Ο κ. Πανούσης μιλώντας στο bloko.gr αντέτεινε την απλή λογική ως αντίδοτο στον παραλογισμό των ημερών και είπε το πολύ απλό. Η κυβέρνηση και οι υπουργοί της δεν μου είπαν να πάω στον εισαγγελέα; Τώρα που πήγα γιατί και πάλι φωνάζουν; Είναι αλήθεια πως η κυβέρνηση και τα στελέχη της κορυφώνουν την εκστρατεία αποδόμησης του κ. καθηγητή. Με αποκορύφωμα τις μηνύσεις που στρέφονται και κατά της ελευθερίας του Τύπου και της έκφρασης, κάτι που θα πρέπει να προσέξουν οι κ.κ. υπουργοί, μέρες που είναι και σε λίγο πρόκειται να τιμηθεί η αντίσταση κατά του ανελεύθερου και του αρτηριοσκληρωτικού.
Το ερώτημα λοιπόν είναι ευθύ και αμείλικτο. Ήθελαν ή όχι οι κυβερνητικοί να πάει ο Πανούσης στον Άρειο Πάγο, όπως τον καλούσαν να κάνει πριν να πάει και να εμπιστευθεί όσα στοιχεία του είχε διαμηνύσει και προσκομίσει ο διοικητής της ΕΥΠ; Στοιχεία που κατά την κρίση του κ. Ρουμπάτη, ο οποίος είναι επιλογή ως έμπιστος και εξ’ απορρήτων του κ. Τσίπρα, συνιστούν ευθέως απειλή για τη ζωή του κ. Πανούση. Τι λοιπόν έπρεπε να σκεφτεί ένας άνθρωπος που απειλείται; Το πολιτικό κόστος;
Ή μήπως ο κ. Ρουμπάτης, ο διοικητής της ΕΥΠ έγινε ξαφνικά ο Νενέκος του κ. Πανούση; Ο κ. Ρουμπάτης τοποθετήθηκε εκεί που βρίσκεται για ν’ αξιολογεί με τους συνεργάτες του, να διαβαθμίζει τις απειλές και όταν διαπιστώνει να ενημερώνει. Εάν κρίνεται ως μη επαρκής ή ως κινδυνολόγος, απορούμε με ποια λογική βρίσκεται ακόμα στη θέση του. Συνεπώς για να βρίσκεται και για να τη διατηρεί, έκανε σωστά τη δουλειά του. Άλλοι αποπειρώνται τώρα να κάνουν το άσπρο μαύρο.
Βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες και γινόμαστε κοινωνοί αποκαλύψεων για συνδιαλλαγή στελεχών της κυβέρνησης με τρομοκράτες και κακοποιούς αναφορικά, όχι με τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές ή για την καταπάτηση θεμελιωμένων δικαιωμάτων, αλλά να λειτουργούν κάτι σα νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Και οι διάλογοι δεν γίνονται με οργανωμένους εκπροσώπους ή θεσμικές επιτροπές για τα δικαιώματα των κρατουμένων, αλλά με μεμονωμένους κρατούμενους, που έχουν καταδίκες για τρομοκρατία και για διεύθυνση των πιο σκληρών και πιο οργανωμένων μαφιόζικων συνδικάτων του εγκλήματος.
Κι εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε ένα εν είδει απορίας ρητορικό ερώτημα αξιωματικών της Αστυνομίας. Πάνω στο ελαφρώς μεταλλαγμένο ρητό, μα ποιος επιτέλους νομοθετεί σ’ αυτή την χώρα, δομούν την άποψη τους πως ο διάλογος γίνεται με κατηγορούμενους ή με ύποπτους ως ηθικοί αυτουργοί σε βομβιστικές επιθέσεις κατά δικαστικών που έκριναν τις υποθέσεις τους, ή σε δολοφονικές ενέργειες και βομβιστικά χτυπήματα με θύματα σωφρονιστικούς, στις φυλακές των οποίων διανύουν το διάστημα που το Κράτος Δικαίου όρισε ως επαρκές χρόνο για τον σωφρονισμό τους. Ενέργειες που κανείς πλέον δεν ασχολείται αλλά και ούτε διερευνά ποιον αντίκτυπο έχουν στην ψυχολογία όλων όσοι καλούνται να διαχειριστούν παρόμοιες υποθέσεις και ανθρώπους.
Πηγή : bloko.gr
.webp)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου