Μια παιδοκεντρική μεταρρύθμιση

 

Η Κυβέρνηση της ΝΔ δεν δίστασε ποτέ να φέρει στην επιφάνεια ζητήματα που πολλά χρόνια έμπαιναν κάτω από το χαλί. Ζητήματα που απασχολούσαν την κοινωνία και την καθημερινότητα αλλά ποτέ τον δημόσιο διάλογο. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι και το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη κοινή γονική μέριμνα που κατατέθηκε στη Βουλή.

Το νομοσχέδιο, διαμορφώθηκε ύστερα από διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς και αφού έλαβε υπόψη τη διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Όπως είναι γνωστό, η διεθνής Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης έχει υιοθετηθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2011, τέθηκε σε ισχύ το 2014 και υπογράφηκε από την ΕΕ το 2017. Είναι το πρώτο διεθνώς νομικά δεσμευτικό κείμενο για τα κράτη που την επικυρώνουν, τα οποία πρέπει να ακολουθούν δεσμευτικά κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας, την προστασία των θυμάτων και την τιμωρία των αυτουργών.

Πρόκειται για μια παιδοκεντρική μεταρρύθμιση με μοναδικό στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων και της ψυχικής υγείας του παιδιού, μετά το διαζύγιο μεταξύ των γονέων του.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θέτει ένα σύγχρονο πλαίσιο αρμονικής επίλυσης για περιπτώσεις όπου γονείς αποκλείονταν αναίτια, για χρόνια ολόκληρα, από την επαφή με το παιδί τους, με δυσμενείς συνέπειες για την ψυχολογία, την ισορροπία και τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.

Το νομοσχέδιο εδράζεται στην αρχή της μη διάκρισης μεταξύ των γονέων. Τα κυριότερα  σημεία του είναι τα εξής:

Προάγει εναλλακτικές μεθόδους επίλυσης των οικογενειακών διαφορών, όπως η διαμεσολάβηση.

Θεσπίζει το μαχητό τεκμήριο του 1/3 για την επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει.

Καθιερώνει, αντικειμενικά κριτήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, τα οποία λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη από το δικαστήριο στη ρύθμιση ζητημάτων γονικής μέριμνας και επιμέλειας των τέκνων, όπως η μη καταβολή της διατροφής,  ο μη σεβασμός στις δικαστικές αποφάσεις και στις συμφωνίες των διαζευγμένων γονέων και  η διάρρηξη των σχέσεων του παιδιού με τον άλλο γονέα.

Θεσπίζει επαρκείς δικονομικές εγγυήσεις για την προστασία των γυναικών και των παιδιών από κακοποιητικές συμπεριφορές, σύμφωνα με τις διεθνείς Συμβάσεις και ιδίως με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.

Προβλέπει την  κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων της Εθνικής Σχολής Δικαστών για την επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών, που θα δικάζουν τις οικογενειακές διαφορές.