Απόλυτη προτεραιότητα η εφαρμογή του Συμφώνου για τη Μετανάστευση

 

Από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Καγκελάριο της Αυστρίας Karl Nehammer στη Βιέννη:

Το μήνυμά μας είναι σαφές και σε αυτό είμαστε απολύτως ενωμένοι και θέλω να το επαναλάβω γιατί οι θέσεις μας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ταυτίζονται απόλυτα: δεν είναι δυνατόν να καθορίζουν οι άθλιοι διακινητές ποιος θα εισέρχεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι μια απόφαση την οποία πρέπει να λαμβάνουν τα ίδια τα κράτη μέλη της Ευρώπης.

Γι’ αυτό και η αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων αποτελεί προτεραιότητα, όχι μόνο για τα κράτη τα οποία βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αλλά και για τα κράτη τα οποία βρίσκονται στο κέντρο της Ευρώπης, τα οποία και αυτά με τη σειρά τους μπορεί να γίνονται αποδέκτες κάποιων ανθρώπων, μεταναστών ή προσφύγων, που μπήκαν παράνομα σε πρώτη φάση στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Ταυτόχρονα με την ενεργητική προστασία των συνόρων πρέπει να κοιτάξουμε, βέβαια, και τους δύο άλλους πυλώνες της πολιτικής μας: τις αποτελεσματικές επιστροφές, όπου απαιτείται περισσότερος συντονισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί αλήθεια είναι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε πολύ καλύτερα γι’ αυτούς οι οποίοι δεν δικαιούνται άσυλο, και βέβαια τη νόμιμη μετανάστευση, τους νόμιμους διαύλους μετανάστευσης. Η Ελλάδα έχει ήδη δρομολογήσει τέτοιες συμφωνίες, για παράδειγμα με την Αίγυπτο.

Θα συμφωνήσω με τον κ. Καγκελάριο ότι η εφαρμογή του Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο συμφωνήθηκε μετά από πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια και υποχωρήσεις, θα έλεγα, όλων των κρατών μελών, θα πρέπει σήμερα να είναι η απόλυτη προτεραιότητα.

Ήδη, η Ελλάδα δαπανά σημαντικούς πόρους για τη φύλαξη των συνόρων και υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με σημαντικούς πόρους για τη διαχείριση εκείνων των μεταναστών και προσφύγων οι οποίοι φτάνουν τελικά στην Ελλάδα. Και αυτή η υποστήριξη θα πρέπει να συνεχίζεται.

Θέλω να τονίσω ότι το να έχει κανείς κέντρα υποδοχής στα νησιά είναι μια βαριά και ακριβή διαδικασία, και είναι λογικό, νομίζω, η Ευρώπη να χρηματοδοτεί αυτή τη διαδικασία, γιατί ουσιαστικά επιτελούμε μια ευρωπαϊκή αποστολή, όχι μια εθνική αποστολή. Και θέλω επίσης να τονίσω ότι οι χρηματοδοτικοί πόροι οι οποίοι αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμοι στο υφιστάμενο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο δεν είναι βέβαιο ότι επαρκούν και θα επαρκούν και στο μέλλον για να μπορούμε να επιτελούμε αυτή την αποστολή.

Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν σήμερα χώρες στην Ευρώπη που έχουν μια πολύ μεγάλη έλξη και τραβούν όχι μόνο παράνομους μετανάστες αλλά και πρόσφυγες οι οποίοι έχουν status πρόσφυγα σε μια ευρωπαϊκή χώρα και μετακινούνται, όπως έχουν νόμιμα δικαίωμα να κάνουν, σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα για να ζητήσουν άσυλο από αυτή. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να απασχολήσει την ίδια τη Γερμανία και σίγουρα δεν είναι δική μας δουλειά να υποδείξουμε στη Γερμανία, η οποία έχει και συνταγματικούς περιορισμούς, τον τρόπο με τον οποίο θα οργανώσει το κοινωνικό της κράτος.

Αυτό που νομίζω, όμως, ότι δεν θα ήταν σωστό, θα είναι να κινηθούμε σε μια λογική ad hoc εξαιρέσεων από το Σένγκεν, με συνοριακούς ελέγχους οι οποίοι μπορεί να μην επιτρέψουν τελικά την ελεύθερη διακίνηση πολιτών και να κάνουν ζημιά σε μια από τις θεμελιώδεις κατακτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζω, λοιπόν, η εφαρμογή του Συμφώνου σε πρώτη φάση πρέπει να είναι η προτεραιότητα. Είναι ένα περίπλοκο Σύμφωνο το οποίο βάζει μεγάλο βάρος σε όλες τις χώρες. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε.

Να πω και κάτι τελευταίο: δεν μπορεί κανείς να έχει την απαίτηση από την Ελλάδα, μία χώρα η οποία, ουσιαστικά, πριν από λίγα χρόνια εξήλθε μιας πρωτοφανούς δημοσιονομικής κρίσης -πατάει καλά στα πόδια της, η οικονομία της αναπτύσσεται γρήγορα, έχει καλά δημοσιονομικά-, αλλά δεν μπορεί κανείς να έχει την απαίτηση από την Ελλάδα να έχει ένα πιο ευνοϊκό πλαίσιο κοινωνικής προστασίας για τους πρόσφυγες από ό,τι έχει για τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες.