από την Κροατία με 61-66. Οι διεθνείς μας έπαιξαν μπάσκετ μόνο για ένα δεκάλεπτο, χρόνος ο οποίος δεν είναι αρκετός σε αυτό το επίπεδο για να χαρίσει νίκη. Οι Κροάτες ήταν καλύτεροι, έπαιξαν πιο στοχευμένο μπάσκετ και αύριο θα έχουν τη δική τους ευκαιρία για να ταξιδέψουν στη Βραζιλία.

Το ξεκίνημα της αναμέτρησης ήταν το πλέον εφιαλτικό. Η Εθνική παρουσιάστηκε ανέτοιμη, άστοχη, χωρίς ψυχολογία και με τραγική άμυνα. Οι Κροάτες σούταραν ανενόχλητοι και βρέθηκαν μπροστά με 3-20, (7') και με 13-37 (12'). Οι διεθνείς μας προσπάθησαν να μειώσουν τη διαφορά και το κατάφεραν εν μέρει. Με πέντε συνεχόμενους πόντους του Στράτου Περπέρογλου, με βελτιωμένη άμυνα και μεγαλύτερη ενέργεια από τον Κώστα Κουφό, το σκορ έγινε 34-42 (18') χάνοντας μάλιστα την ευκαιρία να τη ρίξουν και ακόμη πιο χαμηλά.

Στο τρίτο δεκάλεπτο η ελληνική άμυνα είχε πιάσει από το «λαρύγγι» τους Κροάτες οι οποίοι στα πρώτα 7' της περιόδου είχαν σκοράρει μόνο δύο βολές κι έτσι το τρίποντο του Γιάννη Μπουρούση (είχε προηγηθεί δεύτερο κρεσέντο του Στράτου Περπέρογλου) μείωσε σε 45-46 (27') για να ακολουθήσει και προσπέρασμα (48-46, 28').

Οι Κροάτες παρά 17 συνεχόμενα άστοχα τρίποντα, είχαν περισσότερες λύσεις μέσα από τη ρακέτα και με επιμέρους σκορ 3-16 προηγήθηκαν με 51-62 (36'). Οι διεθνείς μας προσπάθησαν για δεύτερη φορά να ξαναμπούν στη διεκδίκηση της νίκης, μείωσαν σε 61-65, αλλά ξέμειναν από χρόνο.

ΝΙΚΗΣΕ ΓΙΑΤΙ: Η Κροατία ξεκίνησε εντυπωσιακά την αναμέτρηση σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία είχε στα πρώτα 13' του ματς 1/10 δίποντα και 3/11 τρίποντα. Γενικότερα οι Κροάτες φάνηκαν αν έχουν πλάνο σε αντίθεση με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα (σουτάραμε 30 δίποντα και 34 τρίποντα).

Στα στατιστικά συνολικά η Ελλάδα είχε 5 περισσότερα λάθη, σούταρε 13/30 δίποντα και 8/34 τρίποντα ενώ ξεχώρισαν οι 31 πόντοι που δέχτηκε στην πρώτη περίοδο.

ΕΚΑΝΑΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ: Ο Ντάριο Σάριτς σε 38:18 είχε 16 πόντους (6/8δ., 0/3τρ., 4/8β.), 8 ριμπάουντ, μία ασίστ κι ένα λάθος.

Ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (34:35) ολοκλήρωσε με 20 πόντους (4/9δ., 2/8τρ., 6/8β.), 4 ριμπάουντ, μία ασίστ και 2 λάθη.

ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ: Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν ανταποκρίθηκε στις δυσκολίες του ματς. Ο φόργουορντ των Μπακς σε 33:14 είχε 9 πόντους με 3/7 δίποντα, 0/7 τρίποντα, 3/3 βολές, πήρε 9 ριμπάουντ, αλλά έκανε 6 λάθη.

ΦΑΣΗ-ΚΛΕΙΔΙ: Η Ελλάδα «γύρισε» το ματς. Οι Κροάτες είχαν χλωμιάσει όμως το 48-46 έγινε 49-56 με την Ελλάδα να μένει για 6:30 μόλις με μία εύστοχη βολή.

ΤΙ ΚΡΑΤΑΝΕ: Οι διεθνείς μας το γεγονός ότι με 10 λεπτά μπάσκετ γύρισαν διαφορά 24 πόντων.

Οι Κροάτες την σωστή τους αντίδραση όταν είδαν τα δύσκολα.

ΤΙ ΞΕΧΝΑΝΕ: Η Ελλάδα ένα ακόμη αποτυχημένο καλοκαίρι.

Η Κροατία την ευκολία με την οποία απώλεσε τη διαφορά των 24 πόντων που είχε υπέρ της.

Τα δεκάλεπτα: 13-31, 34-44, 49-52, 61-66


Πηγή : gazzetta.gr


Αγρια κόντρα Σκουρλέτη-Μανιάτη στη Βουλή



Στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τους υδρογονάνθρακες

Με μεγάλη πλειοψηφία -καθώς είχε τη συναίνεση όλων των κομμάτων πλην του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής- υπερψηφίστηκε επί της αρχής στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος που αφορά το πλαίσιο για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων και ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης επεσήμανε ότι με αυτό το νομοσχέδιο η Ελλάδα έρχεται να καλύψει ένα κενό στον τομέα αυτό, ενώ έδωσε έμφαση ότι πλέον η ΔΕΗ θα έχει τους δικούς της πόρους.

Το συναινετικό κλίμα, πάντως, στην Επιτροπή «χάλασε» η κόντρα Σκουρλέτη με τον βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Γιάννη Μανιάτη.

Η αντιπαράθεση ξεκίνησε, με αφορμή το σχόλιο του υπουργού Περιβάλλοντος, ότι ο κ. Μανιάτης ως πρώην υπουργός Περιβάλλοντος, μιλάει πάντα, «δημιουργώντας την εντύπωση ότι υπάρχει η προ Μανιάτη και η μετά Μανιάτη εποχή».

«Είναι σαν να λέμε πριν την μεταπολίτευση και μετά την μεταπολίτευση εποχή» σημείωσε ο κ. Σκουρλέτης, εκφράζοντας παράλληλα την έντονη αντίθεσή του στα όσα ανέφερε νωρίτερα ο κ. Μανιάτης για τους δημόσιους επιθεωρητές περιβάλλοντος, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να είναι πιστοποιημένοι ιδιώτες.

«Αυτά τα λέει και η τρόικα. Μας λέτε να αντικαταστήσουμε τον ελεγκτικό ρόλο του Δημοσίου. Να βάλουμε πιστοποιημένους ιδιώτες και να συρρικνωθεί ο ρόλος του Δημοσίου. Δεν έχουμε αντίληψη κρατισμού αλλά θέλουμε ένα σύγχρονο κράτος να παίζει ανεξάρτητα τον ελεγκτικό του ρόλο. Εσείς εκφράζετε τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό» επεσήμανε ο κ. Σκουρλέτης.

«Προτίθεστε να αναιρέσετε το ταμείο Νέας Γενιάς, το μόνο που κάνετε είναι να πετσοκόβετε μισθούς συντάξεις, να επιβάλλετε ΕΝΦΙΑ, να ξεπουλάτε τη ΔΕΗ και δεν ντρέπεστε που γελοιοποιείστε; Είστε ένας υβριστής» αντέδρασε ο κ. Μανιάτης.

«Λέτε ύβρεις, είστε ψεύτης και υβριστής, ντροπή σας» του αντέτεινε ο κ. Σκουρλέτης.

«Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες δημιούργησαν το Ταμείο Αλληλεγγύης παίρνοντας τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες. Το χειρότερο δεν είναι η ιδεοληψία σας, αλλά ότι δεν βλέπετε πέρα από τη μύτη σας. Αν ο υπουργός δεν εκφράζει την άποψη της κυβέρνησης ότι ο ορυκτός πλούτος δεν αποτελεί προίκα και πηγή εσόδων, να παραιτηθεί τώρα. Διαφορετικά συντάσσεται με την άποψη του προέδρου των ΑΝΕΛ Πάνου Καμμένου που θέλει όλα να ξεπουληθούν. Αυτά είναι παλαιοκομουνιστική, κουβανέζικη, βορεοκορεάτικη αντίληψη» σχολίασε μεταξύ άλλων ο κ. Μανιάτης.

Το επεισόδιο έληξε με την παρέμβαση της προέδρου της Επιτροπής Εύης Καρακώστα η οποία ζήτησε να διαγραφούν από τα πρακτικά οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί.



Πηγή : tovima.gr


Σκάνδαλο! Τριετής αναστολή σε υπο δίωξη αγροτο-συνδικαλιστές



Μαζί με το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς πέρασε και μία "κρυφή" τροπολογία η οποία παρέχει τριετή αναστολή στους υπό δίωξη αγροτοσυνδικαλιστές που εμπλέκονται σε ατασθαλίες σχετικά με εκκαθάριση συνεταιρισμών.

Πρόκειται ουσιαστικά για τροπολογία - "συγχωροχάρτι", όπως χαρακτηρίστηκε από πολλούς.

Δείτε το βίντεο


Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Κωστής Χατζηδάκης ύστερα από πιέσεις που δέχτηκε από βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έκανε δεκτή την τροπολογία - σκάνδαλο που καλύπτει τους αγροτοσυνδικαλιστές.

Η εν λόγω τροπολογία προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Τόσο ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης όσο και της ΔΗΜΑΡ Νίκος Τσούκαλης, κατηγόρησαν τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθανάσιο Τσαυτάρη, ότι απαξιώνει τη Βουλή και δεν προσέρχεται να υπερασπιστεί ο ίδιος τις τροπολογίες. Παράλληλα, έκαναν λόγο για παρωδία κοινοβουλευτικής διαδικασίας και ζήτησαν την απόσυρση τους.

Ο κ. Χατζηδάκης είπε ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύουν γιατί ο κ. Τσαυτάρης θα έρθει στη Βουλή και θα υπερασπιστεί τις τροπολογίες.



Πηγή : newsit.gr