Συνέντευξη Ζελένσκι στην ΕΡΤ

 

Αναλυτικά οι ερωτοαπαντήσεις στον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι :

Για τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας

Οι κυρώσεις επιβάλλονται αποκλειστικά στη Ρωσική Ομοσπονδία επειδή είναι αυτή που ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, παραβίασε την εδαφική μας ακεραιότητα και κυριαρχία.

Με την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας ξεκίνησαν οι κυρώσεις – μικρής κλίμακας, κατά τη γνώμη μου, οι οποίες όμως επέτρεψαν από το 2014 στη Ρωσία να σκεφτεί και να επιδιώξει την εισβολή πλήρους κλίμακας.

Μετά υπήρξε το Ντονμπάς, ένα μέρος του οποίου κατελήφθη. Ύστερα, στις 24 Φεβρουαρίου ξεκίνησε δραματικά η πλήρους κλίμακας επίθεση της Ρωσίας, η πλήρους κλίμακας κατοχή από την πλευρά της Ρωσίας στην επικράτεια της Ουκρανίας.

Αυτός ήταν ο λόγος που επιβλήθηκαν οι σκληρές κυρώσεις: δολοφονίες, κατοχή, παράνομη εισβολή. Ο πόλεμος ακόμα δεν έχει τελειώσει, δεν έχουμε επιστρέψει στις περιοχές μας, δυστυχώς ακόμα η Ρωσία παραμένει στη γη μας, συνεχίζει να ασκεί πίεση. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Μένω έκπληκτος μόνο και μόνο που τίθεται το θέμα άρσης κυρώσεων.

Για την απομάκρυνση των αμάχων

Συνεχίζουμε και προτείνουμε την εκκένωση των ανθρώπων μας. Λειτουργούν μερικές διαδρομές. Μία είναι αυτή που μας πρότεινε ο ΟΗΕ.

Δυστυχώς η εν λόγω εκκένωση δεν αφορά στρατιώτες και τραυματίες. Δεν αναλαμβάνουν τέτοια ευθύνη.

Ο ΟΗΕ μιλάει μόνο για τη βοήθεια σχετικά με την απομάκρυνση άμαχου πληθυσμού. Όταν δε μας εμπόδιζε η Ρωσία, ήδη βγάλαμε αρκετό κόσμο από τη Μαριούπολη. Τώρα μιλάμε για αμάχους που βρίσκονται στο Azovstal, είναι εκεί – οι άνθρωποι, που φοβούνται να βγουν διότι τους σκοτώνουν.

Τώρα μιλάμε και ασχολούμαστε με αυτήν τη διαδρομή. Σήμερα όλα εξαρτώνται από τη Ρωσική πλευρά. Όπως βλέπετε ακόμα και ο ΟΗΕ συμμετέχει. Παρ’ όλα αυτά η διαδικασία αυτή παραμένει δύσκολη. Γιατί; Επειδή δεν εμπιστευόμαστε τη Ρωσική Ομοσπονδία και , επειδή η εμπιστοσύνη αυτή μειώνεται. Αυτό συνεχιζόταν ακόμα και όταν ο κύριος Γκουτιέρες ήταν εδώ και συζητούσαμε την ανθρωπιστική αποστολή σχετικά με την απομάκρυνση των αμάχων. Εκείνος ήρθε από τη ρωσική ομοσπονδία για να το επιβεβαιώσει.

Αλλά ακόμα και εκείνη τη στιγμή 5 πύραυλοι χτύπησαν το Νομό του Κιέβου. Σε αυτό το κλίμα δουλεύουμε. Δεν ξεχνάμε κανένα και δε θα ξεχάσουμε. Και εάν μέσα στις επόμενες μέρες έχουμε κάποια δυνατότητα, θα το κάνουμε οπωσδήποτε.

Πρέπει να ξέρετε, ότι τα λεωφορεία, που τώρα βρίσκονται στις πύλες του Azovstal, μπορούν να βγάλουν ανθρώπους από εκεί, από τη Μαριούπολη. Με αυτά μπορούν να φτάσουν μέχρι τη Ζαπορίζια.

Από την πόλη Ζαπορίζια και μετά εμείς έχουμε τον έλεγχο, δηλαδή από εκεί και πέρα εμείς φέρουμε την ευθύνη και μπορούμε να τους πάμε σε ένα ασφαλές μέρος, να τους εξασφαλίσουμε προσωρινή διαμονή, όσο δεν έχουν τη δυνατότητα να γυρίσουν πίσω. Θα μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, αφού τελειώσει ο πόλεμος. Δηλαδή από τη Ζαπορίζια και μετά εμείς φέρουμε την ευθύνη. Θα μπορέσουμε να το κάνουμε, να τους πάμε εκεί που πρέπει, εννοείται.

Μέχρι να φτάσουν  στη Ζαπορίζια όμως περνάνε μια πολύ δύσκολη δοκιμασία. Προειδοποίησα τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ γι’ αυτό. Ότι μπορεί να βάλετε τους ανθρώπους στα λεωφορεία, αλλά η Ρωσία θα τους βγάλει στην επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Μέχρι στιγμής γνωρίζουμε για μισό εκατομμύριο ανθρώπους, οι οποίοι εκτοπίστηκαν παράνομα στην επικράτεια της Ρωσίας ή σε άλλα μέρη παρά τη θέλησή τους.

Με διαβεβαίωσε ότι αναλαμβάνει 100% την ευθύνη και ότι αυτή είναι η συμφωνία με τη Ρωσία, ότι οι άνθρωποι αυτοί θα φτάσουν στο έδαφος, το οποίο ελέγχεται από την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Θέλουμε να το πιστέψουμε.

Για τη χρήση απαγορευμένων όπλων -πυρηνικών

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Εξετάζουμε οποιουδήποτε είδους επιθέσεις από την πλευρά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Έπεσε η εμπιστοσύνη της κοινωνίας μας προς τη Ρωσία για τις υποσχέσεις και τις αποφάσεις τους. Έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν. Σήμερα μπορούμε να περιμένουμε οποιαδήποτε βήματα από την πλευρά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Είχαμε προσδοκίες ότι όλα θα επιλυθούν με ειρηνικό τρόπο. Από το 2014 μας έλεγαν για την υλοποίηση της συμφωνίας του Μινσκ 1, του Μινσκ 2. Μετά ο Πρόεδρος της ρωσικής ομοσπονδίας και η στρατιωτική διοίκηση της Ρωσίας επιβεβαίωσαν, ότι ποτέ δε θα λάβει χώρα η πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία. Ότι αυτό δε θα γίνει ποτέ.

Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Διότι ακόμα και στο πιο υψηλό επίπεδο, εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις, βλέπουμε ότι άλλα λένε και άλλα πράττουν. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.

Αντιθέτως, όταν η Ρωσία κάνει κάποιες δημόσιες δηλώσεις, όταν λέει ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, εμφανίζονται πολλά ερωτήματα. Γιατί το δήλωσε δημοσίως; Συνήθως η Ρωσία δεν διαψεύδει τίποτα. Όταν στα ρωσικά ΜΜΕ πού και πού εμφανίζονται κάποιες δηλώσεις για τη χρήση πυρηνικών, όπως υποστηρίζουν κάποιοι πολιτικοί, ενώ κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι η Ρωσία ποτέ δε θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, εμφανίζονται πάρα πολλά ερωτήματα, συνεπώς εμφανίζονται και κίνδυνοι.

Εγώ πιστεύω ότι αφού χρησιμοποίησαν απαγορευμένα όπλα, π.χ. βόμβες φωσφόρου, όπως το έκαναν στο Χάρκοβο, στην πλατεία Ελευθερίας, ακριβώς στο κέντρο της πόλης, όπως χρησιμοποίησαν απαγορευμένες βόμβες στη Μαριούπολη, στη νότια πλευρά του κράτους μας, στους νομούς Ζαπορίζια, Ντονέτσκα, Λουγκάνσκα – όλα αυτά τα χρησιμοποίησαν παρ’ όλο που είναι απαγορευμένα, μπορούμε να πούμε ότι η Ρωσία είναι ικανή να χρησιμοποιήσει και άλλα απαγορευμένα όπλα. Είναι τρομοκράτες.

Για τις απώλειες του ουκρανικού λαού και τις καταστροφές.

Οι απώλειες – σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε μόνο για τον αριθμό των κατεστραμμένων σπιτιών και υποδομών, που ήδη υπολογίζεται γύρω στα 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι για σήμερα, χωρίς τις κατεχόμενες περιοχές, όπου δεν μπορούμε να αναλύσουμε τίποτα.

Από τα εδάφη όπου αποκαταστάθηκε η κυριαρχία της Ουκρανίας τι είναι ξεκάθαρο – ο αριθμός των κατεστραμμένων γεφυρών, δρόμων, υποδομών, εργοστασίων κ.λ.π. Το κράτος έχασε 600 δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν μιλάω για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, διότι θα υπολογιστεί μετά το τέλος του πολέμου. Σήμερα χρειαζόμαστε τον απολογισμό από τον ιδιωτικό τομέα – ποιος και τι έχασε, πόσα έχασε. Λένε ότι οι απώλειες του ιδιωτικού τομέα για σήμερα είναι ένα τρισεκατομμύριο. Δεν μπορώ να το πω, διότι χρειάζομαι συγκεκριμένα στοιχεία, ποσά, τότε μπορούμε να μιλάμε για τις απώλειες. Όσον αφορά τις ζωές που χάθηκαν, πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίμημα.

Για το τάγμα Αζόφ

Από την αρχή του πολέμου υπήρχαν πάρα πολλές πληροφορίες από την πλευρά της Ρωσίας σχετικά με ομάδες εθελοντών και εθελοντικά ουκρανικά τάγματα. Αυτό ήταν το 2014, όταν οι εθελοντές από διάφορες γωνίες του κράτους μας ενώθηκαν για να προστατέψουν την Ουκρανία.

Τότε δεν είχαμε τόσο δυνατό στρατό όπως έχουμε σήμερα. Πράγματι ήταν εθελοντές, πολεμούσαν απλοί άνθρωποι και οι ένοπλες δυνάμεις. Και πράγματι ποίκιλαν οι αντιδράσεις σχετικά με τα εν λόγω εθελοντικά τάγματα.

Υπάρχουν και οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, και θέλω να καταλάβουμε όλοι τη διαφορά. Υπάρχει και το τάγμα Αζόφ, το οποίο δεν αποτελείται από εθελοντές, αλλά είναι μέρος της Εθνικής Φρουράς του κράτους μας. Σήμερα είναι μέρος των ένοπλων δυνάμεων και όλοι τους είναι επίσημος στρατός του κράτους μας.

Κάποιοι από εκείνους, οι οποίοι υπήρξαν εθελοντές στην αρχή του πολέμου, θέλησαν να ασχοληθούν με την πολιτική, στράφηκαν προς την πολιτική και έμειναν εκεί. Εκείνοι που πήραν την απόφαση να συνεχίσουν στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, έγιναν στρατιωτικοί και αποτελούν μέρος των ένοπλων δυνάμεων της Ουκρανίας. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Την Μαριούπολη την προστατεύουν οι επαγγελματίες στρατιώτες, Την προστατεύει όχι μόνο το τάγμα «Αζόφ». Εκεί είναι και εθνική φρουρά, φύλακες συνόρων, καταδρομείς, εκεί είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Και με όλο το σεβασμό για οποιουσδήποτε εθελοντές, οι οποίοι έκαναν πάρα πολλά από την αρχή του πολέμου, πρέπει να κατανοήσουμε ότι κανένας δεν μπορεί να πολεμήσει έτσι, όπως το κάνουν οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας.

Όπως και να ήταν οι εθελοντές – τους είμαστε ευγνώμονες, αλλά με τόσο θάρρος να προστατεύει το Azovstal και τη Μαριούπολη μπορούν μόνο οι επαγγελματίες στρατιώτες. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό που πράττουν στο κράτος μας οι Ρώσοι στρατιώτες είναι ναζισμός.

Από την άλλη πλευρά θέλω να σας πω ότι εγώ, ως Πρόεδρος και η ομάδα μας, παρακολουθούμε πολύ προσεκτικά όλες τις εξελίξεις. Και εάν υπάρχουν προκλήσεις ή εκκλήσεις για ριζοσπαστισμό, πιστεύω ότι στο κράτος μας είναι πολύ λιγότερες σε σύγκριση με άλλα κράτη του κόσμου.

Σε περίπτωση που λαμβάνουν χώρα τέτοιου είδους ριζοσπαστικές δηλώσεις, πιστέψτε, τις παρακολουθούμε, τις βλέπουμε πολύ σοβαρά, σταματάμε και ξεκόβουμε αμέσως τέτοια βήματα.

Για τη στάση της Τουρκίας

Όταν είσαι σε πόλεμο, πρέπει να κάνεις το μέγιστο που μπορείς για να ενώσεις τα κράτη γύρω σου, ακόμα και εκείνα που ιστορικά έχουν δύσκολες σχέσεις. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα, για να έχουμε όλα αυτά τα κράτη στο πλευρό μας, γιατί η Ουκρανία χρειάζεται εταίρους και φίλους. Διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να νικήσουμε τη Ρωσική Ομοσπονδία που μας επιτέθηκε. Θα είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας – για παράδειγμα, έχουμε την υποστήριξη της Τουρκίας και έχουμε την υποστήριξη της Ελλάδας. Θα σας πω ειλικρινά, ότι έχουμε ερωτήματα και προς την Τουρκία και προς την Ελλάδα. Έτσι είναι η ζωή και το κάθε κράτος έχει τα δικά του ενδιαφέροντα και συμφέροντα.

Έχουμε την υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης, της ηγεσίας του κράτους και έχουμε λάβει αυτήν τη βοήθεια. Είμαι ευγνώμων για αυτό. Εδώ βρισκόμαστε. Θα ήθελα να μας στηρίζουν όλοι στην Ελλάδα, θα ήθελα να επιλέξουν την πλευρά μας, έγινε ότι έγινε, το κυριότερο είναι ότι τώρα έχουμε την υποστήριξη. Και το πιο σημαντικό είναι ότι ο λαός της Ελλάδας μας υποστηρίζει και είμαι ευγνώμων για αυτό.

Από την άλλη πλευρά καταλαβαίνω, ότι στην Ελλάδα ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του προϋπολογισμού προέρχεται από τον τουρισμό. Φυσικά, ο ρωσικός τουρισμός έχει φέρει πολλά χρήματα στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια. Πιστεύουμε ότι βγάζουν χρήματα, χύνοντας αίμα, και αυτά τα χρήματα ξοδεύουν.

Το ίδιο ισχύει και για την Τουρκία. Αφενός η Τουρκία λειτουργεί ως μεσολαβητής και στηρίζει την Ουκρανία με σημαντικά βήματα και αφετέρου βλέπουμε, για παράδειγμα, να ετοιμάζει, παράλληλα, αρκετές τουριστικές διαδρομές. Ειδικά για τον ρωσικό τουρισμό. Το βλέπουμε και αυτό. Και εγώ ως Πρόεδρος, αν θέλουμε να έχουμε φιλικές σχέσεις, πρέπει να τα λέω αυτά, ότι δεν είναι δυνατόν να γίνεται έτσι. Δεν μπορείς να το αντιμετωπίζεις έτσι, είναι διπλά στάνταρντ. Δεν είναι δίκαιο αυτό. Γι’ αυτό εφιστώ την προσοχή της Τουρκίας σε τέτοια ενδεχόμενα, πιστεύω ότι δεν μπορεί να είναι έτσι, γιατί πρέπει να γίνει επιλογή – είσαι υπέρ της αλήθειας ή όχι.

Για τις ενέργειες του ως Πρόεδρος της Ουκρανίας

Είναι δύσκολο να πω, αλήθεια… Σήμερα βλέπω, ότι εάν είχα επιλογή να πράξω διαφορετικά, θα είχα κάνει το ίδιο.  Συνήθως λέω ότι αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει όταν θα νικήσουμε. Θέλουμε να είμαστε ένα ανεξάρτητο κράτος.

Δεν ήμουν έτοιμος να θυσιάσω ούτε ένα άτομο. Δε θυσιάζουμε ανθρώπους. Αυτό είναι τελείως διαφορετικό –  εμείς επιλέγουμε αν είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τη ζωή μας για την Πατρίδα μας, και είναι η προσωπική μας επιλογή, όλων των πολιτών της Ουκρανίας. Νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος στον κόσμο για τον εαυτό του επιλέγει ζωή.

Για το αν είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει

Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος. Κανείς μας δεν είναι έτοιμος. Βίαιες αλλαγές των συνόρων – αυτό ακριβώς συμβαίνει, αλλιώς δεν αλλάζουν τα σύνορα της Ουκρανίας. Είμαστε πρόθυμοι να αποκαταστήσουμε την εδαφική μας ακεραιότητα. Διαφορετικά, εάν είμαστε πρόθυμοι να παραχωρήσουμε ένα μέρος των εδαφών μας στη Ρωσία – τότε όλοι αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν μάταια. Τότε γιατί πέθαναν; Και τότε η Ρωσία δε θα σταματήσει εκεί, πρέπει να το ξέρετε, δεν σταμάτησε στην Κριμαία. Και τότε απλώς να τους δοθεί ο χρόνος ξεκούρασης πριν ξεκινήσουν καινούργια επίθεση σε 2-3 χρόνια.

Δεν συμφωνούμε με αυτό.

Για το σχέδιο άμυνας απέναντι στη ρωσική εισβολή

Η μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύ μας είναι στην ανατολή και στο νότο της χώρας. Στις ανατολικές περιοχές του κράτους μας είναι ο πιο εκπαιδευμένος στρατός, που υπηρετεί εκεί από το 2014. Ο στρατός μας δεν μπορούσε να ενισχύσει περισσότερο αυτή την κατάσταση. Είναι ενισχυμένη στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Είναι δύσκολη σύγκριση της ισχύος μας με αυτή της Ρωσίας που είναι 28 φορές μεγαλύτερη από τη δική μας, με 20-30 φορές περισσότερο εξοπλισμό. Γι’ αυτό εμείς παλεύουμε, και μου φαίνεται ότι το βλέπουν όλοι.

Για τη βοήθεια στήριξης

Ως Πρόεδρος της χώρας, η οποία βρίσκεται στην κατάσταση πολέμου, πρέπει να σας πω, ότι χρειαζόμαστε περισσότερα και τα χρειαζόμαστε πιο γρήγορα. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό, που έχουμε. Και είμαι πολύ ευγνώμων στη χώρα σας για τη βοήθεια. Άλλη μια φορά θέλω να τονίσω, ότι για την Ελλάδα δεν είναι εύκολο, δεν είναι εύκολη επιλογή να βοηθήσεις την Ουκρανία. Είμαστε ευγνώμονες για αυτό.

Για το αν πίστευε ως ηθοποιός ότι μια μέρα θα ήταν Πρόεδρος της Ουκρανίας εν κατά τη διάρκεια πολέμου.

Ξέρετε, σήμερα στη Ρωσία τη συμφέρει να λέει, και έτσι προσπαθούν να το παρουσιάσουν, ότι η Ρωσία πολεμάει με τις χώρες του ΝΑΤΟ ή με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το κάνουν για εσωτερική. Για να δείξουν ότι η Ρωσία είναι πολύ δυνατή και πολεμάει με όλη τη Δύση.  Ακριβώς γι’ αυτό. Για να τονίσουν ότι η Ουκρανία δεν είναι το ζητούμενο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πολεμάμε και δεν πολεμούσαμε με το ρωσικό λαό. Πολεμάμε υπέρ της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας, εναντίον του ρωσικού στρατού στο δικό μας έδαφος.

Νομίζω ότι εάν δε σκεφτούμε κάτι πολύ περίπλοκο – τη γεωπολιτική και την καινούργια κατανομή του κόσμου – η απάντηση θα είναι πολύ απλή. Απλώς κοιτάξτε ποιοι πεθαίνουν σε αυτόν τον πόλεμο. Πεθαίνουν οι Ουκρανοί, οι Ουκρανοί στρατιώτες και οι Ρώσοι στρατιώτες. Τότε η απάντηση ποιοι πολεμούν σήμερα είναι προφανής: πολεμάει η Ουκρανία με τη Ρωσία.

Πού πεθαίνουν οι άνθρωποι; Στο έδαφος της Ουκρανίας. Άρα η Ρωσία ήρθε σε μας.

Ας αφήσουμε στην άκρη τις δυσκολίες, τον πόλεμο, την κατανομή, ποιος είναι από πάνω: η Δύση, οι ΉΠΑ, η φιλοσοφία της Κίνας, οι αγορές της Ρωσικής Ομοσπονδίας ή ο αραβικός κόσμος;  Ποιον θα υποστηρίξει η Ινδία; Ποιον θα υποστηρίξει το Πακιστάν; Εάν τα αφήσουμε όλα στην άκρη και απλώς κοιτάξουμε τον χάρτη της μάχης, τότε θα δούμε ποιος πολεμάει, ποιος πεθαίνει, για ποιο λόγο πεθαίνει και σε ποια γη πεθαίνουν. Ιδού η απάντηση.

 Για το αν τον έχει αλλάξει ο πόλεμος

Ειλικρινά προσπαθώ να μην αλλάζω.Κανείς δεν ενδιαφέρεται πλέον για υλικά αγαθά.

Και όχι μόνο εγώ – το βλέπω στους ανθρώπους, στην οικογένεια – στο τραπέζι εγείρουν πρόποση για την Πατρίδα. Για την υγεία, για τα παιδιά, για την οικογένεια, για την ειρήνη, για να τελειώσει ο πόλεμος.