Απάντηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, στο πλαίσιο της Ώρας του Πρωθυπουργού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, καταρχάς να σας συγχαρώ για την εφαρμογή του περιορισμού του χρόνου για όλους τους ομιλητές. Νομίζω ότι στέλνουμε ένα πολύ θετικό μήνυμα αυτοπειθαρχίας, ειδικά στον βαθμό που αυτοί οι περιορισμοί αφορούν και τους πολιτικούς αρχηγούς.
Βρίσκομαι σήμερα εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όχι μόνο για να απαντήσω στην επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, βρίσκομαι κυρίως για να απευθυνθώ σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε οικογενειάρχη, σε κάθε νέο, σε κάθε συνταξιούχο της πατρίδας μας.
Γιατί, πράγματι, το έχω πει πολλές φορές, το επαναλαμβάνω και σήμερα ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, το αυξημένο κόστος ζωής είναι το πρώτο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουν σήμερα τα ελληνικά νοικοκυριά. Αποτελεί ένα φαινόμενο διεθνές, απασχολεί όλα τα κράτη, αλλά προφανώς το δικό μας μέλημα είναι να δούμε πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε στην πατρίδα μας.
Και γνωρίζω πολύ καλά το καθημερινό άγχος πολλών γονιών να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για τα παιδιά τους, την κούραση όσων αναγκάζονται να δουλέψουν δύο δουλειές για να τα βγάλουν πέρα, την αγωνία πολλών μικρών επιχειρήσεων να παραμείνουν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, αλλά και την αβεβαιότητα πολλών νέων ζευγαριών που θέλουν κάποια στιγμή να αποκτήσουν το πρώτο δικό τους σπίτι.
Άλλωστε, ακριβώς γι’ αυτό, η άμυνα απέναντι στην ακρίβεια αποτελεί την κορυφαία, την πρώτη κυβερνητική προτεραιότητα. Για να είναι, ωστόσο, αποτελεσματική αυτή η άμυνα, πρέπει καταρχάς να εδράζεται σε πραγματικά δεδομένα. Να μένει μακριά από τις εντυπώσεις, τις υπεραπλουστεύσεις, τις γενικεύσεις, τα fake news, ώστε γνωρίζοντας τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος να μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με τον κατάλληλο τρόπο.
Είναι καλό, λοιπόν, να επισημάνουμε πού βρισκόμαστε σήμερα, αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να ξεχνάμε και από πού ξεκινήσαμε το 2019, όταν η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε το τιμόνι του τόπου, με την οικονομία και την κοινωνία ουσιαστικά παραλυμένες από μία αχρείαστη δεκαετή κρίση.
Όμως -γιατί αξίζει τον κόπο, κ. Ανδρουλάκη- να θυμηθούμε πώς δημιουργήθηκε αυτό το πρόβλημά του παγκόσμιου πληθωρισμού, το οποίο προφανώς αφορά και πατρίδα μας.
Την ώρα που φάνηκε το πρώτο φως της ελπίδας, ο κόσμος χτυπήθηκε από την πανδημία. Το παγκόσμιο εμπόριο «γονάτισε», οι αγορές πάγωσαν, έπεσαν πάρα πολλά χρήματα στην παγκόσμια οικονομία και στην ελληνική και ήταν απολύτως αναμενόμενο και προβλέψιμο ότι η αντίδραση αυτή, επιβεβλημένη εκείνη τη στιγμή, θα οδηγούσε σε μια αύξηση της ζήτησης από τη στιγμή που αποκαταστάθηκε το παγκόσμιο εμπόριο και θα φούντωνε τον πληθωρισμό.
Λίγο αργότερα, πριν ακόμα η εφοδιαστική αλυσίδα αποκατασταθεί, ξέσπασε η ενεργειακή κρίση ως απότοκο του πολέμου στην Ουκρανία. Θυμάστε, νομίζω, τις ακραίες διακυμάνσεις των τιμών ως αποτέλεσμα της έξαρσης των τιμών του φυσικού αερίου, τις οποίες κληθήκαμε να διαχειριστούμε δαπανώντας παραπάνω από 7 δισεκατομμύρια ευρώ για να στηρίξουμε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την παγκόσμια μάχη των δασμών. Κατά συνέπεια, οι ρίζες των ανατιμήσεων πηγαίνουν πίσω στον χρόνο.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, την οποία φαντάζομαι ότι δεν αρνείστε, η θέση της Ελλάδος δεν είναι σίγουρα αυτή που θέλουν ορισμένοι. Θέλω απλά να καταθέσω ορισμένα στοιχεία, κ. Ανδρουλάκη, για να σιγουρευτούμε ότι βλέπουμε όλοι τους ίδιους αριθμούς και να μπορούμε να συμφωνούμε, τουλάχιστον, στα πραγματικά δεδομένα.
Ποια ήταν η σωρευτική μεταβολή του εναρμονισμένου δείκτη τιμών καταναλωτή από τον Ιούλιο του 2019 έως τον Σεπτέμβριο του 2025; Στην πατρίδα μας 19,7%, ευρωπαϊκός μέσος όρος 26,6%. Η Ελλάδα συνολικά είχε χαμηλότερο πληθωρισμό αυτά τα 5,5 χρόνια απ’ ότι η Ευρώπη. Αυτά λένε τα επίσημα στοιχεία της Eurostat.
Η αλήθεια είναι, γιατί πρέπει να λέμε όλη την αλήθεια, ότι σε ορισμένες υποκατηγορίες του γενικού δείκτη τιμών, πράγματι τα πήγαμε χειρότερα από την Ευρώπη.
Στα τρόφιμα έχουμε περίπου τον ίδιο πληθωρισμό με την Ευρώπη, 38,9% ο πληθωρισμός στην Ευρώπη. Άρα, για να το πούμε πολύ απλά, παντού στην Ευρώπη -να το ακούσουν οι συμπολίτες μας- οι τιμές αυξήθηκαν περίπου 40% στα τρόφιμα. Στην πατρίδα μας 37,6%.
Τα πήγαμε καλύτερα στην ενέργεια, τα πήγαμε χειρότερα στα ενοίκια. Θα έρθω στη συνέχεια να δώσω τα συγκεκριμένα στοιχεία.
Και μιας και μιλάμε για τον πληθωρισμό στα τρόφιμα, αξίζει να επισημάνουμε ότι τα τελευταία στοιχεία τα οποία έχουμε δείχνουν την Ελλάδα στην τέταρτη καλύτερη θέση από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -δεν αναφέρομαι μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης-, με πληθωρισμό 1,4%, είναι τα στοιχεία του Σεπτεμβρίου, σε σχέση με άλλες χώρες οι οποίες έχουν πολύ υψηλότερο. Αναφέρω ενδεικτικά ότι η γειτονική μας Τουρκία έχει πληθωρισμό στα τρόφιμα 36%, αλλά και χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Πορτογαλία, έχουν πληθωρισμό στα τρόφιμα 4%.
Και βέβαια είναι μύθος, καταθέτω αυτό στα σχετικά πρακτικά, είναι μύθος να λέμε ότι «έχουμε και το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη». Γιατί τα ακούσαμε και αυτά. O δημόσιος διάλογος περιορίζεται περίπου σε μία απλοϊκή ανάλυση: «έχουμε τους χαμηλότερους μισθούς και τις υψηλότερες τιμές». Αυτό είναι ανακριβές.
Ας πάμε να δούμε, λοιπόν, πάλι τα στοιχεία του ρεύματος, τα καταθέτω στα πρακτικά για να μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε αυτά: τιμές ηλεκτρικής ενέργειες για οικιακούς καταναλωτές το α’ εξάμηνο του 2025, η Ελλάδα στην 18η θέση, με τη Γερμανία την πιο ακριβή. Και με όρους αγοραστικής δύναμης στην 11η θέση, περίπου στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Καταθέτω και αυτόν τον πίνακα και πάλι για να μπορούμε τουλάχιστον να συνεννοηθούμε ως προς τα πραγματικά δεδομένα.
Κοιτάξτε, εσείς βαφτίζετε το κρέας ψάρι. Εγώ δεν θα βαφτίσω το ψάρι κρέας. Αυτό το οποίο θα πω είναι ότι υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα ακρίβειας, αλλά, αν θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί και ουσιαστικοί, πρέπει να δούμε πραγματικά πού βρίσκεται αυτό και ποια είναι η καλύτερη αντιμετώπιση, με όρους ρεαλιστικούς και με όρους οι οποίοι, εν πάση περιπτώσει, σέβονται και τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας.
Απέναντι σε αυτή, λοιπόν, την επίμονη ακρίβεια η πολιτική της κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο πρόσφατα, είναι πολύ συγκεκριμένη. Εμείς έχουμε πει ότι η καλύτερη απάντηση στην ακρίβεια είναι η μόνιμη αύξηση των εισοδημάτων.
Έχουμε καταφέρει να έχουμε επιτυχίες σε αυτή μας την πολιτική; Ναι, πιστεύω αρκετές. Διότι αν, κ. Ανδρουλάκη, ο πληθωρισμός της τελευταίας πενταετίας στην Ελλάδα είναι 20% -και αναφέρομαι πάλι στον συνολικό πληθωρισμό, ο οποίος έχει μέσα όλες τις παραμέτρους του κόστους ζωής, αυτόν τον δείκτη πρέπει να κοιτάμε- και ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί 38%, συγκεκριμένα από τα 650 ευρώ έχει πάει στα 880 ευρώ και θα φτάσει σίγουρα τα 950 ευρώ το 2027, να συμφωνήσουμε ότι τα απλά μαθηματικά λένε ότι ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε παραπάνω από τον πληθωρισμό.
Το ίδιο ισχύει και για τη μέση αμοιβή στον ιδιωτικό τομέα: έχει αυξηθεί 28%, όταν ο πληθωρισμός αυξήθηκε 20%. Άρα, πάλι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, κατά μέσο όρο, έχουν αυξηθεί περισσότερο από τον πληθωρισμό.
Έχουμε σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Σε κάποιες κατηγορίες, μάλιστα, γιατροί, νοσηλευτές, Ένοπλες Δυνάμεις, Σώματα Ασφαλείας, πολύ υψηλότερες του πληθωρισμού.
Εγώ είμαι υπερήφανος, κυρίες και κύριοι, γιατί αυτή η κυβέρνηση επέλεξε να στηρίξει έμπρακτα τους ενστόλους μας. Διότι η άμυνα της πατρίδας δεν περνάει μόνο μέσα από σημαντικές επενδύσεις σε εξοπλισμούς, περνάει και μέσα από την στήριξη των γυναικών και ανδρών των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας, της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής.
Οι συνταξιούχοι είδαν τις πρώτες αυξήσεις τους επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Και επειδή, όπως σας είπα, πρέπει να λέμε όλη την αλήθεια, οι μέσες αυξήσεις των συνταξιούχων, συνολικά επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, είναι 14%. Πράγματι, είναι χαμηλότερες από τον πληθωρισμό, όμως, αυτό είναι και απότοκο μιας προβληματικής κατάστασης την οποία εμείς κληρονομήσαμε.
Και βέβαια, τελικά ο σημαντικός δείκτης τον οποίο πρέπει να κοιτάμε είναι το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα, αφού αφαιρεθεί ο πληθωρισμός. Αυτό παρουσιάζει αύξηση 11%. Είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της Ευρώπης και τέσσερις από τον αντίστοιχο μέσο όρο της ευρωζώνης.
Αναφερθήκατε, κ. Ανδρουλάκη, στις καταθέσεις. Εκτός αν δεν βλέπουμε τα ίδια στοιχεία, και πράγματι εδώ θα ζητήσω να τα προμηθευτώ για να τα καταθέσω στη δευτερολογία, η άνοδος των καταθέσεων των νοικοκυριών τα τελευταία έξι χρόνια είναι 38 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Άρα, δεν μπορεί να λέμε ότι «τρώμε από τα έτοιμα». Προσέξτε, σίγουρα υπάρχουν νοικοκυριά που «τρώνε από τα έτοιμα». Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Αλλά πρέπει να δούμε τη συνολική πορεία της οικονομίας.
Όταν, λοιπόν, η αύξηση των καταθέσεων είναι 38 δισεκατομμύρια και εσείς έρχεστε εδώ και λέτε ότι μειώνονται οι καταθέσεις, ένας από τους δύο δεν έχει πρόσβαση στα σωστά στοιχεία ή δεν λέει την αλήθεια. Γι’ αυτό και επιμένω ότι πρέπει να σταματήσει, κ. Ανδρουλάκη, αυτή η καταστροφολογία. Δεν είναι το βιοτικό επίπεδο της Ελλάδος αυτό το οποίο περιγράφετε.
Αν, μάλιστα, πάρουμε υπ’ όψιν την κατά κεφαλή κατανάλωση, που από πολλούς οικονομολόγους θεωρείται και ο πιο ακριβής δείκτης της πραγματικής οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας, η Ελλάδα είναι έβδομη μάλιστα από το τέλος, δεν είναι δεύτερη. Δεν είναι κανένας λόγος να πανηγυρίζουμε αυτός, αλλά σίγουρα η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική όσο επιμένετε εσείς να την παρουσιάζετε -καταθέτω και τον σχετικό πίνακα στα πρακτικά.
Τι θέλω, λοιπόν, να πω; Ότι οι δυσκολίες που τώρα αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά -και είμαι ο πρώτος, δεν θα σταματήσω να το λέω, που τις αναγνωρίζω και που προτεραιοποιώ την αντιμετώπιση της ακρίβειας σε όλες τις πολιτικές μας- δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, είναι ευρωπαϊκό.
Δεύτερον, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο μία χώρα που χρεοκόπησε με κράτη που δεν έζησαν κάτι ανάλογο.
Και τρίτον, ο επίμονος πληθωρισμός και σίγουρα η συζήτηση… Μου έκανε εντύπωση, αναφερθήκατε στη στήριξη που απολαμβάνει η κυβέρνηση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Συγγνώμη, κ. Ανδρουλάκη, εγώ δεν έχω δει ένα δελτίο ειδήσεων το οποίο να μην αναφέρεται στο πρόβλημα της ακρίβειας, συχνά με στοιχεία τα οποία είναι αποσπασματικά και ενίοτε πλήρως παραπλανητικά.
Εγώ δεν είμαι αυτός ο οποίος θα υποδείξει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης -προφανώς, από τη στιγμή που η ακρίβεια είναι το πρώτο πρόβλημα των πολιτών, καλά κάνουν και καλύπτουν το θέμα της ακρίβειας-, όμως, καλό είναι να το κάνουμε με στοιχεία τα οποία θα είναι ακριβή και πραγματικά συγκρίσιμα και όχι αποσπασματικά.
Πρέπει να σας πω με την ευκαιρία αυτή ότι η κυβέρνηση, στα πλαίσια των δράσεων που δρομολογεί για την καλύτερη ενημέρωση των πολιτών, δεν κάνατε αναφορά σε αυτό, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι ένα ισχυρό, υγιές καταναλωτικό κίνημα -το έχετε πει και άλλες φορές-, είναι πραγματικά απαραίτητο για τη χώρα μας. Θέλουμε ενημερωμένους πολίτες.
Η εφαρμογή, λοιπόν, του «e-Καταναλωτή», στην οποία άμα μπείτε τώρα, θα δείτε τιμές, παραδείγματος χάρη για το μοσχάρι, γιατί αναφερθήκατε στο μοσχάρι, πολύ διαφορετικές από τις τιμές που μερικές φορές μπορεί να παρουσιάζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Και μιας και αναφερθήκατε στο μοσχάρι, το ξέρετε, φαντάζομαι, ότι η Ελλάδα με το ζόρι καλύπτει το 20% των αναγκών της σε μοσχαρίσιο κρέας, άρα το 80% είναι εισαγόμενο. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία παγκόσμια έξαρση στις τιμές του μοσχαριού. Είναι μία πραγματικότητα. Δεν θα την χρεωθεί η κυβέρνηση, κ. Ανδρουλάκη, όταν αυτές είναι οι τιμές οι οποίες καθορίζονται παγκόσμια.
Ας πούμε πέντε αλήθειες, επιτέλους, στον ελληνικό λαό. Να μας ασκήσετε κριτική για κάποια στα οποία μπορούμε πραγματικά να παρέμβουμε, να το κάνετε, αλλά όχι για ζητήματα τα οποία σίγουρα δεν μπορούν να επηρεαστούν από αυτή την κυβέρνηση.
Έρχομαι, λοιπόν, τώρα σε αυτά τα οποία κάνουμε για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Κύριε Ανδρουλάκη, πήγα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και μίλησα ανοιχτά ότι η πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να στηρίξει το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών. Και κάναμε μία επιλογή: προσδιορίσαμε το ύψος του δημοσιονομικού χώρου.
Καλό είναι εδώ να μπορούμε να συμφωνούμε ποιο είναι το επίπεδο των πόρων που η ελληνική οικονομία μπορεί να διαθέσει. Σύμφωνα, λοιπόν, με όλα τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και του Υπουργείου Οικονομικών, για να μπορούμε να είμαστε συνεπείς με τους ευρωπαϊκούς μας στόχους, να μην τεθεί ξανά η ελληνική οικονομία σε καθεστώς επιτήρησης και να μπορούμε να πετυχαίνουμε διαρκείς αναβαθμίσεις, οι οποίες μειώνουν το κόστος δανεισμού και αυξάνουν την αξιοπιστία της χώρας, το ποσό το οποίο είχαμε να διαθέσουμε για τους πολίτες ήταν 1,76 δισεκατομμύρια ευρώ. Όχι 1,77, όχι 1,78, όχι 2, όχι 3, όχι 4, αυτό είναι το ποσό το οποίο έχουμε στη διάθεσή μας.
Από εκεί και πέρα, μπορεί κανείς να κάνει διαφορετικές επιλογές για το πώς θα κατανείμει αυτό το ποσό. Εσείς, παραδείγματος χάρη, θα μπορούσατε ενδεχομένως να ισχυριστείτε ότι το ποσό αυτό πρέπει να κατανεμηθεί αποκλειστικά σε μείωση του ΦΠΑ. Θα ήταν μία πολιτική επιλογή. Αλλά δεν μπορεί ταυτόχρονα να υπερψηφίζετε τα μέτρα της κυβέρνησης και να ζητάτε και πρόσθετα μέτρα τα οποία δεν μπορείτε να τα χρηματοδοτήσετε. Αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Άρα, να συμφωνήσουμε καταρχάς -και χαίρομαι γιατί αυτή η συζήτησή μας δίνει και τη δυνατότητα να κάνουμε και έναν διάλογο-, να συμφωνήσουμε ότι το ποσό είναι αυτό; Διαφωνείτε; Το ποσό είναι αυτό.
Εμείς, λοιπόν, πώς επιλέξαμε να κατανείμουμε το ποσό αυτό; Κάνοντας τη μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση στήριξης νέων και της μεσαίας τάξης στην ιστορία. Είπαμε: ό,τι λεφτά έχουμε, θα τα ρίξουμε εκεί και θα το κάνουμε στοχευμένα.
Να τα ξαναπούμε, λοιπόν, να τα ακούσετε κι εσείς, να τα ακούσει και ο ελληνικός λαός: κανείς νέος έως 25 ετών με εισόδημα έως 20.000 ευρώ δεν θα πληρώνει φόρο εισοδήματος. Οι νέοι από 25 έως 30 θα πληρώνουν φόρο εισοδήματος 9%. Οι συντελεστές μειώνονται κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες και πολύ περισσότερο για τις οικογένειες με παιδιά.
Αυτά είναι τα μέτρα, τα οποία ψηφίστηκαν από το ελληνικό κοινοβούλιο την προηγούμενη εβδομάδα. Αν δεν κάνω λάθος ψηφίσατε «παρών», επί της αρχής -έτσι δεν είναι;- αλλά ψηφίσατε τα τρία τέταρτα των μέτρων, όταν έχω τον κατάλογο της κατά άρθρο ψηφοφορίας. Άρα, σας άρεσαν τα μέτρα αυτά, τα πιο πολλά τα στηρίξατε και νομίζω ότι καλά κάνατε, διότι είναι μέτρα τα οποία είναι κοινωνικά δίκαια, ναι.
Γιατί σήμερα ένας εργαζόμενος με δύο παιδιά και ετήσιο μισθό 30.000 ευρώ, θα κερδίσει 1.220 ευρώ ετησίως. Μία πολύτεκνη οικογένεια, γιατί για τη Νέα Δημοκρατία η στήριξη της οικογένειας, ειδικά της πολύτεκνης οικογένειας, αποτελεί αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα, αν εργάζονται και οι δύο γονείς θα ωφεληθεί με τρεις, ενδεχομένως και τέσσερις μισθούς ετησίως.
Αν θεωρείτε ότι αυτή η ενίσχυση είναι μικρή, να το πείτε ευθέως. Αλλά θα πρέπει να πείτε -και θα το ξαναπώ- από πού θα βρείτε τους πρόσθετους πόρους. Διότι εδώ τα νούμερα είναι πάρα πολύ «ξεροκέφαλα». Και έχοντας συμμετάσχει σε πολλές διαπραγματεύσεις με το οικονομικό επιτελείο και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία πια έχει πολύ αυστηρούς κανόνες για τις οροφές δαπανών, νομίζω ότι εδώ δεν μπορούμε να είμαστε πρόχειροι σε αυτά τα οποία λέμε.
Αυξήσεις σε 150.000 ενστόλους. Αναφέρθηκα ήδη σε αυτό. Πολύ σημαντικές. Και βέβαια, να μην ξεχνάμε, γιατί πράγματι αναφέρθηκα με ειλικρίνεια στο πρόβλημα των ενοικίων, είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουμε σήμερα. Είναι η άλλη όψη, αν θέλετε, μιας οικονομίας η οποία πηγαίνει καλά. Αυξήθηκαν οι τιμές των ακινήτων και προφανώς αυξήθηκαν και τα ενοίκια.
Και ναι, αυτό το οποίο είπα, το επαναλαμβάνω: αυτό το οποίο είναι καλό για τον ιδιοκτήτη, είναι κακό για τον ενοικιαστή. Δεν νομίζω ότι μπορεί να διαφωνήσει κανείς με αυτή την αυτονόητη πραγματικότητα. Όμως, υπάρχει ζήτημα σήμερα με τα ενοίκια στην πατρίδα μας. Τι ερχόμαστε, λοιπόν, και λέμε; Θα επιστρέψουμε ένα ολόκληρο ενοίκιο στις 30 Νοεμβρίου.
Και θα μου πείτε: μα δηλώνουν όλοι τα πραγματικά ενοίκια; Όχι. Αλλά τώρα έχουν ένα παραπάνω κίνητρο να το κάνουν. Έχω πει εδώ και έχω δεσμευτεί ότι αν δούμε μεγαλύτερη συμμόρφωση στις δηλώσεις ενοικίων, είμαι διατεθειμένος του χρόνου να μειώσω και άλλο τον φόρο στα ενοίκια.
Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα μέτρα για την περιφέρεια, γιατί μας ενδιαφέρει πολύ η περιφερειακή σύγκλιση: καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ εντός δύο ετών σε παραπάνω από 12.000 χωριά. 1,4 εκατομμύρια χαμηλοσυνταξιούχοι, ανασφάλιστοι υπερήλικες θα πάρουν όχι ένα έκτακτο, ένα τακτικό βοήθημα 250 ευρώ. Μακάρι να μπορούσε να είναι παραπάνω, δεν μπορεί να είναι παραπάνω. Αυτό αντέχει η ελληνική οικονομία σήμερα και αυτό θα δώσουμε.
Και βέβαια, αντιμετωπίζουμε, επιτέλους, και το ζήτημα της προσωπικής διαφοράς. Εντός μιας διετίας η προσωπική διαφορά καταργείται, ώστε όλοι οι συνταξιούχοι να δουν μία αύξηση.
Δυο κουβέντες μόνο -γιατί θέλω και εγώ να περιοριστώ, να μην υποστώ, κ. Πρόεδρε και κ. Γραμματέα, τις συνέπειες του «κόφτη»- για τη λειτουργία της αγοράς.
Αναφερθήκατε υποτιμητικά στα 2.180 προϊόντα. Ξέρετε, είναι πάρα πολύ εύκολο να βρει κανείς πέντε προϊόντα τα οποία πραγματικά μπορεί να είναι ασήμαντα για το νοικοκυριό. Αδικείτε την προσπάθεια αυτή. Και νομίζω ότι αδικείτε και το Υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο μετά από μεγάλη πίεση και διαπραγμάτευση κατάφερε και πέτυχε για πολλούς κωδικούς να δούμε μεσοσταθμικά μειωμένες τιμές της τάξης του 8%.
Μιλούσαμε εδώ και πολύ καιρό για την ανάγκη καλύτερης εποπτείας της αγοράς. Ήρθε, λοιπόν, αυτή η κυβέρνηση και θέσπισε μία ενιαία Αρχή Εποπτείας της Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή, η οποία μάλιστα ψηφίζεται και θα τεθεί σε λειτουργία πολύ σύντομα, και με διαδικασίες επιλογής της ηγεσίας της που πραγματικά πρέπει να είναι αδιάβλητες -και με κάποιου είδους διακομματική συνεννόηση αν αυτό είναι εφικτό.
Είναι σημαντικές προσπάθειες αυτές οι οποίες γίνονται για τον έλεγχο της αγοράς και θα ήταν καλό αν μπορούσαν να είχαν και κάποιου είδους διακομματική στήριξη.
Για το ιδιωτικό χρέος μία κουβέντα μόνο, γιατί και εκεί πάλι, κ. Ανδρουλάκη, να βλέπουμε τα πραγματικά νούμερα. Είπατε ότι αυξήθηκε. Όχι, έχει μειωθεί το ιδιωτικό χρέος κατά 15 μονάδες σε ποσοστό του ΑΕΠ. Τα ληξιπρόθεσμα χρέη έχουν υποχωρήσει κατά 12 μονάδες. Τα «κόκκινα» δάνεια έχουν υποχωρήσει από τα 92 δισ. στα 74.
Είπατε ότι ο εξωδικαστικός μηχανισμός απέδωσε ελάχιστα. Και όμως, βλέπω τα στοιχεία, παραπάνω από 46.000 πολίτες έχουν ενταχθεί στον εξωδικαστικό, με ρυθμίσεις οι οποίες πλησιάζουν τα 15 δισεκατομμύρια ευρώ.
Είναι ένας μηχανισμός ο οποίος δουλεύει, είναι δίκαιος, διότι, όπως ξέρετε κ. Ανδρουλάκη, το μεγάλο πρόβλημα με κάθε ρύθμιση χρεών είναι ο ηθικός κίνδυνος. Αν δίνεται η εντύπωση ότι «πάντα θα έρθει το κράτος και με κάποιο τρόπο θα ρυθμίζει χρέη», τότε, όπως καταλαβαίνετε, κανείς δεν θα πληρώνει τίποτα.
Επειδή αυτό δεν ανήκει στη δική μας λογική -βεβαίως να μιλάμε για τους συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν προβλήματα, και ο εξωδικαστικός τους δίνει τη δυνατότητα να μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν- ας μιλήσουμε κάποια στιγμή, όμως, και για τους συνεπείς, οι οποίοι αυτή τη στιγμή ιδρώνουν, κοπιάζουν και είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Δεν μπορεί μονίμως να δίνουμε την εντύπωση ότι το μέλημά μας, το αποκλειστικό μας μέλημα είναι ο ασυνεπής.
Έχουμε, λοιπόν, έναν εξωδικαστικό μηχανισμό ο οποίος αναγνωρίζεται ότι είναι καλός, μπορεί ενδεχομένως να βελτιωθεί περισσότερο, αν έχετε συγκεκριμένες προτάσεις είμαι εδώ να τις ακούσω.
Κλείνω με μία γενική παρατήρηση: από το 2019 υπάρχει αυτή η συζήτηση για την εικόνα της Ελλάδος. Πάντα άκουγα από την αντιπολίτευση, κυρίως από το ΣΥΡΙΖΑ τότε, κ. Γιαννούλη, την εικόνα μιας χώρας η οποία περίπου ήταν κατεστραμμένη: «όλα είναι “μαύρα”, όλα είναι διαλυμένα, η χώρα πηγαίνει σε τελείως λάθος κατεύθυνση». Αυτή η καταστροφολογία τιμωρήθηκε τελικά από τους πολίτες. Δεν επιβραβεύτηκαν αυτοί που παρουσιάζουν την εικόνα μιας χώρας η οποία οδεύει προς την απόλυτη καταστροφή.
Δεν είμαι εδώ για να ισχυριστώ ότι όλα πάνε καλά. Είμαι εδώ για να πω ότι το πρόβλημα της ακρίβειας, και θα κλείσω με αυτό, είναι το πρώτο πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Αλλά θα το κάνουμε στα πλαίσια των δημοσιονομικών μας δυνατοτήτων, με δικαιοσύνη και με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα.
Σας ευχαριστώ.
.webp)
