Λατρεύω το Χίλτον. Ήταν ανέκαθεν κομβικό σημείο σημαντικών συναντήσεων, λαμπερών γκαλά και, μετά τα μνημόνια, πεδίο μάχης λαμπρό! Στα σαλόνια του μπορείς να συναντήσεις την πρέσβειρα του κράτους των χαλιών Δέσποινα Μοιραράκη, την υπουργό Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, την πριγκίπισσα των θεσμών Ντέλια Βελκουλέσκου. «Ετοιμάσου - άνευ απροόπτου - την Παρασκευή 9 Ιουνίου, στην αίθουσα Τερψιχόρη να συναντήσεις και τη Βασιλική Θάνου», μου είπε η Μέρσι.
«Διότι μαθαίνω ότι η κυρία Θάνου διοργανώνει υψηλού επιπέδου event στο υψηλού επιπέδου ξενοδοχείο, με υψηλού επιπέδου προσκεκλημένους, με αφορμή τη συμπλήρωση 182 ετών από την ίδρυση του ανώτατου δικαστηρίου (στη νεώτερη Ελλάδα) του οποίου προεδρεύει: του Αρείου Πάγου».
Το σημείο αυτό είναι και η αφετηρία κακεντρεχειών γύρω από το πρόσωπο της προέδρου. Διότι είναι πολλοί - και πολλές, σημειώνω - που ισχυρίζονται ότι η επέτειος είναι το άρμα από το οποίο η κυρία Θάνου θα απευθύνει τον ύστατο χαιρετισμό στο κοινό της, καθώς πλησιάζει η ώρα της αποχώρησής της από το ανώτατο δικαστήριο, λόγω συνταξιοδότησης.
«Mon Dieu!»
Η Μέρσι, η οποία ως κόρη δικαστικού γνωρίζει πολύ καλά το παρασκήνιο, μου επισήμανε ότι σε ανάλογες κινήσεις προβαίνουν όλοι οι πρόεδροι που αποχωρούν από τον θώκο, πλην όμως όχι από το Χίλτον. Εθιμοτυπικά, προτιμούν διακριτικά δείπνα, με συνδαιτυμόνες αποκλειστικά συναδέλφους - ανώτατους δικαστικούς, μετά των συζύγων τους. Τα τελευταία τρία χρόνια, μάλιστα, τα δείπνα παρατίθενται στο - λατρεμένο - Tennis Club, αλλά κατά καιρούς έχουν επιλεγεί και το Πεντελικόν και το Intercontinental.
«Δεν υπάρχει καμία επέτειος», ξεστόμισε η Μέρσι που όταν θέλει γίνεται εξόχως χολερική. «Εγώ ξέρω ότι οι επέτειοι εορτάζονται στα 100, 150, 200 χρόνια και τέλος πάντων σε στρογγυλούς αριθμούς. Το 182 είναι πρόφαση. Η πρόεδρος έβαλε τα κουκιά κάτω και είδε ότι το δείπνο δεν θα μπορούσε να της «βγει» ∙ το πρόβλημα θα ήταν η απροθυμία συμμετοχής, έτσι όπως έχει συγκρουστεί ανοιχτά με κόσμο και κοσμάκη τα δυο τελευταία χρόνια».
«Οh, Mon Dieu!», ανεφώνησα έκπληκτη από το εύρος σκέψης της.
«Κλείσε το στόμα σου, έχει και συνέχεια», μου απήντησε απτόητη, αποκαλύπτοντας τη στρατηγική. «Ποιά θα ήταν λοιπόν η πλέον ενδεδειγμένη κίνηση που να μπορεί να εξωραϊζει το παρόν και ταυτόχρονα να χρησιμεύει ως ιδανική γέφυρα για το μέλλον ; (Γιατί, μην είσαι ανόητη, η πρόεδρος δεν επιθυμεί να πάει σπίτι της). Η εκδήλωση στο Χίλτον. Αν είναι έγκυρες οι πληροφορίες μου, στην προσπάθειά της η εκδήλωση να είναι global, όπως της αξίζει, έχει καλέσει - εκτός από «επισήμους» των Αθηνών - και εκπροσώπους ανώτατων δικαστηρίων του εξωτερικού. Ως κεντρικοί ομιλητές φέρονται ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σταύρος Κοντονής, ο πρόεδρος της νέας Ένωσης Ανώτατων και Ανώτερων Δικαστών και Εισαγγελέων (που σύστησε με δική της πρωτοβουλία η κυρία Θάνου) κ. Γεώργιος Σακκάς και ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Βασίλης Αλεξανδρής».
Προσκλήσεις δύο... ταχυτήτων
Η Μέρσι είχε φθάσει στο τρίτο κοκτέιλ, Cosmopolitan ασφαλώς, χθες βράδυ, όταν επέμεινε ότι η πρόεδρος έχει πέσει σε μέγα ατόπημα. «Δεν είναι όλες οι προσκλήσεις τυπωμένες στο ίδιο χαρτί», είπε. «Εννοείς ότι άλλοι τις έχουν πάρει σε Α4 και άλλοι σε Α3;», τη ρώτησα, αλλά μου εξήγησε ότι η διαφορά δεν είναι στο μέγεθος, είναι στην ποιότητα του χαρτιού. «Υπάρχουν ανώτατοι δικαστικοί μέσα στον Άρειο Πάγο που δεν έχουν λάβει την πρόσκληση σε ιλουστρασιόν χαρτί, αλλά σε χαρτί ανακύκλωσης. Δεν φθάνει που διαφωνούν με το timing και τον χαρακτήρα της εκδήλωσης, πήραν και την πρόσκληση - «σημείωμα», και δεν τους βλέπω να πατάνε στην εκδήλωση», τόνισε με νόημα.
Στη συνέχεια μου έδωσε τη χαριστική βολή. «Και να φανταστείς, ότι ακόμη δεν γνωρίζουμε πώς θα καλυφθούν τα έξοδα της εκδήλωσης». Μου εξήγησε ότι αυτή η «γκρίζα ζώνη» της χρηματοδότησης έκανε ήδη τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Δημήτρη Δασούλα να αντιδράσει, όταν διαπίστωσε ότι τον είχαν βάλει στην Οργανωτική Επιτροπή για την εκδήλωση, χωρίς να τον ρωτήσουν. Φοβήθηκε ο άνθρωπος μη βρεθεί πουθενά μπλεγμένος και διαμαρτυρήθηκε έντονα στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κυρία Ξένη Δημητρίου, δηλώνοντας ότι δεν θέλει ούτε Οργανωτικές, ούτε τίποτε...
Με τιμές και με τραγούδια
«Σε βάλαμε, γιατί ήσουν και παλιά», του είπε ορθά - κοφτά η κυρία Δημητρίου, η οποία σημειωτέον συνυπογράφει την πρόσκληση για την εκδήλωση. Άλλο όμως το τότε, και άλλο το τώρα. Στο παρελθόν, στα δείπνα υπήρχε ένα αντίτιμο της τάξης των 60 - 70 ευρώ, έτσι ώστε να καλύπτονται και τα έξοδα του προέδρου που αποχωρεί, και το πράγμα τελείωνε εκεί. Σήμερα; Στην πρόσκληση, δεν αναγράφεται κόστος για τη συμμετοχή. Έτσι οι εικασίες δίνουν και παίρνουν.
Κάποιοι φίλοι υποθέτουν ότι μπορεί να αξιοποιηθούν χρήματα από τις διαιτησίες δικαστών του Αρείου Πάγου, άλλοι ωστόσο επιμένουν ότι αυτό δεν είναι πολύ πιθανό, αφενός μεν γιατί το ποσό των διαιτησιών δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό, αφετέρου δε γιατί θα έπρεπε προηγουμένως να έχει ληφθεί σχετική απόφαση της Ολομέλειας.
«Λες να υπάρχει όντως χορηγός ; Δεν τολμώ να το πιστέψω», μου είπε η Μέρσι. «Πρέπει να το διερευνήσω … Στον Άρειο Πάγο, πάντως, μιλούν για χορηγία αγνώστου πατρός και χαμογελούν. «Η πρόεδρος έχει τον τρόπο της», λένε.
Μετά από αυτό, βάζω στοίχημα, cherie, ότι η κυρία Θάνου θα βάλει τη χορωδία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, που θα ντύσει μουσικά την εκδήλωση, να της τραγουδήσει, καθώς αφικνούται, το εμβληματικό «My Way». Είναι το μόνο που συνάδει με την περίπτωσή της».
Σίβυλλα
tovima.gr
.webp)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου