Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι άνθρωποι που αισθάνονται άγχος σε ασφαλή για την υγεία επίπεδα, ενδεχομένως να εισπράττουν κάποια απρόσμενα οφέλη για την επιβίωσή τους, με κυριότερο από όλα, τον εντοπισμό κινδύνων.
Η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό eLife και πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα Γάλλων ερευνητών, με επικεφαλής τη Marwa El Zein από το Γαλλικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το αίσθημα του συγκρατημένου άγχους και της ανησυχίας που νιώθουν πολλοί άνθρωποι σε καταστάσεις όπως, για παράδειγμα, όταν μιλούν μπροστά σε μεγάλο κοινό, μπορεί να έχει πραγματικά απρόσμενα νευρολογικά οφέλη, δίνοντάς τους την ικανότητα να εντοπίζουν τις απειλές καλύτερα από εκείνους που είναι απόλυτα χαλαροί.
Οι κοινωνικές απειλές ενεργοποιούν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες αντιδρούν σε αυτές ταχύτατα και αυτόματα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πως το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε υπερευαισθησία αυτών των περιοχών, η οποία με τη σειρά της καθιστά τα αγχώδη άτομα ανίκανα να αντιδράσουν σωστά, όταν έρχονται αντιμέτωπα με απειλητικές καταστάσεις.
Ειδικότερα, παλαιότερες έρευνες υποστήριξαν ότι τα αγχώδη άτομα, παραμένουν σε μια κατάσταση μόνιμου άγχους, χάνοντας έτσι την ικανότητα να αντιδρούν γρήγορα μπροστά στις πραγματικές απειλές και μένοντας “παγωμένα” από φόβο όταν απειλούνται.
Ωστόσο, η νέα μελέτη δείχνει πως το άγχος στην πραγματικότητα μπορεί να βοηθήσει, επιτρέποντας στα σήματα από απειλές να "ταξιδέψουν" πιο γρήγορα στον εγκέφαλο, ώστε οι αγχώδεις άνθρωποι να αντιδρούν καλύτερα, ενεργοποιώντας μία αντίδραση η οποία είναι γνωστή ως “fight or flight”.
Για να καταλήξει στο παραπάνω συμπέρασμα, η ερευνητική ομάδα μέτρησε τα ηλεκτρικά σήματα του εγκεφάλου 24 συμμετεχόντων σε σχετικά πειράματα, στα πλαίσια της μελέτης. Από τους συμμετέχοντες ζητήθηκε, συγκεκριμένα, να αξιολογήσουν κατά πόσο κάποια πρόσωπα που έβλεπαν εξέφραζαν θυμό ή φόβο.
Και οι δύο εκφράσεις -φόβος και θυμός- θα έπρεπε να γίνονται αντιληπτές ως απειλητικές από τους ανθρώπους. Η μοναδική διαφορά από πρόσωπο σε πρόσωπο ήταν ότι ήταν "πειραγμένα" ψηφιακά, ώστε το βλέμμα των υποκειμένων να κοιτάζει κάποιες φορές κατευθείαν τους συμμετέχοντες και κάποιες άλλες προς το πλάι.
Οι μετρήσεις αποκάλυψαν ότι αν και όλοι οι συμμετέχοντες αντιδρούσαν πιο γρήγορα όταν τα θυμωμένα πρόσωπα κοιτούσαν κατευθείαν προς το μέρος τους και τα φοβισμένα κοιτούσαν προς το πλάι, οι αγχώδεις άνθρωποι επεξεργάζονταν την απειλή περισσότερο σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη δράση, ενώ οι λιγότερο ανήσυχοι, σε περιοχές υπεύθυνες για την αναγνώριση του προσώπου.
Επομένως, τα άτομα που αγχώνονται εντός των υγειών πλαισίων (οι αγχώδεις άνθρωποι που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν όλοι επίπεδα άγχους εντός των πλαισίων που θεωρούνται ασφαλή για την υγεία), μπορεί με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίζουν καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης, όντας ικανά να αξιολογούν ταχύτερα κατά πόσο μία κατάσταση είναι απειλητική.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μελέτη των Γάλλων ερευνητών διεξήχθη προκειμένου να γίνουν καλύτερα κατανοητοί οι μηχανισμοί της διαδικασίας αναγνώρισης κινδύνων σε κοινωνικές καταστάσεις. Τα ευρήματά της αποκαλύπτουν ότι πρόκειται για μία γρήγορη, επιλεκτική αλλά ανεξάρτητη από τον βαθμό προσοχής διαδικασία, που διεξάγεται τόσο στο αισθητήριο όσο και στο κινητικό σύστημα -για διαφορετικούς λόγους στο καθένα.
Πηγή : pathfinder.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου