Ο πρώην διπλωματικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα προχωρά σε νέες αποκαλύψεις, κάνοντας λόγο για απευθείας επικοινωνία της τουρκικής πρεσβείας με την Κουμουνδούρου και κομματικά στελέχη «που ήταν ψυχή τε και σώματι κοντά στις τουρκικές θέσεις».
Δεν τον ήξερα. Ομως τον γνώρισα. Αφορμή, φυσικά, τα «πολεμικά» του σχόλια για τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με το τουρκικό προξενείο. Γι’ αυτό του τηλεφώνησα. Γι’ αυτό συναντηθήκαμε. Και κάπως έτσι έμαθα. Και αυτά που άκουσα και που στη συνέχεια θα διαβάσετε σε αυτή την ποταμιαία συνέντευξη θυμίζουν κινηματογραφικά σενάρια κατασκοπείας. Οπως εκείνο το αλησμόνητο με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ «Τρεις μέρες του Κόνδορα.
Πρόκειται για τον Γιώργο Αϋφαντή, πρέσβη επί τιμή. Ψηλός, ευθυτενής, λεπτός, αεικίνητος και διοπτροφόρος, ως κλασικός διανοούμενος. Στην όψη, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, θυμίζουν αμυδρά Μαξ φον Σίντοου πριν από πολλά, πολλά χρόνια. Κι ενώ προέρχεται από τη λιγομίλητη περιοχή των διπλωματών καριέρας, ο λόγος του καθαρός, άμεσος, στοχευμένος. Πώς το λένε, δεν μασάει τα λόγια του.
Το παρελθόν του αριστερό, μέλος της Πανσπουδαστικής και της ΚΝΕ, διαγραμμένος από τον μακαρίτη σύντροφο Τρικαλινό «επειδή είχα την άποψη ότι το κόμμα πρέπει να φτιάξει ραδιοσταθμό». Μαθητής Κολλεγίου, τελειόφοιτος Νομικής, στο Πολιτικό Τμήμα, μεταπτυχιακά στο Παρίσι, η διδακτορική του διατριβή με θέμα «H απεικόνιση των κοινωνικών αγώνων και της ταξικής πραγματικότητας στη νεοελληνική λογοτεχνία».
Εδώ και τριάντα και πλέον χρόνια με την ίδια Μαρίνα -«η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου», μου λέει-, μένουν μακριά από το κέντρο, έξω από το Καπανδρίτι και λόγω απέραντης ζωοφιλίας φιλοξενούν περί τα είκοσι τετράποδα, όλα του δρόμου.
«Οι αριστερόστροφοι άνθρωποι έχουν μια θετική άποψη για τον Γληνό, για τον Ζέβγο, για τον Αρη Βελουχιώτη οι πιο επαναστατικοί. Αυτοί είχαν δίκιο που μίλαγαν για Εθνική Αντίσταση ή ο Αγις Στίνας που μίλαγε για συναδέλφωση με τον Γερμανό στρατιώτη;. Τι ήθελα να το πω αυτό, πετάγονται 5-6 τύποι από μια συνιστώσα, “ο Στίνας ρε, ο Στίνας!”. Και έγινε επεισόδιο, διαλύθηκε η Επιτροπή»
Σκηνή 1: Ολα ξεκίνησαν σε μια ταβέρνα
«Τρώγαμε σε μια ταβέρνα με έναν συμφοιτητή στο Παρίσι, τον Γιάννη Ριζόπουλο, που είχε δώσει στο υπουργείο Εξωτερικών και είχε περάσει. Και μου λέει “έλα να δώσεις, αφού ξέρεις και γαλλικά και αγγλικά θα είναι εύκολο για σένα”. Προετοιμάστηκα, δεν είχα να κάνω κάτι καλύτερο, δούλευα περιστασιακά από δω κι από κει και διάβαζα. Και μπήκα πανηγυρικά, πάρα πολύ εύκολα. Ετσι βρέθηκα στο υπουργείο Εξωτερικών με τη ρετσινιά του αριστερού και έπρεπε να κάνω την τριπλή και την τετραπλή δουλειά από τους άλλους για να μην υπάρχει λαβή να με κόψουνε. Με βάλανε στη Διεύθυνση Βαλκανικών Υποθέσεων, αλλά την ίδια μέρα ακύρωσε ο Καψής την εντολή και με φώναξε στο γραφείο του γιατί χρειαζόταν κόσμο. Και μετά από κάποιους μήνες με φώναξε ο Μαχαιρίτσας στο διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Μου έκανε τεράστια εντύπωση η προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου. Ενας κολοσσός σε σχέση με τους άλλους πολιτικούς. Σαν να λέμε παίκτης της Ρεάλ με παίκτες του Φωστήρα. Εφυγα έξω το 1994, πήγα στο Βουκουρέστι και ήρθα αντιμέτωπος με τη διαφθορά που υπήρχε γύρω από τις βίζες. Το ξέρω το θέμα όσο ελάχιστοι. Είχε φύγει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος τότε, είχε πάει στη Βιέννη, και έμενε μία θέση κενή και ήθελε οπωσδήποτε τέσσερα άτομα».
Σκηνή 2: «Προτιτούτσιε»
-Τι γινόταν δηλαδή;
«Διακίνηση ανθρώπων. Στην τότε Ρουμανία, μετά τον Τσαουσέσκου, διακίνηση γυναικών. Τις λέγανε “μπαλέτα”. Συμπλήρωναν τη χειρόγραφη τότε αίτηση και γράφανε “σκοπός επίσκεψης στην Ελλάδα: προτιτούτσιε”. Με είχανε πλακώσει στα τηλέφωνα οι πάντες. Και περιμένανε εγώ να την εγκρίνω».
-Δηλαδή ποιοι;
«Το γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου, αυτό ήταν από τα χειρότερα. Οι πάντες. Και ο μόνος που με στήριζε στη θέση μου ήταν ο Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος ερχόταν, έλεγε στον πρέσβη που ήθελε να με καρατομήσει “για ό,τι κάνει ο πρόξενος έχει λευκή επιταγή από μένα”.
-Γιατί θέλανε τις πόρνες στην Ελλάδα; Παίρνανε λεφτά στην πρεσβεία;
«Φυσικά. Ο υπάλληλος που πέταξα εγώ κλωτσηδόν τον πρώτο μήνα που ανέλαβα εκεί έχει μια τεράστια έπαυλη στην Πεντέλη».
-Και ποιους πληρώνανε;
«Πληρώνανε ανθρώπους μέσα στο προξενείο. Τους πέταξα όλους έξω. Με εμένα δεν πληρώνονταν. Μου έλεγαν δύο αστυνομικοί που είχα εκεί “κύριε πρόξενε, το μόνο που κάνετε είναι να ανεβάζετε τις τιμές”. Πηγαίνανε στη Βουδαπέστη και στη Σόφια και παίρνανε τις βίζες, παράτυπα».
Σκηνή 3: «Δεν πρόκειται να δείτε ψήφο»
-Πάμε τώρα στην υπόθεση της «τουρκικής μειονότητας», όλο αυτό το περιστατικό που έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Ας δούμε τα γεγονότα. Ψηφίζει η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο η Ρομά ακτιβίστρια Σαμπιχά Σουλεϊμάν με 167 ψήφους υπέρ και δύο αποχές. Ρομά, δουλεύει από τα 7 της χρόνια πουλώντας λουλούδια στα νυχτερινά κέντρα. Στα 13 την πάντρεψαν, αγράμματη, γιατί δεν την άφηναν να πάει στο σχολείο, και στο σχολείο που πήγαινε μάθαινε τουρκικά, τι να τα κάνει, με ποιον να τα μιλήσει; Ελληνικά δεν μπορούσε να μάθει. Αυτή λοιπόν η γυναίκα μαζί με άλλες, 19-20 νομίζω, ομοεθνείς της, έφτιαξαν έναν σύλλογο και ο στόχος τους είναι να αλλάξουν τη μοίρα τους. Να υπάρχουν παιδικοί σταθμοί όπου τα παιδιά να μαθαίνουν ελληνικά και να μπορούν να επικοινωνήσουν με το περιβάλλον, να μη γίνονται νέα τζαμιά αλλά να γίνονται κέντρα υγείας μέσα στο Δροσερό, που είναι μια αθλιότητα, Τρίτος Κόσμος στο κέντρο της Ξάνθης. Αυτή τη γυναίκα, όταν την είδαμε -γιατί υπάρχει μια αντένα του υπουργείου Εξωτερικών εκεί και ισχυρό κλιμάκιο της ΕΥΠ- εμείς οι διπλωμάτες τρελαθήκαμε».
-Απίστευτες καταστάσεις.
«Την ξυλοφόρτωναν οι πράκτορες του προξενείου, οι άλλοι Ρομά που παίρνουν λεφτά από το τουρκικό προξενείο, γιατί έλεγε ότι είναι Ελληνίδα. “Eίμαι Ρομά, είμαι μουσουλμάνα και είμαι Ελληνίδα. Οχι Τουρκάλα”. Και αυτό τους έβγαζε από τα ρούχα τους. Οπότε αρχίσαμε να τη στηρίζουμε. Πρώτα απ’ όλα να εξασφαλίσουμε τη φυσική της επιβίωση. Γίναμε μπίλιες με την τοπική Αστυνομία η οποία έλεγε “θα φυλάμε εμείς τους γύφτους;”. Και αν δεν υπήρχε εκεί ένας συνάδελφος, ο οποίος είναι ακόμη εν ενεργεία, ο Βασίλης ο Μπορνόβας, θα είχαν πατηθεί όλες, όχι μόνο η Σαμπιχά. Αυτής της γυναίκας, την οποία κάθε άνθρωπος εντάξει με τη συνείδησή του θα τη στήριζε γιατί πάλευε μόνη της με τα θηρία, σκέφτηκα εγώ να της δώσω μια κάλυψη και εξέθεσα την υπόθεσή της στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και πέρασε η υποψηφιότητά της».
-Υποψήφια ως τι;
«Στο ευρωψηφοδέλτιο, στο ναδίρ του ευρωψηφοδελτίου, δεν θα εκλεγόταν ποτέ».
-Και τι έγινε;
«Πήρε ο Τούρκος πρέσβης τον Νίκο Παππά τηλέφωνο, του είπε “δεν πρόκειται να δείτε ψήφο” και μέσα σε μια ώρα, άντε δύο, την αποσύρανε. Εξήγησα δέκα χιλιάδες φορές στον πρόεδρο ότι “για όνομα του Θεού, δεν είναι δημιούργημα του υπουργείου Εξωτερικών, αν ήταν θα σ’ το έλεγα” και η απάντηση ήταν “για γενικότερους λόγους πρέπει να το κάνουμε”. Οι “γενικότεροι λόγοι” ήταν οι ψήφοι που εξασφάλιζε το προξενείο».
-Αρα υπήρχε επικοινωνία μεταξύ του προξενείου και του ΣΥΡΙΖΑ.
«Υπήρχε επικοινωνία μεταξύ πρεσβείας και ΣΥΡΙΖΑ. Η επιρροή της τουρκικής πρεσβείας στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν καταλυτική, υπήρχαν συγκεκριμένοι άνθρωποι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν ψυχή τε και σώματι κοντά στις τουρκικές θέσεις».
-Ποιοι ήταν αυτοί;
«Αν τους πω, θα μου κάνουν μήνυση. Τους ξέρουν πάρα πολύ καλά. Η μία βγήκε και βουλευτής στην Πάτρα. Σε ένα βιβλίο που είχε ετοιμάσει στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής της πορείας στην Πάντειο, μάς έλεγε ότι ο Ερντογάν είναι ο Τόμας Τζέφερσον της Ανατολής. Εγιναν τα επεισόδια στην πλατεία Ταξίμ και το μάζεψε γιατί το είχε στείλει ήδη στο τυπογραφείο. Η επιρροή της τουρκικής πρεσβείας και άλλων πρεσβειών ήταν εμφανής πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ».
-Υπήρχαν δηλαδή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επικοινωνούσαν με την τουρκική πρεσβεία.
«Ηταν on the same page, και ήταν και προφανές ότι επικοινωνούσαν. Θα πω δύο περιστατικά μόνο. Ο Νίκος Βούτσης είχε ετοιμάσει μια εκδήλωση στην αίθουσα 151 της Βουλής και είχε φωνάξει διάφορους ειδικούς οι οποίοι θα έκαναν μάθημα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ για τις μειονότητες, για τα εθνικά θέματα κ.λπ. Κι εκεί είδαμε τον κ. Τσιτσελίκη, καθηγητή, να εξηγεί ότι οι Ελληνες της Κωνσταντινούπολης αποκαλούν τους εαυτούς τους Ρωμιούς, δεν αποκαλούν τους εαυτούς τους Ελληνες. Αρα δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τους λέει Ελληνες της Κωνσταντινούπολης, να τους λέει Ρωμιούς. Και ότι η μειονότητα είναι Τούρκοι και θα πρέπει να τους λέμε όπως αυτοχαρακτηρίζονται, Τούρκοι. Σηκώθηκα εκεί κι έγινε το μάλε βράσε. Και έτσι βρήκαν και το θάρρος κάποιοι, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, και κάποιοι βουλευτές να μιλήσουν, γιατί τους φοβόντουσαν».
-Και ο Βούτσης;
«Ο Βούτσης έλυνε και έδενε εκεί μέσα. Και αυτό όλο βιντεοσκοπήθηκε και το πρόβαλε το κανάλι της Βουλής. Και ένα άλλο περιστατικό, κωμικοτραγικό. Συνεδρίαζε η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Οκτώβριο του ’12, εγώ μόλις έχω έρθει για σύμβουλος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, δεν με ξέρουν πολύ καλά. Κάποια στιγμή σηκώνεται κάποια κυρία Νατάσα Θεοδωροπούλου και λέει: “Το κείμενο που εξετάζουμε” -ήταν καμιά τριανταριά σελίδες- “έχει σε 14 σημεία τον όρο “εθνικό συμφέρον”. Το 2002 είχαμε πάρει μια απόφαση που απαγόρευε τη χρήση του όρου “εθνικός” σε κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ. Ζητάω να απαλειφθεί”. Κοιτάζω τη Δούρου, με κοίταζε σαν να μη θέλει να ανακατευτεί. Πήγε για ψηφοφορία, θα πέρναγε. Ηταν καμιά τριανταριά άτομα τα μέλη της Επιτροπής, πολύ περισσότεροι οι παρευρισκόμενοι, που δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, όπως κι εγώ. “Με συγχωρείτε”, λέω. “Λέμε στην Αριστερά, Εθνική Αντίσταση. Φωνές από κάτω, και άγριες φωνές. Οχι επιχειρηματολογία, αλλά αμφιθέατρο. Και λέω “Να το κάνουμε απλό. Ο κόσμος της Αριστεράς στον οποίο απευθυνόμαστε, οι αριστερόστροφοι άνθρωποι, έχουν μια θετική άποψη για τον Γληνό, για τον Ζέβγο, για τον Αρη Βελουχιώτη οι πιο επαναστατικοί. Αυτοί είχαν δίκιο που μίλαγαν για Εθνική Αντίσταση ή ο Αγις Στίνας που μίλαγε για συναδέλφωση με τον Γερμανό στρατιώτη;”. Τι ήθελα να το πω αυτό, πετάγονται 5-6 τύποι από μια συνιστώσα, “ο Στίνας ρε, ο Στίνας!”. Και έγινε επεισόδιο, διαλύθηκε η Επιτροπή. Και με φωνάζει μετά από λίγες ημέρες ο πρόεδρος και του εξηγώ: “Τους είπα, εμείς με ποιον είμαστε; Με τον Γληνό που έγραψε το “Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ”; Με τον Βελουχιώτη που έκανε αντάρτικο; Είμαστε με τον Στίνα;”. Μου λέει “ποιος είναι ο Στίνας;”. Του λέω ότι έγραψε για συναδέλφωση με τον Γερμανό στρατιώτη. “Είναι αυτός εδώ στον ΣΥΡΙΖΑ;” μου λέει. Ο άνθρωπος ήταν ειλικρινής, πίστευε ότι ο Στίνας είναι κάποιο στέλεχος».
Σκηνή 4: Στη CIA υπέρ Τσίπρα
-Τι άνθρωπος ήταν ο Τσίπρας;
«Δεν τον ενδιέφερε η εξωτερική πολιτική. Δεν τον ενδιέφεραν τα εθνικά θέματα, τα θεωρούσε κάτι παρωχημένο. Ενας άνθρωπος με τα ταλέντα που όλοι αναγνωρίζουν, επικοινωνιακός, καλός, αλλά μέχρις εκεί. Δεν έχει παιδεία, αυτή είναι η δικιά μου αίσθηση. Αλλά αυτό που με στενοχωρούσε, μέχρι που έφτασε η υπόθεση Σαμπιχά και παραιτήθηκα, ήταν ότι δεν είχε καμία διάθεση να μάθει. Πας να πάρεις την κυβέρνηση της χώρας, δεν μπορείς να μην ξέρεις. Εγώ έκανα μεγάλο αγώνα για τον Αλέξη Τσίπρα, κατάφερα να γίνει το ταξίδι του Ιανουαρίου του ’13 στην Αμερική όπου πήγε στο Κογκρέσο, πήγε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ».
-Τι πίστευαν οι Αμερικανοί για τον Τσίπρα;
«Οταν άρχισα να δουλεύω εγώ πάνω σε αυτό, νόμιζαν ότι ο Τσίπρας είναι η πολιτική εκδοχή της “17 Νοέμβρη”. Ηταν τιτάνιο το έργο και το κατάφερα με τη συμβολή ενός ανθρώπου που δεν ζει πια, του Βασίλη Μαρκεζίνη, που μίλησε κατευθείαν στη CIA. Και μας φωνάξανε για να δουν τι είναι αυτό το περίεργο πράγμα που απειλεί να πάρει την επόμενη κυβέρνηση. Και υπήρχαν εκεί κάτι τύποι από το ελληνοαμερικανικό Κογκρέσο, δεν είχα δει ποτέ περισσότερους εκπροσώπους αλλοτρίων συμφερόντων σε τόσο λίγα τετραγωνικά, όσο τότε στον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι ήταν προφανές, όλοι προσπαθούσαν να τον επηρεάσουν. Είχε έρθει ξαφνικά το Ινστιτούτο Ρόζα Λούξεμπουργκ, είχε ξεδιπλώσει την παντιέρα της Ρόζα Λούξεμπουργκ στην Αθήνα, στον Πειραιά, στον Βόλο. Γιατί; Το Ινστιτούτο Ρόζα Λούξεμπουργκ χρηματοδοτείται κατά 50% από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών. Εμείς είχαμε ένα πρόβλημα τότε με τον κ. Σόιμπλε. Αυτό ήταν το εργαλείο τους. Μοίραζε υποτροφίες. Το Ιδρυμα Πουλαντζά ξαφνικά βρέθηκε με λεφτά. Θέλω να πω ότι αυτά κάνουν οι ξένες δυνάμεις, για μένα ήταν απόλυτα αποδεκτό».
-Και οι Αμερικανοί ήταν μέσα;
«Πιο διακριτικά οι Αμερικανοί. Οι Γερμανοί ήταν στην πρωτοκαθεδρία. Οχι ότι η αμερικανική πρεσβεία δεν ενδιαφερόταν. Ενδιαφέρονταν πάρα πολύ. Θυμάμαι σε μια εκδήλωση της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας, που ήταν συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν έρθει δύο άτομα από την αμερικανική πρεσβεία για να ακούσουν τι θα πούμε για το Κυπριακό και ακολούθως να καταλάβουν τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για το Κυπριακό. Τους ενδιέφερε η άποψη κάθε συνιστώσας. Η συνιστώσα αυτή είχε βουλευτές. Κάνανε επαγγελματική δουλειά πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ».
Σκηνή 5: Τουρκόφρονες 1.000%
-Και το περιστατικό με τη Ροδόπη τώρα;
«Εγώ έγραψα ένα άρθρο και είπα: Με βάση την εμπειρία μου του 2014, σας λέω αυτό που λένε και τα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: ότι δεν κέρδισαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδέες του στη Ροδόπη, κέρδισε το προξενείο. Υπάρχει συναλλαγή, υπήρχε και παλαιότερα. Και προσέθεσα την εκτίμησή μου ότι η κυρία Μπακογιάννη και η Νέα Δημοκρατία δεν είναι εναντίον της συναλλαγής με το προξενείο, αλλά είναι εναντίον της συγκεκριμένης συναλλαγής διότι χορηγείται ο αντίπαλος, και θέλουν τις ψήφους. Από την άλλη μεριά, όμως, να καταλάβουμε το εξής: οι δύο τύποι αυτοί, ο Οζγκιούρ και ο Ζεϊμπέκ είναι τουρκόφρονες 1.000%. Αυτοί δεν μιλάνε τώρα. Θα μιλήσουν μετά τις εκλογές, όταν θα είναι βουλευτές. Και θα πουν “είμαστε Τούρκοι, και οι ψηφοφόροι μας είναι Τούρκοι, εκπροσωπούμε την καταπιεσμένη τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα”. Τι θα τους κάνει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ; Το πολύ πολύ να τους διαγράψει. Σιγά τα ωά. Θα έχει λειτουργήσει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ως γέφυρα για να περάσουν το εμπόδιο του 3% και να μπουν δύο άτομα μέσα στο Κοινοβούλιο που θα φωνασκούν επί τέσσερα χρόνια για τουρκική μειονότητα και θα λέει ο Ερντογάν στον Μητσοτάκη, στον όποιο πρωθυπουργό, “εγώ βάζω το θέμα; Το Κοινοβούλιό σας το βάζει, υπάρχουν μέσα βουλευτές που δηλώνουν Τούρκοι και καταπιέζονται και εκπροσωπούν τουρκική μειονότητα”. Αυτό δεν μπορεί να το σκεφτεί ο ΣΥΡΙΖΑ;».
-Αυτό σας ρωτάω κι εγώ.
«Η απάντησή μου είναι ότι αδιαφορεί πλήρως. Οι περισσότεροι, Φίλης, Βούτσης και λοιποί, θεωρούν ότι υπάρχει τουρκική μειονότητα έτσι κι αλλιώς, οπότε σιγά μη στάξει η ουρά του ποντικού».
Σκηνή 6: Ο Ηλιόπουλος, ένας θλιβερός τύπος...
-Και το άλλο περιστατικό με τις συναλλαγές στην Τεχεράνη;
«Οταν δεν μπορούν να απαντήσουν πάνω στα γεγονότα, λένε ότι εγώ τους επιτίθεμαι από πικρία, επειδή τάχα μου εγώ έκανα εμπόριο βίζας στην Τεχεράνη και με ήλεγξε ο Κοτζιάς. Ψέμα. Εγώ ήμουν ο άνθρωπος ο οποίος πήγε στην Τεχεράνη και ανακάλυψε ένα καλολαδωμένο σύστημα εμπορίας θεωρήσεων που απέφερε 7 με 10 εκατομμύρια τον χρόνο και το οποίο δούλευε τουλάχιστον τρία χρόνια πριν πάω εγώ. Ζήταγα άλλα άτομα και ο υπουργός Κοτζιάς δεν έδινε τους ανθρώπους που ζητούσα και δεν έδιωχνε αυτούς που ήταν εκεί. Υποχρεώθηκα λοιπόν να δουλέψω με αυτούς που ήταν εκεί τα 7 χρόνια του προηγούμενου πρέσβη. Κάποια στιγμή όμως τους έπιασαν. Βγάλανε γύρω στα 350.000 ευρώ μέσα σε ένα Σάββατο μόνο, πουλώντας 30 πλαστές βίζες σε πλαστά διαβατήρια. Τους έπιασα. Δεν το παζάρεψα, δεν φώναξα τον ενδιαφερόμενο, δεν περίμενα να γυρίσει από την Αθήνα να του πω “έλα, παιδί μου, εδώ, τι γίνεται, έβγαλες 350 χιλιάρικα, αυτές οι δουλειές συνήθως στο υπουργείο Εξωτερικών κανονίζονται μισά μισά”. Ούτε απευθύνθηκα στον υπουργό Κοτζιά γιατί είχα καταλάβει ότι πολύ στενοί του συνεργάτες στήριζαν αυτό το κύκλωμα. Μάζεψα όλα τα στοιχεία και τα έστειλα στην εισαγγελέα Ράικου και αμέσως μετά στο υπουργείο Εξωτερικών. Και έστειλαν εισαγγελέα ο οποίος μάζεψε 300 κομμάτια τεκμηρίων, πλαστές αιτήσεις, που τις υπέγραφε συγκεκριμένος άνθρωπος».
-Ποιος;
«Αυτός ο οποίος από το 2012 ήταν εκεί και διηύθυνε το προξενικό γραφείο. Οταν γύρισε από το ταξίδι του στην Αθήνα, εγώ του πήρα το διαβατήριο. Είχε την ιρανική διπλωματική ταυτότητα με την οποία μπορείς να κυκλοφορείς παντού ασφαλέστατα. Και του είπα “το διαβατήριό σου, στην πόρτα του αεροπλάνου που θα φεύγει για Ελλάδα”. Κλαιγότανε, μου έλεγε “δώστε μου το διαβατήριό μου και δεν θα με ξαναδείτε”. Είχε βγάλει τερατώδη λεφτά. Και μου είπε σε ποιους τα έδινε. Ολα αυτά τα κατέθεσα στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο του υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο με απήλλαξε πανηγυρικά από όλες τις κατηγορίες που είχαν φτιάξει ο Κοτζιάς και οι σύμβουλοί του. Αυτό ξεχνάνε να αναφέρουν οι περιφερόμενοι συκοφάντες του ΣΥΡΙΖΑ στα κανάλια. Ο κύριος Ηλιόπουλος, που λέει ότι έκανα εμπόριο βίζας. Ανάθεμα αν ξέρει τι είναι η βίζα ο Ηλιόπουλος, ένας θλιβερός τύπος, του οποίου η μόνη αγωνιστική περγαμηνή είναι ότι διαδήλωνε στα Σκόπια υπέρ της Μακεδονίας του Αιγαίου».
Σκηνή 7: Επί ΣΥΡΙΖΑ η διαφθορά χτύπησε ταβάνι
-Και οι ρωσικές βίζες;
«Πολλοί από τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα το παίζουν υπουργοί έχουν κάνει τέτοια πράγματα. Oι άνθρωποι αυτοί καβάλησαν ένα κύμα. Τους μεγαλύτερους τους σήκωσε ο λαός από τις καρέκλες του café “Dolce” στις οποίες ήταν βιδωμένοι και τους είπε “ελάτε να κυβερνήσετε”. Και οι νεότεροι ξαφνικά έπιασαν τζακ ποτ και δεν έκαναν τίποτε. Δεν στάθηκαν στο ύψος της αποστολής τους. Και προσπάθησαν να βγάλουν μέσα σε τέσσερα χρόνια όσα βγάζανε οι ομόλογοί τους Νεοδημοκράτες μέσα σε σαράντα. Επί ΣΥΡΙΖΑ η διαφθορά στο υπουργείο Εξωτερικών χτύπησε ταβάνι. Για να καταλάβετε: Το 2016 δώσαμε στη Ρωσία γύρω στις 750.000 βίζες για τουρισμό. Το γρηγορόσημο, δηλαδή να πάρεις τη βίζα πριν ξεκινήσει το αεροπλάνο που είχες κλείσει τις διακοπές, όχι να την πάρεις και να έχεις χάσει τις διακοπές σου, ήταν 300 ευρώ το κεφάλι. Δώσαμε 750.000. Εγώ σας λέω ότι οι 500.000 κατέβαλαν το γρηγορόσημο. Επί 300; Πόσες εκατοντάδες εκατομμύρια μας κάνει; Αυτά δεν ήταν λεφτά που μπορούσε να τα κρατήσει ο πρόξενος ή ο πρέσβης».
-Πού πήγαιναν;
«Στο ελληνικό πολιτικό σύστημα πήγαιναν».
-Στον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή.
«Οχι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αγαθός, δεν είχε ιδέα. Αλλά πήγαιναν μέσα στο υπουργείο Εξωτερικών. Και από εκεί παραπέρα στο πολιτικό σύστημα. Διότι το μαύρο χρήμα δημιουργεί συνενόχους. Για τέτοιας ποσότητας χρήματα μιλάμε. Ολα αυτά κατατέθηκαν στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Κανείς δεν έστειλε τα πρακτικά στον εισαγγελέα. Και όχι μόνον αυτό. Εκεί πέρα καταδικάστηκε και απολύθηκε οριστικά και αμετάκλητα από το υπουργείο Εξωτερικών ένας άνθρωπος για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, όπως προαναφέραμε. Αυτός ο τύπος όμως δεν διώκεται ποινικά. Γιατί αν ανοίξει αυτό το πουλάκι το στόμα του και πει αυτά που είπε σε μένα, σε ποιον έδινε τα λεφτά, άσε καλύτερα. Μου είπε χαρακτηριστικά ότι “στον ίδιο άνθρωπο που τα έδινα το 2009 στο γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου, στον ίδιο άνθρωπο τα δίνω και τώρα, επί ΣΥΡΙΖΑ”. Και όντως υπήρχε αυτός ο άνθρωπος, εγώ είπα το όνομά του μέσα στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Οπου ο Κοτζιάς είχε λυσσάξει, άλλαζε τα μέλη όταν έβλεπε ότι κάποιος δεν ήταν διατεθειμένος να με καταδικάσει, κατέληξε να βάλει τη διευθύντρια του διπλωματικού του γραφείου ως μέλος του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου εν εξελίξει. Στη μέση της δίκης έβγαλε έξω τον πρέσβη Λαμπρίδη, που δεν είχε, απ’ ό,τι φαινόταν, διάθεση να με καταδικάσει και έβαλε την κυρία Αθανασίου. Τελικά κρίθηκα αθώος από τις κατηγορίες του Κοτζιά».
-Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη σας, είναι ένα αριστερό κόμμα;
«Οχι, δεν είναι ένα αριστερό κόμμα, δεν είναι ένας αριστερός κομματικός μηχανισμός. Τον ψηφίζουν αριστεροί όμως. Οι ψηφοφόροι του σίγουρα είναι αριστεροί. Ούτε τις ιδεοληψίες περί κατάργησης της πατρίδας έχουν. Είναι η νομενκλατούρα στον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα διαλυθεί. Γίνανε εκλογές και ο κόσμος, αντί να αποδοκιμάσει την κυβέρνηση, που έχει κάνει πολλά δεινά, αποδοκίμασε την αντιπολίτευση, διότι θεώρησε ότι δεν συνιστά αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση και ότι θα τον παρασύρει σε νέες περιπέτειες. Του έχει βγει το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ. Μακάρι να του ’βγαινε το μάτι. Του έχει βγει όμως το όνομα».
.webp)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου