Το σχέδιό της κυβέρνησης για τον κρίσιμο χειμώνα που έρχεται, και για τη δεύτερη κυβερνητική θητεία

 

Από την εισαγωγική τοποθέτηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου:

… στο το ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει έρθει η ώρα πια να υλοποιηθούν όσα είχα εισηγηθεί στους ομολόγους μου προ επτά ακριβώς μηνών: Πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου, αποσύνδεση των τιμών του φυσικού αερίου με αυτές του ρεύματος, με άλλα λόγια, επιτέλους, μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση.

Λυπάμαι, αλλά είχα προειδοποιήσει από τους πρώτους για την κρίση την οποία αντιμετωπίζουμε τώρα. Τότε, μάλιστα, είχα μιλήσει προκαλώντας και κάποιες αντιδράσεις στις Βρυξέλλες, για το δυσκίνητο «υπερωκεάνιο» της Ευρώπης που συνήθως αργεί να αλλάξει ρότα.

Τώρα, μετά τις χθεσινές δηλώσεις της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και την ενεργοποίηση της Τσεχικής Προεδρίας, θα πω «κάλιο αργά, παρά ποτέ». Θα επιμείνω, πάντως, ότι κάθε μέρα που περνά χωρίς ενιαία αντίδραση στην κρίση της ενέργειας, θα μεγαλώνει τα προβλήματα για όλους τους Ευρωπαίους.

Σε εθνικό επίπεδο τώρα, νομίζω ότι η Κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι και ξέρει και μπορεί να υψώνει αναχώματα στις αυξήσεις. Το είπε και το έκανε και το κάνει στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Το λέει και θα συνεχίσει να το κάνει όπου και όπως χρειάζεται.

Προσοχή όμως, οι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αν η πολιτεία σήμερα είναι σε θέση να στηρίζει με πάνω από 2 δισεκατομμύρια το μήνα τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, το οφείλει και στη συνετή πολιτική η οποία αύξησε τον δημόσιο πλούτο, ώστε αυτός να μπορεί να επιστρέφεται στους πολίτες.

Συνεπώς, τα μέτρα μας θα είναι πάντα μετρημένα και χωρίς οι πρόσκαιρες ανάγκες να ναρκοθετούν τις εθνικές αναγκαιότητες. Το λέω, γιατί ακούω ή διαβάζω -πάντα συμβαίνει αυτό ξέρετε πριν από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης- για ένα «τσουνάμι» επικείμενων παροχών, τα οποία συχνά δημιουργούν και ψεύτικες προσδοκίες.

Σε ένα περιβάλλον αυξημένων επιτοκίων, ο δημόσιος διάλογος είναι καλό να βασίζεται στον ρεαλισμό και ο αληθινός πληθωρισμός δεν χτυπιέται με πλαστές πληθωριστικές υποσχέσεις. Και αν, μέχρι στιγμής, πετυχαίνουμε να στηρίζουμε αποτελεσματικά την κοινωνία, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, είναι γιατί ακριβώς εξαντλούμε τα δημοσιονομικά περιθώρια, χωρίς όμως να τα καταργούμε.

Υπομονή, λοιπόν, μέχρι τη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, γιατί εκεί θα μπορέσω να παρουσιάσω το σχέδιό μας και για τον κρίσιμο χειμώνα που έρχεται, αλλά και για τη δεύτερη κυβερνητική μας θητεία και για την Ελλάδα του 2030.