Όταν ξεκινούσε η μάχη ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, και ο Απόστολος Τζιτζικώστας ανακοίνωνε αιφνιδιαστικά, βράδυ Σαββάτου, σε ώρες… Γιώργου Παπανδρέου, την υποψηφιότητά του, αρκετοί θεώρησαν ότι ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας θα μπορούσε να… καθαρίσει το ματσάκι.
Ποντάροντας στη διάθεση της ελληνικής κοινωνίας να αναζητήσει το νέο και άφθαρτο, κατ’ αντιστοιχία με τη θυελλώδη διαδρομή του Αλέξη Τσίπρα προς την πρωθυπουργία και την πολιτική ηγεμονία την οποία απολαμβάνει σήμερα.
Η παραπάνω επιφανειακή προσέγγιση, οδήγησε πολλούς να συγχέουν τη “φασαρία” γύρω από την υποψηφιότητα Τζιτζικώστα με την τελική προτίμησή του από τους ψηφοφόρους. Υποτιμώντας την πραγματικότητα της πολιτικής και της επικοινωνίας: Υπάρχει μεγάλη απόσταση από το “μου αρέσει” κάποιος υποψήφιος, μέχρι το να σηκωθώ από τον καναπέ και να πάω στην κάλπη για να τον ψηφίσω.
Σχεδόν τρεις μήνες αργότερα, η υποψηφιότητα του Απόστολου Τζιτζικώστα δείχνει ήδη “τσουρουφλισμένη”. Ρεύμα δεν διαμορφώθηκε ποτέ υπέρ του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, πολύ περισσότερο ρεύμα νίκης και προσέλκυσης νέων ανθρώπων στην κάλπη, οι παρουσίες του είναι υποτονικές, αποχαρακτηρίζοντάς τον από ηγετικά γνωρίσματα που θα μπορούσαν να τον κάνουν να ξεχωρίσει.
Το σημείο καμπής που “βούλιαξε” την υποψηφιότητα Τζιτζικώστα ήταν τα… αποκαλυπτήριά της. Όσο περισσότερο εκτέθηκε στη δημόσια σφαίρα ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, τόσο περισσότερο απογοήτευσε, και έδειξε ότι “δεν το έχει”.
Έτσι, δεν κατάφερε να διαμορφώσει “πολιτική φασαρία” γύρω από την υποψηφιότητά του σε νέα κοινωνικά ρεύματα και ομάδες, που θα έφταναν στην κάλπη για να ψηφίσουν το “νέο και άφθαρτο”, αν τους έπειθε ο Απόστολος Τζιτζικώστας ότι μπορεί να το εκφράσει.
Δεν τους έπεισε. Γιατί δεν μπορεί να το εκφράσει. Γιατί η πολιτική διαδρομή του έχει έντονα συστημικά χαρακτηριστικά, ως γόνος πολιτικής οικογένειας και μάλιστα με φιλοβασιλικές ρίζες, που ξυπνούν εφιαλτικές μνήμες του παρελθόντος.
Δεν μπορεί να το εκφράσει, γιατί δίπλα του αθροίστηκαν “τοξικά” στοιχεία της Κεντροδεξιάς, με πρωταγωνιστικό ρόλο στον κομματικό μηχανισμό τα τελευταία χρόνια. Πώς να πείσει ότι μπορεί να αλλάξει τη Νέα Δημοκρατία με εκείνους που δεν κατάφεραν να την αλλάξουν τα τελευταία χρόνια, ενώ είχαν τη θεσμική εξουσία να το κάνουν;
Δεν μπορεί να το εκφράσει επειδή αδυνατεί να διατυπώσει καινοτόμο και ουσιαστικό λόγο. Ακόμη και το σύνθημα του περί… τόλμης και αλλαγής, έμεινε χωρίς φυσική συνέχεια και υποστηρικτικά υποσυνθήματα, κάτι που μαρτυρά ότι σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας η καμπάνια του και η στρατηγική που ακολουθήθηκαν ήταν… last year.
Ενώ, μετά το φιάσκο της 22ας Νοεμβρίου… άνοιξαν τα στόματα για τη στρατηγική σχέση του με τον Ανδρέα Παπαμιμίκο, ο οποίος χρεώθηκε από εσωκομματικούς αντιπάλους του και την αδυναμία να αλλάξει ουσιαστικά η Νέα Δημοκρατία αυτά τα 3 χρόνια που ο άλλοτε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ είχε την ευθύνη του κομματικού μηχανισμού ως Γραμματέας.
Κάπως έτσι, ο Απόστολος Τζιτζικώστας στραβοπάτησε. Και αντί για το “νέο και άφθαρτο”, έδωσε στους αντιπάλους του την ευκαιρία να μιλήσουν για “το χθες που υπάρχει σε κάθε γενιά”. Και να οδηγηθεί η υποψηφιότητά του σε αποδρομή.
Πηγή : ysterografa.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου