Γράφει ο Πάνος Παπαγιανόπουλος
Ανοίγει διάπλατα τα τεράστια γαλανά του ματάκια και με κοίτα με απορία. "Μπαμπά, τι είναι Πολυτεχνείο?"Δεν ξεκολλάει το βλέμμα του από την τηλεόραση. Ντοκιμαντέρ και απ'ευθειας συνδέσεις."Μπαμπά, τι είναι φοιτητές?"
Προσπαθώ να του εξηγήσω τι έγινε τότε και τι γιορτάζουμε σήμερα. Προσπαθώ να τον κάνω να καταλάβει με όσο πιο απλά λόγια μπορώ -είναι μόλις πέντε ετών -,προσπαθώ να του πω μια ιστορία..
Φοιτητές είναι παιδιά που πηγαίνουν σε ένα μεγάλο σχολείο.. Είναι παιδιά που μαθαίνουν σπουδαία πράγματα.
"Γιατί φώναζαν τότε μπαμπά μέσα στο σχολείο τους?"Γιατί το μεγάλο τανκ έσπασε την πόρτα τους?"
Υπήρχαν κακοί άνθρωποι τότε αγόρι μου.Κακοί άνθρωποι που κυβερνουσαν την Ελλάδα μας,χωρίς να θέλουμε. Χτυπούσαν τους ανθρώπους και τους βασάνιζαν.Δεν είμασταν ελεύθεροι. Παντού φόβος και τιμωρία.Δεν είχαμε δημοκρατία τότε παιδί μου.Αγωνίστηκαν όμως οι άνθρωποι, οι φοιτητές. Τους χτύπησαν,τους κυνήγησαν αλλά στο τέλος οι άνθρωποι νίκησαν και όλοι οι κακοί τιμωρήθηκαν, μπήκαν φυλακή και ήρθε πάλι η δημοκρατία.
Δεν μου μιλάει. Με ακούει με προσήλωση. Αλλάζουμε κανάλι, μήπως και βρούμε κάποιο παιδικό πρόγραμμα.
Πολυτεχνείο τώρα. Ειδήσεις. Στιγμιότυπα από προχθεσινα επεισόδια. ΜΑΤ, δακρυγόνα, φωνές. Σύνδεση με Πολυτεχνείο. Χιλιάδες αστυνομικοί, δρόμοι κλειστοί, κόσμος μαζεμενος. "ΜΠΑΜΠΑ!!!"Τον κοιτάζω αμιλητος."ΜΠΑΜΠΑ??"Τι να σου πω μικρέ μου?
"Μπαμπά, και σήμερα χτυπάνε οι αστυνομικοί τα παιδάκια ??"Μπαμπά, οι κακοί άνθρωποι δεν είναι φυλακή? "Μπαμπά γιατί είναι τόσοι αστυνομικοί στο Πολυτεχνείο??"Μπαμπά αυτός που μιλάει με το κοστούμι είναι ο πρωθυπουργός μας?"Μπαμπά και ο άλλος ο κακός τότε που μου έδειξες, κοστούμι φορούσε και μιλούσε.. "Μπαμπά όλοι οι κακοί φοράνε κοστούμια ??"Μπαμπά, δεν ήρθε η δημοκρατία?"
Τον πήρα αγκαλιά και του έδωσα ένα γλυκό φιλί.. "Πάντα θα αγωνιζόμαστε για την δημοκρατία μονακριβε μου",του είπα.. Πάντα εμείς οι φτωχοί θα παλεύουμε ενάντια στους κακούς του κόσμου,για να ζούμε καλύτερα, για να ζήσεις εσύ καλύτερα, για να βρεις χώμα να πατάς όταν μεγαλώσεις.
Σηκώθηκε από δίπλα μου,πήρε το αυτοκινητάκι του και έκατσε κάτω στο χαλί να παίξει, σοβαρός σοβαρός. Γυρίζει,με κοιτάει, μου χαμογελάει, σφίγγει το χεράκι του γροθιά και μου φωνάζει.. "Μπαμπάαα,ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΊΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ..
Σε αγαπώ πολύ μπαμπά.. "
Πάνος Παπαγιαννόπουλος
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου