Εκλογές για να προλάβουμε την Ελλάδα ζωντανή!

Του Γιώργου Κοντογιάννη

Πολλοί λένε ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα οικονομικά της χώρας σε ό,τι αφορά τις σχέσεις μας με τους δανειστές, θυμίζει το περυσινό καλοκαίρι και εκφράζουν την ανησυχία τους για όσα επικίνδυνα για τη χώρα βλέπουν να έρχονται.

Δυστυχώς δεν έχουν δίκιο.

Το περυσινό καλοκαίρι διαμορφώθηκε μια άσχημη κατάσταση για τη χώρα λόγω των λανθασμένων χειρισμών μιας νεοεκλεγείσας κυβέρνησης που σε ένα βαθμό ήταν δύσκολο να προσαρμοστεί στη σκληρή και ρεαλιστική πραγματικότητα και να ξεφύγει από τον ουτοπικό κόσμο που κατοικούσε μέσα στα σύννεφα της αριστερόστροφης ιδεοληψίας της.

Δικαιολογημένα το περυσινό καλοκαίρι οι εταίροι μας έβαλαν κάτω το… παιδί επί 17 ώρες και προσπάθησαν να του δείξουν ποιο είναι το συμφέρον για τη χώρα του σε έναν κόσμο πραγματικό και όχι στον κόσμο της αριστερής εικονικής πραγματικότητας.

Ένα χρόνο μετά, όταν ο μαθητής έχει αποδειχθεί ανεπίδεκτος μαθήσεως, πιστεύει κανείς ότι οι εταίροι και δανειστές μας θα έχουν όρεξη για να ξαναζήσουν τα ίδια;

Εφέτος όμως υπάρχει κι ένας ακόμη παράγων που δεν τους επιτρέπει να ασχοληθούν με το «κακό παιδί» της ΕΕ. Και ο παράγων αυτός λέγεται δημοψήφισμα στη Βρετανία για ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι αντιληπτό ότι τα μεγέθη είναι συντριπτικά αρνητικά σε βάρος της Ελλάδος αν συγκρίνει κανείς το Grexit με το Brexit.

Και το σκηνικό γίνεται ακόμη χειρότερο για τη χώρα μας αν αναλογισθεί κανείς ότι –ανεξαρτήτως αν είναι έτσι ή όχι στην πραγματικότητα- το σύνολο σχεδόν του Τύπου σε ολόκληρο τον κόσμο θεωρεί ελληνικές υπηρεσίες υπεύθυνες για την υποκλοπή των συνομιλιών Τόμσεν – Βελκουλέσκου. Και οι πιο φανατικοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ είναι εύκολο να κατανοήσουν ότι αυτό εκθέτει τη χώρα και την κατατάσσει ανάμεσα σε εκείνα τα καθεστώτα που δεν σέβονται τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των πολιτών, ένα εκ των οποίων είναι και η ελευθερία και ασφάλεια των επικοινωνιών.

Είναι σαφές λοιπόν ότι ο κ. Τσίπρας με τους ερασιτεχνισμούς και τα παιχνίδια του, βάζει και πάλι την Ελλάδα με την πλάτη στον τοίχο ενώ το μόνο που πετυχαίνει με την ατολμία του να πάρει αποφάσεις και να κλείσει την αξιολόγηση είναι να αυξάνει τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας. Υποχρεώσεις όμως που δεν θα πληρώσει η κομματική του πελατεία, αλλά το σύνολο του ελληνικού λαού και, κυρίως τα συνήθη υποζύγια, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες.

Λίγο μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη όλοι επισημαίναμε, σχολιάζοντας την θέση του νεοκλεγέντος Προέδρου της ΝΔ, που δεν ζητούσε εκλογές, ότι σωστά πράττει, αλλά του επισημαίναμε ότι πρέπει να είναι έτοιμος γιατί σύντομα οι εκλογές θα προβάλλουν ως εθνική ανάγκη. Ποτέ δεν περιμέναμε, ούτε εμείς που το γράφαμε, ότι θα δικαιωνόμασταν τόσο σύντομα. Ο πανικός στον οποίο έχει περιέλθει ο Αλέξης Τσίπρας αντιλαμβανόμενος ότι πλέον δεν παίζει μόνος στο γήπεδο, είναι τέτοιος που τον ωθεί από το ένα λάθος στο άλλο. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι σε κάθε λάθος του η κρίση βαθαίνει και οι προοπτικές ανάκαμψης και εξόδου από τα μνημόνια απομακρύνονται.

Η κατάσταση έτσι όπως διαμορφώνεται, λοιπόν, είναι πολύ σοβαρότερη από ό,τι το περυσινό καλοκαίρι. Τρίτη ευκαιρία στο ίδιο πρόσωπο δεν πρόκειται να δώσει κανείς στην ΕΕ. Ούτε καν η πιο κολλητή φίλη του κ. Τσίπρα, η κυρία Μέρκελ (τι ειρωνεία;).

Ο κ. Μητσοτάκης βλέπει τι έρχεται, αντιλαμβάνεται τους κινδύνους και γι’ αυτό πιστεύει ότι το κόστος των εκλογών είναι μικρότερο από την παραμονή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην εξουσία.

Εκείνο που πρέπει να κάνει, είναι να δημιουργήσει όσο πιο ισχυρές συμμαχίες μπορεί τόσο στην πολιτική όσο και στην κοινωνία για να μπορέσει να κυβερνήσει με τη μεγαλύτερη δυνατή ανοχή.

Οι εκλογές είναι πλέον εθνική ανάγκη. Και αυτήν την εθνική ανάγκη πρέπει να στηρίξουν σύσσωμα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου που βρίσκονται στην αντιπολίτευση.

Όσο πιο σύντομα γίνουν εκλογές, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να προλάβουμε την Ελλάδα ζωντανή.

Πηγή : db8.gr