Από την ομιλία του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στην Ολομέλεια της Βουλής για το νέο Δημοσιονομικό Κανόνα:
- … σήμερα, έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 4,8%. Συνολικό πλεόνασμα 1,3%. Είμαστε μία από τις έξι από τις 27 χώρες που έχουν αυτό το πλεόνασμα.
- Το 2029 δεν θα είμαστε η πιο χρεωμένη χώρα στην Ευρώπη.
- Το 2031 θα έχουμε αποπληρώσει, 10 χρόνια νωρίτερα, τα δάνεια του πρώτου Μνημονίου συνολικότερα.
- Ο ρυθμός ανάπτυξής μας είναι 2,3%, μεγαλύτερος -σημαντικά- από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Και η ανάπτυξη αυτή στηρίζεται πάνω σε επενδύσεις, πάνω σε αλλαγές, οι οποίες γίνονται, και πάνω σε μια μετατόπιση, εγώ θα πω, συνολικά του οικονομικού μας μοντέλου, η οποία συντελείται. Έχουν γίνει όλα; Σε καμία των περιπτώσεων. Γιατί το να χτίσεις είναι πολύ πιο αργό από το να γκρεμίσεις. Γιατί το να χτίσεις απαιτεί πάρα πολύ συστηματική προσπάθεια, σχέδιο, πλάνο.
- Αν δει κανείς που ήταν οι εξαγωγές, για παράδειγμα το 2009, όταν μπαίναμε στην κρίση, ήμασταν στο 19% του ΑΕΠ. Τώρα είμαστε στο 42% του ΑΕΠ. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 51% του ΑΕΠ. Για μια χώρα του μεγέθους της Ελλάδας, κανονικά θα έπρεπε να είμαστε κάπου στο 60%. Και εδώ είμαστε στη μέση της διαδρομής, η οποία πρέπει να συνεχίσει να χτίζεται συστηματικά.
- Επενδύσεις προς ΑΕΠ: Το 2019, όταν αναλάβαμε, ήμασταν στο 11%. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 21% σήμερα. Που είμαστε εμείς; 15,3%. Διανύουμε μια διαδρομή μετασχηματισμού της οικονομίας βήμα-βήμα, αφαιρώντας βάρη, εμπεδώνοντας ευρωπαϊκούς θεσμούς, χτίζοντας πάνω στην πολιτική και στη δημοσιονομική σταθερότητα, φέρνοντας ξένες επενδύσεις: 2,5% του ΑΕΠ. Καλύτερα από την Ιταλία, χειρότερα από την Ισπανία και την Πορτογαλία. Μπορούμε καλύτερα. Όλα αυτά τα λέμε γιατί; Γιατί οι αριθμοί αποτυπώνουν πραγματικότητες. Και πάνω στις πραγματικότητες αυτές οικοδομούμε.
- Αλλά, η Ελλάδα πλέον έχει την επενδυτική βαθμίδα. Είδαμε τις τελευταίες εβδομάδες σημαντικές ψήφους εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Κι εγώ θα πω ότι αυτό συμβαίνει πάνω σε διεθνή αστάθεια. Η οποία διεθνής αστάθεια, η οποία διεθνής αβεβαιότητα είναι πολύ πιο επιβαρυντική για την οικονομία από ό,τι είναι κάθε αυτή η συζήτηση περί δασμών. Αλλά, παρόλα αυτά είδαμε:
- τη UniCredit να έρχεται και να κάνει μια επένδυση στην Alpha Bank, στο 20%.
- το Euronext να έρχεται να κάνει μια πρόταση στο Ελληνικό Χρηματιστήριο, που είναι μια ιδιωτική συναλλαγή, πρόταση εξαγοράς του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Και όλα αυτά αντανακλούν κάτι, ειδικά σε αυτό το περιβάλλον. Μιλούν για τις προοπτικές μας ως οικονομία.
- Λέει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το έχει επαναλάβει και ο Μάριο Ντράγκι ότι μιλάμε για δασμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά αν δει κανείς τα εμπόδια τα οποία υπάρχουν ανάμεσα σε κράτη-μέλη της Ε.Ε., στις υπηρεσίες ισοδυναμούν με το να έχεις έναν δασμό της τάξης του 110%. Στη μεταποίηση, ο ίδιος αριθμός είναι 45% και ισχυρίζεται και η έκθεση Draghi και η έκθεση Letta ότι πρέπει να μοχλεύσουμε την ευρωπαϊκή οικονομία, να δημιουργήσουμε ευρωπαϊκούς πρωταθλητές. Γιατί όχι; Να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε σε ένα διεθνές πλαίσιο. Και για να γίνει αυτό, πρέπει επιτέλους να αφαιρέσουμε όλα αυτά τα εμπόδια, τα οποία υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, στα οποία τα περισσότερα κράτη-μέλη συζητάμε σε γενικό επίπεδο και λέμε «ναι, καλό είναι να αφαιρεθούν».
- … εκεί που κάποτε η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα ήταν τίτλος στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης πλέον ο τίτλος είναι ότι οι Έλληνες την κατάφεραν, ότι η Ελλάδα επέστρεψε. Ότι εκεί που το χάσμα ΦΠΑ, τα έσοδα από το ΦΠΑ που χάναμε ήταν το 30%, τώρα είναι το 10%. Ναι, ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 5%, αλλά επίσης, ναι, θα φτάσουμε σε αυτό πολύ σύντομα με όλη τη στρατηγική που ακολουθούμε.
- Με το που ορίζουμε μια συγκεκριμένη πολιτική, την οποία διαπραγματευόμαστε με τους εταίρους μας, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής - π.χ. σύνδεση POS με ταμειακές μηχανές- μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως έξτρα δημοσιονομικό χώρο. Και επειδή κάποιες από αυτές τις πολιτικές έπιασαν τόπο, μπορέσαμε να έρθουμε την Τρίτη του Πάσχα και να πούμε ότι ένα 1,1 δισεκατομμύριο μπορούσαμε στοχευμένα να το δώσουμε σε συγκεκριμένους συμπολίτες μας: στην επιστροφή του ενός ενοικίου, στα 250 ευρώ στους συνταξιούχους, στην αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων επενδύσεων. Αλλά αυτό ήταν απότοκος συγκεκριμένων πολιτικών που έπιασαν τόπο παραπάνω από ότι ήταν προγραμματισμένο. Αυτή είναι η φιλοσοφία αυτού του μέτρου…
- Με δεδομένες όλες τις παραμέτρους αυτού του κανόνα, ο δημοσιονομικός χώρος που έχουμε μπροστά μας για το 2026- και πολύ συχνά αυτή είναι μια συζήτηση που συναρτάται και με την ομιλία του Πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης - είναι 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Αυτό είναι κάτι το οποίο είναι δομημένο, θεμελιωμένο και όχι συναρτώμενο, όπως είπαμε με τα διεθνή γεγονότα με τις διεθνείς εξελίξεις. Είναι εκεί, λόγω της φύσης του δημοσιονομικού κανόνα. …
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου