Σημεία από την εισαγωγική παρέμβαση του Πρωθυπουργού στις εργασίες του συνεδρίου «Το Σύστημα Υγείας στην COVID-19 και στη μετά-COVID-19 εποχή»:
Η πανδημία χτύπησε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας το οποίο βγήκε ουσιαστικά από μία δεκαετή οικονομική κρίση με σημαντικές αδυναμίες και ως προς τις υποδομές του και ως προς το ανθρώπινο δυναμικό. Και δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση έσπευσε να στηρίξει το Εθνικό Σύστημα Υγείας με ανθρώπινους πόρους αλλά και με υποδομές.
Το γεγονός ότι σήμερα έχουν πρακτικά υπερδιπλασιαστεί τα κρεβάτια των μόνιμων κρεβατιών εντατικής θεραπείας, είναι μία μόνιμη παρακαταθήκη για το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Ταυτόχρονα προχωρήσαμε και σε μία γρήγορη ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με ανθρώπινο δυναμικό, έκτακτο προσωπικό, ένα σημαντικό μέρος του οποίου θα μονιμοποιηθεί για να μπορέσουμε να καλύψουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες του συστήματος.
Είχαμε την ευκαιρία επίσης να κάνουμε ένα πολύ σημαντικό ψηφιακό άλμα. Και η Επιχείρηση «Ελευθερία» και η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα με την οποία έχουμε προχωρήσει στους μαζικούς εμβολιασμούς αποδεικνύουν ότι το κράτος έχει τη δυνατότητα να διεκπεραιώνει τέτοιες περίπλοκες επιχειρήσεις, συνενώνοντας δυνάμεις και αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ψηφιακή τεχνολογία.
Ταυτόχρονα κάναμε και κάποια πρώτα βήματα υποχρεωτικής, όπως απεδείχθη λόγω των συγκυριών, συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Το γεγονός ότι ιδιωτικά νοσοκομεία μπήκαν πια σε τακτικές εφημερίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα του ΕΣΥ. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν είναι υποχρεωτικά κρατικό σύστημα υγείας. Πρέπει να βρει νέους τρόπους, νέες δυνατότητες συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, ώστε να μπορεί να προσφέρει την καλύτερη δυνατή περίθαλψη, ναι, στο καλύτερο δυνατό κόστος.
Όμως ας είμαστε ειλικρινείς. Πάνω στην αντιμετώπιση της κρίσης του Covid αναδείχθηκαν και χρόνιες παθογένειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας τις οποίες έχουμε υποχρέωση να μην κρύψουμε «κάτω από το χαλί».
Ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση της επόμενης μέρας είναι το χτίσιμο ενός νέου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας που θα μπορεί αποτελεσματικά να είναι η πρώτη γραμμή άμυνας του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Αλλά και το γεγονός ότι έχουμε έναν νοσηλευτικό χάρτη ο οποίος ξεκάθαρα δεν είναι ορθολογικός και δυστυχώς -δεν έχω καμία δυσκολία να το πω ανοιχτά και δημόσια, γιατί πρέπει επιτέλους να μιλάμε για αυτά τα θέματα- τα μεγάλα προβλήματα διαχείρισης του Covid τα είδαμε σε περιφερειακά νοσοκομεία των οποίων συχνά η ίδια η πανδημία ξεπέρασε τις δυνατότητες τους.
Άρα ένας νέος, ορθολογικός χάρτης με αυτό το σύστημα το οποίο ονομάζουμε «hub and spoke», ένας τρόπος δηλαδή να δημιουργούνται clusters νοσοκομείων τα οποία θα συνεργάζονται με μεγαλύτερα τριτοβάθμια νοσοκομεία, έτσι ώστε να γνωρίζει ο καθένας ποιες υπηρεσίες μπορεί να παρέχει το περιφερειακό νοσοκομείο και για ποιες υπηρεσίες θα πρέπει ο ασθενής να απευθυνθεί ή να διακομιστεί σε ένα μεγαλύτερο, πιο οργανωμένο νοσοκομείο. Θεωρώ απόλυτη υποχρέωση μας να κινηθούμε σε αυτή την κατεύθυνση.
Τέλος, θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στη δυνατότητα που μας δίνουν τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, το Ταμείο Ανάκαμψης αλλά και το νέο ΕΣΠΑ, να υποστηρίξουμε τα υφιστάμενες υποδομές μας. Σε συνδυασμό και σε συνεργασία με μεγάλα κοινωφελή ιδρύματα να χτίσουμε νέα νοσοκομεία αλλά ταυτόχρονα να κάνουμε και το μεγάλο άλμα στην ψηφιακή υγεία.
Ο Ψηφιακός Φάκελος Ασθενή αποτελεί για εμένα αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα ως προς τις πολιτικές υγείας που έχουν ψηφιακό στίγμα. Έχουμε κάνει ήδη μια πολύ σοβαρή δουλειά και έναν πρώτο προγραμματισμό. Έχουμε δημιουργήσει ήδη υποδομές με την ευκαιρία που μας έδωσε η πανδημία να επενδύσουμε στις ψηφιακές μας δυνατότητες. Και πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση όχι απλά να κάνουμε ανακοινώσεις αλλά να βάλουμε τις πρώτες ψηφίδες για ένα εργαλείο το οποίο είναι απολύτως απαραίτητο εάν θέλουμε πραγματικά να έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε από την αρχή μέχρι το τέλος την υγεία των Ελλήνων πολιτών.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου