Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024

Η βία συνιστά ένα διαχρονικό κοινωνικό φαινόμενο.

 


Οι Archer & Browne (1989) προσδιορίζουν τη βία ως μία κατάσταση άσκησης φυσικής πίεσης η σωματικής επενέργειας σε άλλο άτομο, η οποία μπορεί να οδηγήσει είτε στον τραυματισμό του, είτε στον περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας.

Η βία περιγράφεται από πολλούς μελετητές ως μία κατάσταση χρησιμοποίησης της δύναμης ή κατάχρησης αυτής, προς την κατεύθυνση του καταναγκασμού των ατόμων η της επιβολής συγκεκριμένης θέλησης σε αυτά.

Η σωματική βία συνιστά εκδήλωση η απειλή εκδήλωσης βίαιης ή/και προσβλητικής συμπεριφοράς του δράστη πάνω στο θύμα μέσω της σωματικής επαφής.

Παράδειγμα για αυτή την περίπτωση είναι το γηροκομείο στα Χανιά με κατηγορούμενους την 67χρονη ιδιοκτήτρια της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων, την 43χρονη κόρη της και συνδιαχειρίστρια, τον 50χρονο γιατρό υγειονομικό υπεύθυνο της μονάδας, ένα 70χρονο ψυχίατρο, δύο νοσηλεύτριες 44 και 47 ετών και ένας 42χρονο διοικητικό υπάλληλο που ασκούσε και χρέη νοσηλευτή.

Η τυπολογία των θυμάτων του γηροκομείου είναι :

Ηλικιωμένοι, 

Τελείως αθώο θύμα, 

Αδύναμο θύμα.

Τα θύματα είναι ηλικιωμένοι, αδύναμοι και ανίσχυροι να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους.

Οι ηλικιωμένοι του γηροκομείου ήταν το τελείως αθώο θύμα, που δεν προκαλεί ούτε διευκολύνει μια άδικη συμπεριφορά σε βάρους τους. Δεν φέρει κανένα μερίδιο ευθύνης για το έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος του. 

Με λίγα λόγια το εύκολο θύμα ηλικιωμένοι αδύναμοι, γενικά απομονωμένα άτομα που έγιναν εύκολα στόχοι δραστών όπως οι κακοποιητές νοσηλευτές, γιατροί και ιδιοκτήτες του συγκεκριμένου γηροκομείου.

Οι συνέπειες των πράξεων των δραστών και του διευθυντικού προσωπικού στους ηλικιωμένους έχουν σοβαρές συνέπειες.

Οι συνέπειες είναι κυρίως Σωματικές και ψυχολογικές.

Η θυματοποίηση μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στο θύμα, στην οικογένεια του που έχει εμπιστευθεί το γηροκομείο, στον κοινωνικό του περίγυρο που ακούει για το έγκλημα που έχει συντελεστεί, και στην κοινωνία που μαθαίνει αυτό το έγκλημα και το δράμα που έζησαν τα θύματα.

Η συμπεριφορά των δραστών επιφέρει σωματικές βλάβες και κακώσεις, καρδιακές παθήσεις, αναπηρία. Όπως και ψυχολογικές, σοκ, φόβος του εγκλήματος, θυμός, λύπη, άγχος, ντροπή, κρίσει πανικού, ανασφάλεια, απομόνωση, σύνδρομο μετατραυματικού στρες.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση εκτός από την διοίκηση του γηροκομείου, δράστες είναι οι νοσηλευτές, και οι γιατροί. Όσο αφορά τους νοσηλευτές μιλάμε για χαμηλόμισθους υπάλληλους, οι οποίοι πρέπει να ενεργήσουν, ακόμα και εάν διαφωνούν, σύμφωνα με τις αποφάσεις τις διοίκησης. 

Αν μπορούσαμε να διεισδύσουμε λίγο στις σκέψεις τους θα μπορούσαμε ίσως να διακρίνουμε τον φόβο της απώλειας της εργασίας του σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις εγκληματικές πρακτικές τις εταιρίες. 

Εν τούτοις, δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι ο χαμηλόμισθος υπάλληλος πάντα εξαναγκάζεται, ενώ ο υψηλόβαθμος ενεργεί οικειοθελώς με δική του πρωτοβουλία.

Τα εταιρικά αδικήματα / εγκλήματα τελούνται σε μεγάλο βαθμό από φαινομενικά «σοβαρές» επιχειρήσεις.

Εταιρικό έγκλημα νοείται οποιαδήποτε πράξη, η οποία τελείται από επιχειρήσεις και τιμωρείται από το κράτος, ανεξαρτήτως αν αυτή η τιμωρία επιβάλλεται από την διοικητική, αστική η ποινική νομοθεσία.

Οι δράστες στην συγκεκριμένη περίπτωση, συνιστούν μεν τον κυρίαρχο παράγοντα στην πραγματοποίηση του, παράλληλα όμως η τέλεση του εταιρικού εγκλήματος συνδέεται με την δομή, την κουλτούρα και τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση εταιρικού εγκλήματος τα δομικά χαρακτηριστικά είναι μιας οργάνωσης (εδώ ως οργάνωση νοείται η επιχείρηση) που προσδιορίζει την συμπεριφορά της.

Ο δράστης της συγκεκριμένης περίπτωσης εταιρικού εγκλήματος είναι πρώτα τα υψηλόβαθμα στελέχη της επιχείρησης, όπως οι ιδιοκτήτες οι οποίοι εκτός από οικονομική επιφάνεια, έχουν δύναμη και εξουσία ώστε να αποφασίζουν, να οργανώνουν και να εφαρμόζουν μέσω εντολών στους υφιστάμενους τους, τις επιλογές της επιχείρησης.

Και δεύτερον οι υπάλληλοι που ενεργούν έστω και εάν διαφωνούν σύμφωνα με τις αποφάσεις της διοίκησης με τον φόβο της απώλειας της εργασίας του σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις πρακτικές της εταιρίας. 

Η βία περιγράφεται από πολλούς μελετητές ως μία κατάσταση χρησιμοποίησης της δύναμης ή κατάχρησης αυτής, προς την κατεύθυνση του καταναγκασμού των ατόμων η της επιβολής συγκεκριμένης θέλησης σε αυτά.

Η σωματική βία συνιστά εκδήλωση η απειλή εκδήλωσης βίαιης ή/και προσβλητικής συμπεριφοράς του δράστη πάνω στο θύμα μέσω της σωματικής επαφής.

Τα εταιρικά αδικήματα τελούνται σε μεγάλο ποσοστό από τις φαινομενικά «σοβαρές» επιχειρήσεις. Η εταιρική εγκληματικότητα είναι εκτεταμένη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αναδείχθηκαν αδικήματα διοικητικού χαρακτήρα, αδικήματα ψυχολογικά και σωματικά, αδικήματα κατά της προσβολής της προσωπικότητας.


Κώστας Βουκελάτος





0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου