Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Μια Ελλάδα κλαίει και σπαράζει… Οικτίρει τη μοίρα της, θρηνεί τα παιδιά της…




ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

27 Ιουνίου 2015. Μία από τις σημαντικότερες ημερομηνίες της ιστορίας. Από παιδί μέχρι σήμερα διάβαζα ιστορία. Τις τελευταίες ώρες ζω – ζούμε  την ιστορία, αυτά  που κάποτε οι απόγονοι μας θα διαβάζουν. Με τη διαφορά ότι εμείς ήμασταν και είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας, θα είναι  όμως, το ίδιο περήφανα τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας; Ή θα ντρέπονται για μας;

Ο πρωθυπουργός της χώρας, Αλέξης Τσίπρας, κλήθηκε μετά  από πολύωρες συζητήσεις να λάβει μία απόφαση, εντός ή εκτός Ευρωζώνης. Ο ίδιος, θεώρησε σωστό το ερώτημα αυτό να το απαντήσει ο ελληνικός λαός. Προσωπικά δεν είμαι η αρμόδια αλλά ούτε και ο φωτεινός παντογνώστης για να κρίνω αν αυτή η απόφαση του ήταν σωστή ή όχι.

Ο ελληνικός λαός λοιπόν , την Κυριακή ,  5 Ιουλίου, καλείται να αποφασίσει εάν πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η  Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25ης Ιουνίου. Εγκρίνεται ( ΝΑΙ) ή Δεν εγκρίνεται (ΟΧΙ).

Κι αναρωτιέμαι; Ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Σε περίπτωση που υπερισχύσει  το ΝΑΙ,  ποιες θα είναι οι συνέπειες; Αν πάλι ψηφίσουμε ΟΧΙ τι  θα ξημερώσει;  Μια Ελλάδα επίσημα πλέον,  χρεωκοπημένη και αντί ευρώ, δραχμή; Έχουμε  προετοιμαστεί ως κράτος γι’ αυτήν μας την έξοδο; Και ποια θα είναι τα επακόλουθα της Τρίτης 30 Ιουνίου, που είναι και η λήξη του προγράμματος; Θα ακολουθήσει πιστωτικό γεγονός; Θα ενεργοποιηθούν τα CDS (ασφάλιστρα κινδύνου), για αποζημίωση ως προς τους δανειστές;

Και από την άλλη,  ποιος θα εξηγήσει τα ταπεινά μας ερωτήματα;  Οι πολιτικοί που παρελαύνουν ολημερίς και ολονυχτίς στα τηλεοπτικά πλατό; Που είναι όλοι με το κεφάλι ψηλά μετατοπίζοντας  ευθύνες και ουδείς να αναλαμβάνει  τις δικές του..  Κύριοι, αν έχετε την καλοσύνη, σκύψτε  το κεφάλι σας για λίγο  και κοιτάξτε έστω και για μια στιγμή τα συντρίμμια πίσω σας… Τις στάχτες μας. Μη φοβάστε, την περηφάνια σας και την αξιοπρέπεια σας, δεν σας την κλέβει κανείς γιατί πολύ απλά δεν την έχετε…

Και εμείς έξω, πανικόβλητοι και δακρυσμένοι,  τρέχουμε σε άδεια ATM, (που η βουλή πρώτα έχει αδειάσει), στα σουπερμάρκετ, στα φαρμακεία, στα βενζινάδικα, φοβούμενοι για το άγνωστο αύριο που θα ξημερώσει…

Με μια Ελλάδα που κλαίει και σπαράζει, ως μια άλλη Εκάβη.  Μια βασίλισσα, υπόδουλη  πια, που βιώνει τον πόνο, την πτώση… Μια βασίλισσα που σήμερα κυλιέται στο χώμα, οικτίρει τη μοίρα της, θρηνεί τα παιδιά της… Σώπασε Ελλάδα μου, μην κλαις… Σώπασε «μάνα»…!!! Δε θα χαθείς!!! Δε θα σ’ αφήσουμε εμείς να χαθείς…!!!

Υστερόγραφο: Το ναι ή το όχι είναι πια προσωπική μας ευθύνη. Δεν θα μας το υποδείξει κανένας πολιτικός. Οφείλουμε να ψηφίσουμε με ώριμη και καθαρή σκέψη χωρίς κομματικές ή πολιτικές υποδείξεις. Όλοι οι πολιτικοί ανεξαρτήτου κόμματος και χρώματος έχουν εξασφαλίσει τον εαυτό τους και τους γύρω τους (τους δικούς τους δηλαδή). Είναι η στιγμή να κλείσουμε τ΄αυτιά μας, στις υποδείξεις τους, στις πλάνες τους και να δούμε καθαρά τι σημαίνει αυτό το ναι ή αυτό το όχι. Ποιο θα είναι το αύριο, το δικό μας αύριο…

Εύχομαι σύντομα να ξημερώσει… Θέε μου, μόνο ΕΣΥ…!!! Απλά λυπήσου μας!!!


Πηγή : mignatiou.com


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου