Εικόνα εγκατάλειψης παρουσιάζουν κεντρικά σημεία στο κέντρο των Αθηνών, που έχουν μετατραπεί σε πιάτσες ναρκωτικών.
Μέσα στην καρδιά πολυσύχναστων χώρων και πλατειών, ακόμη και δίπλα σε πανεπιστήμια, η διακίνηση και η χρήση ναρκωτικών ουσιών γίνονται σε κοινή θέα, ακόμη και τις πρωινές ώρες.
Μία από τις πιάτσες βρίσκεται στην πλατεία Κάνιγγος. Εργαζόμενοι και καταστηματάρχες στην περιοχή, με τους οποίους μίλησε το «Εθνος», κάνουν λόγο για καθημερινό φαινόμενο. Οι διακινητές πλησιάζουν τους χρήστες που βρίσκονται μόνιμα πάνω στην πλατεία τουλάχιστον δύο φορές μέχρι το μεσημέρι. Μόλις τους βλέπουν, οι τοξικοεξαρτημένοι σπεύδουν να αγοράζουν τη δόση τους και αμέσως μετά επιστρέφουν στη θέση τους για να κάνουν χρήση.
Η πλατεία Κάνιγγος δεν είναι, όμως, η μόνη πιάτσα στο κέντρο της Αθήνας. Το Πανεπιστήμιο, το παρκάκι δίπλα στη Νομική, οι δρόμοι δίπλα από την Ιάσονος στον Κεραμεικό θεωρούνται σταθερά κέντρα σημεία συγκέντρωσης τοξικοεξαρτημένων ατόμων. Αθέατη παραμένει η πιάτσα που βρίσκεται μέσα στο Πεδίον του Αρεως, ενώ περιστασιακά οι χρήστες βρίσκουν «καταφύγιο» στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρη καθώς και στη Ζωοδόχου Πηγής.
Οι δρόμοι δίπλα στην Ιάσονος στον Κεραμεικό θεωρούνται σταθερά κέντρα διακίνησης ναρκωτικών
Οι πιάτσες «θανάτου» μεταβάλλονται συνεχώς. «Είναι σαν έναν ζωντανό οργανισμό. Μετακινούνται συνέχεια. Η μεταβολή τους εξαρτάται από πολλές μεταβλητές, όπως οι αστυνομικές επιχειρήσεις, η διαθεσιμότητα των ουσιών, η εποχή, ο καιρός, πού βρίσκονται κάθε φορά οι διακινητές», δηλώνουν στο «Εθνος» εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ.
Οι ουσίες
Βαν του ΟΚΑΝΑ στον Κεραμεικό μοιράζει «κιτ» σε χρήστες
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της κρίσης, το εισόδημα των χρηστών, είτε μέσω της επαιτείας είτε μέσω της οικογένειας, έχει μειωθεί αισθητά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά, υπάρχει έξαρση στα συνθετικά ναρκωτικά. Στην Αθήνα παρατηρείται επιστροφή στην ενέσιμη χρήση ουσιών, καθώς θεωρείται πιο δραστική και κοστίζει πολύ λιγότερο. Θραύση κάνει το σίσα (shisha), μία φτηνή αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνη ουσία, που έχει ως βάση την αμφεταμίνη, ενώ για την παρασκευή του χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα τοξικές ουσίες, όπως υγρά από μπαταρίες αυτοκινήτων ή χλωρίνη.
«Η διακίνηση του σίσα αυτήν τη στιγμή έχει περιοριστεί κυρίως στο Πεδίον του Αρεως και το χρησιμοποιούν κυρίως αλλοδαποί. Οι Ελληνες χρήστες κυρίως κάνουν ηρωίνη και κοκαΐνη. Λόγω κρίσης ?σπρώχνονται? ουσίες που προέρχονται από μείξη. Είναι πιο φτηνές και πωλούνται πιο εύκολα. Επίσης οι χρήστες έχουν στραφεί στα ενέσιμα», μας εξηγούν στελέχη του ΟΚΑΝΑ.
Ομως, η ενέσιμη χρήση ναρκωτικών ουσιών εγκυμονεί κινδύνους. Το 2011 διαπιστώθηκε ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων HIV. Σταθερά υψηλά ποσοστά κρουσμάτων (60%-80%) εμφανίζει η ηπατίτιδα C. «Οι Αρχές εντατικοποίησαν το πρόγραμμα διανομής συριγγών, που χρηματοδοτήθηκε κυρίως μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Από 65.000 σύριγγες, άρχισαν να διανέμονται πάνω 400.000 σύριγγες τον χρόνο, γεγονός που συγκράτησε τα ποσοστά των κρουσμάτων HIV. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ζητά, όμως, ως ελάχιστη τη διανομή 200 συριγγών τον χρόνο ανά χρήστη, έναν αριθμό που δεν έχουμε καταφέρει να πιάσουμε», δηλώνει η κ. Μανίνα Τερζίδου, επιστημονικά υπεύθυνη του ΕΚΤΕΠΝ.
ΟΙ «ΒΑΡΟΝΟΙ»
Αλλοδαποί ελέγχουν το εμπόριο
Σε χέρια αλλοδαπών βρίσκεται σχεδόν εξ ολοκλήρου ο έλεγχος της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών στο κέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με την Αστυνομία, η πάντοτε «κραταιά» αλβανική μαφία κυριαρχεί στο «χονδρεμπόριο», ωστόσο στο παιχνίδι έχουν μπει και άλλα πρόσωπα, κυρίως από την Αφρική. Σε ό, τι αφορά το μικροεμπόριο μεταξύ τοξικοεξαρτημένων, εκεί... δεν υπάρχει εξαίρεση. «Εκεί... όλες οι φυλές εμπλέκονται σε ένα αλισβερίσι που στόχο έχει να εξασφαλιστεί η δόση του καθενός που τυχαίνει να έχει κάποια χρήματα παραπάνω κάποια μέρα...», εξηγεί στέλεχος της Δίωξης.
Ποσότητες
Μπορεί η κρίση να έχει επηρεάσει και τις τιμές πώλησης των ναρκωτικών, ωστόσο έχει μειώσει και τις ποσότητες. Ειδικότερα, ένα «φιξάκι» ηρωίνης που υπολογιζόταν πριν από ένα χρόνο στα 0,2 γραμμάρια πωλείτο για μόνο 10 ευρώ. Το ένα τζι κοκαΐνης, όπως είναι ο όρος στην πιάτσα, δηλαδή το ένα γραμμάριο, έχει πέσει στα 45 ευρώ από τα 60 προ κρίσης. «Τώρα, υπάρχει δόση ηρωίνης 0,1 γραμμάρια που παλιότερα δεν υπήρχε. Και αυτό μπορεί να το βρει κανείς 5 ευρώ. Αρα δεν μειώθηκαν οι τιμές, αλλά οι ποσότητες», μας είπε η ίδια πηγή.
Καθημερινές είναι οι επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να συλληφθούν οι «ντίλερ» του θανάτου. Ωστόσο, όπως μας λένε οι αξιωματικοί, το «σχήμα» της οργάνωσης είναι πολύ δύσκολο και χρειάζεται οργανωμένη επιχείρηση για να φτάσεις στο «μεγάλο κεφάλι» της σπείρας.
«Οσο για την εξάρτηση, είναι ένα σύνθετο κοινωνικό πρόβλημα, στο οποίο εμπλέκονται υπουργεία, δήμοι, φορείς, οργανισμοί και που καλείται τελικά να διαχειριστεί η Αστυνομία. Ομως, χωρίς ικανές δομές υποδοχής και άλλες υποδομές, οι εξαρτημένοι θα ξαναβρεθούν σύντομα στις πιάτσες τους...», μας είπε ο αστυνομικός.
ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ
Δύσκολη η κοινωνική επανένταξη
Οι αρμόδιες αρχές δυσκολεύονται να προσεγγίσουν τους χρήστες και να τους παράσχουν την κατάλληλη βοήθεια. Ο ΟΚΑΝΑ, παρά τα προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζει, με προγράμματα που τρέχει, επιχειρεί να βοηθήσει τους χρήστες.
«Χρειάζονται τη σωστή προσέγγιση. Πρέπει να επανασυνδεθούν με το σύστημα Υγείας. Ενας άνθρωπος που κάνει χρήση ναρκωτικών και ζει στον δρόμο, κάθε ημέρα αντιμετωπίζεται με απαξίωση. Εχει αποκοπεί από τον κοινωνικό ιστό και από κάθε υποστηρικτικό σύστημα. Δύσκολα εμπιστεύεται κάποιον και αδιαφορεί ακόμη και να φροντίσει την υγεία του», δήλωσε στο «Εθνος» ο κ. Αναστάσιος Πανόπουλος, υπεύθυνος του Σταθμού Φροντίδας Εξαρτημένων Ατόμων (ΣΦΕΑ) του ΟΚΑΝΑ.
Στη συγκεκριμένη δομή εντάσσεται και η λειτουργία της ομάδας «δουλειάς στον δρόμο», που καθημερινά πηγαίνει στις πιάτσες των εξαρτημένων ατόμων, τους μοιράζει υλικό και ένα «κιτ» που περιέχει σύριγγες, εξοπλισμό προετοιμασίας ναρκωτικών καθώς και προφυλακτικά. Μέλος της ομάδας, που αριθμεί τέσσερα άτομα, μας εξηγεί τις προσπάθειες που καταβάλλονται καθημερινά.
«Πηγαίνουμε εμείς στο πεδίο τους. Τους δείχνουμε ότι νοιαζόμαστε γι’ αυτούς. Επιδιώκουμε, σε πρώτη φάση, να τους φέρουμε στο "Στέκι", έναν χώρο που έχει δημιουργηθεί για να καλύψει τις άμεσες και βασικές ανάγκες τους. Επίσης προσπαθούμε να τους πείσουμε να συνεχίσουν τη θεραπεία τους», αναφέρει. Μετά την πρώτη προσέγγιση, πολλοί χρήστες τους πλησιάζουν εκ νέου στο «Στέκι» για να ζητήσουν βοήθεια. «Πολλές φορές δεν έχουν ούτε χαρτιά. Τους συνοδεύουμε στις δημόσιες υπηρεσίες, ακόμη και σε νοσοκομεία, για να συνεχίσουν τη θεραπεία τους».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΙΩΤΗ
ΦΩΤΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ
ΕΘΝΟΣ
bloko.gr
.webp)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου