Νέα Δημοκρατία : Ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε, στον "τόπο του εγκλήματος"

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε, στον "τόπο του εγκλήματος". Παρουσίασε, όπως το συνηθίζει άλλωστε, μια σειρά από γενικόλογες, ατεκμηρίωτες και εξόφθαλμα υποκοστολογημένες προτάσεις. Προτάσεις που η πραγματική κοστολόγησή τους, όσο είναι εφικτή μέσα στην ασάφεια του κειμένου, ξεπερνά, με συντηρητικούς υπολογισμούς, τα 15 δισ. ευρώ, ενώ, εάν κάποια μέτρα επεκταθούν στη διευρυμένη λίστα των πληττόμενων επιχειρήσεων, υπερβαίνει τα 21 δισ. ευρώ.

Ενδεικτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ:

Μιλάει για νέα χρέη προς Δημόσιο και τράπεζες, ύψους 17 δισ. ευρώ από τον Μάρτιο έως το τέλος του 2020.

Η αλήθεια είναι ότι τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τη Φορολογική Αρχή, μετά τις εισπράξεις και τις διαγραφές, με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία της ΑΑΔΕ, ανήλθαν σε 5,090 δισ. ευρώ το 2020, έναντι 5,116 δισ. ευρώ το 2019 και 7,854 δισ. ευρώ το 2018. Δηλαδή, τα νέα χρέη είναι χαμηλότερα από την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν δεν υπήρχαν οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας.

Αντιγράφει το νέο πρόγραμμα κάλυψης πρώτων υλών για την εστίαση και μιλάει για οριζόντια κάλυψη του 30% των προμηθειών των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.

Να ενημερώσουμε τον κ. Τσίπρα ότι:

το κόστος των εισροών για το 2019, μόνο των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων που έλαβαν ενίσχυση από την τελευταία Επιστρεπτέα Προκαταβολή 6, ανέρχεται σε 31,4 δισ. ευρώ.

Επιδότηση 30% θα σήμαινε ταμειακή εκροή ύψους 9,4 δισ. ευρώ. Εάν περιοριστούν περαιτέρω οι επιλέξιμες επιχειρήσεις, αποκλειστικά στους κλάδους στους οποίους έχουν επιβληθεί περιοριστικά μέτρα, τότε το κόστος ανέρχεται σε 3,4 δισ. ευρώ.

Μιλάει για επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών οριζόντια, για 6 μήνες.

Να ενημερώσουμε ότι τα έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές είναι περί το 1 δισ. ευρώ τον μήνα. Ακόμα και εάν περιοριστεί το μέτρο στους πληττόμενους κλάδους, το κόστος για 6 μήνες ανέρχεται σε 4 δισ. ευρώ. Ας ξανακοιτάξει, λοιπόν, την ποσοτικοποίηση των μέτρων που προτείνει.

Μιλάει για μη επιστροφή των Επιστρεπτέων Προκαταβολών.

Μαζί με τον 7ο κύκλο του χρηματοδοτικού εργαλείου, η συνολική ενίσχυση θα ξεπεράσει τα 8,3 δισ. ευρώ. Από αυτά, προς επιστροφή είναι περίπου το 50%, ήτοι περί τα 4,2 δισ. ευρώ, με αντίστοιχο δημοσιονομικό κόστος το έτος που λαμβάνεται η απόφαση διαγραφής. Ας ξανακοιτάξει, λοιπόν, την ποσοτικοποίηση των μέτρων που προτείνει.

Μιλάει για ρύθμιση οφειλών προς ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ), ξεχνώντας ότι κάποιες από αυτές δεν ανήκουν στο Δημόσιο.

Και αλήθεια, οι συμπολίτες που πλήττονται και έχουν συμβόλαια με ιδιωτικές εταιρείες σε αυτούς τους χώρους, π.χ. της ενέργειας ή της κινητής τηλεφωνίας, είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη θεσπίσει το μέτρο των παγίων δαπανών για την κάλυψη συναφών εξόδων που πραγματοποιήθηκαν, με ελάφρυνση από φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις.

Μιλάει για επαναφορά του ρόλου του Δημοσίου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όταν επί ημερών διακυβέρνησής του κατέρρευσε η αξία των μετοχών του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), με τεράστιο κόστος για τους Έλληνες πολίτες, τους εργαζόμενους και τους επενδυτές.

Να υπενθυμίσουμε δε ότι το Ταμείο, όπως σαφώς ορίζει ο ιδρυτικός του νόμος, και δεν άλλαξε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παρά τις 7 τροποποιήσεις επί ημερών του, δεν ανήκει στον δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, διαθέτει οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια, και λειτουργεί αμιγώς κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Σήμερα βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ άλλα λέει...

Μιλάει για κατάργηση του νόμου για τη ρύθμιση οφειλών και παροχή 2ης ευκαιρίας, αποκρύπτοντας ότι αυτός αποτελεί εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 1023/2019.

Αλήθεια, η χώρα μας δεν θα τηρεί πλέον το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο; Ή συνεπάγεται την εκ νέου ατέρμονη «ηρωική» διαπραγμάτευση, που κατέστρεψε τη χώρα;

Υπόσχεται «κούρεμα» χρέους, θυμίζοντας σε όλους τη «Σεισάχθεια» του 2015, και τη μετέπειτα προσφυγή της χώρας σε νέο μνημόνιο.

Ίσως θα πρέπει να διαβάσει τον νέο νόμο για τη 2η ευκαιρία, που ρητά προβλέπει τόσο «κούρεμα» χρέους όσο και πλήρη διαγραφή χρέους, σε όσους πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και υπό καθεστώς αυστηρών ελέγχων.

Υπόσχεται αποπληρωμή οφειλών σε 120 δόσεις.

Ο υφιστάμενος νόμος για τη 2η ευκαιρία προβλέπει αποπληρωμή σε 240 δόσεις, δηλαδή διπλάσιες από όσες υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς, προκύπτει η απορία για το αν θα μειώσει στο μισό τις δόσεις που έχει ήδη ψηφίσει η σημερινή κυβέρνηση.

Υπόσχεται προστασία της κύριας κατοικίας, όταν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έγιναν 27.000 πλειστηριασμοί.

Με τον νέο νόμο προβλέπονται, ρητά, μέτρα προστασίας της 1ης κατοικίας των ευάλωτων νοικοκυριών. Συνεπώς, προκύπτει η απορία του τι είναι αυτό που θα επαναφέρει; Ή μήπως κόπτεται για την προστασία της κύριας κατοικίας των στρατηγικών κακοπληρωτών, που επί χρόνια εκμεταλλεύονταν τις αδυναμίες του προηγούμενου νομοθετικού πλαισίου;