Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Μερικές φορές η σειρά των ομιλητών στη Βουλή παίζει παράξενα παιχνίδια. Προσέξτε, ποιοι ήταν οι τελευταίοι δύο ομιλητές οι οποίοι πήραν τον λόγο πριν από εμένα. Πρώτος ο κ. Κοτζιάς. Βασικός διαπραγματευτής της συμφωνίας, την υπερασπίστηκε με πάθος, δεν μας εξήγησε ποτέ, όμως, γιατί παραιτήθηκε από την κυβέρνηση για να παραμείνει στην κυβέρνηση ο κ. Καμμένος. Κατέθεσε πολλά έγγραφα στα πρακτικά της Βουλής, αλλά δεν κατέθεσε την επιστολή παραίτησης. Κάποια στιγμή θα μάθουμε ακριβώς τι έγινε και με αυτή την υπόθεση. Μετά τον κ. Κοτζιά, μίλησε η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ. Η Εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ, αφού υπερασπίστηκε με πάθος την θέση της απέναντι στη συμφωνία, δεν μας εξήγησε ποτέ γιατί δύο βουλευτες οι οποίοι παρείχαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση δεν διεγράφησαν από την Κοινοβουλευτική τους Ομάδα. Η εξήγηση είναι προφανής. Διότι έπρεπε ο κ. Καμμένος να μείνει αρχηγός Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Νομίζω ότι όλα αυτά αναδεικνύουν αυτό που πολλές φορές έχουμε πει στο παρελθόν. Τα παράξενα κοινοβουλευτικά παιχνίδια, τις υπόγειες δοσοληψίες για να μπορέσει ο κ. Τσίπρας να παραμείνει στην κυβέρνηση, να αποσπάσει την ψήφο εμπιστοσύνης και ταυτόχρονα να οργανώσει ένα πολύ βολικό διαζύγιο με τον κ. Καμμένο. Ο οποίος βέβαια όταν είχε τη δυνατότητα να ρίξει την κυβέρνηση στην προηγούμενη ψήφο δυσπιστίας, δεν το έκανε φυσικά. Γιατί τότε ήταν η καρέκλα πάνω απ’ όλα.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Ειλικρινά, θα προτιμούσα να μην είχε γίνει η σημερινή συνεδρίαση, και να μην μιλώ καθόλου γι’ αυτό το θέμα: Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε υπογραφεί και, βέβαια, δεν θα έπρεπε ποτέ να φτάσει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προς κύρωση. Γιατί αποτελεί μια εθνική ήττα που έχει ήδη ακυρωθεί στη συνείδηση του λαού, και ένα εθνικό λάθος που προσβάλλει και την αλήθεια και την Ιστορία της Πατρίδας μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που καταρρέει, επιμένει στην καταστροφική του αποστολή. Μετά το οικονομικό ναυάγιο, οδηγεί την Ελλάδα και σε μία εθνική περιπέτεια διαρκείας. Αγνοεί τις πατριωτικές ευαισθησίες εκατομμυρίων Ελλήνων. Εγκαταλείπει μια σταθερή εξωτερική πολιτική δεκαετιών. Χρησιμοποιεί ένα εθνικό θέμα ως εργαλείο εξυπηρέτησης κομματικών σκοπιμοτήτων, και, προκειμένου να πετύχει τον στόχο του, εξαγοράζει ακόμη και συνειδήσεις βουλευτών. Κατώτερη των περιστάσεων η κυβέρνησή σας κουρελιάζει την πολιτική ζωή με μεθοδεύσεις και παζάρια. Για μερικούς μήνες εξουσίας γυρνάτε τη χώρα πολλά χρόνια πίσω. Έχουμε μια κυβέρνηση όπου τη μια εβδομάδα ο κ. Τσίπρας χειροκροτείται από τον κ. Καμμένο και την άλλη χειροκροτείται από τον κ. Κοτζιά οι οποίοι αλληλομηνύονται, χωρίς, βέβαια, να συγκινείται κανείς εισαγγελέας από τα όσα καταλογίζει ο ένας στον άλλο.
Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι τα προσωπεία πέφτουν και ότι τα πρόσωπα οδηγούνται στο ψέμα και στην αυτογελοιοποίηση. Με θλίβει το γεγονός ότι γελοιοποιείται η δημόσια ζωή και υπονομεύονται τα εθνικά συμφέροντα. Άλλωστε, όπως, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ομολογήσει, πολλές φορές, δια κορυφαίων στελεχών του, χειρίζεται το Σκοπιανό ως καταλύτη για την αναδιάταξη του κομματικού σκηνικού. Και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παρελθόν, επείγεται να δεσμεύσει το μέλλον της χώρας. Γιατί άραγε;
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,
Μέσα σε μόλις δύο ημέρες η Βουλή των Ελλήνων καλείται να αποφανθεί για ένα εξαιρετικά κρίσιμο κορυφαίο θέμα, χωρίς να έχει στη διάθεσή της το κατεξοχήν, το κεντρικό, υλικό προς συζήτηση: Το πλήρες κείμενο του αναθεωρημένου Συντάγματος των Σκοπίων. Γιατί αυτό δεν έχει κατατεθεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Γιατί δεν έχει κατατεθεί; Γιατί απλούστατα δεν υφίσταται, διότι ακόμα δεν έχει τεθεί σε ισχύ. Οι Σκοπιανοί έχουν ήδη παραβιάσει ένα βασικό όρο της Συμφωνίας. Πρώτα να αλλάξουν το Σύνταγμά τους και μετά να έρθει η Συμφωνία προς κύρωση στο Ελληνικό κοινοβούλιο (άρθρο 1 παράγραφος 4 της Συμφωνίας των Πρεσπών). Εδώ αποκαλύπτεται ότι ακόμη και οι μετέωρες αλλαγές στο Σύνταγμα των Σκοπίων, που η Συμφωνία των Πρεσπών προέβλεπε, δεν θα ισχύσουν από τώρα. Αλλά μόνο -προσέξτε- αφού η Ελλάδα κυρώσει τη Συμφωνία και αφού κυρωθεί το Πρωτόκολλο ένταξης στο ΝΑΤΟ. Με άλλα λόγια, οι ελληνικές δεσμεύσεις αναλαμβάνονται «εδώ και τώρα», ενώ οι Σκοπιανές αναμένονται «αλλού και κάποτε». Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα.
Λέω απλά ότι αυτή η μεθόδευσή σας να συζητάμε ουσιαστικά εν κενώ προσβάλλει τη Βουλή και την ελληνική Δημοκρατία. Πρόκειται για μία εθνική και κοινοβουλευτική ντροπή. Και για μία πρωτοφανή διαδικασία, που οι βουλευτές πρέπει να αποδεχθούν όπως-όπως. Η Ελλάδα ήταν πάντα, ως προς την κοινοβουλευτική παράδοση τουλάχιστον, μια ευρωπαϊκή χώρα στα Βαλκάνια. Κατορθώσατε με όλα αυτά τα τερτίπια να την κάνετε μία βαλκανική χώρα στην Ευρώπη. Αρκούμαι στο να αναφέρω εδώ την πολυδιαφημισμένη ρηματική διακοίνωση. Ο ίδιος ο τίτλος, τι λέει; «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το κείμενο αναφέρεται σε «μακεδονικό λαό». Αναρωτιέμαι εάν οι Σκοπιανοί είχαν ήδη αλλάξει το Σύνταγμα τους, δεν θα έπρεπε να αυτοχαρακτηρίζονται ως «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»;
Η Συμφωνία των Πρεσπών, ξεκινά με την παραβίαση των ίδιων των όρων της. Όλα αυτά εξηγούν γιατί επείγεστε. Επείγεστε γιατί θέλετε να τελειώνετε μια ώρα αρχύτερα και γιατί ξέρετε ότι έχετε χτίσει μια πρόσκαιρη κοινοβουλευτική πλειοψηφία βασισμένη στη συναλλαγή. Και φοβάστε ότι οι συνεννοήσεις που έχουν κάνει δεν θα κρατήσουν. Και δεν θα κρατήσουν διότι βοά το Πανελλήνιο. Για τους πολιτικά τελειωμένους και για τους ηθικά απαξιωμένους με τους οποίους θα πάτε στην ψηφοφορία και με τους οποίους αύριο μπορείτε να κάνετε και ανασχηματισμό. Ονομαστική είναι η ψηφοφορία που έχουμε μπροστά μας και όλοι θα τοποθετηθούν και μάλιστα με ονοματεπώνυμο. Όμως είναι πίσω μας οι χειρισμοί της κυβέρνησης γύρω από το Σκοπιανό, χερισμοί που μας έφεραν ως εδώ. Μυστικά διαπραγματεύτηκε ο κ. Κοτζιάς. Ερήμην της Βουλής και ερήμην των κομμάτων. Παραβιάζοντας μια πολιτική δεκαετιών που ήθελε όλες τις κυβερνήσεις να αναζητούν ευρύτερες συναινέσεις για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Κύριε Τσίπρα το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών στα Σκόπια συνεδρίασε 5 φορές. Εδώ στήνατε σκευωρίες στα υπόγεια του Μαξίμου για να διχάσετε την αντιπολίτευση…
Άρον άρον υπέγραψε στις Πρέσπες ο κ. Τσίπρας με την βοήθεια του κ. Καμμένου. Ναι, είναι ο ίδιος ο κ. Καμμένος που τώρα φοράει τη στολή του Μακεδονομάχου, όταν τον Ιούλιο μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση υπερψηφίζοντας την πρόταση δυσπιστίας. Αυτός που έλεγε προεκλογικά ότι εγώ κρατώ τον Τσίπρα, εγώ εγγυώμαι ότι δεν θα παραδώσει ποτέ τη Μακεδονία. Ο ίδιος κ. Καμμένος είναι αυτός που σας έδωσε το στυλό να υπογράψετε τις Πρέσπες. Ποιον κοροϊδεύετε; Ποιον κοροϊδεύετε, λοιπόν. Οι πολίτες καταλαβαίνουν τα πάντα. Το προσυνεννοημένο διαζύγιο δεν πείθει κανέναν. Και ναι, δεν μάθαμε ποτέ τι έγινε σε αυτό το υπουργικό συμβούλιο, τι είπε ο κ. Κοτζιάς, τι έγραψε στην επιστολή παραίτησης.
Και, τώρα, με διαδικασίες εξπρές θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να κυρωθεί μία Διεθνής Συμφωνία η οποία έχει ισχύ από το Σύνταγμα υπέρτερη από κάθε νόμο, προηγούμενο και μελλοντικό! Δεν θα πω εδώ ούτε ότι εκτελείτε συμβόλαιο, ούτε θα μιλήσω για προδοσία. Δεν αρμόζουν αυτές οι λέξεις στο εθνικό Κοινοβούλιο, παρά τα αίσχη που έχουν διαπραχθεί σε αυτή την αίθουσα. Η κοινωνία όμως έχει μάτια και έχει αντίληψη. Σέβομαι την κρίση της. Εμπιστεύομαι την ετυμηγορία της η οποία θα δοθεί σύντομα όταν θα προσέλθει στις κάλπες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα μέσα σε ένα όργιο δημαγωγίας και παραπλάνησης. Όμως, δεν μπορείτε να κρύψετε επτά μεγάλες αλήθειες, που μετατρέπουν την Συμφωνία των Πρεσπών σε εθνική υποχώρηση:
Αλήθεια πρώτη. Η Συμφωνία αυτή ανατρέπει μια πάγια εθνική στρατηγική στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα ποτέ δεν μονοπώλησε ή διεκδίκησε το σύνολο του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας. Σταθερά, εδώ και 140 χρόνια -από την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και ιδίως μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους - είχε μια και μόνη επιδίωξη. Να μην επιτρέψει σε άλλο λαό να μονοπωλήσει την περιφέρεια αυτή. Και να αποτρέψει κυρίως την έγερση μειονοτικού ζητήματος μέσα στην ελληνική επικράτεια. Αυτή η πολιτική εδραιώθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος κατεξοχήν συνδύαζε ρεαλισμό με εθνικά οράματα. Αυτή, όμως, αυτή η σταθερή εθνική στάση αλλάζει τώρα βίαια. Γιατί ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ δέχτηκαν να είναι τα Σκόπια αυτά που, στο εξής, θα μονοπωλούν την ταυτότητα της ευρύτερης Μακεδονίας. Και αυτό γίνεται με όχημα την εθνικότητα, την ταυτότητα και τη γλώσσα. Γιατί η κυβέρνησή σας, τις δέχτηκε ως «μακεδονικές».
Αλήθεια δεύτερη. Η απαράδεκτη αυτή υποχώρηση σημειώνεται στο πρώτο, κιόλας, άρθρο της συμφωνίας. Μάλιστα, η αναγνώριση της «μακεδονικής» γλώσσας συνδέεται με αυτήν την περιβόητη ιστορία ότι δήθεν η «μακεδονική» γλώσσα έχει αναγνωριστεί από το 1977. Πρόκειται για διπλό ψέμα! Όχι μόνο γιατί η Διάσκεψη του Ο.Η.Ε. αφορούσε τελείως άλλο θέμα, τον μεταγραμματισμό κυριλλικών στοιχείων στο λατινικό αλφάβητο για λόγους τυποποίησης. Ήταν μια απολύτως τεχνική διάσκεψη, όπως, εξάλλου, έχει πει και ο γλωσσολόγος καθηγητής Μπαμπινιώτης που συμμετείχε σε αυτή τη Διάσκεψη. Είναι ψέμα όμως και σε πολιτικό επίπεδο που αποδεικνύεται και από την άλλη πλευρά: Στα πρακτικά των συσκέψεων -τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα από την εφημερίδα «Καθημερινή»- εμφανίζονται οι ίδιοι οι Σκοπιανοί, να ομολογούν ότι η Ελλάδα ανέκαθεν δεν αναγνώριζε καμία «μακεδονική» γλώσσα. Ποτέ η Ελλάδα δεν είχε αναγνωρίσει «μακεδονική» γλώσσα. Ποτέ. Αυτό, που δεν τόλμησαν να πουν ούτε οι Σκοπιανοί το λέτε εσείς, κ. Τσίπρα! Με άλλα λόγια οι Σκοπιανοί μας έλεγαν δεν έχετε αναγνωρίσει «μακεδονική» γλώσσα και εσείς έρχεστε και λέτε: «Όχι την είχαμε αναγνωρίσει το 1977». Συγχαρητήρια κ. Τσίπρα, λαμπρή διαπραγμάτευση κάνατε. Και, προσέξτε, δεν το λέμε μόνο εμείς, έγγραφο του ΝΑΤΟ του 2000: «Macedonian language is unacceptable to one NATO delegation». Το ΝΑΤΟ το λέει. Ούτε το ΝΑΤΟ λοιπόν αναγνώριζε, ότι η Ελλάδα είχε αναγνωρίσει «μακεδονική» γλώσσα. Και εσείς έρχεστε και το δίνετε αυτό. Το βάζετε στο κείμενο της συμφωνίας που θα δεσμεύει τη χώρα για πολλές δεκαετίες. Βγείτε λοιπόν, κ. Τσίπρα, και πείτε ευθέως ότι στην ευρύτερη περιοχή θα ομιλείται «μακεδονική» γλώσσα και αυτό κατοχυρώνεται με τη δική σας υπογραφή. Να βγείτε να το πείτε. Να το ακούσουν οι Έλληνες Μακεδόνες στη Β. Ελλάδα, διότι αυτό αναγνωρίσατε για πρώτη φορά επίσημα με τη δική σας συμφωνία.
Αλήθεια τρίτη. Το άρθρο 7 ορίζει, ως προς τα Σκόπια, με τους όρους «Μακεδονία» και «Μακεδονικός» θα περιγράφεται, τι ακριβώς; Διαβάζω: «H επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους. Με την δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά». Όλα αυτά, όμως, συνιστούν τον ορισμό της εθνικής ταυτότητας. Πιο καθαρός ορισμός έθνους δεν έχει υπάρξει ποτέ σε διεθνή συμφωνία. Και, στην περίπτωση αυτή, μάλιστα, συγκροτούν και κάτι νέο, απαράδεκτο: Μια ταυτότητα «μακεδονική», που δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Και η οποία δεν αποκαλείται καν «βορειομακεδονική», ώστε να συνδέεται, και τυπικά, με το νέο όνομα των Σκοπίων. Εκεί, μάλιστα, αναφέρεται και αυτή η ηθελημένη σύγχυση γύρω από τον όρο nationality, που κάποιοι ισχυρίζονται ότι παραπέμπει σε ιθαγένεια και μόνο. Κύριε Τσίπρα, όλοι γνωρίζουμε καλά Αγγλικά, και εσείς το ίδιο, και εσείς φαντάζομαι γνωρίζετε ότι η ακριβής μετάφραση του όρου ιθαγένεια θα έπρεπε να ήταν citizenship. Η ιθαγένεια στα Αγγλικά, μεταφράζεται ως citizenship και θα έπρεπε να ακολουθεί το όνομα του κράτους, να είναι, «βορειομακεδονική». Δεν συμβαίνει αυτό, όμως. Η συμφωνία αναγνωρίζει στους πολίτες αυτούς το δικαίωμα να προσδιορίζονται επίσημα και νομικά πια ως «Μακεδόνες», κι έτσι θα αναγράφονται και στα διαβατήριά τους. Είναι, μάλιστα, αστείο να κομπάζει η κυβέρνηση Τσίπρα για εσωτερικούς ελιγμούς του κ. Ζάεφ. Για τη δήθεν ρηματική διακοίνωση η οποία επιβλήθηκε από τους αλβανόφωνους βουλευτές προκειμένου να εξασφαλιστεί η ψήφος τους.
Κυρίες και κύριοι,
Θέλω να μου λύσετε μια απορία. Στον Ο.Η.Ε. υπάρχουν 5 χώρες με γεωγραφικές ονομασίες. Η Νότιος Αφρική, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Νότιο Σουδάν, το Ανατολικό Τιμόρ, και η Ισημερινή Γουινέα. Σε όλες αυτές τις χώρες η ονομασία του κράτους συμπαρασύρει -επαναλαμβάνω, συμπαρασύρει- τους επιθετικούς προσδιορισμούς που αφορούν και την ιθαγένεια και την εθνότητα. Π.χ. οι κάτοικοι της Νότιας Αφρικής λέγονται Νοτιοαφρικανοί. Ακόμη και εκεί που η επίσημη ονομασία είναι διαφορετική, επικρατεί ο γεωγραφικός προσδιορισμός. Όπως η περίπτωση της Βόρειας και της Νότιας Κορέας -διότι δεν είναι αυτά τα επίσημα ονόματά τους- Βορειοκορεάτες και Νοτιοκορεάτες λέμε. Μόνο στην «Βόρεια Μακεδονία» οι κάτοικοί της θα ονομάζονται σκέτο «Μακεδόνες» και θα ομιλούν την «Μακεδονική»! Συγχαρητήρια κ. Τσίπρα, πρωτοτυπήσατε και εδώ. Και φυσικά τα ακρωνύμια της χώρας, με εξαίρεση των πινακίδων των αυτοκινήτων, τι θα είναι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; ΜΚ ή ΜΚD. Δηλαδή σκέτο «Μακεδονία». Χωρίς να παραπέμπει τίποτα στη «Βόρεια Μακεδονία».
Αλήθεια τέταρτη. Καταφέρατε ακόμη και το περιβόητο erga omnes -δηλαδή να υπάρχει ένα όνομα για όλες τις χρήσεις- να το στρέψετε σε βάρος των δικών μας συμφερόντων. Και εξηγούμαι: Τους όρους «Μακεδόνες» και «μακεδονικό» η κυβέρνησή σας τους κατοχυρώνει διεθνώς για τη γειτονική χώρα. Το άρθρο 1.8 της Συμφωνίας σας λέει ξεκάθαρα: «Τα Μέρη θα χρησιμοποιούν το όνομα και τις ορολογίες του Άρθρου 1.3, για όλες τις χρήσεις και για όλους τους σκοπούς erga omnes. Είτε εσωτερικά, είτε σε όλους τους περιφερειακούς και διεθνείς Οργανισμούς». Tι σημαίνει αυτό; Το erga omnes δεσμεύει και τις δύο χώρες. Αφορά και τα δύο μέρη της Συμφωνίας, και την Ελλάδα και τα Σκόπια. Η «μακεδονική» ταυτότητα και η «μακεδονική» γλώσσα καθίστανται υποχρεωτικές και στην Ελλάδα. Το ξαναλέω. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχθηκε να είμαστε εμείς υποχρεωμένοι -επαναλαμβάνω, υποχρεωμένοι- να αποκαλούμε «Μακεδόνες» τους κατοίκους της χώρας αυτής. Και αυτό μας δεσμεύει νομικά. Να το περιγράψω λίγο πιο παραστατικά. Αν αύριο, απέναντι από τον Λευκό Πύργο, αναρτηθεί μια μεγάλη πινακίδα που να γράφει «Εταιρία μελέτης της Μακεδονικής Γλώσσας» και κάποιος Θεσσαλονικιός προσφύγει στο Δικαστήριο, με τη Συμφωνία που έχετε υπογράψει, αποκλείεται να δικαιωθεί. Να το χαίρεστε το erga omnes σας, κύριοι της συμπολίτευσης, να το χαίρεστε.
Και βέβαια, το πρόβλημα προκύπτει στο πολλαπλάσιο σε σχέση με τα εμπορικά σήματα. Εκατοντάδες εταιρίες που χρησιμοποιούν το επίθετο μακεδονικός ή μακεδονικό στο brand τους είναι τραγικά εκτιθέμενες -σήμερα- αφού το ζήτημα των εμπορικών σημάτων παραπέμπεται στο μέλλον. Βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, δύο καθηγητών του Α.Π.Θ. του κ. Γκλαβίνη και του κ. Ιωάννη Στεφανάδη. Αφορά πάρα πολλούς στην Β. Ελλάδα και πάρα πολλές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν το επίθετο Μακεδονικό. Διαβάζω λοιπόν: «… Στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου τα μόνα μακεδονικά ροδάκινα που θα υπάρχουν είναι αυτά που θα παράγονται στην Βόρεια Μακεδονία. Εάν ο όρος Μακεδονικά ροδάκινα χρησιμοποιείται από παραγωγούς της Βέροιας και η χρήση τους προκαλεί σύγχυση θα υποχρεωθούν να τον αλλάξουν.» Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για εσάς…
Αλήθεια πέμπτη. Η Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία τόσο διαφημίζετε και με τόσο πάθος υποστηρίζετε, δεν αναφέρει ούτε σε ένα σημείο της την λέξη «Μακεδονία» ή «Μακεδόνες» σε σχέση με την Ελλάδα. Πουθενά δεν γράφει «Έλληνες Μακεδόνες» ή «ελληνική Μακεδονία». Ξέρετε πώς ορίζει την ελληνική Μακεδονία το κείμενο που υπέγραψαν ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κοτζιάς; Ως «η βόρεια περιοχή… του Πρώτου Μέρους». Η περιοχή έχει όνομα, κύριε Τσίπρα. Λέγεται Μακεδονία και είναι κομμάτι της ελληνικής Ιστορίας. Είναι αναπόσπαστο τμήμα του εθνικού κορμού. Είναι ταυτισμένη με την ίδια την ιστορική συνείδηση αυτού του Έθνους. Ζουν εκεί περήφανοι Έλληνες Μακεδόνες. Ούτε μια φορά η συμφωνία σας δεν τους μνημονεύει. Τους περιφρονείτε προκλητικά. Οι ηγέτες της FYROM, φρόντισαν να μην αποδεχθούν τίποτα το οποίο θα απέδιδε άμεσα τον όρο «μακεδονικός» και στην Ελλάδα. Για λογαριασμό τους διαπραγματεύθηκαν σοβαρά. Υπερασπίστηκαν τα δικά τους συμφέροντα. Εσείς, είναι το ερώτημα τι κάνατε. Αυτοί απέκρουσαν τον όρο «ελληνική Μακεδονία». Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί εσείς τους αφήσατε.
Αλήθεια έκτη. Η Συμφωνία αυτή παράγει αποτελέσματα από την υπογραφή της, όχι από την κύρωσή της. Είναι κάτι που δεν συνηθίζεται. Πρώτα κυρώνεται μια συμφωνία, μετά ακολουθούν οι συνέπειές της. Στις Πρέσπες, όμως, οι κύριοι Τσίπρας-Κοτζιάς υπέγραψαν αυτόματα την πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Έκαψαν, έτσι, το πιο ισχυρό διπλωματικό χαρτί της χώρας. Έναν μοχλό πίεσης που εκ των πραγμάτων θα γινόταν ισχυρότερος όσο η πίεση για την εξεύρεση λύσης αυξανόταν. Έγινε, τελικά, εθνικό μπούμερανγκ! Ήδη, από το Καλοκαίρι του 2018, για την ακρίβεια από τις 22 Ιουνίου, με επίσημη επιστολή στο ΝΑΤΟ, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τότε, δώσατε το πράσινο φως, αίροντας την ισχύ της απόφασης του Βουκουρεστίου του 2008. Στα κρυφά και στα γρήγορα. Μήπως δεν το πήρατε χαμπάρι κ. Καμμένε τότε αυτό; Ήσασταν απασχολημένος με άλλα θέματα; Είστε υπόλογοι γι’ αυτό, κ. Τσίπρα.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό. Σύμφωνα με το άρθρο 2 της συμφωνίας η Ελλάδα οφείλει να συναινέσει αυτόματα στην είσοδο των Σκοπίων σε κάθε διεθνή οργανισμό. Κάποιος εύκολα θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι αυτό αφορά και την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την οποία υπάρχει ειδική πρόβλεψη ότι αυτόματα ήδη συναινούμε στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Το ερώτημα είναι τι γίνεται μετά; Θα συναινούμε βάσει της συμφωνίας αυτόματα και στο κλείσιμο κάθε ξεχωριστού κεφαλαίου επειδή αυτό ορίζει η συμφωνία που υπογράψατε; Θέλω, λοιπόν, από εδώ, να στείλω ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Εφόσον οι Έλληνες πολίτες με εμπιστευθούν ως Πρωθυπουργό, αρνούμαι κατηγορηματικά να ερμηνεύσω τη συμφωνία με τον τρόπο αυτό. Η διαδικασία ένταξης των Σκοπίων στην Ε.Ε. δεν σχετίζεται με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η Ελλάδα θα διατηρήσει στο ακέραιο όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητα του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή, το δικαίωμα να διαπραγματεύεται, να ανοίγει και να κλείνει επιμέρους κεφάλαια, ανάλογα με τα εθνικά και τα κοινοτικά συμφέροντα. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να βάλει βέτο στη διαδικασία ένταξης των Σκοπίων στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Και, αυτό το δικαίωμα της Πατρίδας μας αρνούμαι να το απεμπολήσω.
Αλήθεια έβδομη. Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έρχεται να λύσει ένα παλιό πρόβλημα, αλλά να προσθέσει νέα στην περιοχή. Μπορεί, πράγματι, να εξυπηρετεί κάποια πρόσκαιρα διεθνή συμφέροντα. Μπορεί, πράγματι, πρόσκαιρα να δίνει την εντύπωση ότι δημιουργεί μια σταθερότητα στην περιοχή. Όμως, δημιουργεί ένα διαρκές ναρκοπέδιο για το μέλλον. Πώς θα πιστοποιούνται τα προϊόντα με ονομασία προέλευσης της Βόρειας Ελλάδας, όταν τα γειτονικά προϊόντα -επίσημα πια- θα κυκλοφορούν ως «μακεδονικά»; Τι θα αλλάξει άραγε στα βιβλία Ιστορίας και των δύο χωρών, ώστε να μην υπάρχουν «αλυτρωτικές αναφορές»; Είχαμε τέτοιες εμείς, κ. Τσίπρα, και τις αναγνωρίσαμε, μέσα από τη συμφωνία σας; Και ποιος θα εμποδίσει αύριο ένα ιδιωτικό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών δίπλα στο δικό μας ίδρυμα, όταν η χρήση του όρου είναι τελείως ελεύθερη για μη κρατικούς φορείς;
Η εξέλιξη αυτή κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι γεμάτη παγίδες. Ήδη, μάλιστα, ξυπνά εθνικισμούς και ακραίες συμπεριφορές, που είχε ξεπεράσει η ίδια η ζωή και στις δύο χώρες. Έχει, όμως, και παράπλευρες συνέπειες που με μεγάλη επιπολαιότητα αγνοεί η σημερινή κυβέρνηση. Για παράδειγμα, αντανακλά σε μια παλιά διαμάχη, ιστορική, μεταξύ Σκοπίων και Βουλγαρίας, καθώς, θέλω να σας θυμίσω, ότι η Βουλγαρία ουδέποτε αναγνώρισε «μακεδονική» γλώσσα, ούτε «μακεδονικό» έθνος. Θεωρεί την γλώσσα της γείτονος, ως μια βουλγαρική διάλεκτο. Η υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας έκανε αυτό που δεν τολμήσατε εσείς: Προειδοποίησε ότι θα μπλοκάρει την είσοδο των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση αν οι θέσεις της δεν ικανοποιηθούν. Εσείς δεχθήκατε να απεμπολήσετε αυτό το δικαίωμα. Αναρωτιέμαι λοιπόν, κ. Τσίπρα. Η Βουλγαρία είναι εταίρος μας στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί δεν αξιοποιήσαμε αυτά τα σημεία στα οποία οι θέσεις μας συγκλίνουν; Τι είδους πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική είναι αυτή την οποία έχουμε; Και, εν πάση περιπτώσει κ. Τσίπρα, μπορείτε να μου εξηγήσετε, τι ακριβώς κερδίζει η Ελλάδα από αυτή τη συμφωνία, εκτός από τα καλά λόγια τα οποία θα εισπράξετε εσείς προσωπικά επειδή βάλατε άρον άρον τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ; Υπάρχει και ένα ακόμα κυβερνητικό εύρημα ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα εμποδίζει ή θα εμποδίσει τάχα ένα «ισλαμικό τόξο», την περιβόητη τουρκική επιρροή στα Σκόπια. Φοβάμαι ότι το επιχείρημα αυτό το ανατινάζουν οι ίδιοι οι Σκοπιανοί. Πρόθυμα, καταρχάς, αναγνωρίζουν ότι ο πληθυσμός τους περιλαμβάνει και Τούρκους. Το γράφει ξεκάθαρα το προοίμιο. Τούρκοι εξάλλου εκπαιδεύουν τον στρατό τους. Ενώ στην Τουρκία, κ. Κοτζιά, έκανε το πρώτο του ταξίδι -τριήμερο- ο Υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, αμέσως μετά την αλλαγή του Συντάγματος στα Σκόπια. Λέτε να ανατραπούν όλα αυτά κ. Τσίπρα, επειδή ο κ. Ζάεφ σας έδωσε την γραβάτα του; Πολύ αμφιβάλλω. Να, λοιπόν, γιατί η εξωτερική σας πολιτική είναι και ανιστόρητη και επιπόλαιη και γι’ αυτό είναι επικίνδυνη.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Αυτές είναι επτά οδυνηρές αλήθειες για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δυστυχώς, δεν είναι οι μόνες, διότι πίσω από κάθε πρόβλεψή της καραδοκούν νέα ναρκοπέδια. Όλα τα προβλήματα όμως που πηγάζουν από την Συμφωνία των Πρεσπών, έχουν ως γενεσιουργό αιτία, το γεγονός ότι αναγνωρίσετε «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα. Είναι κάτι που όπως θα αποδείξω στη συνέχεια, κανείς Έλληνας πολιτικός δεν διανοήθηκε να κάνει. Γιατί στα δύο αυτά «πόδια», στην ταυτότητα και την γλώσσα, στηρίζεται ο κίνδυνος του αλυτρωτισμού. Και είναι προκλητικό νε λέτε, κ. Τσίπρα -και εύχομαι ειλικρινά, να μην το επαναλάβετε και σήμερα- ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί συνέχεια μιας εθνικής στρατηγικής.
Κύριε Τσίπρα, είστε Πρωθυπουργός. Θέλω να σας θυμίσω αυτά τα λόγια: «Το θέμα για την Ελλάδα ήταν πάντα η επεκτατική προπαγάνδα των Σκοπίων με αιχμή του δόρατος την ανύπαρκτη μειονότητα και με συμπλήρωμα τις λέξεις “Μακεδόνας” ή “Μακεδονία” για τον προσδιορισμό συγκεκριμένης διακριτής εθνότητας. Αυτό είναι το πρόβλημα!». Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, 1993. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε μια μεγάλη ανησυχία. Διέβλεπε τον κίνδυνο δίπλα στην θρησκευτική μειονότητα της Θράκης να προκύψει και μια δεύτερη μειονότητα με εθνικά χαρακτηριστικά. Και παρότι ο ίδιος είχε δεχθεί στο μυαλό του την έννοια της σύνθετης ονομασίας, απέκρουε κάθε έννοια «μακεδονικής» ταυτότητας, εθνότητας και γλώσσας. Θα έρθετε να μου πείτε κ. Τσίπρα, τι είναι αυτά που λες, για «μακεδονική» μειονότητα στη Βόρεια Ελλάδα; Ήδη κάποιοι έχουν φροντίσει με αναρτήσεις τους, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως μέλη της «Εθνικής Μακεδονικής Μειονότητας», να πανηγυρίζουν για τη συμφωνία την οποία εσείς υπογράψατε. Σήμερα το έκαναν. Σήμερα. Εκεί μας οδηγεί η πολιτική σας κ. Τσίπρα. Θα τα βρούμε μπροστά μας αυτά τα προβλήματα σε βάθος χρόνου.
Είστε επίσης και Υπουργός Εξωτερικών. Θα σας διαβάσω λοιπόν ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από ένα έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών για να δούμε αν πραγματικά η δική σας πολιτική αποτελεί όντως συνέχεια παλιών πολιτικών, όπως ισχυριστήκατε. Σας μίλησα ήδη για την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, πάμε να δούμε τώρα τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ. «Η Ελλάδα δεν θέτει ούτε εδαφικές, ούτε μειονοτικές διεκδικήσεις στα μακεδονικά εδάφη της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας, αλλά και δεν δέχεται ύπαρξη μακεδονικής μειονότητας στο έδαφός της». Δεν αναγνωρίζει, επαναλαμβάνω, δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη «μακεδονικού» έθνους, γλώσσας κλπ. Ξέρετε ποιος το έχει γράψει αυτό; Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, Υπουργός του ΠΑΣΟΚ το 1983. Πάγια και διακομματική ήταν η πολιτική αυτή την οποία εσείς εγκαταλείψατε γιατί είπατε «ναι» εκεί που όλοι οι προηγούμενοι είχαν πει «όχι».
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι: «εντάξει, άλλαξε η πολιτική, καινούργια Κυβέρνηση της αριστεράς ήρθε στα πράγματα, θέλει να ακολουθήσει μια άλλη πολιτική». Για να δούμε, λοιπόν, τι οδηγίες έλεγε το ίδιο το Υπουργείο Εξωτερικών, σε εσωτερικό έγγραφο που έδινε κατευθύνσεις για το πώς να αντιμετωπίζονται αυτά τα προβλήματα σε διεθνείς συναντήσεις. Υπενθυμίζεται, λοιπόν, στο επίσημο έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών, επί υπουργίας Κοτζιά, ότι η χώρα μας δεν αποδέχεται τη χρήση από τη Σκοπιανή πλευρά του επιθέτου «μακεδονικός», «μακεδονική» και δεν αναγνωρίζει τους κωδικούς MK και MKD. Αυτά που εσείς ακριβώς υπογράψατε. Εσείς τα λέγατε. Με τα δικά σας επίσημα έγγραφα πριν από 1 χρόνο. Δική σας κυβέρνηση. Εδώ λοιπόν έχουμε μια διπλή πρόκληση: Η κυβέρνηση -και ο υπερήφανος και χαμογελαστός αποπεμφθείς Υπουργός κ. Κοτζιάς- που αναγνωρίζει «μακεδονική» ταυτότητα, «μακεδονικό» λαό, «μακεδονική» ιθαγένεια, «μακεδονική» γλώσσα -κατά την εκτίμηση μου όλα αυτά συνιστούν αναγνώριση «μακεδονικής» εθνότητα- τολμά να λέει ότι ακολουθεί την πολιτική όλων όσων ήταν κάθετα αντίθετοι σ’ αυτή την πολιτική. Αυτό το οποίο καταλαβαίνω ότι λέτε, κ.Τσίπρα, είναι ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης -που έλεγε όσα προανέφερα- θα μιλούσε ποτέ για «Μακεδόνες», όπως έκανε ενώπιόν σας ο κ. Ζάεφ και δεν ανοίξατε το στόμα σας; Ισχυρίζεστε ότι ο Κώστας Καραμανλής και η Ντόρα Μπακογιάννη θα δέχονταν ποτέ ένα κράτος -ακόμη και της «Βόρειας Μακεδονίας»- με λαό όμως «μακεδονικό» και με γλώσσα «μακεδονική»; Μα, ξέρετε, ακριβώς, αυτό αποκάλυψαν τα αμερικανικά έγγραφα, τα οποία διέρρευσε με μεγάλο ενθουσιασμό ο κ. Κοτζιάς. Μόνο που δεν κατάλαβε ότι αυτά τα οποία διέρρεε στην ουσία υπονόμευαν τη δική του επιχειρηματολογία. Διότι, στα ίδια τα έγγραφα αναγνωρίζεται ότι σε καμία περίπτωση, δεν μπορεί η κ. Μπακογιάννη, η ελληνική κυβέρνηση, να δεχθεί για τους κατοίκους τον όρο «Macedonians».
Υπάρχει, όμως, ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον έγγραφο το οποίο εξ όσων γνωρίζω δεν έχει κατατεθεί ποτέ στα πρακτικά. Είναι και αυτό έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας το οποίο γράφει, αναλύοντας την κατάσταση και τη θέση στην οποία έχει περιέλθει ο Γκρούεφσκι. Το διαβάζω στα αγγλικά: «Claiming that it is next to impossible that the government of greece would ever agree to a document that would define the citizens of this country as Macedonians and the language as Macedonian». Μεταφράζω: Ήταν σχεδόν αδύνατον η ελληνική κυβέρνηση του 2008 να δεχθεί ένα κείμενο το οποίο θα όριζε τους πολίτες αυτής της χώρας ως «Μακεδόνες», και τη γλώσσα τους ως «μακεδονική». Σε αυτά είπε όχι η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Τους έκλεισε την πόρτα στη μούρη. Όταν τα ζήτησε ο κ. Ζάεφ τους ανοίξατε τις πόρτες και τα παράθυρα. Δεν τα διαπραγματευθήκατε ποτέ. Δεν σας ενδιέφεραν. Αν διαβάσετε προσεκτικά τα πρακτικά από το συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών θα διαπιστώσετε ότι το ζήτημα γλώσσας και ταυτότητας δεν το συζητήσατε ποτέ. Ήταν κλεισμένο από την πρώτη στιγμή.
Αλλά αναρωτιέμαι, γιατί να ψάχνουμε στα κείμενα της Ιστορίας για να αντιληφθούμε το βαθμό απόκλισης της πολιτικής σας από αυτές όλων των προηγούμενων Πρωθυπουργών; Κύριε Τσίπρα, στην τελετή υπογραφής των Πρεσπών, δεν ήταν ο κ. Ζάεφ ο οποίος δημόσια αναφέρθηκε -μπροστά σας- σε δύο λαούς; «Έλληνες» και «Μακεδόνες». Το είπε μπροστά σας, δεν τον σταματήσατε, δεν τον διορθώσατε, δεν αγανακτήσατε. Μόνο χασκογελούσατε, όπως συνήθως. Ε, αφού δεν μιλήσατε και τότε, τι ήρθατε να μας πείτε τώρα κ. Τσίπρα;
Φοβάμαι, όμως, αν κρίνω από τη σιωπή σας -είστε αχαρακτήριστα ήσυχοι σε αυτή τη συνεδρίαση- ότι μιλώ σε ώτα μη ακουόντων. Μιλώ σε βουλευτές πρόθυμους να υψώσουν το χέρι σκύβοντας το κεφάλι. Να θυσιάσουν διακυβεύματα που τους υπερβαίνουν κατά πολύ. Αλλά, εδώ υπάρχει ένα ερώτημα, κεντρικό: Πρέπει να απορούμε; Πρέπει να μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι διαπραγματευτήκατε με αυτόν τον τρόπο; Χθες, μόλις χθες, η κ. Αντιπρόεδρος της Βουλής, η κ. Χριστοδουλοπούλου μας υπενθύμισε όχι απλά ότι υπέγραφε επιστολές, μαζί με τον κ. Γαβρόγλου τον κ. Τσακαλώτο, όχι μόνο να αναγνωριστούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», αλλά -τι μας είπατε κυρία μου;- ότι ήσασταν και υπερήφανη που το κάνατε. Υπερήφανη ήσασταν. Να σας χαιρόμαστε και εσάς και όλους τους υπόλοιπους για την υπερηφάνεια σας. Δεν ντρέπεστε λίγο; Υπερήφανοι ήσασταν κιόλας. Ντροπή σας, ντροπή σας, ντροπή σας. Δίναμε μάχη εμείς στο Βουκουρέστι. Εμείς δίναμε μάχη, εσείς ήσασταν υπερήφανοι. Αυτά έγιναν την ώρα που η Κυβέρνηση Καραμανλή έδινε μια μεγάλη μάχη στο Βουκουρέστι. Απέναντι σε πολλές διεθνείς πιέσεις, αλλά γιατί πρέπει να μας κάνει εντύπωση και αυτό; Κύριε Τσίπρα, με είχατε πάρει ένα τηλέφωνο -ήμουν μάλιστα εδώ στο γραφείο στη Βουλή- και με ρωτήσατε: Πώς σου φαίνεται το όνομα «Μακεδονία του Ίλιντεν» -και πήγε να μου πέσει το τηλέφωνο. Ή είστε τελείως ανιστόρητος ή είστε κυνικός. Ή απλά είστε και τα δύο. Γιατί -μην κοροϊδευόμαστε- το είχατε δεχθεί το Ίλιντεν. Το είχατε δεχθεί το ίλιντεν, αυτό προκύπτει και από τα πρακτικά των Σκοπιανών. Όταν καταλάβατε φυσικά ότι αυτό δεν περνούσε με τίποτα στην Ελλάδα, ότι αυτό είναι η επιτομή του αλυτρωτισμού, κάνατε πίσω. Όπως έχω ξαναπεί, τα Σκόπια θα μπορούσαν να λέγονται ακόμη και «Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής». Αλλά πάλι δεν θα συμφωνούσα και δεν θα συμφωνούσαμε με τη συμφωνία αν ο λαός τους ονομαζόταν «μακεδονικός», και ομιλούσε τη «μακεδονική» γλώσσα. Γιατί, το ξαναλέω, εκεί βρίσκεται η καρδιά του προβλήματος. Στην ταυτότητα και στη γλώσσα. Αλλά αυτά ποτέ δεν ένοιαζαν το κόμμα σας. Όποιος δεν έχει πρόβλημα με το Μακεδονία σκέτο, λογικό είναι να πανηγυρίζει για τις Πρέσπες.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Η Νέα Δημοκρατία μιλά πάντα με την γλώσσα της αλήθειας, πολύ περισσότερο για τα εθνικά θέματα. Αν και θα μου ήταν εύκολο να το κάνω, επέλεξα να μην επικαλεστώ το συναίσθημα αλλά την λογική. Να μιλήσω με ντοκουμέντα και επιχειρήματα, όχι με φωνές και συνθήματα. Προσωπικά οφείλω να είμαι ειλικρινής, αλλά και σαφής. Από το βήμα της Βουλής, λοιπόν, θυμίζω: η Παράταξή μας έδωσε και δίνει μια μεγάλη μάχη: Καταγγείλαμε τις μυστικές κυβερνητικές μεθοδεύσεις όταν τις δρομολογούσε ο κ. Κοτζιάς, στέλνοντας σήμα κινδύνου για όσα έρχονται. Απαιτήσαμε την συνεργασία, αλλά διαπιστώσαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κομματικό του εργαλείο ακόμη και θέματα που συνδέονται με το εθνικό συμφέρον. Πρώτος εγώ είπα ανοιχτά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε να διχάσει τους Έλληνες για να ενώσει τους Σκοπιανούς. Να χαρακτηρίσει ακραίους, φασίστες, γραφικούς, εθνικιστές όλους όσοι διαφωνούν με τον ίδιο. Μας λέτε συνέχεια ότι επειδή εμείς αρθρώνουμε αυτή την επιχειρηματολογία, ότι δήθεν ψαρεύουμε στα θολά νερά της ακροδεξιάς. Το ‘χει πει δέκα φορές ο κ. Τσίπρας. Εσείς κυβερνούσατε με την Ακροδεξιά! Αφήστε λοιπόν αυτή την καραμέλα! Εσείς δεν ολοκληρώνετε τη δίκη της Χρυσής Αυγής, εσείς ψηφίζετε μαζί με τη Χρυσή Αυγή και διορίζετε Προέδρους Ανεξάρτητων Αρχών. Και, εσείς διχάσατε τον ελληνικό λαό. Εσείς, συνειδητά. Χαρακτηρίζοντας όσους έχουν δικαιολογημένη ευαισθησία για το θέμα αυτό ως γραφικούς και εθνικιστές.
Εμείς -όχι μόνο εμείς, και τα άλλα κόμματα-, πετύχαμε να αποτρέψουμε την παγίδα της «Μακεδονίας του Ίλιντεν». Ο κ. Τσίπρας, επαναλαμβάνω, την είχε δεχτεί. Και φωνάξαμε όταν εκείνος πήγε να θολώσει τα νερά -το έχουμε ξεχάσει αυτο το κεφάλαιο. Διότι κάποια στιγμή μας είχατε μιλήσει και για μια δήθεν αμετάφραστη λύση στο όνομα: «Σεβέρνα Ματσεντόνια». Λέγατε ψέματα στους Έλληνες ακόμα και την παραμονή της Συμφωνίας που εσείς φέρατε. Εμείς ενημερώσαμε όλους τους συμμάχους μας στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Και δεν δίστασα να διαφωνήσω ακόμα και ανοιχτά με τους ισχυρούς εταίρους μας, όπως η Καγκελάριος Μέρκελ. Τα κατάπιατε αυτά που λέγατε, ότι δήθεν άλλα λέω στο εξωτερικό και άλλα στο εσωτερικό, όταν η κ. Μέρκελ βγήκε και είπε ότι διαφωνούμε στο θέμα αυτό. Τα κάνατε γαργάρα. Γιατί έχουμε το θάρρος της άποψής μας. Της μίλησα καθαρά, όπως μιλώ και στους Έλληνες. Προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον. Είπαμε την αλήθεια, ασκήσαμε κριτική, αντιπροτείναμε λύσεις, ενημερώσαμε τους εταίρους μας, πολεμήσαμε για τις εθνικές μας θέσεις. Αξιοποιήσαμε όλα τα δημοκρατικά, όλα τα κοινοβουλευτικά μας όπλα. Και δείξαμε ποιοι πραγματικά υπηρετούν το εθνικό συμφέρον, και είμαστε υπερήφανοι για τη στάση μας. Είμαι υπερήφανος για τη Νέα Δημοκρατία και για τη στάση που κράτησε όλους αυτούς τους μήνες. Κοιτάξαμε τους Έλληνες στα μάτια, τους είπαμε την αλήθεια, δεν τους κοροϊδέψαμε, δεν τους εξαπατήσαμε, τους εξηγήσαμε πραγματικά ποιο είναι το διακύβευμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σήμερα η Βουλή ζει μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της χώρας. Θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα. Αν, λοιπόν, η Συμφωνία των Πρεσπών κυρωθεί, δεν θα μπορεί να ακυρωθεί την επόμενη μέρα, καθώς διαθέτει μεγαλύτερη ισχύ από κάθε νόμο. Το Διεθνές Δίκαιο καθιστά δυσμετάβλητη κάθε τροποποίησή της. Τυχόν παραβίασή της μπορεί να σημαίνει διεθνή απομόνωση και Διεθνές Δικαστήριο για τη χώρα μας. Το βάρος που θα αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση είναι τεράστιο. Και γι’ αυτό ακριβώς όλα κρίνονται σήμερα και αύριο, καθώς αύριο θα γίνει η ονομαστική ψηφοφορία πληροφορήθηκα, όχι μεθαύριο. Η ώρα της ευθύνης είναι τώρα. Όχι στο μέλλον. Οι υπεύθυνοι κρίνονται εδώ. Όχι αλλού. Και γι’ αυτό η Νέα Δημοκρατία με απόλυτη ήσυχη τη συνείδησή της παίρνει θέση με την πλευρά της εθνικής αξιοπρέπειας: Καταψηφίζουμε την Συμφωνία των Πρεσπών!
Απόψε το βράδυ και αύριο, σε αυτήν την αίθουσα, κρίνονται πολλά. Η Βουλή θα γίνει ο πολιτικός καθρέφτης στον οποίο οι Έλληνες θα αντικρύσουν το αληθινό πρόσωπο του καθενός μας. Καθαρές κουβέντες, λοιπόν, προς κάποιους οι οποίοι θεωρούν ότι μπορούν να το παίζουν δίπορτο: από τη μια να λένε ότι βρίσκονται απέναντι στην κυβέρνηση και από την άλλη να ψηφίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών. Κάθε ψήφος στη Συμφωνία των Πρεσπών σημαίνει ψήφο στον κ. Τσίπρα να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο. Κάθε άλλη θέση και κάθε διαφοροποίηση θα αποτελούν, απλώς, προφάσεις εν αμαρτίαις. Είναι στιγμές ευθύνης, είναι στιγμές αλήθειας. Και χαίρομαι που για πρώτη φορά μετά από πάρα πολύ καιρό τα θεωρεία της Βουλής είναι γεμάτα. Είναι στιγμές ευθύνης λοιπόν και είναι στιγμές αλήθειας. Γι’ αυτό και απευθύνομαι σε όλους –ακόμη και σε αυτούς που μας χωρίζουν πολλά, αλλά μας ενώνει, όλους, η αγάπη για την πατρίδα.
Ο λαός θα στείλει το δικό του μήνυμα, θα το στείλει σύντομα στις κάλπες. Ζητά να φύγει η κυβέρνηση του ψέματος, της μιζέριας, του διχασμού και της παρακμής. Σε λίγο όμως όλοι, θα διαλέξετε με ποιον είστε: Με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον εθνικό κατήφορο των Πρεσπών; Ή με το λαό, την υπερηφάνεια και την ελπίδα;
Σας καλώ, λοιπόν, όλες και όλους να μην κάνουμε αυτόν τον πανέμορφο τόπο της λίμνης των Πρεσπών συνώνυμο με μια εθνική υποχώρηση. Σας καλώ να μην ανοίξουμε άλλες πληγές στον εθνικό κορμό επειδή κάποιοι θέλουν άρον άρον να κλείσει αυτή η εκκρεμότητα για να σταθεροποιηθεί, δήθεν, η γειτονιά μας. Σας καλώ να μην εγκαταλείψουμε μια πολιτική δεκαετιών που μπορεί πράγματι, να μας έκανε και να μας κάνει δυσάρεστους στους ισχυρούς αυτού του κόσμου, αλλά προστάτευσε τα εθνικά μας συμφέροντα. Σας καλώ να μην κυρώσουμε μία συμφωνία που, θυμηθείτε τα λόγια μου, θα την βρούμε μπροστά μας και δεν θα είναι για καλό. Σας καλώ στην ονομαστική ψηφοφορία που θα ακολουθήσει να πείτε το μεγάλο ΟΧΙ.
Να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Να σταθούμε στο ύψος της Ιστορίας. Αυτό είναι το καθήκον όλων μας. Αυτό είναι το πατριωτικό μας καθήκον και αυτό το καθήκον το υπηρετεί στο ακέραιο η Νέα Δημοκρατία. Σας ευχαριστώ.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου