Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που γράφτηκε μία από τις μαύρες σελίδες στην ποδοσφαιρική ιστορία: τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών μεταξύ Γιουβέντους - Λίβερπουλ, που στοίχισε τη ζωή σε 39 φιλάθλους.
Μέλη του συλλόγου της Λίβερπουλ του 1985 πραγματοποιούν ιδιωτική τελετή μνήμης στο Άνφιλντ για την τραγωδία του Χέιζελ. Στη βελγική πρωτεύουσα 39 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους και πάνω από 300 είχαν τραυματιστεί, όταν ξέσπασαν επεισόδια μεταξύ φιλάθλων, βυθίζοντας στο πένθος την ποδοσφαιρική οικογένεια.
Στην τελετή στο Άνφιλντ, όπου οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες, δίνουν το «παρών» εκπρόσωποι από την Πρέμιερ Λιγκ, την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και την UEFA, καθώς επίσης και εκπρόσωποι της Γιουβέντους. Εκπρόσωπος του ιταλικού συλλόγου δήλωσε ότι «η Γιουβέντους τους τελευταίες μήνες βρισκόταν σε ειλικρινή διάλογο με το Σύλλογο για τις Οικογένειες των Θυμάτων του Χέιζελ με σκοπό την μνήμη για τους 39 ανθρώπους που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο στάδιο πριν από 30 χρόνια. Η 29η Μαΐου 1985 θα έπρεπε να ήταν μία ημέρα χαράς και αγάπης για το ποδόσφαιρο. Αντ' αυτού κατέληξε σε τραγωδία λόγω της ανελέητης βίας, κάτι που δεν πρέπει να επιτραπεί να ξανασυμβεί».
Τι συνέβη
Το απόγευμα της 29ης Μαϊου 1985 η ποδοσφαιρική γιορτή στις Βρυξέλλες μετατράπηκε σε εφιάλτη. Από το πρωί, οι Άγγλοι φίλαθλοι βρίσκονταν στις παμπ. Η αστυνομία της βελγικής πρωτεύουσας είχε την εντολή απλά να τους επιτηρεί χωρίς να επέμβει, αφού η φήμη των Άγγλων χούλιγκαν ήταν γνωστή...
Λίγες ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα, άρχισαν να πηγαίνουν προς το γήπεδο όπου θα διεξαγόταν ο τελικός. Εισέβαλαν στις εξέδρες και άρχισαν αφηνιασμένοι να κινούνται προς το μέρος των Ιταλών οπαδών της Γιουβέντους. Οι τελευταίοι εγκλωβίστηκαν, κάποιοι προσπάθησαν να αντεπιτεθούν.
Οι οπαδοί της Λίβερπουλ κινήθηκαν προς το μέρος των Ιταλών οπαδών της Γιουβέντους. Οι τελευταίοι εγκλωβίστηκαν, κάποιοι προσπάθησαν να αντεπιτεθούν. Τα σώματα των Ιταλών «έπνιγαν» το ένα το άλλο. Κάποιοι κατάφεραν να βρουν διέξοδο στον αγωνιστικό χώρο, σώθηκαν, αλλά προσπαθούσαν να σώσουν και τους υπόλοιπους. Η «μάχη» άρχισε με τα σπασμένα μπουκάλια μπύρας που έγιναν φονικά όπλα.
Οταν η αστυνομία κατάφερε τελικά να απομακρύνει τους Άγγλους χούλιγκαν, ήδη 39 άτομα είχαν χάσει τη ζωή τους, εκ των οποίων 32 Ιταλοί, 5 Βέλγοι, ένας Άγγλος και ένας Γάλλος. Ανάμεσά τους και ένας 15χρονος. Ωστόσο, παρά την τραγωδία, ο αγώνας διεξήχθη κανονικά με το πρόσχημα της αποφυγής περαιτέρω έντασης της βίας, και βρήκε νικήτρια τη Γιουβέντους με σκορ 1-0.
Λόγω του αιματηρού συμβάντος, η τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, πιέζει την αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία να αποσύρει τους συλλόγους από τις διεθνείς διοργανώσεις. Λίγες μέρες μετά η UEFA τους αποβάλλει από τις διοργανώσεις της για πέντε χρόνια, ενώ φίλαθλοί της Λίβερπουλ κρίθηκαν ένοχοι για ανθρωποκτονία και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση τριών ετών.
Η τραγωδία του Χέιζελ χαρακητρίστηκε ως η «πιο μαύρη στιγμή» στην ιστορία των διοργανώσεων της UEFA.
Ενας φωτογράφος θυμάται...
Ο φωτογράφος της εφημερίδας Guardian, Ίμον ΜακΚέιμπ, που βρισκόταν στον τόπο της τραγωδίας ανακαλεί στη μνήμη του τα όσα συνέβησαν εκείνη τη μαύρη ημέρα. «Έχω ένα κουτί με φωτογραφίες από εκείνη τη νύχτα. Είναι τα στοιχειά μ ου», δηλώνει.
«Ακόμη και 30 χρόνια μετά οι μνήμες είναι ακόμη έντονες από το απόγευμα που το όνειρο έγινε εφιάλτης. Και εκεί που ταξίδεψα ως αθλητικός φωτορεπόρτερ μετατράπηκα σε φωτορεπόρτερ ειδήσεων. Ημουν ενθουσιασμένος και κοιτούσα να φωτογραφίσω τους ενθερμους οπαδούς της Γιουβέντους με τις τεράστιες σημαίες τους και τις τρελές ασπρόμαυρες στολές τους, με τα πυροτεχνήματα και τις δάδες τους να λάμπουν. Πέρασε μισή ώρα πριν το παιχνίδι που αναμενόταν να ξεκινήσει μέσα σε αυτό το πολυχρωμο ιταλικό χάος απολαμβάνοντας κάθε δευτερόλεπτο, χωρίς να έχω ιδέα του τί επρόκειτο να ακολουθήσει», σημείωσε.
«Εριξα μία ματιά στους οπαδούς της Λίβερπουλ που έμοιαζαν ήρεμοι και πίστεψα ότι θα έμενα εκεί που ήμουν μέχρι το εναρκτήριο λάκτισμα(...). Και ξαφνικά ξεκίνησαν όλα. Είδα ένα κόκκινο αφηνιασμένο κύμα να τρέχει από τη μία άκρη στην άλλη. Πολλοί οπαδοί και των δύο ομάδων έπιναν όλο το απόγευμα, αλλά η διάθεση δεν μαρτυρούσε αυτά που θα συνέβαιναν. Εχω καλύψει εκατοντάδες αγώνες ποδοσφαίρου, αλλά όχι κάτι τέτοιο. Ήμουν στις Βρυξέλλες για την εφημερίδα.
Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Πήρα τους φακούς μου και τη μικρή φωτογραφική μηχανή μου, με την οποία θα φωτογράφιζα την νικήτρια ομάδα να κάνει το γύρο του θριάμβου με το κύπελλο ανά χείρας στο τέλος του αγώνα. Ακριβώς, όπως όταν έφτασα στην άκρη του γηπέδου, και ο τοίχος που κρατούσε φιλάθλους της Γιουβέντους κατέρρευσε μπροστά μου. Τράβηξα δύο - τρία γρήγορα ενσταντανέ πριν τρέξω προς την έξοδο, την ώρα που που οι φίλαθλοι έτρεχαν προς τον αγωνιστικό χώρο για να ξεφύγουν», πρόσθεσε ο φωτογράφος.
«Ο ήχος από τα ουρλιαχτά ήταν τρομακτικός. Δεν θα ξεχάσω ποτέ έναν φίλαθλο της Γιουβέντους να στέκεται ανάμεσα σε εκατοντάδες παπούτσια που ήταν διασκορπισμένα στο χάος, κοιτούσε το κενό και φώναζε τον φίλο του: Μάριο, Μάριο. Τράβηξα φωτογραφίες από νεκρούς και από ανθρώπους που πέθαιναν, χωρίς εκείνη την ώρα να συνειδητοποιώ το πόσο σκληρές ήταν για να χρησιμοποιηθούν στον Τύπο», συμπληρώνει.
Ο ΜακΚέιμπ κέρδισε το βραβείο του Φωτογράφου της Χρονιάς για την κάλυψη των γεγονότων στο Χέιζελ.
Μία ξεχαμένη τραγωδία;
Η μαύρη ημέρα στο Χέιζελ δεν πρόκειται ποτέ να σβήσστεί από τη μνήμη όσων βρέθηκαν εκεί. Αλλά 30 χρόνια μετά αποτελεί μία ξεχασμένη τραγωδία;
Για τις γενιές των φιλάθλων του σύγχρονου ποδοσφαίρου των γεμάτων σταδίων και των εντυπωσιακών τηλεοπτικών καλύψεων είναι δύσκολο να φανταστούν ότι εκείνη η ημέρα ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας θα ήταν ένας αγώνας ζωής και θανάτου.
Τα γεγονότα της 29ης Μαΐου άφησαν μία μελανή σφραγίδα τόσο στον αγώνα, όσο και στην τότε ηγεσία που οδήγησαν σε πολλές αλλαγές.
Πηγή : ethnos.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου