Το νομοσχέδιο Προστασίας της Εργασίας δίνει δύναμη στον εργαζόμενο!

 

Το νομοσχέδιο Προστασίας της Εργασίας είναι πρώτα από όλα μια μεγάλη παρέμβαση που επικαιροποιεί την εργατική νομοθεσία, η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν έχει αλλάξει από το 1982, όταν δεν υπήρχαν το ίντερνετ, η τηλεργασία και η δομή της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας ήταν πολύ διαφορετική. Είναι επίσης μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν γνωστά προβλήματα της αγοράς εργασίας: η «μαύρη» εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι ενστάσεις περί αδιαφάνειας στο συνδικαλισμό, τα φαινόμενα βίας και παρενόχλησης στην εργασία. Γι' αυτό:

Εισάγουμε την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας για τον έλεγχο και την πάταξη της «μαύρης» εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας:

Είναι ένα πάγιο αίτημα των εργαζομένων, των συνδικάτων, της ΓΣΕΕ που η κυβέρνηση κάνει πραγματικότητα.

Θα είναι είτε εφαρμογή στο κινητό τηλέφωνο ή η υφιστάμενη κάρτα εργασίας που ήδη χρησιμοποιούν πολλές επιχειρήσεις. Θα την «χτυπάει» ο εργαζόμενος κατά την είσοδο και έξοδό του από τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης, ώστε να καταγράφεται ο χρόνος εργασίας, ο χρόνος υπερωριών, υπερεργασίας, κλπ. Θα είναι συνδεδεμένη με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ του Υπουργείου Εργασίας, το οποίο θα ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο, ενώ με τη χρήση τεχνολογίας γεωεντοπισμού δεν θα υπάρχει δυνατότητα για κάποιους «πονηρούληδες» να εξαπατήσουν το σύστημα. Με αυτό τον τρόπο, αν εντοπιστεί να εργάζεται στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης εργαζόμενος που δεν είναι δηλωμένος, θα «πέφτει» πρόστιμο στην επιχείρηση 10.500 ευρώ ανά εργαζόμενο!

Θα είναι μια ισχυρή «ασπίδα προστασίας» των εργαζομένων από την εκμετάλλευση εργοδοτών, αλλά και όπλο για τους τίμιους εργοδότες που αντιμετωπίζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό όσων ασκούν καταχρηστικές πρακτικές.

Αναβαθμίζουμε την Επιθεώρηση Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή,

Θεσπίζουμε κανόνες για την τηλεργασία και το «δικαίωμα αποσύνδεσης», εισάγουμε μέτρα κατά της βίας και της παρενόχλησης.

Ενισχύουμε την ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, με ρυθμίσεις όπως: η διευθέτηση εργασίας, η άδεια πατρότητας 14 ημερών και η γονική άδεια 4 μηνών για κάθε γονέα (με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ για 2 μήνες).

Για να τελειώνει επιτέλους αυτή η ανόητη συζήτηση περί κατάργησης του οκταώρου θα υπάρχει συγκεκριμένο άρθρο στο νομοσχέδιο, το οποίο κατοχυρώνει και πάλι το 8ωρο, το πενθήμερο και τις 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Με βάση το οκτάωρο υπάρχουν και εφαρμόζονται δύο δυνατότητες για τον εργαζόμενο:

Η μία είναι οι υπερωρίες, με αντάλλαγμα για τον εργαζόμενο την προσαύξηση της αμοιβής. Και αυτό δεν το αλλάζουμε με το νομοσχέδιο. Άρα οι υπερωρίες, για όποιον τις διαλέγει, θα συνεχίσουν να πληρώνονται κανονικά ως υπερωρίες (εμείς μάλιστα τις ενισχύουμε, καθώς πάμε στις 150 ώρες σε όλους τους κλάδους, δηλαδή στον ευρωπαϊκό μέσο όρο).

Η άλλη δυνατότητα, πάλι με βάση το οκτάωρο - και η οποία υπάρχει στην Ελλάδα 30 χρόνια τώρα, είναι η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με αντάλλαγμα για τον εργαζόμενο περισσότερο ελεύθερο χρόνο, έτσι ώστε αντί π.χ. να δουλεύει 8 ώρες για 5 μέρες την εβδομάδα, να δουλεύει 10 ώρες για 4 μέρες την εβδομάδα και να κάθεται τις Παρασκευές. Ή να παίρνει παραπάνω άδειες το χρόνο, περισσότερα ρεπό, κλπ. Οι ρυθμίσεις έχουν εφαρμοστεί στην Ελλάδα με όλες τις κυβερνήσεις. Και με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν και έγιναν συμφωνίες στον ΟΤΕ, στην Alpha Bank, στο Παπαστράτο, στην ΗΒΗ. Αλλά και στον ξενοδοχειακό κλάδο, για τον οποίο μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ μας κάλεσε την περασμένη εβδομάδα να κηρύξουμε υποχρεωτική τη σχετική συλλογική σύμβαση, που προβλέπει διευθέτηση του χρόνου εργασίας! Για τέτοια υποκρισία μιλάμε!

Αυτό που αλλάζει είναι ότι η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί να εφαρμόζεται και με αίτημα του ίδιου του εργαζομένου, όταν αυτό τον βολεύει για προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους. Και αυτό μπορεί να γίνεται και σε επιχειρήσεις όπου σήμερα απαγορεύεται. Δίνουμε λοιπόν περισσότερη ελευθερία στον εργαζόμενο, ενώ, κατά τα άλλα, δεν αλλάζουμε κάτι στη νομοθεσία για τη διευθέτηση.

Θεσπίζουμε την ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία (33%) σε κλάδους κοινής ωφέλειας (π.χ. μετρό) κατά τη διάρκεια των απεργιών.

Βελτιώνουμε τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων σε delivery και κούριερ.

Τερματίζουμε το καθεστώς διακρίσεων στις αποζημιώσεις μεταξύ εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων.

Διευρύνουμε τη λίστα των περιπτώσεων άκυρης απόλυσης. Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχουν προβλέψεις για το θέμα των μαζικών απολύσεων. Αντίθετα, ο κατάλογος με του λόγους προστασίας από απολύσεις διευρύνεται! Καθώς, σε όσους υπήρχαν και με προηγούμενες κυβερνήσεις και οι οποίοι συστηματοποιούνται με αυτό το νομοσχέδιο, (όπως η προστασία για λόγους καταγωγής, φύλου, θρησκείας, αναπηρίας, συνδικαλιστικής δραστηριότητας, σεξουαλικού προσανατολισμού, κ.α.) προσθέτουμε και επιπλέον λόγους:

Πρώτον, τους πατεράδες για 6 μήνες από τη γέννηση του κάθε παιδιού τους.

Δεύτερον, τους τηλεργαζόμενους που ασκούν το δικαίωμα της αποσύνδεσης.

Τρίτον, την περίπτωση που ένας εργαζόμενος ασκεί κάποιο νόμιμο δικαίωμά του και ο εργοδότης πάει να τον απολύσει. Είναι μάλιστα μια περίπτωση την οποία μεταφέρουμε από τη μεσαία κατηγορία προστασίας στην απόλυτη προστασία! Ενώ, τέλος, αντιστρέφουμε το βάρος της απόδειξης στην απόλυση εργαζομένου: Θεωρείται δηλαδή ότι κατ' αρχήν, ο εργαζόμενος έχει δίκιο και είναι ο εργοδότης που πρέπει να αποδείξει το αντίθετο. Ενώ σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, (όταν π.χ. υπάρχει ένταση στις σχέσεις του εργαζόμενου με τον εργοδότη ή όταν η επιχείρηση έχει οικονομικά προβλήματα), παίρνουμε το γαλλικό και το ισπανικό δίκαιο και λέμε ότι, εάν ο εργαζόμενος προσφύγει στο δικαστήριο, μετά από απόλυση, τα δύο μέρη επιμείνουν στις απόψεις τους, και τελικά υπάρχει απόφαση υπέρ του εργαζομένου, τότε εκείνος μπορεί να πάρει, εκτός από την κανονική, μέχρι και 24 μήνες επιπλέον αποζημίωση, που μπορεί να φτάσει μέχρι και 3 φορές το ύψος της κανονικής!

Διερωτόμαστε που βλέπει κανείς τους «οδοστρωτήρες» και τις «εργασιακές γαλέρες» του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που μάλλον συμβαίνει είναι ότι, κατά την πάγια τακτική τους, άνοιξαν το ντουλάπι με τα τσιτάτα, καθώς δεν μπορούν να κάνουν συζήτηση επί τη βάσει επιχειρημάτων. Διότι, εδώ έχουμε ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό νομοσχέδιο:

Προσαρμογής της νομοθεσίας στις τεχνολογικές, οικονομικές εξελίξεις και κοινωνικές απαιτήσεις της εποχής μας, με βάση όσα συμβαίνουν στις πιο προηγμένες χώρες της ΕΕ.

Που συνδυάζει την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων με την εξίσου σημαντική διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.

Που δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας παραγωγικής Ελλάδας με νέες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Που δίνει δύναμη στον εργαζόμενο!