Η καθηγήτρια Βάσω Κιντή με μια ανάρτησή της στο Facebook μιλάει για το κλίμα που διαμορφώνεται στη χώρα με αφορμή την επέτειο των δύο ετών από το δυστύχημα των Τεμπών.
Η καθηγήτρια κατακεραυνώνει όσους κάνουν λαϊκά δικαστήρια, υποστηρίζοντας έξω από τα δόντια ότι κάποιοι φουντώνουν σκόπιμα τους πολίτες, κάνοντας λόγο ξεκάθαρα για πολιτική στόχευση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η καθηγήτρια Φιλοσοφίας της Επιστήμης και Αναλυτικής Φιλοσοφίας στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ στην ανάρτηση της, η οποία έχει λάβει μέσα σε λίγες ώρες εκατοντάδες likes, υποστηρίζει ότι η χώρα μετά από δύο έτη από την τραγωδία βρίσκεται σε παροξυσμό, καθώς μεταξύ άλλων πολλοί άσχετοι και ανίδεοι με την υπόθεση και την δικαστική έρευνα στήνουν λαϊκά δικαστήρια. Παράλληλα βομβαρδίζουν τους πολίτες με ένα σωρό πληροφορίες και απίστευτες θεωρίες με μοναδικό στόχο να ενισχύσουν ένα αυθαίρετο συμπέρασμα περί συγκάλυψης.
Ακολουθεί η σχετική ανάρτηση:
Η χώρα ζει σε παροξυσμό. Εν όψει της δεύτερης επετείου του δυστυχήματος των Τεμπών, η δικαστική έρευνα γίνεται δημοσία, παράλληλα με τη δουλειά του ανακριτή, από ειδικούς και ανίδεους, σχετικούς και άσχετους, Κάθε πιθανή και απίθανη πληροφορία, κάθε ανούσια λεπτομέρεια, κάθε εύλογη ή παράλογη εικασία, κάθε θεμιτή και αθέμιτη ενέργεια, συνδέεται με το γεγονός με την αυθαιρεσία της ανευθυνότητας αλλά και της μεθόδευσης. Διογκώνεται, πολλαπλασιάζεται και ανεβαίνει στα πρωτοσέλιδα και στα μεγάφωνα για να μας βομβαρδίσει. Κυριαρχεί μια βιασύνη μήπως και το γεγονός της επετείου των δύο χρόνων περάσει αναξιοποίητο για τις πολιτικές στοχεύσεις όσων ενορχηστρώνουν, υποδαυλίζουν, ενισχύουν και συντηρούν το κρεσέντο αντιδράσεων. Τα κόμματα που επί έξι χρόνια έχουν αποτύχει σε κάθε τι που επιχειρούν, που παραπαίουν και φυτοζωούν, γαντζώνονται σε αυτή την επέτειο μήπως και καταφέρουν να καβαλήσουν το κύμα της συγκίνησης την οποία εκβιάζουν.
Έχουν χάσει και οι λέξεις το νόημά τους. Ένα δυστύχημα χαρακτηρίζεται με ευκολία και χωρίς τεκμηρίωση «έγκλημα». Μια ηλεκτρονική αφίσα που λέει δεν θα πάω στη συγκέντρωση της 28/2 χαρακτηρίζεται ολοκληρωτισμός ενώ συγκρίνεται ως ανάλογη με τις αντι-συγκεντρώσεις που οργάνωνε το παρακράτος πριν τη δικτατορία, τις ορδές των αγανακτισμένων που πετούσαν πέτρες και αυγά στους βουλευτές του Πασοκ στην κρίση, ακόμη και με τις αντι-συγκεντρώσεις που οργάνωσε το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν για να δυσφημίσει και να χτυπήσει τους διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για τον θάνατο της Μάχσα Αμινί, της νεαρής Ιρανής που έβγαλε από το κεφάλι της τη μαντήλα.
Η αφίσα δεν λέει μην πάτε στη συγκέντρωση, δεν λέει να μην γίνει η συγκέντρωση, δεν λέει να απαγορευθεί η συγκέντρωση, δεν λέει ελάτε να κάνουμε μια άλλη αντι-συγκέντρωση για να χαλάσουμε ή να διαλύσουμε των άλλων. Λέει απλώς εγώ δεν θα πάω στη συγκέντρωση κι αυτό χαρακτηρίζεται ολοκληρωτισμός!
Όσο για το Ιράν, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Χόνδρος που κάνει την αναλογία μάς λέει ότι οι συμμετέχοντες στις αντι-συγκεντρώσεις του Ιράν κατηγόρησαν τους διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για τον θάνατο της Αμινί ότι είχαν στόχο να ρίξουν το θεοκρατικό καθεστώς. Έτσι κι εδώ, όπου όμως, όπως λέει ρητά ο κ. Χόνδρος, δεν έχουμε θεοκρατικό καθεστώς αλλά ένα κόμμα στην κυβέρνηση που έχει μετακινηθεί σε κεντρώες θέσεις, με έναν πρωθυπουργό που είναι περισσότερο κεντρώος παρά κλασικός δεξιός, όπου δεν έχουμε παρακρατικούς μηχανισμούς να βασιλεύουν, έχουμε λοιπόν εδώ επιχειρήματα σαν αυτά του καθεστώτος του Ιραν! Δηλαδή μάς λέει ότι όπως το Ιράν κατηγορούσε τους διαδηλωτές ότι θέλουν να ρίξουν το θεοκρατικό καθεστώς, έτσι κι εδώ κάποιοι που δεν κατονομάζονται κατηγορούν τους διαδηλωτές ότι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη!
Έχει χαθεί η μπάλα! Από πού να πιάσεις τον συλλογισμό; Αφού είναι τόσο ανόμοια τα καθεστώτα στην Ελλάδα και στο Ιράν γιατί συγκρίνονται; Μήπως υπονοείται ότι η αφίσα που διακινούν ιδιώτες καθιστά την κυβέρνηση Μητσοτάκη ολοκληρωτικό καθεστώς του Ιράν; Ύστερα, το καθεστώς του Ιράν έκανε αντι-συγκεντρώσεις. Οργανώνεται εδώ καμία αντι-συγκέντρωση; Όχι, οπότε προς τι η σύγκριση; Έπειτα, οι αντικαθεστωτικοί διαδηλωτές στο Ιράν ασφαλώς και ήθελαν και διαδήλωναν για την πτώση του θεοκρατικού καθεστώτος. Και εδώ πολλοί από τους συμμετέχοντες στις διαδηλώσεις (και κυρίως οι οργανωτές τους) επιθυμούν και προσβλέπουν στην πτώση της κυβέρνησης. Αλλά σε μια δημοκρατία το να διαδηλώνεις για την πτώση μιας κυβέρνησης δεν απαγορεύεται, είναι θεμιτό. Γιατί αποτελεί δυσφήμηση των διαδηλώσεων; Εκτός εάν έτσι χάνεται το όπλο της συγκίνησης για τη χειραγώγηση των διαδηλωτών. Επίσης,
η κριτική σε μια διαδήλωση, σε κάθε πολιτική ενέργεια, είναι απολύτως θεμιτή για να μην πούμε επιβεβλημένη σε μια δημοκρατία. Δεν είναι διχασμός. Τον διχασμό επιχειρούν αυτοί που θέλουν να επαναφέρουν το κλίμα της κρίσης με τους των αγανακτισμένους, με την ίδια αμετροέπεια και τον ίδιο παροξυσμό.
Η χώρα ζει σε παροξυσμό. Εν όψει της δεύτερης επετείου του δυστυχήματος των Τεμπών, η δικαστική έρευνα γίνεται δημοσία, παράλληλα με τη δουλειά του ανακριτή, από ειδικούς και ανίδεους, σχετικούς και άσχετους, Κάθε πιθανή και απίθανη πληροφορία, κάθε ανούσια λεπτομέρεια, κάθε εύλογη ή παράλογη εικασία, κάθε θεμιτή και αθέμιτη ενέργεια, συνδέεται με το γεγονός με την αυθαιρεσία της ανευθυνότητας αλλά και της μεθόδευσης. Διογκώνεται, πολλαπλασιάζεται και ανεβαίνει στα πρωτοσέλι...
Δείτε περισσότερα
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου