Από τις ΗΠΑ στα συσσίτια της Ομόνοιας

Οι δεκάδες άνθρωποι που καθημερινά τρώνε στα συσσίτια της Caritas, στα πέριξ της Ομονοίας, δεν μαντεύουν την ταυτότητα του συνεσταλμένου εφήβου που τους γεμίζει το πιάτο με φαγητό. Ο 16χρονος Σπύρος Ξανθός που σερβίρει, πλένει πιάτα και σκουπίζει τα τραπέζια στη φιλανθρωπική δομή, πριν από δύο εβδομάδες μοίραζε τον χρόνο του μεταξύ των μαθημάτων του στο Field School στην Ουάσιγκτον DC και της καθημερινής προπόνησης στην ομάδα ποδοσφαίρου Bethesda Blue U17, όπου συμμετέχει χάρη στις καλές του αθλητικές επιδόσεις. «Το φετινό μας σχολικό πρόγραμμα περιλαμβάνει δύο εβδομάδες εθελοντικής εργασίας», εξηγεί ο 16χρονος Ελληνοαμερικανός στην «Κ», «πέρυσι είχαμε όλοι εργαστεί σε ένα γηροκομείο, φέτος, όμως, οφείλουμε να αποφασίσουμε μόνοι μας πού και πώς θα αφιερώσουμε τον χρόνο μας». Η επιλογή του κάθε εφήβου αντανακλά την προσωπικότητά του. «Εχω συμμαθητές που πήγαν εθελοντές στη Βραζιλία, τη Χιλή, την Ελβετία και την Αυστραλία, άλλους που εργάζονται τοπικά, π.χ. στις δράσεις του οργανισμού Martha’s table, όπως και ορισμένους που απασχολούνται εικονικά στα γραφεία των γονιών τους». Το επιφανές ιδιωτικό σχολείο, όπου συνολικά φοιτούν 400 μαθητές σε τάξεις των 10-12 ατόμων, καλλιεργεί την κριτική σκέψη και την σε βάθος έρευνα.

«Τα μέσα στις ΗΠΑ δεν καλύπτουν επαρκώς την προσφυγική κρίση», επισημαίνει ο Σπύρος, που στο γυμνάσιο υπήρξε συμμαθητής της Sasha Obama, «εγώ αντιλήφθηκα το μέγεθος της κρίσης το καλοκαίρι του 2015, όταν επιστρέφαμε από την Κρήτη στο λιμάνι του Πειραιά». Η εικόνα των χιλιάδων προσφύγων που είχαν μαζικά και πρόχειρα εγκατασταθεί στο λιμάνι χαράχθηκε ανεξίτηλα στη μνήμη του νεαρού. Ο 16χρονος Σπύρος μετέβη, λοιπόν, στην Αθήνα μαζί με τον πατέρα του, Γιάννη Ξανθό, που υποστήριξε το εγχείρημα αναλαμβάνοντας και το κόστος.

Εργαζόμενος σε υποβαθμισμένα σημεία του κέντρου είχε την ευκαιρία να διερευνήσει πολλά. «Εξεπλάγην θετικά από την οργάνωση στην Caritas». Στο φιλανθρωπικό σωματείο της Καθολικής Εκκλησίας, όπου κάθε πρωί στις εννιά τον συνοδεύει ο πατέρας του, ο Σπύρος γνωρίστηκε με άλλους εθελοντές με καταγωγή από τις ΗΠΑ, «μια διακεκριμένη πολίστρια και έναν πάλαι ποτέ σταρ του mtv», συνεργάστηκε με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, «δεν εξάσκησα μόνον τα ελληνικά μου, αλλά μίλησα ακόμα και ισπανικά». Παρατηρώντας με σεβασμό τους επωφελούμενους έμαθε πολλά. «Στις ΗΠΑ πολύς κόσμος συνδέει τους μουσουλμάνους με την τρομοκρατία», λέει με ειλικρίνεια, «εδώ εξυπηρετώ πολυάριθμες οικογένειες μουσουλμάνων, εξαιρετικά δεμένες και φιλήσυχες». Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, έχει αποκτήσει πλέον μια ρεαλιστικότερη εικόνα για το περιεχόμενο της λέξης «πόλεμος». «Συνάντησα άρρωστα παιδιά και ανθρώπους με κομμένα δάκτυλα», περιγράφει, «αντιλαμβάνομαι πλέον το εύρος των συνεπειών μιας πολεμικής σύρραξης».

Μεγάλο μέρος, βέβαια, των επωφελουμένων είναι και Ελληνες. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την κουβέντα μου με μια ηλικιωμένη, που φαίνεται ότι ο γιος της την έχει εγκαταλείψει και βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη». Την ελληνική οικονομική κρίση θεωρεί ότι τα μέσα στις ΗΠΑ την υπερκαλύπτουν και «κάποιες φορές υπερβάλλουν». Ο νεαρός Ελληνοαμερικανός, πάντως, δεν τρέφει αυταπάτες, «ξέρω ότι η εικόνα που βλέπουμε στα τουριστικά μέρη δεν είναι αντιπροσωπευτική», διευκρινίζει. «Ερχόμαστε πάνω από δύο φορές τον χρόνο Ελλάδα», σημειώνει ο πατέρας, Γιάννης Ξανθός, ενεργό μέλος της Ομογένειας, που ζει εδώ και 27 χρόνια στις ΗΠΑ και δραστηριοποιείται στο real estate και τις κατασκευές.

Ο Σπύρος ή Spero, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του, αποτελεί κατά κανόνα τον... μοναδικό Ελληνα της τάξης. «Αυτό σημαίνει ότι μου πέφτει ο κλήρος να εξηγώ και να υπερασπίζομαι», λέει με νόημα. Οι ερωτήσεις που δέχεται κατά καιρούς είναι πάσης φύσεως. «Θέλουν να μάθουν ποιες είναι οι ομορφότερες παραλίες και... αν πράγματι καταρρέουν κτίρια στην Αθήνα».

ΙΩΑΝΝΑ ΦΩΤΙΑΔΗ
Έντυπη Καθημερινή