Λευτέρης Αυγενάκης : Η αλλαγή έδρας της Ν.Δ. και η νέα πορεία

Άρθρο στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής

Πριν από λίγες ημέρες η ΝΔ μετεγκαταστάθηκε σε νέα πιο λιτά γραφεία, όπως άλλωστε είχε δεσμευτεί ο Πρόεδρός μας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Η μεταφορά της έδρας του κόμματος δεν αποτελεί απλά μια διαχειριστική διαδικασία που ήταν αναγκαίο να γίνει και που μειώνει το κόστος των γραφείων κατά 90%. Αποτελεί -με μια σειρά άλλων ενεργειών που έχει αναλάβει η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας- το αποτέλεσμα μια πραγματιστικής, επίμονης αναζήτησης νέων λύσεων, οι οποίες μπορεί να μην ανταποκρίνονται πλήρως σε αυτό που θα θέλαμε, αλλά είναι ανάγκη να ληφθούν για να αντιμετωπίσουμε τα χειρότερα. 

Αναμφίβολα αυτός ο τρόπος σκέψης -που είναι και το ζητούμενο για την υπέρβαση της κρίσης- διακατέχει τη Νέα Δημοκρατία και τα στελέχη της, όχι μόνο για τα κομματικά ζητήματα, αλλά και για τον τρόπο που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η πολύχρονη κρίση στη χώρα μας. Απέναντι σε αυτό τον τρόπο προσέγγισης, υπάρχει ο διαχρονικός πολιτικός και κοινωνικός αρνητισμός απέναντι σε οποιαδήποτε πολιτική προσπάθεια να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά μεγάλα προβλήματα. 

Είναι στην ουσία μια διαχρονική εμμονή στο status quo, που εκπέμπει το μήνυμα ότι «καλώς έγιναν όσα έγιναν», παρόλο που μας οδήγησαν σε αδιέξοδα.

Στην Ελλάδα, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια της κρίσης, επικράτησε ένας αδυσώπητος πολιτικός, μιντιακός και ιδεολογικός αρνητισμός απέναντι σε οτιδήποτε επιχειρούσε να αλλάξει τα κακώς κείμενα και δυστυχώς σήμερα «δρέπουμε» τους καρπούς των ιδεολογιών που εκθρέψαμε. 

Σήμερα, οι πολιτικές επιλογές της χώρας είναι εγκλωβισμένες στη μέγγενη του χειρότερου αντιμνημονιακού λόγου που εκφράστηκε από πολιτικό κόμμα, και την πιο ακραία και νεοφιλελεύθερη μεταστροφή του. Ο εγκλωβισμός αυτός δεν είναι πολιτικός ή οικονομικός, αλλά αξιακός. Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 δεν σηματοδότησε και τον απεγκλωβισμό της χώρας, αλλά αντίθετα αναδείχθηκε μια δύναμη που επικαλούνταν το «γκρέμισμα του παλιού», επιφυλάσσοντας όχι ένα καλύτερο μέλλον για τους Έλληνες, αλλά ένα ακόμη πιο ζοφερό μέλλον σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και βέβαια σε επίπεδο θεσμών και δημοκρατίας, διατηρώντας τις χειρότερες εκφάνσεις του «παλιού». 

Υπάρχουν εποχές στις οποίες μπορεί ένας πολιτικός να υποσχεθεί. 

Σήμερα όμως, διανύουμε μια περίοδο που εάν είσαι πολιτικά ευθύς, αυτό δεν μπορείς να το κάνεις. Αυτό που μπορεί ένας πολιτικός, είναι να δημιουργήσει ένα νέο όραμα.

 Όχι ένα παραμύθιασμα, αλλά ένα δημοκρατικό αφήγημα που θα συσπειρώσει ένα μαζικό κοινωνικό ρεύμα προς τη συγκρότηση μιας δύναμης, ικανής να ανατρέψει όλα εκείνα τα δόγματα, τις ιδεοληψίες και «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». 

Ένας τέτοιος δρόμος είναι ο πιο βέβαιος για την κοινωνία. Οι παράγοντες που θα καθορίσουν την πορεία προς την έξοδο είναι πολλοί. Η ΝΔ χωρίς πολιτικό φόβο, και δίχως την τυραννία των οριακών βημάτων, των ακροβασιών και του πολιτικού κόστους που καταδικάζουν κάθε προσπάθεια σε διαδοχικές αποτυχίες, εκπονεί σήμερα τους άξονες και τις πολιτικές προτεραιότητες μιας οριστικής πολιτικής εξόδου από την κρίση, που θα ανακοινώσει σύντομα από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ο Πρόεδρος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. 

Η πορεία της χώρας μας δεν θα κριθεί από τα θεσμικά τεχνάσματα του κ. Τσίπρα για να «πέσει στα μαλακά», θυσιάζοντας τη συντεταγμένη πολιτεία στο βωμό της προσπάθειας να οργανώσει τη συντεταγμένη αποχώρησή του από την εξουσία. Αντίθετα θα κριθεί από μια προοδευτική διακυβέρνηση, με θετικό μεταρρυθμιστικό πρόσημο και αταλάντευτη ευρωπαϊκή κατεύθυνση. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος προς την ανάπτυξη και την ευημερία. 

Άλλωστε ανάπτυξη και ευημερία εκτός από την εποχή του Μωυσή, σε καμία φάση της ιστορίας δεν προέκυψε ως «δώρο εξ ουρανού».