Σημεία από την ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη κατά το κλείσιμο των εργασιών του 14ου Συνεδρίου του κόμματος:
Η σύγχρονη ταυτότητα της παράταξής μας
Κάναμε πολλές συζητήσεις για την ασφάλεια, για τη διεθνή εικόνα της χώρας. Κάναμε βέβαια και πολλές συζητήσεις γιατί έτσι έπρεπε να γίνει -αυτός είναι ο σκοπός των Συνεδρίων μας- και για τη σύγχρονη ταυτότητα της παράταξής μας.
Είναι μία ταυτότητα που έχει γερές άγκυρες στις αξίες μας. Έχει όμως, ταυτόχρονα, ανοιχτά και τα πανιά της στον άνεμο της ανανέωσης και των καινοτόμων ιδεών.
Ναι, είμαστε ένα κόμμα σε διαρκή κίνηση, γιατί πρέπει να προσαρμοζόμαστε σε μία κοινωνία που αλλάζει και πρέπει να διευρύνουμε συνέχεια το στελεχιακό μας δυναμικό.
Και χάρη στις προσπάθειες της Οργανωτικής Επιτροπής, του Προέδρου της Βαγγέλη Μεϊμαράκη, οι τόσο μαζικές διαδικασίες μας διεξήχθησαν άψογα, δημοκρατικά και παραγωγικά και απέδειξαν -όσοι παρακολούθησαν το Συνέδριό μας πιστεύω το διαπίστωσαν- ότι ναι, η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα λαϊκό, πολυσυλλεκτικό και ενωτικό πάνω από όλα.
Και πράγματι περάσαμε και εμείς από δύσκολες στιγμές. Κλονίστηκε και η Νέα Δημοκρατία την εποχή της μεγάλης κρίσης.
Φτάσαμε να πάρουμε 18% για να μπορέσουμε, όμως, να επιστρέψουμε και να φτάσουμε στο 40% ακριβώς επειδή:
Ανανεωθήκαμε, χωρίς να εγκαταλείψουμε τις παραδοσιακές μας αξίες.
Και γιατί δεν πάψαμε ποτέ να βρισκόμαστε εκεί που λέει και το σύνθημά μας: «Δίπλα σε κάθε Πολίτη». Και το κείμενο των συμπερασμάτων του Συνεδρίου μας γίνεται τώρα η πυξίδα Κυβέρνησης και κόμματος.
Έξοδος από την ενισχυμένη εποπτεία – Είσοδος στην επενδυτική βαθμίδα
Για την Κυβέρνηση, ο ορίζοντάς μας είναι καθαρός:
Εθνικό στόχο αποτελεί μέσα στο καλοκαίρι η έξοδος της χώρας μας από την τελευταία φάση της ενισχυμένης εποπτείας, για να κλείσει επιτέλους αυτό το τραυματικό κεφάλαιο το οποίο άνοιξε πριν από μία δεκαετία.
Και το συντομότερο δυνατόν, εντός του 2023, να πετύχουμε επιτέλους την είσοδο στην πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα, ώστε με μεγαλύτερη άνεση να μπορούμε να χρηματοδοτούμε το πρόγραμμά μας.
Η μεγαλύτερη απειλή
Στο διάστημα που ακολουθεί, και ενώ εμείς θα εργαζόμαστε για την εφαρμογή του σχεδίου μας, ο λαϊκισμός θα παίξει το τελευταίο του χαρτί. Και ακριβώς επειδή θα πρόκειται για την πιο απεγνωσμένη επίθεσή του, μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αυτή θα είναι πιο σκληρή και πιο χυδαία από ποτέ. Θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο όσα πέτυχε η χώρα έως τώρα, αλλά τορπιλίζοντας συνολικά τη θέση της μέσα σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη απειλή, γιατί στις σημερινές συνθήκες ισχυρά κράτη είναι τα σταθερά κράτη. Και είναι μια κρίσιμη παραδοχή από την οποία πηγάζουν και τα καθήκοντα της παράταξης στους επόμενους 12 μήνες.
Δυστυχώς, και στην πρόσφατη κρίση που απορρέει από την απροκάλυπτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει τις διαθέσεις του. Και αν η στάση του στην πανδημία χαρακτηρίστηκε από «υγειονομικό σαμποτάζ», η τακτική του σήμερα θα μπορούσε άνετα να ονομαστεί «κοινωνικό σαμποτάζ». Γιατί επιστρατεύει και πάλι αδίστακτα ψέματα για να παραμορφώσει την πραγματικότητα. Ζητώντας εθνικές ευθύνες για μία διεθνή αναταραχή και έναν πόλεμο. Κατασκευάζοντας την εικόνα μιας δήθεν κατεστραμμένης Ελλάδας που μόνο ο αρχηγός της Αντιπολίτευσης βλέπει και υποσχόμενος ξανά ότι, με ένα νόμο και με ένα άρθρο, θα ανακουφίσει έναν πολίτη ο οποίος δοκιμάζεται.
Οι αντίπαλοί μας αναζητούν, βέβαια, το δικό τους «κομματικό» φιλί της ζωής στην τεχνητή αναπνοή της δημαγωγίας. Όμως, είναι αλήθεια πως μέσα σε ένα βαρύ από τις οικονομικές δυσκολίες κλίμα, αυτή η τακτική γίνεται διπλά επικίνδυνη.
Οι ανέξοδες υποσχέσεις ακούγονται καλά. Αλλά φυλακίζουν μυαλά. Και τότε γεννιούνται οι πλαστές προσδοκίες.
Τα όμορφα λόγια, όμορφα καίγονται και οι λαϊκιστές ξεχνούν αμέσως όσα έταζαν, αφήνοντας μόνους τους πολίτες να ζουν κάτω από τα ερείπια που έφεραν τα ψέματα. Είναι κάτι που το ζήσαμε, το πληρώσαμε, μας δίδαξε πολλά. Δεν πρέπει ποτέ να το ξεχάσουμε. Δεν πρέπει ποτέ να το ξαναζήσουμε.
Η χώρα γύρισε σελίδα. Όχι όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ που παραμένει συνώνυμο της μιζέριας και της άρνησης.
Αυξάνουμε εμείς γενναία τον κατώτατο μισθό; «Είναι ψίχουλα», μας απαντούν.
Προστατεύουμε τα εθνικά σύνορα; «Ναι, αλλά δεν προστατεύετε τους μετανάστες».
Οργανώνουμε υποδειγματικά δωρεάν εμβολιασμούς; «Δεν υπάρχουν τα εμβόλια».
Υποδεχόμαστε επενδύσεις και νέες δουλειές; «Ευνοείτε συμφέροντα».
Μειώνουμε τον ΕΝΦΙΑ για όλους και περισσότερο για τους ασθενέστερους; «Βοηθάτε τους έχοντες και κατέχοντες», απαντούν.
Στηρίζουμε τους ταχυδιανομείς, τα παιδιά των delivery, τις εργαζόμενες μητέρες, τα άτομα με αναπηρία; «Είστε ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι», λέει η κασέτα.
Φέρνουμε Rafale και φρεγάτες; «Ούτε γραβάτες, ούτε φρεγάτες», λέει η άλλη πλευρά.
Εύκολο να λες «όχι» σε όλα και «ναι» στο τίποτα. Και αυτή ήταν και θα είναι η τακτική τους. Με επικεφαλής ένα αρχηγό που δεν ξέρει ούτε καν να υπολογίσει τα νέα μέτρα για το ρεύμα, ούτε καλά-καλά να μετρήσει τα ποσά έως τα 600 ευρώ που θα επιστραφούν. Αλλά τολμά να μιλά για «λογαριασμούς Μητσοτάκη», επειδή πολύ απλά δεν τολμά να μιλήσει για «λογαριασμούς Πούτιν» που είναι και η πραγματική αιτία των αυξήσεων.
«Προσπαθούμε» - «Νοιαζόμαστε» - «Δρούμε»
Μακριά, λοιπόν, από κάθε έπαρση. Οφείλουμε να εξηγήσουμε τα πολλά που έγιναν μέσα σε λίγο χρόνο, ζυγίζοντάς τα, όχι μόνο με βάση το μέγεθος, την ταχύτητα, αλλά κυρίως με την αφετηρία τους. Να ξέρουμε δηλαδή όχι μόνο πού πάμε, αλλά να θυμόμαστε από πού ξεκινήσαμε τον Ιούλιο του 2019. Και ας μην ξεχνάμε ότι χτίζουμε την Ελλάδα του αύριο, κλείνοντας ταυτόχρονα και τις πληγές του χθες, σε ένα δρόμο όχι χωρίς λάθη τα οποία με θάρρος αναγνωρίζουμε.
Γι’ αυτό και το σύνθημα «Το είπαμε. Το κάναμε» συμβαδίζει και θέλω να συμβαδίζει, και στο δικό σας λόγο, πάντα με το ρήμα «Προσπαθούμε» και με δύο ακόμα: «Νοιαζόμαστε» και «Δρούμε». Κάτι που σημαίνει ότι η Κυβέρνηση σηκώνει τα μανίκια, ενώ το κόμμα τη σημαία ενός πιο δυναμικού ανοίγματος στην κοινωνία.
Και σας ζητώ πραγματικά να μπείτε στον κόπο να διαβάσετε, να μελετήσετε τα δύο φυλλάδια τα οποία συνοδεύουν την παρουσία σας σήμερα στο Συνέδριό μας για να θυμηθείτε, να θυμηθούμε μαζί, αυτά τα οποία πετύχαμε αυτούς τους 33 μήνες.
Μόνη προοπτική η αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία
Και δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε ότι μπροστά μας έχουμε ένα μεγάλο εμπόδιο που μας άφησαν φεύγοντας οι λαϊκιστές, με στόχο να ναρκοθετήσουν το πολιτικό τοπίο: την απλή αναλογική, που ψήφισαν αδίστακτα και αγκαλιά τότε με την Χρυσή Αυγή. Ένα εκλογικό σύστημα που επικαλείται την αντιπροσωπευτικότητα για να υπονομεύσει την κυβερνησιμότητα. Ρωτήστε λίγο τους δημάρχους πόσο πολύ δυσκολεύονται με την απλή αναλογική η οποία ίσχυσε στις δημοτικές εκλογές. Και αυτή η κυβερνησιμότητα είναι το μεγάλο ζητούμενο. Και αυτό θα είναι και το πρόβλημα των εκλογών με την απλή αναλογική.
Γιατί, όπως σας είπα και προηγουμένως, σε ένα περιβάλλον διεθνούς αστάθειας, ισχυρά κράτη είναι τα σταθερά κράτη. Αυτά που διαθέτουν ισχυρή λαϊκή στήριξη αλλά μπορούν και ταυτόχρονα να αποφασίζουν και να δρουν γρήγορα και δυναμικά. Είναι ο λόγος αρχής για τον οποίο η Νέα Δημοκρατία διαχρονικά υποστήριζε συστήματα που συνδυάζουν την αναλογικότητα με την αποτελεσματικότητα.
Η θέση μας αυτή σήμερα δικαιώνεται. Γιατί ανέκαθεν υποστηρίζαμε την αυτοδύναμη Ελλάδα. Με δεδομένη όμως την περιχαράκωση των άλλων πολιτικών δυνάμεων, αυτή η προοπτική παραπέμπει αντικειμενικά πλέον μόνο στην αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία.
Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος το τιμόνι της χώρας να μένει μετέωρο, η πορεία να αλλάζει κάθε στιγμή, οι κομματικοί εκβιασμοί να γίνονται ο κανόνας και οι χρήσιμες επιλογές να κυκλοφορούν, να χάνονται σε γραφεία και σε διαδρόμους. Για να συζητιούνται αντί να πραγματοποιούνται.
Και για να αποκλειστεί αυτός ο εφιάλτης, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πρώτη κάλπη. Την κάλπη της απλής αναλογικής στο τέλος της τετραετίας ως την τελική κάλπη. Γιατί εκείνη είναι τελικά που θα κρίνει τους συσχετισμούς οι οποίοι θα επικυρωθούν αργότερα και πιο δυναμικά στη δεύτερη κάλπη. Ο βατήρας για τη νικηφόρα τελική ευθεία.
Έχουμε, ήδη, άλλωστε αποδείξει ότι μια κοινοβουλευτικά μονοκομματική Κυβέρνηση μπορεί να είναι Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων. Μπορεί να είναι ανοιχτή σε ιδέες που ξεπερνούν τα παραταξιακά της όρια. Και σίγουρα μπορεί να είναι πρόθυμη να αξιοποιεί στελέχη, ικανότητες, ταλέντα χωρίς παρωπίδες, χωρίς στεγανά, χωρίς πιστοποιητικά φρονημάτων.
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, δυναμώνει τον ενωτικό και ανανεωτικό της χαρακτήρα. Απευθύνεται στη δημόσια ζωή ως το προοδευτικό κεντροδεξιό κόμμα όπου θα συγκλίνουν όλα τα ρεύματα που αναζητούν μια χώρα με ανάπτυξη για όλους. Και θα διεκδικήσει την αυτοδύναμη Κυβέρνηση, όχι ως μια απλή κομματική σκοπιμότητα, αλλά ως εθνική αναγκαιότητα για την αυτοδύναμη Ελλάδα που χρειαζόμαστε σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου