του Κώστα Βουκελάτου
Η πάλαι ποτέ μεγάλη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας κατάντησε να γιορτάζει τα 40 χρόνια ύπαρξης της σε θέατρα και μουσικές σκηνές με περιορισμένο αριθμό παρευρισκομένων φοβούμενοι ότι δεν θα πλησιάσει ο κόσμος που παλιά την πίστευε και την ακολουθούσε.
Και αυτό είναι αλήθεια το 70% της βάσης του κόμματος δεν θέλει πλέον να βλέπει και να ακούει, με αποτέλεσμα η γιορτή να γίνει σε κλειστό κύκλο και να υποχρεωθούν στελέχη που αναγκαστικά βρίσκονται στην παράταξη άλλοι για την καρέκλα και άλλοι γιατί είναι δεμένοι με την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας και όχι με αυτό που έχει καταντήσει η παράταξη, να χειροκροτούν την ομιλία Σαμαρά η οποία ήταν «Με άλλα λόγια να αγαπιόμαστε».
Το είχε ξαναδοκιμάσει ο Σαμαράς όταν πήρε το περίφημο 18% στις εκλογές του 2012 να κάνει πανστρατιά οπαδών και στελεχών και προσπάθησε να κερδίσει ακόμα και αυτούς που δεν θέλουν να τον βλέπουν και από το 18% που πήρε στις εκλογές φαίνεται ότι είναι πολύ αυτοί.
Η προσπάθεια αυτή έπεισε και την Ντόρα έχοντας ευθύνη και μην μπορώντας να κάνει αλλιώς με τον φόβο του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει κάτι το οποίο τότε θα ήταν απολύτως καταστροφικό και στην προσπάθεια αυτή παράτησε το κόμμα που είχε ιδρύσει και το 2,5% σύξυλους για να επιστρατευτεί στην προσπάθεια να κυβερνηθεί η χώρα παρά το πολιτικό κόστος που είχε η ενέργεια της αυτή στον κόσμο που την πίστεψε και την ακολούθησε στην Δημοκρατική Συμμαχία.
Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες προσχώρησε και πάλι στην Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά με τον οποίο δεν είχε ούτε θα έχει ποτέ καλές σχέσεις με δώρο μια εκλόγιμη θέση στο επικρατείας.
Στην προσπάθεια της πανστρατιάς ήταν και πάλι όπως και τώρα ο Βαγγέλης Μειμαράκης διορισμένος από τον Σαμαρά με τον ρόλο του επικεφαλής της εκλογικής μάχης, αυτό ήταν φυσικό να γίνει μετά το στραπάτσο του 18% το χαμηλότερο ποσοστό όλων των εποχών για την Ν.Δ. και μόνο ένας παλιός και σοβαρός θα μπορούσε να προσπαθήσει να συσπειρώσει την βάση κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει κάποιο από τα στελέχη του Σαμαρά.
Η συγκέντρωση τότε παλαιών και ιστορικών στελεχών έγινε στην αίθουσα κήπου της Ρηγίλλης για να πειστούν όσοι μουντζώνουν, να ψηφίσουν κατ΄ ανάγκη Σαμαρά. Είχαν μαζευτεί όλοι στην αίθουσα κήπου πρώην Γενικοί Διευθυντές του κόμματος, ιδρυτικά στελέχη της ΝΔ που λόγω της σοβαρότητας τους απείχαν και απέχουν και σήμερα διακριτικά από την ημέρα που ανέλαβε ο Σαμαράς το τιμόνι της παράταξης. Θυμάμαι επειδή ήμουν παρών στην αίθουσα του κήπου την προσπάθεια του Βαγγέλη να πείσει τα στελέχη που απέχουν από την Νέα Δημοκρατία να ξαναγυρίσουν γιατί δεν ήταν μόνο το θέμα ο αντιπαθής Σαμαράς που είχε πουλήσει μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας το 1993 και η πορεία του έως το 2004, αλλά η διακυβέρνηση της χώρας και για τον λόγο αυτό πρέπει να ψηφίσουν και πάλι Ν.Δ. γιατί κινδυνεύει η χώρα να πέσει σε μια περίοδο ακυβερνησίας.
Αποτέλεσμα είναι να καταφέρει ο Σαμαράς να πάρει ένα τραβηγμένο 27% και να συγκυβερνήσει βάζοντας αντιπρόεδρο τον βασικό υπεύθυνο για την κρίση τον αποτυχημένο Βενιζέλο ο οποίος έχει λόγο και άποψη πλέον σε όλα ακόμα και στην τοποθέτηση στελεχών και τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας είναι ορατά και εγκληματικά με κύριο χαρακτηριστικό την ανεπάρκεια και την ανικανότητα πολλών από τις επιλογές του λες και οι επιλογές Σαμαρά πάνε πίσω.
Τώρα μετά από δύο χρόνια κυβέρνησης Σαμαρά με τα τραγικά λάθη που έχει κάνει η κυβέρνηση του εναντίον των ελλήνων πολιτών και την κόσμο - διωκτική τακτική των συμβούλων και της αυλής του Σαμαρά προς τα στελέχη και τους εναπομείναντες οπαδούς του κόμματος προσπαθεί και πάλι να ενώσει την κεντροδεξιά.
Άλλο τότε, άλλο τώρα γιατί τότε ήξερες μεν ποιος είναι ο Σαμαράς σαν χαρακτήρας αλλά προείχε το εθνικό συμφέρων αλλά τώρα ξέρεις και τι μπορεί να κάνει γιατί μπορεί ο ίδιος ο Σαμαράς να θέλει και να προσπαθεί αναμφισβήτητα αλλά δεν έχει ομάδα με ικανότητα για να τα καταφέρει, είναι μετρημένοι στα δάκτυλα αυτοί που κάνουν δουλειά.
Στο μόνο που ποντάρει ο Σαμαράς ακόμα μία φορά είναι στο φόβο μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και τι θα κάνουμε και αυτό είναι πράγματι το δίλλημα που μπορεί να επηρεάσει κάποιους και δίκαια και αυτό τον έσωζε μέχρι σήμερα αλλά δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον.
Τα μικροπολιτικά παιχνίδια και οι συμπεριφορές μικρού κόμματος φέρνουν περισσότερο αποστροφή στα παλαιά στελέχη που και να ήθελαν να στρατευτούν βλέποντας ποιοι είναι πλέον οι εκφραστές της παράταξης δεν θέλουν ούτε να ακούνε για αυτή την Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά.
Είχαν πάρει τέτοιο αέρα τα στελέχη του Σαμαρά τα οποία μετράνε ημέρες παρουσίας τους στην Νέα Δημοκρατία και όχι χρόνια που άρχισαν να καλούν κόσμο πίσω λέγοντας ότι θα τους συγχωρέσει κιόλας η παράταξη. Είχαν το θράσος να κάνουν κάλεσμα από τα κανάλια σε ιστορικά στελέχη με διαδρομή μέσα στο κόμμα και ποιοι το έκαναν αυτό και με ποιανού εντολή; Οι μεταγραφές του 2012.
Τελικά όπως είδαν τα στελέχη που έλεγαν στον Σαμαρά τόσο καιρό ότι θεωρούν μια γιορτή για τα 40 χρόνια της παράταξης μόνο οφέλη θα μπορούσε να προσφέρει στη Νέα Δημοκρατία αφού πέρα από την απαραίτητη εκλογική διεύρυνση που θα της εξασφάλιζε, θα της παρείχε και μία επιπλέον δυναμική, άμεσα μετρήσιμη στις δημοσκοπήσεις του Οκτωβρίου ή του Νοεμβρίου η Νέα Δημοκρατία καταποντίζεται στις δημοσκοπήσεις και μόνο εκλογική διερεύνηση δεν έφερε.
Ούτε η κλειστή γιορτή πέτυχε λες και ήταν μνημόσυνο και φυσικά δεν ευνόησε η ομιλία Σαμαρά που μόνο συσπείρωση δεν έφερε ειδικά στην βάση ακούγοντας αυτή την αοριστολογία για μία ώρα με κείμενα που του είχαν γράψει σύμβουλοι που δεν ξέρουν η δεν μπορούν να κάνουν τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να κερδίσει εντυπώσεις.
Εάν δεν επαναπροσδιοριστούν θέσεις και στόχοι της κεντροδεξιάς δεν πρόκειται να προσελκύσει με τίποτα τα εκτός Ν.Δ. στελέχη για άνευ όρων επιστροφή τους στο κόμμα ως αυτόνομες πολιτικές τάσεις τελεία και παύλα.
Εάν ήταν τόσο απλό η διαφαινόμενη χαλάρωση των όρων του μνημονίου σε συνδυασμό με την αποχώρηση της τρόικας ότι θα είναι ένας σημαντικός λόγος επαναπροσδιορισμού της στάσης των στελεχών που δεν θέλουν να βλέπουν Σαμαρά ώστε να επανενταχθούν και πάλι τότε κάτι δεν έχουν καταλάβει καλά στην νέα Νέα Δημοκρατία που οραματίζονται και την Νέα Ελλάδα.
Το πρόβλημα κυρίες και κύριοι είναι ο ίδιος ο Σαμαράς η συμπεριφορά του και η ομάδα του με τις καταστροφικές επιλογές τους και το χειρότερο είναι επαναλαμβανόμενες και εάν δεν λυθούν τα προβλήματα συμπεριφοράς τα δικά του και της ομάδα του και δεν πνίξει τις εμμονές του τότε δεν υπάρχει περίπτωση επανένωσης καμίας κεντροδεξιάς με αρχηγό τον Σαμαρά.
Οι δηλώσεις ότι η γιορτή για τα 40 χρόνια θα συνοδεύεται από πλήρες άνοιγμα της Νέας Δημοκρατίας στις δυνάμεις της Κεντροδεξιάς, χωρίς αποκλεισμούς στελεχών και χωρίς την απαίτηση δηλώσεων μετάνοιας μόνο γέλιο φέρνουν και επιδεινώνουν τα πράγματα.
Ποιοι και από ποιους ζητάνε μετάνοια; Άλλος και άλλοι εάν είχαν αξιοπρέπεια και ευθιξία θα έπρεπε να μετανοήσουν στα σοβαρά.
Η προσπάθεια Σαμαρά να εμπεδωθεί ως ηγέτης του συνόλου της κεντροδεξιάς χωρίς να αλλάξει ύφος και χαρακτήρα δεν θα αποδώσει καρπούς και ξέρω πολύ καλά τι λέω γιατί δεν ξέρω τα στελέχη του Σαμαρά με ποιους συζητάνε, εγώ συζητάω με αυτούς που θέλει να παραπλανήσει με δήθεν εκδηλώσεις αγάπης και αυτοί δεν επηρεάζονται εύκολα γιατί είναι στελέχη παλιά και γνωρίζουν και κρίνουν και αποφασίζουν με λογική.
Με το να μαζέψεις γύρω από ένα τραπέζι τα ιστορικά στελέχη της παράταξης για να βοηθήσουν δεν κάνεις τίποτα γιατί οι συγκεκριμένοι που οι περισσότεροι είναι και ιδρυτές της παράταξης έχουν την ευαισθησία και την σοβαρότητα να προσπαθήσουν να επηρεάσουν αλλά η βάση όμως δεν επηρεάζεται πλέον με αυτά που βλέπει και ακούει.
Εάν δεν πάψει ο Σαμαράς να διακατέχεται από προσωπικές ιδεολογικές αγκυλώσεις και δεν σταματήσει να εξυπηρετεί με τις ενέργειες, αποφάσεις και επιλογές του μικροπολιτικές σκοπιμότητες τότε είναι χαμένος από χέρι και δεν τον σώζει μια γιορτή και πέντε, δέκα σοβαροί γερόλυκοι.
Όσο και να χρυσώνουν το χάπι κάποιοι στον Σαμαρά η αλήθεια είναι μία, τα στελέχη που απέχουν βαρέθηκαν να βλέπουν και να ακούν από την αυλή και τους συμβούλους Σαμαρά να γίνονται αλλεπάλληλα λάθη στην χάραξη πολιτικής και ειδικά να βλέπουν πρόσωπα ξένα και άγνωστα στην ιστορία της παράταξης να την εκπροσωπούν και να μιλάνε χωρίς φρένο λέγοντας λόγια που μόνο κακό κάνουν και απομακρύνουν περισσότερο τον κόσμο.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει χρόνος αλλά εύχομαι να βρεθεί χρόνος να αλλάξει έστω και αργά αυτή η κατρακύλα και να συνειδητοποιήσουν αυτοί που πρέπει ότι στραβά αρμενίζουν και δεν οδηγούν μόνο μια παράταξη αλλά δυστυχώς και μια ολόκληρη χώρα.
NOW
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου