Μιλάμε για ένα επικίνδυνο και γελοίο νούμερο, που παρά το ότι οδήγησε την χώρα στα βράχια επί ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι τον ψηφίζουν και ο ελληνικός λαός τον πληρώνει για κινδυνολογεί.
Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αναρωτιέται γιατί αυτό το επικίνδυνο νούμερο κυκλοφορεί ελεύθερος ενώ έχει κάνει έγκλημα κατά της χώρας όταν ήταν υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχει αντιμετωπίσει ποινικές ευθύνες.
Πληρωμές με το σύστημα… ΔΗΜΗΤΡΑ σε περίπτωση που κλείσουν οι τράπεζες προτείνει ο γελοίος, επικίνδυνος και ανεύθυνος επικεφαλής του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης μιλώντας στο Open.
Μέσα στις γελοιότητες που ξεστόμισε αναφέρθηκε στην δραχμή, δείχνοντας ότι θέλει να διαλύσει την οικονομία της χώρας απλά επειδή είναι επικίνδυνος εγκληματίας.
Ερωτηθείς εάν σε αυτή την περίπτωση θα πάμε στη δραχμή, απάντησε: «Ελπίζουμε πως όχι».
Για να εξηγήσει στη συνέχεια το σχέδιο «ΔΗΜΗΤΡΑ» που έχει κατά νου: «Εμείς καταθέσαμε στη Βουλή το σχέδιο «ΔΗΜΗΤΡΑ» τον Δεκέμβριο του 2020. Κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην της Ελλάδας, έχει σχέδιο για μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, όπως έχει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας σχέδιο για το τι θα κάνει αν μπουν ξένα στρατεύματα. Έχεις ιερή υποχρέωση να έχεις σχέδιο ανάγκης. Το «ΔΗΜΗΤΡΑ» τι είναι; Είναι ένα πολύ καινοτόμο και πολύ καλά δουλεμένο σχέδιο, ένα δημόσιο σύστημα ψηφιακών δωρεάν συναλλαγών που δεν θα επηρεάζεται από το τραπεζικό σύστημα.
Είναι ένα σύστημα αυτό το οποίο για εμάς θα έπρεπε να το έχει κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, η Γαλλία, η Ιταλία, όχι για να βγεις από το ευρώ, γιατί δίνει βαθμούς ελευθερίας, δημοσιονομικούς, στο Κράτος, γιατί μειώνει το κόστος των συναλλαγών και γιατί σε εξασφαλίζει, σαν ένα αμορτισέρ, σε περίπτωση τραπεζικής κρίσης. Και τι λέμε; Εμείς το λέμε ξεκάθαρα, αν χρειαστεί –ελπίζουμε να μην χρειαστεί- σε περίπτωση που καταρρεύσουν οι τράπεζες από μόνες τους ή τις κλείσει η Φρανκφούρτη, όπως έκανε το 2015, να υπάρχει ένα σύστημα πληρωμών-συναλλαγών το οποίο να μπορεί να μειώσει το κόστος της μετάβασης».
Για στημένο δημοσίευμα από την ηγεσία της Ελληνικής Λύσης περί δήθεν «αποστασίας» μίλησε στην εκπομπή Action Σαββατοκύριακο ο αποχωρήσας βουλευτής Αντώνης Μυλωνάκης.
Ένα 24ωρο μετά την θύελλα στο κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, μιλώντας στην εκπομπή Action Σαββατοκύριακο, ο Αντώνης Μυλωνάκης αναφέρθηκε στο παρασκήνιο της αποχώρησής του από την Ελληνική Λύση. Σημείωσε μάλιστα ότι ο ίδιος επιχείρησε να επικοινωνήσει με τον πρόεδρο Κυρ. Βελόπουλο, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα αφού ο προκλητικός Βελόπουλος δεν σήκωνε το τηλέφωνο.
«Από το Σεπτέμβριο στήνονταν αυτό το χτύπημα το δημοσίευμα με τις βλακείες περί αποστασιών» είπε και υποστήριξε ότι υπήρχε συγκεκριμένος λόγος. «Γιατί εγώ είχα αντιδράσει όταν υπήρχαν σκέψεις να κατέβουν με το κόμμα υποψήφιοι με τη Χρυσή Αυγή, κάποιοι επιλαχόντες. Εγώ δεν το θεωρούσα σωστό και από τότε προφανώς το φύλαγαν χωρίς να καταλάβω τίποτα».
Οι αποχωρήσεις από την Ελληνική Λύση των δύο βουλευτών ήρθαν μετά την καθεστωτική απόφαση του κόμματος να τους εξορίσει σε άλλες εκλογικές περιφέρειες από αυτές που έχουν εκλεγεί στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, μετά τα στημένα δημοσιεύματα που τους ενέπλεκαν σε σενάρια αποστασίας, μετά τις εκλογές, σε περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης από τη ΝΔ.
Με λίγα λόγια και όπως προκύπτει η ακροδεξιά Βελόπουλος, χρησιμοποίησε εφημερίδα της ακροαριστεράς για να πετύχει τους σκοπούς του και να κατεβάσει πρώην στελέχη της Χρυσής Αυγής στα ψηφοδέλτια του, και αυτό εξόργισε τους ψηφοφόρους της ΕΛ.ΛΥΣΗ.
Πόσες φορές δεν έχει κάνει αναρτήσεις ο Ευάγγελος Αντώναρος, λέγοντας ότι τον παίρνουν τηλέφωνο και του λένε διάφορα;
Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελε κάποιος να τον πάρει τηλέφωνο, και αυτό προσδοκά και παρακαλάει.
Επειδή όπως δείχνουν τα πράγματα ξεκάθαρα, ο ΣΥΡΙΖΑ με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα θα χάσει τις εκλογές και ο Ευάγγελος Αντώναρος δεν θα εκλεγεί, πιάνει πόρτα για τον επόμενο που θα τον μαζέψει στο κόμμα δίνοντας την κάρτα του στο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ νομίζοντας ότι δεν γράφει η κάμερα, παρακαλώντας να τον πάρει κάποιος τηλέφωνο.
Ανεξάντλητα τα νούμερα του ΣΥΡΙΖΑ, προσφέρουν γέλιο όταν δεν εξοργίζουν τους πολίτες, και δείχνουν την ποιότητα που έχει μαζέψει ο Αλέξης Τσίπρας στον μεγαλύτερο πολιτικό θίασο στην ιστορία της Ελλάδας.
Στο παρακάτω βίντεο, ο Μπάρκας φανερά στον κόσμο του μία εβδομάδα μετά το Πάσχα, εύχεται Καλό Πάσχα και δυσκολεύεται να πει Χριστός Ανέστη!!
Ξεκινά από την Δευτέρα 24 Απριλίου έως την Πέμπτη 4 Μαΐου 2023 θα διεξαχθεί η πολυεθνική αεροπορική άσκηση «Ηνίοχος 2023».
Όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΕΘΑ, η άσκηση θα λάβει χώρα στην αεροπορική βάση της Ανδραβίδας στην 117 Πτέρυγα Μάχης.
Κατά την διάρκειά της θα συνεξετασθούν αντικείμενα και θα υλοποιηθούν συνεκπαιδεύσεις με τις συμμετέχουσες δυνάμεις της διεθνούς άσκησης Ειδικών Δυνάμεων – Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων «Ωρίων 23». Η άσκηση θα διεξαχθεί στην ευρύτερη περιοχή του FIR Αθηνών.
Στην άσκηση θα συμμετάσχουν για πρώτη φορά τα πρόσφατα αναβαθμισμένα F-16 Viper και τα νεοαποκτηθέντα Rafale της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ποιες χώρες θα συμμετέχουν στην άσκηση
Στην πολυεθνική άσκηση θα συμμετέχουν με προσωπικό και μέσα εκτός από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
- η Κυπριακή Δημοκρατία με ελικόπτερο AW139 και Ομάδα Τερματικής Καθοδήγησης Πυρών
- οι ΗΠΑ με F-16, ένα Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος MQ-9 REAPER και Ομάδα Τερματικής Καθοδήγησης Πυρών
- η Ινδία με αεροσκάφη Sukhoi-30
- η Ιορδανία με F-16
- η Ισπανία με F-18
- η Ιταλία με αεροσκάφη Tornado
- η Σαουδική Αραβία με F-15
- και η Σλοβενία με αεροσκάφη PC-9Μ και Ομάδα Τερματικής Καθοδήγησης Πυρών
Επιπρόσθετα, η Αυστρία θα συμμετέχει στην άσκηση με προσωπικό Πληροφοριών και ο Καναδάς με Ελεγκτές Εναερίου Κυκλοφορίας.
Αποστολή αντιπροσωπειών από 7 χώρες
Τέλος, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της άσκησης «Ηνίοχος 2023» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου μια σειρά κρατών προγραμματίζουν την αποστολή αντιπροσωπειών για την παρακολούθηση της άσκησης. Οι Χώρες που έχουν δηλώσει πρόθεση αποστολής αντιπροσωπείας είναι η Γερμανία, τα ΗΑΕ, το Μαρόκο, το Μαυροβούνιο, το Μπαχρέιν, η Σλοβακία και η Τυνησία.
Σκοπός της άσκησης είναι η ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των αεροπορικών δυνάμεων που συμμετέχουν. Η εκπαίδευση θα διεξαχθεί σε ένα περιβάλλον που είναι αντιπροσωπευτικό πραγματικού πολέμου. Επιπλέον, θα δώσει τη δυνατότητα στους συμμετέχοντεςνα επικοινωνήσουν σε επαγγελματικό περιβάλλον και να αποκτήσουν πολύτιμες γνώσεις για τις πιο αποτελεσματικές διαδικασίες του άλλου.
Η φάση προετοιμασίας ξεκίνησε από τις 18 Απριλίου και θα διαρκέσει έως και τις 23 Απριλίου ενώ η φάση εκτέλεσης, θα αρχίσει από τις 24 Απριλίου και θα ολοκληρωθεί στις 4 Μαΐου 2023.
Η άσκηση «ΩΡΙΩΝ 2023»
Παράλληλα και συνδυαστικά με την «ΗΝΙΟΧΟΣ 2023» θα διεξαχθεί η Διεθνής Άσκηση Ειδικών Δυνάμεων – Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων (ΕΔ-ΔΕΕ) με την ονομασία «ΩΡΙΩΝ 23». Η Άσκηση θα λάβει χώρα από την Δευτέρα 24 Απριλίου έως την Παρασκευή 5 Μαΐου 2023 στην ευρύτερη χερσαία και θαλάσσια περιοχή της Αττικοβοιωτίας, με την συμμετοχή ΕΔ-ΔΕΕ από την νεότευκτη Διοίκηση Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) του ΓΕΕΘΑ, την Κυπριακή Δημοκρατία, την Αυστρία, την Βουλγαρία, την Γαλλία, την Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, τις ΗΠΑ, το Μαυροβούνιο και την Σερβία, καθώς και τμημάτων της ΕΛ.ΑΣ. (Ειδική Κατασταλτική Αντιτρομοκρατική Μονάδα – Ε.Κ.Α.Μ.) και του Λ.Σ – ΕΛ.ΑΚΤ. (Μονάδα Υποβρύχιων Καταστροφών – ΜΥΑ), και επιπλέον Παρατηρητές από την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Τις προτεραιότητες για την επόμενη τετραετία, εάν η ΝΔ λάβει εντολή από τους πολίτες, περιέγραψε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στα Χανιά, προειδοποιώντας, παράλληλα, για το σενάριο της πολιτικής τερατογένεσης, την επομένη των εκλογών.
Ολόκληρη η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη από τα Χανιά
Τον θαυμασμό του για το έργο της ελληνικής κυβέρνησης, εξέφρασε ο επικεφαλής των Financial Times στις ΗΠΑ, Πίτερ Σπίγκελ, μιλώντας για επαναφορά της εμπιστοσύνης στις αγορές.
Επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα της ευρωζώνης και γενικότερα της Ευρώπης, σηματοδότησε η διακυβέρνηση Μητσοτάκη είπε ο Πίτερ Σπίγκελ (Peter Spiegel), σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενόψει της συμμετοχής του στο εφετινό Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.
«Είναι η μέρα, με τη νύχτα» από οικονομικής πλευράς, η διαφορά της χώρας από την έναρξη της διακυβέρνησης Μητσοτάκη έως σήμερα, καθώς έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών προς αυτήν και τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο της κανονικότητας που αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες της ευρωζώνης και ευρύτερα της Ευρώπης.
«Είναι αξιοθαύμαστο τι κατόρθωσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας»
Όπως σημειώνει: «μετά την ιδιαίτερα έντονη περίοδο επί ΣΥΡΙΖΑ, όπου πηγαίναμε από κρίση σε κρίση, οικονομικά, οι αγορές δεν ήξεραν εάν μπορούσαν να εμπιστευτούν ή όχι την Ελλάδα, είναι αξιοθαύμαστο τι κατόρθωσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Να επαναφέρει την εμπιστοσύνη στις αγορές και στα χρηματοοικονομικά πράγματα». Σύμφωνα με τον ίδιο, «...από μία διεθνή οπτική -και αυτή προέρχεται από την αγορά ομολόγων - (η Ελλάδα) είναι μία κανονική χώρα της ευρωζώνης και νομίζω ότι αυτός ήταν και ο στόχος».
Ερωτηθείς αναφορικά με την ύπαρξη ανησυχιών ως προς την πολιτική σταθερότητα της χώρας μετεκλογικά, ο Π. Σπίγκελ σημειώνει ότι «...υπάρχουν ανησυχίες ως προς το αν -όχι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κάποια από τα μικρότερα κόμματα που αυξάνουν τη δημοτικότητά τους προεκλογικά- θα κατορθώσουν να θέσουν τη ΝΔ εκτός κυβέρνησης, αλλά δεν νομίζω ότι είναι εκτός του μέτρου της κανονικότητας του σύγχρονου πολιτικού διαλόγου στις περισσότερες δυτικές οικονομίες».
Τέλος, αναφερόμενος στην εξάρτηση που ανέπτυξε η ΕΕ έναντι των ΗΠΑ για την αμυντική της ασφάλεια και έναντι της Ρωσίας για την κάλυψη των ενεργειακών της αναγκών, σημειώνει ότι αν και ο Πρόεδρος Εμ. Μακρόν είχε δίκιο σε σχετικές επισημάνσεις τούτες εξόργισαν την Ουάσινγκτον, εξαιτίας του τόπου και του χρόνου κατά τον οποίο αυτές διατυπώθηκαν, συνδέοντας τις με την επίσκεψη Μακρόν στην Κίνα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ιδίου, τούτο οφείλεται στο μέγεθος της απειλής που αποδίδουν οι ΗΠΑ στην Κίνα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης που παραχώρησε ο Πήτερ Σπήγκελ στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Νίκο Δρόσο, ενόψει του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
Στην εφετινή διοργάνωση του Φόρουμ των Δελφών είναι προγραμματισμένη μία συζήτησή σας με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. Τι θα τον ρωτήσετε. Τι ζητούν να μάθουν για την Ελλάδα στο εξωτερικό;
Κοιτάξτε. Δεν θέλω να αποκαλύψω το σύνολο των ερωτήσεών που θα υποβάλλω "επί σκηνής", αλλά προφανώς με τις εκλογές να έρχονται, αυτές θα είναι κυρίαρχες στο μυαλό μου. Κατά μία έννοια είναι άδικο, από πολιτικής πλευράς, το γεγονός ότι οδεύει σε εκλογές σε μία χρονική συγκυρία κατά την οποία, διεθνώς εκτιμάται, ότι βρίσκεται σε πολλές αντιπαραθέσεις. Προφανώς το σιδηροδρομικό δυστύχημα οδήγησε την προσοχή σε ζητήματα κρατικής διαχείρισης, υπήρχε το σκάνδαλο που αφορούσε καταγγελίες περί παρακολουθήσεων σε πρόσωπα της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφους, που έλαβε ευρεία δημοσιότητα στο εξωτερικό και όλα αυτά χρωμάτισαν όσα ξέρουμε, εσχάτως, για την Ελλάδα στον διεθνή Τύπο, στην διεθνή αρένα και όλα αυτά θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν στην ατζέντα.
Την ίδια ώρα, όπως ξέρετε καλύπτω ζητήματα της Ελλάδας από την εποχή της κρίσης το 2010, και εάν δούμε την αρχή της διακυβέρνησης Μητσοτάκη και πού βρίσκεται τώρα, από μία αμιγώς οικονομική σκοπιά -προφανώς το Οικονομικών Φόρουμ των Δελφών έχει να κάνει με την οικονομία και εμείς στους Financial Times ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα για οικονομικά ζητήματα - είναι σχεδόν μέρα με την νύχτα.
Μετά την ιδιαίτερα έντονη περίοδο επί ΣΥΡΙΖΑ, όπου πηγαίναμε από κρίση σε κρίση οικονομικά, οι αγορές δεν ήξεραν εάν μπορούσαν να εμπιστευτούν ή όχι την Ελλάδα, είναι αξιοθαύμαστο τι κατόρθωσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Να επαναφέρει την εμπιστοσύνη στις αγορές και στα χρηματοοικονομικά πράγματα. Σε αυτά τα πράγματα θα επικεντρωθώ. Δηλαδή, εάν μπορεί να πείσει τους ψηφοφόρους εάν η οικονομική διακυβέρνηση είναι πιο σημαντική από ό,τι οι πρόσφατες κρίσεις.
Μόλις εισήλθατε στην επόμενη ερώτησή μου. Προφανώς παρακολουθείτε την Ελλάδα επί μακρύ χρονικό διάστημα, από τον καιρό της κρίσης και των μνημονίων και θα ήθελα να σας ρωτήσω ευθέως για τις εκτιμήσεις σας περί της Ελλάδας σήμερα. Πού βρισκόμαστε δημοσιονομικά, από πλευράς οικονομικής πολιτικής... Οπισθοδρομούμε ή όχι;
Νομίζω, από μία διεθνή οπτική -και αυτή προέρχεται από την αγορά ομολόγων - (η Ελλάδα) είναι μία κανονική χώρα της ευρωζώνης και νομίζω ότι αυτός ήταν και ο στόχος.
Υπάρχουν ζητήματα, αν δούμε τον προϋπολογισμό, που εμφανίζουν στοιχεία οπισθοδρόμησης, που είναι προβληματικά για το ΔΝΤ και για άλλους; Προφανώς υπάρχουν. Αλλά, νομίζω, δεν είναι διαφορετικά από ό,τι στην Ιταλία, την Ισπανία, ή άλλες μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης, ή ακόμη και των ΗΠΑ. Νομίζω ότι είναι τα κανονικά ζητήματα που επηρεάζουν κάθε κυβέρνηση, οδεύοντας σε μία,(σ.σ. αναφερόμενος στην Ευρώπη) κατά πάσα πιθανότητα υφεσιακή χρονιά, το 2023, με αυξανόμενα επιτόκια στην ΕΚΤ, κλπ. Έτσι, νομίζω μιλάμε για κανονικά οικονομικά ζητήματα, τώρα, και νομίζω και πάλι -όχι για να αποδώσω εύσημα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη - αλλά το γεγονός ότι υφίστανται ερωτήματα σχετικά με τον ελληνικό προϋπολογισμό, δίχως (να συνοδεύονται από) μία νέα κρίση, οφείλεται στην εμπιστοσύνη που οι αγορές έχουν στην διακυβέρνησή του.
Και νομίζω αν δούμε το ύψος του χρέους, του ελλείμματος, υπάρχουν ορισμένα ερωτήματα αλλά ξανά όχι διαφορετικά από ό,τι σε άλλες οικονομίες της ευρωζώνης. και η διαφορά έγκειται στην παράμετρο της εμπιστοσύνης. Της εμπιστοσύνης που συνοδεύει την ύπαρξη ενός ισχυρού χεριού στο πηδάλιο, το οποίο διαχειρίζεται την οικονομία κατά τρόπο που δεν θα είναι (αντίστοιχος) με εκείνον που ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας ακολουθούσαν, ο οποίος ήταν, ας πάμε έως το τέλος να κάνουμε μία συμφωνία, όταν όλων τα νεύρα θα έχουν καταρρεύσει. Έτσι νομίζω, ναι, υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τον προϋπολογισμό αλλά θα τα κατηγοριοποιούσα από κοινού με τα κανονικά ζητήματα της ευρωζώνης, τα οποία δεν θα αναστάτωναν τις διεθνείς αγορές.
Είναι ενδιαφέρον που το λέτε αυτό. Υπάρχει κάποιου είδους ανησυχία σχετικά με την ύπαρξη σταθερότητας στην Ελλάδα μετά τις εκλογές;
Νομίζω πάντα υπάρχει. Και θα έλεγα ότι ένα από τα επιτεύγματα της Ελλάδας τα τελευταία 3-4 χρόνια είναι ότι βρίσκεται στην ίδια κατηγορία όπως πολλές άλλες χώρες από αυτής της πλευράς. Είδαμε την άνοδο τόσο δεξιών όσο και αριστερών λαϊκιστικών ρευμάτων σε διάφορες χώρες της ευρωζώνης και ευρύτερα της ΕΕ και ειλικρινά νομίζω ότι μπορούμε να βάλουμε και την Βρετανία εκεί, με το Brexit.
Έτσι πιστεύω ότι υπάρχει μία γενική ανησυχία σχετικά με την ύπαρξη πολιτικής σταθερότητας αλλά ξανά όχι ιδιαίτερα διαφορετική από όσα συζητήθηκαν όταν η Μελόνι έγινε πρωθυπουργός στην Ιταλία, με το αν θα υποστήριζαν τους συμμάχους στο ζήτημα της Ουκρανίας. Το ίδιο πράγμα με την Σουηδία, που είχε ένα εθνικιστικό κόμμα να στηρίζει την κυβέρνηση. Έτσι, πιστεύω ότι υπάρχουν ανησυχίες ως προς το αν -όχι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κάποια από τα μικρότερα κόμματα που αυξάνουν τη δημοτικότητά τους προεκλογικά- θα κατορθώσουν να θέσουν τη ΝΔ εκτός κυβέρνησης, αλλά δεν νομίζω ότι είναι εκτός του μέτρου της κανονικότητας του σύγχρονου πολιτικού διαλόγου στις περισσότερες δυτικές οικονομίες.
Ας μείνουμε στην Ευρώπη. Πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έθεσε ένα δίλλημα μεταξύ υποτελών και συμμάχων, αναφορικά με τη σχέση της ΕΕ και των ΗΠΑ. Πού βρισκόμαστε ακριβώς ως προς αυτό το ζήτημα. Η εναπόθεση των ζητημάτων ασφάλειας στις ΗΠΑ και ενεργειακή επάρκειας στη Ρωσία κατέστησε την Ευρώπη κατά τρόπον τινά ανίσχυρη στις ημέρες μας. Ευσταθεί αυτό;
Ο Μακρόν εντόπισε ένα πρόβλημα και δεν σφάλλει επ' αυτού. Νομίζω αυτό το οποίο ήταν προβληματικό με τα σχόλιά του αφορούσε το πού και το πότε το είπε. Είχε μεταβεί στο Πεκίνο και προσπάθησε να τοποθετήσει την Γαλλία και την Ευρώπη ευρύτερα ως ένα είδος αντίβαρου μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ. Αλλά έχει δίκιο. Έχει δίκιο.
Κοιτάξτε τι έγινε στην Ουκρανία. Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ υποστήριξαν την Ουκρανία αλλά η συντριπτική πλειονότητα, πάνω από 85%-90% της βοήθειας προήλθε από τις ΗΠΑ. Και αυτό τόνισε ότι για ζητήματα εθνικής ασφάλειας οι ευρωπαϊκές χώρες επαφίενται στις ΗΠΑ, ανεξαρτήτως εάν η Γαλλία έχει τα δικά της πυρηνικά όπλα ή ισχυρές αμυντικές δυνάμεις. Σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη επαφίεται σημαντικά στις ΗΠΑ για την ασφάλειά της. Γεγονός το οποίο σημαίνει ότι εάν επιθυμούν να δράσουν ως ανεξάρτητες οντότητες, ενδεχομένως διαπραγματευόμενες για ειρήνη με τη Ρωσία, επ' αφορμή ζητημάτων πετρελαϊκών προμηθειών - όχι ότι θα συνέβαινε αυτό αλλά αν συνέβαινε - θα "κολλούσαν" στις αμερικανικές πιέσεις. Δεν θα μπορούσαν να το κάνουν, εξαιτίας αμερικανικής πίεσης να το αποφύγουν.
Αυτό το οποίο είναι αξιοθαύμαστο, ωστόσο, για εμένα, είναι η ενότητα εντός της συμμαχίας στην -εν τη απουσία καλύτερου όρου - αμερικανική άποψη ως προς τον πόλεμο (της Ουκρανίας). Ό,τι παραμένει σχεδόν σε ομοφωνία, παρά τις εκάστοτε διαφοροποιήσεις, ιδίως από την Ουγγαρία, αλλά σε συμμαχία με τις ΗΠΑ επί του ζητήματος της Ουκρανίας και ιδιαίτερα πρόθυμοι να βρουν εναλλακτικές πηγές ενέργειας έναντι της Ρωσίας. Είδαμε πρόσφατα πυρηνική ενέργεια μέσω του Nordex, είδαμε προσπάθειες αύξησης των εισαγωγών LNG, απομάκρυνσης από τις ρωσικές προμήθειες, και οι περισσότερες προμήθειες σήμερα, ελέω και του θερμού χειμώνα, δείχνουν ότι η Ευρώπη θα μπορέσει να επιβιώσει ακόμη έναν χειμώνα δίχως να καταφύγει στις ρωσικές προμήθειες.
Έτσι, πιστεύω ότι έχετε δίκιο στην ανάλυσή σας. Η Ευρώπη, επειδή δεν έχει δουλέψει αρκετά στην ενεργειακή της ανεξαρτησία, - ας είμαστε ειλικρινείς, υπό την καθοδήγηση της Γερμανίας η οποία επί δεκαετίες ήταν εξαρτημένη από τη Ρωσία για την κάλυψη των ενεργειακών της αναγκών - και επειδή δεν έχει εργαστεί στην ενεργειακή της ανεξαρτησία ή στην προάσπιση της ασφάλειάς της με το χτίσιμο των στρατιωτικών της δυνάμεων, εξαρτάται από τρίτους σε αμφότερα αυτά τα ζητήματα. Ασφάλειας και ενεργειακής επάρκειας. Αυτό είναι το ζήτημα που ο Μακρόν επιδιώκει να λύσει, σε επίπεδο ρητορικής και διπλωματίας, αλλά στο δια ταύτα το όλο ζήτημα αφορά σε χρήματα και πόρους. Και τα χρήματα και οι πόροι βρίσκονται με όσους είναι ανεξάρτητοι ενεργειακά και στρατιωτικά και επί του παρόντος η Ευρώπη δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Σωστά και αναρωτιέμαι εάν υπάρχει η βούληση για την ύπαρξη προόδου σε αυτά αλλά πρόκειται μάλλον περί ρητορικού ερωτήματος. Ένα που δεν είναι ωστόσο, αφορά το κατά πόσον βρίσκεται σε ορθό δρόμο η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική έναντι της Κίνας; Είναι σοφό να διαφοροποιούμαστε τόσο έντονα από τον ισχυρότερο σύμμαχό μας, τις ΗΠΑ; Η Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν τουλάχιστον έτσι πιστεύει.
Αυτό νομίζω ότι είναι πολύ περισσότερο προβληματικό διότι η Κίνα αντιπροσωπεύει μία μακροπρόθεσμη και μακράς διάρκειας απειλή στις δυτικές δημοκρατίες, από ό,τι η Ρωσία. Το ξέρω ότι δεν είναι ευγενές να το λέει κανείς αυτό τώρα που υπάρχουν θύματα στο πεδίο της μάχης (στην Ουκρανία) αλλά νομίζω ότι εάν πάτε στο Πεντάγωνο, στην Ουάσινγκτον, -που το έχω πράξει εσχάτως - και μιλήσετε για τους υπαρξιακούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ, τις απασχολεί πολύ περισσότερο η Κίνα από ό,τι η Ρωσία. Και επ' αυτού του σημείου, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ είναι χωρισμένες. και όπως είπατε η βαν ντερ Λάϊεν ... αλλά ήταν πάντα ένα ζήτημα γερμανικής πολιτικής, το οποίο προωθούσε τη συμπερίληψη της Κίνας στην οικογένεια των κρατών, διαμέσου του εμπορίου, διαμέσου της οικονομίας.
Η Γερμανία είναι μία μεγάλη εξαγωγική οικονομία, η VW είναι μεγάλος κατασκευαστής αυτοκινήτων στην Κίνα, έτσι η εξαγωγική τους μηχανή είναι προσανατολισμένη στην Κίνα, έτσι διαπιστώνω ότι βλέπουμε ρωγμές στη συμμαχία εκεί, και νομίζω ότι τα σχόλια του Μακρόν είναι το μόνο ορατό στοιχείο αυτού του γεγονότος. Το οποίο πραγματικά εξόργισε τις ΗΠΑ, όπου αν και ελάχιστα πράγματα αποτελούν στοιχεία διακομματικής ομοφωνίας, αυτό είναι ένα που βρίσκει σύμφωνους Δημοκράτες και Ρεπουμπλικάνους. Η απειλή που θέτει η Κίνα. Δεν αφορά απλά την τεχνολογία, τους υπολογιστές, την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά πολλά περισσότερα. Κατ' ορισμένους αφορά σε έναν νέο ψυχρό πόλεμο, όπου ένας αυταρχικός ηγέτης επιχειρεί να επιβάλει την βούλησή του παγκοσμίως και η οικογένεια των δημοκρατικών χωρών πρέπει να παραμείνει ενωμένη - σήμερα δεν είναι - και να ορθώσει το ανάστημά της στην Κίνα.
Το ξέρω ότι το ξεχάσαμε αυτό στη διάρκεια της τελευταίας διετίας εξαιτίας των κρίσεων στο Αφγανιστάν και τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά όταν ο Μπάϊντεν έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος μία από τις αρχές του σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής ήταν η επιστροφή της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο επίκεντρο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Και ακόμη βλέπει την Κίνα υπ' αυτό το πρίσμα. Βλέπει την Κίνα ως απειλή, την άνοδο του αυταρχισμού -και στην περιοχή σας βεβαίως ο Ερντογάν είναι τμήμα αυτής της οικογένειας και σε κάποιο βαθμό ο Όρμπαν - Η αντιμετώπιση της ανόδου των αυταρχικών ηγετών ανά την υφήλιο είναι κάτι που ο ίδιος έθεσε στην κορυφή της ατζέντας.
Έχει απασχοληθεί από άλλα πράγματα, αλλά τούτο παραμένει ιδιαίτερα σημαντικό για τον ίδιο αλλά και για το ρεπουμπλικανικό Κογκρέσο. Αυτός είναι ο λόγος για την οργή που προκάλεσαν τα σχόλια του Μακρόν. Όχι ότι έκανε λάθος, πως η Ευρώπη πρέπει να βρει τον δικό της δρόμο, αλλά ότι το έκανε ενώ επισκεπτόταν τον Σι, ή μετά την επίσκεψή του στον Σι. Ο χρόνος και το μέρος εξόργισε την Ουάσινγκτον.
Με καθεστωτική νοοτροπία αυτός που πουλούσε στον κόσμο αντίγραφα των δήθεν "χειρογράφων" του Ιησού, αυτός που πουλούσε φρούδες ελπίδες για θεραπεία του κορονοιού με φάρμακο δικό του μέχρι την επέμβαση του εισαγγελέα κ. Πλιώτα, Κυριάκος Βελόπουλος μπήκε σε περιπέτειες.
Η Ελληνική Λύση έχει αυτοκράτορα και όχι αρχηγό, που βλέπει αποστάτες στην αυλή του και αποφασίζει να τιμωρήσει τρεις βουλευτές στέλνοντάς τους σε εκλογική εξορία, επειδή γράφτηκε ένα άρθρο για να κάνει ζημιά στο κόμμα Βελόπουλου.
Τελικά, οι Αντώνης Μυλωνάκης και Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοπούλου αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με την καθεστωτική νοοτροπία της Ελληνικής Λύσης που τους ζήτησε να μετέχουν στις επερχόμενες εκλογές ως υποψήφιοι σε άλλες περιφέρειες από εκείνες που εκλέχθηκαν βουλευτές.
Οι βουλευτές ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από κόμμα Βελόπουλου και εξαπέλυσαν βαρύτατες καταγγελίες για αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις προαναγγέλλοντας παράλληλα αποκαλύψεις.
Αφορμή για την πρωτόγνωρη στα πολιτικά χρονικά απόφαση του κόμματος Βελόπουλου έδωσε δημοσίευμα της εφημερίδας «Kontra» που εντάσσεται στα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο καλλιέργησε σενάρια αποστασίας ονοματίζοντας τους Αντώνη Μυλωνάκη, Απόστολο Αβδελά και Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοπούλου ως αποδέκτες δήθεν «μαύρων» τσαντών με χρήματα προκειμένου μετά τις εκλογές και εφόσον επανεκλεγούν να εγκαταλείψουν την Ελληνική Λύση και να προσχωρήσουν στη ΝΔ.
Ο Βελόπουλος δήθεν τσίμπησε, αλλά η πλειοψηφία λέει ότι ήταν δικό του σχέδιο, και έβαλε το κόμμα του σε περιπέτειες, γιατί αυτό ήταν το σχέδιο με την βοήθεια των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ να ξεμπερδεύει ο Βελόπουλος με αυτούς τους Βουλευτές ώστε να μπούν στην θέση τους ακροδεξιά στελέχη της πρώην Χρυσής Αυγής.
Οι τρεις βουλευτές κλήθηκαν σε απολογία για να διαψεύσουν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς και παρά το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει κανένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τις βαρύτατες καταγγελίες για τους τρεις βουλευτές, τα αρμόδια όργανα της Ελληνικής Λύσης αποφάσισαν να τους τελειώνουν σε βάρος του κόμματος.
Με λίγα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκάθαρα πέτυχε τον σκοπό του, να ολοκληρωθεί το σχέδιο Βελόπουλου.
Οι δύο βουλευτές που τελικά αποδείχθηκαν σοβαροί άνθρωποι, γυρίζοντας την πλάτη στον καθεστωτικό Βελόπουλο, που τσίμπησε το δόλωμα των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από το κόμμα, μόλις ένα μήνα πριν τις εκλογές της 21ης Μαΐου και αυτός που θα χάσει είναι μόνο ο Κυριάκος Βελόπουλος.
Η ΝΔ αυξάνει τη διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταγράφεται ως κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό υπερτερώντας σε όλους τους τομείς από την καταλληλότητα για πρωθυπουργός μέχρι τη διαχείριση των κρίσεων, την οικονομία, την αποτελεσματικότητα αλλά και την καλή λειτουργία των θεσμών.
Η δημοσκόπηση είναι της εταιρείας Metron Analysis που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερία το Βήμα της Κυριακής, η διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ στην εκτίμηση ψήφου ανεβαίνει στο 6.9%.
Η ΝΔ συγκεντρώνει 33,8% έναντι του 26,9% του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΠΑΣΟΚ με 10,3%,
ΚΚΕ με 7,3%,
το ΜέΡΑ 25 με 5,4%
η Ελληνική Λύση με 4,9%,
και το κόμμα Κασιδιάρη συγκεντρώνει 4,2%.
Στην πρόθεση ψήφου, χωρίς την ενσωμάτωση των αναποφάσιστων, η ΝΔ προηγείται με 27,8% και ο ΣΥΡΙΖΑ 22,2%.
Το ΠΑΣΟΚ στο 8,5%,
το ΚΚΕ στο 6%,
το ΜέΡΑ 25 με 4,4%,
η Ελληνική Λύση με 4%
και το κόμμα Κασιδιάρη με 3,5%.
Η αδιευκρίνιστη ψήφος αγγίζει το 13,2%.
Οι θετικές γνώμες για τον πρωθυπουργό είναι στο 38% και για τον Τσίπρα στο 23%.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 38% των ερωτηθέντων έχουν θετική γνώμη για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ το 54% τον κρίνει αρνητικά. Από την άλλη πλευρά το 23% αξιολογεί θετικά τον Αλέξη Τσίπρα και αρνητικά το 71%.
.jpg)
