Οι πολίτες θα αποζημιώνονται από τις τράπεζες, σε περίπτωση που πέσουν θύματα ηλεκτρονικής απάτης, όπως προβλέπει σχετική διάταξη νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων (ΥΠΑΝ) για τα συμφέροντα των καταναλωτών, που αναμένεται να ισχύσει από τον Φεβρουάριο.
Ειδικότερα, η εν λόγω διάταξη προβλέπει για υποκλοπή κωδικών e-banking αποζημίωση του καταναλωτή, από την τράπεζα, για ζημία άνω των 1.000 ευρώ. Αν, δηλαδή, διαπιστωθεί ότι έγινε χωρίς την έγκριση του κατόχου του λογαριασμού μεταφορά π.χ. της τάξεως των 5.000 ευρώ, το πιστωτικό ίδρυμα θα του επιστρέψει τις 4.000. Βασική προϋπόθεση συνιστά να δηλώσει ο πολίτης στην τράπεζα ότι πραγματοποιήθηκε μεταφορά χρηματικού ποσού χωρίς τη συγκατάθεσή του.
Η διάταξη για το λεγόμενο phishing συμπεριλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του ΥΠΑΝ Ενσωμάτωση της Οδηγίας (Ε.Ε.) 2020/1828 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2020 «σχετικά με τις αντιπροσωπευτικές αγωγές για την προστασία των συλλογικών συμφερόντων των καταναλωτών και για την κατάργηση της οδηγίας 2009/22/ΕΚ», ενίσχυση της προστασίας των καταναλωτών, ρυθμιστικό πλαίσιο για την παλαίωση οίνων και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης.
Μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης του ν/σ θα γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές, με σκοπό να εισαχθεί στη Βουλή προς ψήφιση μέσα στο μήνα και να τεθεί σε ισχύ από τον Φεβρουάριο.
Σύμφωνα με το ΥΠΑΝ, το προτεινόμενο άρθρο αποσκοπεί στην προστασία του καταναλωτή σε περίπτωση «phishing», δηλαδή πρακτικών εξαπάτησης (με πλαστές ιστοσελίδες, ηλεκτρονικά μηνύματα ή ειδοποιήσεις), με τις οποίες οι δράστες πληροφορούνται ή υφαρπάζουν τους μυστικούς κωδικούς («ΡΙΝ», «ΤΑΝ») των καταναλωτών για διαδικτυακές συναλλαγές και μεταφορές χρημάτων. «Λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία άλλων κρατών που έχουν προβλέψει νομοθετικό ποσοτικό περιορισμό της ευθύνης του καταναλωτή σε περίπτωση βαριάς αμέλειας (Σουηδία, Δανία και Νορβηγία), αλλά και την ανάγκη προστασίας του καταναλωτικού κοινού, εν όψει της έκτασης του φαινομένου “phishing”, κρίνεται πλέον απαραίτητη η εισαγωγή της προτεινόμενης διάταξης», υπογραμμίζεται από το υπουργείο.
Από τη νομοθεσία προβλέπεται, ήδη, πως σε περίπτωση κλοπής ή απώλειας της τραπεζικής κάρτας ο πολίτης αποζημιώνεται για ζημία άνω των 50 ευρώ. Συγκεκριμένα, ο πληρωτής ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των 50 ευρώ για τις ζημίες από τη διενέργεια μη εγκεκριμένων πράξεων πληρωμής, οι οποίες προκύπτουν είτε από τη χρήση απολεσθέντος ή κλαπέντος μέσου πληρωμών είτε από υπεξαίρεσή του.
Η παραπάνω υποχρέωση δεν ισχύει εφόσον: α) η απώλεια, κλοπή ή υπεξαίρεση του μέσου πληρωμών δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί από τον πληρωτή πριν από τη διενέργεια πράξης πληρωμής, εκτός αν ο πληρωτής είχε ενεργήσει με δόλο ή β) η ζημία είχε προκληθεί από πράξεις ή παραλείψεις υπαλλήλου, αντιπροσώπου ή υποκαταστήματος ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών ή οντότητας στην οποία ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών είχε αναθέσει τις δραστηριότητές του.
Ο πληρωτής ευθύνεται για όλες τις ζημίες που σχετίζονται με κάθε μη εγκεκριμένη πράξη πληρωμής που προξένησε από δόλο, καθώς για τη με δόλο αθέτηση των υποχρεώσεών του.
Πρακτικά, αν κλέψει κάποιος την κάρτα ενός καταναλωτή και κάνει αγορές της τάξεως των 300 ευρώ, η τράπεζα θα επιστρέψει στον καταναλωτή 250 ευρώ, εφόσον ασφαλώς ο τελευταίος έχει προβεί σε δήλωση απώλειας.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
.jpg)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου