Ακροαριστερά και ακροδεξιά, το ίδιο επικίνδυνες για την χώρα, όπως αντιμετωπίστηκε η ακροδεξιά, έτσι πρέπει να γίνει στόχος της πολιτείας και να αντιμετωπιστεί και η ακροαριστερά, όποιος και εάν κρύβεται πίσω από την ακροαριστερά, να βγει να μάθουμε επίσημα γιατί ανεπίσημα ξέρουμε, ποια είναι τα ηγετικά στελέχη της ακροαριστεράς.
Είναι εξοργιστικό να ακούγεται ότι η ακροαριστερά λογίζεται ως ήσσονος σημασίας πολιτικός χώρος σε σχέση με την Ακροδεξιά.
Όσο προκαλεί απειλεί για την χώρα η ακροδεξιά, άλλο τόσο και χειρότερα απειλεί την χώρα και η ακροαριστερά. Και τα δύο άκρα είναι αντιδημοκρατικά και επικίνδυνα για την αστική (φιλελεύθερη) Δημοκρατία.
Και τα δύο άκρα έχουν στην ιδεολογία τους την βία την οποία υποστηρίζουν με κάθε τρόπο και έκφραση. Και τα δυο άκρα περιφρονούν τον Σύνταγμα της χώρας, αυτό φάνηκε και στην διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που η βάση του κόμματος Τσίπρα, είναι ακροαριστερά στελέχη με πρώτο τον αρχηγό τους.
Και τα δύο άκρα αρνούνται την αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, απορρίπτουν κάθε έννοια ατομικότητας, τρομοκρατούν τους πολιτικούς αντιπάλους τους (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ με τις στημένες ποινικές διώξεις σε πρώην πρωθυπουργούς και πολιτικούς), καλούν το λαό σε εξέγερση με σκοπό τη βίαιη κατάληψη της εξουσίας.
Οι μεν ακροαριστεροί ονειρεύονται μια κοινωνία απαλλαγμένη από κάθε μορφή εξουσιαστικής δομής, και επιδιώκουν την εδραίωση καθεστώτος, οι δε ακροδεξιοί αδημονούν να διοικήσουν ένα «καθαρό» φυλετικό έθνος εδραιωμένο επίσης από καθεστώς. Κοινή συνισταμένη η παντελής απουσία νομικών και συνταγματικών ορίων και για τους δύο.
Σύμφωνα με μια έρευνα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, σε μορφές πολιτικής βίας που εντοπίζονται στην Ελλάδα κατά το χρονικό διάστημα 2008-2019. Σε ό,τι αφορά την πολιτική βία της άκρας Αριστεράς, οι ερευνητές εντόπισαν συνολικά 1.886 περιστατικά, έναντι 500 περιστατικών στην άκρα Δεξιά. Είναι εμφανές ότι υπάρχει μια σημαντική διαφορά ως προς την τάξη μεγέθους μεταξύ της βίας της άκρας Αριστεράς και εκείνης της άκρας Δεξιάς, με την πρώτη να είναι 3,5 φορές μεγαλύτερη από τη δεύτερη.
Σε συνεντεύξεις που συνοδεύουν την έρευνα, οι αριστεροί εξτρεμιστές χαρακτηρίζουν τη βία «αυτοσκοπό». Σύμφωνα με την έρευνα το έτος 2008 ταυτοποιήθηκαν 129 περιστατικά βίας για τον χώρο της άκρας Αριστεράς, που έγιναν 241 το 2018 και αυξήθηκαν σε 293 για το 2019 (χωρίς να έχει τελειώσει το έτος). Αντίστοιχα, στην άκρα Δεξιά εντοπίστηκαν 8 βίαια περιστατικά το 2008 που αυξήθηκαν όμως σε 100 το 2018 και έπεσαν σε 41 για το 2019 μέχρι σήμερα. Η ακροαριστερή βία συνεχίζει μέχρι και σήμερα να είναι σε ανοδική τροχιά, ενώ η ακροδεξιά βία γνωρίζει σημαντική κάμψη τον τελευταίο χρόνο που πιθανώς να σχετίζεται με την εκλογική καθίζηση της Χρυσής Αυγής και την φυλάκιση ηγετικών στελεχών της.
Με λίγα λόγια ο "φασισμός" είναι και παραμένει "φασισμός"... και στρέφεται κατά της κοινωνίας και των πολιτών. αυτό πρέπει να σταματήσει και όπως αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά η ακροδεξιά και είναι στην φυλακή τα ηγετικά στελέχη, έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και η ακροαριστερά γιατί και εκεί υπάρχουν ηγετικά στελέχη που υποκινούν ακραίες καταστάσεις.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΚΕΛΑΤΟΣ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου