«Τα σύνορα δεν μπορούν να παραβιάζονται, η τρομοκρατική δράση δεν μπορεί να μένει χωρίς απάντηση»

 

Από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της Πρωθυπουργού της Εσθονίας, Kaja Kallas μετά τη συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου:

• Με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και σύσσωμο τον πολιτισμένο κόσμο, οι κυβερνήσεις μας καταδικάζουν την αιματηρή τρομοκρατική επίθεση κατά του Ισραήλ και μαζί φυσικά τις φρικτές σκηνές που είδαμε, τις δολοφονίες, τις απαγωγές πολιτών. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της αυτοπροστασίας στους αμυνόμενους, επιδιώκοντας ασφαλώς την αποκατάσταση της ειρήνης, όσο το δυνατόν συντομότερα. Η θέση μας, συνεπώς, είναι κατηγορηματική: τα σύνορα δεν μπορούν να παραβιάζονται, η τρομοκρατική δράση δεν μπορεί να μένει χωρίς απάντηση, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις οι ίσες αποστάσεις ευνοούν αντικειμενικά την επιθετικότητα και τον αυταρχισμό, ενώ ο 21ος αιώνας δεν χωρά ούτε άλλες εστίες βίας, ούτε προσχήματα θρησκευτικών ή εθνοτικών διαφορών.
• Όσον αφορά τώρα στη ρωσική εισβολή, Αθήνα και Ταλίν, Ταλίν και Αθήνα μένουμε σταθερά δίπλα στην αμυνόμενη Ουκρανία, στο πλαίσιο της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, κάτι το οποίο αποτυπώνεται και στην κοινή δήλωση που συνυπογράψαμε όταν μας επισκέφθηκε εδώ, στην Αθήνα, στα τέλη Αυγούστου ο Πρόεδρος Zelenskyy.
• Ενημέρωσα, βέβαια, και την Εσθονή ομόλογό μου για τις εξελίξεις στην πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, σε συνέχεια της συνάντησης που είχα με τον Πρόεδρο Erdoğan, για τον πολιτικό διάλογο, για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, για τη θετική ατζέντα στην οποία προσβλέπω. Αλλά και για την ευθύνη την οποία έχει η Τουρκία, η οποία τυπικά, ως υποψήφια χώρα προς ένταξη στην Ευρώπη, δεσμεύεται από τις αρχές της καλής γειτονίας.
• Ενώ, σε ό,τι αφορά την επικείμενη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, συζητήσαμε και θα συζητήσουμε και πιο αναλυτικά στη συνέχεια το υπό διαμόρφωση Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-2027, το οποίο πρέπει να αναθεωρηθεί, ιδανικά ως το τέλος του χρόνου. Θέμα για το οποίο συμμεριζόμαστε τη θέση ότι η Ευρώπη πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα στη δημοσιονομική ευθύνη αλλά και στην ανάγκη για εθνική ευελιξία, ώστε οι χώρες να συγκλίνουν, διατηρώντας όμως και τη συνοχή των κοινωνιών τους.
• Τέλος, μας απασχόλησε και το μεταναστευτικό, ως μία κοινή πρόκληση αλλά και ως μία, δυστυχώς, ιδιαίτερη απειλή στη σκιά μάλιστα της νέας κρίσης στη Μέση Ανατολή, στην οποία αναφέρθηκα και στην αρχή. Έχω πολλές φορές την ευκαιρία να ενημερώσω τους ομολόγους μου για τον ρόλο της Ελλάδος ως μίας χώρας πρώτης γραμμής, η οποία φιλοξενεί μετανάστες, από εμπόλεμες περιοχές, και μία χώρα που δεν αποκλείεται να κληθεί να δεχθεί νέες πιέσεις στα σύνορά της.