Πολύς θόρυβος έχει ξεσηκωθεί τις τελευταίες μέρες, για το θέμα των voucher των επιστημόνων.
Η πλευρά της αντιπολίτευσης, ξαφνικά απέκτησε αντικείμενο να ασκήσει αντιπολίτευση, προς μεγάλη της ευτυχία, αφού μέχρι σήμερα δεν είχε δοθεί καμία αφορμή από την Κυβέρνηση, να της προσάψει κανείς κάτι αρνητικό, αφού με σύνεση και αποφασιστικότητα διαχειρίστηκε πρωτόγνωρες καταστάσεις με επιτυχία, από την ανάληψη από αυτήν, της εξουσίας, μέχρι σήμερα.
Από την άλλη μεριά οι επιστήμονες, οι οποίοι καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης, που την τελευταία δεκαετία έχουν βιώσει τον καταγκρεμνισμό του εισοδήματός τους και τη βίαιη μεταβολή των συνθηκών της ζωής τους, φτάνοντας πολλές φορές στα όρια της επιβίωσης, αντιδρούν, αισθανόμενοι αδικημένοι από τις αποφάσεις της Κυβέρνησης.
Ας μιλήσω όμως από τη μεριά των δικηγόρων, αφού λόγω επαγγελματικής ιδιότητας, είμαι σε θέση να γνωρίζω ακριβώς το πρόβλημα:
Στις 13 Μαρτίου, αποφάσισε η Κυβέρνηση να κλείσουν τα Δικαστήρια, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Ορθώς και εγκαίρως λήφθηκε η απόφαση αυτή, για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, αφοί όσοι εργαζόμαστε καθημερινά στους χώρους αυτούς γνωρίζουμε, ότι πρόκειται για χώρους με μεγάλο συνωστισμό , όπου δεν μπορεί να ελεγχθεί η μαζικότητα της προσέλευσης και η τήρηση των κανόνων υγιεινής και όπου δεν υπάρχει στοιχειώδης ιατρικός έλεγχος ή δυνατότητα άμεσης αντιμετώπισης περιστατικού, αφού δεν υπάρχει καν εφημερεύων ιατρός.
Παράλληλα, έπαυσε κάθε νομική δραστηριότητα, αφού έκλεισαν Υποθηκοφυλακεία και Κτηματολογικά γραφεία, οι δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούσαν, οι Δήμοι ανέστειλαν τις διοικητικές τους Υπηρεσίες για το κοινό, οι δικαστικοί υπάλληλοι απείχαν της εργασίας τους και δεν γίνονταν επιδόσεις. Εκτοτε λοιπόν, «πάγωσε» οποιαδήποτε νομική εργασία για τους αμίσθους δικηγόρους, δηλαδή αυτούς που βιοπορίζονται από τα δικαστήρια και την αποκαλούμενη «μάχιμη δικηγορία».
Η Κυβέρνηση για πρώτη φορά, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και βγήκε στην κοινωνία, υποσχόμενη να τη στηρίξει, να στηρίξει την οικονομία, που προοιωνιζόταν ότι θα δεχθεί νέο γερό χτύπημα και τους κλάδους που πλήττονται περισσότερο από το νέο «εχθρό».
Σε πρώτη φάση λοιπόν, υποσχέθηκε, μεταξύ άλλων, την καταβολή του επιδόματος «ειδικού σκοπού» σε μία σειρά ΚΑΔ, μεταξύ των οποίων, ρητώς και πολλάκις αναφέρθηκαν οι νομικές δραστηριότητες, αφού είχαν κλείσει τα Δικαστήρια.
Και ενώ αναμέναμε την ανακοίνωση της ημερομηνίας καταβολής και σε μας μαζί με τους υπόλοιπους πληττόμενους, των 800 ευρώ, η Κυβέρνηση αποφάσισε να μη μας δώσει τα 800 ευρώ, αλλά να μας επιμορφώσει, με αντάλλαγμα ένα voucher 600 ευρώ που θα λαμβάναμε μέσω ΕΣΠΑ. Μετά από τον πρώτο θόρυβο που δημιουργήθηκε, αποφασίστηκε να λάβουμε απ’ευθείας το ποσό των 600 ευρώ στους τραπεζικούς μας λογαριασμούς, αλλά σε δύο δόσεις, μία δόση των 400 ευρώ τη Μ. Πέμπτη –εφόσον είχαμε ξεκινήσει την επιμόρφωση μέχρι τότε και το υπόλοιπο ποσό των 200 ευρώ με την πιστοποίηση της συμπλήρωσης 100 ωρών επιμόρφωσης.
Δε φοβηθήκαμε ούτε στιγμή την επιμόρφωση. Αντιδράσαμε μεν, για τη διαφορετική αντιμετώπισή μας, αλλά ποτέ δεν ήταν το θέμα μας η επιμόρφωση αυτή καθεαυτή. Για να μη γελιόμαστε, εμείς επιμορφωνόμαστε διαρκώς, γι’αυτό άλλωστε και αντέχουμε στο ελεύθερο επάγγελμα! Και μάλιστα, καταβάλλοντας από την τσέπη μας, μεγάλα χρηματικά ποσά κάθε χρόνο για τη συμμετοχή μας σε σεμινάρια και μεταπτυχιακά προγράμματα. Οι περισσότεροι, έχουμε γεμίσει τους τοίχους των γραφείων μας από τέτοια!
Τελικά, η συντριπτική πλειοψηφία, προτιμώντας να δει το θετικό του θέματος, ξεκίνησε τη διαδικασία της τηλεκατάρτισης. Μίας τηλεκατάρτισης, που αμέσως μόλις «άνοιξε» η πλατφόρμα, αποδείχθηκε εντελώς κατώτερη των προσδοκιών μας, της επιστημονικής μας κατάρτισης, της διαφήμισης που είχε τύχει από διάφορα κυβερνητικά στελέχη. Και αυτό, γιατί απευθυνόταν σε αποφοίτους δημοτικού –στην καλύτερη περίπτωση- και πάντως όχι σε επιστήμονες, σε ανθρώπους που έχουν ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση και έχουν επαγγελματική εμπειρία στο χώρο τους.
Σα να μην έφτανε αυτό, δημιουργήθηκε ένα αλαλούμ από τα διάφορα ΚΕΚ, που ενώ κάποια είχαν δώσει κωδικούς εισόδου στην πλατφόρμα τηλεκατάρτισης- στην καλύτερη των περιπτώσεων - από 13 Μαρτίου, κάποια άλλα δεν είχαν δώσει μέχρι τις αρχές Απριλίου, οπότε η Κυβέρνηση έδωσε παράταση της λήξης του προγράμματος (από την αρχική ημερομηνία της 30 Απριλίου) και κατά συνέπεια, άλλαξε και τις ημερομηνίες καταβολής των ποσών 400 + 200 ευρώ, ανάλογα με την ημερομηνία έναρξης του προγράμματος φτάνοντας την εξόφληση στις αρχές Ιουνίου.
Αισθανθήκαμε προσβεβλημένοι και απαξιωμένοι από την αντιμετώπιση αυτή, αλλά σκύψαμε πάλι το κεφάλι και πολλοί ολοκληρώσαμε το πρόγραμμα.
Ξαφνικά, μετά από τις φωνές αντιδράσεων που άρχισαν να ξεσηκώνονται, η Κυβέρνηση πήρε πίσω τη συμφωνία «ανταλλαγής» της τηλεκατάρτισης με τα 600 ευρώ και υποσχέθηκε ότι θα καταβάλλει όλο το ποσό, χωρίς να δώσει νέες ημερομηνίες, με αποτέλεσμα να θεωρήσουμε δικαιολογημένα, ότι ίσχυαν οι προηγούμενες ανακοινώσεις της. Για παράδειγμα, κάποιος που είχε ξεκινήσει το πρόγραμμα στις 13 Απριλίου θα έπρεπε να δει στο λογαριασμό του το ποσό 24-27 Απριλίου. Και ενώ στις 24 Απριλίου κανείς δεν είδε χρήματα στο λογαριασμό του, διέρρευσε ότι τα χρήματα θα τα πάρουμε στις 10 Μαίου. Σημειωτέον δε, ότι ήδη στο ενδιάμεσο έχει αναγγελθεί, ότι θα πάρουμε στις αρχές Μαίου και το επίδομα των 800 ευρώ, αλλά ο αρμόδιος Υπουργός, μετά την ανακοίνωση αυτή, σε μεταγενέστερη συνέντευξη, είπε ότι δεν μπορεί να δεσμευθεί.
Αυτή τη στιγμή λοιπόν, είμαστε από τις 13 Μαρτίου άνεργοι, χωρίς κανένα εισόδημα και βοήθημα, ενώ οι υποχρεώσεις μας τρέχουν: έξοδα γραφείου, μισθώματα, αφού δε συμπεριληφθήκαμε από την αρχή στην έκπτωση καταβολής μισθώματος όπως οι επιχειρήσεις, φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, πληρωμή συνεργατών του γραφείου μας, στεγαστικά και άλλα δάνεια-αφού και εδώ δε συμπεριληφθήκαμε στην αναστολή καταβολής των δανείων, όπως επιχειρήσεις και άλλα φυσικά πρόσωπα.
Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι καταβάλλουμε στον ΟΑΕΔ για τους ανέργου, ο καθένας από μας, το ποσό των 120 ευρώ, εδώ και δέκα έτη, αλλά κανείς δε γνωρίζει πώς διαχειρίστηκε το κονδύλιο αυτό την προηγούμενη τετραετία, πώς και εάν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί τώρα που είμαστε εμείς άνεργοι, για την αντιμετώπιση του δικού μας προβλήματος!
Σε όλο αυτό το διάστημα και κάτω από τις παραπάνω συνθήκες, γίναμε αντικείμενο λοιδωρίας, ειρωνίας και απαξίωσης δημοσίως.
Αξιότιμοι κύριοι της Κυβέρνησης
Δεν είμαστε αχάριστοι.
Δεν είμαστε επαίτες.
Δεν είμαστε όμως και κλάδος Πατρικίων. Αρκεί να αναζητήσετε πόσοι δικηγόροι από το 2011 μέχρι σήμερα έχουν αναγκαστεί να κλείσουν τα γραφεία τους γιατί δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν, πόσοι έκαναν αναστολή της άδειας εργασίας τους αναζητώντας άλλη εργασία για να επιβιώσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, πόσοι προτίμησαν να βγουν στη σύνταξη, ενώ ήταν ακόμη σε παραγωγική ηλικία, διότι ασφυκτιούσαν από την υπερφορολόγηση του κλάδου και τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, που σε συνδυασμό με τη μείωση της δικηγορικής ύλης που επιβλήθηκε σταδιακά τα τελευταία «μνημονιακά» χρόνια, έχει οδηγήσει τον κλάδο μας σε αδιέξοδο.
Αξιότιμοι κύριοι της Κυβέρνησης
Αυτό που ζητάμε, αυτό που απαιτούμε, είναι ο σεβασμός και η πλήρης εφαρμογή του νόμου, ο οποίος ορίζει, ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στους νόμους και στο κράτος. Κάτω από τις ίδιες συνθήκες πρέπει να αντιμετωπιζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Είναι υποχρέωση του κράτους, αν θέλει να θεωρείται ευνομούμενο, να προστατεύσει και εμάς, όπως κάθε άλλο πολίτη.
Είναι υποχρέωση του κράτους, αν θέλει να θεωρείται δημοκρατικό, να ακούει με σεβασμό όλες τις φωνές, πριν καταλήξουν σε άναρχες κραυγές, που ούτε αποτέλεσμα έχουν και μόνο ένταση προκαλούν και διχασμό στην κοινωνία.
Είναι σημαντικό βήμα, ότι αναγνωρίστηκε ο λάθος χειρισμός.
Είναι καιρός όμως, άμεσα να αποκατασταθεί η αδικία και ο εμπαιγμός που έχουμε υποστεί, για να μπορέσουμε να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη μας και να προχωρήσουμε στην «επόμενη μέρα».
ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ Φ. ΓΚΡΙΕΛΑ
Δικηγόρος Παρ’Αρείω Πάγω
.webp)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου