Ποιους αφορά το μέτρο της κατ’ εξαίρεσης εξαήμερης εργασίας;
Η δυνατότητα εξαήμερης εργασίας αφορά αποκλειστικά:
- επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας από τη φύση τους, που λειτουργούν όλες τις ημέρες της εβδομάδας επί 24ωρου βάσεως, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών και εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας για τους εργαζομένους τους καθώς και
- επιχειρήσεις μη συνεχούς λειτουργίας, που λειτουργούν 5 ή 6 ημέρες την εβδομάδα επί 24ωρου βάσεως, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών και εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας για τους εργαζομένους τους, αποκλειστικά και μόνο σε περίπτωση αυξημένου φόρτου εργασίας, με υποχρέωση σχετικής δήλωσης στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ.
Η κατ’ εξαίρεση εφαρμογή της εξαήμερης εργασίας δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση την κατάργηση του θεσμοθετημένου και εφαρμοζόμενου στην εκάστοτε επιχείρηση πενθήμερου συστήματος εργασίας. Αποτελεί μία εξαιρετική συνθήκη που έρχεται να καλύψει μία έκτακτη ανάγκη η οποία πρέπει οπωσδήποτε να καλυφθεί από εξειδικευμένο προσωπικό και δεν υπάρχει αντίστοιχη προσφορά για τη συγκεκριμένη περίοδο.
Πώς η θέσπιση κατ’ εξαίρεση εξαήμερης εργασίας μπορεί να είναι υπέρ του εργαζόμενου;
Είναι εύκολα αντιληπτό ότι με τη θέσπιση της κατ’ εξαίρεσης εξαήμερης εργασίας, μπαίνει ακόμη μία δικλείδα ασφαλείας για την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και προστατεύεται έτι περαιτέρω συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων, η πλειοψηφία των οποίων δούλευε και προ της θέσπισης της εξαήμερης εργασίας, εκτός ωραρίου.
Αυτή η στρέβλωση στην εργασιακή πραγματικότητα διορθώθηκε με τον νόμο 5053/2023 και πλέον, με την εφαρμογή του μέτρου μπαίνει ένα φρένο σε φαινόμενα εκμετάλλευσης καθώς ο εργαζόμενος προστατεύεται από την αδήλωτη ή υποδηλωμένη εργασία. Παράλληλα, διασφαλίζεται ότι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι απασχολούνται εκτός του πενθήμερου ωραρίου, θα αμείβονται μέσω γενναίας προσαύξησης που, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να φτάσει το 115% επί του ημερομισθίου και το 140% επί του ωρομισθίου. Παράλληλα, τους παρέχεται και ενισχυμένη νομική προστασία όσον αφορά τα εργασιακά τους δικαιώματα όπως π.χ. ρεπό, ωράριο εργασίας, απαγόρευση απόλυσης κ.α.
Την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη διεθνώς μία συζήτηση για τη μετατροπή της 5νθήμερης εργασίας σε 4ημερη, στη χώρα μας εφαρμόζεται 6ήμερη εργασία. Πως το δικαιολογείτε αυτό;
Αναφορικά με τα εργασιακά σε διεθνές επίπεδο, παρατηρείται μία τάση για πιο ευέλικτες μορφές εργασίας, όπως για παράδειγμα 4ήμερης εργασίας ή ευέλικτων ωραρίων. Αντίστοιχη τάση έχει ακολουθήσει και η χώρα μας με πρωτοβουλίες όπως η εισαγωγή ειδικού συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας 4 ημερών εβδομαδιαίως που θεωρείται πλήρης απασχόληση, με την παράγραφο 2 του άρθρου 55 του ν.4808/2021 που ορίζει ότι «Στο πλαίσιο διευθέτησης του χρόνου εργασίας του άρθρου 41 του ν. 1892/1990 (Α’ 101), ως πλήρης απασχόληση νοείται και η εργασία τεσσάρων (4) ημερών εβδομαδιαίως.
Η δυνατότητα για 6ήμερη εργασία που προβλέπεται στη χώρα μας αποτελεί εξαίρεση. Μόνο συγκεκριμένες κατηγορίες επιχειρήσεων – εκείνες δηλαδή που από τη φύση τους είναι συνεχούς λειτουργίας, επί 24ωρης βάσης, 5, 6 ή 7 ημέρες την εβδομάδα – μπορούν να κάνουν χρήση της, μόνο για την κάλυψη των αναγκών της παραγωγής ή, κατά περίπτωση, την εξυπηρέτηση εκτάκτων αναγκών. Πρωτίστως όμως είναι ένα κρίσιμο μέτρο προστασίας των εργαζομένων από την αδήλωτη και την υποδηλωμένη εργασία που παρατηρούνταν μέχρι πρότινος, ενισχύει σημαντικά τον εργαζόμενο μέσω γενναίας προσαύξησης που, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να φτάσει το 115% επί του ημερομισθίου και το 140% επί του ωρομισθίου, ενώ η προστασία που απολαμβάνει ο εργαζόμενος είναι ενισχυμένη με απαγόρευση απόλυσης και διατήρηση στο ακέραιο των ορίων προστασίας του που αφορούν την 11ωρη υποχρεωτική ημερήσια ανάπαυση, την υποχρεωτική 24ωρη εβδομαδιαία ανάπαυση (1 ρεπό) και τη διατήρηση του μέσου όρου εβδομαδιαίας εργασίας των 48 ωρών (συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών) σε περίοδο αναφοράς 4 μηνών. Η απασχόληση δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 8 ώρες ημερησίως.
Συνεπώς, η σύγκριση της 6ήμερης εργασίας που εφαρμόζεται στη χώρα μας με τις πιο ευέλικτες μορφές εργασίας που έχουν αναπτυχθεί σε διεθνές επίπεδο αλλά και στην Ελλάδα είναι άτοπη, καθώς επιχειρείται η σύγκριση δύο εντελώς διαφορετικών συνθηκών.
Που αποσκοπεί η εφαρμογή της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας; Σε τι ωφελεί τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις;
Η εφαρμογή της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας είναι ένα θετικό εργασιακό μέτρο το οποίο θωρακίζει πλήρως τα δικαιώματα των εργαζομένων και τους προστατεύει από τυχόν φαινόμενα αδήλωτης, υποδηλωμένης εργασίας και καταχρηστικότητας εις βάρος τους, βελτιώνοντας ταυτόχρονα την εργασιακή τους καθημερινότητα και εξασφαλίζοντας την ακέραια καταβολή των δεδουλευμένων τους. Παράλληλα, με την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας διασφαλίζονται υγιείς όροι ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων ενώ αποτρέπονται φαινόμενα εισφοροδιαφυγής που υπονομεύουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Μέσω της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας, το αναβαθμισμένο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ ενημερώνεται άμεσα για το ωράριο εργασίας των εργαζομένων και χαρακτηρίζει αυτόματα κάθε ώρα εργασίας ως κανονικό ωράριο – υπερεργασία, υπερωρία ή διευθέτηση, όπως επίσης τα διαλείμματα, τα ρεπό, τις άδειες, μεταξύ άλλων.
Η αντιπολίτευση και μερίδα μέσων μαζικής ενημέρωσης καταγγέλλουν ότι με την εφαρμογή της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία δεν θα αμείβονται για τον χρόνο προετοιμασίας τους; Τι ισχύει τελικά;
Σύμφωνα με την απόφαση 317/1965 του Αρείου Πάγου, ως χρόνος εργασίας θεωρείται αποκλειστικά η διεξαγωγή της εργασίας που έχει ανατεθεί στον κάθε εργαζόμενο και όχι ο εύλογος χρόνος προετοιμασίας του, είτε κατά τη μετάβαση, είτε κατά την αποχώρησή του. Διευκρινίζεται ότι ο χρόνος προπαρασκευής των εργαζομένων πριν την ανάληψη υπηρεσίας ή κατά την αποχώρησή τους από την εργασία, με βάση πάντα το δηλωθέν ωράριό τους, π.χ. αλλαγή ενδυμασίας, πλύσιμο κ.λπ., δεν αποτελεί χρόνο εργασίας εκτός αντιθέτου συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου. Η παραπάνω απόφαση αποτυπώνεται ερμηνευτικά και στην ιστοσελίδα της Επιθεώρησης Εργασίας στο πεδίο που αναφέρεται αναλυτικά στην έννοια του χρόνου εργασίας. Ως εκ τούτου, οι καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι παντελώς αβάσιμες, αυθαίρετες και διαψεύδονται κατηγορηματικά από την ισχύουσα νομολογία.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου