Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

Ντόρα : «Βόλεμα» ημετέρων και πρωτοφανής δημόσια σπατάλη στο ΤΑΝΕΟ και στο ΕΤΕΑΝ



Ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Παπαδημητρίου

ΘΕΜΑ: «Βόλεμα» ημετέρων και πρωτοφανής δημόσια σπατάλη στο Ταμείο Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας και στο Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης

Παρά τη συνεχιζόμενη ύφεση της οικονομίας και την ανάγκη εξοικονόμησης και καλύτερης αξιοποίησης των δημοσίων πόρων, προκειμένου να στηριχθεί η ελληνική επιχειρηματικότητα, η κυβέρνηση επιλέγει να «βολεύει» δικούς της ανθρώπους σε διοικητικά συμβούλια οργανισμών που είτε έχουν συγχωνευθεί με άλλους είτε διαθέτουν ολιγάριθμο προσωπικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Ταμείο Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας (ΤΑΝΕΟ), το οποίο έχει 2 υπαλλήλους, έμμισθο Πρόεδρο - Διευθύνοντα Σύμβουλο και 5μελές Διοικητικό Συμβούλιο.

Πρόσφατα, μάλιστα, το ΤΑΝΕΟ εγκαταστάθηκε στο χώρο του Εθνικού Ταμείου Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ), με το οποίο ουσιαστικά συγχωνεύθηκε. Έτσι, λοιπόν, στα νοικιασμένα γραφεία της οδού Ξενίας, στο κέντρο της Αθήνας, συγκατοικούν περίπου 30 υπάλληλοι του ΕΤΕΑΝ, 2 υπάλληλοι του ΤΑΝΕΟ, 2 Διοικητικά Συμβούλια και 2 Πρόεδροι. Να σημειωθεί πως το ΕΤΕΑΝ έχει 4 αυτόνομα Ταμεία (Επιχειρηματικότητας, Εξοικονομώ κατ’ οίκον, Ενάλιο και Αγροτικής Επιχειρηματικότητας) και διοικείται από Πρόεδρο και 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο.

Αντιθέτως, το ΤΑΝΕΟ εμφανίζεται ως θυγατρική του ΕΤΕΑΝ, παρόλο που και στα δυο Ταμεία μέτοχος είναι το ίδιο το κράτος. Στο μεταξύ, 3 μέλη του Δ.Σ. του ΕΤΕΑΝ είναι ταυτόχρονα μέλη στο Δ.Σ. του ΤΑΝΕΟ.

Πρακτικά, λοιπόν, η κυβέρνηση αντί να αναπτύσσει την επιχειρηματικότητα, επιλέγει να αναπτύσσει κρατικούς φορείς, κατασπαταλώντας πολύτιμους δημόσιους πόρους.

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Για ποιο λόγο συντηρούνται 2 Πρόεδροι και 2 Διοικητικά Συμβούλια σε 2 κρατικούς οργανισμούς που στην ουσία έχουν συγχωνευθεί, αφού οι μετοχές του ΤΑΝΕΟ έχουν περάσει στο ΕΤΕΑΝ;

2. Ποιες οι αμοιβές των Προέδρων και των μελών των Δ.Σ. του ΤΑΝΕΟ και του ΕΤΕΑΝ;

3. Ποιο ακριβώς είναι το έργο του ΤΑΝΕΟ και του ΕΤΕΑΝ από το 2015 μέχρι σήμερα;

4. Εντός του 2017 έχουν χρηματοδοτηθεί δράσεις και επιχειρήσεις από τους συγκεκριμένους οργανισμούς;
Η ερωτώσα βουλευτής

Ντόρα Μπακογιάννη


Ν.Δ.: Απαιτείται αποτελεσματική παρέμβαση για την προστασία της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία




Ο Τομεάρχης Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Β΄ Αθηνών, κ.Γιώργος Κουμουτσάκος, για την έναρξη κατεδαφίσεων κατοικιών μελών της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στη Χειμάρρα, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
 
«Καλούμε την Κυβέρνηση να προχωρήσει με αποφασιστικότητα και αξιόπιστες ενέργειες, τόσο προς τα Τίρανα, όσο και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την προστασία της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και των ελληνικών συμφερόντων έναντι της  Αλβανίας». 
           
Πλήρης δήλωση
 
«Η προ ημερών έναρξη κατεδαφίσεων κατοικιών μελών της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στη Χειμάρρα, δυστυχώς, διαψεύδει έμπρακτα τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Υπουργείου Εξωτερικών. Αυτό δεν είναι μία αυθαίρετη εκτίμηση. 
 
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2017, απαντώντας σε ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου, το Υπουργείο Εξωτερικών ισχυριζόταν ότι: α) είχε θέσει το θέμα “εγκαίρως και αποτελεσματικώς” προς την αλβανική και ευρωπαϊκή πλευρά και β) κατά συνέπεια επιτεύχθηκε “η αναστολή της υλοποίησης του αλβανικού σχεδίου ανάπλασης στην Χειμάρρα και η προσωπική δέσμευση του Αλβανού πρωθυπουργού για συνάντηση με τους θιγόμενους ομογενείς μας προς διευθέτηση του προβλήματος”. 
 
Την ίδια ώρα, ο Αλβανός Υπουργός Εξωτερικών, κ. Ντιτμίρ Μπουσάτι, δήλωσε ότι “δεν είχα λόγο να σκεφτώ καμία στιγμή ότι [...] η Ελλάδα θα ενδιαφερόταν να θέσει βέτο” στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων Ε.Ε. - Αλβανίας. Το θέμα αυτό αναμένεται να συζητηθεί εντός του 2018. 
 
Είναι προφανές ότι η πολιτική που έχει έως τώρα ακολουθήσει η σημερινή Κυβέρνηση έναντι της Αλβανίας δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τα Τίρανα.
 
Κατόπιν αυτών, καλούμε την Κυβέρνηση να αναθεωρήσει την πολιτική και τη στάση της και να προχωρήσει με αποφασιστικότητα και αξιόπιστες ενέργειες, τόσο προς τα Τίρανα, όσο και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την προστασία της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και των ελληνικών συμφερόντων έναντι της  Αλβανίας. 
           
Άλλωστε, η παρούσα συγκυρία ευνοεί την προσπάθεια της ελληνικής πλευράς, καθώς είναι προφανές ότι, σε κάθε περίπτωση, η  Αλβανία δεν πληροί τα κριτήρια της Κοπεγχάγης στον τομέα του Κράτους Δικαίου. Αυτό απορρέει αβίαστα από τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων και τη διαπλοκή μεταξύ πολιτικής ηγεσίας και οργανωμένου εγκλήματος.
 
Συμπερασματικά, καλούμε την Κυβέρνηση να δηλώσει άμεσα και ρητά ότι δεν θα αποδεχθεί την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ε.Ε. και Αλβανίας, εάν δεν έχουν προηγουμένως πληρωθεί από αλβανικής πλευράς οι εξής προϋποθέσεις:
 

  • Έμπρακτη και οριστική ακύρωση της πολιτικής κατεδαφίσεων και των άλλων μέτρων που έχει λάβει η αλβανική Κυβέρνηση και οδηγούν στον αφανισμό της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.
  • Άμεσο κλείσιμο της εκκρεμότητας επικύρωσης της συμφωνίας Ελλάδας - Αλβανίας για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, κατά τρόπο που να διασφαλίζει πλήρως τα ελληνικά συμφέροντα.
  • Άμεση απόσυρση αλυτρωτικών κειμένων και χαρτών από τα σχολικά βιβλία της Αλβανίας και, γενικότερα, εγκατάλειψη της αλυτρωτικής πολιτικής που ακολουθούν τα Τίρανα υπό το πρόσχημα του δήθεν ζητήματος των Τσάμηδων και, βεβαίως,
  • εκπλήρωση του συνόλου των κύριων προτεραιοτήτων που έχει θέσει το Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. για την ενίσχυση του Κράτους Δικαίου στην Αλβανία».


Τα έχουν κάνει μπάχαλο και στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο


Για ασυνέπεια, καθυστερήσεις, ακόμα και μεθόδους τρομοκρατίας σε όσους εκφράζουν αμφιβολίες για την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο καταγγέλλουν φοιτητές και καθηγητές.

Στο σκοτάδι βρίσκονται οι φοιτητές του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, που ακόμα δεν ξέρουν τους καθηγητές που θα έχουν στις θεματικές ενότητες, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, καθηγητές που επιχείρησαν να εκφράσουν αμφιβολίες σχετικά με την ετοιμότητα της διοίκησης του Ιδρύματος για την έναρξη της πρώτης συνάντησης υποβαθμίστηκαν από συντονιστές θεματικής ενότητας σε απλούς καθηγητές από τον πρόεδρο του ΕΑΠ.

Ειδικότερα, το ερχόμενο Σάββατο πρόκειται να ξεκινήσουν οι συμβουλευτικές συναντήσεις, η πρώτη εκ των πέντε που έχουν οι φοιτητές με τους καθηγητές τους, κι ακόμα η τοποθέτηση του συνεργαζόμενου εκπαιδευτικού προσωπικού (ΣΕΠ) βρίσκεται στο στάδιο ενστάσεων! Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που καταγγέλλουν φοιτητές της θεματικής ενότητας 13 του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΟ), ένα από τα πιο πολυπληθή τμήματα του ΕΑΠ.

Ο πίνακας κατάταξης του συνεργαζόμενου εκπαιδευτικού προσωπικού βγήκε μόλις τη Δευτέρα και δίνεται ένα πενθήμερο στους καθηγητές για ενστάσεις. Δηλαδή, οι ενστάσεις ολοκληρώνονται σήμερα και Κυριακή θα πρέπει να ξεκινήσει το μάθημα.

Μάλιστα, με επιστολή του ο κοσμήτορας του Ιδρύματος ζήτησε τη μετακίνηση της πρώτης συνάντησης, καθώς, όπως σημειώνει, πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί η τοποθέτηση του ΣΕΠ και να δοθούν στους καθηγητές οι κατευθύνσεις των μαθημάτων.

Διαβεβαιώσεις

Ο πρόεδρος του ΕΑΠ Βασίλης Καρδάσης μιλώντας στον «Ε.Τ.» αναφέρει ότι τα μαθήματα θα ξεκινήσουν κανονικά.

Η ανησυχία μεταξύ των φοιτητών είναι διάχυτη και όπως σημειώνουν στον «Ε.Τ.» οι φοιτητές του ΕΑΠ πρόκειται για εργαζόμενους οι οποίοι καταβάλλουν δίδακτρα και οφείλει η διοίκηση να τους ενημερώνει έγκαιρα για καθυστερήσεις και τυχόν αλλαγές, κι όχι λίγες μέρες πριν από την έναρξη των μαθημάτων να μη γνωρίζουν ούτε τον καθηγητή που θα τους διδάσκει. Παράλληλα, εκφράζουν φόβους για μετακινήσεις καθηγητών από τη μία θεματική ενότητα στην άλλη, απλά και μόνο για να ξεκινήσουν τα τμήματα, γεγονός που, όπως σημειώνουν, υποβιβάζει το ακαδημαϊκό επίπεδο των σπουδών τους. Ηδη οι σύλλογοι φοιτητών της Διοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισμών και του Ελληνικού Πολιτισμού έχουν αποστείλει επιστολές στον κ. Καρδάση, υπογραμμίζοντας ότι έχουν ελλιπή ενημέρωση και ανησυχία για τις εξελίξεις στο Ιδρυμα.

Αλαλούμ με την κατανομή φοιτητών

Ανάμεσα στα ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί στους φοιτητές είναι η λειτουργία της εξ αποστάσεως παρακολούθησης, αλλά και το μπάχαλο με την κατανομή φοιτητών στις θεματικές ενότητες. «Σε ό,τι αφορά τους κατοίκους-φοιτητές ακριτικών περιοχών ή νησιών, έχουμε περιπτώσεις όπου φοιτητές, που για φέτος επέλεξαν δύο ενότητες, καλούνται σύμφωνα με το πρόγραμμα από Λευκάδα να μεταβούν στα Γιάννενα για τη μία ενότητα και την επόμενη κιόλας ημέρα να μεταβούν στη Θεσσαλονίκη! Σε άλλες περιπτώσεις, ο φοιτητής που, επίσης, έχει επιλέξει δύο ή τρεις ενότητες θα πρέπει να βρίσκεται σε διαφορετικό μέρος την ίδια ώρα για να μπορέσει να παρακολουθήσει τις ενότητες που επέλεξε», αναφέρει ο Σύλλογος Φοιτητών Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Αντίστοιχα ο Σύλλογος φοιτητών ΔΕΟ καταγγέλλει την κατάργηση των τμημάτων Πειραιά, η οποία έγινε χωρίς ενημέρωση των φοιτητών.

Το ζήτημα του ΣΕΠ είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων τους προηγούμενους μήνες, καθώς η διοίκηση αποφάσισε να αλλάξει τα κριτήρια επιλογής και μάλιστα να μοριοδοτεί αρνητικά (!) την προϋπηρεσία στο ΕΑΠ. Κι ενώ εκκρεμούν οι δικαστικές αποφάσεις για τις προσφυγές εναντίον της συγκεκριμένης απόφασης της διοίκησης, η δεύτερη καθυστερεί την τοποθέτηση των καθηγητών που ανήκουν στο Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό.

Ο κ. Καρδάσης έριξε την ευθύνη των καθυστερήσεων στον τεράστιο όγκο δουλειάς που είχαν οι επιτροπές επιλογής του ΣΕΠ, σημειώνοντας ότι είχαν να εξετάσουν 3.500 φακέλους, χωρίς βέβαια αυτό να δικαιολογεί την ελλιπή ενημέρωση και την ταλαιπωρία που υφίστανται οι φοιτητές.



Ελπίδα Οικονομίδη
Ελεύθερος Τύπος


Άφωνο άφησε ο Αντετοκούνμπο τον Λεμπρόν Τζέιμς για ακόμα μία φορά



Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πραγματοποίησε όπως πάντα μία τρομερή εμφάνιση στο ΝΒΑ, αυτή τη φορά κόντρα στους πανίσχυρους Καβαλίερς του Λεμπρόν Τζέιμς.

Οι Μπακς του Αντετοκούνμπο μπορεί να ηττήθηκαν εντός έδρας από τους Καβαλίερς με 116-97, ο Έλληνα φόργουορντ, όμως άγγιξε το triple-double. 

Συγκεκριμένα, μέτρησε 34 πόντους με 15/21 δίποντα, 4/6 βολές και ένα άστοχο τρίποντο, ενώ είχε ακόμα 8 ριμπάουντ, ισάριθμες ασίστ, 3 κλεψίματα και 1 τάπα σε 38 λεπτά στο παρκέ. 

Ο Λεμπρόν Τζείμς είχε 24 πόντους, 8 ασίστ και 5 ριμπάουντ, που έμεινε για ακόμα μία φορά άφωνος βλέποντας τον «Greek Freak» σε δράση.




Τραυματίες από επίθεση με μαχαίρι στο Μόναχο



Ένας άνδρας σύμφωνα με πληροφορίες 40 ετών, τραυμάτισε με μαχαίρι αρκετούς ανθρώπους σήμερα στο Μόναχο.

Ο δράστης διέφυγε με ένα μαύρο ποδήλατο και αναζητείται από την αστυνομία.

Οι αρχές ανακοίνωσαν ότι αναζητούν τον ύποπτο, του οποίου τα κίνητρα παραμένουν ασαφή. 

Όλοι οι τραυματίες έχουν μεταφερθεί σε κοντινά νοσοκομεία και κανένας  δεν είναι σε σοβαρή κατάσταση.


Πυρά Ομπάμα - Μπους κατά Τραμπ: Μας γυρίζει πενήντα χρόνια πίσω


Σε δύο διαφορετικές τους ομιλίες οι δύο πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ κάλεσαν τους Αμερικανούς πολίτες να απορρίψουν τις διχαστικές πολιτικές

Mπορεί να μην ανέφεραν το όνομα Ντόναλντ Τραμπ ωστόσο οι δύο πρώην ένοικοι του Λευκού Οίκου, Μπαράκ Ομπάμα και Τζορτζ Μπους, μιλώντας σε εντελώς διαφορετικές εκδηλώσεις ο καθένας΄, «φωτογράφισαν» τον Αμερικανό Πρόεδρο με τις αναφορές τους στην πολιτική που ακολουθεί επικρίνοντάς τον, μεταξύ άλλων, για τις πολιτικές «διχασμού» και φόβου που ακολουθεί, αλλά και για την προκατάληψή του έναντι της μετανάστευσης.

Όπως επισημαίνουν ιστορικοί, τους οποίους επικαλείται η εφημερίδα «Washington Post», η κίνηση των Ομπάμα-Μπους να στραφούν εναντίον του νυν Προέδρου δεν έχει ιστορικό προηγούμενο, τουλάχιστον κατά τη σύγχρονη Ιστορία της χώρας. 
Ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος, μιλώντας στο «Ινστιτούτο Μπους» στη Νέα Υόρκη σε εκδήλωση για τη στήριξη της Δημοκρατίας, είπε ότι «η Αμερική θα πρέπει να ανακτήσει την ταυτότητά της» και υπεραμύνθηκε της μετανάστευσης και του ελεύθερου εμπορίου, αποκηρύσσοντας τον εθνικισμό.

«Έχουμε δει να εξασθενεί η εμπιστοσύνη στην αξία των ελεύθερων αγορών και του διεθνούς εμπορίου, ξεχνώντας ότι η αντιπαράθεση, η αστάθεια και η φτώχεια ακολουθούν μετά τον προστατευτισμό», είπε χαρακτηριστικά ο Τζορτζ Μπους που διετέλεσε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 2001 έως το 2009.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο 43ος Πρόεδρος των ΗΠΑ είπε ότι «η μισαλλοδοξία έχει αποθρασυνθεί. Η πολιτική μας κατάσταση μοιάζει επιρρεπής σε θεωρίες συνωμοσίας και σε ξεκάθαρα κατασκευασμένα στοιχεία».

«Η ένταση της υπεράσπισης της Δημοκρατίας έχει υποχωρήσει, «ιδιαίτερα ανάμεσα στους νεότερους ανθρώπους. Έχουμε δει τον δημόσιο λόγο να υποβαθμίζεται από την ωμή σκληρότητα. Ξεχάσαμε τον δυναμισμό που πάντα έφερνε στην Αμερική η μετανάστευση», είπε χαρακτηριστικά.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος προχθές μίλησε στο Νιου Τζέρσεϊ
και στη Βιρτζίνια, στο πλαίσιο προεκλογικών εκδηλώσεων υπέρ υποψηφίων κυβερνητών του Δημοκρατικού Κόμματος.

«Αντί η πολιτική μας να αντανακλά τις αξίες μας, μολύνει την κοινωνία. Αντί να ψάχνουμε τρόπους να δουλέψουμε από κοινού βλέπουμε ότι υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι σκοπίμως προσπαθούν να εξαγριώσουν τους πολίτες και να σπείρουν δαιμόνια», είπε ο πρώην Πρόεδρος μιλώντας στο Νιούαρκ κατά τη διάρκεια προεκλογικής εκδήλωσης υπέρ του Φίλιπ Μέρφι και συνέχισε: «Δεν μπορούμε να έχουμε τις ίδιες και τις ίδιες πολιτικές διχασμού που έχουμε δει τόσες πολλές φορές τους περασμένους αιώνες. Νομίζαμε ότι "στείλαμε για ύπνο" κάποιες από τις πολιτικές που βλέπουμε σήμερα. Κάποιοι βλέπουν 50 χρόνια πίσω. Ελάτε τώρα, είμαστε στον 21ο όχι τον 19ο αιώνα!».

Παρόμοιες ήταν οι δηλώσεις του λίγο αργότερα στη Βιρτζίνια: «Κάποιοι σκόπιμα θέλουν να κάνουν άλλους ανθρώπους να θυμώσουν, να δαιμονοποιήσουν ανθρώπους που έχουν διαφορετικές ιδέες», «φωτογραφίζοντας» ουσιαστικά τον πρόεδρο Τραμπ χωρίς βέβαια να τον κατονομάσει.



Πηγή : protothema.gr


«Φρένο» από την Τρόικα στο κοινωνικό μέρισμα των 1.000 € για 1.000.000 πολίτες



Νέα παρέμβαση των θεσμών βάζει φρένο στα σχέδια που έκανε το ελληνικό επιτελείο. Αυτή τη φορά, οι δανειστές δε συμφωνούν με το οικονομικό βοήθημα των 1.000 ευρώ που σκόπευε να δώσει η κυβέρνηση πριν τα Χριστούγεννα, σε 1.000.000 πολίτες.

Το βοήθημα είχε προαναγγείλει μέσα στην εβδομάδα ο υπουργός Επικρατείας, Χριστόφορος Βερναρδάκης. Αλλά και χθες ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», απαντώντας στο ερώτημα πού θα κατευθυνθεί η υπεραπόδοση των εσόδων, τόνισε ότι «θα δοθεί, ως κοινωνικό μέρισμα, σε οικονομικά αδύναμες κοινωνικές ομάδες».

Οι δανειστές όμως δεν δίνουν το πράσινο φως, και σημειώνουν ότι αν υπάρξει υπεραπόδοση έναντι του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75%, τότε το επιπλέον ποσό που μάζεψε το κράτος, θα πρέπει να δοθεί σε άλλες υποχρεώσεις.

Το ένα μέρος να χρησιμοποιηθεί για να αποπληρωθούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα, τα οποία φτάνουν τα 6,2 δισ. ευρώ (στοιχεία Αυγούστου) και να εκδοθούν συντάξεις που εκκρεμούν.

Το υπόλοιπο ποσό από την όποια υπεραπόδοση, επιθυμούν να μπει στο «μαξιλάρι» ρευστότητας που ετοιμάζει η κυβέρνηση, με σκοπό να υποβοηθήσει την «καθαρή» έξοδο της Ελλάδας από το Μνημόνιο (clean exit) τον Αύγουστο του 2018 και τη σταδιακή επιστροφή στις αγορές σε συνθήκες σταθερότητας.

Τι μέλλει γενέσθαι θα κριθεί από Δευτέρα, στο ΧΙΛΤΟΝ, στις διαπραγματεύσεις που ξεκινούν με επικεφαλής τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Ωστόσο, πηγές του υπουργείο Οικονομικών, λένε ότι υπάρχουν περιθώρια συμβιβασμού έστω για ένα μικρότερο πακέτο.


Πηγή : politisonline.com


Χωρίς να ντρέπεται η Κουντουρά είπε : Επιτυχία ότι ο κόσμος δεν τρώει από τα σκουπίδια και έχουν ένα πιάτο να φάνε.



Η Ελενα Κουντουρά εμφανίστηκε σήμερα στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ και δεν απάντησε σε τίποτα αντίθετα είπε το ποίημα της προπαγάνδας κατά γράμμα χωρίς ηθικές αναστολές, ξεπερνώντας την Ελένη Αυλωνίτου.

Αφού μας ξέρανε η κ. Κουντουρά λέγοντας ότι η κυβέρνηση φέρνει επενδύσεις, μοιράζει πλεόνασμα και ανοίγουν επιχειρήσεις. κάτι που δείχνει ότι η ίδια μάλλον έχει μετακομίσει σε άλλη χώρα και δεν το ξέρει, προχώρησε σε απίστευτη προπαγάνδα που θα ζήλευε και  ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Υποστήριξε χωρίς ίχνος ντροπής ότι οι Ελληνες ζουν αξιοπρεπώς γιατί η κυβέρνηση έφερε την ανάπτυξη. Όταν ρωτήθηκε αν είναι επιτυχία ότι ο κόσμος δεν τρώει από τα σκουπίδια, απάντησε αφήνοντας άφωνους όσους έκαναν το λάθος να την ακούσουν «Υπήρχαν άνθρωποι που το 2014 δεν είχαν να φάνε και έτρωγαν από τα σκουπίδια...», και όταν τη ρώτησε ο Γιώργος Αυτιάς αν είναι επιτυχία που δεν γίνεται αυτό πλέον απάντησε: «Ναι είναι επιτυχία...».

Συνεχίζοντας να μιλάει χωρίς ηθικές αναστολές η κ. Κουντουρά ξεπέρασε όλα τα στελέχη της κυβέρνησης και έφτασε στο σημείο να πει ότι κανένας υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν κόβει συντάξεις, δεν βάζει φόρους λες και ζει σε άλλη χώρα και δείχνωτνας ότι είναι εκτός πραγματικότητας.

Μάλιστα τόλμησε να πει χαμογελώντας ότι ο κόσμος στο δρόμο δίνει συγχαρητήρια στην κυβέρνηση που είναι δεμένη και αντιμετωπίζει τις μεγάλες προκλήσεις, «Οι άνθρωποι που υπέφεραν έχουν ένα πιάτο φαγητού στο τραπέζι τους» συνέχισε να λέει χωρίς αν ντρέπεται. συνέχισε αναφέροντας ότι η κυβέρνηση φέρνει επενδύσεις, μοιράζει πλεόνασμα και ανοίγουν επιχειρήσεις.  

Το απόσπασμα της ντροπής εκτός των άλλων :







Σε άσχημη κατάσταση παρέλαβε η Fraport τα 14 αεροδρόμια


Όταν ο Εγκέλαδος χτύπησε την Κω τον περασμένο Ιούλιο, στο αεροδρόμιο του νησιού επικράτησε πανικός. Με την εποχικά αυξημένη επιβατική κίνηση το πλήθος εντός του αεροσταθμού ήταν μεγάλο. Ολοι έτρεξαν προς τις εξόδους κινδύνου που οδηγούν στην πίστα του αεροδρομίου. Η εκκένωση ήταν γρήγορη. «Τρεις μήνες πριν οι έξοδοι αυτές ήταν καλά ασφαλισμένες με αλυσίδες και κλειδωμένες με λουκέτα», εξηγεί στην «Κ» στέλεχος του αεροδρομίου. «Φανταστείτε τι μπορεί να είχε συμβεί;» ρωτά με γνήσια αγωνία.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Το ειδικό σύστημα ηχοεντοπισμού στις πύλες επιβίβασης που λειτουργούν και ως έξοδοι κινδύνου και σε άλλα σημεία στα αεροδρόμια, γνωστό ως Green Box («πράσινο κουτί»), ήταν χαλασμένο σε πολλές περιπτώσεις ανά την επικράτεια. Στο αεροδρόμιο «Δασκαλογιάννης» στα Χανιά δεν υπήρχαν καν σε όλες τις προβλεπόμενες θέσεις αυτά τα «πράσινα κουτιά», οι φωτεινές πινακίδες δηλαδή που υποδεικνύουν στο κοινό προς τα πού να κατευθυνθεί σε περίπτωση κινδύνου.

«Η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με τη μακρά περίοδο που προηγήθηκε από την προκήρυξη της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων έως την παραλαβή τους από την παραχωρησιούχο Fraport Greece είχε ως αποτέλεσμα την de facto εγκατάλειψή τους όσον αφορά εργασίες συντήρησης και επισκευών», αναφέρουν πηγές των αερομεταφορών. Ψιλά γράμματα, θα πουν πολλοί. Κάθε άλλο όμως. Πέραν των προφανών κινδύνων ασφαλείας η απαξίωση των υποδομών που στηρίζουν τον ελληνικό τουρισμό προκαλεί μεγάλη ζημιά στην εικόνα ολόκληρης της χώρας. Οσοι θεωρούν αυτά τα σχόλια κοινοτοπίες ή υπερβολές δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στις αξιολογήσεις επιβατών στο Skytrax – μια διαδικτυακή πλατφόρμα αξιολόγησης όλων των αεροδρομίων του κόσμου, στην οποία δυστυχώς τα ελληνικά εξακολουθούσαν, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, να λαμβάνουν χείριστες κριτικές. «Αφού περάσαμε μια πανέμορφη εβδομάδα στη Σαντορίνη, η εμπειρία αναχώρησης κατέστρεψε τις διακοπές μας και γι’ αυτό δεν θα επιστρέψουμε ποτέ», γράφει η Τρις Κλαρκ από τη Βρετανία στις αρχές Ιουλίου.

Η παραχωρησιούχος εμφανίζεται να γνωρίζει το πρόβλημα και ανήγγειλε πρόσφατα πως θα αυξήσει κατά 235% τη συνολική έκταση του αεροσταθμού με την αντικατάσταση τμήματος του υπάρχοντος και την ανέγερση νέου, επενδύοντας συνολικά περί τα 30 εκατ. στο νησί. Ανάλογα προβλήματα υπάρχουν παντού. Ο Γ. Τάιμινς από το Βέλγιο γράφει στις 26 Ιουνίου για το αεροδρόμιο της Κέρκυρας: «Μας κρατάνε σαν ζώα στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. Λόγω ενός τεχνικού προβλήματος, η πτήση μας έχει καθυστερήσει τρεις ώρες. Δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε από τη ζέστη». Γκρίνιες κακομαθημένων Βορειοευρωπαίων, μπορεί να μπουν στον πειρασμό να σκεφτούν κάποιοι. Ομως το καλοκαίρι αυτό, όπως βέβαια και τα προηγούμενα, προέκυψαν μεγάλα προβλήματα κλιματισμού σε σημαντικά αεροδρόμια, όπως στη Ρόδο, στην Κέρκυρα και στη Μύκονο. Η παραχωρησιούχος δηλώνει πως αγόρασε και τοποθέτησε περισσότερες από 80 μεγάλες φορητές κλιματιστικές μονάδες. Τα κεντρικά κλιματιστικά, χαλασμένα γαρ, χρειάστηκε χρόνος και πολύ χρήμα για να επιδιορθωθούν, κάτι το οποίο τελικά ολοκληρώθηκε, διαβεβαιώνει αρμοδίως η εταιρεία. Σε πολλά αεροδρόμια, όπως στη Ρόδο, χρειάστηκαν εκτενείς εργασίες για να επαναλειτουργήσουν οι αυτόματες θύρες εισόδου που ήταν μονίμως ανοιχτές, με αποτέλεσμα το αεροδρόμιο να μη διατηρεί σταθερή θερμοκρασία.

Ομως σοβαρότερα προβλήματα διαπιστώνονται και στους διαδρόμους προσαπογειώσεων. «Χρειάζονται όλοι ξήλωμα και ξαναστρώσιμο», εξηγεί στην «Κ» βετεράνος της υπηρεσίας. Πριν από είκοσι μέρες στη Ρόδο παρουσιάστηκε ρωγμή άνω των 15 εκατοστών σε κεντρικό σημείο του διαδρόμου, οδηγώντας στο κλείσιμο του αεροδρομίου για μία ώρα μέχρι να επιδιορθωθεί. Ολοι οι διάδρομοι στα 14 αεροδρόμια θα ανακατασκευαστούν, με πρώτο αυτόv στη Μύκονο που θα κλείσει από 16 έως 29 Νοεμβρίου, γι’ αυτόν τον λόγο.

Οι λάμπες που δεν κάηκαν αλλά ήταν θαμμένες και οι 7.765 παρεμβάσεις

Προ ημερών ο διευθύνων σύμβουλος της κοινοπραξίας που ανέλαβε τα περιφερειακά αεροδρόμια αποκάλυψε πως βρέθηκαν 12.200 καμένες λάμπες. Δηλαδή καιγόταν –και δεν άλλαζε– μία λάμπα κάθε ώρα επί ενάμιση χρόνο. Δεν είπε όμως πως στον διάδρομο προσαπογειώσεων στη Σάμο οι λάμπες, που νόμιζαν ότι ήταν καμένες, δεν είχαν καεί. Ο λόγος για εκείνες τις λάμπες που βλέπει ο πιλότος όταν προσγειώνεται χωρίς ραδιοβοηθήματα αργά το απόγευμα. Τι είχε συμβεί λοιπόν; Οταν το συνεργείο πήγε για να τις αλλάξει, εκτιμώντας πως είχαν καεί, διαπίστωσε ότι ήταν απλώς θαμμένες κάτω από ένα παχύ στρώμα σκόνης. Ουδείς είχε καθαρίσει αυτά τα επιδαπέδια φωτιστικά σώματα, πιθανόν επί έτη πολλά.

Και αν αυτό ακούγεται επικίνδυνο, τότε τι να πει κανείς για το ότι χρειάστηκαν 379 παρεμβάσεις στα 14 αεροδρόμια για να διασφαλιστεί η πυρασφάλεια και να αποκατασταθούν στα προβλεπόμενα τα συστήματα πυρόσβεσης; Τα νούμερα αυτά προέρχονται από την παραχωρησιούχο, η οποία ισχυρίζεται ότι από τις 11 Απριλίου και μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου είχαν υλοποιηθεί πάνω από 7.765 παρεμβάσεις. «Αυτές περιλαμβάνουν 2.911 διορθωτικές, 4.651 προληπτικές και 203 εργασίες αναβάθμισης.

Οι εργασίες φωτοσήμανσης στον χώρο προσγείωσης και στάθμευσης αεροσκαφών έφτασαν τις 490, σε κτιριακές υποδομές και οδοστρώματα τις 797, σε ηλεκτρολογικές εργασίες τις 1.893, στα συστήματα διαχείρισης αποσκευών τις 137, στα συστήματα πυρόσβεσης και πυρασφάλειας τις 379, στα συστήματα θέρμανσης και κλιματισμού τις 1.285, στις μηχανολογικές εργασίες τις 685, στα συστήματα μεταφορών (ανελκυστήρες) τις 954 και για άρδευση και αποχέτευση τις 1.172». «Και συνεχίζουμε», συμπληρώνει.

Το προηγούμενο Σάββατο έλεγχος που έγινε στον τροχόδρομο του αεροδρομίου «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης από την παραχωρησιούχο, την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και την Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Εργων Κατασκευής & Συντήρησης Συγκοινωνιακών Υποδομών κατέδειξε την ανάγκη βελτίωσης της αντιολισθηρότητας σε τμήμα 300 μέτρων. Αλλά ο τροχόδρομος θα αρχίσει να χρησιμοποιείται σαν διάδρομος προσαπογειώσεων στα τέλη Οκτωβρίου, αφού θα κλείσουν για το επόμενο εξάμηνο οι δύο κανονικοί διάδρομοι προκειμένου να εκτελεστεί δημόσιο έργο που εκκρεμεί εδώ και χρόνια (έργο που η παραχωρησιούχος λέει πως δεν χρειάζεται). Σπεύδει τώρα η ΥΠΑ να υποδείξει τεχνικό τρόπο για τη μείωση της ολισθηρότητας, ώστε να μην κινδυνεύουν τα αεροπλάνα όσο θα χρησιμοποιούν τον τροχόδρομο αντί για τον κανονικό διάδρομο.


Καθημερινή


Τα 4 βήματα εξόδου από την κρίση παρουσίασε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης



Ομιλία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στο πολυσυνέδριο «CAPITAL + VISION 2017», με θέμα: «Η ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ: ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ - ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ»


Κυρίες και κύριοι,

Με μεγάλη χαρά αποδέχθηκα την πρόσκληση του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου να μιλήσω για την επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας. Αυτός είναι ο επίσημος τίτλος τον οποίο κ. Πρόεδρε έχετε επιλέξει για το συνέδριό σας. Θεωρώ ότι το συνέδριό σας διεξάγεται σε μια κρίσιμη συγκυρία, διότι η έννοια της επανεκκίνησης είναι μια κεντρική έννοια, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Χθες βράδυ επέστρεψα από τις Βρυξέλλες, όπου είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Γιουνκέρ και μια σειρά από Επιτρόπους και να διαπιστώσω - για άλλη μια  - πόσο καθοριστικοί είναι οι επόμενοι 15 μήνες για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια Ένωση, που όλοι συμφωνούμε, ότι ειδικά μετά το τραύμα του brexit, πρέπει να αλλάξει, να θεραπεύσει τις δικές της αδυναμίες, να επιταχύνει το βηματισμό της, να διατηρήσει τη συνοχή της και τον ισχυρό της ρόλο στο διεθνές στερέωμα. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οι προτάσεις του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γιουνκέρ, αλλά και οι προτάσεις του Γάλλου Προέδρου Μακρόν. Εξάλλου οι δύο προτάσεις έχουν πολλά κοινά σημεία και είναι, βέβαια, θετικό, κ. Πρέσβη,  ότι σε αυτήν την συζήτηση φαίνεται διατεθειμένη να εισέλθει και η Γερμανία.

Όμως, είναι πάρα πολύ σημαντικό για την πατρίδα μας, για την  Ελλάδα, να προσέλθει σε αυτήν την συζήτηση, ως ένας ισότιμος συνομιλητής, όχι απλά ως το προβληματικό παιδί της ευρωζώνης. Ένας ισότιμος συνομιλητής με άποψη για την Ευρώπη στο σύνολό της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι παλαιό, ιστορικό και αναπόσπαστο μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Οι μεταρρυθμίσεις, τις οποίες προτείνει η Νέα Δημοκρατία και για τις οποίες θα σας μιλήσω στη συνέχεια, είναι - θεωρώ - απολύτως εναρμονισμένες με την στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα δε ζητήματα που αφορούν την κοινή αμυντική πολιτική, την μεταναστευτική πολιτική, την πολιτική φύλαξης των συνόρων, η Ελλάδα πρέπει, για λόγους που είμαι σίγουρος ότι όλοι αντιλαμβάνεστε, να έχει βαρύνοντα λόγο. Με άλλα λόγια, ο σκοπός μας είναι να έχουμε μια ισχυρή Ελλάδα σε μια ισχυρή Ευρώπη. Και είναι αυτονόητο, ότι όσο καλύτερη είναι η εσωτερική κατάσταση της χώρας, όσο ισχυρότερη είναι η οικονομία μας, τόσο ισχυρότερη θα είναι και η φωνή μας στην Ευρώπη αυτούς τους κρίσιμους 15 μήνες που ακολουθούν.

Μέσα από την σημερινή μου ομιλία θα επιχειρήσω να περιγράψω εν συντομία τις βασικές πτυχές του σχεδίου μας για την Ελλάδα της επόμενης μέρας. Μια Ελλάδα που θα συμφωνήσω με τον κ. Πρέσβη, πρέπει να είναι πιο αισιόδοξη. Θα συμφωνήσω, επίσης και με τον κ. Πρόεδρο, ότι πρέπει  να έχει υψηλή, ποιοτική και διατηρήσιμη ανάπτυξη. Μια Ελλάδα που θα πρέπει να παρέχει στους πολίτες της δουλειές, ευκαιρίες, αλλά και ασφάλεια. Θέλω να σας περιγράψω με σαφήνεια όχι μόνο τι θέλουμε να πετύχουμε, αλλά και το πώς θα το πετύχουμε. Γιατί το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται σήμερα ο τόπος, το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται οι Έλληνες πολίτες, είναι άλλη μια απάτη ή μια πολιτική αυταπάτη.

Θεωρώ ότι το σχέδιό μας για την επόμενη μέρα της χώρας είναι ένα σχέδιο απολύτως ρεαλιστικό. Ένα σχέδιο το οποίο δεν παραβλέπει τις μεγάλες δυσκολίες που εξακολουθούν να υπάρχουν στο δημοσιονομικό επίπεδο, λόγω των στόχων στους οποίους έχει, δυστυχώς, δεσμεύσει τη χώρα μας για αρκετά χρόνια η σημερινή Κυβέρνηση. Ένα σχέδιο το οποίο δεν παραβλέπει ούτε την σκληρή και συχνά αμείλικτη πραγματικότητα των αγορών, στις οποίες, κάποια στιγμή - και ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα - θα πρέπει να απευθυνθούμε για να εξασφαλίσουμε τη χρηματοδότησή μας, με ένα λογικό όμως, κόστος δανεισμού. Το σχέδιό μας όλα αυτά τα έχει μετρήσει. Γι’ αυτό εκτός από αισιόδοξο, είναι - κυρίως - ρεαλιστικό και άμεσα εφαρμόσιμο.

Κυρίες και κύριοι,

Καταλήγει να είναι λίγο κοινοτυπία να λέμε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Αναφερόμαστε συχνά στα οχτώ χρόνια κρίσης και ύφεσης, τα οποία σίγουρα έχουν συσσωρεύσει κόπωση στις δομές της οικονομίας, αλλά κυρίως - και αυτό ίσως είναι και το πιο ανησυχητικό - ένα αίσθημα παραίτησης στους πολίτες. Μία ύφεση η οποία μεγεθύνθηκε αναίτια από αστοχίες τόσο στο σχεδιασμό, όσο και στην εφαρμογή των προγραμμάτων προσαρμογής. Και μια ύφεση η οποία  δυστυχώς παρατάθηκε αδικαιολόγητα, λόγω των αλλοπρόσαλλων πολιτικών που ακολουθήθηκαν, το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Οι τραγικές επιλογές εκείνης της περιόδου είχαν - και δυστυχώς εξακολουθούν να έχουν - βαρύ κόστος για την ελληνική οικονομία. Την ώρα που βγαίναμε από το ξέφωτο επιστρέψαμε στο σκοτάδι. Μιλάμε για τα οκτώ χρόνια της ύφεσης, αλλά ξεχνάμε ότι στον πέμπτο χρόνο ήδη είχε φανεί φως στην άκρη του τούνελ. Διότι οι βασικές δημοσιονομικές ανισορροπίες είχαν διορθωθεί από την Κυβέρνηση Σαμαρά. Η οικονομία ανάρρωνε, το γνωρίζετε και εσείς, θυμάστε το κλίμα της αγοράς το 2014, κάτι το οποίο αποτυπώθηκε και στα επίσημα στατιστικά στοιχεία, διότι εκείνη τη χρονιά η οικονομία αναπτύχθηκε με 0,7%. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αυτό έγινε σε ένα περιβάλλον όπου οι φόροι είχαν αρχίσει να μειώνονται. Οι ασφαλιστικές εισφορές είχαν αρχίσει να μειώνονται. Και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου είχαν μειωθεί κατά σχεδόν 50%. Πρέπει να θυμίσω ότι εκείνη την εποχή, άρχισε να δημιουργείται και να διαμορφώνεται, μια εξαιρετικά ευνοϊκή διεθνής συγκυρία. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ξεκινούσε το πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης, ανακουφίζοντας κυρίως τις χώρες του Νότου. Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου είχαν αρχίσει να αποκλιμακώνονται σημαντικά. Το Ευρώ είχε σταματήσει να ανατιμάται δίνοντας ώθηση στις εξαγωγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τρίτες χώρες. Με άλλα λόγια υπήρχαν τότε σημαντικές προϋποθέσεις όχι απλά για μια ήπια ανάπτυξη, αλλά για μια αναπτυξιακή έκρηξη.

Αυτή η πραγματικότητα αποτυπωνόταν και στις εκτιμήσεις τότε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία προέβλεπε για το 2015 ανάπτυξη 2,9%, για το 2016 ανάπτυξη 3,7% και για το 2017 ανάπτυξη 3,5%. Με άλλα λόγια, εάν είχαν επιβεβαιωθεί αυτοί οι ρυθμοί ανάπτυξης, το Α.Ε.Π. της χώρας μας θα έκλεινε στο τέλος του 2017 σχεδόν κοντά στα 210 δις ευρώ. Εκτιμάται σήμερα ότι θα κλείσει λίγο πάνω από τα 180 δις ευρώ. Είναι μια απώλεια στο Α.Ε.Π. της τάξης σχεδόν 30 δις ευρώ, η οποία είναι σταθερή, μας ακολουθεί στο μέλλον και για την οποία θα πρέπει να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να τη γεφυρώσουμε. Δεν χρειάζεται να επαναλάβω το αυτονόητο, ότι η  χώρα βρέθηκε σε τροχιά ύφεσης και το 2015 και το 2016. Και το 2017, μια χρονιά εξαιρετική για την Ευρώπη – είχα και εγώ την ευκαιρία στις Βρυξέλλες να αποτυπώσω και να εισπράξω το κλίμα γενικευμένης αισιοδοξίας για τις οικονομικές επιδόσεις της Ευρωζώνης -  οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας ποιες είναι; 1,3% προβλέπει το ΙΟΒΕ, ίσως λίγο παραπάνω από αυτό, αλλά σίγουρα πολύ πιο κάτω από το μέσο όρο της Ευρωζώνης ο οποίος κινείται καλά πάνω από το 2%. Και βέβαια μιλάμε συχνά για την δημοσιονομική προσαρμογή. Και πανηγυρίζουν κάποιοι για το πλεόνασμα. Το τεράστιο πλεόνασμα το οποίο πετύχαμε το ’16 και το υψηλό πλεόνασμα - πάνω ενδεχομένως από το στόχο - που θα πετύχουμε το ’17. Τι είναι όμως αυτό το πλεόνασμα; Είναι αναπτυξιακό πλεόνασμα; Ή είναι το προϊόν μιας άγριας υπερφορολόγησης της παραγωγικής Ελλάδας; Είναι ένα πλεόνασμα λογιστικό, διότι επιτυγχάνεται και μέσω της στάσης πληρωμών του ελληνικού Δημοσίου είτε μιλάμε για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων - τόσο σημαντικό για την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας -  είτε μιλάμε για την απονομή των συντάξεων. Είχαμε την ευκαιρία στη Βουλή να αποκαλύψουμε την μεγάλη καθυστέρηση στην απονομή των συντάξεων, η οποία φυσικά διευκολύνει τους τόκους του πλεονάσματος, αλλά όμως «πληρώνουν την νύφη» κάποιοι συνταξιούχοι που δεν έχουν πάρει ακόμα την σύνταξή τους. 

Θέλω να επισημάνω επίσης - έχει μια σημασία αυτό για αυτά που θα πω στη συνέχεια - ότι η καθαρή αποταμίευση των νοικοκυριών παραμένει έντονα αρνητική. Σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να το πω πολύ απλά, «τρώμε τις σάρκες μας» και πληρώνουμε, εδώ και καιρό, παράλογους φόρους από το υστέρημά μας. Την ίδια στιγμή που οι επενδύσεις παραμένουν σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, στο 1/3 του που βρισκόντουσαν το 2008, την περίοδο προ κρίσης. Ακόμη και οι εξαγωγές, που πράγματι κατέγραψαν μία μικρή αύξηση, υστερούν σημαντικά σε σχέση με τις υπόλοιπες οικονομίες της Ευρωζώνης. Δυστυχώς, η χώρα μας οδεύει προς τη λήξη του τρίτου προγράμματος χωρίς να έχει ανακτήσει ακόμα την εμπιστοσύνη των αγορών, κάτι το οποίο εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Και αυτό γιατί συμβαίνει; Να επαναλάβω αυτά τα οποία είπε ο κ. Μαϊλης, διότι δυστυχώς, το παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν έχει αλλάξει προς την κατεύθυνση μιας εξωστρεφούς ανάπτυξης, που θα δίνει έμφαση στις ιδιωτικές επενδύσεις. Οι μεταρρυθμίσεις συχνά μένουν στα λόγια. Οι αγορές προϊόντων δεν απελευθερώνονται. Οι επενδυτές αισθάνονται - και δικαιολογημένα - ότι έχουν απέναντι τους μια Κυβέρνηση και συχνά μια διοίκηση που εχθρεύεται την επιχειρηματικότητα και υψώνει αδικαιολόγητα εμπόδια σε όλους τους επενδυτές, είτε μιλάμε για μικρούς, είτε μιλάμε για μεγάλους επενδυτές. Με άλλα λόγια, η ελληνική οικονομία κινδυνεύει να παγιδευτεί σε μια κατάσταση στασιμότητας, παρά το πολύ θετικό περιβάλλον και τις μεγάλες ευκαιρίες τις οποίες μπορούμε και πρέπει να αξιοποιήσουμε. Όμως παρά τα πολλά, τα μεγάλα, τα αδικαιολόγητα λάθη, τις ευκαιρίες που χάθηκαν, υπάρχει ένα σημαντικό κέρδος. Μετά από πολλά χρόνια ακραίου δημαγωγικού λαϊκισμού, η πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας φαίνεται να συγκλίνει στο αυτονόητο: Οι ιδιωτικές επενδύσεις που θα δημιουργήσουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και πολλές καλές θέσεις εργασίας, αποτελούν μονόδρομο για τον τόπο μας. Αυτό πια αναγνωρίζεται ως πραγματικότητα από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Δεν συνέβαινε αυτό πριν από πέντε χρόνια.  

Το ζητούμενο, λοιπόν, σήμερα δεν είναι τι θα κάνουμε τόσο, όσο πώς θα το πετύχουμε. Με ποιο σχέδιο και με ποιους ανθρώπους. Η ανάπτυξη ούτε διατάσσεται ούτε μπορεί να προκύψει από Υπουργούς που καμώνονται ξαφνικά τους όψιμους μεταρρυθμιστές, αλλά δυστυχώς, αγνοούν τα βασικά για τον τρόπο λειτουργίας της ιδιωτικής οικονομίας. Η ανάπτυξη προκύπτει ως αποτέλεσμα γενναίων θεσμικών, φορολογικών, διαρθρωτικών αλλαγών που βελτιώνουν ουσιαστικά το οικονομικό κλίμα. Το να δηλώνεις υπέρμαχος των επενδύσεων από τη μια και να κάνεις ό,τι μπορείς, ό,τι περνάει από το χέρι σου για να τις αποτρέψεις από την άλλη, είναι η συνταγή αποτυχίας. Και το να υπογράφεις ό,τι σου ζητάνε οι πιστωτές, δεν συνιστά εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο.

Στη Νέα Δημοκρατία έχουμε επεξεργαστεί - και εξυπακούεται ότι επικαιροποιούμε συνεχώς-ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την συνολική ανάταξη της ελληνικής οικονομίας. Ένα σχέδιο ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο. Κοστολογημένο και συγκεκριμένο. Είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω τους κεντρικούς άξονες αυτού του Σχεδίου στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης. Θέλω, και σήμερα,  να επαναλάβω κάποια κεντρικά σημεία. Ο κεντρικός μας στόχος,  όπως σας είπα και πριν, πρέπει να είναι διττός: Να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και των επενδυτών. Και να πείσουμε τους πολίτες ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος για να βελτιωθούν οι προοπτικές μας. Να τους κάνουμε να αισθάνονται  - και πάλι - ότι μπορούν να πάρουν τον έλεγχο της ζωής τους και τις τύχες τους στα χέρια τους. Ότι υπάρχει εναλλακτική λύση απέναντι στην ανελέητη φοροεπιδρομή, που πλήττει σήμερα τους Έλληνες και  ειδικά τους ασθενέστερους Έλληνες. Στο σχέδιό μας το κλειδί για τη βελτίωση των προοπτικών είναι η αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων. Έχουμε υπολογίσει - όχι μόνο εμείς, αλλά και πολλοί διακεκριμένοι οικονομολόγοι, κάποιοι μας τιμούν σήμερα με την παρουσία τους -  ότι για να ανακτήσουμε όσα χάσαμε τα χρόνια της κρίσης, για να πλησιάσουμε και πάλι στο μέσο βιοτικό επίπεδο των χωρών της Ευρωζώνης, θα απαιτηθούν περί τα 100 δις ιδιωτικές επενδύσεις τα επόμενα πέντε με έξι χρόνια. Για να φτάσουν δηλαδή οι επενδύσεις που; Στο 20% του Α.Ε.Π. όπου βρίσκεται ο ευρωπαϊκός μέσος όρος.

Επιπρόσθετα, δεν αρκούν αυτές οι επενδύσεις. Θα χρειαστεί και μια σημαντικότατη μετατόπιση ανθρώπινων, αλλά και φυσικών πόρων. Από κλάδους οι οποίοι φθίνουν  σε εξωστρεφείς κλάδους της οικονομίας με δυναμικότερες προοπτικές. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι οι εγχώριοι πόροι δεν αρκούν για να χρηματοδοτήσουν αυτήν την επενδυτική έκρηξη. Όπως σας είπα και πριν η ακαθάριστη εθνική αποταμίευση παραμένει στα πολύ χαμηλά επίπεδα στο 10% έναντι μέσου όρου 23,5% στην Ευρωζώνη. Και δυστυχώς κύριε Πρόεδρε το τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει αρνητικό κενό μεταξύ δανείων και καταθέσεων που πλησιάζει τα 70 δισ. ευρώ. Βασική προτεραιότητα του προγράμματός μας αποτελεί η επιστροφή των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες. Ξεκινώντας με τις εταιρικές καταθέσεις. Μια νέα μεταρρυθμιστική Κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη σταθερότητα και εμπιστοσύνη για να συμβεί αυτό. Και εφόσον συμβεί οι ελληνικές επιχειρήσεις - γιατί όχι και οι γερμανικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα - οφείλουν να  ανταποκριθούν και οι εταιρικές καταθέσεις πρέπει να επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες. Ούτε αυτό αρκεί από μόνο του. Θα απαιτηθεί και η προσέλκυση σημαντικών ξένων κεφαλαίων, κατά προτίμηση κεφαλαίων με μακροπρόθεσμο ορίζοντα που θα κατευθυνθούν σε εξωστρεφείς παραγωγικούς κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Η χώρα μας έχει σήμερα μια σειρά  από σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Τα οποία πιστεύω όλοι μας - ανεξαρτήτως πολιτικής και ιδεολογίας - αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα πρέπει να τα αναδεικνύουμε.

Θεσμική και νομισματική σταθερότητα

Εξάλειψη δημοσιονομικών και εξωτερικών ανισορροπιών που μας οδήγησαν στην κρίση

Δέσμευση των Ευρωπαίων μας εταίρων, από το 2012, για διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους το οποίο έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Γεωστρατηγικά κομβική θέση της χώρας μας, ως σταυροδρόμι τριών Ηπείρων

Υψηλής ποιότητας ανθρώπινο δυναμικό με εργασιακό κόστος χαμηλότερο από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Αν δεν είχαμε τόσο υψηλές εργοδοτικές εισφορές τα πράγματα θα ήταν ακόμη καλύτερα.

Φυσικούς πόρους αναξιοποίητους και περιβάλλον  σπάνιας ομορφιάς

Ελκυστικές τιμές των περιουσιακών της στοιχείων

Ένα μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων σε εξέλιξη, που απαιτεί και σημαντικές δευτερογενείς επενδύσεις.

Παρόλα αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα η χώρα μας βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Ακούω την Κυβέρνηση να πανηγυρίζει για τις ξένες επενδύσεις το 2016, τα στατιστικά στοιχεία όμως αφορούν μόνο μια επένδυση, την επένδυση της Fraport στα ελληνικά αεροδρόμια και δεν χρειάζεται να σας θυμίσω ποιος δρομολόγησε αυτήν την επένδυση και ποιος την πολέμησε. Αν δεν υπήρχε αυτή η επένδυση της Fraport, τα νούμερά μας για τις ξένες επενδύσεις για τον περασμένο χρόνο θα ήταν απογοητευτικά. Γιατί συμβαίνει λοιπόν αυτό; Γιατί ενώ έχουμε μια σειρά από συγκριτικά πλεονεκτήματα δεν μπορούμε να προσελκύσουμε περισσότερες επενδύσεις; Είμαστε στην 86η θέση στην  κατάταξη  του World Economic Forum στην διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα. Είμαστε 6 θέσεις χαμηλότερα σε σχέση με το 2014.

Σε σχέση με πέρυσι, η κατάταξή μας έχει επιδεινωθεί στα πεδία:

της τεχνολογικής επάρκειας

της αποτελεσματικότητας του νομικού πλαισίου στην επίλυση των διαφορών

και βέβαια της επίδρασης της φορολογίας στην προσέλκυση νέων επενδύσεων


Θα σας φέρω και άλλο ένα παράδειγμα που δείχνει πόσες τομές χρειάζεται να γίνουν στην εκπαίδευση. Στο πεδίο της συνεργασίας μεταξύ Πανεπιστημίων και βιομηχανίας στον τομέα της Έρευνας & της Ανάπτυξης, η Ελλάδα βρίσκεται 129η θέση,  κάτω από την Μογγολία, το Τσαντ, το Μαλάουι και την Μαυριτανία. Οι επισημάνσεις αυτές δείχνουν πόσο μεγάλα και σύνθετα είναι τα προβλήματα της χώρας, αλλά δείχνουν ξεκάθαρα και την κατεύθυνση που πρέπει να κινηθούμε. Το Σχέδιό μας προτείνει πολύ συγκεκριμένες και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις.

Θα σταθώ στα 4 πιο σημαντικά βήματα:

Πρώτον: μείωση των φορολογικών συντελεστών και νομοθέτηση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος. Η Ελλάδα επί ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε - γιατί περί κατορθώματος πρόκειται - να έχει σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της οικονομίας τον υψηλότερο ή έναν από τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην  Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο αυξάνονται οι φορολογικοί συντελεστές, τόσο οι πολίτες εξωθούνται στη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, καθώς αισθάνονται το Κράτος κατά κυριολεξία να τους υφαρπάζει τα εισοδήματά τους. «Δεν θέλω να έχω τον κ. Τσίπρα συνέταιρο στο μαγαζί μου», μου είπε ένας έμπορος στο Κιλκίς. Και έχει δίκιο. Δεν είναι ο μόνος που αισθάνεται αυτήν την πραγματικότητα.

Η Νέα Δημοκρατία έχει προτείνει στοχευμένες μειώσεις στους φορολογικούς συντελεστές με προτεραιότητα σε αυτούς που παράγουν το μεγαλύτερο αναπτυξιακό αποτέλεσμα. Οι μειώσεις αυτές θα καταστούν δυνατές μέσα από ένα επιθετικό πρόγραμμα εξορθολογισμού των αντιπαραγωγικών δημοσίων δαπανών, την δραστική ενίσχυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και τη δημιουργία πρόσθετου δημοσιονομικού χώρου, όσο ενδυναμώνεται η ανάπτυξη. Εκτός από την οριζόντια μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% και τη μείωση του φόρου εισοδήματος για τις επιχειρήσεις στο 20% δίνω ιδιαίτερη έμφαση στην αξιοποίηση φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση νέων παραγωγικών επενδύσεων.

Αναφέρω ενδεικτικά:

Τις υπεραποσβέσεις για επενδύσεις κεφαλαίου

Τη μεταφορά φορολογικών ζημιών για περίοδο δέκα ετών και επιπλέον

Τη μείωση της φορολογίας ανάλογα με τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται.

Παράλληλα, πρότεινα στην Δ.Ε.Θ. - να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε οι πολιτικές δυνάμεις - να κρατήσουμε σταθερό το φορολογικό πλαίσιο για τουλάχιστον μία πενταετία, ώστε οι επενδυτές να μπορούν με ασφάλεια να προβούν στον χρηματοοικονομικό τους προγραμματισμό. Και θέλω εδώ να επισημάνω ότι όλα αυτά δεν αφορούν μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αφορούν κυρίως τις μικρές, τις μεσαίες επιχειρήσεις που είναι η πλειοψηφία όσων δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.

Το δεύτερο βήμα είναι η άρση των ρυθμιστικών, των χωροταξικών και των άλλων γραφειοκρατικών εμποδίων για την υλοποίηση επενδύσεων. Έχουμε καταθέσει πολύ  συγκεκριμένες προτάσεις σε αυτήν την κατεύθυνση. Δεν θα τις επαναλάβω. Θα πω μόνο ότι έχω προσωπικά δεσμευθεί για τη δημιουργία μίας και μόνης δημόσιας Αρχής σε επίπεδο Υφυπουργού η οποία θα ασκεί όλες τις αδειοδοτικές αρμοδιότητες για τις στρατηγικές επενδύσεις, εάν η καθ’ ύλην αρμόδια  δημόσια Αρχή δεν το πράξει εντός μίας αποκλειστικής προθεσμίας.

Τρίτο βήμα, είναι η τόνωση της ρευστότητας της οικονομίας και η επιστροφή του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε ομαλές συνθήκες λειτουργίας. Να μπορούν οι τράπεζες να επιτελέσουν την πραγματική αποστολή τους, που είναι  η στήριξη των υγειών και παραγωγικών επενδύσεων. Και θέλω να σας φέρω ένα παράδειγμα: Πριν από λίγο καιρό συνάντησα αγρότες στο συνεταιρισμό του Νέστου. Παρότι η παραγωγή ακτινίδιου ήταν 150 τόνοι, τα ψυγεία τους κάλυπταν μόνο τους 30. Ήθελαν δάνειο ώστε να αγοράσουν ψυγεία και να πενταπλασιάσουν την παραγωγικότητα και τις εξαγωγές τους και δεν μπορούσαν να βρουν. Ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν αμέτρητες.

Έχουμε προτείνει ένα αποτελεσματικό πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού για την αντιμετώπιση των αυξημένων επισφαλειών. Βέβαια και οι τράπεζες θα πρέπει να κινηθούν με πολύ μεγάλη ταχύτητα στην εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Και εδώ θα πω κάτι που το έχω ξαναπεί: Καμία απολύτως ανοχή σε επιχειρηματίες που χρεοκοπούν τις εταιρείες τους, αφήνουν τους εργαζόμενους απλήρωτους και βγάζουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και στη συνέχεια διεκδικούν από τις τράπεζες «κούρεμα» δανείων. Τέτοιες πρακτικές δεν πρόκειται και δεν πρέπει να γίνουν ανεκτές ούτε από τις τράπεζες ούτε προφανώς από την όποια Κυβέρνηση εποπτεύει το τραπεζικό σύστημα.

Αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των πόρων που είναι διαθέσιμοι από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε., με προτεραιοποίηση των δράσεων που συμβάλλουν σε πραγματικά αναπτυξιακούς σκοπούς και όχι στην κάλυψη τρεχουσών αναγκών του Δημοσίου. Οι πόροι του ΕΣΠΑ είναι για αναπτυξιακές δράσεις όχι για να καλύπτουμε μόνο χρηματοδοτήσεις κάποιων συμβασιούχων που τους υποσχόμαστε τώρα μια σύμβαση ορισμένου χρόνου, αλλά μετά όταν θα φύγουν θα αφήσουν ένα μεγάλο κενό στην διοικητική μηχανή. 

Τέταρτο βήμα, είναι ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης. Με αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Ηλεκτρονική διακυβέρνηση και αναβάθμιση των τεχνολογικών υποδομών. Επιτάχυνση απονομής της Δικαιοσύνης. Δραστική καταπολέμηση της γραφειοκρατίας σε όλα τα επίπεδα. Και στην προσπάθεια αυτή, είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε συμμάχους την μεγάλη πλειοψηφία των  δημοσίων υπαλλήλων. Τους γνωρίζω από τη θητεία μου στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θέλουν  ευλόγως να νοιώθουν σιγουριά και ασφάλεια. Και εγγυώμαι προσωπικά γι’ αυτό. Αλλά θέλουν και αξιοκρατία, διαφάνεια, επιμόρφωση και κατάρτιση. Θέλουν να νοιώσουν συμμέτοχοι σε μια προσπάθεια ουσιαστικού εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης. Και αυτό θα κάνουμε. Μαζί με πολλά στελέχη της δημόσιας διοίκησης - που σήμερα κρατούν όρθιο το Δημόσιο - σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες και σπανίως αναγνωρίζεται αυτή η προσπάθειά τους. Και ο μόνος τρόπος να διαφοροποιήσουμε αυτούς τους υπαλλήλους, απ΄ αυτούς που δεν αποδίδουν είναι ένα απλό, σύγχρονο σύστημα αξιολόγησης κάτι για το οποίο θα επιμείνω μέχρι τέλους και δεν πρόκειται να κάνω καμία απολύτως έκπτωση.  

Πιστεύω ακράδαντα ότι με αυτά τα βήματα το επενδυτικό κλίμα στη χώρα θα αλλάξει ταχύτατα. Στο επίπεδο που είναι αυτή τη στιγμή οι επενδύσεις, χρειαζόμαστε κεφάλαια που θα κινηθούν σε όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας. Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα όμως, έχει μεγάλη σημασία να ενισχυθούν περισσότερο οι οικονομικές δραστηριότητες, οι οποίες ενσωματώνουν τεχνολογία, καινοτομία και γνώση. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να δημιουργήσουμε νέες και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και να κρατήσουμε στην πατρίδα μας τους μορφωμένους νέους μας που σήμερα την εγκαταλείπουν.

Το brain drain εξελίσσεται σε δομικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Και σε συνδυασμό με την αρνητική δημογραφική τάση αποκτά χαρακτηριστικά μείζονος εθνικής κρίσης. Η Ελλάδα είναι μία ανεπτυγμένη χώρα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετακινηθεί προς δραστηριότητες που βασίζονται σε φθηνά και ανειδίκευτα εργατικά χέρια. Ο στόχος μας πρέπει να είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και όχι η περαιτέρω μείωση του εργασιακού κόστους, όπως συμβαίνει σήμερα, με τη δημιουργία της γενιάς των 360 ευρώ. Αλλά για να γίνει αυτό, χρειάζεται επειγόντως καλύτερη αντιστοίχιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης με τις ανάγκες της σημερινής αλλά και της αυριανής αγοράς εργασίας.

Το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες τις βαθμίδες του, οφείλει να παράγει αποφοίτους με δεξιότητες οι οποίοι να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μιας οικονομίας που πρέπει να μετασχηματιστεί γρήγορα. Πρόσφατη έρευνα της Endeavor κατέδειξε ότι το 77% των εργοδοτών δηλώνει δυσκολία να βρει ανθρώπινο δυναμικό για να καλύψει συγκεκριμένες θέσεις απασχόλησης. Ενώ την ίδια στιγμή, το 88% των νέων θεωρεί ότι οι επιχειρήσεις είναι αυτές που δεν προσφέρουν ποιοτική και καλά αμειβομένη απασχόληση.

Είναι προφανές ότι εδώ υπάρχει μια μεγάλη αναντιστοιχία προσδοκιών που πρέπει να γεφυρωθεί. Το θετικό είναι ότι ολοένα και περισσότεροι νέοι στρέφονται προς την επιχειρηματικότητα. Η απενοχοποίησή της αποτελεί ένα σημαντικό βήμα. Η τάση αυτή πρέπει να στηριχθεί κατ’ απόλυτη προτεραιότητα. Έχουμε επεξεργαστεί ένα σημαντικό πλαίσιο πολιτικών για την υποστήριξη των νέων και καινοτομικών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, με ειδική μέριμνα για τις νεοφυείς επιχειρήσεις, και γενικότερα για την τεχνολογική αναβάθμιση της παραγωγής.

Αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:

θεσμοθέτηση ενός σύγχρονου πλαισίου λειτουργίας για τους λεγόμενους «επιχειρηματικούς αγγέλους» (angel investors)

φορολογικές ρυθμίσεις για τις νεοφυείς επιχειρήσεις και για επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία

ταχύρρυθμα προγράμματα κατάρτισης και επανειδίκευσης με πιστοποίηση σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια αλλά και με τον ιδιωτικό τομέα

προγράμματα πρακτικής άσκησης σε επιχειρήσεις για όλους τους φοιτητές παραγωγικών σχολών. Και αυτό είναι κάτι για το οποίο επιμένω πάρα πολύ.

Καινοτομία και υψηλότερη προστιθέμενη αξία στην παραγωγή δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς βελτίωση της διείσδυσης νέων τεχνολογιών στη χώρα μας. Δυστυχώς, η Ελλάδα παραμένει ακόμη και σήμερα στις τελευταίες θέσεις κατάταξης στην ψηφιακή οικονομία μεταξύ των μελών της Ε.Ε. Οι στόχοι μας είναι ξεκάθαροι. Η ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων για όλο τον πληθυσμό, τόσο σε επίπεδο βασικών γνώσεων, όσο και εξειδικευμένων. Η διετία 2015 - 2016 σηματοδότησε μια μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη με την ένταξη στα περισσότερα Κράτη του μαθήματος του προγραμματισμού ως υποχρεωτικού μαθήματος στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το ίδιο πρέπει να γίνει και εδώ.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ε.Ε., τα επόμενα χρόνια το 90% των νέων θέσεων εργασίας θα απαιτεί ψηφιακές δεξιότητες. Στο πεδίο των εξειδικευμένων γνώσεων πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών υπάρχει έλλειμμα σε στελεχιακό δυναμικό στην Ευρώπη που εκτιμάται σε 350.000 θέσεις εργασίας, ενώ το 40% των επιχειρήσεων δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να βρουν υπαλλήλους με υψηλή εξειδίκευση στην πληροφορική. Στην Ελλάδα, παρότι έχουμε αρκετά υψηλό αριθμό αποφοίτων θετικών επιστημών, είμαστε ουραγοί στα ποσοστά του πληθυσμού με ψηφιακές δεξιότητες. Η ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων αποτελεί αδιαπραγμάτευτη πολιτική προτεραιότητα. Και δεν αφορά μόνο την καλύτερη αξιοποίηση κοινοτικών πόρων προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα. Η περίπτωση της Google η οποία από το 2014 οργανώνει σεμινάρια ενίσχυσης ψηφιακών δεξιοτήτων, αποτελεί ένα τέτοιο καλό παράδειγμα συνεργασίας. Με πρωτοβουλίες όπως το «Grow Greek Tourism Online» η Google κατάφερε να βοηθήσει επαγγελματίες του τουρισμού να αναβαθμίσουν ψηφιακά τις επιχειρήσεις τους. Δέσμευσή μου για τα ζητήματα ψηφιακής πολιτικής είναι να δημιουργήσω μια θέση Υφυπουργού ψηφιακής πολιτικής εντός του Μεγάρου Μαξίμου, που θα αναφέρεται απευθείας στον πρωθυπουργό. Θα ήθελα έναν άνθρωπο με εμπειρία από την αγορά ο οποίος θα μπορεί να δώσει μεγάλη έμφαση στην αντιμετώπιση των θεμάτων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, ειδικά στα ζητήματα που αφορούν στην διαλειτουργικότητα των μεγάλων βάσεων δεδομένων του Δημοσίου, όπου μπορούμε γρήγορα να κάνουμε ουσιαστική πρόοδο.

 Η εκπαίδευση για εμάς δεν είναι απλώς ένα μέσο για τη μετατόπιση της οικονομίας προς δραστηριότητες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Η εκπαίδευση ήταν και παραμένει στη χώρα μας  ο βασικότερος μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας και δημιουργίας ευκαιριών για τους πιο αδύναμους. Έτσι εννοούμε στη Νέα Δημοκρατία την πρόοδο και την κοινωνική συνοχή: Μόρφωση, κατάρτιση, δουλειές και ευκαιρίες. Όχι επιδοματικές λογικές και αναδιανομή μιζέριας.

Κυρίες και κύριοι, κλείνω με την εξής παρατήρηση,

Γνωρίζω ότι πολλοί ξένοι παράγοντες, αλλά και μέρος της επενδυτικής κοινότητας αντιμετωπίζουν ακόμα με καχυποψία τις δεσμεύσεις για δημιουργία ενός φιλοεπενδυτικού κλίματος. Ο επιφυλάξεις τους είναι και εύλογες και δικαιολογημένες, καθώς άλλη είναι η βαρύτητα των λόγων και άλλη των έργων. Και αυτή η αναντιστοιχία έχει πλήξει την αξιοπιστία της χώρας. Οι οβιδιακές μεταμορφώσεις δεν είναι μόνο ένδειξη ανωριμότητας. Ενίοτε συνιστούν και απροκάλυπτο κυνισμό. Όταν μάλιστα συνδυάζονται με έλλειμμα προετοιμασίας και μεγάλη προχειρότητα, τότε τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ιδιαιτέρως αρνητικά.   

Το είδαμε πολύ πρόσφατα με το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αμερική, όπου δυστυχώς φαίνεται να χάθηκε μια πολύ καλή ευκαιρία, σε μια εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία. Θέσαμε τέσσερίς στόχους σε σχέση με την αμυντική αναβάθμιση της χώρας, τις επενδύσεις, τα εθνικά θέματα και το ρόλο της ομογένειας. Λυπάμαι που το λέω, αλλά σε όλα η Κυβέρνηση πέρασε κάτω από τον πήχη. Με εξαίρεση μερικά λόγια τυπικής διπλωματικής αβρότητας, δεν φαίνεται να υπήρξε κάποιο χειροπιαστό όφελος. Ούτε στις επενδύσεις. Μου έκανε εντύπωση ότι μια τόσο προβεβλημένη επίσκεψη δεν συνοδεύτηκε από μια επιχειρηματική αποστολή στις Η.Π.Α. Ούτε στα εθνικά μας θέματα. Ούτε σε σχέση με το γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας. Ούτε φυσικά  σε σχέση με την ομογένεια.

Ακόμα και στο θέμα της αναγκαίας αναβάθμισης των πολεμικών μας αεροσκαφών F - 16, τα ερωτήματα που παραμένουν είναι περισσότερα από τις απαντήσεις που δόθηκαν. Και θα χρειαστεί αξιόπιστη ενημέρωση της Βουλής των Ελλήνων, διότι  κάθε μέρα ακούμε και μια διαφορετική εκδοχή του για το έχει συμβεί. Προσωπικά, δεν έχω καμία πρόθεση να ακολουθήσω το δρόμο του ανέξοδου δημαγωγικού λαϊκισμού για να βρεθώ αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα μετά τις εκλογές. Αρκετά εξαπατήθηκε ο ελληνικός λαός. Του αξίζει μια υπεύθυνη και σοβαρή Κυβέρνηση που θα διακρίνεται για τη συνέπεια λόγων και έργων, για την αποτελεσματικότητα και την εργατικότητά της. Αξίες αυτονόητες που έχουν χαθεί μέσα στον ορυμαγδό της συνολικής απαξίωσης της πολιτικής και της επικράτησης των στερεοτύπων ότι όλοι είναι το ίδιο. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο.

Και σε αντίθεση με το πώς άλλοι αντιπολιτεύτηκαν στο παρελθόν, η υπεύθυνη στάση της Νέας Δημοκρατίας της οποίας έχω την τιμή να ηγούμαι, συμβάλλει σήμερα στη σταθερότητα της χώρας. Το σχέδιό μας και η υπεύθυνη στάση μας αποτελούν εγγύηση για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και συνολικά για την επόμενη μέρα της πατρίδας μας. Και αυτό είναι σήμερα ιδιαίτερα σημαντικό και χρήσιμο για τη χώρα, καθώς οι θετικές προσδοκίες είναι που κινούν την οικονομία. Η θετική ψυχολογία δίνει ώθηση στην αγορά. Γι’ αυτό, δεδομένου ότι η πολιτική αλλαγή έρχεται ολοένα και πιο κοντά, καλώ από τώρα κάθε ενδιαφερόμενο επενδυτή:

Ελάτε στην Ελλάδα!

Φέρτε από τώρα κεφάλαια, δουλειές, τεχνογνωσία στη χώρα μας.

Η Νέα Δημοκρατία και εγώ προσωπικά εγγυόμαστε σταθερότητα, χαμηλότερη φορολογία, ανόθευτο ανταγωνισμό, μικρότερη γραφειοκρατία. Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε όλα όσα χρειάζεται για να πάρει η οικονομία μας μπροστά. Με σχέδιο, με σκληρή δουλειά και με μια ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες θα κάνουμε ξανά την Ελλάδα δυνατή και περήφανη.

Αξίζουμε καλύτερα και θα τα καταφέρουμε καλύτερα.

Σας ευχαριστώ.


Το άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη στα ΝΕΑ : Ο Τσίπρας κυβερνά με το 15%




Με ένα μακροσκελές άρθρο στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, ο Μίκης Θεοδωράκης σχολιάζει την κατάσταση στην χώρα : 

«Θα ήθελα να ξεκινήσω το κείμενό μου αυτό με μια αναφορά σε δύο θέματα που με έχουν απασχολήσει ιδιαίτερα.
Το πρώτο αφορά το μέλλον και είναι η κριτική μου για την αλλοίωση του Πολιτεύματος. Το δεύτερο έχει να κάνει με το πρόσφατο παρελθόν, την ίδρυση της Σπίθας και την πρότασή μου για τη δημιουργία ενός Παλλαϊκού Μετώπου που κατά την ταπεινή μου γνώμη θα μπορούσε όχι μόνο να λειτουργήσει σαν όργανο που θα μας έβγαζε από την κρίση αλλά και να αποτελέσει τη μεγάλη ιστορική ευκαιρία που θα μας οδηγούσε στην αυτοτέλεια της χώρας και από κει στην κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας.

Το συντομότερο Αναθεώρηση του Συντάγματος

«Πιστεύω ότι θα πρέπει το συντομότερο να γίνει μια νέα αναθεώρηση του Συντάγματος που να ξαναφέρει τη χαμένη ισορροπία ανάμεσα στους τέσσερις θεσμούς (Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νομοθετική Εξουσία, Εκτελεστική Εξουσία, Δικαιοσύνη) που ο νομοθέτης επάνω σ’ αυτές τις τέσσερις κολόνες στήριξε την «πολυκατοικία» του Συντάγματος του 1976. Φανταστείτε τώρα σε ένα τέτοιο μεγάλο κτίριο να γκρεμίσουν τη μία από τις τέσσερις κολόνες που το στηρίζουν. Μα κι αν δεν σωριαστεί σε ερείπια, θα γέρνει επικίνδυνα, με φόβο μια μέρα να πέσει. Στο μεταξύ όσοι ζούνε μέσα εκεί θα πρέπει να ζούνε σε μια διαρκή ανωμαλία. Αλλοτε να σκαρφαλώνουν από δωμάτιο σε δωμάτιο κι άλλοτε να γλιστράνε από το μπάνιο στην τραπεζαρία.
Ε λοιπόν, αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας μετά την αναθεώρηση του 1986, που έκτοτε δεν μπόρεσε να ορθοποδήσει για να φτάσει στην τσουλήθρα των Μνημονίων που οδηγεί κατευθείαν στον «υπόνομο», δηλαδή στην τελική διάλυση της χώρας πολύ πιο πριν από τα 100 χρόνια που ο κ. Τσίπρας την πούλησε στους ξένους.

Είμαι θαυμαστής του αμερικανικού έθνους

«Ανεξάρτητα από την κριτική μου για τη σύγχρονη ιμπεριαλιστική πολιτική των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, είμαι μεγάλος θαυμαστής του αμερικανικού έθνους, γιατί οι θεσμοί πάνω στους οποίους οι ιδρυτές του στήριξαν το μέλλον της χώρας τους είναι τόσο στερεοί, έχοντας τον απόλυτο σεβασμό του αμερικανικού λαού, ώστε στους αιώνες της ύπαρξής του να μη συμβεί ούτε μία απόπειρα παραμόρφωσής τους και υποταγής σε κάθε μορφής δικτατορία. Ο Πρόεδρος, η Βουλή των Αντιπροσώπων, το Κογκρέσο και η Δικαστική Αρχή λειτουργούν με την ακρίβεια ενός ελβετικού ρολογιού.
Θα ήθελα να αναφέρω ένα παράδειγμα: Στο τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, όταν ο στρατηγός Μακάρθουρ, νικητής στη μάχη του Ειρηνικού, ξεπέρασε το μέτρο, πρότεινε να ρίξουν οι ΗΠΑ την ατομική βόμβα στην Κίνα και γενικά άρχισε να συμπεριφέρεται σαν Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο πρώην Αντιπρόεδρος Χάρι Τρούμαν, που είχε διαδεχθεί τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ, αν και νέος στο αξίωμα, οχυρωμένος πίσω από το κύρος του President, όρθωσε το ανάστημά του και, με το θάρρος που του προσέδιδε αυτός ο απαράβατος για τους Αμερικανούς θεσμός, τον έβαλε στη θέση του και τον ανάγκασε να επιστρέψει στον στρατώνα του, μπροστά στα έκπληκτα μάτια της ανθρωπότητας…
Ζητάω λοιπόν πολλά όταν προσδοκώ από τη χώρα μου, όσο μικρή κι αν είναι, να βοηθήσουμε όλοι μαζί, ώστε να γίνουμε κι εμείς σοβαροί και υπεύθυνοι σεβόμενοι το αρχικό Σύνταγμα που είχαμε αποδεχθεί και που κατά τη γνώμη μου λειτούργησε θετικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες; Για τον λόγο αυτόν δεν έπρεπε να δεχθούμε την αλλοίωσή του ακόμα κι αν την πρότεινε ένας πολιτικός με μεγάλο κύρος και μεγάλη απήχηση στον Λαό μας, όπως ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Εξάλλου πιστεύω ότι σε μια ευνομούμενη χώρα η ψηφοφορία που ενέκρινε την αλλαγή του Συντάγματος στα 1986 όφειλε να θεωρηθεί άκυρη, δεδομένου ότι παραβιάστηκε η αρχή της μυστικότητας της ψηφοφορίας με την επιβολή χρωματιστών ψηφοδελτίων και προσεβλήθη βάναυσα η προσωπικότητα των βουλευτών με την πρωτοφανή παρακολούθησή τους με δεκάδες προβολείς στραμμένους επάνω τους για να καταγράφονται οι κινήσεις τους! Αυτή σίγουρα υπήρξε μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του νεότερου κοινοβουλευτισμού».

Ο Τσίπρας κυβερνά με το 15%

«Και σήμερα η Αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή και η συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία παρακολουθούν ανήμποροι τον κ. Τσίπρα να κυβερνά με το 15%, εκμεταλλευόμενος ακριβώς αυτή τη μαύρη σελίδα. Ενώ ο ίδιος είναι αιχμάλωτος των εθνομηδενιστών του ΣΥΡΙΖΑ που εκβιάζουν λόγω της ισχνής πλειοψηφίας. 
Ενας Κυβερνήτης σε ένα πλοίο που παίρνει ανάποδες στροφές με αποτέλεσμα να κάνει φαύλους κύκλους και να παραμένει ακίνητο. Και εμείς οι υπόλοιποι να το παρακολουθούμε ανήμποροι και ανίκανοι να αντιδράσουμε… Ομως προς Θεού, αυτό το πλοίο είμαστε όλοι εμείς. Είναι η πατρίδα μας. Είναι το μέλλον των παιδιών μας.
Ας σκεφτούμε το παράδειγμα με τον Μακάρθουρ. Ποιος ήμουν, αλήθεια, εγώ τότε που αψήφησα το μεγαλείο του ενός και τις αποφάσεις του κόμματός μου και το καταψήφισα; Ενας απλός βουλευτής ανάμεσα στους τριακόσιους. Είχα όμως βαθιά μέσα μου την ανάγκη να δω τον Λαό μας το ίδιο υπεύθυνο και μεγάλο όπως τους λαούς εκείνους που εκτιμούν τόσο πολύ τον εαυτό τους και τις παραδόσεις τους, ώστε καταφέρνουν να γίνονται παραδείγματα για τους άλλους, ανεξάρτητα από τα λάθη των κυβερνήσεών τους. Γιατί οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, όμως οι Λαοί παραμένουν και συνεχίζουν.

Από την άποψη αυτή θεωρώ ότι ο κάθε απλός πολίτης που αγαπά και σέβεται τον Λαό μέσα στον οποίο ζει και συνάμα είναι περήφανος για τις παραδόσεις του έχει ιστορικά το δικαίωμα να ορθώνεται στο ύψος των κυβερνώντων που πιθανώς να έχει και ο ίδιος επιλέξει, τη στιγμή που αντιλαμβάνεται ότι παίρνουν μια λαθεμένη απόφαση έξω από το πλαίσιο των θεμελιακών συμφερόντων του Πολιτεύματος και των παραδοσιακών Αξιών που συνθέτουν τον πυρήνα της ύπαρξής μας.
Ανήκω στη γενιά της Εθνικής Αντίστασης και ευτύχησα να γίνω και να αισθανθώ Ελεύθερος και Ανεξάρτητος σαν Ελληνας από τη στιγμή που αποφάσισα να παλέψω και να θυσιαστώ για τον Λαό και την Πατρίδα μου.
Είναι πραγματικά σχήμα οξύμωρο και συγχρόνως τραγικό να γίνεται ο ελληνικός λαός ανεξάρτητος μέσα στις συνθήκες της γερμανικής Κατοχής από τη στιγμή που αποφάσισε να περιφρονήσει την αλαζονική δύναμη του κατακτητή!
Αυτό δείχνει ότι η Ανεξαρτησία είναι ένα βαθύ συναίσθημα για κάθε ελεύθερο και υπερήφανο πολίτη που τον ανυψώνει όπως το ζωογόνο οξυγόνο για την κάθε μορφή ζωής.
Ποτέ άλλοτε οι Ελληνες δεν υπήρξαν ανεξάρτητοι εκτός από το 1821;
Στους Βαλκανικούς Πολέμους, στην Εθνική Αντίσταση και για όσους μπήκαν στα κάτεργα της Χούντας, το 1967!

Άλλο η ελευθερία και άλλο η ανεξαρτησία

Ολο τον άλλο καιρό ζούνε ζαλισμένοι, εξού και οι συνεχείς ανωμαλίες με τα πάνω και τα κάτω που σημαδεύουν την Ελλάδα των δύο αιώνων ελεύθερης ζωής. Γιατί άλλο η ελευθερία και άλλο η ανεξαρτησία. Είμαστε σχετικά ελεύθεροι να ζούμε, όμως μέσα στα όρια που μας επιτρέπει η συνεχής εξάρτησή μας από τους κατά καιρούς «προστάτες» μας.
Ακόμα και στην κορύφωση των Βαλκανικών αγώνων για την απελευθέρωση των ελληνικών εδαφών από τον ζυγό των Τούρκων, τόσο ο Ελευθέριος Βενιζέλος όσο και ο Διάδοχος Κωνσταντίνος ήταν εξαρτημένοι, ο πρώτος από τους Γάλλους και ο δεύτερος από τους Γερμανούς.
Και τι ακριβώς κρυβόταν πίσω από τη Μικρασιατική Καταστροφή; Μήπως δεν κρυβόταν η εγκατάλειψή μας από τους Αγγλογάλλους όταν ο λαός μας ψήφισε Κωνσταντίνο; Και έφτασαν σε τέτοιον βαθμό εκδικητικότητας, ώστε όχι μόνο αγκάλιασαν τον Κεμάλ για να μας τιμωρήσουν αλλά και έδωσαν εντολή στους ναύτες των πολεμικών τους πλοίων που είχαν αράξει στο λιμάνι της Σμύρνης να κόβουν τα χέρια αυτών που ζητούσαν να σωθούν από τις φλόγες και βουτούσαν στη θάλασσα για να φτάσουν στα θωρηκτά τους. Τόση απίστευτη βαρβαρότητα!
Εκτοτε στη σκέψη μου υπήρχε μόνο μία λέξη, η «Ανεξαρτησία». Ως έφηβος πολέμησα τους Γερμανούς. Στη συνέχεια τους Αγγλους και τους Αμερικανούς και φτάνοντας προς το τέλος του βίου μου παλεύω τους Ευρωπαίους. Δεν θέλω κανέναν προστάτη. Είμαι υπέρ της Ευρώπης των ελεύθερων Λαών. Ομως σας θέτω το ερώτημα: Μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας; Ναι, μπορούμε. Ακόμα και στην Κατοχή από το 1943 και μετά, ήμαστε λαός αυτάρκης. Στραφήκαμε στη γη μας και στην Αλληλεγγύη. Με την Οργάνωση «Εθνική Αλληλεγγύη» δεν αφήσαμε να πεινάσει ούτε ένας Ελληνας. Ούτε να αρρωστήσει. Ανοίγαμε τις αποθήκες με τα όπλα και μοιράζαμε τα φάρμακα στον λαό. Το ίδιο κάναμε με τα τρόφιμα που ήταν κλεισμένα κι αυτά στις αποθήκες. Πόσοι και πόσοι δεν σκοτώθηκαν σ’ αυτές τις μάχες… Σκοτώθηκαν όμως ελεύθεροι και ανεξάρτητοι!
Η γη μας, παρότι τη λεηλατούσαν οι κατακτητές μας, πρόσφερε τα υπέροχα δώρα της. Ημουν 18 ετών και δεν μπορώ να θυμηθώ περίοδο της ζωής μου πιο ευτυχισμένη, γιατί αισθανόμουν ελεύθερος και ανεξάρτητος, γιατί μπορούσα να περιφρονώ έμπρακτα τον ξένο κατακτητή. Αρα η Ελλάδα είναι αυτάρκης, αρκεί να προσαρμόσουμε τη ζωή μας στη δωρεά της ελληνικής γης.
Σήμερα θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε, ότι είμαστε όχι μόνο πλούσιοι αλλά πολύ πλούσιοι. Τα βουνά μας κρύβουν πολύτιμα κοιτάσματα που οι ξένοι επιβήτορες μας απαγορεύουν να τα εκμεταλλευτούμε. Αυτά τα ανακάλυψε στα 1948-50 ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Μπάτσης και τα περιέγραψε στο βιβλίο του «Η βαριά βιομηχανία μας». Τότε οι Ελληνες υποτελείς με εντολή των ξένων κάψανε το βιβλίο του, τυλίξανε σε μια κόλα χαρτί της Ασφάλειας τον δυστυχή καθηγητή και τον εκτελέσανε μαζί με τον Μπελογιάννη. Εκτοτε ουδείς τολμά όχι να εξορύξει αλλά ακόμα και να μιλήσει για τους θησαυρούς της ελληνικής γης
Ερχόμαστε τώρα στους θησαυρούς των ελληνικών θαλασσών. Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε πόσο μεγαλώνει η χώρα μας από τη στιγμή που θα τολμήσουμε να κηρύξουμε τη δική μας, την ελληνική ΑΟΖ. Από την Κέρκυρα έως την Κύπρο θα μεγαλώσουμε πάνω από τρεις φορές. Τι πλούτος υπάρχει εκεί; Τα ειδικευμένα διεθνή Ινστιτούτα μιλούν. Πρώτον, νότια της Κρήτης. Επιφανειακά κοιτάσματα υδρογονανθράκων αξίας ενός τρισεκατομμυρίου οκτακοσίων εκατομμυρίων ευρώ. Δεύτερον, μεταξύ Κρήτης και Κύπρου. Τριάντα τρία τρισεκατομμύρια, που όμως γι’ αυτά χρειάζονται χρόνος και σοβαρά μέσα εξόρυξης. Ομως είναι δικά μας! Είναι περιουσία μας! Που μας αναδεικνύει όχι μόνο σε λαό αυτάρκη αλλά και σε διεθνή παράγοντα στην αγορά πετρελαίου.
Σημείωση: Τα κοιτάσματα της Κρήτης μπορεί να αξιοποιηθούν άμεσα. Μέσα σε δύο χρόνια. Γιατί είναι επιφανειακά. Οποιος αμφιβάλλει γι’ αυτές τις αποκαλύψεις, ας ρωτήσει τους Ελληνες ειδικούς και προ παντός τον καθηγητή Φώσκολο που σήμερα εκμεταλλεύεται τις γνώσεις του η… καναδική κυβέρνηση, για να βρίσκει υδρογονάνθρακες. Είναι αληθινή συμφορά για όλους τους Ελληνες να διαθέτουμε τέτοια μυαλά και να τα διώχνουμε να εξυπηρετήσουν ξένους…
Αυτός ο πλούτος της χώρας υπήρξε η βάση της πολιτικής μου παρουσίας στην ηγεσία της Σπίθας.
Ερχομαι τώρα στον ελληνικό λαό που είναι και ο πρώτος υπεύθυνος παράγοντας για το μέλλον της χώρας μας.
Εως το 2009 τον μονοπωλούσαν τα δύο κόμματα εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Και τα δύο κάτω από την επιρροή βασικά της αμερικανικής πολιτικής. Η επιρροή τους έφτανε το 80% και πλέον των ψηφοφόρων.
Σ’ αυτή την περίπτωση και με διασπασμένη την Αριστερά, δεν μπορούσε κανείς να κάνει όνειρα για ένα μεγάλο μαζικό – λαϊκό κίνημα με προοπτική να το καταστήσει κάποτε όργανο της Ιστορίας.
Ξαφνικά βλέπουμε στις εκλογές του 2009 να εγκαταλείπουν τη ΝΔ δύο εκατομμύρια ψηφοφόροι και αμέσως μετά, στις αρχές του 2010, να φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι.
Τρία εκατομμύρια ψηφοφόροι εκτός κομματικής στέγης δεν αποτελούν μήπως μια μεγάλη λαϊκή δύναμη ανατροπής και επιβολής μιας νέας εθνικής πολιτικής που θα σεβότανε τις πάγιες εθνικές μας αξίες και δικαιώματα του ελληνικού λαού και συνάμα θα προσπαθούσε να πάει τη χώρα πιο μπροστά;
Ηταν μήπως λανθασμένη μια τέτοια διαπίστωση; Υπήρχε όμως μια προϋπόθεση, η Ενότητα όλων αυτών των σκόρπιων δυνάμεων και η συμπόρευσή τους όφειλε να στηριχτεί επάνω σε ένα πρόγραμμα αρχών και επιδιώξεων που θα τους ενέπνεε, θα τους εξέφραζε και θα τους κινητοποιούσε με στόχο μια ρεαλιστική λύση των προβλημάτων μας. Αυτή ήταν η προσωπική μου φιλοδοξία με την ίδρυση της Σπίθας: δηλαδή να λειτουργήσουμε σαν ενωτική δύναμη με στόχο την οργάνωση ενός Πανεθνικού Παλλαϊκού Μετώπου με στόχο τη διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας.
Τότε, στην περίπτωση που θα κατακτούσαμε τον στόχο αυτόν, θα είχαμε πίσω μας την πραγματικά μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας και όχι όπως σήμερα που με τις εκλογικές αλχημείες και την εκμετάλλευση του κουτσουρεμένου μας Πολιτεύματος μας κυβερνούν εδώ και δεκαετίες εκλογικές μειοψηφίες αφήνοντας εκτός βουλευτικής εκπροσώπησης το 50% σχεδόν των Ελλήνων ψηφοφόρων. Γεγονός που τις κάνει αδύναμες και δεκτικές σε ξένες πιέσεις.
Μια πλειοψηφία με τέτοιο λαϊκό στήριγμα θα είχε τη ρεαλιστική δυνατότητα να στραφεί με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και δύναμη προς τους δανειστές και να ζητήσει την απάλειψη από τα Μνημόνια των όρων που δεν έχουν άμεση σχέση με τις οικονομικές συμβάσεις και που μας προσβάλλουν και μας μειώνουν ως κυρίαρχο λαό. Δηλαδή τους όρους που σε αντίθεση με τις δανειακές συμβάσεις των άλλων κρατών μάς δένουν χειροπόδαρα, μας περιφρονούν και μας εξευτελίζουν.
Στην περίπτωση άρνησης εκ μέρους των δανειστών, θα μπορούσαμε να στραφούμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς, σύμφωνα με τις Αρχές των οποίων, η παράδοση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Εθνικής Αυτοτέλειας και του Εθνικού Πλούτου απαγορεύεται διά ροπάλου…
Το γράφω ακόμα μια φορά: Οι όροι αυτοί που μας επιβάλανε είναι παράνομοι τόσο ως προς το δικό μας Σύνταγμα όσο και ως προς το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο.
Ο Καθηγητής Γ. Κασιμάτης γράφει ότι ούτε και οι 300 Βουλευτές δεν δικαιούνται να παραδώσουν την Εθνική μας Ανεξαρτησία.
Και οι δικοί μας κυβερνήτες την πρόσφεραν με μία και μόνη υπογραφή του κ. Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Παπανδρέου! Αφήνω ασχολίαστη αυτή τη φορά τη βδελυρή ενέργεια.
Υποθέτω μόνο ότι ένας τέτοιος ραγιαδισμός είναι πράγμα σπάνιο να βρεθεί στην τρισχιλιετή Ιστορία μας. Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι μπροστά στο ανάστημα τόσων εκατομμυρίων Ελλήνων δεν θα μπορούσε να βρεθεί ξένος λαός και κυβέρνηση που να μη λάβει σοβαρά υπ’ όψιν της την αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα ενός τέτοιου λαού. Ας πάψουμε επιτέλους να είμαστε ψοφοδεείς μπροστά στους ισχυρούς.
Ομως έτσι ή αλλιώς, με τον τρόπο της πειθούς ή με εκείνον της τόλμης ενός Ορθιου Λαού, η Κυβέρνηση του Πατριωτικού Μετώπου θα είχε μόνη της λυμένα τα χέρια για να στραφούμε σε έναν αγώνα καθολικής ανάπτυξης της χώρας. Με την εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου και των υποθαλασσίων κοιτασμάτων, με τη μεθοδική καλλιέργεια της γης, την ανάπτυξη της τοπικής μας βιομηχανίας και βιοτεχνίας, τον θαλάσσιο πλούτο, την εκσυγχρονισμένη ανάπτυξη του τουρισμού με την αξιοποίηση των εκατοντάδων χιλιάδων δικών μας εγκεφάλων και, τέλος, με την οργανωμένη προβολή του αρχαίου και του βυζαντινού μας πολιτισμού… Σταματώ εδώ για να δείξω ότι με όλες τις εκπληκτικές δυνατότητες αυτής της χώρας και αυτού του λαού, είναι βέβαιο ότι σε μικρό χρονικό διάστημα θα εξασφαλίζαμε την απόλυτη αυτάρκειά μας, θα ανεβάζαμε τα επίπεδα της Μόρφωσης, της Επιστήμης, της Ερευνας και του νεότερου πολιτισμού και θα διεκδικούσαμε με το σπαθί μας τη θέση που μας αξίζει ανάμεσα στην πρώτη δεκάδα, αν όχι εικοσάδα, των λαών της Ευρώπης και της Οικουμένης.
Μετά από πολλές προσπάθειες για τη δημιουργία αυτού του σωτήριου Μετώπου και κάτω από δύσκολες συνθήκες, χωρίς ποτέ να καταλάβω αυτή την άθλια, περιφρονητική και βλακώδη αντιμετώπισή μου όχι μόνο ως πολιτικού αλλά και ως καλλιτέχνη από εκείνο που αποκαλούμε «Αρχουσες Εξουσίες» παντός είδους, κατάφερα τελικά με τη βοήθεια του Καθηγητή Γ. Κασιμάτη να πείσουμε τον Μανώλη Γλέζο και τον Αλέξη Τσίπρα. Μαζί δημιουργήσαμε την Ε.ΛΑ.Δ.Α. (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση) φιλοδοξώντας να γίνει το όργανο της μεγάλης πλειοψηφίας με τους στόχους που περιέγραψα.
Με αυτή την ιδιότητα καλέσαμε τον Λαό στις 12 Φεβρουαρίου του 2012 στην Πλατεία Συντάγματος. Εκείνη η συγκέντρωση που θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες που έγιναν ποτέ, νομίζω ότι επιβεβαίωνε την πεποίθησή μου ότι ο Λαός μας πίστευε ότι ενωμένος θα μπορούσε να πετύχει την έξοδο από τα Μνημόνια με ειρηνικούς τρόπους και να προχωρήσει προς την αναγέννηση της χώρας.
Είχαμε τότε συμφωνήσει, ο Μ. Γλέζος, ο Γ. Κασιμάτης κι εγώ, να σταθούμε μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη και τότε να κατεβεί από τη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τους βουλευτές του να μας συναντήσει δείχνοντας έτσι τη θέλησή μας να εργαστούμε χέρι – χέρι για τη δημιουργία του Μεγάλου Ενιαίου Λαϊκού Μετώπου.
Στο σημείο αυτό σταματά και αλλάζει η νεότερη Ιστορία μας (γιατί όλα έδειχναν ότι επιχειρούμε μαζί με τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές ένα μεγάλο ιστορικό βήμα προς τα εμπρός).
Ομως ο Αλ. Τσίπρας και οι βουλευτές του δεν βγήκαν από τη Βουλή να ενωθούν μαζί μας, εμείς λουστήκαμε με τα δηλητηριώδη χημικά, ο Γλέζος λιποθύμησε και ο λαός αφού χτυπήθηκε άγρια από τα ΜΑΤ άρχισε από τότε απογοητευμένος την υποχώρησή του που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ενώ το μέλλον γίνεται ολοένα πιο σκοτεινό.