Με μέτρα κατά υπερτουρισμού το νέο ειδικό χωροταξικό

 

Περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων σε κορεσμένες τουριστικά περιοχές και θέσπιση ειδικού τέλους για τη χρηματοδότηση αναπλάσεων και υποδομών προτείνεται, μεταξύ άλλων, στο νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό (ΕΧΠ).

Το ΕΧΠ για τον Τουρισμό τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, συνδυαστικά με την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) αυτού, από την ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, έπειτα από συνεργασία με το υπουργείο Τουρισμού, έως τις 15 Σεπτεμβρίου.

Η χώρα (1.034 Δημοτικές Ενότητες) χωρίζεται σε πέντε κατηγορίες περιοχών με βάση τη χωρική διάρθρωση των τουριστικών καταλυμάτων ως εξής: Στην πρώτη (Α) υπό την ονομασία Περιοχές Ελέγχου (υπερ αναπτυγμένες) έχουν συμπεριληφθεί 18 Δημοτικές Ενότητες (ΔΕ), στη Β, ανεπτυγμένες περιοχές 84, στη Γ αναπτυσσόμενες περιοχές 139, στη Δ περιοχές με δυνατότητες ανάπτυξης 265 και στη Ε, μη ανεπτυγμένες περιοχές 528 Δημοτικές Ενότητες.

• Για τις ΔΕ που περιλαμβάνονται στις κατηγορίες Α και Β προβλέπεται η εκπόνηση μελετών εκτίμησης τουριστικής φέρουσας ικανότητας από τον υποκείμενο σχεδιασμό (Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια – ΤΠΣ) ενώ δεν συστήνεται κάποια οριζόντια απαγόρευση στη δόμηση.
• Για τις τρεις από τις κατηγορίες (Α, Β και Γ) προτείνεται η θέσπιση ειδικού τέλους υπέρ του Πράσινου Ταμείου, επί των δραστηριοτήτων του τουρισμού, συμπεριλαμβανομένων των βραχυχρόνιων μισθώσεων και των απλών ενοικιαζόμενων δωματίων, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση αναπλάσεων και υποδομών που υποστηρίζουν τον τουρισμό.

Ειδικότερα, το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό στοχεύει, μέσω χωρικών εργαλείων: 

• Στη στήριξη της αυξητικής δυναμικής του Ελληνικού τουρισμού και στην παγίωση της χώρας ως ανταγωνιστικού παγκόσμιου προορισμού, με την προσφορά κατάλληλης γης και χωροθετικών όρων, που θα διευκολύνουν τις τουριστικές επενδύσεις. 
• Στην υποστήριξη θεματικών μορφών τουρισμού παράλληλα με τον τουρισμό ήλιου-θάλασσας, την προώθηση σύγχρονων τουριστικών προϊόντων και καταλυμάτων (νέων και υφιστάμενων) υψηλής ποιότητας, και την ισορροπία μεταξύ κλασικών και αναδυόμενων τουριστικών μοντέλων (όπως ιδίως ο τουρισμός διαμοιρασμού και η τουριστική κατοικία). 
• Στις διασυνδέσεις μεταξύ διαφορετικών μορφών τουρισμού, με βάση την έννοια της σύνθετης τουριστικής εμπειρίας και της πολλαπλότητας των τουριστικών πόρων (φυσικών, πολιτιστικών κ.λπ.). 
• Στη μείωση των διαπεριφερειακών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων τουριστικής ανάπτυξης και την επέκταση της τουριστικής περιόδου, με εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων διαφόρων περιοχών. 
• Στη χωρική οργάνωση του τουρισμού, με άξονες την ενίσχυση των οργανωμένων μορφών χωροθέτησης, την καινοτομία στο τουριστικό προϊόν, τη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου, την ολοκληρωμένη διαχείριση των προορισμών, την αντιμετώπιση φαινομένων υπερτουρισμού, αξιοποιώντας με κατάλληλο τρόπο την ιδιαιτερότητα της ανομοιογένειας του εθνικού χώρου. 
• Στην απλούστευση των διαδικασιών χωροθέτησης και τον συντονισμό όλων των βαθμίδων σχεδιασμού που επηρεάζουν τον τουρισμό. 
• Στην προσαρμογή του τουρισμού στην Κλιματική Αλλαγή. 
• Στην προώθηση υποδομών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος αναγκαίων για την τουριστική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανόμενων των μεταφορών, των περιβαλλοντικών υποδομών, και των ψηφιακών υποδομών.

Επισημαίνεται ότι το νέο ΕΧΠ για τον Τουρισμό έρχεται να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε στον Χωροταξικό Σχεδιασμό, μετά την ακύρωση από το ΣτΕ των προηγούμενων ΕΧΠ Τουρισμού των ετών 2009 και 2013.