Δεν θα πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία

 

Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συζήτηση του με τον δημοσιογράφο Fareed Zakaria στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ:

Νομίζω ότι η κύρια διαχωριστική γραμμή σήμερα δεν βρίσκεται τόσο μεταξύ της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, αλλά μεταξύ εκείνων που πιστεύουν στον πολιτικό ρεαλισμό και την καλή λειτουργία των δημοκρατιών μας και εκείνων που υπόσχονται «τον ουρανό με τ’ άστρα», ενώ ταυτόχρονα υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς… Στις επερχόμενες εκλογές, οι Έλληνες θα συγκρίνουν μεταξύ των τεσσάρων ετών της προηγούμενης κυβέρνησης, η οποία – κατά τη γνώμη μου – ήταν μια λαϊκιστική κυβέρνηση που δεν έκανε πολύ καλό στη χώρα, και των τεσσάρων ετών της δικής μας κυβέρνησης. Επομένως, αν κερδίσουμε- όπως πιστεύω ότι θα συμβεί – (το αποτέλεσμα) θα είναι μια ψήφος εμπιστοσύνης.

Η υπερβολική μας εξάρτηση από τη Ρωσία μας προκάλεσε τεράστια προβλήματα και θεωρώ ότι και σε αυτή την περίπτωση αργήσαμε να αντιδράσουμε. Ήμουν ο πρώτος που τάχθηκε υπέρ ενός πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου. Ξεκίνησα τον Μάρτιο και τελικά έπεισα το Συμβούλιο και την Επιτροπή να το υιοθετήσουν τον Δεκέμβριο. Από τότε, προφανώς όχι μόνο γι’ αυτόν τον λόγο -θέλω να είμαι ειλικρινής- η τιμή του φυσικού αερίου έχει καταρρεύσει.

Δεν θα πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία, αν και έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών εντάσεων τα τελευταία τρία χρόνια. ... Αλλά κοιτάξτε, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να καθίσουμε στο τραπέζι με την Τουρκία ως λογικοί ενήλικες και να επιλύσουμε την κύρια διαφορά μας, που είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Είναι ένα περίπλοκο ζήτημα λόγω της γεωγραφίας του Αιγαίου, αλλά έχουμε καταφέρει να επιλύσουμε παρόμοια προβλήματα με τους γείτονές μας. Το κάναμε με την Ιταλία, το κάναμε με την Αίγυπτο, και με την Αλβανία εξετάζουμε το ενδεχόμενο να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο και να αφήσουμε το Δικαστήριο να αποφασίσει για λογαριασμό μας από τη στιγμή που θα συμφωνήσουμε στο πλαίσιο των κανόνων. … Και αυτό που με απασχολεί περισσότερο -γιατί υπάρχει πολύς θόρυβος στην Τουρκία για την Ελλάδα που ενισχύει τις ένοπλες δυνάμεις της. Και ρωτώ, πιστεύει κανείς λογικά ότι τα ελληνικά νησιά αποτελούν απειλή για την τουρκική ενδοχώρα; Ή είναι πιο ρεαλιστικό να πιστεύει κανείς ότι η τουρκική ενδοχώρα αποτελεί απειλή για τα ελληνικά νησιά; Ιδιαίτερα έχοντας κατά νου την ιστορία της Κύπρου -το 1974 είχαμε μια εισβολή και περισσότερο από το ένα τρίτο του νησιού είναι ακόμα υπό κατοχή. Πιστεύω λοιπόν ότι μετά τις εκλογές -είναι ενδιαφέρον ότι θα γίνουν περίπου την ίδια εποχή και στις δύο χώρες και δεν ξέρω ποια κυβέρνηση θα προκύψει από την Τουρκία, αλλά σίγουρα νομίζω ότι υπάρχουν τρόποι να μειωθεί η ένταση, να εργαστούμε σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος, να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Αλλά ακόμη και αν συμφωνούμε ότι διαφωνούμε, μπορούμε να το κάνουμε με πολιτισμένο τρόπο. Δεν χρειάζεται να απειλούμε ο ένας τον άλλον ή να εμπλεκόμαστε σε υπερπτήσεις ή σε άλλες πολύ προκλητικές δραστηριότητες, αυξάνοντας τον κίνδυνο ατυχήματος.